ข่าวปนคน คนปนข่าว
เศรษฐกิจตกต่ำ ลูกชาวบ้านหลานชาวนาเดือดร้อนไปทั่ว คนหาเช้ารับประทานค่ำจะกินจะนอนแต่ละทีแสนลำบาก เศรษฐกิจยอบแยบ คนต้องรัดเข็มขัดการใช้จ่าย เอาเงินเก็บไว้ผ่อนบ้านหลังแรก รถคันแรก สภาพคล่องไม่มี ขาดการหมุนเวียน คิดแล้วกลุ้มทั้งคนทั้งรัฐบาล
เรื่องเศรษฐกิจถือเป็นปัญหาหนักอกของรัฐบาล ณ คาบนี้อย่างแท้จริง เรื่องการเมืองดูเหมือนรัฐบาลยังพอเอาสีข้างเข้าถูไปวัดไปวาได้ กระท่อนกระแท่นเพลี่ยงพล้ำบ้างแต่ก็ยังเอาตัวรอดได้ เกมในสภาแม้ดูวุ่นวายปั่นป่วนแต่ก็ไม่หนักหนาเท่าปัญหาปากท้องที่ชาวบ้านเผชิญอยู่
การชุมนุมของเกษตรกรผู้ปลูกสวนยางทำท่าจะบานไม่หุบ ที่ตั้งแท่นว่าจะชุมนุมกันในวันที่ 3 ก.ย. อาจเพิ่มดีกรีความร้อนแรงขึ้นมาอีก
เมื่อล่าสุดมีคนร้ายยิงปืนใส่ม็อบจนเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต และบาดเจ็บ ที่นครศรีธรรมราช ที่มั่นหลักของการชุมนุม เหตุเกิดเมื่อกลางดึก หรือช่วงเวลา 03.00 น. ของวันที่ 1 ก.ย.ที่ผ่านมา
เรื่องดังกล่าวแม้ยังสืบสวนไม่ได้ว่าใครเป็นผู้ลงมือ แต่เฉพาะหน้ามันอาจเป็นการเติมฟืนใส่ไฟของม็อบสวนยางให้คุโชน ปฏิบัติการ 3 ก.ย. อาจรุนแรงเร่าร้อนกว่าที่คาดคิด ที่เคยแน่นอกอยู่ก่อนหน้านี้จากเหตุการณ์เจ้าหน้าที่ตำรวจใช้กำลังสลายการชุมนุมจนมีผู้บาดเจ็บไปหลายราย
แผลในใจยังไม่ได้รับการเยียวยาจากรัฐบาลจนวันนี้ ซ้ำยังมีเหตุการณ์กรีดซ้ำรอยแผลเดิมเพิ่มเติมเข้าไปอีก!!
สถานการณ์ไม่สู้ดีนัก ส่อเค้าว่าจะรุนแรง ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรีและรมว.กลาโหม หรือ “ปูกรรเชียง” กินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่รู้จะตีกรรเชียงหนีกันท่าไหนต่อ
รัฐบาลชุดนี้เป็นรัฐบาลสมองกุ้งขี้ตกใจ ตื่นเต้นทุกครั้งทีเจอม็อบ ในที่สุดอาจต้องงัดพ.ร.บ.ความมั่นคงออกมาใช้อีกรอบ คนนินทาหมาดูถูกว่าใช้กันจนเป็นของเล่น เป็นเครื่องของการเมืองไปเสียฉิบ ความศักดิ์สิทธิ์ของกฎหมายพังพินาศไปหมดแล้ว
ความจริงเรื่องนี้ไม่ต้องโทษใคร คงต้องโทษรัฐบาลที่บริหารงานห่วยแตก ทำเศรษฐกิจเสื่อมทรุด ราคาพืชผลการเกษตรตกต่ำแทบทุกตัว ก่อนหน้านี้เรื่องข้าวก็เห็นชัดว่าเป็นการใช้นโยบายที่ผิดทิศผิดทาง สุดท้ายก็ต้องเอาเงินอุดปากเกษตรกร หาทางเยียวยาโดยการโยกงบตรงนั้นแปะตรงนี้ กัดฟันให้ราคาจำนำที่สูง แต่รัฐบาลต้องแบกภาวะที่ขาดทุนที่สูงลิ่ว
หากมีพืชผลการเกษตรตัวไหนเจอปัญหาราคาตกต่ำ คงหนีไม่พ้นต้องใช้วิธีการสิ้นคิดแบบนี้เหมือนกัน สุดท้ายรัฐบาลก็ขาดทุนบักโกรก ถังแตกตูดขาด ต้อง กู้ กู้ แล้วก็กู้ มาสนองตัณหานโยบายประชานิยม ที่พิสูจน์มาแล้วหลายกระบวนการท่าว่าที่จริงแล้วมันก็คือการลด แลก แจก แถม ยืมเงินอนาคตมาใช้ แต่ไร้การบริหารจัดการที่ดี ทั้งยังสร้างนิสัยไม่ดีให้กับชาวบ้าน แบบมือขอ งอมืองอเท้าไม่ทำกิน ถือเป็นความเลวร้ายอย่างหนึ่งของระบอบทักษิณ!!
