ลมร้อนและสายฝนในฤดูหนาวมันคล้ายๆ กับปรากฏการณ์การเมืองไทย ความแปรปรวนไม่แน่นอนของสภาพดินฟ้าอากาศ ก็ไม่ต่างกับความแปรปรวนและไม่แน่นอนของสังคมไทยนับต่อจากนี้
มีคนตั้งคำถามว่า สงครามแบ่งแยกสีระหว่างคนไทยในชาติจะจบลงเมื่อไหร่ คำตอบของผมที่พอใคร่ครวญได้ด้วยสติปัญญาอันน้อยนิดก็คือ ถ้าทักษิณตายจาก
แม้แกนนำแดง จะบอกว่า ต่อให้ทักษิณตายจากไปแล้ว แต่มวลชนแดงอันไพศาลที่ถูกหล่อหลอมจะไม่มีวันลดราวาศอกกับฝ่ายอำมาตย์ พวกเขาบอกว่า สันติวิธีและทางออกแบบสมานฉันท์และถอยหลังคนละก้าวนั้น ไม่ใช่ทางออกที่แท้จริงและไม่มีวันเป็นไปได้ตราบใดที่ไม่สามารถโค่นล้มอำมาตย์ซึ่งเป็นอุปสรรคของระบอบประชาธิปไตยในมายาคติที่พวกเขาสร้างขึ้นมาเพื่อบ่มเพาะคนเสื้อแดงลงไปได้
ผมคิดว่า แกนนำเสื้อแดงกลุ่มหนึ่งคิดเช่นนั้นและเชื่อเช่นนั้นจริงๆ เพราะแดงกลุ่มหนึ่งนั้นต้องการใช้ทักษิณเป็นเพียงเชื้อเพลิงเพื่อสานต่ออุดมการณ์ที่พวกเขาเพ้อฝันแบบดอนกิโฆเต้ และมองว่าสถาบันคือส่วนเกินในระบอบประชาธิปไตย
อย่างไรก็ตาม ผมเองก็ไม่เห็นด้วยกับแนวคิดไร้สาระที่ว่า ถอยหลังคนละก้าว สมานฉันท์ แล้วเลิกรากันไป และไม่ใช่ทางออกที่แท้จริงเช่นเดียวกัน เพราะนั่นเท่ากับความแตกแยกในสังคมไทยได้กลายเป็นหนองที่ถูกบ่มเอาไว้โดยไม่มีวันกลัด
ดูเหมือนว่า วาทกรรมเรื่องอำมาตย์ของกลุ่มเสื้อแดงที่แกนนำแดงปลุกขึ้นมานั้นได้ก้าวข้ามความหมายของอำมาตยาธิปไตย (Bureaucracy) ในนิยามเดิมๆ ซึ่งหมายถึงผู้นำในระบบราชการทั้งทหารและพลเรือนสามารถครอบงำระบบการเมืองได้
เพราะจับใจความได้บนเวทีเสื้อแดงก็คือว่า อำมาตย์ก็คือ กลุ่มคนที่รายล้อมพระมหากษัตริย์
ข้อกล่าวหานี้ไม่ได้เกินเลย เพราะระบบราชการทุกวันนี้ไม่ได้เข้มแข็งที่จะข้ามเข้ามาครอบงำระบบการเมืองได้ แต่ระบบราชการถูกระบอบทักษิณ ที่พยายามสร้างระบบพรรคเดียวที่เข้มแข็ง (party tutelage) ด้วยการซื้อพรรคการเมืองขนาดเล็กเพื่อควบรวม และปฏิรูประบบราชการให้มีรูปแบบเอกชนที่ถูกควบคุมด้วยคณะกรรมการหรือบอร์ด และถูกคัดสรรผู้บริหารด้วยระบบโปลิตบูโร
ระบบข้าราชการทุกวันนี้จึงอ่อนเปลี้ยเสียแขน พวกเขาถูกทำให้เป็นหน่วยธุรกิจที่ต้องต่อสู้เพื่อผลประการที่ดีและโบนัสก้อนงาม
