คอลัมน์ Final Quarter โดย ลุงแซม
หลังจากที่ขออนุญาต “บ.ก.เดื่อ” ธีรพัฒน์ อัครเศรณี บรรณาธิการฝ่ายกีฬาแห่งค่ายพระอาทิตย์ และนักพากย์หนุ่มเสียงนุ่มพักร้อนไปพักผ่อนหย่อนกายก่อนลุยศึกใหญ่ “โอลิมปิก” ในเดือนหน้า ล่าสุด “ลุงแซม” ขออนุญาตกลับมาประจำการที่เดิม เมื่อพูดถึงกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติครั้งที่ 29 ณ กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน ระหว่างวันที่ 8-24 สิงหาคมนี้ กระแสความแรงโหมกระพือขึ้นเป็นลำดับ เพราะเวลาก็งวดเข้ามาทุกขณะแล้ว
พอกลับสู่ที่พำนักผมต้องรีบหยิบหนังสือพิมพ์พร้อมเปิดเว็บไซต์ต่างๆ ขึ้นมาอ่านเช็คข่าวทันที เนื่องจากช่วงที่หายหน้าหายตาไป 3-4 วัน ยอมรับว่าค่อนข้างตัดขาดจากโลกภายนอก การเสพข่าวสารโดยเฉพาะเรื่องของกีฬาอยู่ในระดับต่ำกว่าปกติ แต่เมื่อทุกอย่างกลับสู่สภาวการณ์เดิมก็ได้ปะกับข่าวดีชาวไทย เมื่อเราได้โควตาไปตะลุย “ปักกิ่งเกมส์” เพิ่มขึ้นอีก
ซึ่งก็ขอแสดงความยินดีกับลอนเทนนิสสมาคมแห่งประเทศไทยที่ แทมมารีน ธนสุกาญจน์ ได้รับเชิญให้เข้าไปประชันแร็กเก็ตในดินแดนไม้ไผ่ เนื่องจาก 2 นักเทนนิสชาวฝรั่งเศสอย่าง แมรี เพียร์ซ หนึ่งในขวัญใจผมสมัยตอนเอ๊าะๆ และ “สาวหล่อ” อเมลี โมเรสโม ประสบปัญหาบาดเจ็บฝืนสังขารไม่ไหว
ดังนั้น สหพันธ์เทนนิสนานาชาติ (ไอทีเอฟ) จึงเลือกให้สิทธิไวลด์คาร์ดแก่ “แทมมี่” นี่จึงเป็นกีฬาโอลิมปิกสมัยที่ 4 ติดต่อกันของนักหวดลูกสักหลาดวัย 31 ปี ซึ่งเค้นฟอร์มเก่งกลับมาได้ในทัวร์นาเมนต์หลังๆ โดยเฉพาะวิมเบิลดัน เรียกได้ว่า “ฟ้ามีตา” จริงๆ ดั่งที่พาดหัวข่าวใน MGR Sport (ชอบใจจริงคำนี้)
นอกเหนือจาก “เทนนิส” หนึ่งในกีฬายอดนิยมของชาวไทย สมาคมกรีฑาแห่งประเทศไทยก็มีข่าวดีมาฝากเช่นกัน เมื่อลมกรดสาว 4*100 เมตรหญิง ถูกหวยรางวัลใหญ่ได้สิทธิเข้าไปประชันฝีเท้าที่ปักกิ่ง เมื่อทีมวิ่งผลัดคิวบา ในอันดับ 16 ของโลกประกาศถอนตัว ทำให้เราซึ่งอยู่ในอันดับ 17 กระเถิบขึ้นรับส้มไปเต็มๆ ทำให้โอลิมปิกเกมส์ประจำปี 2008 คอกีฬาชาวไทยมีลุ้นมีเชียรมากขึ้น ซึ่งผมขอเป็นหนึ่งในหลายล้านกำลังใจผลักดันให้นักกีฬาไทยสร้างชื่อเสียงนำเหรียญรางวัลกลับสู่ประเทศชาติ
