คำต่อคำ : คืนความสุขให้คนในชาติเฉพาะกิจ 15 เมษายน 2559

ทักษดา- สวัสดีค่ะ ดิฉัน พ.อ.หญิง ทักษดา สังขจันทร์ ช่วยโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ในคืนนี้ดิฉันทำหน้าที่ผู้ดำเนินรายการคืนความสุขให้คนในชาติเฉพาะกิจ สำหรับคำถามในคืนนี้จะเป็นคำถามที่พี่น้องประชาชนส่งมาถามท่านนายกรัฐมนตรี เรามาคุยกับท่านนายกรัฐมนตรีกันค่ะ สวัสดีค่ะ ท่านนายกรัฐมนตรี ในช่วงนี้ขอมาเริ่มคำถามแรกเลยนะคะท่านนายกรัฐมนตรี และในช่วงนี้มีเรื่องอะไรที่เป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับคนไทยบ้างคะ

ประยุทธ์- ถ้าเอาใกล้ๆ นี่นะครับ เป็นเรื่องของการแข่งขันกีฬาแบดมินตัน ซึ่งน้องเมย์ รัชนก อินทนนท์ ของเรารัชนก อินทนนท์ สามารถคว้าแชมป์ 2 รายการติดต่อกันเลยทั้งอินเดีย โอเพ่น 2016 และมาเลเซีย โอเพ่น 2016 ด้วย ก็เห็นแล้วล่ะเขามีความพยายามอย่างสูงผมรู้ว่ามันเหนื่อย และมันเครียด แต่ไม่ทำให้คนไทยผิดหวัง และในอนาคตน่าจะครองตำแหน่งระดับ 2 ได้มั้งของสหพันธ์แบดมินตันโลกมาครองอีกครั้งหนึ่ง อันนี้แหละเป็นสิ่้งที่ผมคิดว่า เป็นของขวัญวันสงกรานต์ และสร้างความสุขสำหรับคนไทยในช่วงเทศกาลนี้ปีใหม่ไทย อยากให้ทุกคนช่วยกันเป็นกำลังใจให้เขา น้องเขายังมีอายุน้อยอยู่ ยังมีโอกาสที่จะไปสู่ตำแหน่งที่สูงกว่านี้ได้เชิญคณะในระดับสูงกว่านี้อีกต่อไปด้วย แสดงให้เห็นว่าคนไทยไม่แพ้ใคร ทำอะไรก็ทำได้ถ้าทำสิ่งดีๆ มีความตั้งใจอันบริสุทธิ์ในการที่จะทำทุกอย่างให้มันดีที่สุด อย่างเช่นพระมหาชนกที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านทรงพระราชนิพนธ์ไว้แล้ว อยากให้ทำแบบนี้

ทักษดา- ค่ะ แล้วก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีของคนไทยไปแล้ว และช่วงนี้ก็ใกล้จะสิ้นสุดเทศกาลสงกรานต์แล้ว ท่านนายกฯ เป็นห่วงอะไรสำหรับพี่น้องประชาชนบ้าง ในช่วงนี้

ประยุทธ์- จริงๆ แล้ว คงไม่ใช่เฉพาะเทศกาลสงกรานต์ เอาสงกรานต์ก่อนแล้วกัน ก็ใกล้จะผ่านพ้นไปแล้ว ผมเห็นตัวเลขในการสูญเสีย บาดเจ็บ เสียชีวิตก็มีอยู่จำนวนมากพอสมควรนะ ผมก็ได้เตือนไปตลอดเวลา เจ้าหน้าที่ทุกคนก็ทำงานอย่างหนัก ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกฝ่าย ทั้งฝ่ายปกครอง กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ท้องถิ่น อาสาสมัครป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน และอาสาสมัครตำรวจ ทหารทั้งหมด ที่ช่วยกันดูแลความปลอดภัย เสียสละเวลาที่ต้องอยู่กับครอบครัว ก็มารับมาส่ง คอยดูแลพี่น้องประชาชนที่เดินทางไปกลับ ไปเยี่ยมบ้าน กลับภูมิลำเนาอะไรก็แล้วแต่ เขาไม่ได้พักผ่อนเหมือนกัน แล้วเขาก็อยากจะมีเวลาพักผ่อนมาเยี่ยมครอบครัวเหมือนคนอื่นแต่เขาไปไม่ได้ เขาก็ติดด้วยภาระหน้าที่ ความจำเป็น และเสียสละของเขาไง อันนี้ต้องให้กำลังใจเขาด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการทำให้ปลอดภัย คงไม่ใช่เฉพาะกฎหมายอย่างเดียวที่ทำให้อุบัติเหตุจะลดลง มันต้องใช้กลไกทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นประชารัฐ ไม่ว่าจะเป็นความร่วมมือ การปลูกจิตสำนึกเหล่านี้ มันต้องเริ่มต้นให้ได้ ถ้าเริ่มต้นไม่ได้ เราก็ไม่สามารถจะควบคุมปัจจัยเสี่ยงต่างๆ ได้โดยกฎหมายแต่เพียงอย่างเดียว และบางคนที่ได้รับอุบัติเหตุส่วนใหญ่จะเมาสุราใช่ไหม และส่วนใหญ่จะเป็นรถโดยสารขนาดใหญ่บ้าง และมอเตอร์ไซค์ซะเยอะ มอเตอร์ไซค์มัน 2 ล้อไง 4 ล้อยังแย่เลย 2 ล้อแล้วมันเมาไปอีก และอย่างนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่ง และตัวเลขมันสูง

เพราะฉะนั้นมันอยู่ที่ตัวคนแล้วล่ะ คนขับ และมาตรการทางสังคม ทางครอบครัวต้องช่วยกันดูแล วันนี้เราตั้งด่านหมดเลย ด่านทหาร ด่านตำรวจ ด่านชุมชน มีการสนธิกับพื้นที่ต่างๆ ให้มันชัดเจนขึ้น มีความรับผิดชอบมากขึ้นในการเดินทาง รวมความไปถึงเรื่องการจัดระเบียบในการเล่นน้ำสงกรานต์อย่างปลอดภัย ก็ต้องขออภัยเพราะว่าน้ำมันน้อย วันนี้เราไม่สามารถจะจัดหาน้ำให้เล่นน้ำสงกรานต์ได้ตลอดเวลา วันนี้ต้องขอบคุณหลายพื้นที่ผมเห็นในโทรทัศน์ก็ออกมาให้ความร่วมมือ และประกาศบอกว่า ปีนี้เราก็น้ำน้อยกัน เพราะฉะนั้นอยากจะให้เก็บเอาไว้ให้ นี่ชาวบ้านพูดนะ ประชาชนพูดเอง ผมก็ขอขอบคุณท่านเหล่านั้น ในส่วนที่เป็นเด็กเยาวชนก็ต้องเข้าใจสถานการณ์ของประเทศเราเวลานี้ว่า เรามีปัญหาเรื่องภัยแล้ง เรื่องเด็กเยาวชนเป็นสิ่งที่ผมกังวล เพราะว่ามันมีแรงขับเคลื่อนสูง พร้อมที่จะไปทำอะไร ทั้งดีและไม่ดี ไอ้ที่ทำดีก็ต้องปลุกจิตสำนึก ตั้งแต่ครอบครัว สถาบันสถานศึกษา สังคมต้องช่วยกันดูแล อย่างหนึ่งที่ผมต้องชดเชยก็คืออาชีวะ เราได้มีการจัดตั้งอาชีวะอาสา โดยกระทรวงศึกษาเพื่องานเทศกาลสงกรานต์ 2559 อันนี้ก็มีนักศึกษา อาชีวศึกษา และครูอาจารย์ เมื่อวาน 250,000 คน ก็มาอาสาทำงานเพื่อประเทศชาติ ให้การบริการตรงจสภาพรถยนต์ จักรยานยนต์ ให้ปลอดภัย ให้แก่ประชาชนผู้สัญจรทางท้องถนน ตั้งแต่วันที่ 11 - 17 เมษายน ตั้งแต่ 8 โมงครึ่งถึงเที่ยงคืนครึ่ง เส้นทางสายหลัก สายรองทั่วประเทศ น่าจะช่วยลดอุบัติเหตุทางท้องถนนลงไปบ้าง

บางทีก็อาจจะขับง่วงๆ อะไรกันมา มาเจอด่าน เจอเด็ก ก็เออ มีกำลังใจให้กัน ก็ขอให้เพียงแต่ขอบคุณเขาหน่อย ให้กำลังใจเด็กๆ ก็ลูกหลานเราทั้งนั้น เขามาช่วย เขาไม่ได้มารับจ้างนะ เขาอาสาสมัครมา เขาก็อยากไปเที่ยวเหมือนกัน แต่เขาก็ รัฐบาลอุตส่าห์ขอร้อง เขาก็มาช่วยเรา ก็ให้น้ำใจเขากลับคืนมาหน่อย ให้เขามีกำลังใจ ให้เขามีความภูมิใจ ว่าเขาเป็นอาชีวศึกษาที่ดี เป็นประโยชน์ จะได้เลิกทะเลาะเบาะแว้งกันเสียที ก็ทุกคนมองเป็นญาติพี่น้องทั้งหมด นี่แหล่ะเขาเรียกว่าการ เริ่มต้นของการอยู่ร่วมกันในสังคมที่เกื้อกูลต่อกัน เอื้อเฟื้อต่อกัน คือไม่ได้ อะไรก็ปรองดอง ใช้คำปรองดองมันไม่ได้นะ ผมใช้คำว่าทำยังไงจะมีความสุขร่วมกันให้ได้ เพื่อให้ทุกคนมีความพึงพอใจ ในส่วนของการเดินทางครั้งนี้ ปัญหาเรื่องการสัญจรทางท้องถนนยังเป็นปัญหาตลอดเพราะว่า ผมคิดว่าแผนในการทำในเรื่องของโครงสร้างสาธารณูปโภคพื้นฐานของประเทศเรายังไม่สมบูรณ์ คำว่าไม่สมบูรณ์คืออะไร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทางสายหลัก สายรอง การเชื่อมต่อยานพาหนะแต่ละประเภท ไม่ว่าจะเป็นรถไฟ รถเมล์ รถไฟฟ้า และในอนาคตจะมีรถรางเข้ามาอีก รถรางไฟฟ้า ก็ยังไม่ได้ต่อเนื่องชัดเจน ผมได้สั่งการไปแล้วให้ทางกระทรวงคมนาคมไปทำแผนมา วันนี้เราทำได้แค่ไหนก็ทำแค่นั้นก่อน และวันหน้ารัฐบาลหน้าก็มาทำไป ถ้าเราไม่แก้ไขแบบนี้มันจะติดไปทั้งหมด 1.รถติด 2.รถจอดบนถนนบ้างอะไรบ้าง ความเร็วจำกัดไม่ได้อีก บังคับอะไรกันไม่ได้เลย แต่ทุกคนต้องการความปลอดภัย เจ้าหน้าที่ก็ทำงานลำบาก

เพราะฉะนั้นวันนี้มันต้องพัฒนาทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน การพัฒนาจิตใจ จิตสำนึกของคนใช้รถใช้ถนน อันนี้ถามเพราะนึกถึงเจ้าหน้าที่ ต้องให้กำลังใจเขา เขาปฏิบัติหน้าที่ทั้งทางด้วยกฎหมาย ทั้งนิติศาสตร์ รัฐศาสตร์ อันนี้เป็นสิ่งที่สำคัญในการบริหารราชการแผ่นดินในปัจจุบัน ผมพยายามแก้ทุกอย่าง วันนี้ไม่ว่าจะเป็นโครงการมอเตอร์เวย์มันก็มีอยู่ตั้ง 3 สาย ที่จะต้องทำเพิ่ม วันนี้เราเพิ่มเติมไงรายได้ยังน้อยอยู่ ผมได้ไปพิจารณาดูซิว่า จะทำเส้นไหนได้ก่อนไหม หรือจะทำระยะต้นก่อนได้ไหมอะไรทำนองนี้ แต่สิ่งเหล่านี้มันไม่เกิดขึ้นในเวลาอันสั้นหรอกครับ เพราะว่ามันต้องใช้เงินใช้เวลา ประกอบกับกระบวนการในการทำอีไอเอ อีเอชไอเอต่างๆ ผมสมมุติไม่ได้ เพียงแต่ลดเวลาให้มันสั้นลงไปได้ แต่ต้องทำทุกวันใช่ไหมครับ วันนี้สิ่งที่เราทำวันนี้น่าจะเกิดผลดีกับประเทศไทยใน 3 ปี หรือ 5 ปีข้างหน้า ก็คงเป็นเรื่องของยุทธศาสตร์ 5 ปีแรกนั่นแหละ นี่เหตุผลของผม

อันหนึ่งที่มันมองอีกอันก็คือเรื่องของการจัดทำที่จอดรถไง ผมอยากให้มันมีถนนที่งดงามซักเส้นหนึ่ง เรื่องนี้เป็นมาตั้งแต่อดีตมาแล้ว ถนนที่สวยที่สุดในกรุงเทพฯ ผมว่าถนนนี้ ถนนราชดำเนิน เผชิญอันมีปัญหาเรื่องของการจอดรถ และตลอดเส้นทางก็มีสิ่งที่สวยงามเยอะเป็นสิ่งก่อสร้างสมัยก่อน งดงาม ฝรั่งเขาชอบ คนไทยก็ชอบ ปัญหาคือมันจอดแล้วแน่น จราจรติดขัด ผมก็ให้แนวคิดไปว่า เราจะทำที่จอดรถใต้ดินบ้างไหม ผมเป็นการสอบถามความคิดเห็นใน ครม.ไปแล้ว ก็ให้ไปช่วยคิดกันมา กระทรวงคมนาคม กระทรวงมหาดไทย กทม. ฝ่ายเศรษฐกิจ ถ้าเป็นไปได้หรอ ถนนเส้นราชดำเนินถ้ามันมีที่จอดรถใต้ดินได้เป็นระยะๆ รถไปจอดข้างล่างทั้งหมด และถนนมันจะโล่งใช่ไหม ทุกคนมาทำงานทำการแล้วเอารถไปจอดข้างล่าง และอาจจะเดินนิดหน่อยเข้ามาที่ทำงาน ทำเนียบก็มีอยู่ใกล้ๆ กระทรวงศึกษาฯ ก็มี หลายๆ หน่วยงานอยู่แถวนี้ ถนนมันจะน่าอยู่น่าอาศัยงดงาม เวลาใครไปใครมาก็ท่องเที่ยวก็ได้ อะไรก็ได้ แถมกลางคืนจัดถนนคนเดิมก็ได้ จัดออกงาน ออกร้านค้าอะไรต่างๆ ผมคิดแบบนี้ และจัดตั้งแต่สนามหลวง ถนนเส้นนี้ยาวไปถึงสนามหลวง สองข้างทางสวยหมด มาสะพานผ่านฟ้าใช่ไหม มาสะพานมัฆวาน และตรงไปพระรูป ตรงนี้ผมว่าน่าจะทำได้ และถ้าทำได้ต่อไป อันนี้หลายอย่างถ้ารัฐบาลทำก็ใช้เงินเยอะพอสมควร ก็มีพีดีพีได้ไหม เอกชนมาลงทุนได้ไหม มีค่าตอบแทนผลประโยชน์ให้กับเขาที่พอสมควร ก็ต้องช่วยประเทศกันบ้าง แล้วถ้าเป็นไปได้ก็ขยายไปตรงอื่น ถนนไหนที่มันรถติดๆ มากๆ มันติดเพราะรถจอดสองข้างทาง ไปคิดดูซิทำได้ไหม ผมว่ามันจะช่วยลดปัญหาการจราจรลงได้เยอะเลย

และอีกอันหนึ่งผมคิดไปอีกอันก็คือ ในพื้นที่ๆ เป็นพื้นที่เศรษฐกิจไง ที่มีศูนย์การค้าอะไรเยอะแยะ รถติดหมด ทำยังไงจะทำที่จอดรถใต้ดิน และมันใกล้ๆ นั่นแหละ และถึงเวลาก็เดินทะลุมาหน่อยหนึ่ง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นจะต้องไปเชื่อมโยงกับระบบการขนส่งทางรถราง รถไฟฟ้าอะไรเขาหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ ให้ไปคิดมาอยู่ ถ้าเราทำได้ ผมว่าบ้านเมืองของเราจะดูสวยงาม วันนี้หลายจังหวัดเสนอแผนงานในการจะก่อสร้างที่เขาเรียกว่า แทรม รถไฟฟ้าที่มีสายไฟข้างบนที่นิ่ง คงจะเป็นพื้นที่ๆ ไม่มีอะไรเกะกะอยู่ก็พอทำได้มั้ง เขามีงบประมาณของท้องถิ่นบ้างอะไรบ้าง ก็มีคนมาร่วมลงทุนเห็นมีอยู่ 2-3 จังหวัด กำลังพิจารณาอยู่ นี่แหละครับคือปัญหาเรื่องการจราจร เพราะรถมันเยอะ แต่ก่อนนี้ถึงแม้ราคาน้ำมันแพงใช่ไหม คนก็ลดลงไปใช้บริการรถโดยสารรถอะไรมากขึ้น คราวนี้พอน้ำมันลด คราวนี้ก็ใช้กันทุกคนเลย เพราะว่าไม่ต้องประหยัดแล้วไง เพราะน้ำมันลดราคาเกือบครึ่งหนึ่ง มากกว่าครึ่งหนึ่งด้วย

นี่แหละเป็นสิ่งที่เราต้องกลับมาดู เราจะประหยัดลงได้อีก เขาลดราคาน้ำมันลง เราน่าจะลดค่าใช้จ่ายด้วยการใช้รถให้มันพอดีๆ หรือไปด้วยกัน ขับรถคนละคันหมดแล้วมันก็ติดๆ ที่จอดก็ไม่มี ถนนก็น้อย และยังทำอะไรได้อีก ถนนมันมีได้แค่นี้ คลองในกรุงเทพฯ มันยังเป็นคลองที่สวยงาม ทำให้น้ำมันใสก็ถมกันเป็นที่เรียบร้อยหมดแล้ว พอน้ำมามันก็น้ำท่วม นี่ไงปัญหาที่เราแก้โดยไม่แก้ทั้งระบบไม่ครบวงจร มันก็ซ้ำซากอยู่แบบนี้แหละ ผมก็ได้แต่แสดงความคิดริเริ่มไป ให้เขามองระยะยาวว่า ประเทศไทยควรจะต้องเป็นยังไง คือทุกครั้งที่ไปเมืองนอก ผมก็จำภาพมานะ ผมไม่ได้ไปบ่อย ไปในฐานะ... ส่วนใหญ่ไม่เคยได้ไปเที่ยว น้อยมากเลยนับครั้ง ถ้าจะนับๆ ไม่ได้ ไอ้ที่ไปๆทางการ ไปเยี่ยมเยือนเขาตอนเป็น ผบ.ทบ. มันก็เห็นทำไมบ้านเขาสะอาดเอี่ยมเรียบร้อย รถทำไมเขาไม่ค่อยติด หรือไม่เขาก็ใช้บริการรถไฟฟ้าไง เพราะรถไฟฟ้าของเขามันต่อตลอดเส้นทาง ของเรามันติดๆ ต่อๆ ยังไงพิกล มันไม่เป็นวงจรไม่ครบ

ทักษดา- ก็ได้พูดถึงเรื่องแผนการขนส่ง และระบบการจราจรไปเรียบร้อยแล้วนะคะ ตอนนี้ไม่ว่าเศรษฐกิจของประเทศเรา มีการเดินหน้าไปยังไงบ้าง และมาตรการการยกระดับความเป็นอยู่ของพี่น้องประชาชนที่รัฐบาลได้ดำเนินการมีความคืบหน้าไปถึงไหนแล้วคะ

