ผ่านไปกว่า 230 วันในแคปซูลยานอวกาศที่ตัดขาดโลกภายนอก ตอนนี้นักบินอวกาศจำลองทั้ง 6 คนที่ร่วมปฏิบัติการเดินทางจำลองสู่ดาวอังคารในเที่ยวบินไปกลับยาว 520 วันของปฏิบัติการ “มาร์ส 500” ใกล้จะได้ลงจอดบนพื้นผิวดาวแดงแล้ว
ลูกเรือของเที่ยวบินจำลองสู่ดาวอังคาร “มาร์ส500” (Mars-500) เป็นชายหนุ่มทั้งหมดประกอบด้วย ชาวรัสเซีย 3 คน คือ อเล็กซี ซิเตฟ (Alexei Sitev) วิศวกรวัย 38 ปี สุครอฟ คามอลอฟ (Sukhrob Kamolov) ศัลยแพทย์วัย 32 ปี อเล็กซานเดอร์ สโมเลฟสกี (Alexander Smolevsky) แพทย์ผู้เชี่ยวชาญทั่วไป วัย 33 ปี ชาวจีน 1 คน คือ หวาง ยิว (Wang Yue) วัย 26 ปี ชาวฝรั่งเศส 1 คนคือ โรเมน ชาร์ลส์ (Romain Charles) วัย 31 ปี และชาวอิตาลีเชื้อสายโคลัมเบียอีก 1 คน คือ ดิเอโก เออร์บินา (Diego Urbina) วัย 27 ปี ทุกคนถูกจำกัดบริเวณอยู่ในแคปซูลปิดสนิทไร้หน้าต่าง ในศูนย์วิจัยที่กรุงมอสโกวมาตั้งแต่เดือน มิ.ย.ปีที่ผ่านมา
ภารกิจของลูกเรือทั้ง 6 คน มีเป้าหมายเพื่อช่วยให้ลูกเรือที่จะเดินทางท่องอวกาศในอนาคตจัดการได้กับการจำกัดบริเวณและความเครียดจากการเดินทางระหว่างดวงดาว โดยในภารกิจเดินทางจำลองนี้ ลูกเรือจะสื่อสารกับโลกภายนอกผ่านอีเมลและข้อความวิดีโอ ซึ่งมีการหน่วงสัญญาณ เพื่อให้ลูกเรือรู้สึกว่ากำลังอยู่ห่างจากศูนย์ควบคุมมากกว่าระยะทางจริงที่อยู่ห่างไปไม่กี่เมตร อาหารที่พวกเขากินเป็นอาหารกระป๋องไม่ต่างจากลูกเรือบนสถานีอวกาศนานาชาติ และมีสิทธิอาบน้ำได้เพียงอาทิตย์ละครั้งเท่านั้น
จากคำบอกเล่าของบอริส มอรูกอฟ (Boris Morukov) ผู้อำนวยการปฏิบัติการและอดีตนักบินอวกาศรัสเซียนั้น เอพีระบุว่า ไม่มีลูกเรือคนไหนที่ตัดสินใจยกเลิกภารกิจนี้ แม้ว่าพพวกเขามีอิสระที่จะเดินออกจากการปฏิบัติภารกิจเมื่อไรก็ได้ โดยลูกเรือทั้งหมดมีกำหนด "ลงจอด" บนพื้นผิวดาวอังคารในวันที่ 12 ก.พ.54 นี้ และใช้เวลาอีก 2 วัน สำรวจดาวอังคาร จากนั้นเป็นการเดินทางกลับโลกที่กินเวลานานหลายเดือน และคาดว่าเป็นส่วนที่ท้าทายที่สุดของปฏิบัติการ
"พวกเขายังคงมีแรงฮึด แต่ก็มีความเหนื่อยล้าอยู่ด้วย ซึ่งเป็นเรื่องธรรมชาติ หนุ่มๆ เหล่านี้ต้องอึดมากจากความจำเจที่ได้เจอ ทั้งความเหนื่อยล้าและความคิดว่าปฏิบัติการล้มเหลวนั้นเป็นผลลัพธ์ด้านลบที่จะตามมา" มอรูกอฟให้ความเห็น
