xs
xsm
sm
md
lg

เรื่องของ “ยายส้มโอ” มินิซีรีส์ชีวิตสุนัขพันธ์บางแก้วจาก “เวที คปท.” (ตอนที่ 9 และ 10) / บรรจง นะแส

เผยแพร่:   โดย: MGR Online

ผมคิดถึงภาพวันหนึ่งยายส้มโอนอนเฝ้านมเวลานมหลับบนขนำ แล้วถึงวันหนึ่งนมคอยเฝ้ายายส้มโอช่วงใกล้คลอด ความผูกพันของคนและหมาต่างตอบแทนซึ่งกันและกัน ซึ่งยากนักที่คนไม่เคยเลี้ยงหมาจะเข้าใจ
 
เรื่อง/ภาพ  :  บรรจง  นะแส
---------------------------------------------------
 
 
(ตอนที่  9)
 
“นายส้มจี๊ด” โตวันโตคืนภายใต้การดูแลอย่างทะนุถนอมของ “ยายส้มโอ” และ “พี่จิ้งหรีด”
 
เราเริ่มเห็นความแตกต่างของหมาบางแก้ว “สายพันธุ์ยายส้มโอ” กับ “สายพันธุ์นายส้มจี๊ด” มากขึ้นทุกวันๆ
 
ส้มจี๊ดไม่ค่อยน่ารัก กระด้างกระเดื่อง และค่อนข้างดื้อ แต่สิ่งที่เหมือนกันคือ “ความรักเจ้าของ”
 
ตอนนี้นายส้มจี๊ดมองว่า “นม” คือเจ้าของเขาคนเดียว คนอื่นไม่เกี่ยวหรือเกี่ยวน้อย
 
ปกติญาติหรือหลานๆ ที่แวะเวียนมาที่บ้านมักพกพาขนมมาฝากยายส้มโอและนายส้มจี๊ดบ่อยๆ ยายส้มโอเธอจะจำคนที่เอาขนมมาฝากได้ทุกคน เวลามาใหม่ในวันรุ่งขึ้นส้มโอจะเป็นมิตรและไม่แสดงอาการเห่าใส่ มีแต่สุภาพนอบน้อม ออกอาการประจบประแจง ทำตัวเป็นนางเอก
 
ตรงกันข้ามกับคุณส้มจี๊ด พอหลานๆ เอาขนมให้ปั๊บ แล้วเดินออกไปพ้นเขตรั้วบ้าน เขาก็จะเกิดหลงลืมอะไรไปทันทีแล้วเมื่อหลานๆ เดินกลับเข้ามาอีกที คุณส้มจี๊ดจะกระโจนเห่าเสมือนจะกัดเอาซะให้ได้
 
ถึงตอนนี้ผมยังมีความสงสัยในตัวส้มจี๊ดอยู่ 2 เรื่องก็คือ หนึ่งระบบดมกลิ่น ซึ่งถือว่าสุนัขคือยอดของสัตว์ในการดมกลิ่นที่เหนือกว่าสัตว์ชนิดอื่นๆ สงสัยว่าคุณส้มจี๊ดเขาจะมีความผิดปกติหรือไม่ ระบบการดมกลิ่นของเขาล้มเหลวหรือไม่ และสองผมมีความสงสัยว่า ส้มจี๊ดเขาจะสายตาสั้น
 
เมื่อมีนมอยู่ข้างๆ ดูเธอไม่เครียดมากนักที่ถูกจำกัดบริเวณเพื่อรอคลอด
 
เพราะเกือบ 2 ปีแล้วที่ความสงสัยนี้ไม่สามารถหาคำตอบได้ มีเพียงปรากฏการณ์ซ้ำๆ ที่เป็นพฤติกรรมของคุณส้มจี๊ด
 
เช่น เวลากลางคืนหรือใกล้ๆ ค่ำ ยังไม่ถึงกับมืดนัก หรือแม้แต่เวลากลางวัน ถ้าเขายืนอยู่หน้าบ้านห่างไปสักประมาณ 15-20 เมตร ไม่ว่าใครจะเป็นนม ซึ่งเขาเดินตามหลังต้อยๆ อยู่ทุกวัน หรือยายส้มจุกหลานสาวที่เลี้ยงเขาพอๆ กับนม หรือตัวผมเอง เขาจะแสดงอาการเสมือนไม่รู้จัก กระโจนเห่า
 
