ปีใหม่นี้ ขออวยพร ย้อนถึงท่าน
ผู้หยิบยื่น ของขวัญ ทันถ้วนถี่
คืนความสุข ยุคสดใส ภายในปี
ปลดทุกข์ร้อน ก่อนนี้ ให้หมดไป
ใครยังอยู่เขตผืนป่า จะล้าหลัง
ท่านก็สั่ง ถอยร่น ก่อนจัดใหม่
ทวงผืนป่า สง่างาม ตามหลังใคร
คนจนๆ จะบรรลัย ก็ช่างมัน
ยังส่งเสริม สอพลอ พ่อเจ้าสัว
“เกษตรกรรมแบบมั่วๆ อั๊วะ! ทำหมัน”
แบบพอเพียง ไม่เพียงพอ พ่อไม่ทัน
ขอตัดต่อ หน่อพืชพันธุ์ ให้ทันสมัย
ร่างกฎหมาย ให้ค่า อาณานิคม
“ขอให้ท่าน “อียู” นิยม ผมทำได้”
ชาวประมง ลงเรือจม ช่างปะไร
ไม่สนใจ เสียงทักท้วง ที่ล่วงเลย
จะลดละ คาร์บอน ที่ร้อนโลก
สร้างโรงไฟฟ้าวิปโยค ให้โลกเย้ย
ถ่านหินสะอาด วาดฝัน กันเช่นเคย
อย่ารู้เลย เพราะอะไร จึงใช้มัน
หยุดปลูกยาง ถางไร่ ในแผ่นดิน
ราคาพืชผล หล่นสิ้น ดินแปรผัน
เปลี่ยนอาชีพ ให้รีบเร่ง แจ้งยืนยัน
ก้าวสู่ยุค เปลี่ยนผ่าน กันเถอะเรา
“เศรษฐกิจพิเศษ” เขตสร้างวาด
รุกไล่ ยึดประกาศ ธรรมชาติเก่า
เปลี่ยนเป็นเมือง เรืองไร ในบางเบา
ตอบสนอง เพียงผองเผ่า เจ้าตระกูล
อ้างจะสร้าง เมืองท่า ให้เรือเทียบ
เข้าย่ำเหยียบ สองฝั่งฟ้า พนาสูรย์
จากปากบารา ท่าสวนกง คงเกื้อกูล
นี่ก็เอาใจ พวกนายทุน สมุนนาย
จะเปลี่ยนผัง สร้างเมือง เสียใหม่
ประเทศนี้ ต้องทันสมัย ดั่งใจหมาย
จะยกเมฆ เสกฟ้า ค้านโยบาย
หวังให้เรา สุขสบาย มะลายมะเลือง
จึงเรียงร้อย ถ้อยคำ ถามถึงท่าน
จะอยู่ไปอีกกี่วัน ในฝันเฟื่อง
จากปีเก่า เข้าปีใหม่ ไม่ขุ่นเคือง
อยู่สืบเนื่อง ให้นับนาน เป็นล้านปี
คืนความสุข ทุก(ข์) คนไทย ให้ถ้วนถี่
4 ม.ค. 59
