ฝันเป็นจริงเชียร์ "ดรีมทีม" ถึงขอบสนาม / ภู่ หว่า เฮง

คอลัมน์ “ผจญภัยแดนมังกร” โดย “ภู่ หว่า เฮง”

9 นาฬิกา 20 นาที รถไฟแอร์ตู้นอนธรรมดาก็พา “ภู่ หว่า เฮง” กับ “เฮียยุทธ” เดินทางมาถึงสถานีรถไฟเซียงไฮ้ (Shanghai Railway Station) แบบตรงเวลาไม่ขาดไม่เกิน ตลอดการเดินทาง 1,463 กิโลเมตร กินเวลา 13 ชั่วโมง เล่นเอาเราทั้งคู่ออกอาการเพลียไปเหมือนกัน แต่ด้วยสัญชาตญาณนักข่าวทำให้เราต้องก้าวเดินต่อไปตามหน้าที่

ดังนั้นจุดหมายแรกของเราที่วางเอาไว้คือ การเดินทางไปจองตั๋วบาสเกตบอลเกมอุ่นเครื่องแมตช์สุดท้ายของ “ดรีมทีม” สหรัฐอเมริกา กับ ออสเตรเลีย (คืนอังคารที่ 5 สิงหาคม) ให้เร็วที่สุด เพราะจากการเช็คผ่านเว็บไซต์พอทราบมาว่าตั๋วราคา 150 และ 300 หยวน (ประมาณ 750-1,500 บาท) ถูกจำหน่ายหมดไปแล้วเช่นเดียวกับตั๋วชนิดริงไซด์ สนนราคา 3,000 หยวน (ราว 15,000 บาท)

เราจึงเดินแผนดิ่งตรงไปยังสนามแข่ง Shanghai Qizhong Forest Sports City Arena ทว่าจากการสับสนเรื่องการเดินทางไปยังสนามที่ต้องต่อสาย 1 จากสถานีรถไฟเซียงไฮ้ ไปต่อไลน์ 5 ลงสถานีชื่อไม่คุ้นหูอย่าง Zhuan Bridge หรือ Minhang Kaifa District ทำให้ “เฮียยุทธ” รีบสะกิดผมเพื่อขอเบอร์ Hotline ของ “Emma Ticket” บริษัทที่รับหน้าเสื่อในศึกอินเตอร์เนชันแนล ชาลเลนจ์ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก “โตโยตา” รถยนต์ชั้นนำในการพา “ดรีมทีม” มาอุ่นเครื่องกับ รัสเซีย และ ออสเตรเลีย ในครั้งนี้ จึงได้ความว่าบัตรไม่ได้จำหน่ายที่สเตเดี้ยม เราต้องเดินทางซื้อตั๋วที่ตัวแทนจำหน่ายประจำนครเซียงไฮ้ ในโรงแรม Shanghai East Asia Sports ซึ่งอยู่ข้างๆ สนาม Shanghai Stadium

ทั้งผมและเฮียยุทธ จึงไม่รอช้าใช้บริการรถไฟใต้ดิน (Subway) แสนสะดวกอีกครั้ง ด้วยสนนราคาคนละ 4 หยวน เราก็ไปถึงสถานี Shanghai Indoor Stadium ซึ่งอยู่ในอาณาบริเวณของเซียงไฮ้ สเตเดี้ยม โดยใช้เวลาไปประมาณ 25 นาที ผ่าน 9 สถานี พร้อมกับปรี่ขึ้นไปชั้น 17 ตรงหาโอเปอร์เรเตอร์สาวตากลมผมบ็อบ เมื่อสอบถามได้ความว่าตั๋วราคา 500 หยวน (ราว 2,500 บาท) ถูกกวาดไปเกลี้ยงแล้ว จึงเหลือทางเลือกเพียง 800 หยวน (4 พันบาท) ผมเริ่มชะงักก่อนเดินออกมาตั้งหลักข้างนอกห้อง เฮียยุทธ กระแซะบอกนั่งรถไฟเสียสตางค์ไปคนละประมาณ 1,600 บาท เพื่อดู “ดรีมทีม” มิใช่เหรอ

แต่โดยธรรมชาติผมค่อนข้างเป็นคนขี้เกรงใจ จึงโทรปรึกษา “เจ๊โอ๋” ที่กำลังเดินทางไป MPC (Media Press Center) และก็ได้สัญญาณตอบรับกลับมาที่ดี ทั้งที่มือขวา “พี่เดื่อ” กำลังกลุ้มกับการต่ออินเตอร์เน็ตไม่ได้ จนอาจต้องเรียนปรึกษา บก.ธีรพัฒน์ อัครเศรณี ในการรูดการ์ดจ่ายไปก่อน 3,500 หยวน (ประมาณ 17,500 บาท) เพื่อซื้อบริการเน็ตใช้เป็นแพ็กเก็ตในเพรสเซ็นเตอร์ ตลอดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ครั้งที่ 29 ตั้งแต่วันนี้ไปจึงถึง 24 สิงหาคม

