ประเทศไทยยังนับว่าโชคดีที่แม้จะผ่านวิกฤตการณ์อะไรมาก็ยังสามารถเอาตัวรอดมาได้ไม่ถึงกับต้องเสียอธิปไตยหรือถึงขั้นแบ่งแยกประเทศกลายเป็นเสี่ยงเหมือนเกาหลี เวียดนาม
หลังสงครามโลกครั้งที่สองเสร็จสิ้น ไทยเราปริ่มๆ ว่าจะถูกเฉือนแบ่งเป็นสองส่วนเหนือใต้ตามแนวเส้นขนานที่ 16 องศาเหนือโดยส่วนบนคือประมาณจังหวัดภาคเหนือจะถูกตัดแบ่งให้จีน ส่วนทางใต้ลงมาเป็นอำนาจควบคุมของอังกฤษ ประวัติศาสตร์ชาวจีนโพ้นทะเลในไทยรายงานเหตุการณ์ตอนนี้อย่างมีสีสันทางหนึ่งจีนส่งกองพล 93 ลงมา ทางหนึ่งชาวจีนเยาวราชก็ถูกปลุกปั่นให้ก่อการจลาจลเพื่อที่จะหนุนช่วย แต่โชคดีที่นายปรีดี พนมยงค์แก้ปมปัญหานี้ทันท่วงทียืนยันที่จะให้อังกฤษเข้ามาจัดการ
ภาคอีสานของไทยเราก็ร่ำ ๆ จะถูกแยกไปอยู่กับคอมมิวนิสต์อินโดจีนแบบฉิวเฉียด...ระหว่างสงครามเย็นพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามเตรียมส่งกองทหารมาปลดปล่อยภาคอีสานของไทย โชคดีที่ผู้นำของพรรคคอมมิวนิสต์ไทย (พคท.) มีความเป็นชาตินิยมเล็งปัญหาที่จะตามมาจึงปฏิเสธแผนการณ์ดังกล่าว เวียดนามจึงบุกยึดแค่เพียงกัมพูชากำลังฮึ่มๆ จะข้ามเข้ามาฝั่งไทยก็เจอสงครามสั่งสอนถอนกำลังไปยันจีนทางกวางสีเสียก่อน
คนไทยรุ่นใหม่นอกจากต้องขอบคุณผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคยรับผิดชอบปกป้องดูแลบ้านเมืองนับจากพล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ ที่ส่งพล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธไปเป็นทูตพิเศษคราวสงครามสั่งสอนเรื่อยมาถึงพล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ที่รับไม้ต่อฟากหนึ่งแล้วแล้ว
ขอบคุณขวารักชาติ !
ทั้งยังต้องขอบคุณผู้หลักผู้ใหญ่ในพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยที่ไตร่ตรองผลได้เสีย เอาประโยชน์ชาติไทยเป็นที่ตั้งปฏิเสธข้อเสนอ “ปลดปล่อยอีสาน” ไม่เช่นนั้นเราอาจเห็นประวัติศาสตร์อีกแบบหนึ่งหลังสงครามเย็นคล้ายกับการทุบกำแพงเบอร์ลินรวมเยอรมันตะวันตก/ออก แต่ของเรากลายเป็นรวมอีสานกลับสู่ร่มธงไทยอะไรทำนองนั้นแทน
และก็ขอบคุณ ซ้ายรักชาติ !