ประยุทธ์- จริงๆ ต้องมองอย่างเศรษฐกิจโลกว่าเป็นยังไง เศรษฐกิจโลกมันตกเพราะอะไรต้องไปดู ผมก็พูดหลายครั้งแล้วด้วยการสู้รบความขัดแย้ง ด้วยภัยพิบัติบ้าง ด้วยอากาศเปลี่ยนแปลงบ้างใช่ไหม วันนี้ก็ภัยแล้ง มันเลยทำให้ทุกประเทศคือรายได้ของแต่ละประเทศมันไม่เท่าเทียมอยู่แล้ว เดิมมันมีช่องว่างของมันอยู่แล้ว ในช่องว่างของระหว่างประชาชน ช่องว่างของประเทศพัฒนา กับประเทศกำลังพัฒนา สิ่งเหล่านี้มันเลยทำให้ปัญหามันมาทับซ้อนในเวลานี้ คราวนี้ปัญหาทับซ้อนผมพูดถึงโลก อันนี้เป็นประชาคมโลก มันมีหลายประชาคม มันมีหลายพันธสัญญา หลายกฎกติกาเต็มที วันนี้มีการรวมกลุ่มกันทั้งหมด เขาเรียกว่าใช้คำว่า เป็นเศรษฐกิจเดียวไง และใช้ความเชื่อมโยง Connectivity เข้าหากัน เขาเรียกไอ้ประเทศที่รายได้น้อยเดือดร้อน เพราะมันจะ Connect กับเขาได้ยังไง มันต้องสร้างถนน สร้างทางรถไฟ สร้างต่างๆ เยอะแยะแล้วรายได้มาจากไหน ประเทศเราอย่าลืมว่า เราเป็นประเทศที่มีรายได้จากการเกษตรใช่ไหม รายได้ประเทศซัก 70% มั้ง จากการส่งออกพืชผลทางการเกษตรทั้งสิ้น และส่วนใหญ่เป็นวัตถุดิบด้วย นอกนั้นก็เป็นได้จากภาษี การค้าบ้าง ภาษีนิติบุคคลบ้าง ซึ่งหลายอย่างมันทำให้รายได้มันไม่เพิ่ม ในเมื่อคนไม่มีรายได้ที่เพียงพอที่จะขึ้นภาษี มันก็ขึ้นไม่ได้

เพราะฉะนั้นภาษีมันก็เท่าเดิม ปีนี้ขอร้องให้เสียภาษีกันให้ครบแล้วกัน อย่าให้มีปัญหาทางกฎหมายก็แล้วกัน ในส่วนของผู้ประกอบการทั้งหมด ปี 59 ให้โอกาส และอีกเรื่องก็คือในส่วนของประชาชน คนที่มีรายได้น้อยยังมีจำนวนสูงมาก สูงมากเนื่องจากอะไร เพราะเขาเป็นเกษตรกรไง 30-40 ล้านคน และอาชีพอิสระด้วย พวกนี้เป็นเกษตรกรบ้าง และพวกอาชีพอิสระ หลายอย่างที่มันไม่มีรายได้ที่มันเพียงพอ และทันต่อการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจโลกก็คือ เรื่องของเทคโนโลยี การติดต่อการสื่อสาร ยานพาหนะ รถยนต์ผลิตรุ่นใหม่ๆ มาเยอะแยะไปหมด จะไม่มีสตางค์ซื้อเขาไง เพราะอะไร เพราะรายได้มันไม่พอ

เพราะฉะนั้นสิ่งเหล่านี้ถ้าเราทำไม่ดี มันจะกลายเหมือนกับเป็นภาพลวงตา ทุกคนต้องมีรถดีๆ มีโทรศัพท์ใหม่ๆ ลูกเต้าก็เลยเอาตามไปหมด เพราะตามเพื่อนไง และรู้ไหมพ่อแม่มีเงินเดือนเท่าไหร่ พ่อแม่ก็ด้วยความรักลูกไง ก็ต้องหาเงินให้ลูกจนได้ ก็เป็นหนี้เป็นสิน หนี้ครัวเรือนมันเกิดขึ้นมาจาก ส่วนใหญ่มันจะเกิดมาจากสิ่งของที่ มันไม่มีมูลค่า ในอนาคต แต่ถ้าเป็นหนี้จากการผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ยังพอได้ ผ่อนรถเพื่อประกอบอาชีพ ไปทำงาน ก็โอเคนะ แต่ถ้าเป็นอย่างอื่น ผมว่ามันไม่คุ้มค่า เขาเรียกว่าหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ นี่คือตัวเลขหนี้ครัวเรือนจริงๆ แต่คำว่าหนี้ครัวเรือนเราวันนี้ ที่มองว่าสูงสุด จริงๆ แล้วต้องไปดูนะ แยกแยะให้ออกว่าหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ คือหนี้กู้ยืมมาใช้ ระหว่างทำการเกษตรยังขายไม่ได้ กับไอ้หนี้ที่เกี่ยวกับเรื่องรถยนต์ บ้าน ที่ดิน อันนี้เป็นสินค้าที่มีมูลค่าในวันหน้า เป็นมรดกลูกหลาน มันเป็นหนี้คนละแบบ แต่ใช้คำว่าหนี้ครัวเรือนเหมือนกัน บางประเทศมีหนี้เยอะเหมือนกัน แต่เขามีแรงขับเคลื่อนไง

ฉะนั้นเราต้องเดินหน้าประเทศไป 1.คือเศรษฐกิจโลก เราจะทำไงกับเขา เราจะร่วมมือยังไง พบปะในหลายเวที พูดคุยกับเขา จัดตั้งกลุ่มอาเซียน กลุ่มประชาคม ตะวันตก ตะวันออก แล้วคุยกันสิว่า เราจะสร้างความเชื่อมโยงตรงนี้ยังไงในรูปแบบของต้นทาง กลางทาง ปลายทาง อาจจะร่วมทุนกันก็ได้ หรือลงทุนในประเทศนั้นประเทศนี้ก็ได้ หรือในเรื่องของการแบ่งปันผลประโยชน์ให้มันเท่าเทียมกัน มีทุกอย่าง รัฐบาลนี้แก้ทุกอัน วันนี้ก็มีหลายประเทศ หลายบริษัทให้ความสนใจมาก จะเห็นได้ว่ามีหลายประเทศ หลายบริษัทมาพบผม ซึ่งผมก็พบเป็นทางเปิด ผมไม่ได้พบส่วนตัวอยู่แล้ว ก็ให้ทุกรัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องมาฟังด้วย แล้วก็รับฟังปัญหาของเขา เขาต้องการอะไร สิ่งทีเราไม่เคยเปลี่ยนแปลงในเวลาสิบๆ ปีมาแล้ว เราเคยปรับปรุงเศรษฐกิจของเรา 30 ปีมาแล้ว โดยการ ถ้าพูดถึงมิตรเราก็ญี่ปุ่นมั้ง ตอนนั้นที่มาลงทุนมากๆ หน่อย จากวันนั้นถึงวันนี้ ก็มีประเทศนู้นประเทศนี้มาเพิ่มเติม แต่สิ่งที่มันเริ่มต้นตั้งแต่สมัยนั้น มันยังไม่ได้พัฒนา ก็ยังเป็นสินค้าเก่าๆ สินค้าที่พื้นฐาน ซึ่งราคามันไม่สูงมากนัก วันนี้ก็เลยต้องกำหนดว่า ไอ้สินค้าเก่า 5 ประเภท อุตสาหกรรมเก่า 5 ประเภท กับอุตสาหกรรมใหม่ 5 ประเภท เช่น หุ่นยนต์ เช่น สินค้าที่เป็นปัญหาประดิษฐ์ หรือเป็นเทคโนโลยี เราก็ต้องส่งเสริมเหมือนกัน ให้คนมาลงทุนบ้านเรา ทั้งของเก่าของใหม่ มันต้องไปคู่กัน 10 อย่าง ไอ้ของเก่ามันก็ต้องพัฒนาให้มันมีราคาสูงขึ้น สร้างนวัตกรรม แข่งขันเขาได้ ราคาสามารถจะดัมป์ลงแข่งในราคาขายตลาดโลกได้ ผมถึงบอกว่ามันต้องมีนวัตกรรมไง วันนี้เราสามารถจะเอาหลายอย่างไปแข่งขันเขาได้นะ ผมก็ให้เขาไปรื้อเรื่องโครงการวิจัยทั้งหมด แล้วนำมาสู่การผลิต ผมเห็นหลายอย่าง สินค้าทางการเกษตร ที่เกี่ยวกับประกอบรถไถ รถเกี่ยวข้าว ทำได้ดี แต่ไม่ได้ออกนำสู่การผลิต ไม่ได้ขายไง ผมก็เร่งอยู่ ก็ได้สั่งการให้ทุกหน่วยงานพยายามไปอุดหนุนเขาบ้าง แล้วเราก็ต้องไปแก้กฎหมาย แก้ พ.ร.บ.ให้สามารถใช้จ่ายงประมาณของรัฐได้ในช่วงระยะการทดลอง เอามาใช้ แต่เขาทดสอบมาแล้ว ว่ามันแข็งแรง เราก็รับรองมาตรฐานให้ได้ แล้วทำไงจะใช้เงินของรัฐให้ได้ ซื้อมามันก็ลดราคาลงเยอะแยะ ถ้าไม่ทำวันนี้มันก็ไม่มีทางเกิดขึ้น รัฐบาลนี้ทำ นี่คือเศรษฐกิจโลก เศรษฐกิจประชาคมโลก มันมีตั้งหลายประชาคมนะ ผมก็แบ่งการพูดคุยเจรจาของผมเวลาไปเวทีต่างๆ ก็มีการพูดคุยทวิภาคี หลายอย่างด้วยกัน เช่น ประชาคมยุโรป ประชาคมประเทศตะวันตก ต่อไปก็เป็นประเทศที่เป็นมุสลิม ต่อไปก็เป็นประเทศที่เป็นแอฟริกา ต่อไปก็เป็นประเทศที่เป็นหมู่เกาะ และอาเซียนที่เหลือ ทั้งหมดก็คือ เพื่อนพี่น้องเราทั้งสิ้น คราวนี้เราจะมาหาแมทชิ่งกันได้ยังไง อะไรจะต้นทุน ต้นทาง ปลายทาง ตั้งแต่เพาะปลูก วัสดุ ต้นทุน มาถึงการผลิต การแปรรูป สร้างนวัตกรรม จะสร้างที่ไหนก็แล้วแต่ แต่มันเกิดวงจรขึ้นมา แล้วเมื่อสร้างขึ้นมา ทางเกษตรไม่ได้ ต่อไปน้ำมันไม่พอ เขาจะได้มีที่ทำงานของเขาไง มีรายได้เลี้ยงพ่อแม่เขา นั่นก็คือผมคิดในคำว่า ตรงกลางประชาคมโลก อาเซียนยิ่งสำคัญ ตอนนี้เศรษฐกิจเขาอยู่ได้เพราะเศรษฐกิจระหว่างอาเซียนเพิ่มขึ้นหลายร้อยเปอร์เซ็นต์ คือขายกันเองนี่แหละครับ รอบบ้านเรานี่แหละ สินค้าเราเป็นที่นิยมของเพื่อนบ้าน อย่างไรก็ตามเราต้องเผื่อแผ่เขาบ้าง ไม่ใช่เราขายให้เขาอย่างเดียวแล้วดีใจ ไม่ใช่ วันนี้เราเป็นอาเซียนแล้ว เราต้องเป็นเพื่อนกัน ผมบอกกับผู้นำทุกประเทศเราต้องเดินไปด้วยกัน และเราจะไม่ทิ้งใคร

เพราะฉะนั้นเราต้องหากิจกรรมที่แต่ละประเทศมีศักยภาพ และวันนี้ดำเนินการ วันหน้าต้องไปพูดถึงเรื่องอะไรล่ะ สินค้าจีไอที่ต้องมีที่มาทางภูมิศาสตร์เขาไปอีก วันหน้าหลายพันธสัญญาเขาจะต้องคำนึงถึงว่าที่มาของวัตถุดิบเข้าไปอีก เราต้องเตรียมการให้พร้อม สิ่งเหล่านี้ไม่เคยคิดกันมาหรอก ผมมาคิดตั้งแต่ตอนนี้ ก็ข้าราชการเขาอยากจะทำอยากจะคิด ปรากฏว่าไม่มีใครสนใจ วันนี้ต้องสนใจเราช้าเกินไป เพราะฉะนั้นอย่าขัดแย้งเลยใช่ไหม คราวนี้มาพูดถึงตรงกลางข้ามชาติ องค์การข้ามชาติ เราต้องมาช่วยกลางชาติ ไม่ใช่ จะไปง้อข้ามชาติ เขาโตไปแล้วก็โตไปแล้ว เขาต้องมาสร้าง เราก็เอาเขามาสร้างห่วงโซ่เชื่อมโยงกันให้ได้ ต่อไปก็มาพูดถึงประชาชนสิวันนี้ ประชาชนเขาไม่มีทางเลือก เขาต้องผลิตแล้วขายใครๆ ขายพ่อค้าคนกลาง ซึ่งเป็นผู้กำหนดราคาใช่ไหม เราต้องมาดูว่า ปัญหาอยู่ไหน ตั้งแต่ต้นทุนการผลิต เรื่องการปลูกข้าวต่อไร่ โอ้โหต้นทุนสูง 4,000-5,000 บางที แล้วขายได้เท่าไรได้ 7,000 กำไร 2,500 จะอยู่รอดหรอ ระหว่างนั้นหนี้ครัวเรือน เขาก็ต้องไปกู้เงินเขามาไงแล้วมาเลี้ยงลูก ลูกก็จะเอาโทรศัพท์มือถือแพงๆ ไง มอเตอร์ไซค์แพง ๆ อะไรทำนองนี้ นี่ไงมันพันไปถึงปัญหาสังคม เธอเข้าใจไหม

เพราะฉะนั้นเราต้องมามองว่า เราจะทำให้ประชาชนเข้มแข็งก็คือ สร้างธุรกิจที่เกิดจากพวกเขากันเอง เพราะเขาเป็นคนผลิตอยู่แล้ว ถ้าสร้างแล้วซักพักแปรรูปได้ แปรรูปขั้นที่ 1 ได้เช่น เอาวัตถุดิบที่เป็นผ้าขาวม้า สมมุติยกตัวอย่าง ไอ้นี่ทอผ้าขาวม้ามาแล้วเอามาทำเป็นกระเป๋า ทำเป็นเสื้อผ้าอาภรณ์อะไรต่างๆ มันจะเพิ่มมูลค่าของเขาเอง ไม่งั้นเขาไม่อิสระ ทุกคนทำผ้าขาวม้าหมด จะไปขายใครผ้าขาวม้า ผมถึงบอกว่าวันนี้ต้องปรับงบประมาณใหม่ทั้งหมดด้วย ให้มันตรงกับสิ่งที่เราต้องการของประเทศ ตามวาระที่เราต้องการ พื้นฐานที่เคยทำแล้วเดิม ถ้าเอาแผนเดิมทำมันก็ทำตลอด เดี๋ยวจาก 2 เลน จากเลนเดียวเป็น 2 เลน ต้องเล่นเป็น 4 เป็น 8 มันแทบไม่ต้องคิด มันต้องไปปรับตรงนั้นแล้วว่า มเาอาตรงนี้ว่าเราจะเอาตรงไหนเป็นศูนย์กลางเรื่องอะไร สหภาพเขาอยู่ตรงไหน ถนนตรงนี้มันควรจะขยายไหม จะทำถนนอุโมงค์ หรือสะพานข้าม มันก็มีทั้งหมด 18 กลุ่มจังหวัดไง ก็ฟังจาก 18 กลุ่มจังหวัด แต่ละกลุ่มจังหวัดเขาก็มี 6 - 7 จังหวัดมั้ง เขาจะทำอะไร ศักยภาพเขา ถ้ามันแลกเปลี่ยนกันได้นะ แล้วทำร่วมกันได้ในวงจรภายในประเทศ ร่วมกับของฝ่ายประชาชนเขาด้วย มันจะเข้มเเข็งภายในอย่างพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านทรงรับสั่งไง ระเบิดจากภายใน อันนี้ก็คือสิ่งที่ผมอยากจะพูดว่า ต้องมองเศรษฐกิจมหภาค และก็ระดับในประเทศ ว่านี่กำลังทำอยู่ทั้งหมด จะเห็นว่าวันนี้มีอะไร ตลาด ให้ชาวบ้านเขามีทางออกให้เขา เขาทำมาจะไปขายที่ไหน ก็ต้องรองรับจากพ่อค้าคนกลางอย่างเดียว หรือไม่ก็พ่อค้าใหญ่อะไรก็แล้วแต่ วันนี้ลงมาช่วยกันหมด จะเห็นว่าเราตั้งร้านค้าแบบนี้ เพื่อประชาชน 130 กว่าร้าน ที่ปั๊มน้ำมัน ปตท. ชาวบ้านเขาจะเอาสินค้าโอท็อปเขามาวางขาย วันหน้าผมก็บอกเอาสินค้าการเกษตรสิ เอาสินค้าที่เป็นประมง ปลาเค็ม อะไรที่มันดีที่สุด มันจะได้ต่อไปเรื่องการท่องเที่ยว คนจะได้ไปเที่ยวซื้อปลาเค็มนี่โน่นที่นี่ ไปซื้อผักที่สดที่สุด ไปซื้อผลไม้หวาน ทุกพื้นที่ ทุกชุมชน ทุกพื้นที่ต้องหาศักยภาพของตัวเองให้เจอ อย่างนี้คือสิ่งที่มันน่าจะเป็น ไม่ใช่ว่า เออ ไอ้นี่มันไม่มีสตางค์ เงินน้อย แล้วก็เอาไปทำอะไร ก็เอาไปใช้หนี้ไง แล้วมันเกิดรายได้อะไรขึ้นมาใหม่ไหม ไม่เกิด ใช้หนี้ของเก่ายังไม่หมด แต่ถ้าเราให้แบบนี้นะ มันก็จะเกิดโครงสร้างของธุรกิจขึ้นมา ซึ่งวันหน้ามันจะมีธุรกิจที่เรียกว่า Startup หรือเอสเอ็มอี หรือไมโครเอสเอ็มอี มันจะต้องเกิดขึ้น รัฐบาลก็ต้องคิดแบบนี้นะ เพราะผมก็ไปฟังต่างประเทศมา ถามเขาว่า วันนี้เขาพูดถึงขั้นเอสเอ็มอี เราก็พูดมาเหมือนกับเขาเหมือนกัน แต่ไม่ได้ทำ วันนี้ทำหมด ก็ต้องใช้เวลา ประมาณเกือบ 2 ล้านราย ในประเทศไทย เกือบ 90 เปอร์เซ็นต์ เป็นเอสเอ็มอีหมดนะ ที่เราส่งออก ต้องไปดูเขา พัฒนาฝีมือ คุณภาพ ให้ทุน ให้การอบรม ออกแบบดีไซน์ คือแทบทุกเรื่อง ผมก็บอกให้ไปคิดให้หมด มันถึงมีของดีขึ้นไงวันนี้ ไม่งั้นก็ขายไม่ออก อีกอันก็คือในเรื่องของที่ทำอะไรไม่ได้อยู่ น้ำมันขาด ทำอะไร จ้างงาน ให้ทุกคนมีงานทำ ให้เกิดการบริโภค มีการลงทุนในพื้นที่ คือก็หมายความว่า สมมติว่ามีใครอยากจะลงทุนอะไรต่างๆก็ขอร้องเขาให้ช่วยเอาแรงงานไปได้ไหม บริษัทก่อสร้าง เพราะโครงการขนาดเล็กมันใช้แรงงานช่วยได้ ไม่จำเป็น ต้องใช้เครื่องมือ เครื่องจักรมากมาย ฉะนั้นใครที่ได้โครงการไป ไม่ว่าจะโครงการขนาดเล็ก ขนาดใหญ่ที่ผ่านมา ก็เอาประชาชนมาเป็นแรงงาน ก็ได้หลายจังหวัด หลายพื้นที่ที่ได้ประโยชน์ อันนี้ก็จะเอาจังหวัดที่มีผลกระทบจาก สินค้าการเกษตรตกต่ำ ภัยแล้ง ทำอะไรไม่ได้ เดินไปไม้รู้จะหาเงินได้สิบบาทที่ไหนเลย ผมสงสารเขานะ ผมขึ้น ฮ.ไป ผมมองไปบนอากาศ นั่งมอง ผมนึกถึงบ้านแต่ละหลัง อยู่กันยังไง เขาอยู่กันแบบไหน เขากินอะไรกันวันๆ เงียบทุกบ้าน เพราะอะไร ลูกหลานเข้ากรุงเทพฯ หมด ไปหางานทำ ไปรับจ้าง เป็นกรรมกรบ้าง เราจะปล่อยเขาเป็นอย่างนี้ต่อไปเหรอ ไมได้แล้ว มันหมดเวลาแล้ว ถ้าเริ่มอย่างนี้ ประเทศก็ไปไม่ได้ ข้างบนก็ไปไม่ได้ กลางก็ไปไม่ได้ ข้างล่างยังไปไม่ได้ใหญ่

