คอลัมน์ : Nature Impressions โดย แอชลีย์ วินเซนต์
ขณะที่คุณกำลังอ่านบทความนี้อยู่ ผมคงกำลังหนาวสั่นอยู่ที่ไหนสักแห่งในประเทศอังกฤษ ผมต้องเดินทางไปสหราชอาณาจักรเพื่อทำภารกิจส่วนตัวเป็นเวลาสองอาทิตย์ และผมจะถือโอกาสนี้เดินทางไปเยี่ยมชมแหล่งอนุรักษ์สัตว์ตระกูลแมวใหญ่และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีอยู่ในประเทศอังกฤษซะด้วยเลย
ผมหวังว่าจะมีโอกาสเก็บภาพสัตว์ต่างสายพันธุ์ที่ผมอาจจะยังไม่เคยได้เห็นตัวจริงมาก่อน หรืออาจจะสามารถเก็บภาพสัตว์บางชนิดที่ผมอาจจะเคยเห็นมาบ้างแล้ว แต่ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันออกไป
ภาพสัตว์ที่ผมนำมาแบ่งปันในอาทิตย์นี้คือ "เสือดำ" ครับ ที่จริงแล้วในสวนสัตว์เปิดเขาเขียวก็มีเสือดำที่สวยสมบูรณ์มากอยู่ตัวหนึ่ง มันถูกจำกัดสถานที่ให้อยู่ในกรงที่ปิดล้อมด้วยกระจกอย่างหนา สำหรับนักท่องเที่ยวที่เข้าเยี่ยมชมสวนสัตว์ทั่วไป มันก็มองดูดีตามสมควร เพราะเห็นตัวเสือได้ชัดเจน แต่ในมุมมองของช่างภาพอย่างผม การที่จะถ่ายภาพผ่านกระจกให้ออกมาสวยได้นี่ มันเป็นสภาพแวดล้อมที่มีไว้เพื่อปราบเซียนอย่างแท้จริงเลยล่ะครับ
ผมเคยใช้เวลาครั้งละหลายชั่วโมงอันน่าอึดอัดใจ เพื่อหามุมกล้องพยายามถ่ายภาพเสือดำผ่านกระจก แต่ไม่ว่าผมจะขยับตั้งท่าแบบไหน ก็ดูเหมือนว่าผมจะไม่สามารถถ่ายภาพออกมาได้โดยปราศจากเงาสะท้อนของกระจกเลย
ผมนั่งหงุดหงิดกับผลลัพธ์ที่ได้อยู่พักใหญ่ ก็เกิดไอเดียปิ๊งขึ้นมาว่า ถ้าหากผมจะลองแบกร่มไว้ที่ด้านหลังด้วย อาจจะช่วยลดแสงสะท้อนได้บ้างไม่มากก็น้อย และนั่นแหล่ะครับคือสิ่งที่ผมต้องทำ ถือกล้องพร้อมเลนส์ที่หนักรวมกันหลายกิโล แล้วกดหน้าเลนส์ให้ติดกับกระจกเพื่อหามุมถ่ายภาพสัตว์ที่ไม่เคยอยู่นิ่งเฉยไปพร้อมๆกับแบกร่มไว้ด้วยเพื่อจำกัดเงาสะท้อน ทุลักทุเลน่าดู แต่ภาพที่ถ่ายออกมาได้ ก็ดูน่าชื่นใจไม่น้อย
ไอเดียถือร่มนี่ก็ไม่เลวหรอกนะครับ มันช่วยได้มากจริงๆ แต่ผมมาคิดดูอีกที หากมีคนอื่นมาช่วยถือร่มให้สักหน่อย ก็คงจะดีกว่าการเป็นวันแมนโชว์มากเลย ผมจะได้ตั้งใจโฟกัสที่มุมกล้องอย่างเดียวให้ได้เต็มประสิทธิภาพ ไม่ใช่ต้องคอยเกร็งตัวควบคุมสมดุลเพราะมัวแต่ห่วงว่าร่มจะร่วงหรือเปล่า และตอนที่พยายามจะจับภาพนี่ ถ้ามือไม่นิ่งจริงๆ เสียโฟกัสไปเพียงนิดเดียว ภาพก็จะขาดความคมชัดไปเลย