การต่อรองกับม็อบชาวสวนยางที่ผ่านมา เจรจากันหลายครั้งหลายที แต่โต๊ะเจรจาล้มแถมเสียงก่นด่าไล่หลังแทบทุกครั้ง เพราะดูเหมือนว่าจะเป็นการเจรจาอยู่บนพื้นฐานที่รัฐบาล บ่จี๊ ไม่มีเงิน ปากบอกจะอนุมัติเงินให้ก็เป็นไปแบบเต็มกลืน ให้แบบขยักขย่อน จำกัดจำเขี่ย และขาดทิศทางการบริหารจัดการที่ดี ไม่มีสมองคิดเหมือนกันว่าจะหาทางออกจากปัญหานี้เอย่างไร นอกจากเอาเงินมาเติมเงิน ประเภท โง่งมงาย!!
ตอนนี้ก็เลยมืดแปดด้าน หาแสงสว่างไม่เจอ กังวลว่าปัญหานี้จะลุกลามผสมโรงกลายเป็นปัญหาการเมือง ก่อนหน้านี้ก็พยายามสั่งลูกน้องลิ่วล้อออกมาแหกปากฟ้องสังคมล่วงหน้าว่าเป็นม็อบจัดตั้ง เป็นม็อบที่มีนักการเมืองหนุนหลัง สร้างรอยด่างให้ม็อบว่าไม่บริสุทธิ์ผุดผ่อง
จริงอยู่มันอาจจะเป็นอย่างนั้น แต่คงไม่ใช่ทั้งหมดทีเดียว มันก็มีชาวบ้านที่เดือดร้อนจากปัญหาราคายางตกต่ำจริงๆเหมือนกัน หรือรัฐบาลจะกล้าเถียง เพราะไม่ใช่แค่คนในจังหวัดภาคใต้เท่านั้น เดี๋ยวนี้ก็ปลูกยางกันทั้งเหนือ อีสาน ปัญหามันก็เหมือนๆกัน รู้อยู่เต็มอก แต่ดูเหมือนว่าความจริงใจแก้ไขปัญหาให้คนแต่ละพื้นที่ช่างแตกต่างกัน
เปิดฉากมาม็อบสวนยางคนใต้ที่ชุมนุมกันที่นครศรีธรรมราชก็โดนดีใช้ไม้แข็งทุบตีเสียแล้ว เหมือนจงใจเขียนเสือให้วัวกลัวตั้งแต่ตอนต้น จุดนั้นอาจเป็นวิธีการที่ผิดพลาด เพราะนอกจากวัวจะไม่กลัว ซ้ำยังกลายเป็นวัวบ้าท้าชนแหลก เตรียมพุ่งทลายทำเนียบรัฐบาลเสียแล้ว
การใช้กำลังนำการเจรจาก็นำมาซึ่งความขัดแย้งกับประชาชน วันนี้ปัญหายากจะยุติได้โดยง่าย
ยิ่งใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา โดยไม่คิดแก้ปัญหาที่เนื้อแท้ แก้ปัญหาที่ต้นตอราคาตกต่ำ เหมือนต้องการกดหัวให้ชาวบ้านก้มหน้ายอมรับกลไกราคาที่เป็นอยู่ ชาวบ้านยิ่งต้องสู้ เพราะไม่สู้ก็ตาย บอกว่าราคานี้ให้ผ่านไม่ไหวจริงๆ จะต้องบุกเมืองกรุงก็จะไป
เมื่อมาโดนมาตรการใช้กระบองมากแทนการเจรจาภาษาดอกไม้ของรัฐบาลแบบนี้ แนวร่วมอาจขยายเพิ่มเติม พี่ ป้า น้า อา มีหวังขนกันมาหมดทั้งครัวเรือน
ก่อนหน้านี้มีความพยายามจะใช้วิธีแทรกซึมม็อบ เพื่อแบ่งแยกย่อยสลาย นำโดย “อารี ไกรนรา” อดีตการ์ดคนเสื้อแดง วันนี้ขึ้นวอมีตำแหน่งทางการเมือง นำลูกน้องเข้ามาร่วมม็อบหวังกรอกหูชาวบ้านด้วยความเท็จหวังให้กลับบ้านกลับช่อง แต่ไม่เป็นผล กลายเป็นพรรคประชาธิปัตย์มากกว่าที่ชาวบ้านเชื่อฟัง เพราะเป็นคนบ้านเดียวกัน รู้ปัญหาเหมือนกัน
