xs
xsm
sm
md
lg

อึ้ง! เวียงนักเขียนเสื้อแดง เหยียดนักเขียนรุ่นเดอะ "กวีที่โคตรงามไส้"

เผยแพร่:   ปรับปรุง:   โดย: ผู้จัดการออนไลน์



การเมืองทำให้แตกแยก ไม่เว้นแวดวงวรรณกรรม "เวียง​ วชิระ​ บัวสนธิ์" เจ้าของ​สำนักพิมพ์สามัญชน ที่มีแนวคิดเสื้อแดง ด่านักเขียนคนอื่น ทั้ง ไพวรินทร์ ขาวงาม, วิมล ไทรนิ่มนวล, วินทร์ เลียววาริณ, ไพฑูรย์ ธัญญา, เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ และ ชาติ กอบจิตติ เหยียดเป็นกวีที่โคตรงามไส้ เท่านั้นยังไม่พอ อ้างแฟนขายวรรณกรรมเล่มละ 5 บาท บอกเกลียดมัน

วันนี้ (8 มิ.ย.) รายงานข่าวแจ้งว่า เมื่อสัปดาห์ก่อนได้มีวิวาทะระหว่าง เวียง​ วชิระ​ บัวสนธิ์ เจ้าของ​สำนักพิมพ์สามัญชน โพสต์เฟซบุ๊กกล่าวพาดพิงถึงนักเขียนคนอื่น ระบุว่า "ของฝาก : ถ้าลูกผมพออ่านออกเขียนได้ ผมจะรีบบอกลูกว่า...ไพวรินทร์ ขาวงาม, วิมล ไทรนิ่มนวล, วินทร์ เลียววาริณ, ไพฑูรย์ ธัญญา, เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ และ ชาติ กอบจิตติ คนพวกนี้เป็นนักเขียนและกวีที่โคตรงาม...ไส้ #มิตรสหายท่านหนึ่ง"

ทำให้ วิมล ไทรนิ่มนวล นักเขียน โพสต์ข้อความระบุว่า "ว่าด้วยเรื่อง​ "งาม...ไส้"

"เวียง​ วชิระ​ บัวสนธิ์" เจ้าของ​ "สำนักพิมพ์สามัญชน" เคยขอนวนิยายชุด​ "ความเชื่อและอำนาจ" ที่ประกอบด้วยนวนิยาย​ 4​ เรื่อง​ คือ​ งู​ คนทรงเจ้า​ จ้าวแผ่นดิน​ โคกพระนาง​ และเขียนยกย่องนวนิยายชุดนี้ไว้ที่ปีกปกอย่างขลัง​ และน่าประทับใจ​ แม้เขาจะเข้าไม่ถึงแก่นของนวนิยายชุดนี้​

เพราะเขาเข้าใจเพียงว่าเป็นนวนิยายที่วิเคราะห์สภาพสังคมไทย​ โดยมีเป้าหมายอยู่ที่การโจมตีศาสนาและเจ้า​ เช่นเดียวกับนักวิจารณ์และนักวิชาการวรรณกรรมทั้งหมด​ ที่ผมได้อ่านงานวิจารณ์ของพวกเขา

* ไม่มีใครมองเห็นว่านวนิยายแต่ละเรื่องพูดเรื่อง "ความเชื่อนำมาซึ่งอำนาจ​ และอำนาจนำไปสู่ความบ้าคลั่งชั่วร้าย​ ความบ้าคลั่งชั่วร้าย​ นำไปสู่ความล่มสลายของความเป็นมนุษย์และสังคม"

ดูพรรคก้าวไกลกับสาม...ตอนนี้

* ไม่มีใครมองเห็นว่านวนิยายชุดนี้พูดถึง​ "สภาวะสูงสุดของความเป็นมนุษย์" อันก่อเกิดและนำไปสู่ความเชื่อและอำนาจของเหล่ามนุษย์ดังกล่าวข้างต้น

" ไม่มีใครมองเห็นคลื่นของความเชื่อและอำนาจที่โหมซัดเอาสังคมมนุษย์ไปตามอำนาจและความเชื่อของเหล่ามนุษย์​นั้น​ และสุดท้ายมันจะทำลายความเป็นมนุษย์ของตนเองและสังคมให้พังทลายลง" อย่างที่เคยเป็นมาและกำลังเป็นอยู่โดยพวกสาม...อยู่ตอนนี้

สำนักพิมพ์สามัญชน.. ยังขอนวนิยาย​ "อมตะ" ที่ได้รับรางวัลซีไรต์ไปพิมพ์และพิมพ์หลายครั้ง​ ทั้งปกอ่อนและปกแข็ง​ ผมให้ไปเพราะอยากแสดงน้ำใจที่เขานำงานชุด "อำนาจและความเชื่อ" ไปพิมพ์​ ที่อาจจะขายได้ช้า​ เพื่อว่าเขาจะได้กำไรจากเรื่อง "อมตะ" เร็วขึ้น​ และก็เร็วจริง ผมให้ไปทั้งที่ผมก็ทำสำนักพิมพ์และพิมพ์เรื่องนี้ขายอยู่

