ปัญญาพลวัตร
โดย...พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต
สังคมใดมีขบวนการทางการเมืองซึ่งเป้าหมายในการสร้างระบอบการเมืองแตกต่างกัน และการบรรลุเป้าหมายของฝ่ายหนึ่งเป็นการทำลายล้างการบรรลุเป้าหมายของอีกฝ่ายหนึ่ง สังคมนั้นย่อมมีโอกาสเกิดความขัดแย้งที่รุนแรงสูงยิ่ง และเมื่อผนวกกับการใช้ยุทธศาสตร์และยุทธวิธีอย่างไม่มีขอบเขตทางจริยธรรมกำกับ ความรุนแรงก็จะทวีความเข้มข้น หยั่งรากลึก และขยายตัวออกไปทั่วทุกปริมณฑลของสังคมอย่างมิอาจหลีกเลี่ยงได้
แม้กลุ่มและขบวนการทางการเมืองในสังคมไทยจะมีความหลากหลาย แต่ในปัจจุบันมีสองกลุ่มหลักซึ่งมีเป้าหมายแตกต่างกันชัดเจน ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมรับเป้าหมายของอีกฝ่ายหนึ่ง และต่างยืนกรานในข้อดีและความชอบธรรมของเป้าหมายตนเองอย่างมั่นคงหนักแน่นไม่สั่นคลอน สภาพเช่นนี้ทำให้การเผชิญหน้า ท้าทายซึ่งกันและกัน และความขัดแย้งที่รุนแรงจะบังเกิดขึ้นในไม่ช้าไม่นาน
กลุ่มแรกมีเป้าหมายในการสร้างระบอบประชาธิปไตยที่มีคุณธรรม ไม่ยอมรับการทุจริตทั้งในกระบวนการเลือกตั้งและการบริหารประเทศ และเห็นว่าพระมหากษัตริ์ทรงเป็นเสาหลักในการค้ำยันคุณธรรมของสังคมและการเมืองไทย ส่วนกลุ่มที่สองมีเป้าหมายสองประเภทคือ เป้าหมายที่เปิดเผยเพื่อใช้ในการสร้างความชอบธรรมและสร้างแนวร่วมคือ การโค่นล้มระบอบอำมาตย์และสร้างระบอบประชาธิปไตยแบบเสรีนิยมอย่างสุดขั้ว ประเภทที่สองเป็นเป้าหมายซ่อนเร้นอำพรางและเป็นเป้าหมายที่แท้จริง คือการสถาปนาระบอบรัฐไทยใหม่ซึ่งมีลักษณะเป็นเผด็จการรัฐสภา รวบอำนาจที่บุคคลเพียงคนเดียวหรือพรรคเดียว ไม่ใส่ใจเรื่องคุณธรรมทางการเมืองทั้งในการเลือกตั้งและการบริหารประเทศ กลุ่มนี้คือ กลุ่มลัทธิแดงนิยม
ยุทธศาสตร์เพื่อนำไปสู่การบรรลุเป้าหมายของกลุ่มลัทธิแดงนิยมเป็นยุทธศาสตร์ 2 หน้า หน้าแรกเป็นยุทธศาสตร์ที่ประกาศต่อสาธารณะอย่างเปิดแผย และหน้าที่สองเป็นยุทธศาสตร์อำพลางซ่อนเร้นยุทธศาสตร์ที่เปิดเผยได้แก่ 1) ยุทธศาสตร์จัดตั้งมวลชน มีเป้าหมายขยายความคิดลัทธิแดงนิยมในกลุ่มบุคคลต่างๆ โดยพยายามทำให้เสื้อเหลืองเป็นขาว แล้วค่อยเปลี่ยนมาเป็นเสื้อแดง การจัดตั้งทางความคิดและองค์การดำเนินการอย่างเข้มข้นทั้งในภาคชนบทและภาคเมือง ผ่านโรงเรียนสีแดง สื่อวิทยุชุมชน โทรทัศน์ดาวเทียม หนังสือพิมพ์ และวารสารต่างๆเป็นจำนวนมาก
