คอลัมน์ Buzzer Beat โดย MVP
หลายๆ คนกว่าจะถูกขนานนามว่า ตำนานแห่ง บาสเก็ตบอล เอ็นบีเอ (NBA) คงจะต้องกวาดแชมป์ หลายๆ สมัย, เล่นกับทีมๆ เดียวยันเลิก หรือ ทำคะแนนหลัก 20,000-30,000 แต้ม ทว่ากาลครั้งหนึ่ง เพียงชายคนนี้ก้าวลงสู่สนามแค่ 3 เกม ทำคะแนนไม่ถึง 10 แต้ม ก็สามารถจารึกชื่อในประวัติศาสตร์ได้เช่นกัน และคนๆ นั้น คือ วาตารุ หรือ “วัต” มิซากะ” วันที่ 21 พฤศจิกายนที่ผ่านมา
วัต มิซากะ เกิดที่เมืองอ็อกเดน มลรัฐยูทาห์ ภายในครอบครัวชาวญี่ปุ่น ซึ่งเปิดร้านตัดผมอยู่ในย่านชุมชนแออัด ในยุคที่มีการแบ่งแยกสีผิวรุนแรง เด็กๆ ที่ถูกเรียกว่า “นิเสะ (Nisei)” หรือชาวญี่ปุ่นที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา ต้องเล่นเบสบอล หรือ บาสเก็ตบอล อยู่ในพื้นที่ของตัวเองเท่านั้น และยังถูกกีดกันด้านประกอบอาชีพ และกิจกรรมต่างๆ
อย่างไรก็ตาม กีฬาคือสิ่งที่ทำให้ทุกคนเท่าเทียมกัน และวัดการด้วยความสามารถล้วนๆ มิซากะ สร้างชื่อวงการยัดห่วง พา อ็อกเดน ไฮ สคูล คว้าแชมป์รัฐ ปี 1940 และ แชมป์ภูมิภาค ปี 1941 ก่อนเข้าศึกษาต่อ ที่เวเบอร์ จูเนียร์ คอลเลจ ช่วงที่ชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่น ถูกเก็บตัวอยู่ในค่ายกักกัน ก่อนตำนานของเขา จะเริ่มต้นที่มหาวิทยาลัยยูทาห์
มิซากะ นำ ยูเทส ทีมบาสเก็ตบอลของมหาวิทยาลัย จบฤดูกาล 1943-44 สถิติ ชนะ 18 แพ้ 3 ได้รับโอกาสลงเล่นทัวร์นาเมนต์ เอ็นซีดับเบิลเอ (NCAA) แทน อาร์คันซอส์ ที่ขอถอนตัว หลังเอาชนะ ดาร์ทเมาธ์ ช่วงต่อเวลาพิเศษ 42-40 คว้าแชมป์ประเทศแบบเหลือเชื่อ และถูกเกณฑ์เข้ากองทัพ สหรัฐฯ เพือปฎิบัติหน้าที่ล่าม ระหว่างเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2
นับตั้งแต่เสร็จสิ้นภารกิจ 2 ปี มิซากะ กลับเข้าศึกษาต่อ และเล่นบาสเก็ตบอลให้ มหาวิทยาลัยยูทาห์ ฉายแววเด่นด้านเกมรับ หยุด ราล์ฟ เบีร์ด การ์ดดีกรี “ออล-อเมริกัน” ปิดสกอร์แค่ 1 แต้ม คว้าแชมป์ระดับประเทศอีก 1 รายการ “เนชันแนล อินวิเตชัน ทัวร์นาเมนต์ (NIT)” เอาชนะ เคนตัคกี ไวล์ดแคทส์ มหาอำนาจยัดห่วงระดับคอลเลจ หวุดหวิด 49-45 เมื่อปี 1947
ฝีมือของ มิซากะ เกิดสะดุดตา นิวยอร์ก นิกส์ จนถูกดราฟต์อันดับ 61 ของ BAA (รวมลีกกับ NBA เมื่อปี 1949) สร้างประวัติศาสตร์บนสังเวียน เมดิสัน สแควร์ การ์เดน ในฐานะผู้เล่นคนแรกที่ไม่ใช่คนผิวขาว ซึ่งลงสนามระดับอาชีพ วันที่ 13 พฤศจิกายน ใช้ทักษะทั้งเกมป้องกัน , ความเร็ว และการชู้ตลูกโค้งๆ เสมือนสายรุ้ง ด้วยส่วนสูงแค่ 5 ฟุต 7 นิ้ว (170 เซนติเมตร) สยบเสียงเหยียดผิวของกองเชียร์
มิซากะ จารึกประวัติศาสตร์เพียง 7 เดือน นับตั้งแต่ แจ็คกี โรบินสัน นักเบสบอลผิวสีคนแรกของ เมเจอร์ ลีก เบสบอล ลงเล่นให้ บรูกลิน ด็อดเจอร์ส ทว่าถูก นิกส์ ตัดตัวทิ้งกลางซีซัน ด้วยข้ออ้างมีตำแหน่งการ์ดล้นทีม หลังรับใช้แฟรนไชส์ 3 เกม ปิดสกอร์ 7 แต้ม ตลอดอาชีพ ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ได้รู้สึกถึงการแบ่งแยกจากเพื่อนๆ และสนิทสนมกับ คาร์ล เบราน์ การ์ดระดับ ฮอลล์ ออฟ เฟม ของ NBA
ต่อมา มิซากะ ปัดคำเชิญ ฮาร์เล็ม โกลบทร็อตเตอร์ส ทีมยัดห่วงสายฮา เพื่อกลับบ้านแล้วเรียนต่อจนจบปริญญาด้านวิศวกรรม ที่มหาวิทยาลัยยูทาห์ ด้วยเหตุผลว่าค่าเหนื่อยของผู้เล่นรุกกี กับ วิศวกรมือใหม่ ไม่ได้แตกต่างกันมาก แล้วปักหลักอยู่ที่ ซอลท์ เลก ซิตี ประกอบอาชีพวิศวกรไฟฟ้า แต่งงานกับ เคท และมีบุตรด้วยกัน 2 คน
เส้นทางของ มิซากะ อาจไม่ยิ่งใหญ่เทียบเท่าตำนานที่เราคุ้นหูอย่าง ไมเคิล จอร์แดน, ลาร์รี เบิร์ด , เออร์วิน แมจิก จอห์นสัน หรือ บิลล์ รัสเซลล์ แต่อย่างน้อยสุด นี่คือผู้บุกเบิกแก่ นักบาสเก็ตบอลรุ่นลูกหลานที่มีเชื้อสายเอเชีย อย่าง เหยา หมิง , เจเรมี หลิน หรือล่าสุด คือ รุย ฮาชิมูระ รุกกี วอชิงตัน วิซาร์ดส สำแดงฝีมือบนลีกยัดห่วงอันดับ 1 ของโลก
