เมืองไทย 360 องศา
หากพิจารณาจากรูปทรงและลักษณะมวลชนที่พากันมา เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา สำหรับคอการเมืองที่ติดตามกันมานานย่อมรับรู้ได้ไม่ยากว่าล้วนเป็น“ ราษฎรหน้าเดิม” ที่ส่วนใหญ่จะเป็น “สีแดง” แทบทั้งนั้น ซึ่งก็น่าจะเป็นราษฎรแถบกรุงเทพฯและปริมณฑล อีกเช่นเคย เนื่องจากการเดินทางไปมาสะดวกสำหรับการใช้บริการเหมือนเช่นที่ผ่านมา
ที่ยืนยันกันแบบนี้ก็เนื่องจากแค่เห็นหน้าคนที่มาชุมนุมในครั้งนี้ ซึ่งก็ไม่ได้ต่างจากการชุมนุมครั้งก่อนๆ โดยเฉพาะหากเป็นการชุมนุมในย่านถนนราชดำเนิน ก็ต้องยืนยันว่า “ใช่เลย” ยกเว้นหากเป็นการชุมนุมในย่านสถานีรถไฟฟ้า ที่อาจเห็นพวกเด็กวัยรุ่น เยาวชน มาปะปนจำนวนหนาตาขึ้นมาบ้าง ดังนั้น หากให้กล่าวกันตรงไปตรงมาแบบไม่อ้อมค้อม ก็ต้องบอกว่ามวลชนวันนี้ส่วนใหญ่จะเป็น “ม็อบคนเสื้อแดง” หรือ “ราษฎรเสื้อแดง” ก็คงไม่ผิดนัก
ขณะเดียวกัน ก็มีกลุ่มที่น่าจะเป็น “ออแกไนเซอร์” หรือคนจัดงานที่แม้ว่าจะยังไม่ชัดเจนเต็มร้อย แต่อย่างน้อยก็มีชื่อของกลุ่มที่เรียกว่า “เยาวชนปลดแอก” ปรากฏออกมา ไม่ว่าจะเป็นการนัดแนะผ่านทางสื่อโซเชียลฯ มีการออกแบบการชุมนุม รวมไปถึงการส่งสัญญาณการเคลื่อนไหวตลอดการชุมนุม ไม่ต่างจาก “ไอ้โม่ง” ที่ส่งสัญญาณให้เคลื่อนขบวนไปทางไหน จากนั้นก็มีการส่งต่อ และรับมาเป็นทอดๆ
แม้ว่าที่ผ่านมาจะมีความพยายามแสดงให้เห็นว่า เป็นการชุมนุมที่ “ไม่มีแกนนำ” ก็ตาม แต่ในความเป็นจริงแล้ว ทุกการเคลื่อนไหวล้วนผ่านการ “ชี้นำ” ทั้งที่เป็น “คนสั่งการ” ในทุกกิจกรรม ทั้งการจัดคนขึ้นปราศรัยว่าจะพูดแบบไหน เป็นใครบ้าง การเคลื่อนขบวนไปทางไหน รวมไปถึงการยุติการชุมนุในแต่ละครั้ง ก็ล้วนมีคนค่อยสั่งการผ่านทางโซเชียลฯ และส่งต่อกันมา เพราะในความเป็นจริงแล้วการชุมนุมจะไม่มีคนคอยประสานงานหรือคอยชี้นำย่อมไม่มีทางเป็นไปได้ เพราะจะทำให้เกิดความโกลาหล เพียงแต่ว่าคราวนี้ เป็นเพียงการปรับรูปแบบเพื่อเลี่ยงการถูกเอาผิดทางกฎหมาย และไม่พร้อมที่จะปักหลักพักค้างเท่านั้นเอง
ขณะเดียวกัน เมื่อย้อนกลับไปพิจารณาถึง “ราษฎรแดง” ที่เป็นคนหน้าเดิม คนคุ้นหน้ากันมาก่อน หากเป็นแบบนี้ก็ย่อมเชื่อมโยงกันได้ไม่ยากว่าเป็นมวลชนของพรรคเพื่อไทย และในเครือข่ายของนายทักษิณ ชินวัตร แม้ว่าอาจจะไม่ใช่เป็นการทุ่มเทกันแบบเต็มตัว แต่ตามสภาพการณ์แล้วน่าจะเป็นแบบ “รวมการเฉพาะกิจ” กันมากกว่า เพราะเมื่อพิจารณาจากข้อสังเกตในช่วงที่ผ่านมา ก็เริ่มมองเห็นได้ชัดเจนขึ้น อย่างน้อยก็จากการที่มีแกนนำบางคน เช่น นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ “เพนกวิน” น.ส.ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล หรือ “รุ้ง” และ นายภาณพงศ์ จาดนอก หรือ “ไมค์” ที่เจาะจงเข้ารักษาตัวที่ “โรงพยาบาลพระราม 9” ก็ย่อมชัดเจนแล้วว่า เชื่อมโยงไปทางไหน
