คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
อยากเป็นนักพัตต์ที่ดีต้องมีหน้าที่ 3 ด้วยกัน!
ประการแรกคือเรื่องของการให้น้ำหนัก ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญที่สุดของการพัตต์ ถ้าอ้างจากคำพูดของ โคลิน มอนต์โกเมอรี่ และผลวิจัยของผู้เชี่ยวชาญกีฬากอล์ฟ การให้น้ำหนักของพัตต์ที่ดีควรมีระยะเลยหลุม 18 นิ้ว
บางคนอาจจะสงสัยว่า การให้น้ำหนักเลยหลุมแล้วมันจะดีได้อย่างไร ข้อดีข้อแรกคือ พัตต์ที่ไม่ถึงหลุมไม่มีวันลงหลุม เปอร์เซ็นต์ความสำเร็จเท่ากับ 0% และจากบรรดาพัตต์ที่ถึงหลุมจนเลยหลุมจากระยะต่างๆกัน เขาได้พบว่า การให้น้ำหนักให้ลูกหยุด 18 นิ้วเลยหลุม เป็นการให้น้ำหนักที่มีผลลัพธ์ ลูกชนขอบหลังแล้วลงหลุม หรือเกี่ยวขอบแล้วลงหลุมมากที่สุด! เบากว่า 18 นิ้วจะมีอาการตกไลน์เกิดขึ้น แรงกว่า 18 นิ้วก็จะสะบัดออกอยู่เรื่อยๆ
การฝึกซ้อมที่ง่ายที่สุดก็คือ การซ้อมพัตต์เข้าครึ่งวงกลมรัศมี 18 นิ้ว โดยพัตต์ให้ลูกไปหยุดในครึ่งวงกลมนี้ 10 ลูกติดต่อกัน เพื่อสร้างความรู้สึกในการให้น้ำหนัก ถ้าลูกไหนหลุดออกนอกวง ให้นำกลับมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ เมื่อสำเร็จแล้วก็สามารถถอยห่างจากหลุมออกไปเรื่อยๆ หรือเพิ่มความท้าทายโดยการเพิ่มจำนวนลูกเข้าไปให้มากกว่าเดิม
ประการที่ 2 เป็นเรื่องของการให้ไลน์ ซึ่งเรื่องนี้มักจะมาจากความสามารถในการอ่านไลน์ของแต่ละคน ผนวกกับการให้น้ำหนักที่ถูกต้อง จะได้เป็นสมการที่ถูกต้องดังนี้ (ไลน์ถูก+น้ำหนักถูก=ลงหลุม) ถ้าปัจจัยเรื่องไลน์หรือน้ำหนักเปลี่ยนแปลงไป ต้องเปลี่ยนทั้ง 2 อย่าง มิเช่นนั้นแล้วเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จจะลดน้อยลง
การฝึกซ้อมง่ายๆอยากให้ลองฝึกโดยการหาไลน์ที่เป็นซ้ายหรือขวาอย่างชัดเจน โดยการนำสกอร์การ์ดมาปิดหลุมไว้ทางฝั่งครึ่งหลุมล่าง ผลคือเมื่อไหร่ที่น้ำหนักกับไลน์มาคู่กัน ลูกจะกลิ้งลงหลุมจากฝั่งครึ่งหลุมบนนั่นเอง
ประการสุดท้ายคือจินตนาการ นักกอล์ฟที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่มักมีจินตนาการในการเล่นกอล์ฟเป็นส่วนประกอบสำคัญเสมอ ผมขอแสดงความเสียใจกับคนที่ไม่ค่อยมีจินตนาการมา ณ ที่นี้ เพราะว่าเรื่องนี้ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่พอฝึกกันได้ แต่ถ้าจะให้พูดแบบฟันธงกันแล้ว จะเป็นลักษณะที่ว่า “มีมาแต่เกิด” กับ “ไม่มี” ดังนั้นนักกอล์ฟที่ขาดข้อสุดท้ายนี้จะต้องยึดคติคำว่า “Two out of three is not bad!”
ท้ายที่สุดเมื่อเราสามารถพัฒนาทั้ง 3 ประการดังกล่าวได้ สิ่งที่อยากให้จำขึ้นใจก็คือ เมื่อเรามีน้ำหนักและไลน์ในใจแล้วจะต้องปฏิบัติโดยไม่ลังเล…
อยากเป็นนักพัตต์ที่ดีต้องมีหน้าที่ 3 ด้วยกัน!
