คอลัมน์ “The Golf Touch” โดย “วันปีย์ สัจจมาร์ค”
ปัจจัยหนึ่งของการเข้าปะทะลูกกอล์ฟได้อย่างแม่นยำก็คือการที่นักกอล์ฟสามารถจะรักษาระนาบสวิง (swing plane) ให้อยู่ในมุมองศาที่เหมาะสมและสม่ำเสมอในการสวิงแต่ละครั้ง ดังนั้นบทเรียนในวันนี้จึงต้องการให้ผู้อ่านมีความเข้าใจอย่างชัดเจนว่าระนาบสวิงคืออะไร การที่เราสวิงไม้กอล์ฟในแต่ล่ะครั้ง เราสวิงไม้ตามแนวที่เรากำหนดหรือแนวที่เราถนัดเสมอ เพียงแค่ว่าแนวนั้นเหมาะสมกับลักษณะร่างกายของเราและอุปกรณ์ที่เราเลือกใช้ในแต่ละครั้งหรือไม่
เรามาทำแบบฝึกหัดร่วมกันนิดหนึ่งเพื่อทุกคนจะเข้าใจในคำว่าระนาบสวิงได้ตรงกัน แบบฝึกหัดนี้ต้องใช้ไฟฉายหนึ่งกระบอกหรือปากกาเลเซอร์หนึ่งด้าม ลองสมมุติว่ากระบอกไฟฉายในมือคือไม้กอล์ฟของเรา คราวนี้เอาลูกกอล์ฟมาหนึ่งลูกและนำไฟฉายมาเปิดสวิตช์ ผมต้องการให้แต่ละคนฝึกยืนจรดโดยส่องลำแสงของไฟฉายไปที่ลูกกอล์ฟ เมื่อท่านแบ็คสวิงและนำเอาแสงไฟกลับมาในช่วงดาวน์สวิงอยากให้สังเกตว่า ณ จุดที่เราจำลองการปะทะลำแสงของไฟฉายเราส่องกลับมาที่ลูกกอล์ฟหรือไม่ ซ้อมจนกว่าจะทำได้อย่างสม่ำเสมอ
จากนั้นให้กลับท่อนไฟฉายให้ฉายเข้าสู่ตัวเองและยืนจรดเหมือนเมื่อสักครู่นี้ คราวนี้เมื่อแบ็คสวิงไปถึงจุดประมาณครึ่งวงคุณควรจะพบว่าแสงไฟส่องไปที่ตำแหน่งลูกกอล์ฟอย่างแม่นยำถ้าเราขึ้นแบ็คสวิงได้อย่างถูกต้องตามระนาบสวิงที่ควรจะเป็น ถ้าลำแสงฉายใกล้ตัวหรือระหว่างลูกกอล์ฟกับตัวเรานั้นคือการขึ้นแบ็คสวิงที่ชัน (upright)เกินไป ถ้าลำแสงฉายห่างตัวออกไปอีกฝั่งหนึ่งของลูกกอล์ฟหมายความว่าเป็นการขึ้นแบ็คสวิงที่ค่อนข้างจะแบน (flat) เกินไป ควรทำการซ้อมจนกว่าจะขึ้นไม้ได้ตาบระนาบที่เหมาะสม
ถ้าแค่นี้ยังไม่พอเมื่อทำได้ทั้งหมดที่พูดมาแล้วให้ซ้อมการสวิงทั้งขึ้นและลงในทั้งสองรูปแบบที่ไฟฉายส่องลงพื้นและอีกวิธีที่ไฟฉายส่องเข้าหาตัว เมื่อเข้าใจระนาบสวิงที่เหมาะสมแล้วลองเอาความรู้สึกนี้ไปประยุกต์ใช้กับไม้กอล์ฟในสถานการณ์จริง หวังว่าระนาบสวิงของแต่ละคนคงจะมีมาตรฐานที่ดีขึ้นนะครับ
ปัจจัยหนึ่งของการเข้าปะทะลูกกอล์ฟได้อย่างแม่นยำก็คือการที่นักกอล์ฟสามารถจะรักษาระนาบสวิง (swing plane) ให้อยู่ในมุมองศาที่เหมาะสมและสม่ำเสมอในการสวิงแต่ละครั้ง ดังนั้นบทเรียนในวันนี้จึงต้องการให้ผู้อ่านมีความเข้าใจอย่างชัดเจนว่าระนาบสวิงคืออะไร การที่เราสวิงไม้กอล์ฟในแต่ล่ะครั้ง เราสวิงไม้ตามแนวที่เรากำหนดหรือแนวที่เราถนัดเสมอ เพียงแค่ว่าแนวนั้นเหมาะสมกับลักษณะร่างกายของเราและอุปกรณ์ที่เราเลือกใช้ในแต่ละครั้งหรือไม่
เรามาทำแบบฝึกหัดร่วมกันนิดหนึ่งเพื่อทุกคนจะเข้าใจในคำว่าระนาบสวิงได้ตรงกัน แบบฝึกหัดนี้ต้องใช้ไฟฉายหนึ่งกระบอกหรือปากกาเลเซอร์หนึ่งด้าม ลองสมมุติว่ากระบอกไฟฉายในมือคือไม้กอล์ฟของเรา คราวนี้เอาลูกกอล์ฟมาหนึ่งลูกและนำไฟฉายมาเปิดสวิตช์ ผมต้องการให้แต่ละคนฝึกยืนจรดโดยส่องลำแสงของไฟฉายไปที่ลูกกอล์ฟ เมื่อท่านแบ็คสวิงและนำเอาแสงไฟกลับมาในช่วงดาวน์สวิงอยากให้สังเกตว่า ณ จุดที่เราจำลองการปะทะลำแสงของไฟฉายเราส่องกลับมาที่ลูกกอล์ฟหรือไม่ ซ้อมจนกว่าจะทำได้อย่างสม่ำเสมอ
จากนั้นให้กลับท่อนไฟฉายให้ฉายเข้าสู่ตัวเองและยืนจรดเหมือนเมื่อสักครู่นี้ คราวนี้เมื่อแบ็คสวิงไปถึงจุดประมาณครึ่งวงคุณควรจะพบว่าแสงไฟส่องไปที่ตำแหน่งลูกกอล์ฟอย่างแม่นยำถ้าเราขึ้นแบ็คสวิงได้อย่างถูกต้องตามระนาบสวิงที่ควรจะเป็น ถ้าลำแสงฉายใกล้ตัวหรือระหว่างลูกกอล์ฟกับตัวเรานั้นคือการขึ้นแบ็คสวิงที่ชัน (upright)เกินไป ถ้าลำแสงฉายห่างตัวออกไปอีกฝั่งหนึ่งของลูกกอล์ฟหมายความว่าเป็นการขึ้นแบ็คสวิงที่ค่อนข้างจะแบน (flat) เกินไป ควรทำการซ้อมจนกว่าจะขึ้นไม้ได้ตาบระนาบที่เหมาะสม
ถ้าแค่นี้ยังไม่พอเมื่อทำได้ทั้งหมดที่พูดมาแล้วให้ซ้อมการสวิงทั้งขึ้นและลงในทั้งสองรูปแบบที่ไฟฉายส่องลงพื้นและอีกวิธีที่ไฟฉายส่องเข้าหาตัว เมื่อเข้าใจระนาบสวิงที่เหมาะสมแล้วลองเอาความรู้สึกนี้ไปประยุกต์ใช้กับไม้กอล์ฟในสถานการณ์จริง หวังว่าระนาบสวิงของแต่ละคนคงจะมีมาตรฐานที่ดีขึ้นนะครับ