เล่าข่าวกีฬาไทยไปพอสมควรขอวกกลับสู่วงการยัดห่วงโลกกันบ้าง เชื่อว่าแฟนๆ หลายคนคงพอทราบกันบ้างแล้วว่า “เหยา หมิง” เซ็นเตอร์คนดังแห่งทีม ฮุสตัน ร็อคเก็ตส์ ในศึกบาสเกตบอล NBA สลัดอาการบาดเจ็บกระดูกเท้าซ้ายแตกเมื่อ 4 เดือนก่อนหวนคืนสนามมาเป็นกำลังสำคัญของทีมบาสฯ จีน กับการเปิดบ้านประลองความแม่นยำกันเดือนหน้านี้
โดย “อาเหยา” ประเดิมสนามอุ่นมือในทัวร์นาเมนต์ สแตนโควิช คัพ เมื่อช่วงปลายสัปดาห์ก่อน ลงสนาม 12 นาที เก็บไป 11 แต้ม 4 รีบาวด์ ในชัยชนะที่จีนมีเหนือ เซอร์เบีย 96-72 คะแนน มาในเกมที่สอง ยัดห่วงแดนมังกรเสียท่าต่อ แองโกลา แบบฉิวเฉียด 71-72 คะแนน แต่ข่าวดีคือ เหยา ลงสนามเพิ่มขึ้นเป็น 20 นาที ผลงานดีขึ้นด้วย 16 แต้ม 7 รีบาวด์ แม้ในเกมทิ้งทวนถล่ม รัสเซีย 72-50 คะแนน เซ็นเตอร์ร่าง 7 ฟุต 6 นิ้ว ทำไปเพียง 6 แต้ม แต่การลงสนามเป็นตัวจริงและก็เล่นได้นานถึงสองควอเตอร์ ส่งสัญญาณที่ดีไปยังแฟนๆ ประกอบกับฟอร์มอันน่าตื่นตาตื่นใจของ อี้ เจียนเหลียน และประสบการณ์ของ หวัง จื้อจื้อ ทำให้ยัดห่วงเจ้าภาพน่ารักน่าลุ้น
ทว่าเมื่อเห็นการแบ่งสายบาสเกตบอลชายในปักกิ่งเกมส์ “อ้ายหญา...ซี้เลี้ยวอ่า” เสียงครางของผมดังขึ้นในใจ เพราะการผ่านเข้ารอบในอันดับ 2 และ 3 จากการแข่งขันรอบคัดเลือกโอลิมปิก 2008 ที่เพิ่งจบไปสดๆ ร้อนๆ ของทั้ง กรีซ และ เยอรมนี ทำให้ จีน ต้องเจอคู่แข่งกระดูกขัดมันเพิ่มขึ้นจาก “ดรีมทีม” สหรัฐอเมริกา, “แชมป์โลก” สเปน รวมถึง แองโกลา ที่เพิ่งเสียท่ากันมาหมาดๆ
เรียกได้ว่า โจนาส คาซเลาสคาส หัวหน้าโค้ชชาวลิธัวเนียนต้องทำการบ้านหนักเป็นสองเท่า หากหวังพาจีนแทรกกายเป็น 1 ในสี่เป็นตัวแทนกลุ่มบี เข้าไปไขว้เล่นในรอบสอง เนื่องจากฝีไม้ลายมือแบบปอนด์ต่อปอนด์ จีน ต่อกรกับ สหรัฐฯ หรือ สเปน ยาก ยิ่งมาเจอกับ กรีซ ดีกรีรองแชมป์โลก 2006 ที่พัฒนาขึ้นมาได้อย่างต่อเนื่องด้วยเกมรับที่แข็งแกร่งและการเล่นบาสฯ กันเป็นทีม อีกทั้งการชนกับ เดิร์ก โนวิตซกี พาวเวอร์ ฟอร์เวิร์ด เยอรมนี ที่กำลังกระหายกับโอลิมปิกครั้งแรกในชีวิตด้วยแล้ว ประกอบกับ แองโกลา ยัดห่วงจากทวีปแอฟริกาก็แม่นยำวงนอกเหลือหลาย งานนี้หนักเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขา แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง ความสำเร็จก็ไม่เคยได้มาง่ายดายมิใช่หรือ
