กลุ่มรุ่งอรุณของเล่นพื้นบ้าน เตือนเลิกซื้อของเล่นปนสารพิษ หันเล่นของเล่นไทยโบราณ สุดปลื้มมีกระแสคนชอบของย้อนยุคช่วยหนุน ด้าน รมว.วธ.เผยของเล่นเด็กไทยก็เปลี่ยนไปตามยุค เสนอทำของเล่นมาเป็นโปรแกรมเกมในคอมพิวเตอร์-มือถือ
จากกรณีที่นายทวีทรัพย์ นามขจรโรจน์ ผู้ประสานงานกลุ่มรุ่งอรุณของเล่นพื้นบ้าน ซึ่งเป็นเครือข่ายชุมชนทำของเล่น การเล่นของเล่นพื้นบ้าน 4 ภาค และการละเล่นเด็ก เพื่อการพัฒนาเด็ก เปิดเผยว่า ของเล่นไทยกว่า 300 ชนิดถูกทิ้ง ป๋องแป๋ง กังหันแต๊กแต๊ก พัดสีรุ้ง ยกขบวนตกยุค เหตุชนบทกลายเป็นเมือง เด็กไทยเห่อเน็ต-มือถือ กันหมด ทำให้ของเล่นพื้นบ้านสูญหายจากวิถีชีวิตเด็กไทยแล้ว 100% นั้น
วันนี้ (6 ม.ค.) นายทวีทรัพย์ เปิดเผยว่า ตอนนี้ได้ศึกษาแน่ชัดแล้วว่าของเล่นที่นิยมอย่างลูกข่างหายไปสังคมไทยนานกว่า 20-30 ปี ปัจจุบันเด็กสมัยใหม่กลับไม่รู้จักและไม่เคยเล่นลูกข่างกันแล้ว ทั้งที่ในสมัยก่อนเป็นที่รู้กันว่า การเล่นลูกข่างจะนิยมเล่นกันในกลุ่มเด็กผู้ชาย แต่ปัจจุบันประเพณีการเล่นดังกล่าวได้สูญหายไปแล้ว จะพบเพียงเด็กชาวเขาบางพื้นที่เท่านั้นที่ยังมีการเล่นลูกข่างอยู่บ้างแต่ไม่มากนัก
นายทวีทรัพย์ กล่าวอีกว่า หลังจากที่ของเล่นพื้นบ้าน ของเล่นโบราณ ไม่มีใครสนใจมานาน เมื่อได้รับการเผยแพร่ข่าวนี้ผ่านสื่อมวลชนให้สังคมไทยได้รับทราบ ขณะนี้มีกระแสตอบรับในทางที่ดี มีสื่ออื่นๆ เช่น วิทยุ จส.100 ได้นำไปตั้งประเด็นว่าวัยเด็กเคยเล่นของเล่นโบราณอะไรบ้าง มีผู้ฟังโทรศัพท์เข้ามาตอบกันเป็นจำนวนมาก และมีคนไทยจำนวนไม่น้อยที่ยังชอบท่องเที่ยวย้อนยุค ตลาดน้ำโบราณกันอยู่ ตนได้ฟังแล้วรู้สึกปลื้มใจ และคิดว่าทุกคนที่ได้พูดถึงเรื่องวัยเด็กก็มีความสุข ได้รำลึกถึงความทรงจำที่ดี อย่างไรก็ตามก็อยากจะเตือนผู้ปกครองที่ชอบซื้อของเล่นที่ทำด้วยพลาสติก เหล็ก แม้จะมีราคาถูกก็จริง เพราะผลิตในประเทศที่ผลิตมาขายจำนวนมาก เช่น รถยนตร์เด็กเล่น หรือของเล่นที่ใส่แบตเตอร์รี่ ถ่านให้เคลื่อนไหวไว้ มักจะมีสีเคลือบอยู่ แบตเตอรี่ ถ่านบางยี่ห้อก็ไม่มีคุณภาพ หากเด็กที่ไม่มีภูมิต้านทาน เมื่อจับหรือสูดดมเข้าไปก็อาจจะเกิดพิษสะสมในร่างกายได้ ซึ่งของเล่นประเภทนี้พ่อแม่ชอบซื้อให้เด็กเล่น บางครั้งเต็มบ้านไม่มีที่จะเก็บ
“อยากจะให้ผู้ใหญ่ที่รู้จักของเล่นพื้นบ้าน เช่น นำใบไม้มาเป่าให้เกิดเสียง นำไม้มาทำหุ่นเชิด หรือกระดาษมาทำเป็นว่าวให้ลูกหลานเล่นจะดีกว่า เป็นการสร้างสายใยจากพ่อสู่ลูก จากลูกแบ่งปันให้เพื่อนเล่นด้วย อีกทั้งวัสดุธรรมชาติเหล่านี้เมื่อชำรุดก็ย่อยสลายคืนสู่ธรรมชาติได้ ทราบดีว่าของเล่นพื้นบ้าน ของเล่นโบราณเหล่านี้คงไม่สามารถไปต่อสู้กระแสของเล่นหลักที่ทำจากพลาสติก