คอลัมน์ : Nature Impressions โดย แอชลีย์ วินเซนต์
ผมใช้เวลา 27 ปีแรกของชีวิตหมดไปในประเทศอังกฤษและอิสราเอล ก่อนที่ผมจะย้ายมาอยู่ที่เมืองไทย อยู่เมืองไทยได้ไม่นาน ผมจึงได้ตระหนักรู้ว่า ยังมีเรื่องราวอีกมากมายเหลือเกินที่ผมจะต้องเรียนรู้และทำความเข้าใจซะใหม่ให้ถูกต้อง
ยกตัวอย่างเช่น ผมเติบโตมาด้วยความคิดที่ว่า ผมจะต้องสวมรองเท้าติดเท้าไว้เสมอเมื่อเข้าไปในบ้านของคนอื่น ผมเคยเชื่ออีกว่า ตัวเองรู้จักผลไม้แทบทุกชนิด แม้จะไม่เคยได้ชิมรสชาติ แต่อย่างน้อยผมจะต้องรู้ว่าผลไม้ผลนั้นมีชื่อเรียกอย่างไร
ผมเป็นคนที่มีความสนใจและหลงใหลเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับชีวิตสัตว์ป่ามาตั้งแต่ยังเล็ก ผมเคยมั่นใจมากว่า ไม่มีสัตว์ตระกูลแมวหรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมพันธุ์ไหนที่ผมจะไม่รู้จัก ผมไม่ได้หลงตัวเองหรอกนะครับ มันเป็นเพียงความโง่เขลาในวัยเยาว์ ที่เกิดจากการขาดพินิจพิจารณาว่าโลกนี้กว้างใหญ่สักเพียงใด และยังต้องมีเรื่องราวที่ผมไม่เคยรู้ ไม่เข้าใจ และนึกไม่ถึงอีกมากมายนัก
ทุกวันนี้ พวกเราได้รู้เรื่องราวของสัตว์ป่าจากหลายช่องทาง เรามีหลายช่องสัญญาณจากโทรทัศน์ที่ถ่ายทอดชีวิตของสัตว์โลกนานาชนิด เรามีอินเตอร์เน็ต หนังสือ สมุดภาพ นิตยสาร บทความ และสารคดีมากมายที่บอกเล่าให้เรารู้ถึงการดำรงอยู่ของสัตว์ร่วมโลกต่างสายพันธุ์ แต่ในช่วงยุคปลายปี ค.ศ 1960-1980 นั้น ไม่มีสื่อความรู้มากมายเหมือนปัจจุบันนี้หรอกครับ ผมมีโอกาสได้เรียนรู้เรื่องสัตว์ป่าบ้างจากการอ่านหนังสือและดูภาพในนิตยสารเท่านั้น
วันที่ผมได้เข้าเยี่ยมชมสวนสัตว์เปิดเขาเขียวเป็นครั้งแรก ผมได้เห็นสัตว์หลากหลายสายพันธุ์มาก สัตว์บางตัวมองดูแปลกตา และมีสัตว์บางชนิด ที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพวกมันมีตัวตนอยู่จริงในโลก มันเป็นประสบการณ์ครั้งสำคัญ ที่เปิดหูเปิดตาให้ผมได้เปิดใจอย่างแท้จริง
สัตว์ที่มีลักษณะคล้ายกับลิงมีอยู่มากในสวนสัตว์ แต่ไม่ใช่ว่าทุกชนิดจะเป็นสัตว์ตระกูลลิงนะครับ ผมขออนุญาตแบ่งปันความรู้ความเข้าใจที่เป็นความความแตกต่างของสัตว์กลุ่มนี้สักหน่อย เผื่อคราวหน้าที่คุณมีโอกาสพาครอบครัวไปเที่ยวชมสวนสัตว์ คุณจะได้รู้สึกว่าได้รู้จักพวกมันได้ดีขึ้น
ลิง (วานร) และเอ็ป (Ape) ต่างก็อยู่ในกลุ่มสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและมีลักษณะท่าทางคล้ายกันมาก เช่น มีดวงตาที่มองตรงไปข้างหน้า มีนิ้วมือ แขนและขาทั้งสองข้างที่ยืดหยุ่นได้ดี