เมื่อกำตั๋วหนึ่งใบออกมาได้ เราตรงดิ่งขึ้นรถไฟฟ้าเพื่อหาโรงแรมพักค้างคืน เพราะไม่มีรถไฟเที่ยวดึกกลับไปยังกรุงปักกิ่ง ตระเวนหาอยู่พักใหญ่จนท้องร้อง ต้องรีบแวะลงสถานี People Square (แหล่งช็อปปิ้ง คนเดินสไตล์โบนันซ่า, มาบุญครอง หรือ สยาม บ้านเรา) เพื่อหาอะไรยัดลงกระเพาะ สุดท้ายไปลงเอยกับร้านอาหารจีนสไตล์ต้ม-นึ่ง ที่มีโลโก้ร้านเป็น “รูปนักกังฟู” และนี่ก็คืออาหารมื้อที่อร่อยที่สุดนับตั้งแต่มาจีนของผม หลังจากที่ซัดมาแล้วทั้ง พิซซ่า ฮัท, บะหมี่ชามโต ตรงข้ามที่พัก หรือแม้แต่ น้ำพริกเผา, หมูหวาน, หมูทอด ที่เจ๊โอ๋ ลงทุนแพ็คมาจากเมืองไทย ทว่านั่นก็เป็นเพราะหิวโซด้วย

เมื่ออิ่มท้อง ขาก็เริ่มเดินออก เราก้าวลุยตระเวนหาโรงแรมซุกหัวนอนต่อจนมาลงเอยที่ Best Western Longmen Hotel Shanghai ย้อนกลับไปไกลกลับสถานีรถไฟเซียงไฮ้ สนนราคาคืนละ 488 หยวน (ราว 2 พันกว่าบาท) จากนั้นในเวลา 4 โมงเย็นเศษๆ ก็ต้องรีบลุกลี้ลุกลนออกจากห้องเพื่อไปยัง เซียงไฮ้ สเตเดี้ยม อีกครั้ง เพื่อเกาะกระแสฟุตบอลกลุ่มเอ ที่มี “แชมป์เก่า” อาร์เจนตินา อยู่ร่วมสาย เซอร์เบีย, ออสเตรเลีย และ ไอวอรี โคสต์ แต่พอเดินเข้าในบริเวณรายรอบพบเพียงความว่างเปล่า หาสื่อหรือแฟนๆ มาแวะชมแทบนับคนได้ สวนทางกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ยืนรักษาความปลอดภัยหนาแน่เต็มไปหมด บรรดาอาสาสมัครชาย-หญิงก็เดินกันให้ควั่ก สุดท้ายเราตัดใจเดินออกจากสนามเพราะสอบถามอะไรใคร ก็ไม่มีใครแย้มข้อมูลให้แต่ยืนยันว่ากระแสที่เซียงไฮ้ ไม่ได้เงียบเหงาอย่างที่เห็น แต่การรักษาความปลอดภัยขนาดนี้จึงทำให้ไม่มีใครอยากเสียเวลามาที่สนาม เพราะไม่มีบัตรก็หมดสิทธิเกาะติดสถานการณ์แบบใกล้ชิด

อย่างไรก็ตาม เราไม่ได้มือเปล่าเสียทีเดียว เผอิญเจออาสาสมัครหนุ่มหนึ่งราย ผมบอกให้ เฮียยุทธ ตามประกบให้หน่อย แต่เราพลิกแพลงกระบวนการไต่ถาม เพราะสังเกตเห็นมาหลายรายแล้วว่าพอผมหยิบกระดาษขึ้นมาทำท่าจดที่ไร อาสาสมัครไม่ค่อยยอมบอกอะไรเราง่ายๆ เหมือนโดนเบื้องบนสั่งมาว่าให้ปิดปากเรื่องการไปไหนของนักกีฬา ดังนั้นเราจึงมามุกใหม่แกร่งทำเป็นอยากหาตั๋วเข้าชมฟุตบอลในวันที่ 7 และก็แสร้งทำเป็นแฟนบอล อาร์เจนตินา ที่คลั่งไคล้ในตัว ลิโอเนล เมสซี