เมื่อพิจารณาจากผู้ถือหุ้นใหญ่ หรือว่าใครคือ “เจ้าของ” โรงพยาบาลแห่งนี้ ทำให้หลายคนกลับมาครุ่นคิดกันอีกว่า การ “กราบ” ที่สะท้านพรรคเพื่อไทยก่อนหน้านี้ เจตนาก็คือ “ลับ ลวง พราง” เป็นการเคลื่อนไหว “ลวงให้ตายใจ” หรือเปล่า เพราะเมื่อพิจารณาในตอนนี้ ทุกอย่างมันชัดแจ้ง ในแบบที่เรียกว่า “บังเอิญอย่างร้ายกาจ” เลยแหละ
เมื่อได้เห็นการเชื่อมโยงกันแบบนี้ มันก็ต้องมาอธิบายว่า ทำไมถึงต้องเป็น“รวมการเฉพาะกิจ”นั่นคืออีกฝ่ายต้องการ “เร่งผลเฉพาะหน้า” ที่มีเป้าหมายเร่งด่วนก่อน คือ “ล้มประยุทธ์” พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และคณะ “สาม ป.” ลงไปให้ได้ก่อน ซึ่งก่อนหน้านี้ หากย้อนกลับไปก็คงจำได้ว่า นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ หัวหน้าพรรคเพื่อไทย ได้แบะท่าเสนอชื่อ นายชัยเกษม นิติสิริ ซึ่งเป็นแคนดิเดตนายกฯ ของพรรคเพื่อไทยเอาไว้แล้ว แม้ว่าจะข้ามชื่อของ “เจ๊หน่อย” คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ ที่เป็นแคนดิเดตอันดับหนึ่ง ไปแบบหน้าตาเฉยก็ตาม ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะมองจากแบ็กกราวนด์แล้ว นายชัยเกษม นี้ถือว่า “สายตรงที่ซื่อสัตย์” นั่นเอง
ขณะที่อีกฝ่ายหากมองว่าเป็นการชักใย ยุยงกลุ่มเด็กๆ เยาวชน ที่สนับสนุนอดีตพรรคอนาคตใหม่ ก็ต้องชี้ไปที่ กลุ่มนายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ที่กลายสภาพมาเป็นกลุ่มก้าวหน้า และพรรคก้าวไกล กลุ่มนี้ถูกมองว่ามีเจตนา “เขย่าเจ้า” สร้างแรงสั่นสะเทือนกับสถาบันพระมหากษัตริย์ให้มากที่สุด ซึ่งการชุมนุมในครั้งนี้ รวมไปถึงครั้งที่ผ่านมา ตั้งแต่วันที่ 19 กันยายน ต่อเนื่องมาถึงวันที่ 14 ตุลาคม มาจนถึงวันที่ 8 พฤศจิกายน ลักษณะการชุมนุม ก็ยังเป็นแบบเดียวกัน
ลักษณะจะมาแบบสองกลุ่มมาบรรจบกันในแบบพึ่งพากันชั่วคราว โดยฝ่ายหนึ่งใช้คนเสื้อแดงเป็นกลุ่มเคลื่อนไหวหลัก ขณะที่อีกกลุ่มมีลักษณะเหมือนกับเป็น “ท่อน้ำเลี้ยง” คอยสนับสนุน และออกแบบการเคลื่อนไหว ซึ่งเป้าหมายก็เหมือนกับ “รวมการเฉพาะกิจ” อย่างที่บอกตั้งแต่แรก โดยฝ่ายแรกมีเจตนาเฉพาะหน้าต้องการ “ล้มประยุทธ์” ขณะที่ฝ่ายหลังต้องการ “เขย่าเจ้า” และเพื่อหล่อเลี้ยงกระแสต่อไป อย่างน้อยก็ในช่วงเลือกตั้งท้องถิ่นที่กำลังโหมโรงกันอยู่ในเวลานี้ ดังนั้น ภาพจึงออกมาให้เห็นประมาณนี้แหละ!!