ทิศทางการจัดตั้งมวลชนภาคชนบทเน้นการขยายหมู่บ้านแดงผ่านนโยบายประชานิยมและการตอกย้ำสร้างภาพลักษณ์ของผู้นำสูงสุดลัทธิแดงให้กลายเป็นรูปเคารพ ส่วนภาคเมืองมีเข็มมุ่งในการจัดตั้งผู้ใช้แรงงานรับจ้างและแรงงานอุตสาหกรรมโดยเน้นการขึ้นค่าแรงและสวัสดิการ รวมทั้งการขยายแนวร่วมไปยังกลุ่มเยาวชนที่ไร้เดียงสาทางการเมืองและยังมีความเร่าร้อนในอุดมการณ์ โดยใช้ความคิดเรื่องความยุติธรรม ความเสมอภาคที่จอมปลอม และเสรีภาพทางสังคมแบบสุดขั้วเป็นแนวคิดชี้นำในการเคลื่อนไหว
2) ยุทธศาสตร์เปลี่ยนอำนาจรัฐโดยสภา มีเป้าหมายเพื่อนำผู้นำลัทธิแดงให้กลับสู่ประเทศไทยโดยไม่ต้องติดคุก และยกเลิกความผิดตลอดจนคดีทั้งหมด เพื่อให้เจ้าลัทธิกลับเข้ามามีอำนาจในการเมืองไทยอย่างเปิดเผยอีกครั้ง และ การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างอำนาจทางการเมืองโดยการล้มล้างหรือยกเลิกหรือแก้ไขรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2550 แล้วจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่เพื่อสถาปนาอำนาจรัฐแดงขึ้นอย่างเป็นทางการ
สำหรับหน้าที่สองของยุทธศาสตร์ของลัทธิแดงอันเป็นหน้าซึ่งอำพลางซ่อนเร้นคือ ยุทธศาสตร์การกัดกร่อนและทำลายสถาบันดั้งเดิมที่ทรงคุณค่าของสังคมไทย และยุทธศาสตร์การจัดตั้งกองกำลังที่มีความพร้อมในการปฏิบัติการทางการเมืองโดยวิธีการรุนแรง
ยุทธศาสตร์การกัดกร่อนบ่อนทำลายมีเป้าหมายเพื่อลดความน่าเชื่อถือของสถาบันดั้งเดิมในสังคม พร้อมกันนั้นก็สร้างความรู้สึกแก่มวลชนให้มีความเกลียดชังเพิ่มขึ้นด้วย โดยใช้ยุทธวิธีทั้งด้านกว้างและด้านลึก ทั้งในและต่างประเทศ ยุทธวิธีด้านกว้างในต่างประเทศ คือการจัดทำสื่อที่มีเนื้อหาบิดเบือนและให้ร้ายต่อสถาบันดั้งเดิม เผยแพร่ในอินเตอร์เน็ตในหลายหลายรูปแบบ และการซื้อสื่อสิ่งพิมพ์ที่ทรงอิทธิพลในสากลเพื่อให้เขียนบทความวิพากษ์วิจารณ์สถาบันดั้งเดิม
ส่วนภายในประเทศ ก็ใช้แนวร่วมที่เป็นนักวิชาการอนาธิไตยเขียนบทความในเชิงวิพากษ์วิจารณ์และท้าทายสถาบันดั้งเดิมอย่างเปิดเผย พร้อมกับการเสนอให้ยกเลิกกฎหมายอาญามาตรา 112 และมีการเคลื่อนไหวโดยใช้สัญลักษณ์ที่คนทั่วไปสามารถตีความได้ว่าหมายถึงอะไร มีการใช้ถ้อยคำที่แฝงนัยที่สามารถอนุมานได้ว่าผู้ใช้หมายถึงอะไร เช่น ใบอนุญาตฆ่า หรือ เกี่ยวกับกระสุนที่ทหารใช้ในกรณีเดือนเมษายนและพฤษภาคม 2553 และ ทักษิณมหาราษฎร์ เป็นต้น