สำนักพิมพ์สามัญชน.. ยังพิมพ์งานเขียนใหม่ล่าสุดของผมตอนนั้น​ "วิญญาณที่ถูกเนรเทศ" และขายหมด​

แต่ตอนที่เขาเป็นเสื้อแดงและผมไม่เป็นด้วย​ เขาจึงรังเกียจผม​ แต่ก็ขอพิมพ์​ "อมตะ" อีกครั้งเป็นครั้งสุดท้าย​ ผมก็ยินดี​

เมื่อพิมพ์เสร็จเขาก็ส่งหนังสือไปให้ผม​ 20​ เล่มตามธรรมเนียม​ และจ่ายค่าลิขสิทธิ์​ พร้อมกันนั้นเขาก็บอกว่า​ "เราต่างคนก็แยกย้ายกันไป" และยกเลิกการเป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊ก

แต่ยังขายหนังสือของผมต่อไป!

ต​อนนี้เห็นคนคอมเมนต์เชลียร์เขาว่า.. เลิกซื้องานของผมอ่านแล้ว​ เพราะลืมดูไปว่าใครที่พิมพ์งานของผม!

ผมไม่ทราบว่า "เวียง" เปลี่ยนจากเสื้อแดงเป็นเสื้อส้มหรือไม่​ แต่ไม่ว่าจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน​ พวก​ "ก้าวหน้าประชาธิปไตย" ก็เหมือนกันทุกคน​ อย่างวัฒน์​ วรรลยางกูร​ ที่หาเรื่องด่าคนที่เห็นต่างไปทั่ว หรือกวีคนหนึ่งที่ส่งข้อความด่าผมอย่างป่าเถื่อน​ ด่าไปถึงพ่อแม่​ ท้าตีท้าต่อยอีกต่างหาก!

ตอนนี้ก็เวียง​ วชิระ​ บัวสนธิ์​ เหมือนกับวัฒน์​ วรรลยางกูร อย่างกับถอดออกมาจากพิมพ์เดียวกัน

ล้วนแต่เป็นผู้รักประชาธิปไตย​ รักความเป็นธรรมและความเท่าเทียม​ รักเสรีภาพ​ ภราดรภาพ​ เสมอภาคทั้งนั้น​ แต่ห้ามใครเห็นต่าง! เห็นต่างคือศัตรู!

"ความเชื่อก่อเกิดอำนาจ​ อำนาจนำไปสู่ความบ้าคลั่งชั่วร้าย....... สุดท้ายมันทำลายความเป็นมนุษย์ของตนเองและสังคมให้พังทลาย"

เวียงต้องกลับไปอ่านนวนิยายชุด​ "อำนาจและความเชื่อ" ที่ตนพิมพ์อีกครั้ง

ขอบคุณมือที่คว้าไปและตีนที่ยื่นมา"

ด้าน ไพวรินทร์ ขาวงาม คอมเมนต์ว่า "พี่วิมล เขียนได้ดีมากครับ สุภาพ ไม่หยาบคาย ไม่ด้อยค่าความเป็นมนุษย์ของใคร แต่เล่าเรื่องจริงตอบโต้อย่างเจ็บแสบแหลมคม

ผมเองก็ได้รับแผ่นข้อความนี้ เพราะมีคนคัดลอกส่งมาให้ โดยส่วนตัวผมบล็อกเฟซบุ๊กเขา และเลิกคบเขาในชีวิตจริงมานานแล้ว เรียกว่าต่างคนต่างอยู่ แม้ว่าจะเคยเป็นเพื่อนกัน แต่ผมก็ไม่ให้ราคา ไม่รู้สึกว่ามีเขาอยู่ในชีวิตจิตใจแม้แต่น้อย

ตอนแรก ผมว่าจะด่ากลับข้อความนี้ เพราะเขาพาดพิงชื่อผม และคนที่ผมเคารพนับถือ ไม่ว่าเขาจะเขียนเอง หรือชื่อแฝงด้านล่างเป็นผู้เขียน แต่เมื่อเขาเป็นผู้เผยแพร่ แสดงถึงเจตนาอันไม่ปกติของเขา

ที่ผมยังระงับใจไม่ตอบโต้ เพราะติดเงื่อนไขหนึ่งของตัวเองคือ เวลาผมรังเกียจคน เลิกคบคน ผมถึงขั้นคิดว่า ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบ ชื่อไม่เอ่ยถึงให้เป็นเสนียดปาก และไม่เขียนถึงชื่อให้เป็นเสนียดมือ เพื่อนหลายคนรู้ว่า ผมสนิทกับเขา ถึงขนาดเคยตั้งชื่อลูกชายคนหนึ่งให้เขา และผมเดินจากเขามาอย่างไม่เสียดายใดๆ น่าแปลกที่เขายังคงตอแยกับผม ทั้งแบบเอ่ยชื่อ และไม่เอ่ยชื่อ แผ่นข้อความในโพสต์ต่างๆ ของเขาที่พาดพิงถึงผม และมีคนคัดลอกส่งมาให้ ผมเก็บไว้หมด ไม่เคยนำมาโต้เถียงเอาคืน เพราะรู้สึกไร้สาระที่จะเอ่ยถึงเขา เก็บไว้เป็นบทเรียนก็พอแล้ว

