คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
ถ้าคุณคิดว่าคุณอาจจะคิดมากเรื่องวิธีการจับกริพอยู่คนเดียว ผมตอบได้เลยว่าไม่ใช่แน่นอน นักกอล์ฟมือดีหลายคนคิดมากเรื่องนี้มากกว่าคุณเสียอีก วันนี้ผมมีตัวอย่างแนวความคิดที่ได้เกิดขึ้นกับนักกอล์ฟคนอื่นๆมาเป็นตัวอย่างครับ แค่จับกริพจะยากขนาดไหนเชียว
ชาร์ลส์ ฮาวลล์ เปลี่ยนจากอินเตอร์ล็อคเป็นโอเวอร์แลป ต้องใช้เวลาซ้อมถึง 3เดือน
เคเจ ชอย บอกว่า การจับกริพให้ดียากกว่าการคิดจะไปหาหมอฟันเสียอีก (คนกลัวหมอคงเข้าใจ) และถ้าตำรากอล์ฟบอกให้จับเบาๆเหมือนจับลูกนก
เจสเพอร์ พาร์เนวิค บอกว่า ถ้าเป็นอย่างนั้น ลูกนกในมือของเขาต้องตายแน่นอน เพราะเขาจับแน่นมากขนาดที่ข้อนิ้วเปลี่ยนเป็นสีขาว แม้กระทั้ง พัตเตอร์ เขาจับแน่นจนกริพสึกลึกถึงก้านเหล็กจับไม่เหมือนเดิมและมือยืดหยุ่นได้
อารอน โอเบอร์โฮลเซอร์ เป็นคนหนึ่งที่ไม่ใส่ถุงมือเวลาเล่นกอล์ฟ นอกจากนี้เขาฉีกตำราทิ้งเรื่องความเหมาะสมเพราะเขาจับ อินเตอร์ล็อค ทั้งๆที่เขาเป็นคนมือใหญ่ เขามีความรู้สึกว่าเขาจับกริพไม่เคยเหมือนกันเลยในแต่ละวัน และเขาพยายามไม่ทานเค็มเนื่องจากทานแล้วทำให้นิ้วเขาบวม แล้วถ้าเมื่อไหร่ที่เขารู้สึกว่านิ้วเขาผอมเพรียวเขาจะตีได้ดี
ทั้งๆที่รู้
บิลล์ ฮาสส์ จับแน่นขึ้นเมื่อต้องการตีเฟด และจับเบาลงเมื่อต้องการตีดรอว์ ทั้งที่เขารู้ดีและยอมรับว่าการปรับตำแหน่งลูกกอล์ฟ และการปรับตำแหน่งการยืนนั้นถูกต้องและเหมาะสมกว่า
หนึ่งเดียวในโลก?
เจอร์รี่ย์ เคลลี่ จับเหมือนคุณพ่อโดยงอและจิกเล็บนิ้วชี้ซ้ายลงไปในยางของกริพ เขาต้องคอยตัดหนังตายออกจากปลายนิ้วชี้ซ้ายอย่างสม่ำเสมอ
ยอมลองแม้กระทั้งของแปลก
คริส ดิมาร์โค ลองมาหมดแล้วในการจับพัตเตอร์ ไม่ว่าจะเป็น สองมือแยกจากกัน มือซ้ายสูง มือซ้ายต่ำ พัตเตอร์ก้านยาว สุดท้ายมาลองแบบ เดอะ คลอว์ (ซ้ายบน ขวาคว่ำ) ปรากฏว่าพัตต์ ตรงไหนก็ลง
แปลกกว่านี้ก็มีนะครับขนาดต้องใช้กริพที่เส้นผ่าศูนย์กลาง 0.580 เท่านั้นเพราะ 0.600 รู้สึกบางเกินไป แบบชาร์ลส์ ฮาวลล์ หรือแม้กระทั้งให้ร้านลดขนาดความยาวของกริพจากมาตรฐาน 10.5” ให้เหลือ 10.25” แบบ เจ แอล ลิวอิส ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพวกเขาคือนักกอล์ฟมือดีระดับโลก คนอาการหนักขนาดนี้ดีไม่ดีคุณอาจจะหาว่าพวกเขาเสียสติไปแล้วด้วยซ้ำ