ความแตกต่างที่มองเห็นได้ชัดที่สุดระหว่างลิงกับเอ็ปคือ ลิงทุกชนิดจะมีหาง (ยกเว้น ลิงแสม ลิงบาบูน และลิงแมนดริว) ส่วนเอ็ปจะไม่มีหางเลยนะครับ
เอ็ปจะมีขนาดตัวใหญ่กว่าพวกลิงทั่วไป ตัวอย่างที่เห็นชัดเจนคือ อุรังอุตัง กอลิล่า ชิมแปนซี และโบโนโบ (Bonobo) สมาชิกบางตัวของลิงบางพันธุ์ที่ตัวใหญ่ที่สุด อาจจะมีขนาดตัวเท่ากับเอ็ปตัวเล็กเท่านั้น
คุณลักษณะอีกอย่างที่น่าสนใจมากที่แยกลิงออกจากเอ็ปก็คือ การเคลื่อนไหวของพวกมันครับ พวกเราหลายคนมีความเชื่อผิดๆตลอดมาว่าพวกลิงสามารถโหนตัวจากกิ่งไม้หนึ่งไปยังอีกกิ่งได้ ลิงโหนไม่ได้นะครับ โครงสร้างตรงหัวไหล่ของพวกลิงไม่แข็งแรงพอ พวกมันมีช่วงแขนที่สั้น ไม่เพียงพอสำหรับการโยนตัว ผิดกับพวกเอ็ปที่กล้ามเนื้อหัวไหล่แข็งแรงกว่าทำให้โหนตัวได้ดี
แต่ธรรมชาติก็มอบร่างกายที่เบากว่าให้กับพวกลิงเป็นการชดเชยครับ ทำให้ลิงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องตัวว่องไว และให้ลิงมีหางยาวเพื่อรักษาสมดุลในการเคลื่อนที่ ลิงบางพันธุ์มีหางที่แข็งแรงมากจนสามารถใช้เป็นแขนอีกข้างได้เลย
คุณจะได้เห็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอีกหลายชนิดเลยครับเมื่อคุณแวะเยี่ยมชมสวนสัตว์เปิดเขาเขียว ผมเพียงแต่นำตัวอย่างของภาพถ่ายลิงและเอ็ปอย่างละสองชนิดมาให้คุณได้เห็นหน้าตาของพวกมันแบบชัดๆใกล้ๆก่อนเป็นน้ำจิ้มนะครับ
ภาพแรกนี่คือ “ลิงคาปูชิน” มันเป็นลิงที่มาจากทวีปอเมริกาใต้ เชื่อกันว่าพวกมันยังมีเหลืออยู่มากในป่าตามธรรมชาติของมัน
ภาพต่อมาเรียกว่า “เชียมัง” มันเป็นเอ็ปที่ถูกจัดให้อยู่ในตระกูลชะนี มีพื้นเพดั้งเดิมที่เมืองไทย มาเลเชีย และเกาะสุมาตรา และเป็นที่น่าเสียดายเหลือเกินที่เชียมังถูกจัดให้เป็นสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์แล้ว
ภาพต่อมา ผมขออวดสีสันสวยและหนวดงามของ “ค่างห้าสี” ครับ มันเป็นลิงที่ใกล้จะสูญพันธุ์แล้วเช่นกัน มีการบันทึกไว้ว่า ยังพอพบเห็นพวกมันอยู่บ้างในป่าของ กัมพูชา ลาว เวียดนาม และบางส่วนของเมืองจีน
ปิดท้ายด้วยภาพน่ารักน่าชังของเอ็ปอีกตัว “ชะนีมือขาว” ครับ พวกมันมีอยู่ทั่วไปทางทวีปตะวันตกเฉียงใต้ของจีน ยาวลงมาจนถึงพม่า ลาว ไทย มาเลเชีย และเกาะสุมาตราของอินโดนีเชีย และผมเสียใจที่จะต้องแจ้งให้คุณทราบอีกด้วยว่า ชะนีมือขาวก็ถูกจัดระดับให้เป็นสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์แล้วเหมือนกัน
เช่นเคยครับ ขอบคุณมากที่ให้ความสนใจต่อคอลัมน์นี้ ผมขอให้ทุกท่านมีความสุขกับชีวิตและมีสุขภาพแข็งแรง พบกันใหม่อาทิตย์หน้านะครับ