วันนี้ ตั้งแต่กันยายน 58 - 59 ที่ผ่านมานั้น เราก็มีผลงานที่เราเร่งรัด สำรวจ อนุมัติไปแล้ว เราสำรวจมาก็อยากจะรายงานดังนั้น โครงการตำบลละห้าล้านบาท จำนวน 7,000 กว่าตำบล ไม่ใช่น้อย ก็มีโครงการที่รับอนุมัติจัดสรรงบประมาณไปแล้ว 100,000 กว่าโครงการ มูลค่าราว 36,000 ล้าน และเบิกจ่ายผูกพันงบประมาณไปแล้วร้อยละ 98 ของงบประมาณทีได้รับการจัดสรร ที่มันช้าเพราะว่า โครงการมันเยอะมาก มันต้องทำให้ถูกต้อง เรื่องที่ 2.คือโครงการเร่งด่วน ช่วยเหลือเกษตรกร คนยากจน เพื่อจะสร้างความเข้มแข็ง สร้างงานสร้างอาชีพ เป็นโครงการอนุมัติจัดสรรงบประมาณ 4,000 โครงการ มูลค่า 3,200 ล้านบาท เบิกจ่ายงบประมาณไปแล้วร้อยละ 85 ที่รับจัดสรรไป มันก็ต้องกลั่นกรอง ไม่ใช่เอาเงินลงไปแล้วจะไปใช้อะไรก็ได้ จะไปแจกกันไม่ได้ มันต้องมีคณะกรรมการ อีกอันคือโครงการสนับสนุนการจัดหาเครื่องจักรการเกษตร อันนี้เนื่องจากว่า เราจะลดต้นทุนการเกษตรได้ มันต้องลดหลายอย่าง 1 ค่าเช่าที่นา 2 การเช่าเครื่องจักร 3 การใช้ปุ๋ยอินทรีย์ มาแทนปุ๋ยเคมีราคาแพง มันหักไปหักมา สรุปว่า พวกนี้ก็เอาเงินกระจายไปหมด เสร็จแล้วหักกำไรเสร็จมา ถูกกดราคาบ้าง ข้าวเสีย ปลูกข้าวไม่ได้แล้วเก็บ ถูกเก็บค่าเช่านาเหมือนเดิม เก็บเขาเขาก็เป็นหนี้ หนี้มันก็ทบไปเรื่อย ถ้าเกิดน้ำแล้ง 4 ปี 5 ปี ก็เป็นหนี้ 5 เท่า จากที่ต้องจ่ายค่าข้าว จ่ายไม่ได้ คิดเป็นตัน คิดเป็นเงิน วันหน้าก็โดนยึดที่ วนอยู่แบบนี้ แล้วรัฐบาลไหนจะแก้ รัฐบาลนี้กำลังจะแก้อยู่ ก็เพียงแต่ขอร้องชาวบ้านให้เข้าใจแล้วกัน ทุกอย่าง เรื่องที่ดินก็จัดหาให้ ก็ให้ทุกคนสบายใจ

การลงทุนขนาดเล็กของรัฐบาล 4,000 กว่ารายการ 2,000 กว่าล้าน ก็เบิกจ่ายไปแล้ว 100 เปอร์เซ็นต์ ของงบประมาณ ติดตามทุกอย่าง อุปสรรคต่างๆ แก้ทุกอัน อันไหนมันช้า ช้าเพราะอะไร ช้าเพราะเจ้าหน้าที่ไม่พอ เอาเจ้าหน้าที่ส่วนกลางลงไปช่วยเขาทำ เอาจังหวัดลงไปช่วย อปท. ลงไปช่วย ทุกอย่างลงไปช่วยกันหมดเพราะว่า ความไม่พร้อมในระบบต่างๆ ไม่มีความพร้อมกันเลยแล้วเดินไป วันนี้พอทำอะไรใหม่ๆ คิดแก้ไม่ได้ แก้ไม่ทันซักอย่าง นั่้นคือปัญหาของเรา แต่ต้องดีขึ้น เดี๋ยวจะต้องดีขึ้น เพราะเราต้องสร้างความเข้มแข็งจากภายในให้ได้ วันนี้ต้องพัฒนา ต้องเรียนรู้ ต้องสร้างเครือข่ายการทำงานร่วมกัน คนไทยร่วมกัน บูรณาการ ประชุมหารือที่ไม่คำนึงถึงประโยชน์ส่วนตัว ให้คำนึงถึงประชาชนเป็นหลัก ประชาชนเป็นศูนย์กลาง ที่เราเรียกประชารัฐนั่นแหละ วันนี้ ในส่วนของกระทรวงการคลัง กระทรวงเกษตร ปลัดอำเภอ ภาคเอกชนต้องมาช่วยกันในประชารัฐทั้งหมด รัฐทำอย่างเดียวไม่ได้ ประชาชนทำ อย่างเดียวก็ไม่ได้ ทั้งหมดต้องรวมกัน เพราะงบประมาณมีคนละแท่ง คนละแท่ง ถ้าทุกคนต่างคนต่างทำ แยกกันทำ ฉันอยากทำเรื่องนี้ แล้วจะต่อกันได้ไหม ต้นทาง กลางทาง ปลายทางไม่มีเกิด และเมื่อในประเทศไม่เกิด เธอก็ไปสร้างนอกบ้านไม่ได้ อาเซียนก็ไม่เกิดคอนเนคชั่นกับใคร อะไร ไม่มีอนาคตทั้งสิ้น วันนี้เริ่มต้นเท่านั้นเอง แต่มันเริ่มขึ้นทุกพื้นที่เลยนะ ผมขับเคลื่อนโดยคณะกรรมการเอกชนด้วย และภาคธุรกิจที่มาด้วย ช่วยเราหลายบริษัท มาช่วยกัน ดูแล เพราะคนไทย เขาก็ยินดี

วันนี้หลายอย่าง อาทิตย์หน้าผมให้เขาพูดให้ฟัง เขาทำอะไรร่วมกับเราแล้วบ้าง เป้าหมายของเราเรื่องเหล่านี้ที่พยายามทำ ชุมชนให้ได้ เอาเงินลงไป ให้เกิดการหมุนเวียนแล้ว มันเกิดกิจกรรมที่ทำให้ทุกคนมีปฏิสัมพันธ์กัน บางทีที่ผ่านมาไม่ได้คุย ทะเลากันการเมือง เรื่องสี เรื่องอะไรกันบ้าง วันนี้เราจะได้มาคุย ขุดดินไป ขุดลอกแหล่งน้ำกันไป มันเป็นบ่อเกิดความสุข ไม่งั้นทะเลาะกันทุกเรื่อง วันนี้ดีขึ้นทุกพื้นที่ คือผมไม่ได้ถามเจ้าหน้าที่อย่างเดียว ผมถามชาวบ้านด้วย ชาวบ้านที่หางานในกรุงเทพฯ เขาบอกดีขึ้น ดีขึ้น เพราะว่าคือไม่ต้องฟังคำพูด พวกเราทะเลาะกันทั้งวัน คือพวกเราโมโหทั้งวัน จริงไม่จริงก็โมโห มันเลยทะเลาะกัน ต่างฝ่ายต่างเชื่อคนละอย่าง มันต้องเชื่ออย่างเดียวกัน เชื่อว่า ประเทศชาติต้องเดินไปข้างหน้า เชื่อว่าทุกอย่างต้องไปด้วยความรักความสามัคคี ไม่ใช่แบ่งพวกแบ่งข้าง ไม่มีที่ไหนเป็นแบบเราหรอก

เพราะฉะนั้นถ้าเรากระตุ้นเศรษฐกิจฐานรากได้ มันจะสร้างความเข้มแข็งให้ชุมชน ไปสู่ชุมชน หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด กลุ่มจังหวัด ภูมิภาค สมาชิก มันต่อกันอย่างนี้ หลายเรื่องที่เราให้ชาวบ้านมีรายได้ ช่วยใช้กำลังบ้าง ซ่อมแซมส่วนสาธารณะ สร้างงาน สร้างอาชีพ การก่อสร้าง โครงสร้างพื้นฐาน การปรับปรุงแหล่งน้ำ เหล่านี้เป็นการต่อยอดโครงการพระราชดำริ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทั้งสิ้น ของสมเด็จพระนางเจ้าฯ ด้วย ปีนี้เป็นปีที่เท่าไหร่ ปีที่ 70 การครองราชย์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และเป็นปีที่ 84 ของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ 2 วาระด้วยกัน ทำเพื่อท่าน เพื่อพระองค์ท่าน ท่านทำมาเท่าไหร่ กี่ปีมาแล้ว เพราะงั้นถ้าเราพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนไม่ได้ มันจบทุกเรื่อง ปลูกฝังความรักความสามัคคีระยะยาว วงจรเกิดขึ้น มันถึงจะไปได้ องค์ประกอบเยอะหน่อย เพราะอะไรผมไม่เข้าใจ เศรษฐกิจคือเศรษฐกิจ รัฐบาลนี้ทำไมทำช้า ที่ผ่านมามันดีซักกี่คน มันดีกี่พวก กี่กลุ่มที่ได้ประโยชน์ ที่เหลือเหมือนเดิมแหละ

ทักษดา - ท่านนายกฯ พูดถึงเรื่องเศรษฐกิจไปแล้วนะคะ สินค้าประมง การประมง คือถือว่าเป็นส่วนหนึ่งส่วนสำคัญเศรษฐกิจของเรา ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูปลาวางไข่ ทางรัฐบาลมีมาตรการดำเนินการเรื่องนี้อย่างไรบ้างคะ

ประยุทธ์- เรื่องนี้ต้องพูดเยอะอีก เป็นเรื่องประมงไทยทั้งหมด ปัญหาที่ผ่านมา เรื่องที่ได้รับการแก้ไขคือกฎหมาย กฎหมายไม่ทันสมัย เจอค้ามนุษย์เข้าไปอีก กฎหมายออกกี่ฉบับ คือพยายามจะทำให้องค์กรระหว่างประเทศเขาเชื่อมั่น เพราะเป็นประเทศที่มีศักยภาพทางทะเล และประมง รายได้ของรัฐ 2-3 แสนล้านบาท ล้านๆ ต่อปี ถ้าเขาเลิกซื้อของเรา ก็เรียบร้อย เป็นรายได้หลักของเราด้วย ต้องมีมาตรการในการบริหารจัดการทรัพยากรสัตว์น้ำที่ดีพอ และยอมรับมาตรฐานสากล ที่เราต้องทำพร้อมกันคือเรื่องรักษาทรัพยากรทางทะเลของเราไว้ด้วย ไม่ใช่มีเท่าไร่จับหมดปลาประเทศไทย ไม่มีปลาซักตัว แต่เหลือแต่เรือประมงและไปจับปลาที่ไหน

วันนี้ผมต้องทำทั้ง 2 อย่าง คือไปหาความร่วมมือประเทศต่างๆ เปิดหาแหล่งจับปลา ความร่วมมือของเรือประมง เพราะเรือเราเยอะ ประมงเราก็เยอะ แต่ไต๋ไม่มี ไต๋น้อย ลูกเรือน้อยเข้าไปอีก ผิดกันไปหมด ต้องแก้ทุกอัน ทำให้ถูกไว้ก่อน ถูกก็เดือดร้อน เคยทำได้ มีเสียงบ่น ทำไมต้องทำตามโน่นนี่ ถ้าลูกเขาเป็นคนบังคับ ทุกประเทศเขาก็บังคับ เรามีความผิด เราก็ต้องยอมรับ เราก็แก้เท่านั้น แต่ต้องเดือดร้อนแน่นอน คือสิ่งที่ท่านต้องคิดว่า 20 ปี ที่ทำมา ท่านทำไรไปแล้วหรือยัง ยังไม่เพียงพอหรือไง วันนี้ ท่านจะเสียเวลาซักหน่อยได้ไหม มันจะขาดทุนบ้างนิดหน่อยได้ไหม เรื่องนี้ ต้องคิดอย่างนี้ มันไม่ใช่ รัฐบาลมาทำลายความสุขของเขาโดยการไม่ให้เขาจับปลา ไม่ให้อะไรต่างๆ และปลา ถ้ามันไม่มีปลา ไม่มีไข่มีปลาได้ไหม ปลาออกลูกเป็นตัว คนที่ชอบกินไข่ปลาทูอีก

เพราะฉะนั้น หน้าปลาทู ปีหนึ่งมีแค่ช่วงเดียวเท่านั้น มีระยะเวลาซัก 3 เดือนได้ การที่จะปิดอ่าว 4 จังหวัด ภูเก็ต พังงา กระบี่ และตรัง มาตรการเหล่านี้มีอยู่ในเรื่องการห้ามการใช้เครื่องมือในการทำประมงบางชนิด ซึ่งมีผลต่อการขยายพันธุ์ และทรัพยากรสัตว์น้ำวัยอ่อน มีผลกระทบที่ว่าไปแล้ว หลายอย่าง มีปลาโตว่ายน้ำให้เราจับ ปลาเล็กต้องไปอนุบาล ป่าชายเลนต้องไปดูอีก เหมือนโรงพยาบาลสัตว์ โรงพยาบาลปลา เราทำลายทุกเรื่องเลย ตั้งแต่จับจนเกลี้ยง ป่าโกงกางทำลายมันทิ้ง ใช้เครื่องมือตาตี่เกินไป ปลาตัวเล็กจับหมด จับไปทำน้ำปลา แทนที่จะเป็นปลาตัวโต ให้กินอย่างอื่น ดีๆ มีเยอะแยะไป

วันนี้ เพียงแก้ปัญหาใช้อวนให้ถูกประเภท มีกฎหมาย วันนี้มีกฎหมายออกมาเยอะแยะนะ ตั้งแต่รัฐบาลนี้ออกมา มีพระราชกฤษฎีการประมง 2558 มีโทษปรับตั้งแต่ 5,000 บาท ถึง 30 ล้านบาทนะ รู้ไหม 30 ล้านนะโดนปรับ หรือปรับ5 เท่า ของมูลค่าสินค้าสัตว์น้ำการประมง เพราะฉะนั้น โวยวายไม่ได้ ทุกคนจะบอกไม่รู้กฎหมาย ไม่ได้ ทั้งโลกเป็นอย่างนี้ ไม่มีคนไหนปฏิเสธได้ว่าไม่รู้กฎหมาย ต้องรู้ ต้องฟัง ต้องอ่าน เครื่องมืออวนลาก ใช้ประกอบเรือกล ได้รับการยกเว้น ตาห่างบ้างไรบ้าง พอจะรอด มันจะได้ให้โอกาสการขยายพันธุ์ของทรัพยากรสัตว์น้ำ เป็นห่วงนะ ประมงพื้นบ้าน คนจนนะ ใช้เครื่องมือผิดประเภทมาเยอะเหมือนกัน

วันนี้ พยายามผ่อนผัน ชะลอทุกอย่าง เพราะถือว่าเป็นรายได้หลักครอบครัวมานาน และไม่ได้เสียหายมากนัก และบางอย่างไม่ได้อยู่ในกติกาของที่เขากำหนด เราต้องปรับเปลี่ยน ดูแล แต่ขอให้ใช้ ท่านต้องมีความรักในสิ่งที่ทำให้ท่านมีกินมีใช้วันนี้คือปลา เห็นหัวใจปลาเขาบ้าง อย่างที่ผมเห็นใจคุณนะ คนเห็นใจคน คนเห็นใจปลา เพราะเป็นอาชีพไง ปลาหมดแล้วจะไปไหน ตัวเองเป็นประมงพื้นบ้าน จะไปไหน วิ่งไกลเกิน 5 กิโล 10 กิโลได้ไหม ไม่ได้ วันนี้ขอน้ำ วันหน้าขอรัฐบาลหาปลาให้จับเหรอ จะต้อนปลาจากไหน คือคิดง่ายๆ แค่นี้แหละ

ทักษดา -ในฐานะที่ท่านนายกฯ เป็นอดีตผู้บัญชาการทหารบก ท่านให้ความสำคัญกับการเกณฑ์ทหารยังไงบ้างคะ

ประยุทธ์- ถ้าเกณฑ์ทหารต้องพูดก่อนว่า ทำไมเราต้องเกณฑ์ทหาร คือเราต้องการปลูกฝังวินัยคนในชาติ ชายไทยทุกคนต้องเป็นทหาร แต่การเป็นทหารในปัจจุบันไม่ใช่เป็นกันทุกคน มันสัดส่วนกัน การเกณฑ์ทหารเท่าไหร่ 1 ต่อเท่าไหร่ 2 ต่อ 8 นะ ใช่ไหม 10 คน ถูกเกณฑ์แค่ 2 คน เอง ตัวเลขคร่าวๆ นะ แต่ปัญหาเราคือสงสารนะ เวลาตายร้องห่มร้องไห้ จะเป็นจะตาย แต่สิ่งสำคัญของเราคือ การให้เขารู้จัก เราอย่าลืมว่าการศึกษาของเรามันสามารถนำคนเข้าสู่ระบบการศึกษาได้ไม่ครบหรอก เพราะฉะนั้น การเป็นทหารปัจจุบัน มันมีทั้งในเรื่องการเรียนต่อ กศน. ปลูกฝังความมีระเบียบวินัย ปลูกฝังวิธีการรบ วันนี้เรามีทหารประจำการใช่ไหม มีซัก 75% ที่บรรจุ ถ้าเราต้องบรรจุ 100% ต้องใช้งบประมาณ คนหนึ่งต้องใช้เงินเยอะ เป็นทหารนะ และเขาต้องไปอยู่กับบ้านตามชุมชน ไปสร้างชุมชนเข้มแข็งให้มีความมั่นคง เรียนรู้เรื่องการเฝ้าระวัง ไอ้ที่จับใบดำใบแดง เหลือ 20 เอง ดูข้อมูลมาแล้ว

เพราะฉะนั้น ระดับทหารอีก 80% เป็นผู้สมัครใจเข้ามาเป็นทหารเลย และผ่านการคัดเลือกเป็นนักเรียนเตรียมทหาร นักเรียนพยาบาล เรียนแพทย์ทหารได้นะ บอกกับตำรวจ คสช.ให้ไปดูตรงนี้ ส่วนหนึ่งรับจากข้างนอก ส่วนหนึ่งรับจากทหาร ไม่งั้นเขาก็ติทหาร เพราะไม่อยากเป็นอยู่แล้ว จากนี้ไปคุณมีสิทธิ์จะไปสอบเป็นตำรวจ โควต้าตรงนี้ ต้องคิดแบบนี้ ครบวงจร อาจซักกี่เปอร์เซนต์ไม่รู้แล้วแต่ บางคนก็ไปใต้มาไรมา เรื่องนี้อย่าปนกับเรื่องคดีความ มันเป็นเรื่องของคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งวุฒิภาวะไม่ได้หรือเปล่า ผมสั่งลงโทษแล้วนะ ผบ.รับไปแล้ว ต้องลงโทษ มีคนเจ็บคนตายไม่ได้ มันเกินไป ผมรับไมได้ สมัยผมห้ามเหมือนกัน ห้ามมาตลอดนะ แต่มันจะเกิดช่วงไหนเท่านั้นเอง วันนี้ เราต้องดูแลเขาให้ดี ปลอดภัย ความเป็นอยู่ดีขึ้น ที่หลับที่นอน อาหารการกินต้องสมบูรณ์ เบี้ยเลี้ยงเงินเดือนสูงขึ้น ไม่ต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำนะ เห็นทุกคนไม่มีงานทำ หลายคนสมัครเข้ามา ส่งๆเงินไปให้พ่อแม่ เพราะไม่ได้ไปเที่ยวไหน

