คอลัมน์ “TIMEOUT” โดย “ชมณัฐ”
ขณะที่กำลังปลาบปลื้มกับผลงานของทัพ “ช้างศึก” ทีมชาติไทย ภายใต้การคุมบังเหียนของ “ซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง ที่โชว์ฟอร์มยอดเยี่ยมจนคว้าอันดับ 4 เอเชียนเกมส์ เป็นครั้งที่ 4 ในประวัติศาสตร์ อยู่ที่เกาหลีใต้ แต่พลันกลับถึงมาตุภูมิก็ต้องตื่นจากภวังค์อันเนื่องมาจากเจอปัญหาต่างๆที่เหมือนวนเข้าอีหรอบเดิม
อุตส่าห์มีคิวอุ่นเครื่องตาม ฟีฟา เดย์ เหมือนชาวบ้านชาวช่องเขา แถมยังได้ออกไปเยือนต่างแดนถึงถิ่นมังกรแต่สุดท้ายก็เหมือนจะไม่ได้ประโยชน์อะไรกลับมา เจอปัญหาเดิมๆคือนักเตะหลายรายไม่พร้อมต้องขอถอนตัวเพราะผลพวงจากโปรแกรมในประเทศที่บีบอัดแน่นเกินไป สุดท้ายจึงกลายเป็นส่งทีมเฉพาะกิจที่มีขุนพลให้ใช้งานเพียง 15 รายไปร่วมโม่แข้ง แทนที่จะได้เป็นการเตรียมทีมชาติชุดใหญ่ สู้ศึก เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2014 ปลายปีนี้ ที่สิงคโปร์ แต่เอาเถอะครับร่ายยาวไปก็เสียเปล่า กลับมาว่ากันในเรื่องที่จั่วหัวไว้ดีกว่า
หลังจากที่ได้โอกาสจากผู้ใหญ่ให้ไปเกาะติดสถานการณ์ เอเชียนเกมส์ ครั้งที่ 17 ที่ผ่านมา กว่า 18 วัน ทำให้อดรู้สึกอิจฉาคนเกาหลีใต้ไม่ได้ เพราะเมืองอินชอน ที่รับหน้าเสื่อเป็นเจ้าภาพจัดทัวร์นาเมนท์ครั้งนี้นั้นเพียบพร้อมสำหรับคอกีฬาจริงๆทั้งที่เป็นเมืองที่เปรียบเสมือนชนบทบ้านเราไม่ใช่เมืองหลักอย่าง โซล หรือ ปูซาน
เอาแค่ฟุตบอล ภายในเมืองนี้มีสังเวียนแข้งที่ได้มาตรฐานกว่า 10 สนาม และทุกสนามมีการจัดการวางผังอย่างมืออาชีพ แบ่งแยกโซนชัดเจนสำหรับ แฟนบอล ผู้สื่อข่าว ช่างภาพ เรียกได้ว่าสามารถเดินจากเพรสบ็อกซ์บนอัฒจรรย์เข้าห้องแถลงข่าวหรือต่อด้วยมิกซ์โซนภายในเวลาไม่ถึง 1 นาที อย่างเช่นที่ “อินชอน ฟุตบอล สเตเดียม” รังเหย้าของสโมสร อินชอน ยูไนเต็ด ในเค-ลีก ที่ “ช้างศึก” ใช้ลงสนามถึง 4 เกมในรายการนี้ นอกจากจะสวยงามและจุได้กว่า 21,000 คนแล้ว ยังมีลิฟท์คอยอำนวยความสะดวกให้สื่อมวลชนอีกด้วย ส่วนแฟนบอลนั้นสามารถลงรถไฟที่สถานีซองโด แล้วเดินข้ามฝั่งมาถึงสนามในเวลาเพียง 5 นาที
ส่วนที่ มุนฮัค สเตเดียม สังเวียนหลักของเจ้าภาพ ที่ผ่านการจัดฟุตบอลโลกมาแล้วเมื่อปี 2002 ก็อลังการงานสร้าง จุได้ถึง 49,000 คน ซึ่งบรรยากาศยามที่ ไทย ต้องโคจรไปพบ เกาหลีใต้ ในรอบรองชนะเลิศแล้วมีกองเชียร์เจ้าถิ่นแห่มาเต็มสนามนั้นขนลุกเลยทีเดียว นอกจากนี้บริเวณโดยรอบของสนามแห่งนี้ยังห้อมล้อมไปด้วยสนามแข่งกีฬาชนิดต่างๆเช่น เบสบอล สเตเดียม หรือ สระว่ายน้ำ “พาร์ค แท ควอน อควอติก เซ็นเตอร์” ที่ตั้งตามชื่อฉลามหนุ่มสุดฮอตเจ้าของเหรียญทอง โอลิมปิก ปี 2008 ที่สำคัญยังห่างจากสถานีรถไฟ มุนฮัค สเตเดียม เพียง 10 นาที
