สัปดาห์นี้ทั้งสัปดาห์ เป็นช่วงเวลาแห่งการความหรรษาของนักการเมือง เทศกาลแบ่งเค้กก้อนโตได้มาถึงแล้ว ทั้ง พ.ร.บ.และ พ.ร.ก.เงินกู้ และร่าง พ.ร.บ.งบประมาณรายจ่ายประจำปี2553เรียงคิวเข้าพิจารณาในสภาฯ
ตั้งแต่ 15 มิ.ย.นี้ เค้กก้อนเงินกู้ ทั้งพระราชกำหนดให้อำนาจกระทรวงการคลังกู้เงิน4แสนล้านบาท และพระราชบัญญัติกู้เงินอีก4แสนล้านบาท ตามมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจแพ็กเกจ 2 ใน แผนปฏิบัติการ “ไทยเข้มแข็ง”ที่รออนุมัติจากรัฐสภา
ส่วนอีกก้อนใหญ่ก้อนโตไม่แพ้กัน เค้กงบประมาณรายจ่ายประจำปี 1.7 ล้านล้านบาท ได้คิวพิจารณาลำดับต่อมา 17-18 มิ.ย.นี้ ก่อนส่งต่อวุฒิสภาในสัปดาห์ถัดไป
แล้วเค้กก้อนโตทั้งหมดก็จะบรรจุลงกล่อง ที่ผ่านการรับประกันความโอชะ ตีตรา อ.ย. “อา-หย่อย” สุโค่ย!
ที่แน่ๆในช่วงเทศกาลหรรษา พิจารณาจัดสรรงบประมาณล็อตใหญ่ รวมสองก้อนโตนี้ เสถียรภาพของ “รัฐบาลโอบามาร์ค”จะกลับมาเป็นปึกแผ่นแน่นปึ๊ก แม้เพียงชั่วคราว
โดยเฉพาะพรรคภูมิใจไทยที่บรรดาผู้มีบารมีเหนือพรรค ทำเปรี้ยวซ่า เห็นงบฯก้อนโต คงเมินๆกับปมร้อนเรื่องรถเมล์เอ็นจีวีเคลือบทองฝังเพชร 4 พันคัน 6-7 หมื่นล้านบาท หากดูจากตัวเลขเค้กก้อนโต ที่ยั่วน้ำลายกันอยู่ต่อหน้าต่อตา
พรรคภูมิใจไทย“ได้”มากกว่าใครพวก
กับตัวเลข 5 แสนล้านบาท หรือ40เปอร์เซ็นต์ จากยอดรวม ที่ได้รับการประเคนล็อตใหญ่ให้กระทรวงคมนาคม เพื่อนำไปใช้ในอภิมหาโปรเจกต์ต่างๆ
ขณะที่พรรคร่วมรัฐบาลอื่นๆ คงเปรมปรีด์ไม่แพ้กัน เมื่อสำรวจก้อนเค้กเงินกู้ที่จัดสรรให้แต่ละกระทรวงแล้ว ได้รับก้อนโตๆ ทั้งกระทรวงเกษตรฯ 2.3 แสนล้าน กระทรวง พลังงาน 2 แสนล้าน ส่วนมหาดไทย สาธารณสุข ศึกษาธิการ กระทรวงละ1แสนล้านบาท
ส่วน พ.ร.บ.งบประมาณรายจ่ายประจำปี 2553 วงเงิน 1.7 ล้านล้านบาท แม้ส่วนใหญ่จะเป็นกระทรวงภายใต้การดูแลของพรรคประชาธิปัตย์ ที่ได้รับงบฯเป็นอันดับต้นๆ ทั้งกระทรวง ศึกษาธิการ 3.45 แสนล้านบาท กระทรวงการคลัง 2.15 แสนล้านบาท งบกลาง 2.15 ล้านบาท
ขณะที่แต่บรรดากระทรวงของพรรคร่วมรัฐบาลต่างก็ได้รับกันไปตามลำดับ โดยเฉพาะพรรคภูมิใจไทย ที่กำลังออกฤทธิ์แรง งบฯกระทรวงมหาดไทย ในการกำกับดูแล ที่ตั้งไว้ 1.858 แสนล้านบาท เป็นงบฯจัดสรรให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเสียเป็นส่วนใหญ่
สะดวกโยธินต่อการอัดฉีด ผู้ว่าฯ นายอำเภอ อบจ. อบต. สร้างเครือข่ายพวกพ้อง สำหรับความพร้อมต่อการเลือกตั้งในวันข้างหน้า