จึงเป็นปัญหาหนักอกของรัฐบาล ที่ต้องยอมรับว่าม็อบนี้มีการเมืองมาเจือสมอยู่จริง อย่างน้อยๆ ก็มีกระบวนการคิด การวางแผนเดินเกม ฉะนั้นจึงเป็นงานยากหนักขึ้นของรัฐบาล ที่ม็อบนี้เคลื่อนไหวอย่างเป็นระบบ ไม่แตกตัวสลายไปง่ายๆ เหมือนหลายๆม็อบก่อนหน้านี้
ตอนนี้ก็ต้องจับตาดูท่าทีรัฐบาลจะแก้ปัญหานี้ให้ลุล่วงอย่างไร ยิ่งลักษณ์ปูกรรเชียง จะกล้าพบม็อบชาวสวนยางตามที่เขาเรียกร้องหรือเปล่า หรือว่าจะตีกรรเชียงหนีแล้วส่งให้ลิ่วล้อหมูสกปรกไปเจรจาอีก แต่เชื่อว่าคงไม่กล้าแล้วเพราะแค่ยกแรกยังโดดเหยงหนีกระเจิง เจรจาก็ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน อย่างว่าเอาคนไม่มีอำนาจตัดสินใจไปเจรจาก็ป่วยการ บารมีก็ไม่มี อย่างนี้ม็อบก็ไม่ให้ราคาเหมือนกัน
ต้องคอยดูความจริงใจจากท่าทีของรัฐบาลหลังจากนี้ ถ้ายังเหมือนเดิมก็แสดงว่า ไม่เอาแล้วกับชาวสวนยาง แต่ระวังหน่อยว่าถ้าใช้ไม้แข็งแรงมาเดี๋ยวจะเจอแรงบวกสะท้อนกลับจนล้มทั้งยืน!!
เศรษฐกิจตกต่ำ ลูกชาวบ้านหลานชาวนาเดือดร้อนไปทั่ว คนหาเช้ารับประทานค่ำจะกินจะนอนแต่ละทีแสนลำบาก เศรษฐกิจยอบแยบ คนต้องรัดเข็มขัดการใช้จ่าย เอาเงินเก็บไว้ผ่อนบ้านหลังแรก รถคันแรก สภาพคล่องไม่มี ขาดการหมุนเวียน คิดแล้วกลุ้มทั้งคนทั้งรัฐบาล
เรื่องเศรษฐกิจถือเป็นปัญหาหนักอกของรัฐบาล ณ คาบนี้อย่างแท้จริง เรื่องการเมืองดูเหมือนรัฐบาลยังพอเอาสีข้างเข้าถูไปวัดไปวาได้ กระท่อนกระแท่นเพลี่ยงพล้ำบ้างแต่ก็ยังเอาตัวรอดได้ เกมในสภาแม้ดูวุ่นวายปั่นป่วนแต่ก็ไม่หนักหนาเท่าปัญหาปากท้องที่ชาวบ้านเผชิญอยู่
การชุมนุมของเกษตรกรผู้ปลูกสวนยางทำท่าจะบานไม่หุบ ที่ตั้งแท่นว่าจะชุมนุมกันในวันที่ 3 ก.ย. อาจเพิ่มดีกรีความร้อนแรงขึ้นมาอีก
เมื่อล่าสุดมีคนร้ายยิงปืนใส่ม็อบจนเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต และบาดเจ็บ ที่นครศรีธรรมราช ที่มั่นหลักของการชุมนุม เหตุเกิดเมื่อกลางดึก หรือช่วงเวลา 03.00 น. ของวันที่ 1 ก.ย.ที่ผ่านมา
เรื่องดังกล่าวแม้ยังสืบสวนไม่ได้ว่าใครเป็นผู้ลงมือ แต่เฉพาะหน้ามันอาจเป็นการเติมฟืนใส่ไฟของม็อบสวนยางให้คุโชน ปฏิบัติการ 3 ก.ย. อาจรุนแรงเร่าร้อนกว่าที่คาดคิด ที่เคยแน่นอกอยู่ก่อนหน้านี้จากเหตุการณ์เจ้าหน้าที่ตำรวจใช้กำลังสลายการชุมนุมจนมีผู้บาดเจ็บไปหลายราย
แผลในใจยังไม่ได้รับการเยียวยาจากรัฐบาลจนวันนี้ ซ้ำยังมีเหตุการณ์กรีดซ้ำรอยแผลเดิมเพิ่มเติมเข้าไปอีก!!
