คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
ไม่ได้เขียนเกี่ยวกับการสอนมานานแล้ว สัปดาห์นี้เอาแบบฝึกหัดมาฝากแฟนๆคอลัมส์แล้วกันนะครับ ถ้าจะมีแบบฝึกหัดสักอย่างหนึ่งที่จะช่วยให้เราเล่นลูกสั้นได้ดีขึ้น ก็น่าจะเป็นเรื่องของทำยังไงให้เข้าปะทะลูกได้อย่างแม่นยำ
โดยทั่วไปแล้วลักษณะการเล่นลูกสั้นให้ได้ดี อย่างแรกแน่นอนว่าเราต้องสามารถที่จะควบคุมระยะได้ เพราะฉะนั้นลูกที่เราตีออกไประยะจะไม่ห่างจากเป้าหมายเท่าใดนัก ไม่ว่าจะซ้ายหรือจะขวาก็ตาม การคุมระยะเป็นเรื่องที่สำคัญกว่าทิศทางด้วยซ้ำ ดังนั้นสิ่งที่จะช่วยให้เราคุมระยะและคุมน้ำหนักได้ดีมากๆ ไม่ว่าเราจะใช้กลไกของการขึ้นมากขึ้นน้อยเป็นตัวกำหนดเรื่องของระยะ หรือจะใช้ความรู้สึกในเรื่องของการสวิงเร็วสวิงช้าเพื่อกำหนดความต่างของระยะก็ตาม สุดท้ายแล้วมันต้องมีปัจจัยคงที่อยู่อย่างหนึ่ง นั่นก็คือการเข้าปะทะลูกที่แม่นยำ
ถ้าเราเข้าปะทะลูกไม่แม่นยำ โดนด้านล่างของเหล็กบ้าง โดนด้านบนของเหล็กบ้าง ผลคือระยะจะเปลี่ยน ส่วนมากแล้ววิธีการอิมแพคลักษณะเช่นนี้ (ไม่โดนกลางไม้) อาจจะเป็นวิธีของโปรหรือคนที่มีพรสวรรค์สูงจริงๆ ที่ตั้งใจตีใบบนเพื่อให้ระยะมันหายไป แต่โดยทั่วไปแล้วบุคคลทั่วไปไม่น่าทำเพราะมีโอกาสพลาดมากกว่า
ดังนั้นสิ่งที่จะช่วยนักกอล์ฟทุกคนไม่ว่าจะเป็นมือสมัครเล่นหรือมือโปรก็ตาม คือเราต้องเป็นคนแม่นลูก ลองเอาแบบฝึกหัดของไทเกอร์มาลองดูครับ(ซ้อมมือเดียว)
สำหรับนักกอล์ฟมือขวาให้จับ SW หรือ PW แล้วใช้มือขวามือเดียว ตำแหน่งการจับให้จับเหมือนการจับกริพแบบปกติบนไม้กอล์ฟ คือเมื่อจับสองมือตำแหน่งมือขวาเราอยู่ตรงไหนก็ให้เราจับตรงนั้น อาจจะเป็นตำแหน่งประมาณกลางกริพ หลังจากนั้นยืนในท่าชิพปกติของคุณ สังเกตให้ดีว่าศอกขวาควรจะอยู่หน้าลำตัว อาจจะไม่ถึงกับจิ้มมาตรงตำแหน่งของสะดือซะทีเดียวแต่ก็ใกล้เคียงอยู่ในตำแหน่งที่ห่างจากสะดือไปไม่มากนัก หลังจากนั้นแบ็คสวิงโดยการหมุนไหล่แล้วพับข้อศอกขวา ข้อมือจะพับหรือไม่พับน่าจะปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ และแน่นอนครับคนที่ข้อมือแข็งแรง ข้อแขนแข็งแรง ก็จะเป็นคนที่ควบคุมตรงนี้ได้ดีกว่าคนที่ข้อมือไม่แข็งแรง หรือข้อแขนไม่แข็งแรง หลังจากนั้นลงมาอิมแพ็คลูก รักษาให้ศอกกลับมาอยู่ด้านหน้าตัวเหมือนเดิมและเมื่อถึงตำแหน่งที่ไม้เข้าปะทะลูก ณ จุดนี้ เราควรมองเห็นหลังมือของตัวเองเล็กน้อย ขึ้นอยู่กับว่าเราจับสตรองมากหรือน้อยนั่นเอง
สำคัญก็คือ 1.แขนหรือศอกอยู่หน้าลำตัว 2.ตำแหน่งมือนำหน้าจุดปะทะหรือนำหน้าลูกกอล์ฟ 3.เห็นซีกหลังมือมากกว่าที่เห็นฝ่ามือ และเมื่ออิมแพ็คแล้ว ลูกที่จะออกไปควรจะเป็นลูกที่มีลักษณะพุ่ง เป็นการเข้าปะทะในมุมชัน ซึ่งเหมาะแก่การเล่นลูก chip, pitch หรือแม้กระทั่งมุมเข้าหาลูกในการระเบิดทราย ไปจนถึงมุมตีเหล็กสั้นหรือเหล็กกลางที่ดี ช่วยเราได้หมดเลยในเรื่องของการเข้าปะทะลูกได้อย่างสม่ำเสมอ เป็นแบบฝึกหัดที่ไทเกอร์เองก็ใช้มานานแล้ว