พวกที่ชอบขบกัดกระแนะกระแหนคนที่ประกาศตัวเองว่ารักชาติ ปกป้องชาติว่าเป็นพวกชาตินิยม (พร้อมกับนัยส่อเสียดทำนองว่าเป็นพวกคลั่งชาติหรือเป็นพวกฝ่ายขวาล้าหลัง) ทราบมั้ยครับว่าคอมมิวนิสต์ที่ถูกจัดให้เป็น “ซ้าย” หรือปูชนียบุคคลของคอมมิวนิสต์น่ะขับเคลื่อนด้วยอุดมการณ์ชาตินิยมทั้งนั้น ที่ชัดเจนคือลุงโฮ-โฮจิมินห์ นี่เป็นชาตินิยมตัวจริงขนานแท้
การรักชาติของตนเองไม่ผิดตรงไหน ไม่น่าอาย อย่าได้ดัดจริตเสนอวาทกรรมประเภทใครรักชาติเป็นพวกล้าหลังเลยเพราะนี่เป็นแค่วาทกรรมสาดโคลนสวมหมวกให้กับฝ่ายตรงกันข้ามกับตัวเองเท่านั้น เพราะหากใช้ตรรกะดังกล่าววีรบุรุษของพม่า อูอองซาน (บิดาของอองซานซูจี) นี่ก็เป็นพวกล้าหลังคลั่งชาติ เพราะอูอองซานประกาศความเป็นชาตินิยมขับไล่ฝรั่งขับไล่ญี่ปุ่นกอบกู้เอกราชพม่ายุคใหม่ พวกที่เป็นฝ่ายซ้ายสีแดงปัจจุบันก็ต้องตามไปด่าแกนนำกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.)ด้วย
วิกฤตการณ์เกือบทำให้เกิดแยกประเทศแบ่งดินแดนในปี 2488/89 และ 2518/20 ที่กล่าวมาเป็นการขีดแบ่งจากอิทธิพลจากภายนอกทำให้ไม่ถูกบันทึกว่าประเทศถูกแบ่งอย่างเป็นทางการ แต่ใครจะนึกอีกว่า 30 กว่าปีถัดมาคนไทยด้วยกันเองได้แบ่งประเทศออกเป็นสองซีกฝ่ายหนึ่งรักทักษิณ ฝ่ายหนึ่งไม่เอาทักษิณ
ถึงขั้นที่อดีตสหายที่ผันตัวเองเป็นส.ส.ภาคเหนือคนหนึ่งประกาศแยกประเทศมาแล้วก็มี !
ความขัดแย้งนี้ลามไปถึงชนทุกชั้นขนาดอดีตสมาชิกพรรคคอมมิวนิวต์ก็ยังแบ่งเป็นคอมฯ สายแดง กับคอมฯสายเหลืองเลย
เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องใหม่อดีตสหายทั้งหลายรู้เรื่องกันดี ขณะที่คนที่แวดวงสื่อมวลชนที่ติดตามเกาะติดนำเสนอเรื่องนี้ก็มีอยู่บ้างอาทิ ประชา บูรพาวิถี แห่งค่ายเนชั่นที่ได้เขียนเรื่องราวของอดีตสหายที่แตกเป็นสองขั้วหลายชิ้น โดยสรุป ขั้วสีแดงหนุนทักษิณ ถือแนวทางสามัคคีทุนสามานย์โค่นศักดินาล้าหลัง อีกฝ่ายมองว่าทุนสามานย์เป็นอันตราย มุ่งแนวทางปฏิรูปหนุนเสริมขบวนการประชาชน แต่ก็ถูกอีกฝ่ายมองว่าเป็นซ้ายอำมาตย์ ซ้ายที่ไปร่วมกับเจ้า
การแตกเป็นสองเสี่ยงของอดีตสหายไม่ได้เป็นข่าวใหญ่ รับรู้เฉพาะในวงผู้สนใจและผู้ติดตามข่าวสารเป็นหลัก
