ผู้พิการกว่า 100 คน บุก ขสมก.ท้วงงุบงิบประชาพิจารณ์รถเมล์
วันนี้ (31 ตค.) เวลา 13.00 นนายอุดมโชค ชูรัตน์ ประธานมูลนิธิสภาศูนย์การดำรงชีวิตอิสระคนพิการประเทศไทย ในนามของเครือข่ายรถเมล์เพื่อประชาชนทุกคนต้องขึ้นได้ทุกคัน ได้นำตัวแทนคนพิการประมาณ 100 คนมายื่นหนังสือต่อคณะกรรมการร่างทีโออาร์โครงการจัดซื้อรถโดยสารสาธารณะใช้ก๊าซธรรมชาติ (NGV) เพื่อเรียกร้องให้มีการกำหนดในร่างทีโออาร์ให้รถเมล์ธรรมดา หรือรถร้อน ให้มีการติดตั้งอุปกรณ์สำหรับคนพิการเป็นทางลาดชานต่ำสำหรับให้คนพิการสามารถขึ้นลงรถเมล์ได้ด้วยตัวเอง โดยแถลงการณ์ดังกล่าวมีประเด็นสำคัญ คือ
“รัฐบาลอนุมัติงบประมาณให้ ขสมก.ซื้อรถเมล์ใหม่ จำนวน 3,183 คัน เราในนาม “เครือข่ายรถเมล์เพื่อประชาชนทุกคนต้องขึ้นได้ทุกคัน” ได้เฝ้าติดตามโครงการนี้ และเผยแพร่ข้อมูลต่อสังคมถึงประโยชน์ของรถชานต่ำปราศจากบันได ซึ่งสามารถจัดซื้อได้ในราคาที่ ครม อนุมัติ รถเมล์ชานต่ำนี้จะทำให้ประชาชนทุกคนไม่ว่าจะเป็นผู้สูงอายุ เด็กเล็ก สตรีมีครรภ์ ใส่รองเท้าส้นสูง รวมทั้งคนพิการสามารถใช้ร่วมกันด้วยความสะดวกสบาย แต่คณะกรรมการร่างทีโออาร์ได้กำหนดลักษณะของรถใหม่ที่มีความเป็นไปได้สูงมากว่าจะได้รถเมล์ร้อนรุ่นเก่าที่ในปัจจุบันไม่มีประเทศไหนซื้อมาเป็นรถโดยสารสาธารณะแล้ว”
อย่างไรก็ตาม ในแถลงการณ์ทางเครือข่ายฯ ได้กล่าวขอบคุณพนักงาน ขสมก.และยืนยันว่าไม่ได้ตำหนิผู้บริหารและพนักงาน ขสมก.ในกรณีนี้เลย เพราะทราบดีว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการร่างทีโออาร์ในครั้งนี้ และที่ผ่านมา ขสมก.ก็ได้ให้บริการคนพิการด้วยดีมาตลอด แต่ตำหนิคณะกรรมการร่างทีโออาร์ ที่ก่อนหน้านี้ไม่ยอมเปิดเผยเนื้อหาของร่างทีโออาร์ให้สังคมรับรู้ แต่หลังจากถูกกดดันจากกลุ่มคนพิการที่ออกมาเรียกร้องให้กำหนดเสปกให้รถเมล์รุ่นใหม่มีการติดตั้งอุปกรณ์สำหรับคนพิการทั้ง 3,183 คันอย่างต่อเนื่อง ทำให้มีการจัดทำประชาพิจารณ์ร่างทีโออาร์ในวันนี้ขึ้นที่สำนักงานใหญ่ ขสมก. แต่ก็ไม่มีการประชาสัมพันธ์ให้ทราบรวมทั้งสถานที่จัดทำประชาพิจารณ์ก็มีขนาดเล็ก คับแคบ ไม่สะดวกในการเข้าร่วม เหมือนไม่เต็มใจที่จะทำประชาพิจารณ์
ทั้งนี้ โครงการจัดซื้อรถโดยสารสาธารณะเอ็นจีวี เป็นโครงการที่ต่อเนื่องมาจากรัฐบาลก่อน แต่เปลี่ยนจากการเช่ามาเป็นจัดซื้อ และใช้ก๊าซเอ็นจีวีเป็นเชื้อเพลิงทุกคัน ซึ่งขณะนี้อยู่ระหว่างการจัดทำร่างทีโออาร์ แต่มีข้อขัดแย้ง เนื่องจากคณะกรรมการร่างทีโออาร์กำหนดสเปกเอาไว้ให้มีการติดตั้งอุปกรณ์สำหรับคนพิการเฉพาะในรถเมล์ปรับอากาศ แต่ในรถเมล์ร้อนหรือรถเมล์ธรรมดา ไม่มีการกำหนดไว้ในสเปกแต่อย่างใด ทำให้กลุ่มคนพิการออกมาเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องสิทธิอย่างต่อเนื่อง