สถานการณ์ไม่สู้ดีนัก ส่อเค้าว่าจะรุนแรง ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรีและรมว.กลาโหม หรือ “ปูกรรเชียง” กินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่รู้จะตีกรรเชียงหนีกันท่าไหนต่อ
รัฐบาลชุดนี้เป็นรัฐบาลสมองกุ้งขี้ตกใจ ตื่นเต้นทุกครั้งทีเจอม็อบ ในที่สุดอาจต้องงัดพ.ร.บ.ความมั่นคงออกมาใช้อีกรอบ คนนินทาหมาดูถูกว่าใช้กันจนเป็นของเล่น เป็นเครื่องของการเมืองไปเสียฉิบ ความศักดิ์สิทธิ์ของกฎหมายพังพินาศไปหมดแล้ว
ความจริงเรื่องนี้ไม่ต้องโทษใคร คงต้องโทษรัฐบาลที่บริหารงานห่วยแตก ทำเศรษฐกิจเสื่อมทรุด ราคาพืชผลการเกษตรตกต่ำแทบทุกตัว ก่อนหน้านี้เรื่องข้าวก็เห็นชัดว่าเป็นการใช้นโยบายที่ผิดทิศผิดทาง สุดท้ายก็ต้องเอาเงินอุดปากเกษตรกร หาทางเยียวยาโดยการโยกงบตรงนั้นแปะตรงนี้ กัดฟันให้ราคาจำนำที่สูง แต่รัฐบาลต้องแบกภาวะที่ขาดทุนที่สูงลิ่ว
หากมีพืชผลการเกษตรตัวไหนเจอปัญหาราคาตกต่ำ คงหนีไม่พ้นต้องใช้วิธีการสิ้นคิดแบบนี้เหมือนกัน สุดท้ายรัฐบาลก็ขาดทุนบักโกรก ถังแตกตูดขาด ต้อง กู้ กู้ แล้วก็กู้ มาสนองตัณหานโยบายประชานิยม ที่พิสูจน์มาแล้วหลายกระบวนการท่าว่าที่จริงแล้วมันก็คือการลด แลก แจก แถม ยืมเงินอนาคตมาใช้ แต่ไร้การบริหารจัดการที่ดี ทั้งยังสร้างนิสัยไม่ดีให้กับชาวบ้าน แบบมือขอ งอมืองอเท้าไม่ทำกิน ถือเป็นความเลวร้ายอย่างหนึ่งของระบอบทักษิณ!!
การต่อรองกับม็อบชาวสวนยางที่ผ่านมา เจรจากันหลายครั้งหลายที แต่โต๊ะเจรจาล้มแถมเสียงก่นด่าไล่หลังแทบทุกครั้ง เพราะดูเหมือนว่าจะเป็นการเจรจาอยู่บนพื้นฐานที่รัฐบาล บ่จี๊ ไม่มีเงิน ปากบอกจะอนุมัติเงินให้ก็เป็นไปแบบเต็มกลืน ให้แบบขยักขย่อน จำกัดจำเขี่ย และขาดทิศทางการบริหารจัดการที่ดี ไม่มีสมองคิดเหมือนกันว่าจะหาทางออกจากปัญหานี้เอย่างไร นอกจากเอาเงินมาเติมเงิน ประเภท โง่งมงาย!!