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาอดีตสหายภาคอีสานรวมตัวกันให้กำลังใจศาลรัฐธรรมนูญ ถูกนำเสนอในข่าว อดีต ผรท.อีสานรวมพลังหนุนศาลรัฐธรรมนูญสั่งชะลอแก้ รธน. อัด “จาตุรนต์” รับใช้ใคร ?? ของผู้จัดการออนไลน์ ไม่น่าเชื่อว่ามีการแชร์ต่อลงเฟซบุ้ก 2,567 ครั้ง ยอดจำนวนผู้อ่าน 37,444 คน (ถึงเที่ยง,จันทร์ 11) ดูจากคอมเมนท์และยอดคลิกที่สามารถจัดในทำเนียบข่าวยอดนิยมสะท้อนว่าคนไทยจำนวนไม่น้อยเข้าใจและติดภาพว่าซ้ายเก่า หรือชาวคอมมิวนิสต์ส่วนใหญ่นั้นไม่เอาเจ้า ไม่เอาอำมาตย์ และก็เป็นเสื้อแดงเพราะที่ผ่านมาแกนนำของขบวนการสีแดงทั้งที่เป็นนักการเมืองและนักการม็อบล้วนแต่เป็นอดีตสหายทั้งสิ้นไม่ว่า ธิดา-เหวง จาตุรนต์ อดิศร วิสา วิภูแถลง ไล่มาถึงใจ อึ๊งภากรณ์ สุรชัย ฯลฯ ล้วนแต่เป็นภาพของอดีตสหายต้องอยู่กับสีแดงเท่านั้น
เมื่อมีสหายที่ประกาศตัวไม่เอาแดงขึ้นมาคนจำนวนหนึ่งจึงให้ความสนใจเป็นพิเศษกว่าข่าวอื่น
ติดตามกระแสวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้เล็กน้อยพอหอมปากหอมคอ ก็เป็นธรรมดาและครับอดีตสหายฟากสีแดงก็แสดงตนหัวร่อหยามหยันว่าสหายเหล่านี้ไปร่วมมือกับอำมาตย์กับเจ้าเสียแล้ว เป็นซ้ายแบบไหนไปร่วมกับฝ่ายขวา ฯลฯ
ผมนั้นโตไม่ทันพวกเข้าป่าหรอกครับ ไม่สันทัดเจนจัดทฤษฎีมาร์กซ์เลนินวัตถุนิยมประวัติศาสตร์วิภาษวิธีก็แค่จำขี้ปากเขามาแค่คลำๆ แต่ผมเชื่อมั่นว่า ขบวนการทักษิณและขบวนการสีแดงนั้นไม่ได้เป็น “ซ้าย” และหากมองในแง่ของการกดขี่เอาประโยชน์ส่วนเกินจากทุนและทรัพยากร เชื่อหรือไม่ว่า เครือข่ายผลประโยชน์ทุนใหม่สามานย์นี่กอบโกยและกดขี่เอาเปรียบยิ่งกว่า ทุนเก่า อำมาตย์ หรือกระไรก็ตามที่อดีตสหายเรียกขานกัน
มันจะเป็นซ้ายได้ยังไง ปากเพรียกหาสังคมที่เป็นธรรมได้ยังไง แต่ละคนมีบริษัท ตั้งนอมินีรับทำมาหากินกับรัฐได้งานครั้งละ 10 ล้าน 100 ล้านกันทั้งนั้น (การตรวจสอบของสำนักข่าวอิศราล่าสุดแม้กระทั่งระดับประมุขสถาบันนิติบัญญัติก็มีนอมินีเอากะเขาด้วย)
รากฐานทฤษฎีคิดของฝ่ายซ้ายผูกพันกับทุน นั่นคือมองจากเศรษฐศาสตร์สู่การเมืองอีกทอด ซึ่งวิธีคิดแบบนี้ยังเป็นวิธีที่ทันสมัยอยู่ เช่นการเมืองที่เปลี่ยนแปลงในพม่าเพื่อนบ้านเรามีปัจจัยการเปลี่ยนแปลงยกระดับของทุนนิยม(เบื้องต้น) เป็นสำคัญ นายทหารหรืออำมาตย์ทหารของเขาผันตัวเองสู่ทุน และภาคธุรกิจกันมากจนหนาตา ถ้าจะเข้าใจพม่าในวันนี้ต้องมองผ่านสายตาว่าด้วยการจัดสรรทรัพยากรกับอำนาจการเมืองแบบใหม่จะเห็นอะไรชัดขึ้น ผมเข้าใจว่าอดีตสหายที่ปฏิเสธทุนสามานย์ก็มองจากมุมลักษณะนี้
เข้าใจว่าแนวทางของอดีตสหายที่ไม่เอาทุนสามานย์มุ่งไปที่การปฏิรูปใหญ่เป็นสำคัญ ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดและแนวทางของฝ่ายที่ซ้ายทุกสีเรียกว่าพวกอำมาตย์ ก็คือ แนวทางของอานันท์-ประเวศ ปรากฏการณ์ของขบวนการประชาชนP-Move -ธงเขียว ก็น่าจะอยู่ในเส้นทางเดียวกันด้วย