หลังจากที่ขออนุญาต “บ.ก.เดื่อ” ธีรพัฒน์ อัครเศรณี บรรณาธิการฝ่ายกีฬาแห่งค่ายพระอาทิตย์ และนักพากย์หนุ่มเสียงนุ่มพักร้อนไปพักผ่อนหย่อนกายก่อนลุยศึกใหญ่ “โอลิมปิก” ในเดือนหน้า ล่าสุด “ลุงแซม” ขออนุญาตกลับมาประจำการที่เดิม เมื่อพูดถึงกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติครั้งที่ 29 ณ กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน ระหว่างวันที่ 8-24 สิงหาคมนี้ กระแสความแรงโหมกระพือขึ้นเป็นลำดับ เพราะเวลาก็งวดเข้ามาทุกขณะแล้ว
พอกลับสู่ที่พำนักผมต้องรีบหยิบหนังสือพิมพ์พร้อมเปิดเว็บไซต์ต่างๆ ขึ้นมาอ่านเช็คข่าวทันที เนื่องจากช่วงที่หายหน้าหายตาไป 3-4 วัน ยอมรับว่าค่อนข้างตัดขาดจากโลกภายนอก การเสพข่าวสารโดยเฉพาะเรื่องของกีฬาอยู่ในระดับต่ำกว่าปกติ แต่เมื่อทุกอย่างกลับสู่สภาวการณ์เดิมก็ได้ปะกับข่าวดีชาวไทย เมื่อเราได้โควตาไปตะลุย “ปักกิ่งเกมส์” เพิ่มขึ้นอีก
ซึ่งก็ขอแสดงความยินดีกับลอนเทนนิสสมาคมแห่งประเทศไทยที่ แทมมารีน ธนสุกาญจน์ ได้รับเชิญให้เข้าไปประชันแร็กเก็ตในดินแดนไม้ไผ่ เนื่องจาก 2 นักเทนนิสชาวฝรั่งเศสอย่าง แมรี เพียร์ซ หนึ่งในขวัญใจผมสมัยตอนเอ๊าะๆ และ “สาวหล่อ” อเมลี โมเรสโม ประสบปัญหาบาดเจ็บฝืนสังขารไม่ไหว
ดังนั้น สหพันธ์เทนนิสนานาชาติ (ไอทีเอฟ) จึงเลือกให้สิทธิไวลด์คาร์ดแก่ “แทมมี่” นี่จึงเป็นกีฬาโอลิมปิกสมัยที่ 4 ติดต่อกันของนักหวดลูกสักหลาดวัย 31 ปี ซึ่งเค้นฟอร์มเก่งกลับมาได้ในทัวร์นาเมนต์หลังๆ โดยเฉพาะวิมเบิลดัน เรียกได้ว่า “ฟ้ามีตา” จริงๆ ดั่งที่พาดหัวข่าวใน MGR Sport (ชอบใจจริงคำนี้)
นอกเหนือจาก “เทนนิส” หนึ่งในกีฬายอดนิยมของชาวไทย สมาคมกรีฑาแห่งประเทศไทยก็มีข่าวดีมาฝากเช่นกัน เมื่อลมกรดสาว 4*100 เมตรหญิง ถูกหวยรางวัลใหญ่ได้สิทธิเข้าไปประชันฝีเท้าที่ปักกิ่ง เมื่อทีมวิ่งผลัดคิวบา ในอันดับ 16 ของโลกประกาศถอนตัว ทำให้เราซึ่งอยู่ในอันดับ 17 กระเถิบขึ้นรับส้มไปเต็มๆ ทำให้โอลิมปิกเกมส์ประจำปี 2008 คอกีฬาชาวไทยมีลุ้นมีเชียรมากขึ้น ซึ่งผมขอเป็นหนึ่งในหลายล้านกำลังใจผลักดันให้นักกีฬาไทยสร้างชื่อเสียงนำเหรียญรางวัลกลับสู่ประเทศชาติ