เอาเป็นว่าที่ไล่เรียง และมองในแง่ตั้งข้อสังเกตไว้ ทั้งการกู้เงินตาม พ.ร.ก.และ พ.ร.บ. รวมทั้งการตั้งงบฯรายจ่ายประจำปี ก็เพียงเพื่ออยากสะกิดเตือน
ไม่ให้ผู้นำสูงสุดของฝ่ายบริหาร นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี อย่าเพียงคำนึงถึงการจัดสรรงบฯเพื่อเอาใจพรรคร่วมรัฐบาลเพียงเท่านั้น
การใช้จ่ายตามที่ได้รับการจัดสรรงบฯให้มีประสิทธิภาพสูงสุด ดูแลไม่ให้ตกหล่น ลดเบี้ยบ้ายรายทาง ค่าหัวคิว เป็นประเด็นสำคัญที่ผู้นำรัฐบาลควรคำนึงถึงอย่างยิ่ง
และต้องไม่ใช่เพียงเพื่อการประนีประนอม ประสานประโยชน์ เกี้ยเซี้ย ซูเอี๋ย หรือฮั้วกันในหมู่คนการเมืองพรรคร่วมรัฐบาลเพียงเท่านั้น
นายกฯโอบามาร์ค ต้องมีหัวใจคือประเทศชาติ และประชาชนอย่างแท้จริง อย่าไปมัวเคลิ้มหลง หรือหวาดกลัวต่อมนตราคาถาของพ่อหมอเขมร หรือเกรงใจ “หลงจู๊” ยอมให้บรรดาจอมโปรเจ็กต์ ในคราบนักการเมือง ข่มขี่ จนทำอะไรไม่ได้
จะ Change ก็ต้องเริ่มซะตั้งแต่เดี๋ยวนี้ ก่อนที่จะไม่ได้มีโอกาสให้ Change
เพราะตอนนี้สังคมเริ่มไม่วางใจนายกฯโอบามาร์คเต็มร้อย จากโครงการเช่ารถเมล์ NGV 4 พันคัน ที่ชาวบ้านรับไม่ได้ เห็นชัดๆว่ามีช่องทางโกงกินอันมหาศาล แต่นายกฯมาร์คทำได้แค่ชะลอเรื่องแทนที่จะใช้ความเด็ดขาดสั่งฟันฝังให้สนิทไปเลย กลับไม่ได้แสดงภาวะผู้นำจนเสียแต้มคะแนนนิยม จึงมีคำถามจากสังคมดังๆว่า
จะเป็นนายกฯ หรือจะเป็นโจร?
-----------------------------------------------------------------------
อภิปรายเรื่องงบประมาณไปแล้ว ลงมติให้ผ่านแต่อย่าเอาเงินแผ่นดินไปเสวยสุขกันในหมู่นักการเมืองก็แล้วกัน
ทีนี้ขอกล่าวถึงบุคคลทางการเมืองในวันนี้ ที่จะไม่พูดถึงก็จะตกกระแส คือ
สุวัจน์ ลิปตพัลลภ
บิ๊กตัวจริงของพรรครวมใจไทยชาติพัฒนา พรรคร่วมรัฐบาลที่ดูแลกระทรวงพลังงาน รวมทั้งบางส่วนในกระทรวงการคลัง
วันนี้สถานการณ์ของ“สุวัจน์”ชักหมดฟอร์ม “นักการเมืองดาวรุ่งของเอเชีย” เส้นทางที่เคยได้รับการคาดการณ์ว่าจะเดินไปถึงเก้าอี้นายกรัฐมนตรีชักห่างไกลไปทุกที
จะด้วยเพราะประสบการณ์การเมืองที่โชกโชน สั่งสมเรียนรู้ในวงการมาตั้งแต่วัยเพียง30ต้นๆ จน “เขี้ยวยาว”เกินไปหรือไม่ไม่ทราบได้ วันนี้ “พวก”ของ “สุวัจน์”จึงน้อยลงเรื่อยๆ แม้กระทั่งในพรรครวมใจไทยชาติพัฒนา หุ้นส่วนของเขาทยอยอำลาล่วงหน้า ประดิษฐ์ ภัทรประสิทธิ์ รมช.คลัง เก็บข้าวของและลูกทีม เตรียมย้ายไปอยู่กับพรรคภูมิใจไทย ส่วนที่เหลือในสาย วิรัช รัตนเศรษฐ์ ก็เคยระหองระแหงตั้งแต่คราวแยกข้างโหวตเลือกนายกฯ ยังคาใจกันอยู่