เดือนเมษายนของปีที่แล้ว ผมเพิ่งจะมีโอกาสได้ไปเที่ยวสวนสัตว์ดุสิตเป็นครั้งแรก อย่าถามผมเลยนะครับว่า อยู่เมืองไทยมาตั้งนาน ทำไมเพิ่งไปเยี่ยมชมสวนสัตว์ดุสิต ก็เมืองไทยมีแหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามมากมายหลายแห่งนี่ครับ และถึงแม้ผมจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ทั้งหมดที่นี่ ผมก็คงจะไม่สามารถเที่ยวได้จนทั่วไทยหรอกครับ
ผมดีใจมากที่ได้เห็นเสือดำถึงสองตัวอยู่ที่สวนสัตว์ดุสิต และยิ่งปลื้มเป็นพิเศษ ที่เจ้าดำสองตัวนี่ไม่ได้อยู่ในกรงที่เป็นกระจกซะด้วย ที่อยู่ของพวกมันถูกกั้นอาณาเขตไว้ด้วยรั้วลวดหนาม มันเป็นทัศนียภาพที่ทำให้ช่างภาพอย่างผมรู้สึกฮึกเหิมมาก
การจะถ่ายภาพสัตว์ป่าผ่านรั้วให้ออกมาแล้วดูดี ก็ไม่ใช่งานง่ายนะครับ มันต้องมีเทคนิคและมีการพลิกแพลงมุมกล้องเหมือนกัน แต่ถ้าต้องเลือกระหว่างรั้วกับกระจก เพราะเป็นเงื่อนไขท้าทายในการถ่ายภาพสัตว์ ผมก็ต้องเลือกรั้วอยู่แล้ว เพราะนึกถึงกระจกทีไร ผมยังอดระลึกถึงตอนที่ต้องเกร็งส่วนล่างควบคุมสารพัดเครื่องมือจนแข็งไปหมดทั้งตัวมิได้ 555
ภาพทั้งหมดที่คุณเห็นนี่ ได้มาจากทริปแรกในสวนสัตว์ดุสิตครับ และเมื่อปลายเดือนมกราคมที่ผ่านมา ผมได้กลับไปหาเจ้าดำสองตัวนี่อีกครั้ง แต่รอบที่สองนี่ไม่ได้ถ่ายภาพออกมาเลยครับ ไม่ได้กลับไปสวนสัตว์ดุสิตเพียงแค่สิบเดือน ต้นหมากรากไม้ดูเหมือนเติบโตขึ้น มองรกสายตาขึ้นกว่าเดิม ตอนแรกผมก็รู้สึกเซ็งนิดหน่อยที่ต้องเดินทางเสียเที่ยว แต่พอนั่งพิจารณาพวกมันอยู่ครู่ใหญ่ ผมก็รู้สึกดีขึ้นมาก ผมรู้สึกดีใจกับพวกมันที่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกับสภาพแวดล้อมที่คล้ายป่าบ้าง แม้จะเพียงน้อยนิดก็ยังดี
เสือดำที่คุณเห็นภาพอยู่นี่ ทีจริงแล้วคือ เสือดาว (Melanistic Indochinese Leopard) นะครับ ที่มันถูกเรียกว่า “เสือดำ” เนื่องจากวิวัฒนาการทางเคมีในร่างกายของมันผิดปรกติตั้งแต่กำเนิดทำให้มีสีผิวเป็นสีดำ มันเป็นอาการตรงกันข้ามของภาวะการเกิดผิวเผือก ความผิดปรกติเช่นนี้เกิดขึ้นได้กับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมรวมทั้งมนุษย์, ปลา, นก, สัตว์เลื้อยคลาน และสัตว์สะเทิ้นน้ำสะเทินบกทั้งหมด
เสือดำที่คุณจะยังพอหาดูตัวจริงได้บ้างส่วนมากอยู่ตามสวนสัตว์ พวกเสือดาวที่ยังเหลืออยู่ตามธรรมชาติบ้างมีอยู่ในป่าลึกของทวีปเอเชียและอัฟริกา ส่วนเสือจากัวร์จะมีเหลืออยู่ในอเมริกากลางและอเมริกาใต้
ผมขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจกับคอลัมน์นี้ด้วยนะครับ ขอให้ทุกท่านมีวันและคืนที่สวยงามตลอดทั้งอาทิตย์ และพบกันใหม่อาทิตย์หน้าครับ
