เปิดสภาวัดใจ แม้ว อีกที เลือกเงินหรือแดง !?

ผ่าประเด็นร้อน

แม้ว่าดูจากแนวโน้มแล้วเห็นว่า รัฐบาล ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ภายใต้การชี้นำของ ทักษิณ ชินวัตร จะมีคำตอบอยู่ล่วงหน้าแล้วว่าต้องเลือกเงินมากกว่าช่วยเหลือ คนเสื้อแดงระดับรากหญ้าหาเช้ากินค่ำที่ถูกปลุกเร้าออกมาตาออกเสียสละเพื่อให้คนในครอบครัวนี้ครอบครองอำนาจรัฐ เสวยสุข แสวงหาความร่ำรวยอยู่ทุกวันก็ตาม แต่ก็ต้องรอลุ้น(อีกสีกที)ในหัวจิตหัวใจของคนพวกนี้มันทำด้วยอะไรกันแน่

ขณะเดียวกันในร่างกฎหมายของญาติของคนเสื้อแดงผู้สูญเสียก็ปราฏว่ายังแฝงไปด้วยเงื่อนงำน่าสงสัยว่ามีเจตนาให้ครอบคลุมช่วยเหลือไปถึงพวกทกระทำผิดตามกฎหมายมาตรา 112 พวกหมิ่นพระบรมเดชานุภาพที่ถูกศาลตัดสินจำคุกไปแล้ว หรือแม้กระทั่งบล็อกไม่ให้เอาผิดกับกลุ่มพันธมิตรฯกับกรณีไปชุมนุมที่หน้าสนามบินสุวรรณภูมิและดอนเมืองและถูกตั้งข้อหา "ผู้ก่อการร้าย" เป็นชนักปักหลัง เข้าข่ายกฎหมายสากลที่ร่างกฎหมายดังกล่าวไม่ให้ครอบคลุมมาถึงก็ตาม

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก เพราะมีการประกาศเอาไว้ตั้งแต่ต้นแล้วว่า ฝ่ายพันธมิตรฯตั้งแต่แกนนำลงมาทุกคนยินดีพิสูจน์ความบริสุทธิ์และความถูกต้องตามกระบวนการยุติธรรมจนถึงที่สุด เพียงแต่ว่ามีการตั้งข้อสังเกตให้เห็นว่าทำไมมีเจตนาช่วยเหลือไปถึง "พวกล้มเจ้า" ขณะที่กีดกั้นบางกลุ่ม

อย่างไรก็ดีหากตัดเรื่องดังกล่าวออกไป รวมทั้งกรณีที่พรรคประชาธิปัตย์สบโอกาสเข้ามาแทรกแซงหวัง"ซื้อใจมวลชนเสื้อแดง"อีกรอบด้วยการรีบสนับสนุนร่างดังกล่าว จนสร้างความแปลกใจให้กับแกนนำของญาติคนเสื้อแดงที่เสนอร่างกฎหมายอย่าง นางพะเยาว์ อัคฮาด ก็ยอมรับว่าคาดไม่ถึง เพราะเธอคิดว่าน่าจะคัดค้าน แต่ฝ่ายที่คัดค้านกลับกลายเป็นพวก "แกนนำเสื้อแดง"และ สส.ในพรรคเพื่อไทย รวมไปถึงรัฐมนตรีในรัฐบาลก็มีท่าทีไม่เห็นด้วย

งานนี้ถือว่าเป็นเรื่องซับซ้อน ซ่อนผลประโยชน์ แต่อีกด้านหนึ่งสะท้อนให้เห็นความ "เห็นแก่ตัวเอาตัวรอด"ของหลายคนในคราวเดียวกัน ซึ่งยิ่งนานก็จะยิ่งเห็นความน่าทุเรศเผยออกมาให้เห็นเรื่อยๆ โดยที่บางครั้งแม่จะพยายามปกปิดอย่างไรมันก็ปิดไม่มิด เพราะ"ตัวตน"และความอยากล้วนสะท้อนผ่านทางคำพูดที่พรั่งพรูพร้อมกับ "น้ำลายสกปรก"นั่นแหละ