แต่พอได้ยินเสียง เขาถึงจะวิ่งกระดิกหางส่งสัญญาณว่ารู้จัก และวิ่งเข้าหาอย่างมิตร
 
นั่นหมายถึงระบบดมกลิ่นล้มเหลวที่ค่อนข้างแน่นอน หรือไม่ก็สายตาสั้น แต่ส้มจี๊ดก็ยังเป็นที่รัก ผมยังจินตนาการไปว่า ถ้านายส้มจี๊ดหูหนวกอีกอย่าง นี่คงวุ่นหนักไปกว่านี้แน่ๆ
 
ประมาณ 5 เดือนที่ผ่านมา คุณส้มจี๊ดเขาได้ทำการปฏิวัติยึดอำนาจจากพี่หรีด ในระยะแรกๆ พี่หรีดไม่ยอม มีการประลองกำลังกันหลายครั้ง แต่ละครั้งก็ได้บาดแผลกันคนละหลายๆ แผล พอแผลหายปกติก็ประลองกำลังกันใหม่เรื่อยๆ
 
เป็นเวลาประมาณเดือนกว่าๆ สลับกันแพ้-ชนะกันไปมา
 
ถ้าเธอจองที่นอนอยู่ก่อนแล้ว เธอก็จะได้สิทธิ์นั้นจนกว่าจะตื่น
 
โชคไม่เข้าข้างพี่หรีดมากนัก นอกจากพี่หรีดจะเริ่มชรา กำลังกายถดถอยแล้ว พี่หรีดมีเนื้องอกที่ใกล้ๆ กระเจี๊ยว จนตัวกระเจี๊ยวแทบมองไม่เห็น
 
การประลองกำลังกันครั้งสุดท้าย พี่หรีดจึงบาดเจ็บและเดินกะเพรกๆ เพราะโดนกัดจมเขี้ยวที่ขาสองข้าง เจ้าส้มจี๊ดเลยยึดอำนาจจากพี่หรีดได้แบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
 
บ้านผมกับบ้านนมห่างกันไม่ถึง 50 เมตร วิถีของเราคือเดินไปมาหาสู่กันตลอด ทั้งคนและหมา
 
เมื่อส้มจี๊ดยึดอำนาจของพี่หรีดแบบเด็ดขาด โอกาสของพี่หรีดที่จะโผล่ไปบ้านนมมีน้อยลง ซ้ำบางวันคุณส้มจี๊ดเขาก็มากร่างใส่อยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นการแสดงอาการข่มขู่ด้วยเสียง หรือมาฉี่ราดเพื่อขยายอาณาเขตตามล้อรถยนต์ กระถางต้นไม้รอบๆ บ้านผม
 
ซึ่งถือเป็นการละเมิดสิทธิ์และแสดงอาการข่มขู่คุกคามพี่หรีดอย่างออกหน้าออกตา 
 
ส่วนยายส้มโอสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของบ้าน เธอก็ลัลล้าๆ ทำตัวเป็นนางเอกไปเรื่อย เพราะใครๆ ก็รักเป็นพิเศษ ด้วยนิสัยดี ฉลาด มารยาทเรียบร้อย
 
เมื่อยายส้มโอเป็นสัดครั้งสุดท้าย ผมได้เห็นจิตใจที่กล้าหาญของส้มจี๊ดแบบต้องยอมนับถือหัวใจ
 
ถ้าไล่ออกนอกบ้านเธอก็จะทำหน้าตางอนๆ เช่นนี้แหละ เลยถูกขังลืมไว้ในบ้านหนหนึ่ง
 
“หลังอานห้าสิบ” ของเพื่อนบ้านเป็นพ่อหมาร่างใหญ่ฉกรรจ์ มาเฝ้าหวังผสมพันธุ์กะยายส้มโอ และยายส้มโอก็มีใจให้ เพราะเธอแวะเวียนไปหากันบ่อยๆ
 
ส่วนพี่หรีดก็เลียบๆ เคียงๆ จะผสมพันธุ์ด้วย แต่สู้คนอื่นเขาไม่ได้ กระเจี๊ยวตัวเองก็มีโผล่อยู่นิดเดียว
 
การลุกขึ้นประกาศตัวเป็นเจ้าของยายส้มโอ ทั้งพยายามจะสมสู่กะยายส้มโอ แต่ยายส้มโอไม่ยอม ทำเอาเจ้าส้มจี๊ดกระอักเลือด ขนที่สวยงามขาวสะอาดสะอ้านของส้มจี๊ดต้องกลายเป็นสีแดง เพราะเลือดที่ทะลักออกมารอบๆ คอและหูที่โดนกัด ไม่รวมถึงที่ขาอีกหลายแผล
 
