เรื่อง/ภาพ : บรรจง นะแส
---------------------------------------------------
(ตอนที่ 3)
กลัวมิตรรักแฟนเพลง “ยายส้มโอ” จะอารมณ์ค้าง นอนไม่หลับ 555
ชั่วโมงกว่าๆ ยายส้มโอก็ถึงแผ่นดินปักษ์ใต้ มีผู้ใหญ่และ “เจ้าโจ” ไปรอรับที่สนามบิน
“โจ” เป็นหนุ่มอีสานที่มีอาชีพเป็นลูกเรือในประมงเรือนอกน่านน้ำ ออกทะเลตั้งแต่อายุ 16 ปี ใช้ชีวิตในทะเลมาหลายสิบปี เติบโตในทะเลมากกว่าบนบก เร่รอนไปเรื่อย ถูกจับขังคุกในเขมรและเวียดนามหลายครั้ง
ตอนหลังโจถูกกลุ่มประมงใช้แรงงานทาส ไม่มีโอกาสได้ขึ้นฝั่งเป็นปีๆ โจตัดสินใจกระโดดน้ำลงทะเลเพื่อเสรีภาพ ด้วยแกลลอนเพียงใบเดียว ลอยคอในทะเล 7 วัน และรอดมาได้ในขณะที่เพื่อนๆ ของโจไม่มีโอกาสรอด
(ดังนั้นเรื่องแรงงานทาสในประเทศไทยมีจริง ผมมีตัวอย่างเป็นสิบๆ รายที่สามารถบอกชื่อเรือได้ว่า จังหวัดไหนมีเรือไหนบ้าง ทั้งปากน้ำประแสร์ สมุทรสงคราม สงขลา หรือ ปัตตานี เพราะฉะนั้นเรืออวนลาก / เรือพาณิชย์กลุ่มใหญ่ๆ อย่ามาทำเอิด (ภาษาใต้แปลว่า อวดดี) ผมรู้จักพวกท่านดีเกินที่ท่านจะคาดคิด แม้ไม่มีหลักฐานอื่นๆ นอกจากคนจนๆ ที่ผมทำงานด้วยกับพวกเขามา 30 กว่าปี ถ้าท้าทายมาก็จะบอกสังคมให้รู้กันว่า มีเสี่ยไหนบ้าง)
อ้าว...นอกเรื่องจนได้ 555
“ยายส้มโอ” ลงเครื่องมุ่งสู่ตัวเมืองสงขลา ผมแปลกใจมากๆ พอถึงบ้านปล่อยจากกรง เธอร่าเริงกระโดดโลดเต้น
ที่บ้านมี “พี่จิ้งหรีด” กับ “พี่หมุน”
สำหรับพี่หมุนเป็นสุนัขพิการและชรามาก แต่พี่จิ้งหรีดเป็นหมาหนุ่มฉกรรจ์ที่เก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ
จิ้งหรีดเป็นลูกหมาจรจัด แม่โดนยาเบื่อ มีนิสัยชอบไล่กัดไก่ที่บ้าน แต่หลังจากโดนตีสองสามครั้ง พี่จิ้งหรีดก็ไม่ทำอีกเลย
พี่หรีดเป็นหมาใจดีใจเย็น...พอยายส้มโอออกจากกรงก็วิ่งขี่คอพี่หรีดทันที พี่หรีดก็ยอมแต่โดยดี แต่เจ้าหมุนตะเพิดซะยายส้มโอหางหด
พี่หรีดเลยกลายเป็นพี่เลี้ยงของยายส้มโอตั้งแต่นั้นมา ตอนที่ 4 จะเปิดตัวพี่หรีดและพี่หมุนที่ใช้ชีวิตกับยายส้มโอนะครับ (ถ้าว่างนะ)
(ตอนที่ 4)
ปกติในชีวิตผมตั้งแต่จำความได้ ครอบครัวของเราไม่เคยขาด “หมาประจำบ้าน” หมาเป็นเสมือนส่วนประกอบหนึ่งของครอบครัวของเรา แต่ส่วนใหญ่เราเลี้ยง “หมาบ้าน”
ครั้งหนึ่งเมื่อกว่า 10 ปีที่แล้ว เราเคยมีหมาหลังอานเลือด 50% มาเลี้ยงตัวหนึ่ง ฉลาดเป็นกรด และต้องจ่ายเงินค่ารักษาให้กับเพื่อนบ้านไปหลายหน แต่ทุกๆ ครั้งที่ไปกัดเขา ล้วนกัดในบริเวณบ้านของเรา
สังคมบ้านเราเป็นสังคมบ้านนอกเลี้ยงหมาไว้เฝ้าบ้านและทรัพย์สิน ในขณะเดียวกันวิถีชนบทก็มีการไปมาหาสู่ และการเข้ามาหยิบยืมสิ่งของหรือพืชผักริมรั้ว ไม่ว่าต้นขี้เหล็กที่ปลูกไว้ ตะไคร้ หรือมีดพร้า จอบเสียม ฯลฯ วิถีชุมชนการแบ่งปันหยิบยืมกันใช้ถือเป็นเรื่องปกติ
