“ศาลปกครองสูงสุด” พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลปกครองกลาง ไม่ตัดอำนาจของ ผบ.ตร.ที่จะพิจารณาลงโทษทางวินัยอดีตรอง ผบก.น.6 ที่ถูก ป.ป.ช.ชี้มูลใช้ตำแหน่งช่วยเหลือเข้าควบคุมจับกุมประชาชนที่ตะโกนต่อต้าน “ทักษิณ” ใหม่ ไม่เห็นพ้องด้วยกำหนดเสมือนไม่เคยถูกคำสั่งลงโทษปลดจากราชการตั้งแต่ต้น แต่พิพากษายืนเพิกถอนโทษปลดออกจากราชการ
เมื่อวันที่ 22 ก.ค. ศาลปกครองสูงสุดมีคำพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลปกครองกลาง ในคดีที่ พล.ต.ต.มานิต วงศ์สมบูรณ์ อดีตรองผู้บังคับการตำรวจนครบาล 6 (บก.น.6) ยื่นฟ้องผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (ผบ.ตร.) และคณะกรรมการข้าราชการตำรวจ (ก.ตร.) ว่าให้กรณีลงโทษปลด พล.ต.ต.มานิตออกจากราชการ เนื่องจากถูก ป.ป.ช.ชี้มูลว่ากระทำความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการผิดวินัยอย่างร้ายแรง จากการที่ใช้ตำแหน่งช่วยเหลือให้ผู้ที่กระทำผิดในกรณีเข้าควบคุมจับกุมนายวิชัย เอื้อสิยาพันธุ์ ซึ่งเป็นประชาชนที่ตะโกนต่อต้าน พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ที่เป็นนายกรัฐมนตรีในขณะนั้น เมื่อวันที่ 21 ส.ค. 2549 ที่บริเวณหน้าศูนย์การค้าเซ็นทรัลพลาซา จนเป็นเหตุให้มีการทำร้ายร่างกายนายวิชัย
จากเดิมที่ศาลปกครองกลางเคยมีคำพิพากษาเมื่อวันที่ 18 ก.พ. 2557 ให้เพิกถอนคำสั่งสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ที่ 647/2550 ลงวันที่ 16 ต.ค. 2550 ที่ลงโทษปลด พล.ต.ต.มานิต วงศ์สมบูรณ์ ออกจากราชการ และคำสั่ง ก.ตร.ที่ยกอุทธรณ์ของ พล.ต.ต.มานิต โดยให้ ผบ.ตร.ถือปฏิบัติต่อสิทธิหรือหน้าที่ของพล.ต.ต.มานิต เสมือนไม่เคยถูกคำสั่งลงโทษปลดจากราชการตั้งแต่ต้น เป็นให้เพิกถอนคำสั่งสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ที่ 647/2550 ลงวันที่ 16 ต.ค. 2550 ที่ลงโทษปลด พล.ต.ต.มานิตออกจากราชการ และคำสั่งของ ก.ตร.ยกอุทธรณ์ของผู้ฟ้องคดี โดยมีข้อสังเกตว่าไม่ตัดอำนาจของ ผบ.ตร.ที่จะพิจารณาลงโทษทางวินัย พล.ต.ต.มานิตเสียใหม่ ตามฐานความผิดและอัตราโทษตามที่กฎหมายกำหนดให้ถูกต้อง รวมทั้งคืนสิทธิอันพึงมีพึงได้แก่ พล.ต.ต.มานิตต่อไป
ก่อนหน้านี้ คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ได้ยื่นอุทธรณ์คำพิพากษาศาลปกครองกลางในคดีนี้ต่อศาลปกครองสูงสุด ว่าการวินิจฉัยของศาลปกครองกลางในคดีดังกล่าวไม่ชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ศาลปกครองสูงสุดมีคำพิพากษากลับคำพิพากษาศาลปกครองกลาง เป็นให้ยกฟ้องคดี
ทั้งนี้ ศาลปกครองสูงสุดให้เหตุผลว่า การที่ศาลปกครองกลางมีคำพิพากษาให้เพิกถอนคำสั่ง ผบ.ตร. และคำสั่งของ ก.ตร.ดังกล่าว ศาลปกครองสูงสุดเห็นพ้องด้วยในผล แต่เนื่องจากคดีนี้เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ของรัฐออกคำสั่งโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ศาลปกครองไม่มีอำนาจสั่งให้ผู้ถูกฟ้องคดีให้กระทำการหรืองดเว้นกระทำการ ตาม พ.ร.บ. จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542
การที่ศาลปกครองกลางกำหนดให้ ผบ.ตร.ถือปฏิบัติต่อสิทธิหรือหน้าที่ของ พล.ต.ต.มานิต เสมือนไม่เคยถูกคำสั่งลงโทษปลดจากราชการตั้งแต่ต้น ศาลปกครองสูงสุดไม่เห็นพ้องด้วย จึงสมควรมีข้อสังเกตตาม มาตรา 64 วรรคหนึ่ง (8) พ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 ว่าไม่ตัดอำนาจของ ผบ.ตร.ที่จะพิจารณาลงโทษทางวินัย พล.ต.ต.มานิตเสียใหม่ตามฐานความผิดและอัตราโทษตามที่กฎหมายกำหนดให้ถูกต้อง รวมทั้งคืนสิทธิอันพึงมีพึงได้แก่ พล.ต.ต.มานิตต่อไป