ข้อเท็จจริงเรื่อง “ปฏิญญาฟินแลนด์” ถึง “ขบวนการล้มเจ้า” ไม่ใช่เรื่องของการใส่ร้ายป้ายสี แต่ปรากฏเป็นรูปธรรมที่ชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นการสร้างระบบพรรคเดียวของทักษิณ การปฏิรูประบบราชการ วาทกรรมเรื่องอำมาตย์บนเวทีเสื้อแดง การเคลื่อนไหวของแดงสยาม เพ็ญ-จักรภพ และแนวร่วมเสื้อแดงอย่างฟ้าเดียวกัน ใบตองแห้ง สมศักดิ์หัวโต และใจ อึ๊งภากรณ์ที่สะท้อนผ่านทั้งการกระทำและความคิดที่กล้าทำ แต่ไม่กล้ารับ
เพราะนิยามเรื่องอำมาตย์ที่เป็นเป้าหมายของกลุ่มเสื้อแดงที่พุ่งเป้าไปสู่คนที่รายล้อมพระมหากษัตริย์ก็มาจากการกระทำทั้งกายกรรม มโนกรรม และวจีกรรมของคนเสื้อแดงเอง และสอดคล้องกับการทำให้สถาบันเป็นเพียงสัญลักษณ์ในปฏิญญาฟินแลนด์
แล้วทำไมถ้าทักษิณตายจากแล้วจะทำให้ความแตกแยกในสังคมไทยลดลง ก็เพราะผมคิดว่า ถ้าทักษิณตายจากแล้วจะทำให้เฉดต่างๆ ในสีแดงชัดเจนขึ้น ว่าแดงไหนสู้แล้วรวย แดงไหนสู้เพื่ออุดมการณ์ (ที่ไม่ใช่ประชาธิปไตย) แดงไม่เอาสถาบัน และแดงไหนสู้เพื่อประชาธิปไตย และจะจำแนกมวลชนในเฉดแดงต่างๆ ได้ชัดเจนขึ้น
เพราะปัจจุบัน มวลชนแดงส่วนใหญ่ถูกทำให้เชื่อว่า ทักษิณเป็นนักประชาธิปไตย ทักษิณทำให้พวกเขาลืมตาอ้าปากได้ ทักษิณถูกกลั่นแกล้งจากอำมาตย์ โดยไม่พูดถึงพฤติกรรมต่างๆ ของระบอบทักษิณและทักษิณในระหว่างที่มีอำนาจ
ไม่พูดถึงทุนนิยมแบบกินรวบ และทุนนิยมสามิภักดิ์ที่การอยู่รอดในธุรกิจจะต้องสามิภักดิ์และสยบยอมต่อทักษิณและพวกพ้อง ไม่เช่นนั้นทักษิณจะใช้ระบบราชการกลั่นแกล้งและตรวจสอบ
ทุกวันนี้การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อให้การต่อสู้ของพวกเขาอยู่ในระดับสากล
พวกเขาอ้างว่าต่อสู้เพื่อความแตกต่างทางชนชั้นเพื่อให้ดูว่าพวกเขามีอุดมการณ์ พวกแดงสู้แล้วรวยก็รู้สึกว่าตัวเองดูดีขึ้น พวกแดงสู้เพื่ออุดมการณ์ (ที่ไม่ใช่ประชาธิปไตย) แดงไม่เอาสถาบัน ก็ช่วยให้อำพรางเป้าหมายที่แท้จริง
อย่างไรก็ตาม พวกนี้พยายามปลูกฝังความเกลียดชังต่อสถาบันไปเรื่อยๆ ทำให้มวลชนมีความคลั่งแค้น เห็นว่าสังคมไทยไม่มีความยุติธรรมเพราะระบอบอำมาตยาธิปไตยครอบงำ จากฝีมือของอำมาตย์ที่รายล้อมสถาบันไม่ใช่อำมาตย์ในความหมายว่าระบบราชการ