ตอนนี้ก็เลยมืดแปดด้าน หาแสงสว่างไม่เจอ กังวลว่าปัญหานี้จะลุกลามผสมโรงกลายเป็นปัญหาการเมือง ก่อนหน้านี้ก็พยายามสั่งลูกน้องลิ่วล้อออกมาแหกปากฟ้องสังคมล่วงหน้าว่าเป็นม็อบจัดตั้ง เป็นม็อบที่มีนักการเมืองหนุนหลัง สร้างรอยด่างให้ม็อบว่าไม่บริสุทธิ์ผุดผ่อง
จริงอยู่มันอาจจะเป็นอย่างนั้น แต่คงไม่ใช่ทั้งหมดทีเดียว มันก็มีชาวบ้านที่เดือดร้อนจากปัญหาราคายางตกต่ำจริงๆเหมือนกัน หรือรัฐบาลจะกล้าเถียง เพราะไม่ใช่แค่คนในจังหวัดภาคใต้เท่านั้น เดี๋ยวนี้ก็ปลูกยางกันทั้งเหนือ อีสาน ปัญหามันก็เหมือนๆกัน รู้อยู่เต็มอก แต่ดูเหมือนว่าความจริงใจแก้ไขปัญหาให้คนแต่ละพื้นที่ช่างแตกต่างกัน
เปิดฉากมาม็อบสวนยางคนใต้ที่ชุมนุมกันที่นครศรีธรรมราชก็โดนดีใช้ไม้แข็งทุบตีเสียแล้ว เหมือนจงใจเขียนเสือให้วัวกลัวตั้งแต่ตอนต้น จุดนั้นอาจเป็นวิธีการที่ผิดพลาด เพราะนอกจากวัวจะไม่กลัว ซ้ำยังกลายเป็นวัวบ้าท้าชนแหลก เตรียมพุ่งทลายทำเนียบรัฐบาลเสียแล้ว
การใช้กำลังนำการเจรจาก็นำมาซึ่งความขัดแย้งกับประชาชน วันนี้ปัญหายากจะยุติได้โดยง่าย
ยิ่งใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา โดยไม่คิดแก้ปัญหาที่เนื้อแท้ แก้ปัญหาที่ต้นตอราคาตกต่ำ เหมือนต้องการกดหัวให้ชาวบ้านก้มหน้ายอมรับกลไกราคาที่เป็นอยู่ ชาวบ้านยิ่งต้องสู้ เพราะไม่สู้ก็ตาย บอกว่าราคานี้ให้ผ่านไม่ไหวจริงๆ จะต้องบุกเมืองกรุงก็จะไป
เมื่อมาโดนมาตรการใช้กระบองมากแทนการเจรจาภาษาดอกไม้ของรัฐบาลแบบนี้ แนวร่วมอาจขยายเพิ่มเติม พี่ ป้า น้า อา มีหวังขนกันมาหมดทั้งครัวเรือน
ก่อนหน้านี้มีความพยายามจะใช้วิธีแทรกซึมม็อบ เพื่อแบ่งแยกย่อยสลาย นำโดย “อารี ไกรนรา” อดีตการ์ดคนเสื้อแดง วันนี้ขึ้นวอมีตำแหน่งทางการเมือง นำลูกน้องเข้ามาร่วมม็อบหวังกรอกหูชาวบ้านด้วยความเท็จหวังให้กลับบ้านกลับช่อง แต่ไม่เป็นผล กลายเป็นพรรคประชาธิปัตย์มากกว่าที่ชาวบ้านเชื่อฟัง เพราะเป็นคนบ้านเดียวกัน รู้ปัญหาเหมือนกัน
จึงเป็นปัญหาหนักอกของรัฐบาล ที่ต้องยอมรับว่าม็อบนี้มีการเมืองมาเจือสมอยู่จริง อย่างน้อยๆ ก็มีกระบวนการคิด การวางแผนเดินเกม ฉะนั้นจึงเป็นงานยากหนักขึ้นของรัฐบาล ที่ม็อบนี้เคลื่อนไหวอย่างเป็นระบบ ไม่แตกตัวสลายไปง่ายๆ เหมือนหลายๆม็อบก่อนหน้านี้
ตอนนี้ก็ต้องจับตาดูท่าทีรัฐบาลจะแก้ปัญหานี้ให้ลุล่วงอย่างไร ยิ่งลักษณ์ปูกรรเชียง จะกล้าพบม็อบชาวสวนยางตามที่เขาเรียกร้องหรือเปล่า หรือว่าจะตีกรรเชียงหนีแล้วส่งให้ลิ่วล้อหมูสกปรกไปเจรจาอีก แต่เชื่อว่าคงไม่กล้าแล้วเพราะแค่ยกแรกยังโดดเหยงหนีกระเจิง เจรจาก็ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน อย่างว่าเอาคนไม่มีอำนาจตัดสินใจไปเจรจาก็ป่วยการ บารมีก็ไม่มี อย่างนี้ม็อบก็ไม่ให้ราคาเหมือนกัน
ต้องคอยดูความจริงใจจากท่าทีของรัฐบาลหลังจากนี้ ถ้ายังเหมือนเดิมก็แสดงว่า ไม่เอาแล้วกับชาวสวนยาง แต่ระวังหน่อยว่าถ้าใช้ไม้แข็งแรงมาเดี๋ยวจะเจอแรงบวกสะท้อนกลับจนล้มทั้งยืน!!