นอกจากนี้ยังมีสนามอื่นที่อยู่ในเมืองข้างๆอย่าง อันซาน วา สเตเดียม รังเหย้าของทีม อันซาน โปลิศ เอฟซี(คล้ายๆสโมสรเพื่อนตำรวจบ้านเรา) ที่จุ 35,000 คน หรือ โกยาง สปอร์ต คอมเพล็กซ์ รังเหย้าของ โกยาง ไฮ เอฟซี(จุ 41,000 ที่นั่ง) ที่สามารถนั่งรถไปได้ในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง
ขณะที่สนามกีฬาประเภทอื่นในเมืองอินชอนนั้น ก็ครบครันทั้งโรงยิมสำหรับแบดมินตัน วอลเลย์บอล ตะกร้อ ยกน้ำหนัก ฮอกกี้ ยิงปืน หรือกีฬาทางน้ำต่างๆ ซึ่งทุกที่หลังจากได้สัมผัสมากับตาตัวเองบอกได้เลยว่ามาตรฐานดีเยี่ยม ที่สำคัญอย่างที่กล่าวไปว่าแทบทุกที่สามารถเดินทางได้อย่างสะดวกสบายด้วยรถไฟใต้ดินที่มีอัตราค่าบริการถูกกว่าบ้านเราเสียอีก
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้อิจฉาคนเกาหลีได้อย่างไรในเมื่อแค่เมืองๆเดียวก็มีสนามกีฬาดีๆสำหรับจัดการแข่งขันให้ชมมากมายครบทุกอรรถรส เรียกได้ว่าสวรรค์ของคอกีฬาอย่างแท้จริง
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
ขณะที่กำลังปลาบปลื้มกับผลงานของทัพ “ช้างศึก” ทีมชาติไทย ภายใต้การคุมบังเหียนของ “ซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง ที่โชว์ฟอร์มยอดเยี่ยมจนคว้าอันดับ 4 เอเชียนเกมส์ เป็นครั้งที่ 4 ในประวัติศาสตร์ อยู่ที่เกาหลีใต้ แต่พลันกลับถึงมาตุภูมิก็ต้องตื่นจากภวังค์อันเนื่องมาจากเจอปัญหาต่างๆที่เหมือนวนเข้าอีหรอบเดิม
อุตส่าห์มีคิวอุ่นเครื่องตาม ฟีฟา เดย์ เหมือนชาวบ้านชาวช่องเขา แถมยังได้ออกไปเยือนต่างแดนถึงถิ่นมังกรแต่สุดท้ายก็เหมือนจะไม่ได้ประโยชน์อะไรกลับมา เจอปัญหาเดิมๆคือนักเตะหลายรายไม่พร้อมต้องขอถอนตัวเพราะผลพวงจากโปรแกรมในประเทศที่บีบอัดแน่นเกินไป สุดท้ายจึงกลายเป็นส่งทีมเฉพาะกิจที่มีขุนพลให้ใช้งานเพียง 15 รายไปร่วมโม่แข้ง แทนที่จะได้เป็นการเตรียมทีมชาติชุดใหญ่ สู้ศึก เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2014 ปลายปีนี้ ที่สิงคโปร์ แต่เอาเถอะครับร่ายยาวไปก็เสียเปล่า กลับมาว่ากันในเรื่องที่จั่วหัวไว้ดีกว่า
หลังจากที่ได้โอกาสจากผู้ใหญ่ให้ไปเกาะติดสถานการณ์ เอเชียนเกมส์ ครั้งที่ 17 ที่ผ่านมา กว่า 18 วัน ทำให้อดรู้สึกอิจฉาคนเกาหลีใต้ไม่ได้ เพราะเมืองอินชอน ที่รับหน้าเสื่อเป็นเจ้าภาพจัดทัวร์นาเมนท์ครั้งนี้นั้นเพียบพร้อมสำหรับคอกีฬาจริงๆทั้งที่เป็นเมืองที่เปรียบเสมือนชนบทบ้านเราไม่ใช่เมืองหลักอย่าง โซล หรือ ปูซาน