ขณะที่ในสนามเลือกตั้งในจังหวัดนครราชสีมา ที่เคยครองความยิ่งใหญ่ วันนี้ก็เหมือนจะมีบาทาเงื้อมาแต่ไกลจากทั่วสารทิศ ป้อมค่ายต่างๆก็ดาหน้ารุกเข้ามาแชร์ส่วนแบ่ง แย่งครองความเป็นใหญ่ในเมืองย่าโม ทั้งภูมิใจไทย เพื่อไทย เพื่อแผ่นดิน แม้กระทั่งประชาธิปัตย์
ที่ตั้งเป้าหมาย อย่างเลวร้ายที่สุด จะพยายามรักษาสถานะความพรรคย่อมๆ พรรคโคราช ตอนนี้ชักไม่มั่นใจแล้วว่าจะเป็นไปตามที่หวัง
นอกจากนี้ กระทรวงพลังงาน ที่คู่เขย นพ.วรรณรัตน์ ชาญนุกูล ไปนั่งเก้าอี้ใหญ่ นอกจากผลงานจะไม่โดดเด่น สีสันฉูดฉาด เหมือนในยุคที่ภรรยา พล.ท.หญิงพูนภิรมย์ ลิปตพัลลภ นั่งบริหารในสมัยรัฐบาลสมัคร-สมชาย และเหมือนไม่ได้รับความสนใจจากนายกฯอภิสิทธิ์
ดูได้จากการตั้งงบฯ ปี 2553 ของกระทรวงพลังงาน ที่ได้รับลำดับโหล่สุด แม้จะได้โควตางบฯกระตุ้นเศรษฐกิจเฟส 2 ในลำดับต้นๆทดแทน แต่ก็เป็นเพียง“น้ำบ่อ”ขนาดย่อม
“วิศวกรการเมือง”อย่างสุวัจน์ รู้ดีว่าวันนี้ต้องรีบปรับเปลี่ยน รีเอ็นจีเนียริ่ง ยกเครื่องทั้งพรรคและตัวเองใหม่ทั้งระบบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเร่งขยายเครือข่าย โดยเริ่มมีกระแสข่าวถึงการรื้อฟื้นคอนเน็กชั่นเก่า
ทั้งกับนักการเมืองในเจเนอเรชันเดียวกัน ดีกรีความเขี้ยวไม่แพ้กัน อย่าง “พินิจ จารุสมบัติ –ปรีชา เลาหพงศ์ชนะ-ว่าที่ ร.ต.ไพโรจน์ สุวรรณฉวี” สามคีย์แมนในค่ายเพื่อแผ่นดิน ทีต่างก็ลำบากใจ เพราะ“ใหญ่เกิน”จะไปรอการต่อคิวที่พรรคภูมิใจไทย
ขณะเดียวกัน พรรคชาติไทยพัฒนา ที่ “หลงจู๊เติ้ง”บรรหาร ศิลปอาชา กุมบังเหียนอยู่หลังฉาก แม้จะมีเรื่อง “คาใจ” ก็อาศัยสามเกลอเพื่อแผ่นดินช่วยนำทาง “แตะมือ”เครือข่ายหลงจู๊ไว้
แต่ที่เห็นเด่นชัด ในการพยายามดิ้นหนีให้ห่างจากความเสื่อมถอย คือการเร่งกระตุ้นชื่อเสียง ด้วยการสร้างผลงานในการร่วมรัฐบาล หลังจากไม่ค่อยปรากฏข่าวคราวเช่นสมัยเมียรัก นายพลหญิง นั่งบริหาร แต่รัฐมนตรีคุณหมอ อย่าง นพ.วรรณรัตน์ ใกล้ถูกโลกลืมไปทุกที
ทั้งๆที่กระทรวงพลังงานมีความสำคัญ ทั้งในเรื่องการควบคุมราคาน้ำมัน แก๊สหุงต้ม และนโยบายพลังงานทดแทน แต่ในยุครัฐมนตรีที่มาจากหมอ
“งานไม่ออก”
ชิ้นโบแดงในการบริหารจัดการบริษัทไออาร์พีซี ที่ “เงาร่าง”ของสุวัจน์ เด่นชัดว่าเป็นผู้อยู่เบื้องหลังในการปรับเปลี่ยนในบริษัทชื่อดังแห่งนี้ โดยเฉพาะการกระตุ้นให้เกิดความเปลี่ยนแปลง จน “บิ๊กหมง” พล.อ.มงคล อัมพรพิสิฏฐ์ ต้องประกาศไขก๊อกจากเก้าอี้ประธานบอร์ดไออาร์พีซี
