คอลัมน์ "หัวใจในกีฬา" โดย จำลอง ฝั่งชลจิตร
แฟน ๆ “ปิศาจแดง” แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ต้องรีบยืดอกยอมรับความพ่ายแพ้ และกล้าปรบมือให้กับความเก่งกาจของลิเวอร์พูล โดยปราศจากข้อแก้ต่างใด ๆ
ถูกลิเวอร์พูลบุกถล่มถึงรัง 1-4 สกอร์อย่างนี้ไม่เคยเกิดกับแมนฯ ยูไนเต็ด นานเท่ากี่ปีมาแล้ว เกมแมนฯ ยูฯ - ลิเวอร์พูล เมื่อค่ำวันเสาร์ไม่ว่าดูมุมไหน เจ้าถิ่นพ่ายทุกมุม เอ็ดวิน ฟาน เดอ ซาร์ เพิ่งทำสถิติไม่เสียประตู แต่มาเสียรวดเดียว 4 ประตู เสียแบบสูญฟอร์ม 2 ประตู คือ 3 กับ 4
แผงหลังริโอ เฟอร์ดินานด์ , เนมันย่า วิดิช ,พาทริช เอวร่า และจอห์น โอเชีย ว่าแกร่งเป็นกำแพง ยากจะเลื้อยผ่าน กลายเป็นแผงข้าวเกรียบว่าว แตกยับด้วยลูกโยนข้ามหัวแบบดร็อป แล้วให้กองหน้าความเร็วสูงไล่เบียดแย่งบอลไปยิงประตู
กุนซือลิเวอร์พูล ราฟาเอล เบนิเตซ ค้นพบจุดตายของแผงหลัง “ปิศาจแดง” ตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ โชคดีที่ “ราฟา” เป็นผู้พบ ถ้าเป็นโฮเซ่ มูรินโญ่ แฟน ๆ “ปิศาจแดง” จะเศร้าสลดกว่านี้
คืนวันเสาร์ไม่ใช่วันของ “น้าซาร์” และเพื่อนร่วมทีมทุก ๆ คน ไม่มีใครทำอะไรได้ดีสักคน ต่างจากนักเตะลิเวอร์พูล ทุกคนทุกตำแหน่งทำดีทั้งหมด สตีเว่น เจอร์ราร์ด ล้มในเขตโทษและลุกขึ้นมายิงประตูก็เนียนหาที่ติไม่ได้ หลังเสียประตูที่ 3 ผมได้ยินคอมเมนเตเตอร์ฝรั่งอุทานอย่างประหลาดใจ แปลแบบบ้านนอก ๆ ว่า “นี่มันฟุตบอลอะไรกันเนี่ย ?!” หรือ “ฟุตบอลรึเนี่ย ?!”
พูดตรงๆ ว่านี่มันไม่ใช่ฟุตบอล ไม่ใช่แมนฯ ยูฯ เล่นกับลิเวอร์พูลแล้ว แต่มันคือถ่ายทอดสดการฆ่าหมูด้วยเครือข่ายโทรทัศน์ที่แพร่ภาพไปทั่วโลก นายคอมเมนเตเตอร์อาจรู้สึกคล้าย ๆ “เห็นเขาฆ่าหมูดูไม่ได้” จึงอุทานอย่างนั้น
ความพ่ายแพ้ครั้งนี้มาถูกเวลา เป็นความพ่ายแพ้ที่เกิดกับแชมเปี้ยน เป็นความพ่ายแพ้เดียวกับบาร์เซโลน่า ที่ได้ชัยชนะมา 20 เกม จนนักเตะมึนและชาเฉยกับชัยชนะ ลืมรสชาติของความพ่ายแพ้ว่าเจ็บปวดรวดเร้าเพียงไร
นักเตะบาร์เซโลน่าต้องใช้เกม 3-4 เกมสำหรับการกลับมาคมกริบเหมือนเดิม รีล มาดริดใช้ช่วงเวลา “บาร์ซ่า” สะดุดไล่กวดระยะห่างเหลือ 5 คะแนน โอลิมปิก ลียง กลายเป็นเหยื่อคมหอกคมดาบวันบาร์เซโลน่าคืนฟอร์ม แล้วแมนฯ ยูฯ ต้องการเกมสำหรับตั้งหลักกี่เกม 2 หรือ 3 ก็มากเพราะเป็นโค้งสุดท้ายของฤดูกาล แล้วทีมไหนจะกลายเป็นเหยื่อหอกดาบของแมนฯ ยูฯ
ความแพ้ครั้งนี้มาถูกเวลาพอดิบพอดี ต้องขอบคุณลิเวอร์พูล ที่ทำให้นักเตะแมนฯ ยูฯ รู้จักโฉมหน้าของตัวเอง รู้จุดอ่อนจุดแข็งและประดาความผิดพลาดทั้งมวล เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน มียาขมยี่ห้อดีกรอกปากให้ศิษยานุศิษย์ถ้วนทุกคน เป็นการถ่ายยาให้ทั้งตัวและหัวใจ ไม่เกินสัปดาห์นักเตะ “ปิศาจแดง” จะกลับมาสงบเสงี่ยมเจียมตน และเริ่มนับหนึ่งกันใหม่อย่างแข็งแกร่ง