ส่วนยุทธวิธีด้านลึกของลัทธิแดงมีทิศทางหลักคือ การจัดตั้งทางความคิดในระดับมวลชนรากหญ้าทั้งในชนบทและเมือง ให้เกลียดชังสถาบันดั้งเดิมอย่างเป็นระบบ มีกระบวนการแต่งเรื่อง สร้างมายาคติขึ้นมาบิดเบือนความจริง ขณะเดียวกันก็มีการเชิดชูบูชาผู้ลำลัทธิแดงอย่างเข้มข้น อาทิมีการใช้วลีว่า “สองประมุข หนึ่งนายก” “ทักษิณเป็นคนดีที่ถูกรังแก” อย่างแพร่หลายในพื้นที่ชนบทภาคตะวันออกเฉียงเหนือ การครอบงำทางความคิดและกระบวนการกล่อมเกลาปลูกฝังตอกย้ำความเชื่อ ดำเนินการโดยแกนนำลัทธิแดงในระดับพื้นที่หลายรูปแบบ ทั้งการจัดกลุ่มเสวนา สัมมนา ประชุมกลุ่มย่อยต่างๆ การจัดพิธีกรรมทางศาสนา ไสยาศาสตร์ และการใช้สัญลักษณ์ต่างที่หลากหลาย เป็นต้น
เขตยุทธศาสตร์เชิงภูมิศาสตร์อันเป็นที่มั่นของมวลชนในการเคลื่อนไหวมีหลายจังหวัดที่สำคัญ โดยส่วนมากอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ เช่น จังหวัดอุดรธานี เชียงใหม่ เชียงรายกรุงเทพมหานครและปริมณฑล เป็นต้น ต่อมาได้มีการขยายเขตงานการเคลื่อนไหวไปยังภาคใต้ เช่นจังหวัดสงขลา เป็นต้น
กลุ่มมวลชนฐานรากของลัทธิแดงนิยมในต่างจังหวัดเป็นชาวบ้านทั่วไปในชนบท ส่วนมวลชนในเขตกรุงเทพมหานครคือ คนขับแท็กซี่ จักรยานยนต์รับจ้าง ข้าราชการและพนักงานรัฐวิสาหกิจระดับล่าง แม่ค้าหาบเร่แผงลอย เป็นต้น ดังนั้นพื้นที่การเคลื่อนไหวเขตเมืองจึงเน้นบริเวณที่มีชนชั้นรากหญ้าอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น เช่น ชุมชนแออัด และแฟลตการเคหะ
สำหรับยุทธศาสตร์การจัดตั้งกองกำลัง มีการใช้กลุ่มคนในเครือข่ายอดีตทหารและตำรวจแดง ผสานกับเจ้าหน้าที่รัฐบาลต่างชาติที่เป็นเพื่อนบ้านที่อยู่ทิศตะวันออกของประเทศไทย เป็นผู้ฝึกสอนการใช้อาวุธและการต่อสู้ด้วยอาวุธ การก่อการร้ายในเมือง กลุ่มที่มาเป็นกองกำลังส่วนใหญ่เป็นกลุ่มอันธพาลที่จงรักภักดีต่อผู้นำลัทธิแดง ต่อมาเมื่อพรรคของลัทธิแดงคุมอำนาจรัฐได้ในกลางปี 2554 ก็มีการจัดวางหัวหน้ากองกำลังพิทักษ์แดงระหว่างการชุมนุมก่อการร้ายที่ราชประสงค์ให้ดำรงตำแหน่งสำคัญในกระทรวงที่มีอิทธิพลมากที่สุดของประเทศกระทรวงหนึ่ง และได้กำหนดแผนโดยใช้งบประมาณแผ่นดินและทรัพยากรของชาติในการขยายอาสาสมัครพิทักษ์แดงที่ติดอาวุธทั่วประเทศ โดยอ้างว่าเพื่อเตรียมประชาชนในการต่อต้านและต่อสู้กับการรัฐประหารในอนาคต
เป้าหมายเชิงยุทธศาสตร์ระยะสั้นของลัทธิแดงภายในระยะหนึ่งปีนับตั้งแต่พรรคของลัทธิแดงครองอำนาจในสังคมไทยคือ การนำผู้นำลัทธิแดงกลับประเทศให้สำเร็จโดยปราศจากมลทินจากคดีอาญาที่เขาก่อไว้กับประเทศชาติ และเมื่อประกอบกับการจัดตั้งความคิดและกองกำลังพิทักษ์แดงที่สามารถทำได้ระดับหนึ่ง ขบวนการลัทธิแดงจะดำเนินการรุกและขยายแนวรุกทางการเมืองอย่างรอบด้านเพื่อเผด็จศึกปรปักษ์สำคัญของเจ้านายของพวกเขา