ดังนั้นแม้จะมีโรงเรียนการเมืองของคนเสื้อแดงขึ้นก็ไม่ได้บ่มเพาะมวลชนส่วนใหญ่ให้เข้าใจระบอบประชาธิปไตย เราจึงเห็นพวกเขาใช้ความรุนแรงต่อฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับแนวทางทางการเมืองของพวกเขา แต่น่าประหลาดเราไม่เคยเห็นเหลืองเข้าไปทำร้ายฝ่ายเสื้อแดงยกเว้นเป็นฝ่ายถูกกระทำก่อน เช่น เหตุการณ์ที่ถนนวิภาวดีฯ และสะพานมัฆวานฯ
และผมคิดว่า ประชาชนมีสิทธิอันชอบธรรมที่จะกระทำต่อผู้ปกครองที่เป็นฝ่ายริเริ่มใช้ความรุนแรงในการปราบปรามประชาชน สร้างระบอบผูกขาดอำนาจเผด็จการในกลุ่มอภิสิทธิ์ชนจำนวนน้อย และกระทำต่อกระบอกเสียงของรัฐที่บิดเบือน แต่ไม่มีสิทธิที่จะใช้ความรุนแรงต่อประชาชนฝ่ายตรงกันข้าม เช่น ที่แดงกระทำต่อเหลือง ที่เชียงใหม่ อุดรธานี ชัยภูมิ ทำเนียบรัฐบาล และอีกนับครั้งไม่ถ้วน
และพวกที่อ้างว่าสู้เพื่อประชาธิปไตยในเสื้อแดง สื่อแอบแดง หรือนักวิชาการแอบแดง ก็ไม่เคยอธิบายถึงปรากฏการณ์เหล่านี้ พวกเขาจะพูดที่ปลายเหตุว่า พันธมิตรฯใช้ด้ามธงแทงตำรวจ ขับรถพุ่งชนตำรวจ พูดว่า แดงถูกยิงตาย 1 ศพที่มัฆวานฯ แต่เขาไม่เคยพูดเรื่องเหลืองถูกฆ่าที่ทำเนียบรัฐบาล และดอนเมือง
ผมไม่ได้พูดว่า ถ้าทักษิณตายจาก เพราะใครทำให้ตาย เพราะนั่นไม่ใช่หนทางของการชดใช้กรรมของมนุษย์ แต่หมายถึงทักษิณตายไปด้วยโรคร้ายแล้วหายไปจากโลกนี้ จะทำให้พวกแอบอยู่ข้างหลังที่ขับเคลื่อนมวลชนแดงโดยทำให้เขาเข้าใจผิดๆ ว่า ทักษิณถูกกลั่นแกล้งใส่ร้ายป้ายสีเพื่อหวังใช้ประชาชนที่หลงรักทักษิณเป็นเหยื่อและใช้ทักษิณเป็นเชื้อเพลิงในการก้าวไปสู่เป้าหมายตัวเอง จะปรากฏตัวตนที่แท้จริงออกมา
ถ้าไม่มีทักษิณ แกนนำแดงก็ไม่สามารถแอบอ้างทักษิณเพื่อปลุกเร้ามวลชนให้หลงผิดได้อีก มวลชนเสื้อแดงที่สู้เพื่ออุดมการณ์ (ที่ไม่ใช่ประชาธิปไตย) และไม่เอาสถาบัน ก็คงมีอยู่ (แม้ว่า พวกเขาจะมีเสรีภาพในความคิดและความฝัน) แต่ก็คงไม่มีพลังเพียงพอที่จะสร้างปรากฏการณ์เปลี่ยนแปลงรัฐไทยใหม่ได้อย่างที่พวกเขาเพ้อฝัน
เพราะผมเชื่อว่าคนไทยส่วนใหญ่ไม่ว่าสีอะไรยังคงยึดมั่นต่อสถาบันและในหลวงพระองค์นี้
ที่สำคัญถ้าทักษิณจากไป เขาก็จะพ้นกรรมที่ถูกแดงสู้แล้วรวยหลอกรับประทาน พ้นกรรมที่ถูกแดงอุดมการณ์ใช้เป็นเครื่องมือในการโค่นล้มสถาบัน และคนไทยเสื้อแดงที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่จะไม่ถูกหลอกว่า ระบอบทักษิณคือ ประชาธิปไตย