รู้จัก...แอชลีย์ วินเซนต์
ชาวอังกฤษเชื้อสายอิสราเอล ที่ผันตัวเองจากการทำธุรกิจด้านเรียลเอสเตท มาทำงานเป็นช่างภาพถ่ายภาพสัตว์ป่าอย่างเต็มตัว เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา
ปัจจุบัน นอกจากเปิดร้าน Nature Impressions จำหน่ายผลงานของตัวเอง ณ สวนสัตว์เปิดเขาเขียว ต.บางพระ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ที่กล่าวกันว่า เป็นสวนสัตว์เปิดที่ใหญ่อันดับ 1 ของโลก เขายังทำงานให้กับสวนสัตว์แห่งนี้ ในฐานะอาสาสมัครเก็บภาพสัตว์ป่าไปพร้อมกันด้วย
ล่าสุดผลงานภาพถ่าย “บุษบา” เสือโคร่งเพศเมีย ถ่ายจากสวนสัตว์เปิดเขาเขียว เพิ่งได้รับการประกาศให้เป็น สุดยอดภาพถ่าย National Geographic 2012
เสมือนบอกย้ำให้กำลังใจช่างภาพหลายๆคนว่า “ภาพถ่ายสัตว์ป่าที่ดี ไม่ต้องไปถึงเคนย่า”
ติดตามอ่าน ...Nature Impressions โดย แอชลีย์ วินเซนต์ ได้ทุกอาทิตย์ ทาง ART EYE VIEW
ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW เซกชัน Celeb Online www.astvmanager.com และ M-Art eye view เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com
และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews
ขณะที่คุณกำลังอ่านบทความนี้อยู่ ผมคงกำลังหนาวสั่นอยู่ที่ไหนสักแห่งในประเทศอังกฤษ ผมต้องเดินทางไปสหราชอาณาจักรเพื่อทำภารกิจส่วนตัวเป็นเวลาสองอาทิตย์ และผมจะถือโอกาสนี้เดินทางไปเยี่ยมชมแหล่งอนุรักษ์สัตว์ตระกูลแมวใหญ่และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีอยู่ในประเทศอังกฤษซะด้วยเลย
ผมหวังว่าจะมีโอกาสเก็บภาพสัตว์ต่างสายพันธุ์ที่ผมอาจจะยังไม่เคยได้เห็นตัวจริงมาก่อน หรืออาจจะสามารถเก็บภาพสัตว์บางชนิดที่ผมอาจจะเคยเห็นมาบ้างแล้ว แต่ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันออกไป
ภาพสัตว์ที่ผมนำมาแบ่งปันในอาทิตย์นี้คือ "เสือดำ" ครับ ที่จริงแล้วในสวนสัตว์เปิดเขาเขียวก็มีเสือดำที่สวยสมบูรณ์มากอยู่ตัวหนึ่ง มันถูกจำกัดสถานที่ให้อยู่ในกรงที่ปิดล้อมด้วยกระจกอย่างหนา สำหรับนักท่องเที่ยวที่เข้าเยี่ยมชมสวนสัตว์ทั่วไป มันก็มองดูดีตามสมควร เพราะเห็นตัวเสือได้ชัดเจน แต่ในมุมมองของช่างภาพอย่างผม การที่จะถ่ายภาพผ่านกระจกให้ออกมาสวยได้นี่ มันเป็นสภาพแวดล้อมที่มีไว้เพื่อปราบเซียนอย่างแท้จริงเลยล่ะครับ