โดยส่วนตัว ผมไม่เคยเขียนด่าพ่อล่อแม่ใคร ไม่เคยด่าใครหยาบคาย ไม่เคยลากชื่อใครไปแขวนประจาน ไม่เคยด้อยค่าความเป็นมนุษย์ใคร ไม่เคยเย้ยหยันสติปัญญาใคร ไม่เคยเหยียดหยามงานเขียนใคร ไม่เคยหมิ่นประณามสถานะเกียรติคุณในชีวิตของใคร ฉะนั้นถ้ามีใครกระทำเช่นนั้นต่อผม ผมจะพยายามขอ...ให้เป็นกรรมเวร ที่จะต้องชดใช้ตามราคาอันสมควรของเขาเอง

ขอบคุณ พี่วิมล เพื่อนร่วมชะตากรรม ที่เขียนแทนใจผมหลายมุม รวมทั้งที่เอ่ยถึงนักเขียนอีกคนหนึ่ง อันที่จริง พี่วิมลนี่ตกที่นั่งเดียวกันหลายเรื่องกับหลายคน หลายครั้งที่มีพวกบ้าอัตตาธิปไตย เข้ามาด่าตัวผม ด่างานเขียนผม ด่าสถานะเกียรติคุณผม บางทีลามถึงครอบครัวผม อย่างหยาบคาย ไร้เหตุผล ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันเลย ๕๕๕

สำหรับย่อหน้านี้ของ พี่วิมล ผมอ่านแล้วขำมากครับ

'...ตอนที่เขาเป็นเสื้อแดงและผมไม่เป็นด้วย เขาจึงรังเกียจผม แต่ก็ขอพิมพ์ 'อมตะ' อีกครั้งเป็นครั้งสุดท้าย ผมก็ยินดี'

๕๕๕ สรุปว่า ในยุคยามอัตตาธิปไตยเบ่งบานนี้ เราต้องหัวเราะกันให้ได้นะครับพี่

ด้วยรักนับถือ พี่วิมล ที่แปลว่า งาม"

ต่อมา เวียง​ วชิระ​ บัวสนธิ์ โพสต์ข้อความระบุว่า "ของฝาก : ล่าสุดแฟนผมขายหนังสือของ...ไปเล่มละ 5 บาท ลูกค้าถามว่าลงราคาผิดเหรอ และถามหาเหตุผล แฟนผมเลยตอบไปสั้นๆ ว่า "เกลียดมันค่ะ" 55555 #จากมิตรสหายท่านหนึ่ง"

ทำให้ วิมล ไทรนิ่มนวล โพสต์ข้อความอีกรอบ ว่า "เขียนด้วยมือ​ ลบด้วยเท้า"

ถึงจะใส่เสียงหัวเราะ​ 5555​ อย่างสะใจ​ แต่ผมก็รู้ว่าเขาร้อนเร่าด้วยไฟทุกข์เผาใจ อันเกิดจากความแค้นและชิงชัง​ผม ซึ่งเขาสร้างมันและฝังอยู่กับตัวเขาเอง​

ผมไม่ทราบว่าประกาศขายหนังสือที่ผมเขียนเล่มละ​ 5​ บาทนั้น​ขายจริงหรือไม่​ ขายทุกเรื่องไหม​ แต่รู้ว่าเขาต้องการเหยียดหยามสิ่งที่ผมเขียนและเขาพิมพ์

ถ้านักอ่านสนใจก็ซื้อหนังสือของเขา​ (ที่ผมเขียน)​ ได้ครับ​ เขาพิมพ์นวนิยายของผม​ 5​ เรื่อง​ ได้แก่​ 1.​ งู​ 2. คนทรงเจ้า​ 3.​ จ้าวแผ่นดิน​ 4. โคกพระนาง​

ทั้ง​ 4​ เล่มนี้คือชุด​ "ความเชื่อและอำนาจ"

5. อมตะ​ 6. วิญญาณที่ถูกเนรเทศ

ถ้าซื้อ...คนซื้อจ่ายเงินนิดเดียว​ เขาก็สบายใจที่หนังสือที่ผมเขียนหมดจากสำนักพิมพ์ของเขา​ ไม่ต้องเป็นหนามแหลมทิ่มตาแทงใจเขาอีกต่อไป​ win-win ทั้ง​ 2​ ฝ่าย

ลองเข้าไปถามในเฟซบุ๊กของเขาข้างล่างนึ้ได้ครับ" พร้อมกับแปะลิงก์ไปยังเฟซบุ๊กคู่กรณี
กำลังโหลดความคิดเห็น