การเผชิญหน้าทางการเมืองของสังคมไทยที่แบ่งออกเป็นสองฟาก ที่ฟากหนึ่งประกาศตนเป็นไพร่อีกฝ่ายเป็นอำมาตย์ เสมือนว่าฝ่ายหนึ่งเป็นตัวแทนสังคมอำมาตย์ศักดินา อีกฝ่ายเป็นตัวแทนของประชาชนคนรากหญ้าที่ถูกกดขี่เป็นภาพหลอกลวงที่สร้างเพื่อหลอกใช้ชาวบ้านให้มาตายแทนของพวก ทุนฝ่ายขวาฉ้อฉลเท่านั้นเอง
ไม่มีจริงหรอก ฝ่ายหนึ่งอำมาตย์ลอยอยู่บนหิ้ง อีกฝ่ายประชาชนยากไร้ยื่นมือขึ้นไปเรียกร้อง เพราะฝ่ายรักทักษิณกับไม่เอาทักษิณมีชนชั้นได้เปรียบ ฮั้วประมูล กินคำโต เหนือและหนีกฏหมายไม่แพ้กัน และทั้งสองฝ่ายก็มีประชาชนที่เสียเปรียบจริง ๆ ลำบากจริงๆ ไม่แพ้กัน
ในขบวนการรักทักษิณ มีฝ่ายที่ถูกจัดเป็นขวาเยอะแยะมากมาย หลอกต้มไพร่รากหญ้าว่าตนเองเป็นซ้ายมวลชน
ขณะที่ในขบวนการฝ่ายซ้ายเมืองไทยเองก็มีกลุ่มที่สามัคคีกับขวาอำมาตย์ เพราะรับไม่ได้กับแนวทางสามัคคีทุนสามานย์
ซ้ายรักชาติมีมานานแล้วและก็ยังมีอยู่ !
หลังสงครามโลกครั้งที่สองเสร็จสิ้น ไทยเราปริ่มๆ ว่าจะถูกเฉือนแบ่งเป็นสองส่วนเหนือใต้ตามแนวเส้นขนานที่ 16 องศาเหนือโดยส่วนบนคือประมาณจังหวัดภาคเหนือจะถูกตัดแบ่งให้จีน ส่วนทางใต้ลงมาเป็นอำนาจควบคุมของอังกฤษ ประวัติศาสตร์ชาวจีนโพ้นทะเลในไทยรายงานเหตุการณ์ตอนนี้อย่างมีสีสันทางหนึ่งจีนส่งกองพล 93 ลงมา ทางหนึ่งชาวจีนเยาวราชก็ถูกปลุกปั่นให้ก่อการจลาจลเพื่อที่จะหนุนช่วย แต่โชคดีที่นายปรีดี พนมยงค์แก้ปมปัญหานี้ทันท่วงทียืนยันที่จะให้อังกฤษเข้ามาจัดการ
ภาคอีสานของไทยเราก็ร่ำ ๆ จะถูกแยกไปอยู่กับคอมมิวนิสต์อินโดจีนแบบฉิวเฉียด...ระหว่างสงครามเย็นพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามเตรียมส่งกองทหารมาปลดปล่อยภาคอีสานของไทย โชคดีที่ผู้นำของพรรคคอมมิวนิสต์ไทย (พคท.) มีความเป็นชาตินิยมเล็งปัญหาที่จะตามมาจึงปฏิเสธแผนการณ์ดังกล่าว เวียดนามจึงบุกยึดแค่เพียงกัมพูชากำลังฮึ่มๆ จะข้ามเข้ามาฝั่งไทยก็เจอสงครามสั่งสอนถอนกำลังไปยันจีนทางกวางสีเสียก่อน
คนไทยรุ่นใหม่นอกจากต้องขอบคุณผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคยรับผิดชอบปกป้องดูแลบ้านเมืองนับจากพล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ ที่ส่งพล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธไปเป็นทูตพิเศษคราวสงครามสั่งสอนเรื่อยมาถึงพล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ที่รับไม้ต่อฟากหนึ่งแล้วแล้ว
ขอบคุณขวารักชาติ !