วันนี้ สิ่งสำคัญที่อยากให้คิดต่อไป คือทุกคนอย่าคิดว่า วันนี้ไม่สำคัญการเป็นทหาร ความมั่นคงไม่สำคัญ ไม่อยากรบกับใคร ท่านเห็นไหม วันนี้ มูลค่าการใช้งบประมาณประเทศ ของทุกประเทศในอาเซียนเพิ่มขึ้น ทุกประเทศเลยนะ ของเราขึ้นน้อยกว่า ทำไมขึ้น ไหนบอกไม่มีอะไรกัน เขาระวังกันไง เขามีเพื่อไม่ให้รบกัน ถ้าต่างคนต่างมีสถานภาพใกล้เคียงกัน มันก็จบ แต่ถ้าเมื่อไหร่ประเทศนี่แข็งแรง นี่ไม่แข็งแรง พอมีความขัดแย้งเกิดขึ้นเราก็เสร็จ เพราะฉะนั้น เป็นสิ่งที่ต้องไปพิจารณากันเอาเองว่าควรจะทำกันยังไง กำลังสำรองก็สำคัญ ทหารอย่างเดียวไม่พอหรอกถ้ามันรบกันจริงๆ นะ มันต้องมี อส. มี ชรบ. มี อรบ. ที่เขาไปใช้งานที่ใต้ไง ก็ตรวจตระเวนตามแนวชายแดน ภัยพิบัติรูปแบบใหม่ ยาเสพติด ก่อการร้าย สาธารณภัย น้ำท่วม ฝนแล้ง ไฟป่า ช่วยหมด ทหารเก่าก็จะไปนำชาวบ้านออกมา เพราะเขาเคยฝึกเคยหัดมาแล้ว อย่างเช่นน้ำท่วมใหญ่ปี 54 แล้วก็สึนามิ ปี 47 หน่วยงานกลุ่มแรกที่เข้าไปช่วยประชาชนที่เดือดร้อนส่วนหนึ่งก็คือทหารเกณฑ์ จากการคัดเลือกเหล่านี้ ทหารในพื้นที่ ในท้องถิ่น แล้วก็กำลังสำรองที่ปลดประจำการไปแล้ว เขาก็รู้ว่าต้องดูแล คัดคน คัดแยกคน ปิดกั้นพื้นที่ เขาทำเอง นั่นคือสิ่งที่ดีนะ สิ่งไม่ดีก็ลงโทษกันไป

ทักษดา- เรื่องต่อไปนะคะ ในปัจจุบันนี้ ทั้งสื่อมวลชนและโซเชียลมีเดียมีความสำคัญกับพี่น้องประชาชนมาก และบางทีก็ส่งผลถึงอิทธิพลความคิดของพี่น้องประชาชนด้วย ท่านนายกฯ มีแนวความคิดในเรื่องนี้อย่างไรบ้าง

ประยุทธ์- ผมได้หารือในเวทีระหว่างประเทศด้วยนะ ผมถามทุกประเทศเลยว่ามีปัญหามั้ย มีหมดแหล่ะ มีเรื่องโซเชียลมีเดีย ซึ่งมีอิทธิพลสูง เพราะทุกคน มันง่ายขึ้น มันเสพง่ายขึ้น ตอนนี้เราก็กำลังหารือกันอยู่ว่าจะหามาตรการอะไร ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทยคิดนะ ผมก็ต้องถามเขาดู เขาบอกมันเป็นปัญหา แล้วนั่นก็คือเรื่องของความมั่นคง ประชาชนไม่เข้าใจ หาว่ารัฐจะไปแทรกแซง ไปปิดกั้น จริงๆ ไม่ใช่เลย ถ้ามันไม่มีเรื่องไม่มีราวเขาจะไปยุ่งกันทำไม เพียงแต่ว่ามันต้องมีอะไรสักตัวมั้ย มีข้อกำหนดมั้ยว่า บริษัทที่ให้บริการเหล่านี้ต้องรับผิดชอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเกิดความเสียหายต่อประเทศชาติ เพราะทุกอย่างมันไม่ได้ผ่านผม ผ่านรัฐบาล มันผ่านทางบริษัท บริษัทที่ให้การบริการทั้งหมด ทั้งในประเทศและต่างประเทศ

อีกอันเราต้องเข้าใจว่าทุกวันนี้ ประเทศในอาเซียน หรือประเทศไหนในโลก ส่วนใหญ่แล้วมาจากยูทิวบ์ กับกูเกิล อะไรทำนองนี้ ซึ่งเราไปห้ามเขาไม่ได้หรอก เพราะมันเป็นกฎหมายระหว่างประเทศ

ทักษดา- ขออนุญาตสอบถามอีกเรื่องหนึ่งนะคะ เป็นเรื่องเบาๆ บ้างค่ะ ท่านนายกฯ เป็นคนที่ทันสมัย และพี่น้องประชาชนมองว่าท่านใกล้ชิดกับประชาชน และดูละคร ท่านก็เคยแนะนำให้ดูละครเกาหลีไปแล้ว คราวนี้ท่านนายกฯ มีละครไทย หรืออะไร ที่อยากจะฝากถึงพี่น้องประชาชนในช่วงนี้บ้างไหมคะ

ประยุทธ์- เดี๋ยวๆๆ แก้ก่อน ไม่ใช่ว่าผมชอบดูละคร ผมไม่มีเวลาขนาดนั้นหรอก ผมก็เปิดทีวีไว้ข้างหน้าเป็นเพื่อน แล้วผมก็คิด ผมก็เขียน ผมก็อ่านหนังสือไป พอได้ยินเสียงแว่วๆ ว่าอะไรน่าจะดีก็เงยหน้ามาดูหน่อย วันนั้นพอดีเปิดดูเจอเกาหลีมาพอดี ผมก็ดูของเขาหน่อย เอ๊ะ มันก็ดูดี ที่ผมบอกน่ะไม่ใช่ให้ไปเช่า ไปซื้อเขามาฉายในประเทศไทย ไม่ใช่ ผมแค่ให้คิดแบบเขา ทำไมเขาคิดได้แบบนั้น ทำไมเขาผูกเรื่องได้แบบนั้น แล้วมาคิดของเรา ผมได้ข่าวว่ามีคนไปซื้อมาแล้วนะ จะเอามาฉายในประเทศไทย คือไม่ต้องเอาใจผมขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวคนไทยก็เลยเข้าใจผิดกันไปอีก แต่ไม่เป็นไร เพื่อนเรา เกาหลีเพื่อนเรา เพื่อนรักเราตั้งแต่อดีต ตั้งแต่สงคราม ใช่ไหม สงครามเกาหลี วันนี้ก็ยังเป็นเพื่อนรักกันอยู่ ท่านประธานาธิบดีเกาหลีกับผมก็เจอกันบ่อยครั้งในการประชุม หลายอย่างก็มีความร่วมมือระหว่างกัน วันนี้ เศรษฐกิจ เราก็เดินทางไปนะ การลงทุน เกาหลี ญี่ปุ่น ใครอีกล่ะ หลายประเทศ รัสเซีย อินเดีย ผมก็ไปหมดทุกประเทศ เพราะเราอิสระไง ก็ยินดีนะครับ ถ้าจะซื้อมาก็ซื้อมาเถอะ แต่ผมอยากให้ของเราปรับปรุงจริงๆ ปรับปรุงในเรื่องการแต่งกาย ปรับปรุงในเรื่องที่เป็นเรื่องของการทะเลาะเบาะแว้ง เรื่องของครอบครัวโน้นครอบครัวนี้ เรื่องมรดก อะไรต่างๆ แล้วก็เรื่องโป๊ๆ เปลือยๆ มีทุกเรื่องเลย บางเรื่องก็เยอะที่สุดเลย เสร็จแล้วก็ไปสู่เรื่องของการจัดนิทรรศการ จัดงานรถยนต์ มันทำให้สังคมเสื่อมโทรม เด็กก็เลยไม่รู้ว่าอันไหนถูก อันไหนผิดไง สมัยก่อนนี้ผมบอกแล้วว่า ผู้หญิงนี่เขาไม่ใช่แต่งตัวให้ผู้ชายดูง่ายๆ หรอกนะ เขาต้องแต่งให้สวย แต่งให้มิดชิด วันนี้เปิดให้ผู้ชายดู จะได้ชอบเรา มันไม่ใช่หรอก มันเป็นความชอบผิวเผินมากกว่า เพราะฉะนั้นผมว่าจะหล่อหรือไม่หล่อ หล่อได้ก็ดี แต่ไม่หล่อก็มีความดีทดแทน ผมว่าพอสู้กันได้นะ แต่ก่อนเขาเรียกคารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง วันนี้อย่าไปเชื่อคารม เชื่อความดีดีกว่านะ โลกวันนี้มันเปลี่ยนแปลงไปเยอะ

นะ ทุกวันจันทร์ วันอังคาร ถ้าพี่น้องประชาชนมีเวลาว่างประมาณ 1 ชั่วโมง แหมผมก็เกรงใจ นึกว่าเป็นวันศุกร์ ก็เป็นจันทร์-อังคาร คงไม่รบกวนท่านหรอกน่ะ ไม่อย่างนั้น 2 ทุ่มก็เจอของผมอีก วันศุกร์ เดี๋ยวเล่นงานผมอีก ขอแนะนำก็แล้วกันนะครับ ให้พี่น้องประชาชนชมละครโทรทัศน์ สัญชาติไทยเลยนะ เป็นซีรีส์ ใช้คำหนักไปหรือเปล่าไม่รู้ สัญชาติไทย ก็คนไทยทำนะ เป็นซีรีส์ชุดที่เรียกว่า "เจ้าเวหา" ผมเคยเห็นโฆษณาแป๊บๆ เดี๋ยวจะลองดูเหมือนกัน หาเวลาว่างๆ แบ่งเป็น 3 ตอนนะ รู้ซะด้วย คือเขาสรุปมาให้ผมดูว่ามีอะไรบ้าง ให้ผมมาพูดโฆษณาให้เขาหน่อย แบ่งเป็น 3 ตอนนะ เจ้าเวหา คือ "ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า" น่าดูนะ เป็นทหารเรือใช่มั้ย ไม่มีทหารบกเลยนะ

ทักษดา- มีค่ะ

ประยุทธ์- "พิชิตแดนใจ" และ "ผู้ครองฟ้า" อันนี้ดูทาง true4U ช่อง 24 ก็เป็นเรื่องหนึ่งที่สร้างสรรค์สังคม ปลูกฝังอุดมการณ์รักชาติ และมีความสำคัญต่อทุกสาขาอาชีพ ขอบคุณผู้ดำเนินการสร้าง ผู้กำกับ นักแสดง ทีมงานที่สร้างผลงานที่มีคุณภาพสู่สายตาคนไทย อยากให้สร้างเยอะๆ นะ ความรักชาติ ความเสียสละ ความอดทน ซื่อสัตย์ เหล่านี้มันต้องสร้างในใจคนไทยให้ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กนะ เด็กเล็กซึ่งยังบริสุทธิ์อยู่ทั้งหมด

นอกนั้นผมคงตอบไปหมดแล้วมั้ง เรื่องความมั่นคงตอบไปแล้ว ที่อยากจะถามเราอีกเรื่องหนึ่ง ที่บอกไว้ว่าจะถามเรานะ เราก็เตรียมความพร้อมของเราให้ได้ก็แล้วกัน ทั้งคน เครื่องมือ เทคโนโลยี ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับงบประมาณที่มีอยู่ ขึ้นอยู่กับแผนการพัฒนากองทัพ ไม่ใช่วันนี้นึกจะซื้ออะไรก็ซื้อได้ ไม่ใช่ เขาวางแผนไว้เป็นสิบปีโน่น ถ้าได้เงินเมื่อไหร่ก็ทำเมื่อนั้น แล้วพอได้เมื่อไหร่เมื่อนั้น กว่าจะซื้อได้อีก 5 ปีมั้งถึงจะมา รุ่นใหม่มาใหม่อีกแล้ว มันก็ไม่ทันไง พอไม่ทันมันก็เสียหาย แล้วก็สิ้นเปลือง วันหน้ามันก็แพงขึ้นไปอีก เราไม่ต้องการของที่มันดีที่สุด แพงที่สุด เราเอาที่มันมาตรฐาน ใช้ได้ รับรองมาตรฐานได้ แล้วก็มีใช้ในต่างประเทศ คือมีน้อยเราก็ใช้น้อยสิ ต้องมีภูมิคุ้มกันที่ดีนะ ยังไงมันก็ต้องมี เพราะรอบบ้านเขามีหมด ไม่ใช่ไปแข่งขันกับเขา แข่งไม่ได้หรอก เรายังไม่พร้อม แต่เรามีให้ใกล้เคียงเขาก็พอแล้ว เราไม่ได้เอาไว้รบกันนี่

ด้านสังคม สังคมก็เกี่ยวกับการศึกษา ต้องสอนให้คนคิดเป็น คิดเป็นกระบวนการ คิดให้เป็นวิสัยทัศน์ คิดตั้งแต่ต้นจนจบให้เป็น ไม่ใช่คิดแต่ตอนต้นปัญหา แล้วตอนจบต้องการอะไร ตรงนี้ไม่รู้เรื่องเลย พูดกันทุกวัน เป็นอย่างนี้หมด ผมไม่อยากจะว่า หลักการรู้ วิชาการรู้ แต่ถามว่าทำยังไง ไม่รู้ ผมคิดจะทำ ก็พอจะมีทางออกให้ทราบได้บ้าง แต่ผมเก่งไม่เท่าท่าน ถ้าท่านเอาความรู้ที่ท่านมี เอาวิชาการที่ท่านมี มาผสมกับของผม มาช่วยผมสิ แล้วก็อย่าขัดแย้งกันมากนัก ทุกคน ถ้าไม่ทำตามตัวเองนะ เลิกหมด ไม่ได้ มันต้องเอาสิ่งที่สิบคนมาคุยกัน สิบคนมีเรื่องตรงกันอยู่ 3 เรื่อง ก็เอา 3 เรื่องมาทำก่อน แต่นี่สิบคน เรื่องไม่ตรงกันปั๊บ ต้องเอาเรื่องของเราเป็นหลัก เรื่องคนอื่นเอาไว้ก่อน มันก็ไปไม่ได้หมดทุกเรื่อง เหมือนปฏิรูป วันนี้มีตั้งเป็นร้อยเรื่องมั้ง หลายวาระด้วยกัน อะไรที่ทำได้ ทำก่อน อะไรที่ขัดแย้งมากๆ ถ้าบังคับมันก็ทำไม่ได้อยู่ดี เพราะวันหน้าก็ขัดแย้งกันอีก ใช้กฎหมายเหรอ แล้ววันนี้คนเชื่อกฎหมายกันเยอะมั้ยล่ะ วันนี้กฎหมายประกาศไปโครมๆๆ ก็ยังทำกันอยู่เลย แล้วคนเหล่านี้น่ะเหรอจะทำให้ประเทศชาติปลอดภัย ผมก็ไม่รู้พวกไหน ไปดูเอาเอง

เรื่องกฎหมาย ก็ออกกฎหมายไปเยอะนะ กฎหมายการค้า กฎหมายความมั่นคง กฎหมายอำนวยความเป็นธรรม กฎหมายคนจน อ่านดูบ้างนะ ถ้าไม่อย่างนั้นท่านไม่รู้หรอกว่ามีอะไรบ้าง กองทุนยุติธรรม การแก้ปัญหางาช้าง ปัญหาค้ามนุษย์ IUU , ICAO ที่ผ่านมาเขาไม่ค่อยสนใจกัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะ เจ้าหน้าที่ก็ทำไป ทำก็ได้ ไม่ทำก็ได้ พอวันนี้มีเรื่องมาก็โทษข้าราชการ ข้าราชการเขาเสียใจนะผมจะบอกให้ วันนี้ผมให้กำลังใจเขาอยู่

เรื่องต่างประเทศ ทำยังไงจะให้เขายอมรับเรา วันนี้ผมก็คิดว่าผมทำได้ระดับหนึ่งนะ ให้เขายอมรับว่าเรากำลังพัฒนาประเทศ กำลังปฏิรูปประเทศ ผู้นำหลายประเทศให้กำลังใจผม ยินดี และเห็นความก้าวหน้าของรัฐบาลเราในปัจจุบัน มีความก้าวหน้าในหลายๆ เรื่องด้วยกัน ก็ขอเป็นกำลังใจให้ รู้ว่าเป็นงานที่ยากและเป็นปัญหาที่ทับซ้อนมายาวนาน นี่ผู้นำประเทศเขาพูดนะ เขาเห็นผมทำ เขาก็ว่า เออ มีความก้าวหน้า ก็ขอให้รักษาเสถียรภาพรัฐบาล รักษาเสถียรภาพประเทศให้ได้แบบนี้ ให้สงบแบบนี้ ไม่มีการประท้วง อะไรทำนองนี้ แล้วไปสู่การเลือกตั้งที่ได้รัฐบาลที่ดีมา เขาก็คาดหวังเหมือนเราเหมือนกันนะ แต่ของเรานี่ ต่างประเทศเขาก็บอกว่า ... ผมก็อธิบายเขานะ ว่าเวลาเปิดเวทีทีไร ทะเลาะกันทุกที เพราะทุกคนมันไม่ยอมกันไง เขาก็บอกว่า แปลกเหมือนกันนะ หลายเรื่องที่ผมเล่าให้เขาฟังตรงห้องนี้ล่ะ มันเกิดอะไรแปลกๆ นะบ้านเรา เขาก็บอก มันยังเกิดอีกเหรอ มันยังมีอีกเหรอ เขาไม่เข้าใจไง มันจะเกิดขึ้นได้ยังไง มีการใช้อาวุธปืน เอ็ม 16 ใช้ระเบิดเข้ามา หรือเผาศาลากลางฯ มีเหรอ หรือทำลายการประชุมอาเซียน มีเหรอ มีทั้งนั้นล่ะ พวกคนทำก็อ้างว่าเพราะพวกต่อต้าน เอ้า ต่อต้าน กฎหมายเขาต่อต้านได้ไหมล่ะ เขาประท้วงได้มั้ย เวลาตัวเองประท้วง เขาประท้วงก็เหมือนกันล่ะ แถมอาวุธกับเขาเข้าไปอีก ก็ไอ้ชุดเดิมนี่ล่ะ พวกทหารก็ป้องกันตัว มันก็ไปทั้งคู่ วันหน้าก็เป็นอะไร การจลาจล

อีกไม่กี่วันนี่ก็จะหยุด พร้อมจะหยุดสงกรานต์แล้วใช่มั้ย ฝากความคิดถึงเหรอ คิดถึงอยู่แล้วประชาชนน่ะ ทุกคน ทุกวัน ทุกคืน 24 ชั่วโมง คิดถึง คิดงานทั้งวัน คิดงาน สั่งงาน จนคนเขาเบื่อผมจะแย่อยู่แล้ว ข้าราชการเขาก็เบื่อๆ เหมือนกัน แต่เขาก็ต้องทำล่ะ ผมขอร้องให้เขาทำให้ประชาชนไง ขอบคุณทุกคนที่เหน็ดเหนื่อยในช่วงสงกรานต์นะครับ ข้าราชการ ขอบคุณในวันนี้ ในวันหน้า ขอบคุณในปีเก่าไทย ปีใหม่ไทย ขอความร่วมมือ อวยพรปีใหม่ไทยนะครับ ขอให้ทุกคนมีความสุข ความเจริญ ความปลอดภัย มีความรัก ความสามัคคี และอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลพิภพ เดชะพระบารมีอันแผ่ไพศาลแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ได้โปรดดลบันดาลพระราชทานพรให้กับประชาชนทุกคน ที่เป็นคนไทย สัญชาติไทย ทั้งหมด ทั้งชาย หญิง เด็กเล็ก คนชรา ทั้งหมด ทั้งเกือบ 70 ล้านคน มีความสุขและมีความสบายใจ และปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน มีรายได้ที่มั่นคง ยั่งยืน ต่อไปในอนาคต จากการวางพื้นฐานของพวกเราที่ทำไว้ให้ ขอขอบคุณนะครับ ขอบคุณจ้ะ

ทักษดา- ขอกราบขอบพระคุณท่านนายกฯ สำหรับการตอบคำถามในคืนนี้ ซึ่งให้ความกระจ่างกับพี่น้องประชาชนเป็นอย่างมาก ขอบพระคุณค่ะคำต่อคำ : คืนความสุขให้คนในชาติเฉพาะกิจ 15 เมษายน 2559