เหล็กต่างๆ ได้เพราะของเล่นเหล่านั้นมีมูลค่าทางเศรษฐกิจสูง หาซื้อง่าย มีการสร้างรูปแบบใหม่ๆ มาล่อใจเด็กเสมอ แต่อยากจะเตือนพ่อแม่ว่า เราลืมอะไรไปบ้างหรือเปล่า การสอนให้เด็กรักของเล่นไทยก็จะช่วยสอนให้เค้ารักธรรมชาติ รักท้องถิ่น รักภูมิปัญญา และรักความเป็นไทย ที่สำคัญช่วยพัฒนาเซลล์สมองและกล้ามเนื้อตาด้วย ไม่อยากให้ทุกคนคิดแค่ให้เงินลูกอย่างเดียว” นายทวีทรัพย์ กล่าว
ด้านนายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม (วธ.) กล่าวว่า จากกรณีดังกล่าว ตนมองว่า การละเล่นของเด็กไทย ก็เปลี่ยนไปตามยุคสมัยเรื่อยมา ดังนั้น เมื่อการละเล่นบางอย่างที่ไม่เหมาะกับยุคสมัยในปัจจุบันเราจะรักษาไว้ก็คงยาก น่าจะมีการปรับเปลี่ยนการละเล่น หรือของเล่นไทยให้มีความร่วมสมัยมากกว่า เพราะจะทำให้เด็กหันมาเล่นของเล่นแบบไทยๆ แต่ต้องคิดว่าเราจะพัฒนารูปแบบการเล่นลูกข่างอย่างไรให้ลูกข่างมีความทันสมัยมากขึ้น
“ผมไม่อยากบอกว่าให้ต้องมีการรณรงค์ให้การละเล่นในสมัยโบราณไทยทุกๆ อย่างกลับคืนมา เช่น การเล่นลูกข่างที่สมัยนี้เด็กไม่เล่นกันแล้ว ผมคิดว่าเมื่อยุคสมัยและสังคมเปลี่ยนไป บางอย่างที่มันไม่เหมาะสมกับยุค จะรักษาไว้ให้นานก็ไม่ได้ ต้องปล่อยไปตามยุคสมัย สิ่งที่ควรจะต้องทำในขณะนี้คือต้องปรับเปลี่ยนการละเล่นให้สอดคล้องกับยุคปัจจุบันมากกว่า อาจจะมีการจัดทำเป็นโปรแกรมเกมในมือถือหรือคอมพิวเตอร์ ” รมว.วธ.กล่าว
จากกรณีที่นายทวีทรัพย์ นามขจรโรจน์ ผู้ประสานงานกลุ่มรุ่งอรุณของเล่นพื้นบ้าน ซึ่งเป็นเครือข่ายชุมชนทำของเล่น การเล่นของเล่นพื้นบ้าน 4 ภาค และการละเล่นเด็ก เพื่อการพัฒนาเด็ก เปิดเผยว่า ของเล่นไทยกว่า 300 ชนิดถูกทิ้ง ป๋องแป๋ง กังหันแต๊กแต๊ก พัดสีรุ้ง ยกขบวนตกยุค เหตุชนบทกลายเป็นเมือง เด็กไทยเห่อเน็ต-มือถือ กันหมด ทำให้ของเล่นพื้นบ้านสูญหายจากวิถีชีวิตเด็กไทยแล้ว 100% นั้น
วันนี้ (6 ม.ค.) นายทวีทรัพย์ เปิดเผยว่า ตอนนี้ได้ศึกษาแน่ชัดแล้วว่าของเล่นที่นิยมอย่างลูกข่างหายไปสังคมไทยนานกว่า 20-30 ปี ปัจจุบันเด็กสมัยใหม่กลับไม่รู้จักและไม่เคยเล่นลูกข่างกันแล้ว ทั้งที่ในสมัยก่อนเป็นที่รู้กันว่า การเล่นลูกข่างจะนิยมเล่นกันในกลุ่มเด็กผู้ชาย แต่ปัจจุบันประเพณีการเล่นดังกล่าวได้สูญหายไปแล้ว จะพบเพียงเด็กชาวเขาบางพื้นที่เท่านั้นที่ยังมีการเล่นลูกข่างอยู่บ้างแต่ไม่มากนัก