รู้จัก...แอชลีย์ วินเซนต์
ชาวอังกฤษเชื้อสายอิสราเอล ที่ผันตัวเองจากการทำธุรกิจด้านเรียลเอสเตท มาทำงานเป็นช่างภาพถ่ายภาพสัตว์ป่าอย่างเต็มตัว เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา
ปัจจุบัน นอกจากเปิดร้าน Nature Impressions จำหน่ายผลงานของตัวเอง ณ สวนสัตว์เปิดเขาเขียว ต.บางพระ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ที่กล่าวกันว่า เป็นสวนสัตว์เปิดที่ใหญ่อันดับ 1 ของโลก เขายังทำงานให้กับสวนสัตว์แห่งนี้ ในฐานะอาสาสมัครเก็บภาพสัตว์ป่าไปพร้อมกันด้วย
ล่าสุดผลงานภาพถ่าย “บุษบา” เสือโคร่งเพศเมีย ถ่ายจากสวนสัตว์เปิดเขาเขียว เพิ่งได้รับการประกาศให้เป็น สุดยอดภาพถ่าย National Geographic 2012
เสมือนบอกย้ำให้กำลังใจช่างภาพหลายๆคนว่า “ภาพถ่ายสัตว์ป่าที่ดี ไม่ต้องไปถึงเคนย่า”
ติดตามอ่าน ...Nature Impressions โดย แอชลีย์ วินเซนต์ ได้ทุกอาทิตย์ ทาง ART EYE VIEW
ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW เซกชัน Celeb Online www.astvmanager.com และ M-Art eye view เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com
และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews
ผมใช้เวลา 27 ปีแรกของชีวิตหมดไปในประเทศอังกฤษและอิสราเอล ก่อนที่ผมจะย้ายมาอยู่ที่เมืองไทย อยู่เมืองไทยได้ไม่นาน ผมจึงได้ตระหนักรู้ว่า ยังมีเรื่องราวอีกมากมายเหลือเกินที่ผมจะต้องเรียนรู้และทำความเข้าใจซะใหม่ให้ถูกต้อง
ยกตัวอย่างเช่น ผมเติบโตมาด้วยความคิดที่ว่า ผมจะต้องสวมรองเท้าติดเท้าไว้เสมอเมื่อเข้าไปในบ้านของคนอื่น ผมเคยเชื่ออีกว่า ตัวเองรู้จักผลไม้แทบทุกชนิด แม้จะไม่เคยได้ชิมรสชาติ แต่อย่างน้อยผมจะต้องรู้ว่าผลไม้ผลนั้นมีชื่อเรียกอย่างไร
ผมเป็นคนที่มีความสนใจและหลงใหลเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับชีวิตสัตว์ป่ามาตั้งแต่ยังเล็ก ผมเคยมั่นใจมากว่า ไม่มีสัตว์ตระกูลแมวหรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมพันธุ์ไหนที่ผมจะไม่รู้จัก ผมไม่ได้หลงตัวเองหรอกนะครับ มันเป็นเพียงความโง่เขลาในวัยเยาว์ ที่เกิดจากการขาดพินิจพิจารณาว่าโลกนี้กว้างใหญ่สักเพียงใด และยังต้องมีเรื่องราวที่ผมไม่เคยรู้ ไม่เข้าใจ และนึกไม่ถึงอีกมากมายนัก