ทั้งยังต้องขอบคุณผู้หลักผู้ใหญ่ในพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยที่ไตร่ตรองผลได้เสีย เอาประโยชน์ชาติไทยเป็นที่ตั้งปฏิเสธข้อเสนอ “ปลดปล่อยอีสาน” ไม่เช่นนั้นเราอาจเห็นประวัติศาสตร์อีกแบบหนึ่งหลังสงครามเย็นคล้ายกับการทุบกำแพงเบอร์ลินรวมเยอรมันตะวันตก/ออก แต่ของเรากลายเป็นรวมอีสานกลับสู่ร่มธงไทยอะไรทำนองนั้นแทน
และก็ขอบคุณ ซ้ายรักชาติ !
พวกที่ชอบขบกัดกระแนะกระแหนคนที่ประกาศตัวเองว่ารักชาติ ปกป้องชาติว่าเป็นพวกชาตินิยม (พร้อมกับนัยส่อเสียดทำนองว่าเป็นพวกคลั่งชาติหรือเป็นพวกฝ่ายขวาล้าหลัง) ทราบมั้ยครับว่าคอมมิวนิสต์ที่ถูกจัดให้เป็น “ซ้าย” หรือปูชนียบุคคลของคอมมิวนิสต์น่ะขับเคลื่อนด้วยอุดมการณ์ชาตินิยมทั้งนั้น ที่ชัดเจนคือลุงโฮ-โฮจิมินห์ นี่เป็นชาตินิยมตัวจริงขนานแท้
การรักชาติของตนเองไม่ผิดตรงไหน ไม่น่าอาย อย่าได้ดัดจริตเสนอวาทกรรมประเภทใครรักชาติเป็นพวกล้าหลังเลยเพราะนี่เป็นแค่วาทกรรมสาดโคลนสวมหมวกให้กับฝ่ายตรงกันข้ามกับตัวเองเท่านั้น เพราะหากใช้ตรรกะดังกล่าววีรบุรุษของพม่า อูอองซาน (บิดาของอองซานซูจี) นี่ก็เป็นพวกล้าหลังคลั่งชาติ เพราะอูอองซานประกาศความเป็นชาตินิยมขับไล่ฝรั่งขับไล่ญี่ปุ่นกอบกู้เอกราชพม่ายุคใหม่ พวกที่เป็นฝ่ายซ้ายสีแดงปัจจุบันก็ต้องตามไปด่าแกนนำกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.)ด้วย
วิกฤตการณ์เกือบทำให้เกิดแยกประเทศแบ่งดินแดนในปี 2488/89 และ 2518/20 ที่กล่าวมาเป็นการขีดแบ่งจากอิทธิพลจากภายนอกทำให้ไม่ถูกบันทึกว่าประเทศถูกแบ่งอย่างเป็นทางการ แต่ใครจะนึกอีกว่า 30 กว่าปีถัดมาคนไทยด้วยกันเองได้แบ่งประเทศออกเป็นสองซีกฝ่ายหนึ่งรักทักษิณ ฝ่ายหนึ่งไม่เอาทักษิณ
ถึงขั้นที่อดีตสหายที่ผันตัวเองเป็นส.ส.ภาคเหนือคนหนึ่งประกาศแยกประเทศมาแล้วก็มี !