เล่าข่าวกีฬาไทยไปพอสมควรขอวกกลับสู่วงการยัดห่วงโลกกันบ้าง เชื่อว่าแฟนๆ หลายคนคงพอทราบกันบ้างแล้วว่า “เหยา หมิง” เซ็นเตอร์คนดังแห่งทีม ฮุสตัน ร็อคเก็ตส์ ในศึกบาสเกตบอล NBA สลัดอาการบาดเจ็บกระดูกเท้าซ้ายแตกเมื่อ 4 เดือนก่อนหวนคืนสนามมาเป็นกำลังสำคัญของทีมบาสฯ จีน กับการเปิดบ้านประลองความแม่นยำกันเดือนหน้านี้
โดย “อาเหยา” ประเดิมสนามอุ่นมือในทัวร์นาเมนต์ สแตนโควิช คัพ เมื่อช่วงปลายสัปดาห์ก่อน ลงสนาม 12 นาที เก็บไป 11 แต้ม 4 รีบาวด์ ในชัยชนะที่จีนมีเหนือ เซอร์เบีย 96-72 คะแนน มาในเกมที่สอง ยัดห่วงแดนมังกรเสียท่าต่อ แองโกลา แบบฉิวเฉียด 71-72 คะแนน แต่ข่าวดีคือ เหยา ลงสนามเพิ่มขึ้นเป็น 20 นาที ผลงานดีขึ้นด้วย 16 แต้ม 7 รีบาวด์ แม้ในเกมทิ้งทวนถล่ม รัสเซีย 72-50 คะแนน เซ็นเตอร์ร่าง 7 ฟุต 6 นิ้ว ทำไปเพียง 6 แต้ม แต่การลงสนามเป็นตัวจริงและก็เล่นได้นานถึงสองควอเตอร์ ส่งสัญญาณที่ดีไปยังแฟนๆ ประกอบกับฟอร์มอันน่าตื่นตาตื่นใจของ อี้ เจียนเหลียน และประสบการณ์ของ หวัง จื้อจื้อ ทำให้ยัดห่วงเจ้าภาพน่ารักน่าลุ้น
ทว่าเมื่อเห็นการแบ่งสายบาสเกตบอลชายในปักกิ่งเกมส์ “อ้ายหญา...ซี้เลี้ยวอ่า” เสียงครางของผมดังขึ้นในใจ เพราะการผ่านเข้ารอบในอันดับ 2 และ 3 จากการแข่งขันรอบคัดเลือกโอลิมปิก 2008 ที่เพิ่งจบไปสดๆ ร้อนๆ ของทั้ง กรีซ และ เยอรมนี ทำให้ จีน ต้องเจอคู่แข่งกระดูกขัดมันเพิ่มขึ้นจาก “ดรีมทีม” สหรัฐอเมริกา, “แชมป์โลก” สเปน รวมถึง แองโกลา ที่เพิ่งเสียท่ากันมาหมาดๆ
เรียกได้ว่า โจนาส คาซเลาสคาส หัวหน้าโค้ชชาวลิธัวเนียนต้องทำการบ้านหนักเป็นสองเท่า หากหวังพาจีนแทรกกายเป็น 1 ในสี่เป็นตัวแทนกลุ่มบี เข้าไปไขว้เล่นในรอบสอง เนื่องจากฝีไม้ลายมือแบบปอนด์ต่อปอนด์ จีน ต่อกรกับ สหรัฐฯ หรือ สเปน ยาก ยิ่งมาเจอกับ กรีซ ดีกรีรองแชมป์โลก 2006 ที่พัฒนาขึ้นมาได้อย่างต่อเนื่องด้วยเกมรับที่แข็งแกร่งและการเล่นบาสฯ กันเป็นทีม อีกทั้งการชนกับ เดิร์ก โนวิตซกี พาวเวอร์ ฟอร์เวิร์ด เยอรมนี ที่กำลังกระหายกับโอลิมปิกครั้งแรกในชีวิตด้วยแล้ว ประกอบกับ แองโกลา ยัดห่วงจากทวีปแอฟริกาก็แม่นยำวงนอกเหลือหลาย งานนี้หนักเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขา แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง ความสำเร็จก็ไม่เคยได้มาง่ายดายมิใช่หรือ
