คอลัมน์ “The Golf Touch” โดย “วันปีย์ สัจจมาร์ค”
โปรเมืองนอกมีฉายาให้กับพัตเตอร์ว่า “The Money Stick” จริงๆ แล้วฉายาพัตเตอร์นั้นมีค่อนข้างมากและหลากหลาย แต่ผมชอบฉายานี้มากที่สุดเพราะเป็นฉายาที่มีความหมายตรงประเด็นที่สุด ไม่ว่าเราจะแข่งกับเพื่อนๆ หรือแข่งในรายการแข่งขันที่มีจัดขึ้น เจ้าพัตเตอร์ในมือเราคือตัวทำเงิน
ถึงแม้ในถุงกอล์ฟของเราจะมีอุปกรณ์มากถึง 14 ชิ้น แต่มีแค่เพียงชิ้นเดียวที่เราใช้ครบทุกหลุม นั่นก็คือพัตเตอร์ บางคนอาจจะคิดค้านอยู่ในใจเพราะจะหยิบยกลูกที่ชิพลงหลุม ระเบิดทรายลงหลุม ตีช็อตขึ้นกรีนดีมากจนลงหลุม หรือแม้กระทั่งการตีโฮลอินวันที่ไม่จำเป็นต้องใช้พัตเตอร์ในการเล่นหลุมนั้นมาเป็นคำโต้แย้ง และก็เป็นคำโต้แย้งที่ถูกต้องในแง่หลักการ แต่มีผลในโลกความเป็นจริงน้อยมาก ผมถามจริงๆ เถอะ คุณตีลูกลงหลุมโดยไม่ใช้พัตเตอร์ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ และเกิดขึ้นบ่อยแค่ไหน ถ้าเราเป็นคนพัตต์ดีการตีไปออนหมายความว่าไม่เบอร์ดีก็พาร์ ขณะที่ถ้าตีไปไม่ออนแก้ไขเข้ามาและพัตต์ดี เราน่าจะรักษาพาร์เอาไว้ได้หรืออย่างแย่ก็แค่โบกี ดังนั้นพัตเตอร์จะต้องเป็นไม้ที่คมที่สุดในกระเป๋าของเรา
วันนี้มีแบบฝึกหัดง่ายๆ มาฝาก เมื่อไม่นานมานี้ ซูซานน์ เพตเตอร์เซน ก็ได้โชว์แบบฝึกหัดเดียวกันนี้ในรายการโทรทัศน์ที่สหรัฐอเมริกา โดยให้เริ่มจากระยะใกล้หลุมมากๆ ไม่เกินสามฟุต เข้าจรดลูกตามปกติและดันลูกไปลงหลุมโดยไม่ต้องมีแบ็กสวิง (backswing) พูดง่ายๆ คือเข็นลูกลงไปลงหลุมดื้อๆ เลย ทำอย่างนั้นสัก 2-3 ครั้งแล้วขยับถอยห่างออกมาจากหลุมอีกเล็กน้อย พัตต์ต่อไปโดยคราวนี้ให้มีแบ็กสวิงน้อยที่สุดก่อนจะดันลูกไปข้างหน้าให้ลงหลุมอีกเช่นเดิม ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ โดยถอยห่างจากหลุมออกไปอีกเรื่อยๆ และทุกครั้งที่เพิ่มระยะก็ให้เพิ่มแบ็กสวิงขึ้นมาได้เล็กน้อย ทำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะพอใจ อย่าลืมนะครับว่าลงทุนมากก็ได้คืนมาก ดังนั้นคำว่าซ้อมจนพอใจของแต่ละคนอาจจะใช้เวลามากไม่เท่ากัน
โปรเมืองนอกมีฉายาให้กับพัตเตอร์ว่า “The Money Stick” จริงๆ แล้วฉายาพัตเตอร์นั้นมีค่อนข้างมากและหลากหลาย แต่ผมชอบฉายานี้มากที่สุดเพราะเป็นฉายาที่มีความหมายตรงประเด็นที่สุด ไม่ว่าเราจะแข่งกับเพื่อนๆ หรือแข่งในรายการแข่งขันที่มีจัดขึ้น เจ้าพัตเตอร์ในมือเราคือตัวทำเงิน
ถึงแม้ในถุงกอล์ฟของเราจะมีอุปกรณ์มากถึง 14 ชิ้น แต่มีแค่เพียงชิ้นเดียวที่เราใช้ครบทุกหลุม นั่นก็คือพัตเตอร์ บางคนอาจจะคิดค้านอยู่ในใจเพราะจะหยิบยกลูกที่ชิพลงหลุม ระเบิดทรายลงหลุม ตีช็อตขึ้นกรีนดีมากจนลงหลุม หรือแม้กระทั่งการตีโฮลอินวันที่ไม่จำเป็นต้องใช้พัตเตอร์ในการเล่นหลุมนั้นมาเป็นคำโต้แย้ง และก็เป็นคำโต้แย้งที่ถูกต้องในแง่หลักการ แต่มีผลในโลกความเป็นจริงน้อยมาก ผมถามจริงๆ เถอะ คุณตีลูกลงหลุมโดยไม่ใช้พัตเตอร์ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ และเกิดขึ้นบ่อยแค่ไหน ถ้าเราเป็นคนพัตต์ดีการตีไปออนหมายความว่าไม่เบอร์ดีก็พาร์ ขณะที่ถ้าตีไปไม่ออนแก้ไขเข้ามาและพัตต์ดี เราน่าจะรักษาพาร์เอาไว้ได้หรืออย่างแย่ก็แค่โบกี ดังนั้นพัตเตอร์จะต้องเป็นไม้ที่คมที่สุดในกระเป๋าของเรา
วันนี้มีแบบฝึกหัดง่ายๆ มาฝาก เมื่อไม่นานมานี้ ซูซานน์ เพตเตอร์เซน ก็ได้โชว์แบบฝึกหัดเดียวกันนี้ในรายการโทรทัศน์ที่สหรัฐอเมริกา โดยให้เริ่มจากระยะใกล้หลุมมากๆ ไม่เกินสามฟุต เข้าจรดลูกตามปกติและดันลูกไปลงหลุมโดยไม่ต้องมีแบ็กสวิง (backswing) พูดง่ายๆ คือเข็นลูกลงไปลงหลุมดื้อๆ เลย ทำอย่างนั้นสัก 2-3 ครั้งแล้วขยับถอยห่างออกมาจากหลุมอีกเล็กน้อย พัตต์ต่อไปโดยคราวนี้ให้มีแบ็กสวิงน้อยที่สุดก่อนจะดันลูกไปข้างหน้าให้ลงหลุมอีกเช่นเดิม ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ โดยถอยห่างจากหลุมออกไปอีกเรื่อยๆ และทุกครั้งที่เพิ่มระยะก็ให้เพิ่มแบ็กสวิงขึ้นมาได้เล็กน้อย ทำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะพอใจ อย่าลืมนะครับว่าลงทุนมากก็ได้คืนมาก ดังนั้นคำว่าซ้อมจนพอใจของแต่ละคนอาจจะใช้เวลามากไม่เท่ากัน