สำหรับปฏิบัติการมาร์ส 500 นี้เป็นการทดลองที่นำโดย สถาบันศึกษาปัญหาชีวการแพทย์ (Institute for Bio-Medical Problems) ในกรุงมอสโกว รัสเซีย, องค์การอวกาศยุโรป (อีซา) และศูนย์ฝึกการบินอวกาศของจีน โดยในการจำลองสภาพการเดินทางในอวกาศซึ่งขาดอยู่เรื่องเดียวคือสภาพไร้น้ำหนัก
ลูกเรือทั้งหมดต้องอาศัยอยู่ในพื้นที่ขนาดเพียง 1 ใน 4 ของรถบัสและเชื่อมต่อกับโมดูลอื่นๆ เพื่อการทดลองและออกกำลังกาย ส่วนพื้นผิวดาวอังคารเลียนแบบที่สร้างแบบติดตั้งภายในและอยู่แยกส่วนกับพื้นอื่นๆ นั้น เชื่อมต่อเข้ากับส่วนลงจอดจำลอง และทางศูนย์ควบคุมปฏิบัติการจะจำลองสถานการณ์ฉุกเฉินเพื่อให้ลูกเรือเกิดความโกลาหลก่อนเดินทางกลับสู่โลกด้วย
ทั้งนี้ กว่าจะมีปฏิบัติจริงในการเดินทางสู่ดาวอังคารยังต้องอาศัยเวลาอีกนานหลายทศวรรษ เพราะยังติดที่ค่าใช้จ่ายมหาศาลและความท้าทายอันยิ่งใหญ่ทางด้านเทคโนโลยี โดยเฉพาะการสร้างฉนวนปกป้องลูกเรือจากรังสีอวกาศที่เป็นอันตรายถึงชีวิต
เมื่อเดือน ธ.ค.ปีที่ผ่านมา ทั้ง 6 หนุ่มต้องตกอยู่ในความมืด หลังจากศูนย์ควบคุมปฏิบัติการจำลองสถานการณ์ไฟดับฉุกเฉิน แล้วปล่อยให้อยู่กับเครื่องจ่ายไฟฟ้าสำรองที่ให้ไฟฟ้าได้ในปริมาณจำกัด ดังนั้น ลูกเรือมาร์ส500 จึงต้องจัดลำดับความสำคัญแก่ความต้องการของพวกเขา
ด้วยปฏิบัติการเดินทางระหว่างดวงดาวที่กินเวลายาวนานจึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมไม่สามารถนำเที่ยวบินสู่ดาวอังคารนี้ไปทดลองกับนักบินอวกาศบนสถานีอวกาศนานาชาติ สำหรับสถานีอวกาศนั้นอยู่ในวงโคจรของโลกและในกรณีฉุกเฉินนักบินอวกาศสามารถกลับสู่โลกได้ในเวลา 2 ชั่วโมง แต่กรณีปฏิบัติการเดินทางระหว่างดวงดาวนั้นไม่มีทางที่จะกลับโลกได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้
แม้ว่าลูกเรือจะเป็นชายทั้งหมด แต่มอรูกอฟย้ำว่า โครงการนี้ไม่ได้เมินผู้หญิง เพียงแต่หาคนที่เหมาะสมไม่ได้เท่านั้น ทั้งนี้ การทดสอบคล้ายๆ เมื่อปี 1999-2000 ที่ศูนย์วิจัยเดียวกันนี้ไม่เป็นไปตามที่คาด เมื่อหญิงชาวแคนาดาร้องทุกข์ว่าถูกกัปตันทีมชาวรัสเซียใช้กำลังบังคับให้จูบ และเธอยังบอกอีกว่า ลูกเรือรัสเซีย 2 คนเปิดศึกชกกันและทิ้งรอยเลือดกระเด็นติดฝาผนัง ขณะที่เจ้าหน้าที่รัสเซียแสร้งว่าเหตุดังกล่าวไม่ร้ายแรงนักและคิดว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นเพราะความแตกต่างทางวัฒนธรรมและความเครียด
อย่างไรดี ในการเข้าร่วมภารกิจครั้งนี้ ลูกเรือแต่ละคนจะได้รับเงินตอบแทนเป็นมูลค่า 97,000 เหรียญสหรัฐฯ (หรือประมาณ 3,000,000 บาท)