ไออาร์พีซีที่มีบริษัทปตท. ในกระทรวงพลังเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ วันนี้ได้ ณอคุณ สิทธิพงศ์ รองปลัดกระทรวง เด็กปั้นรายใหม่ของสุวัจน์ไปนั่งเก้าอี้ประธานบอร์ดแทน
การปรับเปลี่ยนในไออาร์พีซี ที่จะตามมา ถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งในแผนของ “สุวัจน์”จะใช้เป็นข้อต่อเชื่อมคอนเน็กชั่น กับ “ประชัย เลี่ยวไพรัตน์” เจ้าสัวโรงปูนทีพีไอ ที่ดิ้นรนตามทวงคืนสมบัติเก่าไม่รู้จบ
เพื่อร่วมงานการสร้างขั้วอำนาจใหม่ กับ “ตู้เอทีเอ็มเคลื่อนที่” ที่ ที่ล้มเหลวมาแล้ว จนได้รับฉายา “อนุบาลการเมือง”และกำลังมีแผนจับขั้วใหม่
ยังไม่รู้ว่า การสานความสัมพันธ์ระหว่างสองบิ๊กเดินหน้าต่อไปได้หรือไม่? เลยขอจบเรื่อง “สุวัจน์”ไว้แต่เพียงเท่านี้
-------------------------------------------------------------------------
แต่ล่าสุดข่าวร้อนมากับรถบรรทุกโรงปูน “ดีลลับเฉพาะ” ระหว่างเจ้าสัวและนักการเมืองใหญ่บางคน ตอนนี้“ล้มดีล”ไปเรียบร้อย เพราะด้วย “เงื่อนไขพิเศษ” ที่เจ้าสัวได้รับ ดีดลูกคิด บวก ลบ คูณ หาร กับการลงทุนเสร็จสรรพแล้ว ควักไปก็เอาสมบัติเก่าคืนไม่ได้
3 ที่นั่ง แลกกับ 500 ล้าน ไอ๊หยา ไม่คุ้ม มันตุ้มตุ๋นนี่หว่า!
ด้วยเพราะมีประสบการณ์ จากการลงทุนที่มีความเสี่ยง ทั้งกับพรรคเก่าแก่ ที่ทำเอาเรื่องเลยเถิดเป็นปมร้อนคาราคาซัง การลงหุ้นกับเจ้าพ่อวังน้ำเย็น หรือการฉีกไปให้ “เจ้าพ่อสุโขทัย”หลอก “กินเย็น”กดปรื๊ด-กดปรื๊ด ตู้เอทีเอ็มอย่างเจ้าสัวชักแหยง ไว้มีเงื่อนไขงามๆ ค่อยว่ากันอีกที
อาจเพราะสู้มาเยอะลุยมานาน ออกตะลอนทวงทรัพย์สมบัติเจ้าคุณปู่คืนจนเหนื่อย เพราะเดินหน้าไปก็มีแต่เสียกับเสีย ควักออกไป ยังไม่เคยตอบรับกลับมาเป็นเนื้อเป็นหนัง
วันนี้ เจ้าสัวประชัยชักออกอาการ “ปลง”
ว่ากันว่า วันนี้เจ้าสัวเลือกเบนเป้ากลับไปปักหลักที่บริษัททีพีไอโพลีน ช่วยครอบครัวตระกูลเลี่ยว ลุยฟื้นฟู บริหารกิจการธุรกิจปูน-เม็ดพลาสติก ที่เหลืออยู่ จนตอนนี้สามารถหาช่องทางหักลดปลดหนี้จนยอดตัวแดงลดลงฮวบฮาบ
ที่สำคัญ สิ่งที่ติดยึด ยึดติด ทุกข์ของเจ้าสัวใหญ่ได้ปลดปล่อยคลี่คลายลงไปได้บ้าง ก็ด้วยการหันหน้าเข้าวัด เข้าวาพึ่งทางธรรม สดับรับฟังคำเทศคำสอน
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา “ปลง”
ซึมซับเรียนรู้ ฟังธรรมคำสอนจากการแวะเวียนนมัสการพระคุณเจ้า แห่งวัดยานนาวาฯ เป็นประจำ จนนับได้ว่าเป็นโยมอุปัฐฐากคนสำคัญ
ศิษย์เอกของพระอาจารย์รายใหม่!