นายทวีทรัพย์ กล่าวอีกว่า หลังจากที่ของเล่นพื้นบ้าน ของเล่นโบราณ ไม่มีใครสนใจมานาน เมื่อได้รับการเผยแพร่ข่าวนี้ผ่านสื่อมวลชนให้สังคมไทยได้รับทราบ ขณะนี้มีกระแสตอบรับในทางที่ดี มีสื่ออื่นๆ เช่น วิทยุ จส.100 ได้นำไปตั้งประเด็นว่าวัยเด็กเคยเล่นของเล่นโบราณอะไรบ้าง มีผู้ฟังโทรศัพท์เข้ามาตอบกันเป็นจำนวนมาก และมีคนไทยจำนวนไม่น้อยที่ยังชอบท่องเที่ยวย้อนยุค ตลาดน้ำโบราณกันอยู่ ตนได้ฟังแล้วรู้สึกปลื้มใจ และคิดว่าทุกคนที่ได้พูดถึงเรื่องวัยเด็กก็มีความสุข ได้รำลึกถึงความทรงจำที่ดี อย่างไรก็ตามก็อยากจะเตือนผู้ปกครองที่ชอบซื้อของเล่นที่ทำด้วยพลาสติก เหล็ก แม้จะมีราคาถูกก็จริง เพราะผลิตในประเทศที่ผลิตมาขายจำนวนมาก เช่น รถยนตร์เด็กเล่น หรือของเล่นที่ใส่แบตเตอร์รี่ ถ่านให้เคลื่อนไหวไว้ มักจะมีสีเคลือบอยู่ แบตเตอรี่ ถ่านบางยี่ห้อก็ไม่มีคุณภาพ หากเด็กที่ไม่มีภูมิต้านทาน เมื่อจับหรือสูดดมเข้าไปก็อาจจะเกิดพิษสะสมในร่างกายได้ ซึ่งของเล่นประเภทนี้พ่อแม่ชอบซื้อให้เด็กเล่น บางครั้งเต็มบ้านไม่มีที่จะเก็บ
“อยากจะให้ผู้ใหญ่ที่รู้จักของเล่นพื้นบ้าน เช่น นำใบไม้มาเป่าให้เกิดเสียง นำไม้มาทำหุ่นเชิด หรือกระดาษมาทำเป็นว่าวให้ลูกหลานเล่นจะดีกว่า เป็นการสร้างสายใยจากพ่อสู่ลูก จากลูกแบ่งปันให้เพื่อนเล่นด้วย อีกทั้งวัสดุธรรมชาติเหล่านี้เมื่อชำรุดก็ย่อยสลายคืนสู่ธรรมชาติได้ ทราบดีว่าของเล่นพื้นบ้าน ของเล่นโบราณเหล่านี้คงไม่สามารถไปต่อสู้กระแสของเล่นหลักที่ทำจากพลาสติก เหล็กต่างๆ ได้เพราะของเล่นเหล่านั้นมีมูลค่าทางเศรษฐกิจสูง หาซื้อง่าย มีการสร้างรูปแบบใหม่ๆ มาล่อใจเด็กเสมอ แต่อยากจะเตือนพ่อแม่ว่า เราลืมอะไรไปบ้างหรือเปล่า การสอนให้เด็กรักของเล่นไทยก็จะช่วยสอนให้เค้ารักธรรมชาติ รักท้องถิ่น รักภูมิปัญญา และรักความเป็นไทย ที่สำคัญช่วยพัฒนาเซลล์สมองและกล้ามเนื้อตาด้วย ไม่อยากให้ทุกคนคิดแค่ให้เงินลูกอย่างเดียว” นายทวีทรัพย์ กล่าว
ด้านนายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม (วธ.) กล่าวว่า จากกรณีดังกล่าว ตนมองว่า การละเล่นของเด็กไทย ก็เปลี่ยนไปตามยุคสมัยเรื่อยมา ดังนั้น เมื่อการละเล่นบางอย่างที่ไม่เหมาะกับยุคสมัยในปัจจุบันเราจะรักษาไว้ก็คงยาก น่าจะมีการปรับเปลี่ยนการละเล่น หรือของเล่นไทยให้มีความร่วมสมัยมากกว่า เพราะจะทำให้เด็กหันมาเล่นของเล่นแบบไทยๆ แต่ต้องคิดว่าเราจะพัฒนารูปแบบการเล่นลูกข่างอย่างไรให้ลูกข่างมีความทันสมัยมากขึ้น
“ผมไม่อยากบอกว่าให้ต้องมีการรณรงค์ให้การละเล่นในสมัยโบราณไทยทุกๆ อย่างกลับคืนมา เช่น การเล่นลูกข่างที่สมัยนี้เด็กไม่เล่นกันแล้ว ผมคิดว่าเมื่อยุคสมัยและสังคมเปลี่ยนไป บางอย่างที่มันไม่เหมาะสมกับยุค จะรักษาไว้ให้นานก็ไม่ได้ ต้องปล่อยไปตามยุคสมัย สิ่งที่ควรจะต้องทำในขณะนี้คือต้องปรับเปลี่ยนการละเล่นให้สอดคล้องกับยุคปัจจุบันมากกว่า อาจจะมีการจัดทำเป็นโปรแกรมเกมในมือถือหรือคอมพิวเตอร์ ” รมว.วธ.กล่าว