ผมเคยใช้เวลาครั้งละหลายชั่วโมงอันน่าอึดอัดใจ เพื่อหามุมกล้องพยายามถ่ายภาพเสือดำผ่านกระจก แต่ไม่ว่าผมจะขยับตั้งท่าแบบไหน ก็ดูเหมือนว่าผมจะไม่สามารถถ่ายภาพออกมาได้โดยปราศจากเงาสะท้อนของกระจกเลย
ผมนั่งหงุดหงิดกับผลลัพธ์ที่ได้อยู่พักใหญ่ ก็เกิดไอเดียปิ๊งขึ้นมาว่า ถ้าหากผมจะลองแบกร่มไว้ที่ด้านหลังด้วย อาจจะช่วยลดแสงสะท้อนได้บ้างไม่มากก็น้อย และนั่นแหล่ะครับคือสิ่งที่ผมต้องทำ ถือกล้องพร้อมเลนส์ที่หนักรวมกันหลายกิโล แล้วกดหน้าเลนส์ให้ติดกับกระจกเพื่อหามุมถ่ายภาพสัตว์ที่ไม่เคยอยู่นิ่งเฉยไปพร้อมๆกับแบกร่มไว้ด้วยเพื่อจำกัดเงาสะท้อน ทุลักทุเลน่าดู แต่ภาพที่ถ่ายออกมาได้ ก็ดูน่าชื่นใจไม่น้อย
ไอเดียถือร่มนี่ก็ไม่เลวหรอกนะครับ มันช่วยได้มากจริงๆ แต่ผมมาคิดดูอีกที หากมีคนอื่นมาช่วยถือร่มให้สักหน่อย ก็คงจะดีกว่าการเป็นวันแมนโชว์มากเลย ผมจะได้ตั้งใจโฟกัสที่มุมกล้องอย่างเดียวให้ได้เต็มประสิทธิภาพ ไม่ใช่ต้องคอยเกร็งตัวควบคุมสมดุลเพราะมัวแต่ห่วงว่าร่มจะร่วงหรือเปล่า และตอนที่พยายามจะจับภาพนี่ ถ้ามือไม่นิ่งจริงๆ เสียโฟกัสไปเพียงนิดเดียว ภาพก็จะขาดความคมชัดไปเลย
เดือนเมษายนของปีที่แล้ว ผมเพิ่งจะมีโอกาสได้ไปเที่ยวสวนสัตว์ดุสิตเป็นครั้งแรก อย่าถามผมเลยนะครับว่า อยู่เมืองไทยมาตั้งนาน ทำไมเพิ่งไปเยี่ยมชมสวนสัตว์ดุสิต ก็เมืองไทยมีแหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามมากมายหลายแห่งนี่ครับ และถึงแม้ผมจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ทั้งหมดที่นี่ ผมก็คงจะไม่สามารถเที่ยวได้จนทั่วไทยหรอกครับ
ผมดีใจมากที่ได้เห็นเสือดำถึงสองตัวอยู่ที่สวนสัตว์ดุสิต และยิ่งปลื้มเป็นพิเศษ ที่เจ้าดำสองตัวนี่ไม่ได้อยู่ในกรงที่เป็นกระจกซะด้วย ที่อยู่ของพวกมันถูกกั้นอาณาเขตไว้ด้วยรั้วลวดหนาม มันเป็นทัศนียภาพที่ทำให้ช่างภาพอย่างผมรู้สึกฮึกเหิมมาก
การจะถ่ายภาพสัตว์ป่าผ่านรั้วให้ออกมาแล้วดูดี ก็ไม่ใช่งานง่ายนะครับ มันต้องมีเทคนิคและมีการพลิกแพลงมุมกล้องเหมือนกัน แต่ถ้าต้องเลือกระหว่างรั้วกับกระจก เพราะเป็นเงื่อนไขท้าทายในการถ่ายภาพสัตว์ ผมก็ต้องเลือกรั้วอยู่แล้ว เพราะนึกถึงกระจกทีไร ผมยังอดระลึกถึงตอนที่ต้องเกร็งส่วนล่างควบคุมสารพัดเครื่องมือจนแข็งไปหมดทั้งตัวมิได้ 555