แต่เพื่อรอให้ความเห็นแก่ตัวของแต่ละคนค่อยๆผุดออกมาเรื่อยๆ โดยใช้เวลาอีกระยะไม่นานนัก ก็ต้องขอหยุดพักฉากละครน้ำเน่าในช่วงดังกล่าวเอาไว้ชั่วคราวก่อน แต่เฉพาะหน้าที่จะถึงนี้ก็อยากวัดใจ ทักษิณ ชินวัตร ให้เห็นอีกครั้งว่าจะเลือกอย่างไหนระหว่าง เงินกับความจริงใจในการช่วยเหลือมวลชนคนเสื้อแดงระดับชาวบ้านรากหญ้าหาเช้ากินค่ำที่อุตส่าห์เอาเลือดเนื้อชีวิตเข้าแลกเพื่อให้คนในครอบครัวเขาได้มีอำนาจเสพสุขอยู่ในเวลานี้ ซึ่ง"เงิน"ที่ว่านั้นในความหมายก็คือร่างพระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปี 2557 และร่างกฎหมายที่รับรู้กันว่าร่างฉบับกู้เงิน 2 ล้านล้านบาท กับร่างพระราชบัญญัตินิรโทษกรรมทั้งที่เป็นฉบับของแกนนำแดงอย่างกรณีของ วรชัย เหมะ หรือ ร่างของญาติของคนเสื้อแดง หรือว่าจะดันร่าง "สุดซอย"คือร่างพระราชบัญญัติปรองดองฯที่นำเสนอโดย ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง ที่ก่อนหน้านี้ ทักษิณ ชินวัตร เอ่ยปากให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่มาแล้ว

แม้ว่าในสภาพความเป็นจริงทุกฉบบที่กล่าวมาทั้งหมดล้วนแล้วแต่มีอุปสรรคขวางกั้น ดันไปข้างหน้าได้ยากเต็มทน ทั้งที่ถูกขัดขวางจากสังคมภายนอก ที่รับไม่ได้รับการ "เอาเปรียบ"เห็นแก่ตัวของ ทักษิณ กับร่างที่จะถูกขัดขวางจากพวกเดียวกันเองทั้งในบรรดาแกนนำคนเสื้อแดงกับร่างฉบับญาติคนเสื้อแดง ที่ไม่เดินไปสุดซอย ไม่ช่วยล้างผิดให้ทักษิณ และแกนนำ ซึ่งเมื่อพิจารณาตามความเป็นจริงแล้วมันช่างน่าเวียนหัวและซับซ้อนซ่อนเงื่อนหาความจริงใจไม่ได้เลย เพราะต่างฝ่ายต่างก็ "ซ่อนดาบในรอยยิ้ม"พร้อมที่จะหาประโยชน์จากฝ่ายตรงข้ามอยู่ตลอดเวลา

อย่างไรก็ดีหากพิจารณาโฟกัสเน้นเฉพาะ ทักษิณ ก่อนว่าจะเอาอย่างไรว่าจะไฟเขียวให้การสนับสนุนร่างฉบับไหนระหว่างร่างของแกนนำที่ต้องการให้นิรโทษฯเฉพาะชาวบ้านทุกกลุ่มรวมไปถึงทหาร ไม่รวมแกนนำที่ใช้คำว่า "คนสั่งการ"แม้ว่าจะตีความในภายหลังว่าใครคือคนสั่งการ แต่ถึงอย่างไรฉบับนี้ทักษิณ ก็ไม่ได้ประโยชน์โดยตรง ไม่ชัวร์ว่างั้นเถอะ ขณะที่ร่างสุดซอยของเฉลิมเป็นแบบ"เหมาเข่ง"มันก็ยั่วยุดันลำบาก หรือจะหนุนร่างของญาติคนเสื้อแดง เขาจะเลือกแบบไหน ขณะเดียวกันด้วยเวลาอันจำกัดยังมีเรื่องเร่งด่วนยิ่วยวดประดังเข้ามาด้วยร่างกฎหมายการเงินเรื่องงบประมาณกับร่างเงินกู้ 2 ล้านล้านบาทจ่ออยู่ ต้องการนำเงินมาใช้อย่างเร่งด่วน เพราะมีผลต่อการเพิ่มเงินในกระเป๋าและการนำไปหาคะแนนเสียงในการเลือกตั้งคราวหน้่าที่หลายฝ่ายเห็นตรงกันว่าใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว เขาจะเลือกแบบไหน แม้ว่านาทีนี้เมื่อพิจารณาจากแนวโน้มจะเห็นคำตอบล่วงหน้าแล้วว่าเขาจะต้องเลือกเงินก่อน แต่ถึงอย่างไรก็อยากวัดใจรอดูให้เห็นกับตา