“เจ้าหลังอาน” จึงเป็นหมาที่ผมพอใจ และชอบมากที่สุดตัวหนึ่ง
เขาจะเฝ้าบ้านแบบมืออาชีพ จะจำคนที่มาหาเราเป็นปกติได้ทุกๆ คน และจะไม่มีปฏิกิริยาให้น่าเกรงกลัวใดๆ นอนสงบนิ่ง ไม่รู้ไม่ชี้
แต่เมื่อเราปล่อยเขาไว้ที่บ้านตัวเดียว และไม่มีใครอยู่บ้าน จะไม่มีใครรู้เลยว่าที่บ้านเรามีหมาเฝ้าบ้าน จะรู้ก็ต่อเมื่อคนๆ นั้นเข้ามาหยิบของใช้หรือเก็บพืชผักที่บ้านโดยที่ไม่มีเรา และเขาคนนั้นก็มักจะได้บาดแผลกลับไปเกือบทุกราย จนเป็นที่เล่าลือและเกรงขามกันไปทั้งหมู่บ้าน
หลังจาก “เจ้าหลังอาน” จากไป “เจ้าหมุน” ก็เข้ามาแทนที่
“เจ้าหมุน” เป็นหมาพิการ โดนรถทับขาหลังขวาลีบเดินกะเพรกๆ เขามาขออาศัยและเราก็เลี้ยงดู เจ้าหมุนทำหน้าที่เฝ้าบ้านได้ดีพอสมควร แต่เขาเริ่มชรา
ที่สวนมักมีหมามาคลอดลูกตามขนำ แม่ของเขาหากินทั่วๆ ไป ถือเป็นหมาจรจัด ในหมู่บ้านมีฟาร์มเลี้ยงไก่หลายฟาร์ม หมาจรจัดจึงมักไปแอบไล่ฆ่าไก่ของชาวบ้านมากิน วิธีการกำจัดคือ การไล่ยิง หรือไม่ก็วางยาเบื่อ
“จิ้งหรีด” คือลูกหมาจรจัดที่แม่โดนยาเบื่อ และเพิ่งจะหย่านม จึงเลี้ยงไม่ยากนัก
เราเอาจิ้งหรีดกลับมาเลี้ยงที่บ้านในขณะที่ยังเล็กๆ สัญชาตญาณของหมาเถื่อนคงติดจิ้งหรีดมาพอสมควร พอเป็นหนุ่มขึ้นไล่จับลูกไก่กัดตายไปหลายตัว ทั้งจับมากินและกัดให้ตายนอนเกลื่อน
จำได้ว่าผมใช้ไม้กวาดหวดจิ้งหรีดขณะคาบกินไก่แรงสุดฤทธิ์หลายครั้งด้วยความโกรธ และวันหนึ่งจิ้งหรีดก็เลิกไล่จับไก่ ไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลัง
แต่นั้นมาจิ้งหรีดกลายเป็น “หมารับแขก” มากกว่า “หมาเฝ้าบ้าน”
ในหมู่บ้านไม่มีใครเกรงใจเจ้าจิ้งหรีดซักคน ผู้คนในหมู่บ้านยังเกรงใจหมาชราพิการอย่างเจ้าหมุนมากกว่าซะอีก
การเป็นหมาใจดี ใจเย็นของจิ้งหรีด ทำให้เป็นโชคของ “ยายส้มโอ”
พอปล่อยจากกรงลงพื้น เจ้าส้มโอทำท่าแหย่ๆ นิดหน่อย พอเห็นจิ้งหรีดไม่ทำอะไร เธอก็ปีนขึ้นคอทันที แทนที่จิ้งหรีดจะรำคาญ กลับมีความสุขและเล่นด้วย
เมื่อเห็นว่ายายส้มโอปีนกัดคอ ปีนหลังไม่ถึง กระโดดแล้วล่วงหงายท้องตุบๆ จิ้งหรีดก็ล้มตัวลงนอนแผ่หลาให้ยายส้มโอปีนป่าย กัดหู กัดคอ เป็นที่รื่นเริงบันเทิงใจของหล่อน
แต่ยายส้มโอก็ฉลาดเป็นกรด เธอเข้าไปแหย่ ชวนเล่นกับเจ้าหมุนหมาชราพิการ โดนเจ้าหมุนฮึ่มๆ ใส่ และกัดเอาครั้งสองครั้ง เจ้าหล่อนก็ไม่ตอแยกับเจ้าหมุนอีกเลย
---------------------------------------------------
อ่านเรื่องเกี่ยวเนื่อง
- เรื่องของ “ยายส้มโอ” มินิซีรีส์ชีวิตสุนัขพันธุ์บางแก้วจาก “เวที คปท.” (ตอนที่ 1) / บรรจง นะแส
- เรื่องของ “ยายส้มโอ” มินิซีรีส์ชีวิตสุนัขพันธ์บางแก้วจาก “เวที คปท.” (ตอนที่ 2) / บรรจง นะแส