ภาพทั้งหมดที่คุณเห็นนี่ ได้มาจากทริปแรกในสวนสัตว์ดุสิตครับ และเมื่อปลายเดือนมกราคมที่ผ่านมา ผมได้กลับไปหาเจ้าดำสองตัวนี่อีกครั้ง แต่รอบที่สองนี่ไม่ได้ถ่ายภาพออกมาเลยครับ ไม่ได้กลับไปสวนสัตว์ดุสิตเพียงแค่สิบเดือน ต้นหมากรากไม้ดูเหมือนเติบโตขึ้น มองรกสายตาขึ้นกว่าเดิม ตอนแรกผมก็รู้สึกเซ็งนิดหน่อยที่ต้องเดินทางเสียเที่ยว แต่พอนั่งพิจารณาพวกมันอยู่ครู่ใหญ่ ผมก็รู้สึกดีขึ้นมาก ผมรู้สึกดีใจกับพวกมันที่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกับสภาพแวดล้อมที่คล้ายป่าบ้าง แม้จะเพียงน้อยนิดก็ยังดี
เสือดำที่คุณเห็นภาพอยู่นี่ ทีจริงแล้วคือ เสือดาว (Melanistic Indochinese Leopard) นะครับ ที่มันถูกเรียกว่า “เสือดำ” เนื่องจากวิวัฒนาการทางเคมีในร่างกายของมันผิดปรกติตั้งแต่กำเนิดทำให้มีสีผิวเป็นสีดำ มันเป็นอาการตรงกันข้ามของภาวะการเกิดผิวเผือก ความผิดปรกติเช่นนี้เกิดขึ้นได้กับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมรวมทั้งมนุษย์, ปลา, นก, สัตว์เลื้อยคลาน และสัตว์สะเทิ้นน้ำสะเทินบกทั้งหมด
เสือดำที่คุณจะยังพอหาดูตัวจริงได้บ้างส่วนมากอยู่ตามสวนสัตว์ พวกเสือดาวที่ยังเหลืออยู่ตามธรรมชาติบ้างมีอยู่ในป่าลึกของทวีปเอเชียและอัฟริกา ส่วนเสือจากัวร์จะมีเหลืออยู่ในอเมริกากลางและอเมริกาใต้
ผมขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจกับคอลัมน์นี้ด้วยนะครับ ขอให้ทุกท่านมีวันและคืนที่สวยงามตลอดทั้งอาทิตย์ และพบกันใหม่อาทิตย์หน้าครับ
รู้จัก...แอชลีย์ วินเซนต์
ชาวอังกฤษเชื้อสายอิสราเอล ที่ผันตัวเองจากการทำธุรกิจด้านเรียลเอสเตท มาทำงานเป็นช่างภาพถ่ายภาพสัตว์ป่าอย่างเต็มตัว เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา
ปัจจุบัน นอกจากเปิดร้าน Nature Impressions จำหน่ายผลงานของตัวเอง ณ สวนสัตว์เปิดเขาเขียว ต.บางพระ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ที่กล่าวกันว่า เป็นสวนสัตว์เปิดที่ใหญ่อันดับ 1 ของโลก เขายังทำงานให้กับสวนสัตว์แห่งนี้ ในฐานะอาสาสมัครเก็บภาพสัตว์ป่าไปพร้อมกันด้วย
ล่าสุดผลงานภาพถ่าย “บุษบา” เสือโคร่งเพศเมีย ถ่ายจากสวนสัตว์เปิดเขาเขียว เพิ่งได้รับการประกาศให้เป็น สุดยอดภาพถ่าย National Geographic 2012
เสมือนบอกย้ำให้กำลังใจช่างภาพหลายๆคนว่า “ภาพถ่ายสัตว์ป่าที่ดี ไม่ต้องไปถึงเคนย่า”
ติดตามอ่าน ...Nature Impressions โดย แอชลีย์ วินเซนต์ ได้ทุกอาทิตย์ ทาง ART EYE VIEW
ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW เซกชัน Celeb Online www.astvmanager.com และ M-Art eye view เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com
และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews
