คอลัมน์ Final Quarter โดย ลุงแซม
อิ่มเอมกันไปสำหรับคออเมริกัน ฟุตบอล เอ็นเอฟแอล (NFL) ที่ชอบเกมบุกแบบระเบิดระเบ้อด้วยการขว้าง เพราะการแข่งขันในสัปดาห์ที่ 6 มีอยู่หลายคู่ที่ทำสกอร์ใส่กันแบบทิ้งบอมบ์
โดยคู่เอกคงหนีไม่พ้นการปะทะกันระหว่าง นิวยอร์ก ไจแอนท์ส กับ นิวออร์ลีนส์ เซ็นต์ส ซึ่งผมเสียดายเป็นอย่างยิ่งที่พลาดชมด้วยตาตนเอง เนื่องจากมิทราบว่าเคเบิลทีวีบ้านเราสลับมาถ่ายทอดสดคู่ดังกล่าว จนกระทั่ง “บ.ก.เดื่อ” ธีรพัฒน์ อัครเศรณี เดินมาสะกิดถามทำนองว่า ควอเตอร์แบ็กเซ็นต์ส นี่ใครกัน อาศัยคล่องแคล่วว่องไวขว้างกระจายพาทีมถลุงชัย 48-27 คำตอบ...บุรุษร่างเล็กผู้นั้นคือ ดรูว์ บรีส์
ฝีไม้ลายมือของ บรีส์ ระบือไกลตั้งแต่สมัยนำทัพ ซานดิอาโก ชาร์จเจอร์ส การมาอยู่กับ “นักบุญ” ที่มีอาวุธครบมือทั้งเกมวิ่งและขว้าง ทำให้ 5 เกมผ่านไปผู้เล่นวัย 30 ปี ขว้างไปแล้ว 13 ทัชดาวน์ ได้ระยะ 1,400 หลาพอดิบพอดี แต่ผลงานตรงนี้ต้องยกความดีความชอบให้พวกปิดทองหลังพระอย่างบรรดา “ออฟเฟนซีฟ ไลน์แมน” ด้วยที่ช่วยปกป้องไม่ให้ ทีมรับ “ยักษ์ใหญ่” ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องการกดดันควอเตอร์แบ็กคู่แข่ง เข้ามาสัมผัสเนื้อต้องตัวของ บรีส์ ได้แม้แต่หนเดียว เล่นเอา ทอม คอฟลิน หัวหน้าโค้ชไจแอนท์ส ก่นลูกทีมพอสมควร
ส่วน นิวอิงแลนด์ แพทริออตส์ ทำผมอึ้ง เปิดสนามที่เต็มไปด้วยเกล็ดน้ำแข็งถล่ม เทนเนสซี ไตตันส์ 59-0 นี่เป็นความห่างของสกอร์มากที่สุดเทียบตอน ลอสแองเจลลิส แรมส์ ปู้ยี้ปู้ยำ แอตแลนตา ฟอลคอนส์ เมื่อปี 1976 ครั้งยังเป็นลีก NFL-AFL เกมนี้ ทอม เบรดี ได้ระบายขว้างไปถึง 6 ทัชดาวน์ สำหรับเหตุผลแห่งความตกต่ำของไตตันส์ คงไม่ใช่การปล่อย อัลเบิร์ต เฮย์นเวิร์ธ สุดยอดดีเฟนด์ซีฟ แท็คเกิล ออกไป แต่เป็นเพราะกำลังใจที่แห้งเหือด ซีซันก่อนชนะมากสุดในลีก 13-3 เกม ทว่าผ่าน 6 สัปดาห์ ลูกทีมของ เจฟฟ์ ฟิสเชอร์ ยังไม่ชนะใครเลย