ทุกวันนี้ พวกเราได้รู้เรื่องราวของสัตว์ป่าจากหลายช่องทาง เรามีหลายช่องสัญญาณจากโทรทัศน์ที่ถ่ายทอดชีวิตของสัตว์โลกนานาชนิด เรามีอินเตอร์เน็ต หนังสือ สมุดภาพ นิตยสาร บทความ และสารคดีมากมายที่บอกเล่าให้เรารู้ถึงการดำรงอยู่ของสัตว์ร่วมโลกต่างสายพันธุ์ แต่ในช่วงยุคปลายปี ค.ศ 1960-1980 นั้น ไม่มีสื่อความรู้มากมายเหมือนปัจจุบันนี้หรอกครับ ผมมีโอกาสได้เรียนรู้เรื่องสัตว์ป่าบ้างจากการอ่านหนังสือและดูภาพในนิตยสารเท่านั้น
วันที่ผมได้เข้าเยี่ยมชมสวนสัตว์เปิดเขาเขียวเป็นครั้งแรก ผมได้เห็นสัตว์หลากหลายสายพันธุ์มาก สัตว์บางตัวมองดูแปลกตา และมีสัตว์บางชนิด ที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพวกมันมีตัวตนอยู่จริงในโลก มันเป็นประสบการณ์ครั้งสำคัญ ที่เปิดหูเปิดตาให้ผมได้เปิดใจอย่างแท้จริง
สัตว์ที่มีลักษณะคล้ายกับลิงมีอยู่มากในสวนสัตว์ แต่ไม่ใช่ว่าทุกชนิดจะเป็นสัตว์ตระกูลลิงนะครับ ผมขออนุญาตแบ่งปันความรู้ความเข้าใจที่เป็นความความแตกต่างของสัตว์กลุ่มนี้สักหน่อย เผื่อคราวหน้าที่คุณมีโอกาสพาครอบครัวไปเที่ยวชมสวนสัตว์ คุณจะได้รู้สึกว่าได้รู้จักพวกมันได้ดีขึ้น
ลิง (วานร) และเอ็ป (Ape) ต่างก็อยู่ในกลุ่มสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและมีลักษณะท่าทางคล้ายกันมาก เช่น มีดวงตาที่มองตรงไปข้างหน้า มีนิ้วมือ แขนและขาทั้งสองข้างที่ยืดหยุ่นได้ดี
ความแตกต่างที่มองเห็นได้ชัดที่สุดระหว่างลิงกับเอ็ปคือ ลิงทุกชนิดจะมีหาง (ยกเว้น ลิงแสม ลิงบาบูน และลิงแมนดริว) ส่วนเอ็ปจะไม่มีหางเลยนะครับ
เอ็ปจะมีขนาดตัวใหญ่กว่าพวกลิงทั่วไป ตัวอย่างที่เห็นชัดเจนคือ อุรังอุตัง กอลิล่า ชิมแปนซี และโบโนโบ (Bonobo) สมาชิกบางตัวของลิงบางพันธุ์ที่ตัวใหญ่ที่สุด อาจจะมีขนาดตัวเท่ากับเอ็ปตัวเล็กเท่านั้น
คุณลักษณะอีกอย่างที่น่าสนใจมากที่แยกลิงออกจากเอ็ปก็คือ การเคลื่อนไหวของพวกมันครับ พวกเราหลายคนมีความเชื่อผิดๆตลอดมาว่าพวกลิงสามารถโหนตัวจากกิ่งไม้หนึ่งไปยังอีกกิ่งได้ ลิงโหนไม่ได้นะครับ โครงสร้างตรงหัวไหล่ของพวกลิงไม่แข็งแรงพอ พวกมันมีช่วงแขนที่สั้น ไม่เพียงพอสำหรับการโยนตัว ผิดกับพวกเอ็ปที่กล้ามเนื้อหัวไหล่แข็งแรงกว่าทำให้โหนตัวได้ดี
แต่ธรรมชาติก็มอบร่างกายที่เบากว่าให้กับพวกลิงเป็นการชดเชยครับ ทำให้ลิงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องตัวว่องไว และให้ลิงมีหางยาวเพื่อรักษาสมดุลในการเคลื่อนที่ ลิงบางพันธุ์มีหางที่แข็งแรงมากจนสามารถใช้เป็นแขนอีกข้างได้เลย
คุณจะได้เห็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอีกหลายชนิดเลยครับเมื่อคุณแวะเยี่ยมชมสวนสัตว์เปิดเขาเขียว ผมเพียงแต่นำตัวอย่างของภาพถ่ายลิงและเอ็ปอย่างละสองชนิดมาให้คุณได้เห็นหน้าตาของพวกมันแบบชัดๆใกล้ๆก่อนเป็นน้ำจิ้มนะครับ