ความขัดแย้งนี้ลามไปถึงชนทุกชั้นขนาดอดีตสมาชิกพรรคคอมมิวนิวต์ก็ยังแบ่งเป็นคอมฯ สายแดง กับคอมฯสายเหลืองเลย
เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องใหม่อดีตสหายทั้งหลายรู้เรื่องกันดี ขณะที่คนที่แวดวงสื่อมวลชนที่ติดตามเกาะติดนำเสนอเรื่องนี้ก็มีอยู่บ้างอาทิ ประชา บูรพาวิถี แห่งค่ายเนชั่นที่ได้เขียนเรื่องราวของอดีตสหายที่แตกเป็นสองขั้วหลายชิ้น โดยสรุป ขั้วสีแดงหนุนทักษิณ ถือแนวทางสามัคคีทุนสามานย์โค่นศักดินาล้าหลัง อีกฝ่ายมองว่าทุนสามานย์เป็นอันตราย มุ่งแนวทางปฏิรูปหนุนเสริมขบวนการประชาชน แต่ก็ถูกอีกฝ่ายมองว่าเป็นซ้ายอำมาตย์ ซ้ายที่ไปร่วมกับเจ้า
การแตกเป็นสองเสี่ยงของอดีตสหายไม่ได้เป็นข่าวใหญ่ รับรู้เฉพาะในวงผู้สนใจและผู้ติดตามข่าวสารเป็นหลัก
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาอดีตสหายภาคอีสานรวมตัวกันให้กำลังใจศาลรัฐธรรมนูญ ถูกนำเสนอในข่าว อดีต ผรท.อีสานรวมพลังหนุนศาลรัฐธรรมนูญสั่งชะลอแก้ รธน. อัด “จาตุรนต์” รับใช้ใคร ?? ของผู้จัดการออนไลน์ ไม่น่าเชื่อว่ามีการแชร์ต่อลงเฟซบุ้ก 2,567 ครั้ง ยอดจำนวนผู้อ่าน 37,444 คน (ถึงเที่ยง,จันทร์ 11) ดูจากคอมเมนท์และยอดคลิกที่สามารถจัดในทำเนียบข่าวยอดนิยมสะท้อนว่าคนไทยจำนวนไม่น้อยเข้าใจและติดภาพว่าซ้ายเก่า หรือชาวคอมมิวนิสต์ส่วนใหญ่นั้นไม่เอาเจ้า ไม่เอาอำมาตย์ และก็เป็นเสื้อแดงเพราะที่ผ่านมาแกนนำของขบวนการสีแดงทั้งที่เป็นนักการเมืองและนักการม็อบล้วนแต่เป็นอดีตสหายทั้งสิ้นไม่ว่า ธิดา-เหวง จาตุรนต์ อดิศร วิสา วิภูแถลง ไล่มาถึงใจ อึ๊งภากรณ์ สุรชัย ฯลฯ ล้วนแต่เป็นภาพของอดีตสหายต้องอยู่กับสีแดงเท่านั้น
เมื่อมีสหายที่ประกาศตัวไม่เอาแดงขึ้นมาคนจำนวนหนึ่งจึงให้ความสนใจเป็นพิเศษกว่าข่าวอื่น
ติดตามกระแสวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้เล็กน้อยพอหอมปากหอมคอ ก็เป็นธรรมดาและครับอดีตสหายฟากสีแดงก็แสดงตนหัวร่อหยามหยันว่าสหายเหล่านี้ไปร่วมมือกับอำมาตย์กับเจ้าเสียแล้ว เป็นซ้ายแบบไหนไปร่วมกับฝ่ายขวา ฯลฯ
ผมนั้นโตไม่ทันพวกเข้าป่าหรอกครับ ไม่สันทัดเจนจัดทฤษฎีมาร์กซ์เลนินวัตถุนิยมประวัติศาสตร์วิภาษวิธีก็แค่จำขี้ปากเขามาแค่คลำๆ แต่ผมเชื่อมั่นว่า ขบวนการทักษิณและขบวนการสีแดงนั้นไม่ได้เป็น “ซ้าย” และหากมองในแง่ของการกดขี่เอาประโยชน์ส่วนเกินจากทุนและทรัพยากร เชื่อหรือไม่ว่า เครือข่ายผลประโยชน์ทุนใหม่สามานย์นี่กอบโกยและกดขี่เอาเปรียบยิ่งกว่า ทุนเก่า อำมาตย์ หรือกระไรก็ตามที่อดีตสหายเรียกขานกัน