การประลองกำลังเป็นอยู่ประมาณ 3 วันก็สงบศึก เจ้าหลังอานกลับบ้าน (ก่อนนั้นคือมานอนเฝ้ายายส้มโอ ไล่ตีเท่าไหร่ก็ไม่ยอมไป หลบไปแป๊บก็กลับมาเฝ้าอีก)
 
ส้มจี๊ดขนปุกปุยตามธรรมชาติของบางแก้ว ปรากฏมีแผลหลายแผลซ่อนอยู่รอบๆ คอ เกิดอักเสบฟกช้ำหลายแผล พบมีหนอนชอนไชอยู่ในรูแผลหลายจุด ต้องรักษากันอยู่หลายวันกว่าหนุ่มซ่าอย่างส้มจี๊ดจะมีอาการปกติ
 
เกิดปัญหาที่จะต้องวินิจฉัย..??!! (คือผมขึ้นศาลบ่อย เลยจำคำนี้มาจากในศาลครับ 555) ว่ายายส้มโอท้องกับใคร ระหว่างนายส้มจี๊ด นายหลังอานห้าสิบ และพี่จิ้งหรีด
 
เอาไว้ต่อตอนต่อไปนะครับ ได้เวลาทำกับแกล้มแล้ว 555
 
---------------------------------------------------
 
นี่คือหลุมโพรงที่ยายส้มโอเตรียมไว้ตอนที่เธอใกล้คลอด
 
(ตอนที่ 10)
 
พัฒนาการเลี้ยงหมาในสังคมบ้านนอกอย่างบ้านผม พัฒนาไปเร็วพอสมควร ทั้งเรื่องการดูแลรักษา การผสมพันธุ์ การทำหมัน ตลอดถึงธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงหมาในตัวเมืองทั้งสงขลาและหาดใหญ่
 
สมัยเมื่อตอนผมเป็นเด็กๆ ยามเข้าหน้าร้อน อย่างช่วงเดือนเมษายนทุกๆ ปี จะมีหลายๆ ครั้งที่พวกผู้ใหญ่เขาจะไล่ให้พวกเราเด็กๆ ต้องรีบหนีขึ้นอยู่บนบ้าน เพราะพวกผู้ใหญ่เขาจะวิ่งไล่กำจัดสุนัขบ้า (บ้านผมเรียกว่า “หลักหมาบ้า”) มักจะมีหมาบ้าวิ่งตัวแข็งทื่อ กัดดะไม่ว่าวัวที่ล่ามอยู่ตามทุ่งนา หรือเป็ดไก่ในหมู่บ้าน ส่วนใหญ่จะไล่ล้อมตีมันจนตาย
 
ผมเคยสงสัยว่า ทำไมบางบ้านก็มีปืน แต่ไม่มีใครใช้ปืนยิงหมา เพราะเขาจะถือว่าการใช้ปืนยิงหมาจะทำให้ซวย และปืนจะไม่เป็นมงคลกับเจ้าของ 
 
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมเห็นข่าวมีอดีต ส.ส.ชักปืนยิงหมาหน้าร้านสะดวกซื้อจนตาย ผมก็ไม่รู้ว่าหลังจากนี้ไป ทั้งปืน ทั้งคนจะซวยเหมือนความเชื่อในหมู่บ้านผมหรือไม่..??!!

เมื่อผมได้ยายส้มโอมาเลี้ยงที่บ้าน ก็มีคำแนะนำจากทั่วสารทิศในการดูแลยายส้มโอ ทั้งพระคุณเจ้า เพื่อนฝูงหลายๆ คน ไม่ว่าการจะต้องฉีดวัคซีนชนิดโน่นนี่นั่น การฉีดกันพิษสุนัขบ้า อาหารเสริม อาหารบำรุง ผมก็ปฏิบัติตามเกือบทุกคำแนะนำ
หลุ่มโพร่งที่ยายส้มโอเตรียมไว้
 
ยกเว้นข้อเสนอให้ทำหมันยายส้มโอ เหตุผลก็เพราะว่าผมใฝ่ฝันจะมีหมาบางแก้ว หรือไม่ก็หมาหลังอานแท้ๆ มาครอบครองอยู่นานแสนนาน 
 
