นักกฏหมายชี้ "โนเบลสันติภาพ" พักหลังผิดเจตนาโนเบล ทั้งให้แม่ชีเทเรซา-กอร์

เทศกาลตัดสินรางวัลโนเบลในปีนี้ มีเรื่องวุ่นเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ล่าสุดนักกฎหมายชาวนอร์เวย์ ออกมาไม่เห็นด้วย กับการมอบรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพในยุคหลังๆ โดยระบุว่าผู้ที่ได้รับรางวัลสาขานี้ ยังไม่เหมาะสมเพียงพอ ไม้ว่าจะเป็น "แม่ชีเทเรซา" "อัล กอร์" และ 3 ผู้นำแห่งปาเลสไตน์และอิสราเอล

ฟรีดิก เฮฟเฟอร์เมห์ล (Fredrik Heffermehl) นักกฎหมายและนักเคลื่อนไหวด้านสันติภาพชาวนอร์เวย์ แสดงความเห็นว่า การมอบรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพในช่วงหลังนี้ผิดไปจากจุดมุ่งหมายเดิมของอัลเฟรด โนเบล (Alfred Nobel) ผู้ก่อตั้งรางวัลนี้ขึ้นมา ซึ่งเอเอฟพีและรอยเตอร์รายงานว่าทั้งแม่ชีเทเรซา และ อัล กอร์ ที่เคยได้รับรางวัลในสาขานี้มาแล้ว กลับไม่เข้าข่ายผู้ที่คู่ควรแก่รางวัล ตามความเห็นของเฮฟเฟอร์เมห์ล

เฮฟเฟอร์เมห์ล ตั้งข้อสังเกตว่า ในช่วง 100 กว่าปี นับตั้งแต่มอบรางวัลครั้งแรกจนถึงปัจจุบัน รางวัลโนเบลในสาขาสันติภาพ ขยายขอบเขตจากเดิมที่มุ่งพิจารณาบุคคลที่อุทิศชีวิตให้กับความพยายามยุติสงคราม หรือเรียกร้องสันติภาพให้แก่มวลชน จนครอบคลุมไปถึงนักเรียกร้องสิทธิมนุษยชนไปจนถึงนักสิ่งแวดล้อม

"เรากำลังเคลื่อนที่ หนีห่างจากเจตนำนงของโนเบล" เฮฟเฟอร์เมห์ล กล่าวระหว่างงานเปิดตัวหนังสือเรื่อง "โนเบล วิล" (Nobel's Will) หรือ ความปารถนาของโนเบล ที่เขาเป็นผู้เขียน ในกรุงออสโล เมื่อวันที่ 8 ต.ค.51 ที่ผ่านมา

ทั้งนี้ อัลเฟรด โนเบล ก่อตั้งรางวัลโนเบลขึ้นในปี 2438 เพื่อมอบรางวัลให้กับผู้ที่สร้างคุณประโยชน์แก่มนุษยชาติ ด้านวิทยาศาสตร์ วรรณกรรม และสันติภาพ โดยมีการมอบรางวัลครั้งแรกในปี 2444 ซึ่งสาขาสันติภาพมอบให้กับ ฌอง อังรี ดูนังต์ (Jean Henry Dunant) ผู้ก่อตั้งสภากาชาด โดยรัฐบาลนอร์เวย์ เป็นผู้แต่งตั้งคณะกรรมการพิจารณามอบรางวัลในสาขานี้

ทว่านักกฎหมายชาวนอร์เวย์ผู้นี้ กลับเห็นว่า ผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ ในช่วงตั้งแต่ยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา มีเพียง 45% เท่านั้น ที่คู่ควรกับรางวัลอันทรงเกียรติ ตามที่โนเบลแสดงเจตจำนงไว้เมื่อแรกเริ่ม

เขาระบุว่า โนเบลต้องการมอบรางวัลสาขาสันติภาพ ให้แก่บุคคลหรือองค์กรระหว่างชาติ ที่มุ่งมั่นทำงานเพื่อหยุดยั้ง หรือลดการใช้อาวุธและความรุนแรงในสงคราม พร้อมกับผลักดันให้เกิดสันติภาพระหว่างกัน

ผู้เขียนหนังสือ "โนเบล วิล" ยังระบุด้วยว่า ในจำนวนบุคคล หรือองค์กรที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพมาแล้วทั้งหมด 118 คนถึงปี 2550 มีเพียง 70 คนที่นั้นที่เหมาะสมกับรางวัลนี้

ขณะที่อีก 48 คนที่เหลือ ไม่ได้จัดอยู่ในประเภท ที่ทำงานเพื่อสันติภาพตามความหมายของโนเบล ซึ่งรวมถึงแม่ชีเทเรซา ที่ได้รับรางวัลในปี 2522, อัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐฯ ที่ได้รับรางวัลในปี 2550 และ 3 ผู้นำจากดินแดนตะวันออกกลาง ได้แก่ ยัสเซอร์ อาราฟัต ผู้นำปาเลสไตน์, ชิมอน เปเรส และ ยิตซัค ราบิน ผู้นำอิสราเอล ที่ได้รับรางวัลร่วมกันในปี 2537

นอกจากนี้ยังมี วังการี มาไทย (Wangari Maathai) นักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมชาวเคนยา ได้รางวัลในปี 2547 และ มูฮัมมัด ยูนุส (Muhammad Yunus) นักเศรษฐศาสตร์ชาวบังกลาเทศ และธนาคารกรามีน (Grameen Bank) ที่เขาก่อตั้งขึ้น ซึ่งได้รับรางวัลนี้ในปี 2549

เฮฟเฟอร์เมห์ล เห็นว่า กรณีดังกล่าวผิดกฎโนเบล พร้อมระบุว่า วัตถุประสงค์ดั้งเดิมของรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ ถูกแปลความหมายผิดเพี้ยนไปในยุคหลังสงคราม

อันที่จริงแล้วรางวัลในสาขาสันติภาพ ณ ปัจจุบันนี้ควรจะทวีความสำคัญมากยิ่งกว่าที่ผ่านมา เพราะว่าอาวุธสมัยใหม่ มีอานุภาพทำลายล้างมนุษยชาติได้อย่างน่ากลัว

อย่างไรก็ดี เกียร์ ลุนด์สตัด (Geir Lundestad) เลขาธิการ คณะกรรมการโนเบลแห่งนอร์เวย์ (Norwegian Nobel Committee) ไม่ยอมรับต่อข้อกล่าวหาของเฮฟเฟอร์เมห์ล และชี้แจงว่า คณะกรรมการของโนเบล ต่างก็ตีความหมายในความมุ่งหวังของโนเบลแตกต่างกันออกไปในแต่ละปี นับตั้งแต่มอบรางวัลครั้งแรกในปี 2444

"พวกเขาตัดสินผิดไปจากความมุ่งหมายของโนเบลหรือ? หากเป็นเช่นนั้นจริง มันก็คงผิดตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องเพิกถอนรางวัลแรกที่มอบให้ อังรี ดูนังต์" ลุนด์สตัด กล่าว.