แต่แน่นอนวันนี้ทักษิณยังอยู่ และนี่เป็นเพียงความฝันของผม
surawhisky@hotmail.com
มีคนตั้งคำถามว่า สงครามแบ่งแยกสีระหว่างคนไทยในชาติจะจบลงเมื่อไหร่ คำตอบของผมที่พอใคร่ครวญได้ด้วยสติปัญญาอันน้อยนิดก็คือ ถ้าทักษิณตายจาก
แม้แกนนำแดง จะบอกว่า ต่อให้ทักษิณตายจากไปแล้ว แต่มวลชนแดงอันไพศาลที่ถูกหล่อหลอมจะไม่มีวันลดราวาศอกกับฝ่ายอำมาตย์ พวกเขาบอกว่า สันติวิธีและทางออกแบบสมานฉันท์และถอยหลังคนละก้าวนั้น ไม่ใช่ทางออกที่แท้จริงและไม่มีวันเป็นไปได้ตราบใดที่ไม่สามารถโค่นล้มอำมาตย์ซึ่งเป็นอุปสรรคของระบอบประชาธิปไตยในมายาคติที่พวกเขาสร้างขึ้นมาเพื่อบ่มเพาะคนเสื้อแดงลงไปได้
ผมคิดว่า แกนนำเสื้อแดงกลุ่มหนึ่งคิดเช่นนั้นและเชื่อเช่นนั้นจริงๆ เพราะแดงกลุ่มหนึ่งนั้นต้องการใช้ทักษิณเป็นเพียงเชื้อเพลิงเพื่อสานต่ออุดมการณ์ที่พวกเขาเพ้อฝันแบบดอนกิโฆเต้ และมองว่าสถาบันคือส่วนเกินในระบอบประชาธิปไตย
อย่างไรก็ตาม ผมเองก็ไม่เห็นด้วยกับแนวคิดไร้สาระที่ว่า ถอยหลังคนละก้าว สมานฉันท์ แล้วเลิกรากันไป และไม่ใช่ทางออกที่แท้จริงเช่นเดียวกัน เพราะนั่นเท่ากับความแตกแยกในสังคมไทยได้กลายเป็นหนองที่ถูกบ่มเอาไว้โดยไม่มีวันกลัด
ดูเหมือนว่า วาทกรรมเรื่องอำมาตย์ของกลุ่มเสื้อแดงที่แกนนำแดงปลุกขึ้นมานั้นได้ก้าวข้ามความหมายของอำมาตยาธิปไตย (Bureaucracy) ในนิยามเดิมๆ ซึ่งหมายถึงผู้นำในระบบราชการทั้งทหารและพลเรือนสามารถครอบงำระบบการเมืองได้
เพราะจับใจความได้บนเวทีเสื้อแดงก็คือว่า อำมาตย์ก็คือ กลุ่มคนที่รายล้อมพระมหากษัตริย์
ข้อกล่าวหานี้ไม่ได้เกินเลย เพราะระบบราชการทุกวันนี้ไม่ได้เข้มแข็งที่จะข้ามเข้ามาครอบงำระบบการเมืองได้ แต่ระบบราชการถูกระบอบทักษิณ ที่พยายามสร้างระบบพรรคเดียวที่เข้มแข็ง (party tutelage) ด้วยการซื้อพรรคการเมืองขนาดเล็กเพื่อควบรวม และปฏิรูประบบราชการให้มีรูปแบบเอกชนที่ถูกควบคุมด้วยคณะกรรมการหรือบอร์ด และถูกคัดสรรผู้บริหารด้วยระบบโปลิตบูโร
ระบบข้าราชการทุกวันนี้จึงอ่อนเปลี้ยเสียแขน พวกเขาถูกทำให้เป็นหน่วยธุรกิจที่ต้องต่อสู้เพื่อผลประการที่ดีและโบนัสก้อนงาม