ทักษดา- สวัสดีค่ะ ดิฉัน พ.อ.หญิง ทักษดา สังขจันทร์ ช่วยโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ในคืนนี้ดิฉันทำหน้าที่ผู้ดำเนินรายการคืนความสุขให้คนในชาติเฉพาะกิจ สำหรับคำถามในคืนนี้จะเป็นคำถามที่พี่น้องประชาชนส่งมาถามท่านนายกรัฐมนตรี เรามาคุยกับท่านนายกรัฐมนตรีกันค่ะ สวัสดีค่ะ ท่านนายกรัฐมนตรี ในช่วงนี้ขอมาเริ่มคำถามแรกเลยนะคะท่านนายกรัฐมนตรี และในช่วงนี้มีเรื่องอะไรที่เป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับคนไทยบ้างคะ

ประยุทธ์- ถ้าเอาใกล้ๆ นี่นะครับ เป็นเรื่องของการแข่งขันกีฬาแบดมินตัน ซึ่งน้องเมย์ รัชนก อินทนนท์ ของเรารัชนก อินทนนท์ สามารถคว้าแชมป์ 2 รายการติดต่อกันเลยทั้งอินเดีย โอเพ่น 2016 และมาเลเซีย โอเพ่น 2016 ด้วย ก็เห็นแล้วล่ะเขามีความพยายามอย่างสูงผมรู้ว่ามันเหนื่อย และมันเครียด แต่ไม่ทำให้คนไทยผิดหวัง และในอนาคตน่าจะครองตำแหน่งระดับ 2 ได้มั้งของสหพันธ์แบดมินตันโลกมาครองอีกครั้งหนึ่ง อันนี้แหละเป็นสิ่้งที่ผมคิดว่า เป็นของขวัญวันสงกรานต์ และสร้างความสุขสำหรับคนไทยในช่วงเทศกาลนี้ปีใหม่ไทย อยากให้ทุกคนช่วยกันเป็นกำลังใจให้เขา น้องเขายังมีอายุน้อยอยู่ ยังมีโอกาสที่จะไปสู่ตำแหน่งที่สูงกว่านี้ได้เชิญคณะในระดับสูงกว่านี้อีกต่อไปด้วย แสดงให้เห็นว่าคนไทยไม่แพ้ใคร ทำอะไรก็ทำได้ถ้าทำสิ่งดีๆ มีความตั้งใจอันบริสุทธิ์ในการที่จะทำทุกอย่างให้มันดีที่สุด อย่างเช่นพระมหาชนกที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านทรงพระราชนิพนธ์ไว้แล้ว อยากให้ทำแบบนี้

ทักษดา- ค่ะ แล้วก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีของคนไทยไปแล้ว และช่วงนี้ก็ใกล้จะสิ้นสุดเทศกาลสงกรานต์แล้ว ท่านนายกฯ เป็นห่วงอะไรสำหรับพี่น้องประชาชนบ้าง ในช่วงนี้

ประยุทธ์- จริงๆ แล้ว คงไม่ใช่เฉพาะเทศกาลสงกรานต์ เอาสงกรานต์ก่อนแล้วกัน ก็ใกล้จะผ่านพ้นไปแล้ว ผมเห็นตัวเลขในการสูญเสีย บาดเจ็บ เสียชีวิตก็มีอยู่จำนวนมากพอสมควรนะ ผมก็ได้เตือนไปตลอดเวลา เจ้าหน้าที่ทุกคนก็ทำงานอย่างหนัก ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกฝ่าย ทั้งฝ่ายปกครอง กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ท้องถิ่น อาสาสมัครป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน และอาสาสมัครตำรวจ ทหารทั้งหมด ที่ช่วยกันดูแลความปลอดภัย เสียสละเวลาที่ต้องอยู่กับครอบครัว ก็มารับมาส่ง คอยดูแลพี่น้องประชาชนที่เดินทางไปกลับ ไปเยี่ยมบ้าน กลับภูมิลำเนาอะไรก็แล้วแต่ เขาไม่ได้พักผ่อนเหมือนกัน แล้วเขาก็อยากจะมีเวลาพักผ่อนมาเยี่ยมครอบครัวเหมือนคนอื่นแต่เขาไปไม่ได้ เขาก็ติดด้วยภาระหน้าที่ ความจำเป็น และเสียสละของเขาไง อันนี้ต้องให้กำลังใจเขาด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการทำให้ปลอดภัย คงไม่ใช่เฉพาะกฎหมายอย่างเดียวที่ทำให้อุบัติเหตุจะลดลง มันต้องใช้กลไกทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นประชารัฐ ไม่ว่าจะเป็นความร่วมมือ การปลูกจิตสำนึกเหล่านี้ มันต้องเริ่มต้นให้ได้ ถ้าเริ่มต้นไม่ได้ เราก็ไม่สามารถจะควบคุมปัจจัยเสี่ยงต่างๆ ได้โดยกฎหมายแต่เพียงอย่างเดียว และบางคนที่ได้รับอุบัติเหตุส่วนใหญ่จะเมาสุราใช่ไหม และส่วนใหญ่จะเป็นรถโดยสารขนาดใหญ่บ้าง และมอเตอร์ไซค์ซะเยอะ มอเตอร์ไซค์มัน 2 ล้อไง 4 ล้อยังแย่เลย 2 ล้อแล้วมันเมาไปอีก และอย่างนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่ง และตัวเลขมันสูง

เพราะฉะนั้นมันอยู่ที่ตัวคนแล้วล่ะ คนขับ และมาตรการทางสังคม ทางครอบครัวต้องช่วยกันดูแล วันนี้เราตั้งด่านหมดเลย ด่านทหาร ด่านตำรวจ ด่านชุมชน มีการสนธิกับพื้นที่ต่างๆ ให้มันชัดเจนขึ้น มีความรับผิดชอบมากขึ้นในการเดินทาง รวมความไปถึงเรื่องการจัดระเบียบในการเล่นน้ำสงกรานต์อย่างปลอดภัย ก็ต้องขออภัยเพราะว่าน้ำมันน้อย วันนี้เราไม่สามารถจะจัดหาน้ำให้เล่นน้ำสงกรานต์ได้ตลอดเวลา วันนี้ต้องขอบคุณหลายพื้นที่ผมเห็นในโทรทัศน์ก็ออกมาให้ความร่วมมือ และประกาศบอกว่า ปีนี้เราก็น้ำน้อยกัน เพราะฉะนั้นอยากจะให้เก็บเอาไว้ให้ นี่ชาวบ้านพูดนะ ประชาชนพูดเอง ผมก็ขอขอบคุณท่านเหล่านั้น ในส่วนที่เป็นเด็กเยาวชนก็ต้องเข้าใจสถานการณ์ของประเทศเราเวลานี้ว่า เรามีปัญหาเรื่องภัยแล้ง เรื่องเด็กเยาวชนเป็นสิ่งที่ผมกังวล เพราะว่ามันมีแรงขับเคลื่อนสูง พร้อมที่จะไปทำอะไร ทั้งดีและไม่ดี ไอ้ที่ทำดีก็ต้องปลุกจิตสำนึก ตั้งแต่ครอบครัว สถาบันสถานศึกษา สังคมต้องช่วยกันดูแล อย่างหนึ่งที่ผมต้องชดเชยก็คืออาชีวะ เราได้มีการจัดตั้งอาชีวะอาสา โดยกระทรวงศึกษาเพื่องานเทศกาลสงกรานต์ 2559 อันนี้ก็มีนักศึกษา อาชีวศึกษา และครูอาจารย์ เมื่อวาน 250,000 คน ก็มาอาสาทำงานเพื่อประเทศชาติ ให้การบริการตรงจสภาพรถยนต์ จักรยานยนต์ ให้ปลอดภัย ให้แก่ประชาชนผู้สัญจรทางท้องถนน ตั้งแต่วันที่ 11 - 17 เมษายน ตั้งแต่ 8 โมงครึ่งถึงเที่ยงคืนครึ่ง เส้นทางสายหลัก สายรองทั่วประเทศ น่าจะช่วยลดอุบัติเหตุทางท้องถนนลงไปบ้าง

บางทีก็อาจจะขับง่วงๆ อะไรกันมา มาเจอด่าน เจอเด็ก ก็เออ มีกำลังใจให้กัน ก็ขอให้เพียงแต่ขอบคุณเขาหน่อย ให้กำลังใจเด็กๆ ก็ลูกหลานเราทั้งนั้น เขามาช่วย เขาไม่ได้มารับจ้างนะ เขาอาสาสมัครมา เขาก็อยากไปเที่ยวเหมือนกัน แต่เขาก็ รัฐบาลอุตส่าห์ขอร้อง เขาก็มาช่วยเรา ก็ให้น้ำใจเขากลับคืนมาหน่อย ให้เขามีกำลังใจ ให้เขามีความภูมิใจ ว่าเขาเป็นอาชีวศึกษาที่ดี เป็นประโยชน์ จะได้เลิกทะเลาะเบาะแว้งกันเสียที ก็ทุกคนมองเป็นญาติพี่น้องทั้งหมด นี่แหล่ะเขาเรียกว่าการ เริ่มต้นของการอยู่ร่วมกันในสังคมที่เกื้อกูลต่อกัน เอื้อเฟื้อต่อกัน คือไม่ได้ อะไรก็ปรองดอง ใช้คำปรองดองมันไม่ได้นะ ผมใช้คำว่าทำยังไงจะมีความสุขร่วมกันให้ได้ เพื่อให้ทุกคนมีความพึงพอใจ ในส่วนของการเดินทางครั้งนี้ ปัญหาเรื่องการสัญจรทางท้องถนนยังเป็นปัญหาตลอดเพราะว่า ผมคิดว่าแผนในการทำในเรื่องของโครงสร้างสาธารณูปโภคพื้นฐานของประเทศเรายังไม่สมบูรณ์ คำว่าไม่สมบูรณ์คืออะไร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทางสายหลัก สายรอง การเชื่อมต่อยานพาหนะแต่ละประเภท ไม่ว่าจะเป็นรถไฟ รถเมล์ รถไฟฟ้า และในอนาคตจะมีรถรางเข้ามาอีก รถรางไฟฟ้า ก็ยังไม่ได้ต่อเนื่องชัดเจน ผมได้สั่งการไปแล้วให้ทางกระทรวงคมนาคมไปทำแผนมา วันนี้เราทำได้แค่ไหนก็ทำแค่นั้นก่อน และวันหน้ารัฐบาลหน้าก็มาทำไป ถ้าเราไม่แก้ไขแบบนี้มันจะติดไปทั้งหมด 1.รถติด 2.รถจอดบนถนนบ้างอะไรบ้าง ความเร็วจำกัดไม่ได้อีก บังคับอะไรกันไม่ได้เลย แต่ทุกคนต้องการความปลอดภัย เจ้าหน้าที่ก็ทำงานลำบาก

เพราะฉะนั้นวันนี้มันต้องพัฒนาทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน การพัฒนาจิตใจ จิตสำนึกของคนใช้รถใช้ถนน อันนี้ถามเพราะนึกถึงเจ้าหน้าที่ ต้องให้กำลังใจเขา เขาปฏิบัติหน้าที่ทั้งทางด้วยกฎหมาย ทั้งนิติศาสตร์ รัฐศาสตร์ อันนี้เป็นสิ่งที่สำคัญในการบริหารราชการแผ่นดินในปัจจุบัน ผมพยายามแก้ทุกอย่าง วันนี้ไม่ว่าจะเป็นโครงการมอเตอร์เวย์มันก็มีอยู่ตั้ง 3 สาย ที่จะต้องทำเพิ่ม วันนี้เราเพิ่มเติมไงรายได้ยังน้อยอยู่ ผมได้ไปพิจารณาดูซิว่า จะทำเส้นไหนได้ก่อนไหม หรือจะทำระยะต้นก่อนได้ไหมอะไรทำนองนี้ แต่สิ่งเหล่านี้มันไม่เกิดขึ้นในเวลาอันสั้นหรอกครับ เพราะว่ามันต้องใช้เงินใช้เวลา ประกอบกับกระบวนการในการทำอีไอเอ อีเอชไอเอต่างๆ ผมสมมุติไม่ได้ เพียงแต่ลดเวลาให้มันสั้นลงไปได้ แต่ต้องทำทุกวันใช่ไหมครับ วันนี้สิ่งที่เราทำวันนี้น่าจะเกิดผลดีกับประเทศไทยใน 3 ปี หรือ 5 ปีข้างหน้า ก็คงเป็นเรื่องของยุทธศาสตร์ 5 ปีแรกนั่นแหละ นี่เหตุผลของผม

อันหนึ่งที่มันมองอีกอันก็คือเรื่องของการจัดทำที่จอดรถไง ผมอยากให้มันมีถนนที่งดงามซักเส้นหนึ่ง เรื่องนี้เป็นมาตั้งแต่อดีตมาแล้ว ถนนที่สวยที่สุดในกรุงเทพฯ ผมว่าถนนนี้ ถนนราชดำเนิน เผชิญอันมีปัญหาเรื่องของการจอดรถ และตลอดเส้นทางก็มีสิ่งที่สวยงามเยอะเป็นสิ่งก่อสร้างสมัยก่อน งดงาม ฝรั่งเขาชอบ คนไทยก็ชอบ ปัญหาคือมันจอดแล้วแน่น จราจรติดขัด ผมก็ให้แนวคิดไปว่า เราจะทำที่จอดรถใต้ดินบ้างไหม ผมเป็นการสอบถามความคิดเห็นใน ครม.ไปแล้ว ก็ให้ไปช่วยคิดกันมา กระทรวงคมนาคม กระทรวงมหาดไทย กทม. ฝ่ายเศรษฐกิจ ถ้าเป็นไปได้หรอ ถนนเส้นราชดำเนินถ้ามันมีที่จอดรถใต้ดินได้เป็นระยะๆ รถไปจอดข้างล่างทั้งหมด และถนนมันจะโล่งใช่ไหม ทุกคนมาทำงานทำการแล้วเอารถไปจอดข้างล่าง และอาจจะเดินนิดหน่อยเข้ามาที่ทำงาน ทำเนียบก็มีอยู่ใกล้ๆ กระทรวงศึกษาฯ ก็มี หลายๆ หน่วยงานอยู่แถวนี้ ถนนมันจะน่าอยู่น่าอาศัยงดงาม เวลาใครไปใครมาก็ท่องเที่ยวก็ได้ อะไรก็ได้ แถมกลางคืนจัดถนนคนเดิมก็ได้ จัดออกงาน ออกร้านค้าอะไรต่างๆ ผมคิดแบบนี้ และจัดตั้งแต่สนามหลวง ถนนเส้นนี้ยาวไปถึงสนามหลวง สองข้างทางสวยหมด มาสะพานผ่านฟ้าใช่ไหม มาสะพานมัฆวาน และตรงไปพระรูป ตรงนี้ผมว่าน่าจะทำได้ และถ้าทำได้ต่อไป อันนี้หลายอย่างถ้ารัฐบาลทำก็ใช้เงินเยอะพอสมควร ก็มีพีดีพีได้ไหม เอกชนมาลงทุนได้ไหม มีค่าตอบแทนผลประโยชน์ให้กับเขาที่พอสมควร ก็ต้องช่วยประเทศกันบ้าง แล้วถ้าเป็นไปได้ก็ขยายไปตรงอื่น ถนนไหนที่มันรถติดๆ มากๆ มันติดเพราะรถจอดสองข้างทาง ไปคิดดูซิทำได้ไหม ผมว่ามันจะช่วยลดปัญหาการจราจรลงได้เยอะเลย

และอีกอันหนึ่งผมคิดไปอีกอันก็คือ ในพื้นที่ๆ เป็นพื้นที่เศรษฐกิจไง ที่มีศูนย์การค้าอะไรเยอะแยะ รถติดหมด ทำยังไงจะทำที่จอดรถใต้ดิน และมันใกล้ๆ นั่นแหละ และถึงเวลาก็เดินทะลุมาหน่อยหนึ่ง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นจะต้องไปเชื่อมโยงกับระบบการขนส่งทางรถราง รถไฟฟ้าอะไรเขาหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ ให้ไปคิดมาอยู่ ถ้าเราทำได้ ผมว่าบ้านเมืองของเราจะดูสวยงาม วันนี้หลายจังหวัดเสนอแผนงานในการจะก่อสร้างที่เขาเรียกว่า แทรม รถไฟฟ้าที่มีสายไฟข้างบนที่นิ่ง คงจะเป็นพื้นที่ๆ ไม่มีอะไรเกะกะอยู่ก็พอทำได้มั้ง เขามีงบประมาณของท้องถิ่นบ้างอะไรบ้าง ก็มีคนมาร่วมลงทุนเห็นมีอยู่ 2-3 จังหวัด กำลังพิจารณาอยู่ นี่แหละครับคือปัญหาเรื่องการจราจร เพราะรถมันเยอะ แต่ก่อนนี้ถึงแม้ราคาน้ำมันแพงใช่ไหม คนก็ลดลงไปใช้บริการรถโดยสารรถอะไรมากขึ้น คราวนี้พอน้ำมันลด คราวนี้ก็ใช้กันทุกคนเลย เพราะว่าไม่ต้องประหยัดแล้วไง เพราะน้ำมันลดราคาเกือบครึ่งหนึ่ง มากกว่าครึ่งหนึ่งด้วย

นี่แหละเป็นสิ่งที่เราต้องกลับมาดู เราจะประหยัดลงได้อีก เขาลดราคาน้ำมันลง เราน่าจะลดค่าใช้จ่ายด้วยการใช้รถให้มันพอดีๆ หรือไปด้วยกัน ขับรถคนละคันหมดแล้วมันก็ติดๆ ที่จอดก็ไม่มี ถนนก็น้อย และยังทำอะไรได้อีก ถนนมันมีได้แค่นี้ คลองในกรุงเทพฯ มันยังเป็นคลองที่สวยงาม ทำให้น้ำมันใสก็ถมกันเป็นที่เรียบร้อยหมดแล้ว พอน้ำมามันก็น้ำท่วม นี่ไงปัญหาที่เราแก้โดยไม่แก้ทั้งระบบไม่ครบวงจร มันก็ซ้ำซากอยู่แบบนี้แหละ ผมก็ได้แต่แสดงความคิดริเริ่มไป ให้เขามองระยะยาวว่า ประเทศไทยควรจะต้องเป็นยังไง คือทุกครั้งที่ไปเมืองนอก ผมก็จำภาพมานะ ผมไม่ได้ไปบ่อย ไปในฐานะ... ส่วนใหญ่ไม่เคยได้ไปเที่ยว น้อยมากเลยนับครั้ง ถ้าจะนับๆ ไม่ได้ ไอ้ที่ไปๆทางการ ไปเยี่ยมเยือนเขาตอนเป็น ผบ.ทบ. มันก็เห็นทำไมบ้านเขาสะอาดเอี่ยมเรียบร้อย รถทำไมเขาไม่ค่อยติด หรือไม่เขาก็ใช้บริการรถไฟฟ้าไง เพราะรถไฟฟ้าของเขามันต่อตลอดเส้นทาง ของเรามันติดๆ ต่อๆ ยังไงพิกล มันไม่เป็นวงจรไม่ครบ

ทักษดา- ก็ได้พูดถึงเรื่องแผนการขนส่ง และระบบการจราจรไปเรียบร้อยแล้วนะคะ ตอนนี้ไม่ว่าเศรษฐกิจของประเทศเรา มีการเดินหน้าไปยังไงบ้าง และมาตรการการยกระดับความเป็นอยู่ของพี่น้องประชาชนที่รัฐบาลได้ดำเนินการมีความคืบหน้าไปถึงไหนแล้วคะ

