คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
เรื่องการปรับวงสวิงหรือการพัฒนาวงสวิง เป็นที่นักกอล์ฟทุกระดับฝีมือจะต้องปรับอยู่เรื่อยๆ คนที่โชคดีจะมีช่วงที่ปรับแล้วได้ตามที่ต้องการและคงสภาพนั้นไว้ได้เป็นระยะๆ บางคนก็ระยะยาว บางคนโชคไม่ดีก็ได้เพียงระยะสั้น ส่วนคนที่โชคไม่ดีเอามากๆก็คือคนที่ปรับอยู่ตลอดเวลาเสมือนคนหลงทาง หาทางสว่างไม่เจอ
หลายครั้งคนที่อยู่ในหมวดหมู่นี้ ชอบเข้าใจว่าวงสวิงตัวเองจะต้องมีอะไรแก้เยอะแยะไปหมด แก้ท่ายืน แก้แบ็คสวิง แก้ดาวน์สวิง แก้ฟอว์โลทรู พอแก้ทุกอย่างดูเหมือนจะดีแล้วก็แก้อีก เพราะวงไม่สวย ต้องแก้ให้สวย ยิ่งในกรณีของคนที่พื้นฐานกอล์ฟดีอยู่แล้ว บางครั้งไม่ต้องแก้เยอะเลยครับ เพราะผลงานเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ดังนั้นการแก้เพียงเล็กน้อยแต่ได้ประสิทธิภาพตามต้องการ จึงสำคัญกว่าการตั้งใจเรียนให้คุ้มค่าโปร
ผมมีตัวอย่างจากทัวร์รายล่าสุดอย่าง เจมส์ ดริสโค่ล (James Driscoll) ที่พึ่งจะทำผลงานติดอันดับแปด ในรายการ เอชพี ไบรอน เนลสัน แชมเปี้ยนชิพ และตามด้วยอันดับห้า ในรายการ เดอะ ทราเวลเลอร์ แชมเปี้ยนชิพ รวมทั้งขึ้นมาอยู่อันดับ 276 ของโลก หลังจากที่อันดับโลกปีที่แล้วนั้นหล่นไปถึงอันดับ 402 ของโลก
การปรับเปลี่ยนของดริสโค่ลนั้นถือว่าน้อยมาก เรื่องราวก็คือ แค้ดดี้ของเขาซึ่งเป็นเพื่อนกับ ฌอน โฟลีย์ ได้แนะนำให้เขาลองพูดคุยกับโฟลีย์ดู ปรากฎว่าหลังจากที่ได้คุยกัน ดูวงสวิงกัน ประมาณ 1 ชม.ครึ่ง ปรากฎว่าโฟลีย์ปรับเพียงแค่ 2 อย่างเท่านนั้น อย่างแรกคือ ตำแหน่งลูกกอล์ฟเมื่อเขาเข้าจรดลูก และเรื่องที่ 2 คือการเปลี่ยนน้ำหนักที่ทิ้งบนเท้าทั้งสองข้างขณะที่ยืน
ทั้งสองเรื่องนี้ถือว่าเป็นการปรับเปลี่ยนในช่วงเซ็ตอัพหรือในช่วงพรีสวิงเท่านั้น แล้วก็เป็นการปรับเปลี่ยนที่น้อยมาก น้อยจนที่ไม่น่าเชื่อว่า เมื่อนักกอล์ฟคนนึงได้มาเจอกับครูชั้นนำของวงการกอล์ฟโลก คำตอบที่ได้รับและสิ่งที่ได้มา คือเพียงขยับลูกและขยับเท้าเท่านั้นเองหรือ แค่นี้พอแล้วหรือ ในการที่จะปรับเกมคนๆนึง เพราะอย่าลืมนะครับว่า ไม่ได้แก้ขาขึ้น ไม่ได้แก้ขาลง หรืออะไรยิ่งใหญ่มากมายเลย แต่ผลงานล่าสุดก็น่าจะเป็นข้อพิสูจน์ได้ว่า บางทีคนที่มีพื้นฐานดีอยู่แล้ว สิ่งที่ขาดเป็นเพียงแค่ประกายไฟอันเล็กๆอันนึงเท่านั้น ที่สามารถทำให้นักกอล์ฟท่านนั้นหลุดจากโลกที่มืดมนและหาทางสว่างจนเจอ