เกมกับลิเวอร์พูลคือจุดเปลี่ยนสำคัญ ขณะเดียวกันอาจเป็นจุดตายก็ได้
ถ้านักเตะ “ปิศาจแดง” เงยหน้าดูตารางคะแนน พวกเขาจะเห็นว่าคะแนนของอยู่เหนืออันดับ 2 ลิเวอร์พูลอยู่ 4 คะแนน และยังแข่งน้อยกว่า 1 นัด ไม่มีอะไรต้องวิตกกังวลจนเสียจริต พวกเขายังยืดอกได้อย่างไม่อาย
ความพ่ายแพ้ของแมนฯ ยูฯ ชุบชีวิตพรีเมียร์ชิปให้กระชุ่มกระชวยขึ้นมาอีกครั้ง การได้แชมป์ทั้งที่เกมยังเหลืออีก 10 ทำให้พรีเมียร์ลีกห่อเหี่ยวที่แชมป์กลายเป็นของตายสำหรับบางทีม และท้ายสุดจะขาดความน่าสนใจเหมือนพรีเมียร์สกอตที่ผูกขาดแชมป์อยู่กับ 2 ทีมใหญ่แห่งเมืองกลาสโกว์
ทีมต้นตารางนอกจากลิเวอร์พูลแล้ว เชลซี ,อาร์เซนอลและวิลล่า บังเกิดความหวังวูบขึ้นมาทันที ฤดูกาลดวลสตั๊ดปี 2008-09 ไม่จบเร็วเกินไป พูดโดยรวมแล้วแมนฯ ยูฯ พ่ายเป็นเรื่องดีต่อทุกฝ่าย พรีเมียร์ชิปได้ยาดี แมนฯ ยูฯ และทีมแย่งแชมป์ทุกทีมต่างได้ยาดี
ส่วนแฟนบอลอังกฤษยังจะได้ดูเกมมัน ๆ อีกหลายเกม ฤดูกาล 2008-09 ของแฟนบอลก็ไม่จบเร็วเกินไปเช่นกัน
แฟน ๆ “ปิศาจแดง” แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ต้องรีบยืดอกยอมรับความพ่ายแพ้ และกล้าปรบมือให้กับความเก่งกาจของลิเวอร์พูล โดยปราศจากข้อแก้ต่างใด ๆ
ถูกลิเวอร์พูลบุกถล่มถึงรัง 1-4 สกอร์อย่างนี้ไม่เคยเกิดกับแมนฯ ยูไนเต็ด นานเท่ากี่ปีมาแล้ว เกมแมนฯ ยูฯ - ลิเวอร์พูล เมื่อค่ำวันเสาร์ไม่ว่าดูมุมไหน เจ้าถิ่นพ่ายทุกมุม เอ็ดวิน ฟาน เดอ ซาร์ เพิ่งทำสถิติไม่เสียประตู แต่มาเสียรวดเดียว 4 ประตู เสียแบบสูญฟอร์ม 2 ประตู คือ 3 กับ 4
แผงหลังริโอ เฟอร์ดินานด์ , เนมันย่า วิดิช ,พาทริช เอวร่า และจอห์น โอเชีย ว่าแกร่งเป็นกำแพง ยากจะเลื้อยผ่าน กลายเป็นแผงข้าวเกรียบว่าว แตกยับด้วยลูกโยนข้ามหัวแบบดร็อป แล้วให้กองหน้าความเร็วสูงไล่เบียดแย่งบอลไปยิงประตู
กุนซือลิเวอร์พูล ราฟาเอล เบนิเตซ ค้นพบจุดตายของแผงหลัง “ปิศาจแดง” ตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ โชคดีที่ “ราฟา” เป็นผู้พบ ถ้าเป็นโฮเซ่ มูรินโญ่ แฟน ๆ “ปิศาจแดง” จะเศร้าสลดกว่านี้
คืนวันเสาร์ไม่ใช่วันของ “น้าซาร์” และเพื่อนร่วมทีมทุก ๆ คน ไม่มีใครทำอะไรได้ดีสักคน ต่างจากนักเตะลิเวอร์พูล ทุกคนทุกตำแหน่งทำดีทั้งหมด สตีเว่น เจอร์ราร์ด ล้มในเขตโทษและลุกขึ้นมายิงประตูก็เนียนหาที่ติไม่ได้ หลังเสียประตูที่ 3 ผมได้ยินคอมเมนเตเตอร์ฝรั่งอุทานอย่างประหลาดใจ แปลแบบบ้านนอก ๆ ว่า “นี่มันฟุตบอลอะไรกันเนี่ย ?!” หรือ “ฟุตบอลรึเนี่ย ?!”