การที่ลัทธิแดงเปิดแนวรุกอย่าเร่งร้อน รุนแรง และรอบด้าน เป็นเพราะบรรดาแกนนำและปกาศกของลัทธิแดงประเมินว่า ฝ่ายต่อต้านพวกเขาอ่อนกำลังลงและขาดเอกภาพ หรือหากพูดในภาษาพวกลัทธิแดงคือ ฝ่ายเรา (แดง) มีความพร้อมทั้งทางภววิสัยและอัตวิสัย ความพร้อมทางภววิสัยคือเงื่อนไขของสังคมที่ประชาชนนิยมและลุ่มหลงกับนโยบายประชานิยม เงื่อนไขทางการเมืองคือพรรคแดงคุมกลไกรัฐได้อย่างเบ็ดเสร็จ และฝ่ายต่อต้านลัทธิแดงอ่อนกำลังลง เงื่อนไขต่างประเทศคือได้รับการสนับสนุนจากประเทศกัมพูชา และประเทศอื่นๆจำนวนมาก ส่วนความพร้อมทางอัตวิสัยคือการที่มวลชนแดงจำนวนมากมีจิตสำนึกทางการเมืองที่จงรักภักดีกับผู้นำลัทธิแดงอย่างไม่ลืมหูลืมตา และพร้อมจะปกป้องและพลีชีพในการต่อสู้เพื่อผู้นำลัทธิแดงได้ มวลชนแดงเหล่านี้จะเป็นผู้ปฏิบัติที่เร่าร้อนและพร้อมจะแปรสภาพเป็นกองกำลังพิทักษ์แดงซึ่งใช้ความรุนแรงต่อกลุ่มอื่นๆที่ไม่เห็นด้วยกับความเชื่อของลัทธิตนเองทุกเวลาและสถานที่
กล่าวโดยสรุปเป้าหมายของลัทธิแดงนิยมมีทั้งเป้าหมายลวงและเป้าหมายจริง เป้าหมายลวงใช้ในการดึงแนวร่วมนักวิชาการและเยาวชนที่ไร้เดียงสาทางการเมืองและบูชาลัทธิเสรีนิยมแบบสุดขั้วมาเป็นพวก และใช้เป็นข้ออ้างในการสร้างความชอบธรรมในสายตาของต่างประเทศ ส่วนเป้าหมายที่แท้จริงซึ่งอำพลางเอาไว้คือ การสถาปนารัฐไทยใหม่ภายใต้ระบอบเผด็จการรัฐสภาที่มีบุคคลคนเดียวหรือพรรคการเมืองพียงพรรคเดียวปกครองประเทศ
ส่วนยุทธศาสตร์ก็มีทั้งยุทธศาสตร์ที่เปิดเผยและซ่อนเร้น ยุทธศาสตร์เปิดเผยด้านมวลชน มีเป้าหมายในการครอบงำและเปลี่ยนแปลงความคิดประชาชนที่ไม่เห็นด้วยและต่อต้านความคิดของลัทธิแดง ให้กลายมาเป็นวางเฉย เห็นอกเห็นใจ และยอมรับลัทธิแดงในที่สุด ส่วนยุทธศาสตร์ด้านการบริหารและนิติบัญญัติในรัฐสภามีเป้าหมายในการเปลี่ยนโครงสร้างอำนาจโดยการเปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญใหม่ เพื่อให้ผู้นำลัทธิแดงได้มาครองอำนาจอีกครั้ง สำหรับยุทธศาสตร์ซ่อนเร้นอำพลางคือ การกัดกร่อนบ่อนทำลายสถาบันดั้งเดิมและค่านิยมหลักของสังคมไทย และการจัดตั้งและการขยายกองกำลังติดอาวุธเพื่อตอบโต้ผู้ไม่เห็นด้วย และใช้ในการเปลี่ยนแปลงสังคมโดยอาศัยความรุนแรง
และแน่นอนว่าการเร่งเปิดยุทธศาสตร์เชิงรุกของลัทธิแดงเพื่อสถาปนาอำนาจนำและเปลี่ยนแปลงโครงสร้างอำนาจอย่างเป็นทางการประเทศไทยอย่างเบ็ดเสร็จ ย่อมเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดความขัดแย้งที่รุนแรงกับฝ่ายที่ไม่ใช่สาวกของลัทธิแดงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เหตุการณ์นี้มีแนวโน้มจะเกิดขึ้นสูงในอนาคตอันใกล้