เอาแค่ฟุตบอล ภายในเมืองนี้มีสังเวียนแข้งที่ได้มาตรฐานกว่า 10 สนาม และทุกสนามมีการจัดการวางผังอย่างมืออาชีพ แบ่งแยกโซนชัดเจนสำหรับ แฟนบอล ผู้สื่อข่าว ช่างภาพ เรียกได้ว่าสามารถเดินจากเพรสบ็อกซ์บนอัฒจรรย์เข้าห้องแถลงข่าวหรือต่อด้วยมิกซ์โซนภายในเวลาไม่ถึง 1 นาที อย่างเช่นที่ “อินชอน ฟุตบอล สเตเดียม” รังเหย้าของสโมสร อินชอน ยูไนเต็ด ในเค-ลีก ที่ “ช้างศึก” ใช้ลงสนามถึง 4 เกมในรายการนี้ นอกจากจะสวยงามและจุได้กว่า 21,000 คนแล้ว ยังมีลิฟท์คอยอำนวยความสะดวกให้สื่อมวลชนอีกด้วย ส่วนแฟนบอลนั้นสามารถลงรถไฟที่สถานีซองโด แล้วเดินข้ามฝั่งมาถึงสนามในเวลาเพียง 5 นาที
ส่วนที่ มุนฮัค สเตเดียม สังเวียนหลักของเจ้าภาพ ที่ผ่านการจัดฟุตบอลโลกมาแล้วเมื่อปี 2002 ก็อลังการงานสร้าง จุได้ถึง 49,000 คน ซึ่งบรรยากาศยามที่ ไทย ต้องโคจรไปพบ เกาหลีใต้ ในรอบรองชนะเลิศแล้วมีกองเชียร์เจ้าถิ่นแห่มาเต็มสนามนั้นขนลุกเลยทีเดียว นอกจากนี้บริเวณโดยรอบของสนามแห่งนี้ยังห้อมล้อมไปด้วยสนามแข่งกีฬาชนิดต่างๆเช่น เบสบอล สเตเดียม หรือ สระว่ายน้ำ “พาร์ค แท ควอน อควอติก เซ็นเตอร์” ที่ตั้งตามชื่อฉลามหนุ่มสุดฮอตเจ้าของเหรียญทอง โอลิมปิก ปี 2008 ที่สำคัญยังห่างจากสถานีรถไฟ มุนฮัค สเตเดียม เพียง 10 นาที
นอกจากนี้ยังมีสนามอื่นที่อยู่ในเมืองข้างๆอย่าง อันซาน วา สเตเดียม รังเหย้าของทีม อันซาน โปลิศ เอฟซี(คล้ายๆสโมสรเพื่อนตำรวจบ้านเรา) ที่จุ 35,000 คน หรือ โกยาง สปอร์ต คอมเพล็กซ์ รังเหย้าของ โกยาง ไฮ เอฟซี(จุ 41,000 ที่นั่ง) ที่สามารถนั่งรถไปได้ในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง
ขณะที่สนามกีฬาประเภทอื่นในเมืองอินชอนนั้น ก็ครบครันทั้งโรงยิมสำหรับแบดมินตัน วอลเลย์บอล ตะกร้อ ยกน้ำหนัก ฮอกกี้ ยิงปืน หรือกีฬาทางน้ำต่างๆ ซึ่งทุกที่หลังจากได้สัมผัสมากับตาตัวเองบอกได้เลยว่ามาตรฐานดีเยี่ยม ที่สำคัญอย่างที่กล่าวไปว่าแทบทุกที่สามารถเดินทางได้อย่างสะดวกสบายด้วยรถไฟใต้ดินที่มีอัตราค่าบริการถูกกว่าบ้านเราเสียอีก
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้อิจฉาคนเกาหลีได้อย่างไรในเมื่อแค่เมืองๆเดียวก็มีสนามกีฬาดีๆสำหรับจัดการแข่งขันให้ชมมากมายครบทุกอรรถรส เรียกได้ว่าสวรรค์ของคอกีฬาอย่างแท้จริง
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