ภาพแรกนี่คือ “ลิงคาปูชิน” มันเป็นลิงที่มาจากทวีปอเมริกาใต้ เชื่อกันว่าพวกมันยังมีเหลืออยู่มากในป่าตามธรรมชาติของมัน
ภาพต่อมาเรียกว่า “เชียมัง” มันเป็นเอ็ปที่ถูกจัดให้อยู่ในตระกูลชะนี มีพื้นเพดั้งเดิมที่เมืองไทย มาเลเชีย และเกาะสุมาตรา และเป็นที่น่าเสียดายเหลือเกินที่เชียมังถูกจัดให้เป็นสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์แล้ว
ภาพต่อมา ผมขออวดสีสันสวยและหนวดงามของ “ค่างห้าสี” ครับ มันเป็นลิงที่ใกล้จะสูญพันธุ์แล้วเช่นกัน มีการบันทึกไว้ว่า ยังพอพบเห็นพวกมันอยู่บ้างในป่าของ กัมพูชา ลาว เวียดนาม และบางส่วนของเมืองจีน
ปิดท้ายด้วยภาพน่ารักน่าชังของเอ็ปอีกตัว “ชะนีมือขาว” ครับ พวกมันมีอยู่ทั่วไปทางทวีปตะวันตกเฉียงใต้ของจีน ยาวลงมาจนถึงพม่า ลาว ไทย มาเลเชีย และเกาะสุมาตราของอินโดนีเชีย และผมเสียใจที่จะต้องแจ้งให้คุณทราบอีกด้วยว่า ชะนีมือขาวก็ถูกจัดระดับให้เป็นสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์แล้วเหมือนกัน
เช่นเคยครับ ขอบคุณมากที่ให้ความสนใจต่อคอลัมน์นี้ ผมขอให้ทุกท่านมีความสุขกับชีวิตและมีสุขภาพแข็งแรง พบกันใหม่อาทิตย์หน้านะครับ
รู้จัก...แอชลีย์ วินเซนต์
ชาวอังกฤษเชื้อสายอิสราเอล ที่ผันตัวเองจากการทำธุรกิจด้านเรียลเอสเตท มาทำงานเป็นช่างภาพถ่ายภาพสัตว์ป่าอย่างเต็มตัว เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา
ปัจจุบัน นอกจากเปิดร้าน Nature Impressions จำหน่ายผลงานของตัวเอง ณ สวนสัตว์เปิดเขาเขียว ต.บางพระ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ที่กล่าวกันว่า เป็นสวนสัตว์เปิดที่ใหญ่อันดับ 1 ของโลก เขายังทำงานให้กับสวนสัตว์แห่งนี้ ในฐานะอาสาสมัครเก็บภาพสัตว์ป่าไปพร้อมกันด้วย
ล่าสุดผลงานภาพถ่าย “บุษบา” เสือโคร่งเพศเมีย ถ่ายจากสวนสัตว์เปิดเขาเขียว เพิ่งได้รับการประกาศให้เป็น สุดยอดภาพถ่าย National Geographic 2012
เสมือนบอกย้ำให้กำลังใจช่างภาพหลายๆคนว่า “ภาพถ่ายสัตว์ป่าที่ดี ไม่ต้องไปถึงเคนย่า”
ติดตามอ่าน ...Nature Impressions โดย แอชลีย์ วินเซนต์ ได้ทุกอาทิตย์ ทาง ART EYE VIEW
ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW เซกชัน Celeb Online www.astvmanager.com และ M-Art eye view เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com
และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews
