รองเท้าสต๊อกบวมแรงซื้อดิ่ง ผู้ผลิตดิ้นประคองตัวไม่รอดปีนี้ส่อเจ๊ง

ผู้ผลิตรองเท้าไทยโอด! สต๊อกเริ่มบวมหนักเหตุแรงซื้อในประเทศดิ่งกว่า 50% ยอดขายรองเท้าเกือบทุกประเภทลดตามๆ กันเว้นรองเท้าแฟชั่นสตรี แต่ต้องพยายามรักษาการผลิตเพื่อรักษาการจ้างงาน ขณะที่ส่งออกกระเตื้องไม่มากนัก ปีนี้ยอมรับผู้ผลิต 3-4 พันรายต้องประคับประคองให้ตัวเองรอดไม่งั้นเจ๊งแน่

นายชนินทร์ จิตต์โกมุท นายกสมาคมรองเท้าไทย เปิดเผยว่า ขณะนี้ผู้ผลิตรองเท้าโดยรวมในประเทศที่มีอยู่ราว 3,000 กว่าราย ซึ่งมากกว่า 90% เป็นอุตสาหกรรมขนาดกลางและย่อม หรือเอสเอ็มอี เริ่มมีสต๊อกบวมมากกว่าปกติ 3-4 เท่าโดยเฉพาะรายกลาง เนื่องจากต้องพยายามหางานมารักษาสภาพแรงงานเอาไว้แต่การระบายสินค้าไม่ได้มากนักเนื่องจากแรงซื้อในประเทศส่วนของรองเท้าขณะนี้ตกต่ำมากกว่า 50% จากที่ผ่านมา ประกอบกับการส่งออกแม้จะขยายตัวดีขึ้นแต่ก็ยังไม่มากโดยขยายตัวเพียงไม่เกิน 2%

“ปีนี้ถือเป็นปีที่ลำบากอีกปีหนึ่งของผู้ผลิตรองเท้าที่จะต้องประคับประคองตัวเองให้อยู่รอดให้ได้ไม่งั้นก็ต้องทำใจหยุดผลิตเนื่องจากแรงซื้อในประเทศที่ตกต่ำมากทำให้ไม่สามารถระบายสินค้าได้ ขณะที่ส่งออกเองออเดอร์ก็มีเข้ามาแต่ก็ไม่ได้มากพอ โดยส่วนหนึ่งเป็นผลกระทบต่อเนื่องจากปัญหาการเมืองไทยที่ไม่ชัดเจน ผู้บริโภคประหยัด ลูกค้าต่างประเทศก็ลดความเสี่ยงไปสั่งสินค้าเพื่อนบ้านเพิ่ม ลำพังรายเล็กๆ ธุรกิจครอบครัวก็ใช้แรงงานตนเองแต่รายกลางก็ต้องพยายามรักษาแรงงานไว้ต้องหางานให้ไม่เช่นนั้นหยุดไปพอมีงานเข้ามาก็จะหาแรงงานลำบาก” นายชนินทร์กล่าว

ปัจจุบันแรงซื้อของคนไทยที่ลดทำให้ยอดขายรองเท้าในประเทศตกมากกว่า 50% โดยพบว่าการไปออกงานแสดงสินค้าต่างๆ เองขายได้น้อยมากบางครั้งการออกงานไม่คุ้มค่าใช้จ่ายก็ยังเกิดขึ้นได้ ซึ่งยอดขายรองเท้าโดยรวมยังตกต่อเนื่องเป็นรองเท้าบุรุษ รองเท้าทำงาน และรองเท้ากีฬาที่ลดลงเล็กน้อย ยกเว้นรองเท้าแฟชั่นสตรีเท่านั้นที่ยอดขายยังโตบ้างเล็กน้อย ขณะที่ต้นทุนการผลิตสูงขึ้นมากทั้งค่าแรงที่เพิ่มขึ้นจากนโยบายค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาทต่อวัน ราคาหนังแท้ซึ่งเป็นวัตถุดิบในการตัดเย็บก็ปรับราคาเพิ่มขึ้นต่อเนื่องมากกว่า 10-20% แต่กลับไม่สามารถขึ้นราคาสินค้าได้ และตรงกันข้ามการที่สต๊อกบวมบางรายต้องยอมขายลดราคาเพื่อระบายสินค้านำเงินมาหมุนเวียน

สำหรับการส่งออกแรงนั้น ตลาดโดยรวมดีขึ้นแต่ก็ยังไม่มากนักเนื่องจากคำสั่งซื้อจากต่างประเทศเริ่มมีการเฉลี่ยความเสี่ยงไปยังเพื่อนบ้าน เช่น เวียดนาม และจีน โดยจะเห็นว่าการรับจ้างการผลิตคำสั่งซื้อส่วนหนึ่งเริ่มกระจายไปยังประเทศอื่นๆ คงไว้ในส่วนที่ไทยมีฝีมือดีโดยส่วนหนึ่งมาจากปัจจัยค่าแรงของไทยที่เพิ่มขึ้น ประกอบกับปัญหาการเมืองที่ไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม ระยะยาวจากปัญหาค่าแรงก็เชื่อว่าอุตสาหกรรมรองเท้าไทยรายกลางและใหญ่คงหนีไม่พ้นที่จะย้ายฐานการผลิตไปยังเพื่อนบ้าน

“การสนับสนุนเรื่องการไปจัดงานแฟร์ในต่างประเทศนั้นเป็นที่น่าเสียดายที่เดิมเราคาดหวังว่าจะไปออกบูทที่มาเลเซียในเร็วๆ นี้ ซึ่งปกติกระทรวงพาณิชย์ส่งเสริมไปทุกปีแต่ปีนี้จะด้วยเหตุผลอะไรไม่ทราบก็ยกเลิกไปกะทันหันทำให้ไทยเสียโอกาสที่จะรักษาตลาดเอาไว้ และขณะเดียวกันยังเป็นภาพลักษณ์ของประเทศด้วยเพราะเวลาเราจัดงานเขาก็มาร่วมแต่เวลาเขาจัดเรากลับไม่ไป” นายชนินทร์กล่าว