“ยายส้มโอ” คือความภาคภูมิใจในชีวิตที่ได้มีโอกาสครอบครองของรักของชอบที่ใฝ่ฝันมายาวนานแสนนาน 
 
ดังนั้น การทำหมันยายส้มโอเสมือนทำให้ความฝันของผมมีข้อจำกัดเพียงช่วงชีวิตยายส้มโอ ประกอบกับ “เจ๊ซี”ได้นำ “เจ้าส้มจี๊ด” ซึ่งเป็นหมาพันธุ์บางแก้วแท้ๆ มาให้อีกตัว ก็ยิ่งทำให้ความฝันของผมไม่มีทางสิ้นสุด
 
ผมฝันจะมีสายพันธุ์บางแก้วเลี้ยงไว้ประจำบ้าน รวมถึงขยายพันธุ์ไปฝากไว้กับเพื่อนฝูง ญาติมิตรที่เข้าคิวจองลูกยายส้มโอไว้
 
ตอนที่พรรคพวกทราบข่าวว่า ยายส้มโอตั้งท้อง ผมนั่งลิสต์รายชื่อพรรคพวกเพื่อนฝูงที่ขอมาชนิดที่ปฏิเสธยากจำนวน 18 คน ผมก็ได้แต่คิดในใจว่า เป็นไปไม่ได้ที่ยายส้มโอจะคลอดทีเดียว แล้วทำให้ผมมีเก็บไว้บางส่วนและแจกจ่ายเพื่อนฝูงได้ครับทั้ง 18 คน
 
และก็เป็นจริงตามนั้น ยายส้มโอคลอดลูกออกมา 9 ตัว รอด 8 ตัว เป็นตัวผู้ 5 ตัวเมีย 3 ตัว
 
ใช้ลวดดึง ที่ไม่ใช่ลวดหนาม เพื่อไม่ให้เกิดบาดแผลแก่ยายส้มโอ
 
เมื่อรู้ว่ายายส้มโอตั้งท้องแน่นอนแล้ว โดยดูจากอาการของเธอที่กินจุมากขึ้น นมตึง ท้องโตทุกวันๆ ยิ่งใกล้คลอดก็เห็นสัญชาตญาณของเธอชัดเจน
 
ยายส้มโอตระเวนดูบริเวณรอบๆ บ้าน จนเธอไปพบโพรงไม้ล้ม แล้วเธอก็ขุดหลุมเข้าไปใต้โพรงไม้ ชนิดที่มองจากข้างนอกจะไม่เห็นตัวเธอเลย
 
ผมเริ่มกังวลในแง่ความปลอดภัยในสองส่วนคือ หนึ่งยายส้มโอที่จะไปคลอดลูกในโพรงลึกๆ เช่นนั้น จะดูแลกันยังไง สองถ้าในช่วงที่ลูกยายส้มโอยังเล็กๆ ยายส้มโอจะต้องรักและหวงลูก ในขณะที่บ้านของเราเป็นบ้านสวนไม่มีรั้วรอบขอบชิด และมีลูกหลานแวะเวียนมาตลอดเวลา 
 
“ดุเหมือนหมาลูกอ่อน” คือสิ่งที่คนเฒ่าคนแก่สอนเรามาตลอดเวลาว่า อย่าเข้าใกล้ การคิดหาวิธีป้องกันทั้งสองสาเหตุจึงเกิดขึ้น

ผมตระเวนหาร้านขายลวดดึงสำหรับขังสุนัข (ซึ่งไม่ใช่ลวดหนาม) อยู่หลายวัน จนมาเจอที่ร้านทางเข้าสนามบินหาดใหญ่
 
ที่จริงไม่อยากเรียกว่ากรงขัง เพราะกั้นรั้วที่มีบริเวณมากพอสำหรับยายส้มโอ
 
ผมนั่งคุยกะเจ้าของร้านเพื่อปรึกษาหารือว่า ควรจะใช้ขนาดกี่เมตร ทั้งความสูง ความยาว คุยกันไป คุยกันมา ด้วยราคาเกือบ 9,000 บาท/ม้วน ซึ่งกันได้พื้นที่ประมาณ 1 ไร่ ซึ่งถือว่ามากพอที่จะไม่ทำให้ยายส้มโออึดอัด
 