ประยุทธ์- จริงๆ ต้องมองอย่างเศรษฐกิจโลกว่าเป็นยังไง เศรษฐกิจโลกมันตกเพราะอะไรต้องไปดู ผมก็พูดหลายครั้งแล้วด้วยการสู้รบความขัดแย้ง ด้วยภัยพิบัติบ้าง ด้วยอากาศเปลี่ยนแปลงบ้างใช่ไหม วันนี้ก็ภัยแล้ง มันเลยทำให้ทุกประเทศคือรายได้ของแต่ละประเทศมันไม่เท่าเทียมอยู่แล้ว เดิมมันมีช่องว่างของมันอยู่แล้ว ในช่องว่างของระหว่างประชาชน ช่องว่างของประเทศพัฒนา กับประเทศกำลังพัฒนา สิ่งเหล่านี้มันเลยทำให้ปัญหามันมาทับซ้อนในเวลานี้ คราวนี้ปัญหาทับซ้อนผมพูดถึงโลก อันนี้เป็นประชาคมโลก มันมีหลายประชาคม มันมีหลายพันธสัญญา หลายกฎกติกาเต็มที วันนี้มีการรวมกลุ่มกันทั้งหมด เขาเรียกว่าใช้คำว่า เป็นเศรษฐกิจเดียวไง และใช้ความเชื่อมโยง Connectivity เข้าหากัน เขาเรียกไอ้ประเทศที่รายได้น้อยเดือดร้อน เพราะมันจะ Connect กับเขาได้ยังไง มันต้องสร้างถนน สร้างทางรถไฟ สร้างต่างๆ เยอะแยะแล้วรายได้มาจากไหน ประเทศเราอย่าลืมว่า เราเป็นประเทศที่มีรายได้จากการเกษตรใช่ไหม รายได้ประเทศซัก 70% มั้ง จากการส่งออกพืชผลทางการเกษตรทั้งสิ้น และส่วนใหญ่เป็นวัตถุดิบด้วย นอกนั้นก็เป็นได้จากภาษี การค้าบ้าง ภาษีนิติบุคคลบ้าง ซึ่งหลายอย่างมันทำให้รายได้มันไม่เพิ่ม ในเมื่อคนไม่มีรายได้ที่เพียงพอที่จะขึ้นภาษี มันก็ขึ้นไม่ได้

เพราะฉะนั้นภาษีมันก็เท่าเดิม ปีนี้ขอร้องให้เสียภาษีกันให้ครบแล้วกัน อย่าให้มีปัญหาทางกฎหมายก็แล้วกัน ในส่วนของผู้ประกอบการทั้งหมด ปี 59 ให้โอกาส และอีกเรื่องก็คือในส่วนของประชาชน คนที่มีรายได้น้อยยังมีจำนวนสูงมาก สูงมากเนื่องจากอะไร เพราะเขาเป็นเกษตรกรไง 30-40 ล้านคน และอาชีพอิสระด้วย พวกนี้เป็นเกษตรกรบ้าง และพวกอาชีพอิสระ หลายอย่างที่มันไม่มีรายได้ที่มันเพียงพอ และทันต่อการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจโลกก็คือ เรื่องของเทคโนโลยี การติดต่อการสื่อสาร ยานพาหนะ รถยนต์ผลิตรุ่นใหม่ๆ มาเยอะแยะไปหมด จะไม่มีสตางค์ซื้อเขาไง เพราะอะไร เพราะรายได้มันไม่พอ

เพราะฉะนั้นสิ่งเหล่านี้ถ้าเราทำไม่ดี มันจะกลายเหมือนกับเป็นภาพลวงตา ทุกคนต้องมีรถดีๆ มีโทรศัพท์ใหม่ๆ ลูกเต้าก็เลยเอาตามไปหมด เพราะตามเพื่อนไง และรู้ไหมพ่อแม่มีเงินเดือนเท่าไหร่ พ่อแม่ก็ด้วยความรักลูกไง ก็ต้องหาเงินให้ลูกจนได้ ก็เป็นหนี้เป็นสิน หนี้ครัวเรือนมันเกิดขึ้นมาจาก ส่วนใหญ่มันจะเกิดมาจากสิ่งของที่ มันไม่มีมูลค่า ในอนาคต แต่ถ้าเป็นหนี้จากการผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ยังพอได้ ผ่อนรถเพื่อประกอบอาชีพ ไปทำงาน ก็โอเคนะ แต่ถ้าเป็นอย่างอื่น ผมว่ามันไม่คุ้มค่า เขาเรียกว่าหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ นี่คือตัวเลขหนี้ครัวเรือนจริงๆ แต่คำว่าหนี้ครัวเรือนเราวันนี้ ที่มองว่าสูงสุด จริงๆ แล้วต้องไปดูนะ แยกแยะให้ออกว่าหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ คือหนี้กู้ยืมมาใช้ ระหว่างทำการเกษตรยังขายไม่ได้ กับไอ้หนี้ที่เกี่ยวกับเรื่องรถยนต์ บ้าน ที่ดิน อันนี้เป็นสินค้าที่มีมูลค่าในวันหน้า เป็นมรดกลูกหลาน มันเป็นหนี้คนละแบบ แต่ใช้คำว่าหนี้ครัวเรือนเหมือนกัน บางประเทศมีหนี้เยอะเหมือนกัน แต่เขามีแรงขับเคลื่อนไง

ฉะนั้นเราต้องเดินหน้าประเทศไป 1.คือเศรษฐกิจโลก เราจะทำไงกับเขา เราจะร่วมมือยังไง พบปะในหลายเวที พูดคุยกับเขา จัดตั้งกลุ่มอาเซียน กลุ่มประชาคม ตะวันตก ตะวันออก แล้วคุยกันสิว่า เราจะสร้างความเชื่อมโยงตรงนี้ยังไงในรูปแบบของต้นทาง กลางทาง ปลายทาง อาจจะร่วมทุนกันก็ได้ หรือลงทุนในประเทศนั้นประเทศนี้ก็ได้ หรือในเรื่องของการแบ่งปันผลประโยชน์ให้มันเท่าเทียมกัน มีทุกอย่าง รัฐบาลนี้แก้ทุกอัน วันนี้ก็มีหลายประเทศ หลายบริษัทให้ความสนใจมาก จะเห็นได้ว่ามีหลายประเทศ หลายบริษัทมาพบผม ซึ่งผมก็พบเป็นทางเปิด ผมไม่ได้พบส่วนตัวอยู่แล้ว ก็ให้ทุกรัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องมาฟังด้วย แล้วก็รับฟังปัญหาของเขา เขาต้องการอะไร สิ่งทีเราไม่เคยเปลี่ยนแปลงในเวลาสิบๆ ปีมาแล้ว เราเคยปรับปรุงเศรษฐกิจของเรา 30 ปีมาแล้ว โดยการ ถ้าพูดถึงมิตรเราก็ญี่ปุ่นมั้ง ตอนนั้นที่มาลงทุนมากๆ หน่อย จากวันนั้นถึงวันนี้ ก็มีประเทศนู้นประเทศนี้มาเพิ่มเติม แต่สิ่งที่มันเริ่มต้นตั้งแต่สมัยนั้น มันยังไม่ได้พัฒนา ก็ยังเป็นสินค้าเก่าๆ สินค้าที่พื้นฐาน ซึ่งราคามันไม่สูงมากนัก วันนี้ก็เลยต้องกำหนดว่า ไอ้สินค้าเก่า 5 ประเภท อุตสาหกรรมเก่า 5 ประเภท กับอุตสาหกรรมใหม่ 5 ประเภท เช่น หุ่นยนต์ เช่น สินค้าที่เป็นปัญหาประดิษฐ์ หรือเป็นเทคโนโลยี เราก็ต้องส่งเสริมเหมือนกัน ให้คนมาลงทุนบ้านเรา ทั้งของเก่าของใหม่ มันต้องไปคู่กัน 10 อย่าง ไอ้ของเก่ามันก็ต้องพัฒนาให้มันมีราคาสูงขึ้น สร้างนวัตกรรม แข่งขันเขาได้ ราคาสามารถจะดัมป์ลงแข่งในราคาขายตลาดโลกได้ ผมถึงบอกว่ามันต้องมีนวัตกรรมไง วันนี้เราสามารถจะเอาหลายอย่างไปแข่งขันเขาได้นะ ผมก็ให้เขาไปรื้อเรื่องโครงการวิจัยทั้งหมด แล้วนำมาสู่การผลิต ผมเห็นหลายอย่าง สินค้าทางการเกษตร ที่เกี่ยวกับประกอบรถไถ รถเกี่ยวข้าว ทำได้ดี แต่ไม่ได้ออกนำสู่การผลิต ไม่ได้ขายไง ผมก็เร่งอยู่ ก็ได้สั่งการให้ทุกหน่วยงานพยายามไปอุดหนุนเขาบ้าง แล้วเราก็ต้องไปแก้กฎหมาย แก้ พ.ร.บ.ให้สามารถใช้จ่ายงประมาณของรัฐได้ในช่วงระยะการทดลอง เอามาใช้ แต่เขาทดสอบมาแล้ว ว่ามันแข็งแรง เราก็รับรองมาตรฐานให้ได้ แล้วทำไงจะใช้เงินของรัฐให้ได้ ซื้อมามันก็ลดราคาลงเยอะแยะ ถ้าไม่ทำวันนี้มันก็ไม่มีทางเกิดขึ้น รัฐบาลนี้ทำ นี่คือเศรษฐกิจโลก เศรษฐกิจประชาคมโลก มันมีตั้งหลายประชาคมนะ ผมก็แบ่งการพูดคุยเจรจาของผมเวลาไปเวทีต่างๆ ก็มีการพูดคุยทวิภาคี หลายอย่างด้วยกัน เช่น ประชาคมยุโรป ประชาคมประเทศตะวันตก ต่อไปก็เป็นประเทศที่เป็นมุสลิม ต่อไปก็เป็นประเทศที่เป็นแอฟริกา ต่อไปก็เป็นประเทศที่เป็นหมู่เกาะ และอาเซียนที่เหลือ ทั้งหมดก็คือ เพื่อนพี่น้องเราทั้งสิ้น คราวนี้เราจะมาหาแมทชิ่งกันได้ยังไง อะไรจะต้นทุน ต้นทาง ปลายทาง ตั้งแต่เพาะปลูก วัสดุ ต้นทุน มาถึงการผลิต การแปรรูป สร้างนวัตกรรม จะสร้างที่ไหนก็แล้วแต่ แต่มันเกิดวงจรขึ้นมา แล้วเมื่อสร้างขึ้นมา ทางเกษตรไม่ได้ ต่อไปน้ำมันไม่พอ เขาจะได้มีที่ทำงานของเขาไง มีรายได้เลี้ยงพ่อแม่เขา นั่นก็คือผมคิดในคำว่า ตรงกลางประชาคมโลก อาเซียนยิ่งสำคัญ ตอนนี้เศรษฐกิจเขาอยู่ได้เพราะเศรษฐกิจระหว่างอาเซียนเพิ่มขึ้นหลายร้อยเปอร์เซ็นต์ คือขายกันเองนี่แหละครับ รอบบ้านเรานี่แหละ สินค้าเราเป็นที่นิยมของเพื่อนบ้าน อย่างไรก็ตามเราต้องเผื่อแผ่เขาบ้าง ไม่ใช่เราขายให้เขาอย่างเดียวแล้วดีใจ ไม่ใช่ วันนี้เราเป็นอาเซียนแล้ว เราต้องเป็นเพื่อนกัน ผมบอกกับผู้นำทุกประเทศเราต้องเดินไปด้วยกัน และเราจะไม่ทิ้งใคร

เพราะฉะนั้นเราต้องหากิจกรรมที่แต่ละประเทศมีศักยภาพ และวันนี้ดำเนินการ วันหน้าต้องไปพูดถึงเรื่องอะไรล่ะ สินค้าจีไอที่ต้องมีที่มาทางภูมิศาสตร์เขาไปอีก วันหน้าหลายพันธสัญญาเขาจะต้องคำนึงถึงว่าที่มาของวัตถุดิบเข้าไปอีก เราต้องเตรียมการให้พร้อม สิ่งเหล่านี้ไม่เคยคิดกันมาหรอก ผมมาคิดตั้งแต่ตอนนี้ ก็ข้าราชการเขาอยากจะทำอยากจะคิด ปรากฏว่าไม่มีใครสนใจ วันนี้ต้องสนใจเราช้าเกินไป เพราะฉะนั้นอย่าขัดแย้งเลยใช่ไหม คราวนี้มาพูดถึงตรงกลางข้ามชาติ องค์การข้ามชาติ เราต้องมาช่วยกลางชาติ ไม่ใช่ จะไปง้อข้ามชาติ เขาโตไปแล้วก็โตไปแล้ว เขาต้องมาสร้าง เราก็เอาเขามาสร้างห่วงโซ่เชื่อมโยงกันให้ได้ ต่อไปก็มาพูดถึงประชาชนสิวันนี้ ประชาชนเขาไม่มีทางเลือก เขาต้องผลิตแล้วขายใครๆ ขายพ่อค้าคนกลาง ซึ่งเป็นผู้กำหนดราคาใช่ไหม เราต้องมาดูว่า ปัญหาอยู่ไหน ตั้งแต่ต้นทุนการผลิต เรื่องการปลูกข้าวต่อไร่ โอ้โหต้นทุนสูง 4,000-5,000 บางที แล้วขายได้เท่าไรได้ 7,000 กำไร 2,500 จะอยู่รอดหรอ ระหว่างนั้นหนี้ครัวเรือน เขาก็ต้องไปกู้เงินเขามาไงแล้วมาเลี้ยงลูก ลูกก็จะเอาโทรศัพท์มือถือแพงๆ ไง มอเตอร์ไซค์แพง ๆ อะไรทำนองนี้ นี่ไงมันพันไปถึงปัญหาสังคม เธอเข้าใจไหม

เพราะฉะนั้นเราต้องมามองว่า เราจะทำให้ประชาชนเข้มแข็งก็คือ สร้างธุรกิจที่เกิดจากพวกเขากันเอง เพราะเขาเป็นคนผลิตอยู่แล้ว ถ้าสร้างแล้วซักพักแปรรูปได้ แปรรูปขั้นที่ 1 ได้เช่น เอาวัตถุดิบที่เป็นผ้าขาวม้า สมมุติยกตัวอย่าง ไอ้นี่ทอผ้าขาวม้ามาแล้วเอามาทำเป็นกระเป๋า ทำเป็นเสื้อผ้าอาภรณ์อะไรต่างๆ มันจะเพิ่มมูลค่าของเขาเอง ไม่งั้นเขาไม่อิสระ ทุกคนทำผ้าขาวม้าหมด จะไปขายใครผ้าขาวม้า ผมถึงบอกว่าวันนี้ต้องปรับงบประมาณใหม่ทั้งหมดด้วย ให้มันตรงกับสิ่งที่เราต้องการของประเทศ ตามวาระที่เราต้องการ พื้นฐานที่เคยทำแล้วเดิม ถ้าเอาแผนเดิมทำมันก็ทำตลอด เดี๋ยวจาก 2 เลน จากเลนเดียวเป็น 2 เลน ต้องเล่นเป็น 4 เป็น 8 มันแทบไม่ต้องคิด มันต้องไปปรับตรงนั้นแล้วว่า มเาอาตรงนี้ว่าเราจะเอาตรงไหนเป็นศูนย์กลางเรื่องอะไร สหภาพเขาอยู่ตรงไหน ถนนตรงนี้มันควรจะขยายไหม จะทำถนนอุโมงค์ หรือสะพานข้าม มันก็มีทั้งหมด 18 กลุ่มจังหวัดไง ก็ฟังจาก 18 กลุ่มจังหวัด แต่ละกลุ่มจังหวัดเขาก็มี 6 - 7 จังหวัดมั้ง เขาจะทำอะไร ศักยภาพเขา ถ้ามันแลกเปลี่ยนกันได้นะ แล้วทำร่วมกันได้ในวงจรภายในประเทศ ร่วมกับของฝ่ายประชาชนเขาด้วย มันจะเข้มเเข็งภายในอย่างพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านทรงรับสั่งไง ระเบิดจากภายใน อันนี้ก็คือสิ่งที่ผมอยากจะพูดว่า ต้องมองเศรษฐกิจมหภาค และก็ระดับในประเทศ ว่านี่กำลังทำอยู่ทั้งหมด จะเห็นว่าวันนี้มีอะไร ตลาด ให้ชาวบ้านเขามีทางออกให้เขา เขาทำมาจะไปขายที่ไหน ก็ต้องรองรับจากพ่อค้าคนกลางอย่างเดียว หรือไม่ก็พ่อค้าใหญ่อะไรก็แล้วแต่ วันนี้ลงมาช่วยกันหมด จะเห็นว่าเราตั้งร้านค้าแบบนี้ เพื่อประชาชน 130 กว่าร้าน ที่ปั๊มน้ำมัน ปตท. ชาวบ้านเขาจะเอาสินค้าโอท็อปเขามาวางขาย วันหน้าผมก็บอกเอาสินค้าการเกษตรสิ เอาสินค้าที่เป็นประมง ปลาเค็ม อะไรที่มันดีที่สุด มันจะได้ต่อไปเรื่องการท่องเที่ยว คนจะได้ไปเที่ยวซื้อปลาเค็มนี่โน่นที่นี่ ไปซื้อผักที่สดที่สุด ไปซื้อผลไม้หวาน ทุกพื้นที่ ทุกชุมชน ทุกพื้นที่ต้องหาศักยภาพของตัวเองให้เจอ อย่างนี้คือสิ่งที่มันน่าจะเป็น ไม่ใช่ว่า เออ ไอ้นี่มันไม่มีสตางค์ เงินน้อย แล้วก็เอาไปทำอะไร ก็เอาไปใช้หนี้ไง แล้วมันเกิดรายได้อะไรขึ้นมาใหม่ไหม ไม่เกิด ใช้หนี้ของเก่ายังไม่หมด แต่ถ้าเราให้แบบนี้นะ มันก็จะเกิดโครงสร้างของธุรกิจขึ้นมา ซึ่งวันหน้ามันจะมีธุรกิจที่เรียกว่า Startup หรือเอสเอ็มอี หรือไมโครเอสเอ็มอี มันจะต้องเกิดขึ้น รัฐบาลก็ต้องคิดแบบนี้นะ เพราะผมก็ไปฟังต่างประเทศมา ถามเขาว่า วันนี้เขาพูดถึงขั้นเอสเอ็มอี เราก็พูดมาเหมือนกับเขาเหมือนกัน แต่ไม่ได้ทำ วันนี้ทำหมด ก็ต้องใช้เวลา ประมาณเกือบ 2 ล้านราย ในประเทศไทย เกือบ 90 เปอร์เซ็นต์ เป็นเอสเอ็มอีหมดนะ ที่เราส่งออก ต้องไปดูเขา พัฒนาฝีมือ คุณภาพ ให้ทุน ให้การอบรม ออกแบบดีไซน์ คือแทบทุกเรื่อง ผมก็บอกให้ไปคิดให้หมด มันถึงมีของดีขึ้นไงวันนี้ ไม่งั้นก็ขายไม่ออก อีกอันก็คือในเรื่องของที่ทำอะไรไม่ได้อยู่ น้ำมันขาด ทำอะไร จ้างงาน ให้ทุกคนมีงานทำ ให้เกิดการบริโภค มีการลงทุนในพื้นที่ คือก็หมายความว่า สมมติว่ามีใครอยากจะลงทุนอะไรต่างๆก็ขอร้องเขาให้ช่วยเอาแรงงานไปได้ไหม บริษัทก่อสร้าง เพราะโครงการขนาดเล็กมันใช้แรงงานช่วยได้ ไม่จำเป็น ต้องใช้เครื่องมือ เครื่องจักรมากมาย ฉะนั้นใครที่ได้โครงการไป ไม่ว่าจะโครงการขนาดเล็ก ขนาดใหญ่ที่ผ่านมา ก็เอาประชาชนมาเป็นแรงงาน ก็ได้หลายจังหวัด หลายพื้นที่ที่ได้ประโยชน์ อันนี้ก็จะเอาจังหวัดที่มีผลกระทบจาก สินค้าการเกษตรตกต่ำ ภัยแล้ง ทำอะไรไม่ได้ เดินไปไม้รู้จะหาเงินได้สิบบาทที่ไหนเลย ผมสงสารเขานะ ผมขึ้น ฮ.ไป ผมมองไปบนอากาศ นั่งมอง ผมนึกถึงบ้านแต่ละหลัง อยู่กันยังไง เขาอยู่กันแบบไหน เขากินอะไรกันวันๆ เงียบทุกบ้าน เพราะอะไร ลูกหลานเข้ากรุงเทพฯ หมด ไปหางานทำ ไปรับจ้าง เป็นกรรมกรบ้าง เราจะปล่อยเขาเป็นอย่างนี้ต่อไปเหรอ ไมได้แล้ว มันหมดเวลาแล้ว ถ้าเริ่มอย่างนี้ ประเทศก็ไปไม่ได้ ข้างบนก็ไปไม่ได้ กลางก็ไปไม่ได้ ข้างล่างยังไปไม่ได้ใหญ่

