เอะโดะ

ช่วงเดือนสองเดือนนี้ วันดีคืนดีตื่นขึ้นมาก็เจอน้ำปลาหวานเต็มหน้าเฟซบุ๊ก และในวันดีกับคืนที่คงดี๊ดีก็ตื่นขึ้นมาเจอ “โล้สำเภา” เต็มหน้าเฟซบุ๊กอีกเช่นกัน ใครจะว่ายังไงก็ช่าง แต่คงปฏิเสธไม่ได้ว่าละครบุพเพสันนิวาสสร้างสีสันและความคึกคักเชิงสร้างสรรค์ให้แก่สังคมไทยในระยะนี้จริง ๆ โดยเฉพาะด้านประวัติศาสตร์ วันนี้จึงมาชวนมองเกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ บ้าง แต่เป็นประวัติศาสตร์ฝั่งญี่ปุ่น มาดูกันว่าบรรยากาศทั่วไปของญี่ปุ่นยุคพี่หมื่นกับการะเกดในด้านการเมืองและ ‘การบ้าน’ นั้นเป็นอย่างไร

ย่านอะซะกุซะดังมาตั้งแต่โบราณในฐานะแหล่งท่องเที่ยว (สมัยก่อนมีสถานขายบริการแถวนี้ด้วย) และมีประวัติคู่กับพัฒนาการทางสังคมของกรุงโตเกียว ชื่อจึงติดปากได้ง่าย ย่านอะซะกุซะอยู่ในพื้นที่ที่เรียกว่า “ชิตะมะชิ” (#19979;#30010;#65307;shitamachi) ภาษาอังกฤษแปลคำนี้ตรง ๆ ตามภาษาญี่ปุ่นว่า “downtown” (shita = ข้างล่าง, machi = เมือง) “ดาวน์ทาวน์” คำนี้ของญี่ปุ่นไม่ได้หมายถึงตัวเมืองตามคำสามัญในภาษาอังกฤษ แต่หมายถึง “เมืองล่าง” ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นคำที่ใช้แบ่งชนชั้น