เจ้าของร้านลวดยืดมีอาการแปลกๆ ถามผมวนเวียนไปเฉียดเรื่องการบ้านการเมืองอยู่เรื่อย ผมก็จะคุยแต่เรื่องลวดกับเรื่องหมา ดูเขาจะไม่ยอมลดละ ก่อนที่จะตกลงเรื่องขนาดความยาว ความกว้างของลวดดึงและราคา

“ถามจริงๆ เถอะพี่...พี่นี่ไปชุมนุมที่กรุงเทพฯ ไหมครับ” เขาถามผมแบบว่า คงอดใจไว้ไม่ไหวจริงแล้วมั้ง

“นิดหน่อยครับ..ผมก็แวะเวียนไปบ้างเวลาว่างๆ” ผมพยายามตอบแบบเลี่ยงๆ

“เราพวกเดียวกันพี่ ผมปิดร้านไปอยู่กับ กปปส. ไปช่วยลุงกำนันแกเป็นเดือน” เขาตอบอย่างภาคภูมิใจ

“เปล่าครับ...ผมไปอยู่เวที คปท.ครับ ไม่ได้อยู่เวที กปปส.” ผมตอบไปตามความจริง

“เออน่า...เราก็พวกเดียวกันแหละ อ้าวผมคิดพี่ 8,000 บาทพอครับพี่” เขาบอกพร้อมลดราคา โดยที่ผมไม่ได้ต่อสักคำ 555
 
คร่าวๆ ว่่าบริเวณทำรั้วกั้นให้ยายส้มโออยู่ช่วงคลอดลูกน่าจะไม่ต่ำกว่า 20 ตารางวา
 
เมื่อยายส้มโอท้องแก่ เราก็เริ่มจำกัดบริเวณของเธอ โดยทำรั้วรอบๆ บ้านและขังเธอ ส้มโอดูเครียดมากๆ ก็ต้องปล่อยเธอออกมาบ้างบางเวลา
 
ภาระในการปลอบใจให้ยายส้มโอเคยชินกับรั้วขัง ทางหนึ่งที่ผมคิดว่าทำให้ยายส้มโอหายเครียด และเคยชินกับรั้วขังก็คือ “คุณย่า” หรือ “นม” จะใช้เวลาอยู่ในรั้วขังยายส้มโอทุกวัน
 
ผมคิดถึงภาพวันหนึ่งยายส้มโอนอนเฝ้านมเวลานมหลับบนขนำ แล้วถึงวันหนึ่งนมคอยเฝ้ายายส้มโอช่วงใกล้คลอด ความผูกพันของคนและหมาต่างตอบแทนซึ่งกันและกัน ซึ่งยากนักที่คนไม่เคยเลี้ยงหมาจะเข้าใจ
 
ภาพที่นมนั่งแกะเมล็ดมะขาม โดยมียายส้มโอนอนท้องโย้หลับปุ๋ยอยู่ข้างๆ ในกรง ภาพของนมนั่งเฝ้าไล่แมลงวันให้ยายส้มโอและลูกๆ คือภาพที่ผมประทับใจสุดๆ 
 
(ติดตามอ่านตอนที่ 11 ตอนจบ) 
 
ทุกๆ เช้านมจะนั่งถือไม้เรียวตีแมลงวันที่มาตอมลูกๆของยายส้มโอ
 
---------------------------------------------------
 
อ่านเรื่องเกี่ยวเนื่อง 
 
- เรื่องของ “ยายส้มโอ” มินิซีรีส์ชีวิตสุนัขพันธุ์บางแก้วจาก “เวที คปท.” (ตอนที่ 1) / บรรจง นะแส
 
- เรื่องของ “ยายส้มโอ” มินิซีรีส์ชีวิตสุนัขพันธ์บางแก้วจาก “เวที คปท.” (ตอนที่ 2) / บรรจง นะแส 
 
- เรื่องของ “ยายส้มโอ” มินิซีรีส์ชีวิตสุนัขพันธ์บางแก้วจาก “เวที คปท.” (ตอนที่ 3 และ 4) / บรรจง นะแส
 
- เรื่องของ “ยายส้มโอ” มินิซีรีส์ชีวิตสุนัขพันธ์บางแก้วจาก “เวที คปท.” (ตอนที่ 5 และ 6) / บรรจง นะแส
 
- เรื่องของ “ยายส้มโอ” มินิซีรีส์ชีวิตสุนัขพันธ์บางแก้วจาก “เวที คปท.” (ตอนที่ 7 และ 8) / บรรจง นะแส
 
 
 

กำลังโหลดความคิดเห็น