มันจะเป็นซ้ายได้ยังไง ปากเพรียกหาสังคมที่เป็นธรรมได้ยังไง แต่ละคนมีบริษัท ตั้งนอมินีรับทำมาหากินกับรัฐได้งานครั้งละ 10 ล้าน 100 ล้านกันทั้งนั้น (การตรวจสอบของสำนักข่าวอิศราล่าสุดแม้กระทั่งระดับประมุขสถาบันนิติบัญญัติก็มีนอมินีเอากะเขาด้วย)
รากฐานทฤษฎีคิดของฝ่ายซ้ายผูกพันกับทุน นั่นคือมองจากเศรษฐศาสตร์สู่การเมืองอีกทอด ซึ่งวิธีคิดแบบนี้ยังเป็นวิธีที่ทันสมัยอยู่ เช่นการเมืองที่เปลี่ยนแปลงในพม่าเพื่อนบ้านเรามีปัจจัยการเปลี่ยนแปลงยกระดับของทุนนิยม(เบื้องต้น) เป็นสำคัญ นายทหารหรืออำมาตย์ทหารของเขาผันตัวเองสู่ทุน และภาคธุรกิจกันมากจนหนาตา ถ้าจะเข้าใจพม่าในวันนี้ต้องมองผ่านสายตาว่าด้วยการจัดสรรทรัพยากรกับอำนาจการเมืองแบบใหม่จะเห็นอะไรชัดขึ้น ผมเข้าใจว่าอดีตสหายที่ปฏิเสธทุนสามานย์ก็มองจากมุมลักษณะนี้
เข้าใจว่าแนวทางของอดีตสหายที่ไม่เอาทุนสามานย์มุ่งไปที่การปฏิรูปใหญ่เป็นสำคัญ ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดและแนวทางของฝ่ายที่ซ้ายทุกสีเรียกว่าพวกอำมาตย์ ก็คือ แนวทางของอานันท์-ประเวศ ปรากฏการณ์ของขบวนการประชาชนP-Move -ธงเขียว ก็น่าจะอยู่ในเส้นทางเดียวกันด้วย
การเผชิญหน้าทางการเมืองของสังคมไทยที่แบ่งออกเป็นสองฟาก ที่ฟากหนึ่งประกาศตนเป็นไพร่อีกฝ่ายเป็นอำมาตย์ เสมือนว่าฝ่ายหนึ่งเป็นตัวแทนสังคมอำมาตย์ศักดินา อีกฝ่ายเป็นตัวแทนของประชาชนคนรากหญ้าที่ถูกกดขี่เป็นภาพหลอกลวงที่สร้างเพื่อหลอกใช้ชาวบ้านให้มาตายแทนของพวก ทุนฝ่ายขวาฉ้อฉลเท่านั้นเอง
ไม่มีจริงหรอก ฝ่ายหนึ่งอำมาตย์ลอยอยู่บนหิ้ง อีกฝ่ายประชาชนยากไร้ยื่นมือขึ้นไปเรียกร้อง เพราะฝ่ายรักทักษิณกับไม่เอาทักษิณมีชนชั้นได้เปรียบ ฮั้วประมูล กินคำโต เหนือและหนีกฏหมายไม่แพ้กัน และทั้งสองฝ่ายก็มีประชาชนที่เสียเปรียบจริง ๆ ลำบากจริงๆ ไม่แพ้กัน
ในขบวนการรักทักษิณ มีฝ่ายที่ถูกจัดเป็นขวาเยอะแยะมากมาย หลอกต้มไพร่รากหญ้าว่าตนเองเป็นซ้ายมวลชน
ขณะที่ในขบวนการฝ่ายซ้ายเมืองไทยเองก็มีกลุ่มที่สามัคคีกับขวาอำมาตย์ เพราะรับไม่ได้กับแนวทางสามัคคีทุนสามานย์
ซ้ายรักชาติมีมานานแล้วและก็ยังมีอยู่ !