ถ้าคุณคิดว่าคุณอาจจะคิดมากเรื่องวิธีการจับกริพอยู่คนเดียว ผมตอบได้เลยว่าไม่ใช่แน่นอน นักกอล์ฟมือดีหลายคนคิดมากเรื่องนี้มากกว่าคุณเสียอีก วันนี้ผมมีตัวอย่างแนวความคิดที่ได้เกิดขึ้นกับนักกอล์ฟคนอื่นๆมาเป็นตัวอย่างครับ แค่จับกริพจะยากขนาดไหนเชียว
ชาร์ลส์ ฮาวลล์ เปลี่ยนจากอินเตอร์ล็อคเป็นโอเวอร์แลป ต้องใช้เวลาซ้อมถึง 3เดือน
เคเจ ชอย บอกว่า การจับกริพให้ดียากกว่าการคิดจะไปหาหมอฟันเสียอีก (คนกลัวหมอคงเข้าใจ) และถ้าตำรากอล์ฟบอกให้จับเบาๆเหมือนจับลูกนก
เจสเพอร์ พาร์เนวิค บอกว่า ถ้าเป็นอย่างนั้น ลูกนกในมือของเขาต้องตายแน่นอน เพราะเขาจับแน่นมากขนาดที่ข้อนิ้วเปลี่ยนเป็นสีขาว แม้กระทั้ง พัตเตอร์ เขาจับแน่นจนกริพสึกลึกถึงก้านเหล็กจับไม่เหมือนเดิมและมือยืดหยุ่นได้
อารอน โอเบอร์โฮลเซอร์ เป็นคนหนึ่งที่ไม่ใส่ถุงมือเวลาเล่นกอล์ฟ นอกจากนี้เขาฉีกตำราทิ้งเรื่องความเหมาะสมเพราะเขาจับ อินเตอร์ล็อค ทั้งๆที่เขาเป็นคนมือใหญ่ เขามีความรู้สึกว่าเขาจับกริพไม่เคยเหมือนกันเลยในแต่ละวัน และเขาพยายามไม่ทานเค็มเนื่องจากทานแล้วทำให้นิ้วเขาบวม แล้วถ้าเมื่อไหร่ที่เขารู้สึกว่านิ้วเขาผอมเพรียวเขาจะตีได้ดี
ทั้งๆที่รู้
บิลล์ ฮาสส์ จับแน่นขึ้นเมื่อต้องการตีเฟด และจับเบาลงเมื่อต้องการตีดรอว์ ทั้งที่เขารู้ดีและยอมรับว่าการปรับตำแหน่งลูกกอล์ฟ และการปรับตำแหน่งการยืนนั้นถูกต้องและเหมาะสมกว่า
หนึ่งเดียวในโลก?
เจอร์รี่ย์ เคลลี่ จับเหมือนคุณพ่อโดยงอและจิกเล็บนิ้วชี้ซ้ายลงไปในยางของกริพ เขาต้องคอยตัดหนังตายออกจากปลายนิ้วชี้ซ้ายอย่างสม่ำเสมอ
ยอมลองแม้กระทั้งของแปลก
คริส ดิมาร์โค ลองมาหมดแล้วในการจับพัตเตอร์ ไม่ว่าจะเป็น สองมือแยกจากกัน มือซ้ายสูง มือซ้ายต่ำ พัตเตอร์ก้านยาว สุดท้ายมาลองแบบ เดอะ คลอว์ (ซ้ายบน ขวาคว่ำ) ปรากฏว่าพัตต์ ตรงไหนก็ลง
แปลกกว่านี้ก็มีนะครับขนาดต้องใช้กริพที่เส้นผ่าศูนย์กลาง 0.580 เท่านั้นเพราะ 0.600 รู้สึกบางเกินไป แบบชาร์ลส์ ฮาวลล์ หรือแม้กระทั้งให้ร้านลดขนาดความยาวของกริพจากมาตรฐาน 10.5” ให้เหลือ 10.25” แบบ เจ แอล ลิวอิส ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพวกเขาคือนักกอล์ฟมือดีระดับโลก คนอาการหนักขนาดนี้ดีไม่ดีคุณอาจจะหาว่าพวกเขาเสียสติไปแล้วด้วยซ้ำ
