คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
คำถามสุดท้ายที่ผมถาม คอลิน มอนต์โกเมอรี่ วันที่นั่งสัมภาษณ์เขาที่ภูเก็ต คือ ไทเกอร์จะกลับมาได้ไหม? และจะกลับมายิ่งใหญ่เหมือนเดิมหรือไม่? ผมทราบอยู่เต็มอกว่า คอลิน มอนต์โกเมอรี่ เป็นคนที่วาทะศิลป์ดี และเป็นคนฉลาดพูด เพราะฉะนั้นถ้าเขาจะเลี่ยงที่จะไม่ตอบตรงๆ ก็ย่อมทำได้ แต่ผมดีใจที่เขาไม่ทำ
คำตอบอย่างเต็มปากเต็มคำคือ “ไทเกอร์ กลับมาแน่!” เพียงแค่จะเมื่อไหร่ และจะประสบความสำเร็จถึงระดับไหน เป็นสิ่งที่เขาคิดว่าไม่มีใคร แม้กระทั่งตัว ไทเกอร์ เองจะล่วงรู้ได้ คอลิน ขยายความต่อถึงความสำคัญ และผลประโยชน์ที่ตัวไทเกอร์ ได้สร้างให้วงการกอล์ฟ และแม้กระทั่ง บรรดาคู่แข่งขันของ ไทเกอร์ ต่างก็อยากให้เขากลับมาประสบความสำเร็จบนสังเวียนอีกครั้งเช่นกัน ส่วนรายละเอียดอื่นๆของบทสัมภาษณ์ รอติดตามในรายการ TeeOff แล้วกันนะครับ
แต่จากการพูดคุยครั้งนี้ ทำให้ผมนึกถึงว่า แรงบันดาลใจของนักกอล์ฟหมายเลข 5 ในปัจจุบัน และความมุ่งมั่นที่จะคว้าชัยชนะรายการเมเจอร์เพิ่มอีกอย่างน้อย 4 รายการ มันจะเพียงพอหรือไม่ที่จะกระตุกหนวดเสือที่หลับใหลให้กลับมาอาละวาดอีกครั้ง แน่นอนที่สุดว่าเสือตื่นน่ากลัวกว่าเสือหลับ แต่ถ้าตื่นขึ้นมาแล้วยังอิ่มอยู่ ก็อาจจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเท่าไหร่ สิ่งที่ต้องรอดูคือเมื่อไหร่ เสือจะหิว และกว่าจะถึงวันที่หิว จะเหลือเวลาพอที่จะคว้าอีก 5 เมเจอร์เพื่อทำลายสถิติเดิมของลุงแจ๊คได้หรือไม่
คนที่เคยเป็นนักกีฬาหรือคนที่เคยมุ่งมั่นแข่งขันและชิงดีชิงเด่นถึงระดับสูงสุดในชีวิตมา น่าจะเข้าใจเรื่องนี้ดี ว่าความหิวกระหายที่อยากได้ความสำเร็จ เป็นปัจจัยสำคัญที่สุดที่ไม่มีอะไรหรือใครมาทดแทนให้ได้ มันคือกองไฟที่ประทุและเผาไหม้อยู่ข้างใน ที่แต่ละคนจะต้องมีวิธีรักษา ให้คุกรุ่นเอาไว้ แม้กระทั่งในช่วงที่แย่ที่สุดของชีวิต เพราะตราบใดที่กองไฟนั้นยังไม่มอดดับไปเสียทั้งหมด ก็ยังมีโอกาสที่มันจะโหมลุกโชนกลับขึ้นมาใหม่ได้
มีคำพูดของ ลี เทรอวิโน่ สุดยอดนักกอล์ฟอีกท่านนึง ที่ได้เปรียบเปรยการไล่ล่าความสำเร็จของนักกอล์ฟเอาไว้อย่างสั้นๆ แต่ได้ใจความ ลี บอกว่า “A hungry dog hunts best.”