วันนี้ ตั้งแต่กันยายน 58 - 59 ที่ผ่านมานั้น เราก็มีผลงานที่เราเร่งรัด สำรวจ อนุมัติไปแล้ว เราสำรวจมาก็อยากจะรายงานดังนั้น โครงการตำบลละห้าล้านบาท จำนวน 7,000 กว่าตำบล ไม่ใช่น้อย ก็มีโครงการที่รับอนุมัติจัดสรรงบประมาณไปแล้ว 100,000 กว่าโครงการ มูลค่าราว 36,000 ล้าน และเบิกจ่ายผูกพันงบประมาณไปแล้วร้อยละ 98 ของงบประมาณทีได้รับการจัดสรร ที่มันช้าเพราะว่า โครงการมันเยอะมาก มันต้องทำให้ถูกต้อง เรื่องที่ 2.คือโครงการเร่งด่วน ช่วยเหลือเกษตรกร คนยากจน เพื่อจะสร้างความเข้มแข็ง สร้างงานสร้างอาชีพ เป็นโครงการอนุมัติจัดสรรงบประมาณ 4,000 โครงการ มูลค่า 3,200 ล้านบาท เบิกจ่ายงบประมาณไปแล้วร้อยละ 85 ที่รับจัดสรรไป มันก็ต้องกลั่นกรอง ไม่ใช่เอาเงินลงไปแล้วจะไปใช้อะไรก็ได้ จะไปแจกกันไม่ได้ มันต้องมีคณะกรรมการ อีกอันคือโครงการสนับสนุนการจัดหาเครื่องจักรการเกษตร อันนี้เนื่องจากว่า เราจะลดต้นทุนการเกษตรได้ มันต้องลดหลายอย่าง 1 ค่าเช่าที่นา 2 การเช่าเครื่องจักร 3 การใช้ปุ๋ยอินทรีย์ มาแทนปุ๋ยเคมีราคาแพง มันหักไปหักมา สรุปว่า พวกนี้ก็เอาเงินกระจายไปหมด เสร็จแล้วหักกำไรเสร็จมา ถูกกดราคาบ้าง ข้าวเสีย ปลูกข้าวไม่ได้แล้วเก็บ ถูกเก็บค่าเช่านาเหมือนเดิม เก็บเขาเขาก็เป็นหนี้ หนี้มันก็ทบไปเรื่อย ถ้าเกิดน้ำแล้ง 4 ปี 5 ปี ก็เป็นหนี้ 5 เท่า จากที่ต้องจ่ายค่าข้าว จ่ายไม่ได้ คิดเป็นตัน คิดเป็นเงิน วันหน้าก็โดนยึดที่ วนอยู่แบบนี้ แล้วรัฐบาลไหนจะแก้ รัฐบาลนี้กำลังจะแก้อยู่ ก็เพียงแต่ขอร้องชาวบ้านให้เข้าใจแล้วกัน ทุกอย่าง เรื่องที่ดินก็จัดหาให้ ก็ให้ทุกคนสบายใจ

การลงทุนขนาดเล็กของรัฐบาล 4,000 กว่ารายการ 2,000 กว่าล้าน ก็เบิกจ่ายไปแล้ว 100 เปอร์เซ็นต์ ของงบประมาณ ติดตามทุกอย่าง อุปสรรคต่างๆ แก้ทุกอัน อันไหนมันช้า ช้าเพราะอะไร ช้าเพราะเจ้าหน้าที่ไม่พอ เอาเจ้าหน้าที่ส่วนกลางลงไปช่วยเขาทำ เอาจังหวัดลงไปช่วย อปท. ลงไปช่วย ทุกอย่างลงไปช่วยกันหมดเพราะว่า ความไม่พร้อมในระบบต่างๆ ไม่มีความพร้อมกันเลยแล้วเดินไป วันนี้พอทำอะไรใหม่ๆ คิดแก้ไม่ได้ แก้ไม่ทันซักอย่าง นั่้นคือปัญหาของเรา แต่ต้องดีขึ้น เดี๋ยวจะต้องดีขึ้น เพราะเราต้องสร้างความเข้มแข็งจากภายในให้ได้ วันนี้ต้องพัฒนา ต้องเรียนรู้ ต้องสร้างเครือข่ายการทำงานร่วมกัน คนไทยร่วมกัน บูรณาการ ประชุมหารือที่ไม่คำนึงถึงประโยชน์ส่วนตัว ให้คำนึงถึงประชาชนเป็นหลัก ประชาชนเป็นศูนย์กลาง ที่เราเรียกประชารัฐนั่นแหละ วันนี้ ในส่วนของกระทรวงการคลัง กระทรวงเกษตร ปลัดอำเภอ ภาคเอกชนต้องมาช่วยกันในประชารัฐทั้งหมด รัฐทำอย่างเดียวไม่ได้ ประชาชนทำ อย่างเดียวก็ไม่ได้ ทั้งหมดต้องรวมกัน เพราะงบประมาณมีคนละแท่ง คนละแท่ง ถ้าทุกคนต่างคนต่างทำ แยกกันทำ ฉันอยากทำเรื่องนี้ แล้วจะต่อกันได้ไหม ต้นทาง กลางทาง ปลายทางไม่มีเกิด และเมื่อในประเทศไม่เกิด เธอก็ไปสร้างนอกบ้านไม่ได้ อาเซียนก็ไม่เกิดคอนเนคชั่นกับใคร อะไร ไม่มีอนาคตทั้งสิ้น วันนี้เริ่มต้นเท่านั้นเอง แต่มันเริ่มขึ้นทุกพื้นที่เลยนะ ผมขับเคลื่อนโดยคณะกรรมการเอกชนด้วย และภาคธุรกิจที่มาด้วย ช่วยเราหลายบริษัท มาช่วยกัน ดูแล เพราะคนไทย เขาก็ยินดี

วันนี้หลายอย่าง อาทิตย์หน้าผมให้เขาพูดให้ฟัง เขาทำอะไรร่วมกับเราแล้วบ้าง เป้าหมายของเราเรื่องเหล่านี้ที่พยายามทำ ชุมชนให้ได้ เอาเงินลงไป ให้เกิดการหมุนเวียนแล้ว มันเกิดกิจกรรมที่ทำให้ทุกคนมีปฏิสัมพันธ์กัน บางทีที่ผ่านมาไม่ได้คุย ทะเลากันการเมือง เรื่องสี เรื่องอะไรกันบ้าง วันนี้เราจะได้มาคุย ขุดดินไป ขุดลอกแหล่งน้ำกันไป มันเป็นบ่อเกิดความสุข ไม่งั้นทะเลาะกันทุกเรื่อง วันนี้ดีขึ้นทุกพื้นที่ คือผมไม่ได้ถามเจ้าหน้าที่อย่างเดียว ผมถามชาวบ้านด้วย ชาวบ้านที่หางานในกรุงเทพฯ เขาบอกดีขึ้น ดีขึ้น เพราะว่าคือไม่ต้องฟังคำพูด พวกเราทะเลาะกันทั้งวัน คือพวกเราโมโหทั้งวัน จริงไม่จริงก็โมโห มันเลยทะเลาะกัน ต่างฝ่ายต่างเชื่อคนละอย่าง มันต้องเชื่ออย่างเดียวกัน เชื่อว่า ประเทศชาติต้องเดินไปข้างหน้า เชื่อว่าทุกอย่างต้องไปด้วยความรักความสามัคคี ไม่ใช่แบ่งพวกแบ่งข้าง ไม่มีที่ไหนเป็นแบบเราหรอก

เพราะฉะนั้นถ้าเรากระตุ้นเศรษฐกิจฐานรากได้ มันจะสร้างความเข้มแข็งให้ชุมชน ไปสู่ชุมชน หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด กลุ่มจังหวัด ภูมิภาค สมาชิก มันต่อกันอย่างนี้ หลายเรื่องที่เราให้ชาวบ้านมีรายได้ ช่วยใช้กำลังบ้าง ซ่อมแซมส่วนสาธารณะ สร้างงาน สร้างอาชีพ การก่อสร้าง โครงสร้างพื้นฐาน การปรับปรุงแหล่งน้ำ เหล่านี้เป็นการต่อยอดโครงการพระราชดำริ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทั้งสิ้น ของสมเด็จพระนางเจ้าฯ ด้วย ปีนี้เป็นปีที่เท่าไหร่ ปีที่ 70 การครองราชย์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และเป็นปีที่ 84 ของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ 2 วาระด้วยกัน ทำเพื่อท่าน เพื่อพระองค์ท่าน ท่านทำมาเท่าไหร่ กี่ปีมาแล้ว เพราะงั้นถ้าเราพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนไม่ได้ มันจบทุกเรื่อง ปลูกฝังความรักความสามัคคีระยะยาว วงจรเกิดขึ้น มันถึงจะไปได้ องค์ประกอบเยอะหน่อย เพราะอะไรผมไม่เข้าใจ เศรษฐกิจคือเศรษฐกิจ รัฐบาลนี้ทำไมทำช้า ที่ผ่านมามันดีซักกี่คน มันดีกี่พวก กี่กลุ่มที่ได้ประโยชน์ ที่เหลือเหมือนเดิมแหละ

ทักษดา - ท่านนายกฯ พูดถึงเรื่องเศรษฐกิจไปแล้วนะคะ สินค้าประมง การประมง คือถือว่าเป็นส่วนหนึ่งส่วนสำคัญเศรษฐกิจของเรา ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูปลาวางไข่ ทางรัฐบาลมีมาตรการดำเนินการเรื่องนี้อย่างไรบ้างคะ

ประยุทธ์- เรื่องนี้ต้องพูดเยอะอีก เป็นเรื่องประมงไทยทั้งหมด ปัญหาที่ผ่านมา เรื่องที่ได้รับการแก้ไขคือกฎหมาย กฎหมายไม่ทันสมัย เจอค้ามนุษย์เข้าไปอีก กฎหมายออกกี่ฉบับ คือพยายามจะทำให้องค์กรระหว่างประเทศเขาเชื่อมั่น เพราะเป็นประเทศที่มีศักยภาพทางทะเล และประมง รายได้ของรัฐ 2-3 แสนล้านบาท ล้านๆ ต่อปี ถ้าเขาเลิกซื้อของเรา ก็เรียบร้อย เป็นรายได้หลักของเราด้วย ต้องมีมาตรการในการบริหารจัดการทรัพยากรสัตว์น้ำที่ดีพอ และยอมรับมาตรฐานสากล ที่เราต้องทำพร้อมกันคือเรื่องรักษาทรัพยากรทางทะเลของเราไว้ด้วย ไม่ใช่มีเท่าไร่จับหมดปลาประเทศไทย ไม่มีปลาซักตัว แต่เหลือแต่เรือประมงและไปจับปลาที่ไหน

วันนี้ผมต้องทำทั้ง 2 อย่าง คือไปหาความร่วมมือประเทศต่างๆ เปิดหาแหล่งจับปลา ความร่วมมือของเรือประมง เพราะเรือเราเยอะ ประมงเราก็เยอะ แต่ไต๋ไม่มี ไต๋น้อย ลูกเรือน้อยเข้าไปอีก ผิดกันไปหมด ต้องแก้ทุกอัน ทำให้ถูกไว้ก่อน ถูกก็เดือดร้อน เคยทำได้ มีเสียงบ่น ทำไมต้องทำตามโน่นนี่ ถ้าลูกเขาเป็นคนบังคับ ทุกประเทศเขาก็บังคับ เรามีความผิด เราก็ต้องยอมรับ เราก็แก้เท่านั้น แต่ต้องเดือดร้อนแน่นอน คือสิ่งที่ท่านต้องคิดว่า 20 ปี ที่ทำมา ท่านทำไรไปแล้วหรือยัง ยังไม่เพียงพอหรือไง วันนี้ ท่านจะเสียเวลาซักหน่อยได้ไหม มันจะขาดทุนบ้างนิดหน่อยได้ไหม เรื่องนี้ ต้องคิดอย่างนี้ มันไม่ใช่ รัฐบาลมาทำลายความสุขของเขาโดยการไม่ให้เขาจับปลา ไม่ให้อะไรต่างๆ และปลา ถ้ามันไม่มีปลา ไม่มีไข่มีปลาได้ไหม ปลาออกลูกเป็นตัว คนที่ชอบกินไข่ปลาทูอีก

เพราะฉะนั้น หน้าปลาทู ปีหนึ่งมีแค่ช่วงเดียวเท่านั้น มีระยะเวลาซัก 3 เดือนได้ การที่จะปิดอ่าว 4 จังหวัด ภูเก็ต พังงา กระบี่ และตรัง มาตรการเหล่านี้มีอยู่ในเรื่องการห้ามการใช้เครื่องมือในการทำประมงบางชนิด ซึ่งมีผลต่อการขยายพันธุ์ และทรัพยากรสัตว์น้ำวัยอ่อน มีผลกระทบที่ว่าไปแล้ว หลายอย่าง มีปลาโตว่ายน้ำให้เราจับ ปลาเล็กต้องไปอนุบาล ป่าชายเลนต้องไปดูอีก เหมือนโรงพยาบาลสัตว์ โรงพยาบาลปลา เราทำลายทุกเรื่องเลย ตั้งแต่จับจนเกลี้ยง ป่าโกงกางทำลายมันทิ้ง ใช้เครื่องมือตาตี่เกินไป ปลาตัวเล็กจับหมด จับไปทำน้ำปลา แทนที่จะเป็นปลาตัวโต ให้กินอย่างอื่น ดีๆ มีเยอะแยะไป

วันนี้ เพียงแก้ปัญหาใช้อวนให้ถูกประเภท มีกฎหมาย วันนี้มีกฎหมายออกมาเยอะแยะนะ ตั้งแต่รัฐบาลนี้ออกมา มีพระราชกฤษฎีการประมง 2558 มีโทษปรับตั้งแต่ 5,000 บาท ถึง 30 ล้านบาทนะ รู้ไหม 30 ล้านนะโดนปรับ หรือปรับ5 เท่า ของมูลค่าสินค้าสัตว์น้ำการประมง เพราะฉะนั้น โวยวายไม่ได้ ทุกคนจะบอกไม่รู้กฎหมาย ไม่ได้ ทั้งโลกเป็นอย่างนี้ ไม่มีคนไหนปฏิเสธได้ว่าไม่รู้กฎหมาย ต้องรู้ ต้องฟัง ต้องอ่าน เครื่องมืออวนลาก ใช้ประกอบเรือกล ได้รับการยกเว้น ตาห่างบ้างไรบ้าง พอจะรอด มันจะได้ให้โอกาสการขยายพันธุ์ของทรัพยากรสัตว์น้ำ เป็นห่วงนะ ประมงพื้นบ้าน คนจนนะ ใช้เครื่องมือผิดประเภทมาเยอะเหมือนกัน

วันนี้ พยายามผ่อนผัน ชะลอทุกอย่าง เพราะถือว่าเป็นรายได้หลักครอบครัวมานาน และไม่ได้เสียหายมากนัก และบางอย่างไม่ได้อยู่ในกติกาของที่เขากำหนด เราต้องปรับเปลี่ยน ดูแล แต่ขอให้ใช้ ท่านต้องมีความรักในสิ่งที่ทำให้ท่านมีกินมีใช้วันนี้คือปลา เห็นหัวใจปลาเขาบ้าง อย่างที่ผมเห็นใจคุณนะ คนเห็นใจคน คนเห็นใจปลา เพราะเป็นอาชีพไง ปลาหมดแล้วจะไปไหน ตัวเองเป็นประมงพื้นบ้าน จะไปไหน วิ่งไกลเกิน 5 กิโล 10 กิโลได้ไหม ไม่ได้ วันนี้ขอน้ำ วันหน้าขอรัฐบาลหาปลาให้จับเหรอ จะต้อนปลาจากไหน คือคิดง่ายๆ แค่นี้แหละ

ทักษดา -ในฐานะที่ท่านนายกฯ เป็นอดีตผู้บัญชาการทหารบก ท่านให้ความสำคัญกับการเกณฑ์ทหารยังไงบ้างคะ

ประยุทธ์- ถ้าเกณฑ์ทหารต้องพูดก่อนว่า ทำไมเราต้องเกณฑ์ทหาร คือเราต้องการปลูกฝังวินัยคนในชาติ ชายไทยทุกคนต้องเป็นทหาร แต่การเป็นทหารในปัจจุบันไม่ใช่เป็นกันทุกคน มันสัดส่วนกัน การเกณฑ์ทหารเท่าไหร่ 1 ต่อเท่าไหร่ 2 ต่อ 8 นะ ใช่ไหม 10 คน ถูกเกณฑ์แค่ 2 คน เอง ตัวเลขคร่าวๆ นะ แต่ปัญหาเราคือสงสารนะ เวลาตายร้องห่มร้องไห้ จะเป็นจะตาย แต่สิ่งสำคัญของเราคือ การให้เขารู้จัก เราอย่าลืมว่าการศึกษาของเรามันสามารถนำคนเข้าสู่ระบบการศึกษาได้ไม่ครบหรอก เพราะฉะนั้น การเป็นทหารปัจจุบัน มันมีทั้งในเรื่องการเรียนต่อ กศน. ปลูกฝังความมีระเบียบวินัย ปลูกฝังวิธีการรบ วันนี้เรามีทหารประจำการใช่ไหม มีซัก 75% ที่บรรจุ ถ้าเราต้องบรรจุ 100% ต้องใช้งบประมาณ คนหนึ่งต้องใช้เงินเยอะ เป็นทหารนะ และเขาต้องไปอยู่กับบ้านตามชุมชน ไปสร้างชุมชนเข้มแข็งให้มีความมั่นคง เรียนรู้เรื่องการเฝ้าระวัง ไอ้ที่จับใบดำใบแดง เหลือ 20 เอง ดูข้อมูลมาแล้ว

เพราะฉะนั้น ระดับทหารอีก 80% เป็นผู้สมัครใจเข้ามาเป็นทหารเลย และผ่านการคัดเลือกเป็นนักเรียนเตรียมทหาร นักเรียนพยาบาล เรียนแพทย์ทหารได้นะ บอกกับตำรวจ คสช.ให้ไปดูตรงนี้ ส่วนหนึ่งรับจากข้างนอก ส่วนหนึ่งรับจากทหาร ไม่งั้นเขาก็ติทหาร เพราะไม่อยากเป็นอยู่แล้ว จากนี้ไปคุณมีสิทธิ์จะไปสอบเป็นตำรวจ โควต้าตรงนี้ ต้องคิดแบบนี้ ครบวงจร อาจซักกี่เปอร์เซนต์ไม่รู้แล้วแต่ บางคนก็ไปใต้มาไรมา เรื่องนี้อย่าปนกับเรื่องคดีความ มันเป็นเรื่องของคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งวุฒิภาวะไม่ได้หรือเปล่า ผมสั่งลงโทษแล้วนะ ผบ.รับไปแล้ว ต้องลงโทษ มีคนเจ็บคนตายไม่ได้ มันเกินไป ผมรับไมได้ สมัยผมห้ามเหมือนกัน ห้ามมาตลอดนะ แต่มันจะเกิดช่วงไหนเท่านั้นเอง วันนี้ เราต้องดูแลเขาให้ดี ปลอดภัย ความเป็นอยู่ดีขึ้น ที่หลับที่นอน อาหารการกินต้องสมบูรณ์ เบี้ยเลี้ยงเงินเดือนสูงขึ้น ไม่ต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำนะ เห็นทุกคนไม่มีงานทำ หลายคนสมัครเข้ามา ส่งๆเงินไปให้พ่อแม่ เพราะไม่ได้ไปเที่ยวไหน