แม้เรตติ้งการขว้างของ บรีส์ และ เบรดี กระฉูด แต่เมื่อวัดที่ระยะการขว้างเป็น เบน โรธลิสเบอร์เกอร์ ปาบอลกระจายได้ถึง 417 หลา 2 ทัชดาวน์ เสียไป 1 อินเทอร์เซปต์ ในเกมนำ พิตต์สเบิร์ก สตีลเลอร์ส อัด คลีฟแลนด์ บราวน์ส 27-14 ใครที่เป็นคอคนชนคนคงรู้สึกผิดปกติ เพราะรู้กันอยู่ว่า “คนเหล็ก” มักใช้เกมวิ่งผนวกเกมรับคอยจัดการคู่แข่ง แต่นี่ใยต้องให้ “บิ๊กเบน” ขว้างบอลถึง 35 ครั้ง (เข้าเป้า 23 หน) คงสืบเนื่องจาก วิลลี พาร์เกอร์ ตัววิ่งหลักฟอร์มตกสุดขีด ราชาร์ด เมนเดนฮอลล์ ต้องก้าวขึ้นมาถือบอลเป็นหลัก ไมค์ ทอมลิน เลือกไว้ใจ โรธลิสเบอร์เกอร์ ดีกว่า อย่างน้อยทีมนี้ก็มีปีกมือพระกาฬถึง 3 คน ไฮย์นส วอร์ด, ซานโตนิโอ โฮล์มส และ ฮีธ มิลเลอร์
สุดท้ายไม่พูดถึง มินเนโซตา ไวกิงส์ เสียหน่อย อาจมีแฟนๆ เบร็ตต์ ฟาร์ฟ ค้อนใส่ ก็ควอเตอร์แบ็กรุ่นน้าเล่นขว้างไป 278 หลา 3 ทัชดาวน์ ที่สำคัญก่อนหมดเวลา 2 นาที ฟาร์ฟ ขว้าง 58 หลาให้ ซิดนีย์ ไรซ์ รับได้ตั้งระยะให้ ไรอัน ลองเวลล์ ลงมาเตะฟิลด์โกล 31 หลาให้ทีมมีชัยเหนือ บัลติมอร์ เรฟเวนส์ 33-31 กอปรกับโชคช่วยที่ สตีเวน เฮาส์ชกา ส่องฟิลด์โกล 44 หลาพลาดก่อนเวลาหมดแค่ 2 วินาที ไวกิงส์ เลยสตาร์ทหรู 6-0 ขึ้นมามีลุ้นแชมป์แบบเต็มตัวเสียที
อิ่มเอมกันไปสำหรับคออเมริกัน ฟุตบอล เอ็นเอฟแอล (NFL) ที่ชอบเกมบุกแบบระเบิดระเบ้อด้วยการขว้าง เพราะการแข่งขันในสัปดาห์ที่ 6 มีอยู่หลายคู่ที่ทำสกอร์ใส่กันแบบทิ้งบอมบ์
โดยคู่เอกคงหนีไม่พ้นการปะทะกันระหว่าง นิวยอร์ก ไจแอนท์ส กับ นิวออร์ลีนส์ เซ็นต์ส ซึ่งผมเสียดายเป็นอย่างยิ่งที่พลาดชมด้วยตาตนเอง เนื่องจากมิทราบว่าเคเบิลทีวีบ้านเราสลับมาถ่ายทอดสดคู่ดังกล่าว จนกระทั่ง “บ.ก.เดื่อ” ธีรพัฒน์ อัครเศรณี เดินมาสะกิดถามทำนองว่า ควอเตอร์แบ็กเซ็นต์ส นี่ใครกัน อาศัยคล่องแคล่วว่องไวขว้างกระจายพาทีมถลุงชัย 48-27 คำตอบ...บุรุษร่างเล็กผู้นั้นคือ ดรูว์ บรีส์
ฝีไม้ลายมือของ บรีส์ ระบือไกลตั้งแต่สมัยนำทัพ ซานดิอาโก ชาร์จเจอร์ส การมาอยู่กับ “นักบุญ” ที่มีอาวุธครบมือทั้งเกมวิ่งและขว้าง ทำให้ 5 เกมผ่านไปผู้เล่นวัย 30 ปี ขว้างไปแล้ว 13 ทัชดาวน์ ได้ระยะ 1,400 หลาพอดิบพอดี แต่ผลงานตรงนี้ต้องยกความดีความชอบให้พวกปิดทองหลังพระอย่างบรรดา “ออฟเฟนซีฟ ไลน์แมน” ด้วยที่ช่วยปกป้องไม่ให้ ทีมรับ “ยักษ์ใหญ่” ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องการกดดันควอเตอร์แบ็กคู่แข่ง เข้ามาสัมผัสเนื้อต้องตัวของ บรีส์ ได้แม้แต่หนเดียว เล่นเอา ทอม คอฟลิน หัวหน้าโค้ชไจแอนท์ส ก่นลูกทีมพอสมควร