ข้อเท็จจริงเรื่อง “ปฏิญญาฟินแลนด์” ถึง “ขบวนการล้มเจ้า” ไม่ใช่เรื่องของการใส่ร้ายป้ายสี แต่ปรากฏเป็นรูปธรรมที่ชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นการสร้างระบบพรรคเดียวของทักษิณ การปฏิรูประบบราชการ วาทกรรมเรื่องอำมาตย์บนเวทีเสื้อแดง การเคลื่อนไหวของแดงสยาม เพ็ญ-จักรภพ และแนวร่วมเสื้อแดงอย่างฟ้าเดียวกัน ใบตองแห้ง สมศักดิ์หัวโต และใจ อึ๊งภากรณ์ที่สะท้อนผ่านทั้งการกระทำและความคิดที่กล้าทำ แต่ไม่กล้ารับ
เพราะนิยามเรื่องอำมาตย์ที่เป็นเป้าหมายของกลุ่มเสื้อแดงที่พุ่งเป้าไปสู่คนที่รายล้อมพระมหากษัตริย์ก็มาจากการกระทำทั้งกายกรรม มโนกรรม และวจีกรรมของคนเสื้อแดงเอง และสอดคล้องกับการทำให้สถาบันเป็นเพียงสัญลักษณ์ในปฏิญญาฟินแลนด์
แล้วทำไมถ้าทักษิณตายจากแล้วจะทำให้ความแตกแยกในสังคมไทยลดลง ก็เพราะผมคิดว่า ถ้าทักษิณตายจากแล้วจะทำให้เฉดต่างๆ ในสีแดงชัดเจนขึ้น ว่าแดงไหนสู้แล้วรวย แดงไหนสู้เพื่ออุดมการณ์ (ที่ไม่ใช่ประชาธิปไตย) แดงไม่เอาสถาบัน และแดงไหนสู้เพื่อประชาธิปไตย และจะจำแนกมวลชนในเฉดแดงต่างๆ ได้ชัดเจนขึ้น
เพราะปัจจุบัน มวลชนแดงส่วนใหญ่ถูกทำให้เชื่อว่า ทักษิณเป็นนักประชาธิปไตย ทักษิณทำให้พวกเขาลืมตาอ้าปากได้ ทักษิณถูกกลั่นแกล้งจากอำมาตย์ โดยไม่พูดถึงพฤติกรรมต่างๆ ของระบอบทักษิณและทักษิณในระหว่างที่มีอำนาจ
ไม่พูดถึงทุนนิยมแบบกินรวบ และทุนนิยมสามิภักดิ์ที่การอยู่รอดในธุรกิจจะต้องสามิภักดิ์และสยบยอมต่อทักษิณและพวกพ้อง ไม่เช่นนั้นทักษิณจะใช้ระบบราชการกลั่นแกล้งและตรวจสอบ
ทุกวันนี้การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อให้การต่อสู้ของพวกเขาอยู่ในระดับสากล
พวกเขาอ้างว่าต่อสู้เพื่อความแตกต่างทางชนชั้นเพื่อให้ดูว่าพวกเขามีอุดมการณ์ พวกแดงสู้แล้วรวยก็รู้สึกว่าตัวเองดูดีขึ้น พวกแดงสู้เพื่ออุดมการณ์ (ที่ไม่ใช่ประชาธิปไตย) แดงไม่เอาสถาบัน ก็ช่วยให้อำพรางเป้าหมายที่แท้จริง
อย่างไรก็ตาม พวกนี้พยายามปลูกฝังความเกลียดชังต่อสถาบันไปเรื่อยๆ ทำให้มวลชนมีความคลั่งแค้น เห็นว่าสังคมไทยไม่มีความยุติธรรมเพราะระบอบอำมาตยาธิปไตยครอบงำ จากฝีมือของอำมาตย์ที่รายล้อมสถาบันไม่ใช่อำมาตย์ในความหมายว่าระบบราชการ
ดังนั้นแม้จะมีโรงเรียนการเมืองของคนเสื้อแดงขึ้นก็ไม่ได้บ่มเพาะมวลชนส่วนใหญ่ให้เข้าใจระบอบประชาธิปไตย เราจึงเห็นพวกเขาใช้ความรุนแรงต่อฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับแนวทางทางการเมืองของพวกเขา แต่น่าประหลาดเราไม่เคยเห็นเหลืองเข้าไปทำร้ายฝ่ายเสื้อแดงยกเว้นเป็นฝ่ายถูกกระทำก่อน เช่น เหตุการณ์ที่ถนนวิภาวดีฯ และสะพานมัฆวานฯ