วันนี้ สิ่งสำคัญที่อยากให้คิดต่อไป คือทุกคนอย่าคิดว่า วันนี้ไม่สำคัญการเป็นทหาร ความมั่นคงไม่สำคัญ ไม่อยากรบกับใคร ท่านเห็นไหม วันนี้ มูลค่าการใช้งบประมาณประเทศ ของทุกประเทศในอาเซียนเพิ่มขึ้น ทุกประเทศเลยนะ ของเราขึ้นน้อยกว่า ทำไมขึ้น ไหนบอกไม่มีอะไรกัน เขาระวังกันไง เขามีเพื่อไม่ให้รบกัน ถ้าต่างคนต่างมีสถานภาพใกล้เคียงกัน มันก็จบ แต่ถ้าเมื่อไหร่ประเทศนี่แข็งแรง นี่ไม่แข็งแรง พอมีความขัดแย้งเกิดขึ้นเราก็เสร็จ เพราะฉะนั้น เป็นสิ่งที่ต้องไปพิจารณากันเอาเองว่าควรจะทำกันยังไง กำลังสำรองก็สำคัญ ทหารอย่างเดียวไม่พอหรอกถ้ามันรบกันจริงๆ นะ มันต้องมี อส. มี ชรบ. มี อรบ. ที่เขาไปใช้งานที่ใต้ไง ก็ตรวจตระเวนตามแนวชายแดน ภัยพิบัติรูปแบบใหม่ ยาเสพติด ก่อการร้าย สาธารณภัย น้ำท่วม ฝนแล้ง ไฟป่า ช่วยหมด ทหารเก่าก็จะไปนำชาวบ้านออกมา เพราะเขาเคยฝึกเคยหัดมาแล้ว อย่างเช่นน้ำท่วมใหญ่ปี 54 แล้วก็สึนามิ ปี 47 หน่วยงานกลุ่มแรกที่เข้าไปช่วยประชาชนที่เดือดร้อนส่วนหนึ่งก็คือทหารเกณฑ์ จากการคัดเลือกเหล่านี้ ทหารในพื้นที่ ในท้องถิ่น แล้วก็กำลังสำรองที่ปลดประจำการไปแล้ว เขาก็รู้ว่าต้องดูแล คัดคน คัดแยกคน ปิดกั้นพื้นที่ เขาทำเอง นั่นคือสิ่งที่ดีนะ สิ่งไม่ดีก็ลงโทษกันไป

ทักษดา- เรื่องต่อไปนะคะ ในปัจจุบันนี้ ทั้งสื่อมวลชนและโซเชียลมีเดียมีความสำคัญกับพี่น้องประชาชนมาก และบางทีก็ส่งผลถึงอิทธิพลความคิดของพี่น้องประชาชนด้วย ท่านนายกฯ มีแนวความคิดในเรื่องนี้อย่างไรบ้าง

ประยุทธ์- ผมได้หารือในเวทีระหว่างประเทศด้วยนะ ผมถามทุกประเทศเลยว่ามีปัญหามั้ย มีหมดแหล่ะ มีเรื่องโซเชียลมีเดีย ซึ่งมีอิทธิพลสูง เพราะทุกคน มันง่ายขึ้น มันเสพง่ายขึ้น ตอนนี้เราก็กำลังหารือกันอยู่ว่าจะหามาตรการอะไร ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทยคิดนะ ผมก็ต้องถามเขาดู เขาบอกมันเป็นปัญหา แล้วนั่นก็คือเรื่องของความมั่นคง ประชาชนไม่เข้าใจ หาว่ารัฐจะไปแทรกแซง ไปปิดกั้น จริงๆ ไม่ใช่เลย ถ้ามันไม่มีเรื่องไม่มีราวเขาจะไปยุ่งกันทำไม เพียงแต่ว่ามันต้องมีอะไรสักตัวมั้ย มีข้อกำหนดมั้ยว่า บริษัทที่ให้บริการเหล่านี้ต้องรับผิดชอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเกิดความเสียหายต่อประเทศชาติ เพราะทุกอย่างมันไม่ได้ผ่านผม ผ่านรัฐบาล มันผ่านทางบริษัท บริษัทที่ให้การบริการทั้งหมด ทั้งในประเทศและต่างประเทศ

อีกอันเราต้องเข้าใจว่าทุกวันนี้ ประเทศในอาเซียน หรือประเทศไหนในโลก ส่วนใหญ่แล้วมาจากยูทิวบ์ กับกูเกิล อะไรทำนองนี้ ซึ่งเราไปห้ามเขาไม่ได้หรอก เพราะมันเป็นกฎหมายระหว่างประเทศ

ทักษดา- ขออนุญาตสอบถามอีกเรื่องหนึ่งนะคะ เป็นเรื่องเบาๆ บ้างค่ะ ท่านนายกฯ เป็นคนที่ทันสมัย และพี่น้องประชาชนมองว่าท่านใกล้ชิดกับประชาชน และดูละคร ท่านก็เคยแนะนำให้ดูละครเกาหลีไปแล้ว คราวนี้ท่านนายกฯ มีละครไทย หรืออะไร ที่อยากจะฝากถึงพี่น้องประชาชนในช่วงนี้บ้างไหมคะ

ประยุทธ์- เดี๋ยวๆๆ แก้ก่อน ไม่ใช่ว่าผมชอบดูละคร ผมไม่มีเวลาขนาดนั้นหรอก ผมก็เปิดทีวีไว้ข้างหน้าเป็นเพื่อน แล้วผมก็คิด ผมก็เขียน ผมก็อ่านหนังสือไป พอได้ยินเสียงแว่วๆ ว่าอะไรน่าจะดีก็เงยหน้ามาดูหน่อย วันนั้นพอดีเปิดดูเจอเกาหลีมาพอดี ผมก็ดูของเขาหน่อย เอ๊ะ มันก็ดูดี ที่ผมบอกน่ะไม่ใช่ให้ไปเช่า ไปซื้อเขามาฉายในประเทศไทย ไม่ใช่ ผมแค่ให้คิดแบบเขา ทำไมเขาคิดได้แบบนั้น ทำไมเขาผูกเรื่องได้แบบนั้น แล้วมาคิดของเรา ผมได้ข่าวว่ามีคนไปซื้อมาแล้วนะ จะเอามาฉายในประเทศไทย คือไม่ต้องเอาใจผมขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวคนไทยก็เลยเข้าใจผิดกันไปอีก แต่ไม่เป็นไร เพื่อนเรา เกาหลีเพื่อนเรา เพื่อนรักเราตั้งแต่อดีต ตั้งแต่สงคราม ใช่ไหม สงครามเกาหลี วันนี้ก็ยังเป็นเพื่อนรักกันอยู่ ท่านประธานาธิบดีเกาหลีกับผมก็เจอกันบ่อยครั้งในการประชุม หลายอย่างก็มีความร่วมมือระหว่างกัน วันนี้ เศรษฐกิจ เราก็เดินทางไปนะ การลงทุน เกาหลี ญี่ปุ่น ใครอีกล่ะ หลายประเทศ รัสเซีย อินเดีย ผมก็ไปหมดทุกประเทศ เพราะเราอิสระไง ก็ยินดีนะครับ ถ้าจะซื้อมาก็ซื้อมาเถอะ แต่ผมอยากให้ของเราปรับปรุงจริงๆ ปรับปรุงในเรื่องการแต่งกาย ปรับปรุงในเรื่องที่เป็นเรื่องของการทะเลาะเบาะแว้ง เรื่องของครอบครัวโน้นครอบครัวนี้ เรื่องมรดก อะไรต่างๆ แล้วก็เรื่องโป๊ๆ เปลือยๆ มีทุกเรื่องเลย บางเรื่องก็เยอะที่สุดเลย เสร็จแล้วก็ไปสู่เรื่องของการจัดนิทรรศการ จัดงานรถยนต์ มันทำให้สังคมเสื่อมโทรม เด็กก็เลยไม่รู้ว่าอันไหนถูก อันไหนผิดไง สมัยก่อนนี้ผมบอกแล้วว่า ผู้หญิงนี่เขาไม่ใช่แต่งตัวให้ผู้ชายดูง่ายๆ หรอกนะ เขาต้องแต่งให้สวย แต่งให้มิดชิด วันนี้เปิดให้ผู้ชายดู จะได้ชอบเรา มันไม่ใช่หรอก มันเป็นความชอบผิวเผินมากกว่า เพราะฉะนั้นผมว่าจะหล่อหรือไม่หล่อ หล่อได้ก็ดี แต่ไม่หล่อก็มีความดีทดแทน ผมว่าพอสู้กันได้นะ แต่ก่อนเขาเรียกคารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง วันนี้อย่าไปเชื่อคารม เชื่อความดีดีกว่านะ โลกวันนี้มันเปลี่ยนแปลงไปเยอะ

นะ ทุกวันจันทร์ วันอังคาร ถ้าพี่น้องประชาชนมีเวลาว่างประมาณ 1 ชั่วโมง แหมผมก็เกรงใจ นึกว่าเป็นวันศุกร์ ก็เป็นจันทร์-อังคาร คงไม่รบกวนท่านหรอกน่ะ ไม่อย่างนั้น 2 ทุ่มก็เจอของผมอีก วันศุกร์ เดี๋ยวเล่นงานผมอีก ขอแนะนำก็แล้วกันนะครับ ให้พี่น้องประชาชนชมละครโทรทัศน์ สัญชาติไทยเลยนะ เป็นซีรีส์ ใช้คำหนักไปหรือเปล่าไม่รู้ สัญชาติไทย ก็คนไทยทำนะ เป็นซีรีส์ชุดที่เรียกว่า "เจ้าเวหา" ผมเคยเห็นโฆษณาแป๊บๆ เดี๋ยวจะลองดูเหมือนกัน หาเวลาว่างๆ แบ่งเป็น 3 ตอนนะ รู้ซะด้วย คือเขาสรุปมาให้ผมดูว่ามีอะไรบ้าง ให้ผมมาพูดโฆษณาให้เขาหน่อย แบ่งเป็น 3 ตอนนะ เจ้าเวหา คือ "ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า" น่าดูนะ เป็นทหารเรือใช่มั้ย ไม่มีทหารบกเลยนะ

ทักษดา- มีค่ะ

ประยุทธ์- "พิชิตแดนใจ" และ "ผู้ครองฟ้า" อันนี้ดูทาง true4U ช่อง 24 ก็เป็นเรื่องหนึ่งที่สร้างสรรค์สังคม ปลูกฝังอุดมการณ์รักชาติ และมีความสำคัญต่อทุกสาขาอาชีพ ขอบคุณผู้ดำเนินการสร้าง ผู้กำกับ นักแสดง ทีมงานที่สร้างผลงานที่มีคุณภาพสู่สายตาคนไทย อยากให้สร้างเยอะๆ นะ ความรักชาติ ความเสียสละ ความอดทน ซื่อสัตย์ เหล่านี้มันต้องสร้างในใจคนไทยให้ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กนะ เด็กเล็กซึ่งยังบริสุทธิ์อยู่ทั้งหมด

นอกนั้นผมคงตอบไปหมดแล้วมั้ง เรื่องความมั่นคงตอบไปแล้ว ที่อยากจะถามเราอีกเรื่องหนึ่ง ที่บอกไว้ว่าจะถามเรานะ เราก็เตรียมความพร้อมของเราให้ได้ก็แล้วกัน ทั้งคน เครื่องมือ เทคโนโลยี ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับงบประมาณที่มีอยู่ ขึ้นอยู่กับแผนการพัฒนากองทัพ ไม่ใช่วันนี้นึกจะซื้ออะไรก็ซื้อได้ ไม่ใช่ เขาวางแผนไว้เป็นสิบปีโน่น ถ้าได้เงินเมื่อไหร่ก็ทำเมื่อนั้น แล้วพอได้เมื่อไหร่เมื่อนั้น กว่าจะซื้อได้อีก 5 ปีมั้งถึงจะมา รุ่นใหม่มาใหม่อีกแล้ว มันก็ไม่ทันไง พอไม่ทันมันก็เสียหาย แล้วก็สิ้นเปลือง วันหน้ามันก็แพงขึ้นไปอีก เราไม่ต้องการของที่มันดีที่สุด แพงที่สุด เราเอาที่มันมาตรฐาน ใช้ได้ รับรองมาตรฐานได้ แล้วก็มีใช้ในต่างประเทศ คือมีน้อยเราก็ใช้น้อยสิ ต้องมีภูมิคุ้มกันที่ดีนะ ยังไงมันก็ต้องมี เพราะรอบบ้านเขามีหมด ไม่ใช่ไปแข่งขันกับเขา แข่งไม่ได้หรอก เรายังไม่พร้อม แต่เรามีให้ใกล้เคียงเขาก็พอแล้ว เราไม่ได้เอาไว้รบกันนี่

ด้านสังคม สังคมก็เกี่ยวกับการศึกษา ต้องสอนให้คนคิดเป็น คิดเป็นกระบวนการ คิดให้เป็นวิสัยทัศน์ คิดตั้งแต่ต้นจนจบให้เป็น ไม่ใช่คิดแต่ตอนต้นปัญหา แล้วตอนจบต้องการอะไร ตรงนี้ไม่รู้เรื่องเลย พูดกันทุกวัน เป็นอย่างนี้หมด ผมไม่อยากจะว่า หลักการรู้ วิชาการรู้ แต่ถามว่าทำยังไง ไม่รู้ ผมคิดจะทำ ก็พอจะมีทางออกให้ทราบได้บ้าง แต่ผมเก่งไม่เท่าท่าน ถ้าท่านเอาความรู้ที่ท่านมี เอาวิชาการที่ท่านมี มาผสมกับของผม มาช่วยผมสิ แล้วก็อย่าขัดแย้งกันมากนัก ทุกคน ถ้าไม่ทำตามตัวเองนะ เลิกหมด ไม่ได้ มันต้องเอาสิ่งที่สิบคนมาคุยกัน สิบคนมีเรื่องตรงกันอยู่ 3 เรื่อง ก็เอา 3 เรื่องมาทำก่อน แต่นี่สิบคน เรื่องไม่ตรงกันปั๊บ ต้องเอาเรื่องของเราเป็นหลัก เรื่องคนอื่นเอาไว้ก่อน มันก็ไปไม่ได้หมดทุกเรื่อง เหมือนปฏิรูป วันนี้มีตั้งเป็นร้อยเรื่องมั้ง หลายวาระด้วยกัน อะไรที่ทำได้ ทำก่อน อะไรที่ขัดแย้งมากๆ ถ้าบังคับมันก็ทำไม่ได้อยู่ดี เพราะวันหน้าก็ขัดแย้งกันอีก ใช้กฎหมายเหรอ แล้ววันนี้คนเชื่อกฎหมายกันเยอะมั้ยล่ะ วันนี้กฎหมายประกาศไปโครมๆๆ ก็ยังทำกันอยู่เลย แล้วคนเหล่านี้น่ะเหรอจะทำให้ประเทศชาติปลอดภัย ผมก็ไม่รู้พวกไหน ไปดูเอาเอง

เรื่องกฎหมาย ก็ออกกฎหมายไปเยอะนะ กฎหมายการค้า กฎหมายความมั่นคง กฎหมายอำนวยความเป็นธรรม กฎหมายคนจน อ่านดูบ้างนะ ถ้าไม่อย่างนั้นท่านไม่รู้หรอกว่ามีอะไรบ้าง กองทุนยุติธรรม การแก้ปัญหางาช้าง ปัญหาค้ามนุษย์ IUU , ICAO ที่ผ่านมาเขาไม่ค่อยสนใจกัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะ เจ้าหน้าที่ก็ทำไป ทำก็ได้ ไม่ทำก็ได้ พอวันนี้มีเรื่องมาก็โทษข้าราชการ ข้าราชการเขาเสียใจนะผมจะบอกให้ วันนี้ผมให้กำลังใจเขาอยู่

เรื่องต่างประเทศ ทำยังไงจะให้เขายอมรับเรา วันนี้ผมก็คิดว่าผมทำได้ระดับหนึ่งนะ ให้เขายอมรับว่าเรากำลังพัฒนาประเทศ กำลังปฏิรูปประเทศ ผู้นำหลายประเทศให้กำลังใจผม ยินดี และเห็นความก้าวหน้าของรัฐบาลเราในปัจจุบัน มีความก้าวหน้าในหลายๆ เรื่องด้วยกัน ก็ขอเป็นกำลังใจให้ รู้ว่าเป็นงานที่ยากและเป็นปัญหาที่ทับซ้อนมายาวนาน นี่ผู้นำประเทศเขาพูดนะ เขาเห็นผมทำ เขาก็ว่า เออ มีความก้าวหน้า ก็ขอให้รักษาเสถียรภาพรัฐบาล รักษาเสถียรภาพประเทศให้ได้แบบนี้ ให้สงบแบบนี้ ไม่มีการประท้วง อะไรทำนองนี้ แล้วไปสู่การเลือกตั้งที่ได้รัฐบาลที่ดีมา เขาก็คาดหวังเหมือนเราเหมือนกันนะ แต่ของเรานี่ ต่างประเทศเขาก็บอกว่า ... ผมก็อธิบายเขานะ ว่าเวลาเปิดเวทีทีไร ทะเลาะกันทุกที เพราะทุกคนมันไม่ยอมกันไง เขาก็บอกว่า แปลกเหมือนกันนะ หลายเรื่องที่ผมเล่าให้เขาฟังตรงห้องนี้ล่ะ มันเกิดอะไรแปลกๆ นะบ้านเรา เขาก็บอก มันยังเกิดอีกเหรอ มันยังมีอีกเหรอ เขาไม่เข้าใจไง มันจะเกิดขึ้นได้ยังไง มีการใช้อาวุธปืน เอ็ม 16 ใช้ระเบิดเข้ามา หรือเผาศาลากลางฯ มีเหรอ หรือทำลายการประชุมอาเซียน มีเหรอ มีทั้งนั้นล่ะ พวกคนทำก็อ้างว่าเพราะพวกต่อต้าน เอ้า ต่อต้าน กฎหมายเขาต่อต้านได้ไหมล่ะ เขาประท้วงได้มั้ย เวลาตัวเองประท้วง เขาประท้วงก็เหมือนกันล่ะ แถมอาวุธกับเขาเข้าไปอีก ก็ไอ้ชุดเดิมนี่ล่ะ พวกทหารก็ป้องกันตัว มันก็ไปทั้งคู่ วันหน้าก็เป็นอะไร การจลาจล

อีกไม่กี่วันนี่ก็จะหยุด พร้อมจะหยุดสงกรานต์แล้วใช่มั้ย ฝากความคิดถึงเหรอ คิดถึงอยู่แล้วประชาชนน่ะ ทุกคน ทุกวัน ทุกคืน 24 ชั่วโมง คิดถึง คิดงานทั้งวัน คิดงาน สั่งงาน จนคนเขาเบื่อผมจะแย่อยู่แล้ว ข้าราชการเขาก็เบื่อๆ เหมือนกัน แต่เขาก็ต้องทำล่ะ ผมขอร้องให้เขาทำให้ประชาชนไง ขอบคุณทุกคนที่เหน็ดเหนื่อยในช่วงสงกรานต์นะครับ ข้าราชการ ขอบคุณในวันนี้ ในวันหน้า ขอบคุณในปีเก่าไทย ปีใหม่ไทย ขอความร่วมมือ อวยพรปีใหม่ไทยนะครับ ขอให้ทุกคนมีความสุข ความเจริญ ความปลอดภัย มีความรัก ความสามัคคี และอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลพิภพ เดชะพระบารมีอันแผ่ไพศาลแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ได้โปรดดลบันดาลพระราชทานพรให้กับประชาชนทุกคน ที่เป็นคนไทย สัญชาติไทย ทั้งหมด ทั้งชาย หญิง เด็กเล็ก คนชรา ทั้งหมด ทั้งเกือบ 70 ล้านคน มีความสุขและมีความสบายใจ และปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน มีรายได้ที่มั่นคง ยั่งยืน ต่อไปในอนาคต จากการวางพื้นฐานของพวกเราที่ทำไว้ให้ ขอขอบคุณนะครับ ขอบคุณจ้ะ

ทักษดา- ขอกราบขอบพระคุณท่านนายกฯ สำหรับการตอบคำถามในคืนนี้ ซึ่งให้ความกระจ่างกับพี่น้องประชาชนเป็นอย่างมาก ขอบพระคุณค่ะ