พูดตรงๆ ว่านี่มันไม่ใช่ฟุตบอล ไม่ใช่แมนฯ ยูฯ เล่นกับลิเวอร์พูลแล้ว แต่มันคือถ่ายทอดสดการฆ่าหมูด้วยเครือข่ายโทรทัศน์ที่แพร่ภาพไปทั่วโลก นายคอมเมนเตเตอร์อาจรู้สึกคล้าย ๆ “เห็นเขาฆ่าหมูดูไม่ได้” จึงอุทานอย่างนั้น
ความพ่ายแพ้ครั้งนี้มาถูกเวลา เป็นความพ่ายแพ้ที่เกิดกับแชมเปี้ยน เป็นความพ่ายแพ้เดียวกับบาร์เซโลน่า ที่ได้ชัยชนะมา 20 เกม จนนักเตะมึนและชาเฉยกับชัยชนะ ลืมรสชาติของความพ่ายแพ้ว่าเจ็บปวดรวดเร้าเพียงไร
นักเตะบาร์เซโลน่าต้องใช้เกม 3-4 เกมสำหรับการกลับมาคมกริบเหมือนเดิม รีล มาดริดใช้ช่วงเวลา “บาร์ซ่า” สะดุดไล่กวดระยะห่างเหลือ 5 คะแนน โอลิมปิก ลียง กลายเป็นเหยื่อคมหอกคมดาบวันบาร์เซโลน่าคืนฟอร์ม แล้วแมนฯ ยูฯ ต้องการเกมสำหรับตั้งหลักกี่เกม 2 หรือ 3 ก็มากเพราะเป็นโค้งสุดท้ายของฤดูกาล แล้วทีมไหนจะกลายเป็นเหยื่อหอกดาบของแมนฯ ยูฯ
ความแพ้ครั้งนี้มาถูกเวลาพอดิบพอดี ต้องขอบคุณลิเวอร์พูล ที่ทำให้นักเตะแมนฯ ยูฯ รู้จักโฉมหน้าของตัวเอง รู้จุดอ่อนจุดแข็งและประดาความผิดพลาดทั้งมวล เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน มียาขมยี่ห้อดีกรอกปากให้ศิษยานุศิษย์ถ้วนทุกคน เป็นการถ่ายยาให้ทั้งตัวและหัวใจ ไม่เกินสัปดาห์นักเตะ “ปิศาจแดง” จะกลับมาสงบเสงี่ยมเจียมตน และเริ่มนับหนึ่งกันใหม่อย่างแข็งแกร่ง
เกมกับลิเวอร์พูลคือจุดเปลี่ยนสำคัญ ขณะเดียวกันอาจเป็นจุดตายก็ได้
ถ้านักเตะ “ปิศาจแดง” เงยหน้าดูตารางคะแนน พวกเขาจะเห็นว่าคะแนนของอยู่เหนืออันดับ 2 ลิเวอร์พูลอยู่ 4 คะแนน และยังแข่งน้อยกว่า 1 นัด ไม่มีอะไรต้องวิตกกังวลจนเสียจริต พวกเขายังยืดอกได้อย่างไม่อาย
ความพ่ายแพ้ของแมนฯ ยูฯ ชุบชีวิตพรีเมียร์ชิปให้กระชุ่มกระชวยขึ้นมาอีกครั้ง การได้แชมป์ทั้งที่เกมยังเหลืออีก 10 ทำให้พรีเมียร์ลีกห่อเหี่ยวที่แชมป์กลายเป็นของตายสำหรับบางทีม และท้ายสุดจะขาดความน่าสนใจเหมือนพรีเมียร์สกอตที่ผูกขาดแชมป์อยู่กับ 2 ทีมใหญ่แห่งเมืองกลาสโกว์
ทีมต้นตารางนอกจากลิเวอร์พูลแล้ว เชลซี ,อาร์เซนอลและวิลล่า บังเกิดความหวังวูบขึ้นมาทันที ฤดูกาลดวลสตั๊ดปี 2008-09 ไม่จบเร็วเกินไป พูดโดยรวมแล้วแมนฯ ยูฯ พ่ายเป็นเรื่องดีต่อทุกฝ่าย พรีเมียร์ชิปได้ยาดี แมนฯ ยูฯ และทีมแย่งแชมป์ทุกทีมต่างได้ยาดี
ส่วนแฟนบอลอังกฤษยังจะได้ดูเกมมัน ๆ อีกหลายเกม ฤดูกาล 2008-09 ของแฟนบอลก็ไม่จบเร็วเกินไปเช่นกัน