หนุ่มอาสาสมัครรายนี้จึงแย้มว่า อาร์เจนตินา จะมาซ้อมที่สนามวันพรุ่งนี้ วันนี้ ออสเตรเลีย มาซ้อมที่สนามจริงไปแล้ว และบัตรที่พวกคุณอยากได้ก็ใกล้หมดเต็มทีแล้ว ที่เหลือคงมีแต่ราคาแพง ถ้าอยากได้ก็ลองถามๆ คนที่รับผิดชอบดูเพราะเขาไม่ทราบรายละเอียดที่ชัดเจน คุยกันไปมาสังเกตว่าหนุ่มที่ไม่ยอมเปิดเผยนามกำลังจะกลับบ้านพอดี เขาก็สอบถามเราว่ากำลังจะไปไหน ผมบอกว่ามีคิวไปดู สหรัฐฯ อุ่นเครื่องกับ ออสเตรเลีย เฮียยุทธ เลยถามต่อทันทีว่าไปอย่างไร หมอนี่ใจดีพาเราลงสถานีรถไฟใต้ดินไปลง “ซิน จวง” ด้วยการแล้วก็แนะนำให้ต่อแท็กซี่ไปเลย เพราะตอนนั้น 6 โมงเย็นแล้ว หมิ่นเหม่ต่อการไปไม่ทัน

ก่อนจากพอหนุ่มยังคุยเรื่อง สหรัฐฯ ให้ฟังว่านี่อยู่ที่จีน เขาได้ดู NBA บ่อยครั้งจากอินเทอร์เน็ต และก็มองว่า “ดรีมทีม” มีโอกาสถึงฝั่งฝันคว้าเหรียญทอง ส่วนทีมของเขาฟอร์มยังขึ้นๆ ลงๆ แม้ได้ เหยา หมิง กลับมาเป็นแกนหลัก อย่างดีก็น่าจะถึงรอบ 8 ทีมสุดท้าย ถ้ากรรมการเข้าข้างอาจไปไกลถึงรอบรองชนะเลิศ เมื่อถึงเวลาแยกจากคนละทาง เราไม่ลืมกล่าวขอบคุณอาสาสมัครนิรนาม

พอลงจากสถานีรถไฟฟ้า ซิน จง โอ้แม่เจ้า!! มีคนรอใช้บริการแท็กซี่เป็นแถวยาว ผมเห็นมอเตอร์ไซด์รับจ้างวิ่งมาพอดีจึงให้ เฮียยุทธ ต่อรองได้ราคา 25 หยวน นักขับวัยกลางคนการันตีว่าถ้าส่งผมไม่ถึงก็ไม่ต้องจ่ายแม้แต่หยวนเดียว แต่เอาเข้าจริงพี่ท่านส่งผมลงสนามกอล์ฟ เซียงไฮ้ แอนด์ คันทรี คลับ แถมชี้โน้นชี้นี่ทำนองบอกว่าถึงแล้ว ไอ้เราให้แบงค์ร้อยหยวนไป มอเตอร์ไซด์ทำเปรี้ยวคืนมาแค่ 50 หยวน จึงต้องตะหวาดใส่ไปหน่อยจึงได้คืนมาอีก 20 หยวน ส่วนห้าหยวนถือเป็น tip ก็แล้วกันเพราะวิ่งมาไกลมากจนหัวฟูกันเลยทีเดียว

เมื่อถูกปล่อยทิ้งกลางทาง โชคดีเจอตำรวจก็ยื่นตั๋วแข่งให้ดูพร้อมถามว่าจะไปสนามได้อย่างไร ตำรวจบอกว่าเดินไปอีก 15 นาทีก็ถึง แต่เราเอ๊ะใจเพราะตอนแรกคุณหลุดปากมาว่า 35 นาที ดังนั้นผมจึงต้องโบกรถและหนุ่มมอเตอร์ไซด์ไฟฟ้ารายหนึ่งก็ยินยอมให้ผมซ้อนท้ายไปจนถึงสนามแข่งในเวลาหนึ่งทุ่มตรง ซึ่งตลอดข้างทางผมได้เห็นคนยืนโบกรถเป็นแถว ที่ไหนได้เป็นพวกหัวธุรกิจกว้านซื้อตั๋วมาปล่อยเก็งกำไรนั่นเอง

บรรยากาศตอนเข้าสนามคึกคักพอสมควร มีชาวอเมริกันและออสซี่ แทรกกายแฝงมากับชาวจีนเพื่อเชียร์ทีมบ้านเกิด ซึ่งผลการแข่งขันอย่างที่ทราบกันไปแล้วว่า สหรัฐฯ ทิ้งทวนอุ่นเครื่องด้วยการบดเอาชนะ ออสเตรเลีย 87-76 คะแนน ซึ่งเรื่องรูปเกม “ลุงแซม” แกเตรียมเล่าให้แฟนๆ ได้รับทราบกันในคอลัมน์ “Final Quarter” วันพฤหัสบดีนี้ รอกันหน่อยนะครับแฟนๆ วันนี้ผม “ภู่ หว่า เฮง” ขออนุญาตกลับโรงแรมพักผ่อนก่อน เพราะต้องตื่นแต่เช้านั่งรถไฟหัวจรวด (China Railway High-speed) กลับสู่ปักกิ่งพร้อม เฮียยุทธ ตั้งแต่ 10.00 น.