และผมคิดว่า ประชาชนมีสิทธิอันชอบธรรมที่จะกระทำต่อผู้ปกครองที่เป็นฝ่ายริเริ่มใช้ความรุนแรงในการปราบปรามประชาชน สร้างระบอบผูกขาดอำนาจเผด็จการในกลุ่มอภิสิทธิ์ชนจำนวนน้อย และกระทำต่อกระบอกเสียงของรัฐที่บิดเบือน แต่ไม่มีสิทธิที่จะใช้ความรุนแรงต่อประชาชนฝ่ายตรงกันข้าม เช่น ที่แดงกระทำต่อเหลือง ที่เชียงใหม่ อุดรธานี ชัยภูมิ ทำเนียบรัฐบาล และอีกนับครั้งไม่ถ้วน
และพวกที่อ้างว่าสู้เพื่อประชาธิปไตยในเสื้อแดง สื่อแอบแดง หรือนักวิชาการแอบแดง ก็ไม่เคยอธิบายถึงปรากฏการณ์เหล่านี้ พวกเขาจะพูดที่ปลายเหตุว่า พันธมิตรฯใช้ด้ามธงแทงตำรวจ ขับรถพุ่งชนตำรวจ พูดว่า แดงถูกยิงตาย 1 ศพที่มัฆวานฯ แต่เขาไม่เคยพูดเรื่องเหลืองถูกฆ่าที่ทำเนียบรัฐบาล และดอนเมือง
ผมไม่ได้พูดว่า ถ้าทักษิณตายจาก เพราะใครทำให้ตาย เพราะนั่นไม่ใช่หนทางของการชดใช้กรรมของมนุษย์ แต่หมายถึงทักษิณตายไปด้วยโรคร้ายแล้วหายไปจากโลกนี้ จะทำให้พวกแอบอยู่ข้างหลังที่ขับเคลื่อนมวลชนแดงโดยทำให้เขาเข้าใจผิดๆ ว่า ทักษิณถูกกลั่นแกล้งใส่ร้ายป้ายสีเพื่อหวังใช้ประชาชนที่หลงรักทักษิณเป็นเหยื่อและใช้ทักษิณเป็นเชื้อเพลิงในการก้าวไปสู่เป้าหมายตัวเอง จะปรากฏตัวตนที่แท้จริงออกมา
ถ้าไม่มีทักษิณ แกนนำแดงก็ไม่สามารถแอบอ้างทักษิณเพื่อปลุกเร้ามวลชนให้หลงผิดได้อีก มวลชนเสื้อแดงที่สู้เพื่ออุดมการณ์ (ที่ไม่ใช่ประชาธิปไตย) และไม่เอาสถาบัน ก็คงมีอยู่ (แม้ว่า พวกเขาจะมีเสรีภาพในความคิดและความฝัน) แต่ก็คงไม่มีพลังเพียงพอที่จะสร้างปรากฏการณ์เปลี่ยนแปลงรัฐไทยใหม่ได้อย่างที่พวกเขาเพ้อฝัน
เพราะผมเชื่อว่าคนไทยส่วนใหญ่ไม่ว่าสีอะไรยังคงยึดมั่นต่อสถาบันและในหลวงพระองค์นี้
ที่สำคัญถ้าทักษิณจากไป เขาก็จะพ้นกรรมที่ถูกแดงสู้แล้วรวยหลอกรับประทาน พ้นกรรมที่ถูกแดงอุดมการณ์ใช้เป็นเครื่องมือในการโค่นล้มสถาบัน และคนไทยเสื้อแดงที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่จะไม่ถูกหลอกว่า ระบอบทักษิณคือ ประชาธิปไตย
แต่แน่นอนวันนี้ทักษิณยังอยู่ และนี่เป็นเพียงความฝันของผม
surawhisky@hotmail.com