ส่วน นิวอิงแลนด์ แพทริออตส์ ทำผมอึ้ง เปิดสนามที่เต็มไปด้วยเกล็ดน้ำแข็งถล่ม เทนเนสซี ไตตันส์ 59-0 นี่เป็นความห่างของสกอร์มากที่สุดเทียบตอน ลอสแองเจลลิส แรมส์ ปู้ยี้ปู้ยำ แอตแลนตา ฟอลคอนส์ เมื่อปี 1976 ครั้งยังเป็นลีก NFL-AFL เกมนี้ ทอม เบรดี ได้ระบายขว้างไปถึง 6 ทัชดาวน์ สำหรับเหตุผลแห่งความตกต่ำของไตตันส์ คงไม่ใช่การปล่อย อัลเบิร์ต เฮย์นเวิร์ธ สุดยอดดีเฟนด์ซีฟ แท็คเกิล ออกไป แต่เป็นเพราะกำลังใจที่แห้งเหือด ซีซันก่อนชนะมากสุดในลีก 13-3 เกม ทว่าผ่าน 6 สัปดาห์ ลูกทีมของ เจฟฟ์ ฟิสเชอร์ ยังไม่ชนะใครเลย
แม้เรตติ้งการขว้างของ บรีส์ และ เบรดี กระฉูด แต่เมื่อวัดที่ระยะการขว้างเป็น เบน โรธลิสเบอร์เกอร์ ปาบอลกระจายได้ถึง 417 หลา 2 ทัชดาวน์ เสียไป 1 อินเทอร์เซปต์ ในเกมนำ พิตต์สเบิร์ก สตีลเลอร์ส อัด คลีฟแลนด์ บราวน์ส 27-14 ใครที่เป็นคอคนชนคนคงรู้สึกผิดปกติ เพราะรู้กันอยู่ว่า “คนเหล็ก” มักใช้เกมวิ่งผนวกเกมรับคอยจัดการคู่แข่ง แต่นี่ใยต้องให้ “บิ๊กเบน” ขว้างบอลถึง 35 ครั้ง (เข้าเป้า 23 หน) คงสืบเนื่องจาก วิลลี พาร์เกอร์ ตัววิ่งหลักฟอร์มตกสุดขีด ราชาร์ด เมนเดนฮอลล์ ต้องก้าวขึ้นมาถือบอลเป็นหลัก ไมค์ ทอมลิน เลือกไว้ใจ โรธลิสเบอร์เกอร์ ดีกว่า อย่างน้อยทีมนี้ก็มีปีกมือพระกาฬถึง 3 คน ไฮย์นส วอร์ด, ซานโตนิโอ โฮล์มส และ ฮีธ มิลเลอร์
สุดท้ายไม่พูดถึง มินเนโซตา ไวกิงส์ เสียหน่อย อาจมีแฟนๆ เบร็ตต์ ฟาร์ฟ ค้อนใส่ ก็ควอเตอร์แบ็กรุ่นน้าเล่นขว้างไป 278 หลา 3 ทัชดาวน์ ที่สำคัญก่อนหมดเวลา 2 นาที ฟาร์ฟ ขว้าง 58 หลาให้ ซิดนีย์ ไรซ์ รับได้ตั้งระยะให้ ไรอัน ลองเวลล์ ลงมาเตะฟิลด์โกล 31 หลาให้ทีมมีชัยเหนือ บัลติมอร์ เรฟเวนส์ 33-31 กอปรกับโชคช่วยที่ สตีเวน เฮาส์ชกา ส่องฟิลด์โกล 44 หลาพลาดก่อนเวลาหมดแค่ 2 วินาที ไวกิงส์ เลยสตาร์ทหรู 6-0 ขึ้นมามีลุ้นแชมป์แบบเต็มตัวเสียที