ประการแรกคือเรื่องของการให้น้ำหนัก ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญที่สุดของการพัตต์ ถ้าอ้างจากคำพูดของ โคลิน มอนต์โกเมอรี่ และผลวิจัยของผู้เชี่ยวชาญกีฬากอล์ฟ การให้น้ำหนักของพัตต์ที่ดีควรมีระยะเลยหลุม 18 นิ้ว
บางคนอาจจะสงสัยว่า การให้น้ำหนักเลยหลุมแล้วมันจะดีได้อย่างไร ข้อดีข้อแรกคือ พัตต์ที่ไม่ถึงหลุมไม่มีวันลงหลุม เปอร์เซ็นต์ความสำเร็จเท่ากับ 0% และจากบรรดาพัตต์ที่ถึงหลุมจนเลยหลุมจากระยะต่างๆกัน เขาได้พบว่า การให้น้ำหนักให้ลูกหยุด 18 นิ้วเลยหลุม เป็นการให้น้ำหนักที่มีผลลัพธ์ ลูกชนขอบหลังแล้วลงหลุม หรือเกี่ยวขอบแล้วลงหลุมมากที่สุด! เบากว่า 18 นิ้วจะมีอาการตกไลน์เกิดขึ้น แรงกว่า 18 นิ้วก็จะสะบัดออกอยู่เรื่อยๆ
การฝึกซ้อมที่ง่ายที่สุดก็คือ การซ้อมพัตต์เข้าครึ่งวงกลมรัศมี 18 นิ้ว โดยพัตต์ให้ลูกไปหยุดในครึ่งวงกลมนี้ 10 ลูกติดต่อกัน เพื่อสร้างความรู้สึกในการให้น้ำหนัก ถ้าลูกไหนหลุดออกนอกวง ให้นำกลับมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ เมื่อสำเร็จแล้วก็สามารถถอยห่างจากหลุมออกไปเรื่อยๆ หรือเพิ่มความท้าทายโดยการเพิ่มจำนวนลูกเข้าไปให้มากกว่าเดิม
ประการที่ 2 เป็นเรื่องของการให้ไลน์ ซึ่งเรื่องนี้มักจะมาจากความสามารถในการอ่านไลน์ของแต่ละคน ผนวกกับการให้น้ำหนักที่ถูกต้อง จะได้เป็นสมการที่ถูกต้องดังนี้ (ไลน์ถูก+น้ำหนักถูก=ลงหลุม) ถ้าปัจจัยเรื่องไลน์หรือน้ำหนักเปลี่ยนแปลงไป ต้องเปลี่ยนทั้ง 2 อย่าง มิเช่นนั้นแล้วเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จจะลดน้อยลง
การฝึกซ้อมง่ายๆอยากให้ลองฝึกโดยการหาไลน์ที่เป็นซ้ายหรือขวาอย่างชัดเจน โดยการนำสกอร์การ์ดมาปิดหลุมไว้ทางฝั่งครึ่งหลุมล่าง ผลคือเมื่อไหร่ที่น้ำหนักกับไลน์มาคู่กัน ลูกจะกลิ้งลงหลุมจากฝั่งครึ่งหลุมบนนั่นเอง
ประการสุดท้ายคือจินตนาการ นักกอล์ฟที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่มักมีจินตนาการในการเล่นกอล์ฟเป็นส่วนประกอบสำคัญเสมอ ผมขอแสดงความเสียใจกับคนที่ไม่ค่อยมีจินตนาการมา ณ ที่นี้ เพราะว่าเรื่องนี้ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่พอฝึกกันได้ แต่ถ้าจะให้พูดแบบฟันธงกันแล้ว จะเป็นลักษณะที่ว่า “มีมาแต่เกิด” กับ “ไม่มี” ดังนั้นนักกอล์ฟที่ขาดข้อสุดท้ายนี้จะต้องยึดคติคำว่า “Two out of three is not bad!”
ท้ายที่สุดเมื่อเราสามารถพัฒนาทั้ง 3 ประการดังกล่าวได้ สิ่งที่อยากให้จำขึ้นใจก็คือ เมื่อเรามีน้ำหนักและไลน์ในใจแล้วจะต้องปฏิบัติโดยไม่ลังเล…