ไม่ได้เขียนเกี่ยวกับการสอนมานานแล้ว สัปดาห์นี้เอาแบบฝึกหัดมาฝากแฟนๆคอลัมส์แล้วกันนะครับ ถ้าจะมีแบบฝึกหัดสักอย่างหนึ่งที่จะช่วยให้เราเล่นลูกสั้นได้ดีขึ้น ก็น่าจะเป็นเรื่องของทำยังไงให้เข้าปะทะลูกได้อย่างแม่นยำ
โดยทั่วไปแล้วลักษณะการเล่นลูกสั้นให้ได้ดี อย่างแรกแน่นอนว่าเราต้องสามารถที่จะควบคุมระยะได้ เพราะฉะนั้นลูกที่เราตีออกไประยะจะไม่ห่างจากเป้าหมายเท่าใดนัก ไม่ว่าจะซ้ายหรือจะขวาก็ตาม การคุมระยะเป็นเรื่องที่สำคัญกว่าทิศทางด้วยซ้ำ ดังนั้นสิ่งที่จะช่วยให้เราคุมระยะและคุมน้ำหนักได้ดีมากๆ ไม่ว่าเราจะใช้กลไกของการขึ้นมากขึ้นน้อยเป็นตัวกำหนดเรื่องของระยะ หรือจะใช้ความรู้สึกในเรื่องของการสวิงเร็วสวิงช้าเพื่อกำหนดความต่างของระยะก็ตาม สุดท้ายแล้วมันต้องมีปัจจัยคงที่อยู่อย่างหนึ่ง นั่นก็คือการเข้าปะทะลูกที่แม่นยำ
ถ้าเราเข้าปะทะลูกไม่แม่นยำ โดนด้านล่างของเหล็กบ้าง โดนด้านบนของเหล็กบ้าง ผลคือระยะจะเปลี่ยน ส่วนมากแล้ววิธีการอิมแพคลักษณะเช่นนี้ (ไม่โดนกลางไม้) อาจจะเป็นวิธีของโปรหรือคนที่มีพรสวรรค์สูงจริงๆ ที่ตั้งใจตีใบบนเพื่อให้ระยะมันหายไป แต่โดยทั่วไปแล้วบุคคลทั่วไปไม่น่าทำเพราะมีโอกาสพลาดมากกว่า
ดังนั้นสิ่งที่จะช่วยนักกอล์ฟทุกคนไม่ว่าจะเป็นมือสมัครเล่นหรือมือโปรก็ตาม คือเราต้องเป็นคนแม่นลูก ลองเอาแบบฝึกหัดของไทเกอร์มาลองดูครับ(ซ้อมมือเดียว)
สำหรับนักกอล์ฟมือขวาให้จับ SW หรือ PW แล้วใช้มือขวามือเดียว ตำแหน่งการจับให้จับเหมือนการจับกริพแบบปกติบนไม้กอล์ฟ คือเมื่อจับสองมือตำแหน่งมือขวาเราอยู่ตรงไหนก็ให้เราจับตรงนั้น อาจจะเป็นตำแหน่งประมาณกลางกริพ หลังจากนั้นยืนในท่าชิพปกติของคุณ สังเกตให้ดีว่าศอกขวาควรจะอยู่หน้าลำตัว อาจจะไม่ถึงกับจิ้มมาตรงตำแหน่งของสะดือซะทีเดียวแต่ก็ใกล้เคียงอยู่ในตำแหน่งที่ห่างจากสะดือไปไม่มากนัก หลังจากนั้นแบ็คสวิงโดยการหมุนไหล่แล้วพับข้อศอกขวา ข้อมือจะพับหรือไม่พับน่าจะปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ และแน่นอนครับคนที่ข้อมือแข็งแรง ข้อแขนแข็งแรง ก็จะเป็นคนที่ควบคุมตรงนี้ได้ดีกว่าคนที่ข้อมือไม่แข็งแรง หรือข้อแขนไม่แข็งแรง หลังจากนั้นลงมาอิมแพ็คลูก รักษาให้ศอกกลับมาอยู่ด้านหน้าตัวเหมือนเดิมและเมื่อถึงตำแหน่งที่ไม้เข้าปะทะลูก ณ จุดนี้ เราควรมองเห็นหลังมือของตัวเองเล็กน้อย ขึ้นอยู่กับว่าเราจับสตรองมากหรือน้อยนั่นเอง
สำคัญก็คือ 1.แขนหรือศอกอยู่หน้าลำตัว 2.ตำแหน่งมือนำหน้าจุดปะทะหรือนำหน้าลูกกอล์ฟ 3.เห็นซีกหลังมือมากกว่าที่เห็นฝ่ามือ และเมื่ออิมแพ็คแล้ว ลูกที่จะออกไปควรจะเป็นลูกที่มีลักษณะพุ่ง เป็นการเข้าปะทะในมุมชัน ซึ่งเหมาะแก่การเล่นลูก chip, pitch หรือแม้กระทั่งมุมเข้าหาลูกในการระเบิดทราย ไปจนถึงมุมตีเหล็กสั้นหรือเหล็กกลางที่ดี ช่วยเราได้หมดเลยในเรื่องของการเข้าปะทะลูกได้อย่างสม่ำเสมอ เป็นแบบฝึกหัดที่ไทเกอร์เองก็ใช้มานานแล้ว
