ปตท. ฟ้องคนโพสต์เฟซบุ๊กเปรียบเทียบคนไทยรายได้ต่อหัววันละ 300 แต่ใช้น้ำมัน 2 ลิตร 100 ขณะสิงคโปร์รายได้วันละ 5 พัน ราคาน้ำมันลิตรละ 25 บาท อ้างเป็นข้อมูลเท็จ ทำ ปตท. เสียหาย และผิด พ.ร.บ. คอมพ์ ศาลอาญาฯ พิเคราะห์แล้ว ยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าเป็นข้อมูลเท็จ พิพากษายกในชั้นไต่สวนมูลฟ้อง
วันที่ 11 พ.ย. ที่ผ่านมา ศาลอาญากรุงเทพใต้ มีคำพิพากษาชั้นไต่สวนมูลฟ้อง คดีหมายเลขดำที่ อ.1173/2558 หมายเลขแดงที่ อ.3733/2558 บริษัท ปตท.จำกัด (มหาชน) เป็นโจทก์ ยื่นฟ้อง นายกมล ตันธนะศิริวงศ์ จำเลย ในฐานความผิด พ.ร.บ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550
คดีนี้ นายไพรินทร์ ชูโชติถาวร ประธานเจ้าหน้าที่บริหารและกรรมการผู้จัดการใหญ่ มอบอำนาจให้นายสุพจน์ เหล่าสุอาภา ผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการใหญ่ สำนักกฎหมายบริษัท ปตท.จำกัด (มหาชน) เป็นผู้ดำเนินคดี และนายสุพจน์ได้มอบอำนาจให้นายสัจจะ คงรักษาสุวรรณ เป็นผู้รับมอบอำนาจช่วงดำเนินคดี
โดย ปตท. ฟ้องว่า นายกมล ตันธนะศิริวงศ์ ได้ใช้ชื่อบัญชีเฟซบุ๊ก Kamol Tantanasiriwong โพสต์ข้อความเมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2558 ว่า “สิงคโปร์ไม่มีน้ำมัน รายได้ต่อหัววันละ 5,000 บาท ใช้น้ำมันลิตรละ 25 บาท ไทยส่งออกน้ำมันไปสิงคโปร์ รายได้วันละ 300 บาท ใช้น้ำมัน 2 ลิตร 100 ความจริงอันเจ็บปวดของคนไทย ความจัญไรของนักการเมือง + ปตท.” ทำให้ประชาชนที่เข้าถึงข้อมูลดังกล่าวเข้าใจว่า ประเทศไทศไทยมีราคาน้ำมันสูงกว่าประเทศอื่น เพราะการบริหารกิจการของโจทก์ โจทก์ทำให้ราคาพลังงานสูงขึ้น ทำให้ประชาชนเดือดร้อน ข้อมูลดังกล่าวเป็นข้อมูลปลอม หรือข้อมูลเท็จทั้งสิ้น โจทก์ไม่ได้เป็นผู้กำหนดราคาน้ำมัน วันที่ 7 มีนาคม 2558 นั้น ประเทศไทยมีราคาน้ำมันเบนซิน 95 ลิตรละ 36.56 บาท ราคาน้ำมันเบนซิน 95 จำนวน 2 ลิตร จึงมีราคาเป็น 73.12 บาท ไม่ใช่ 100 บาท ส่วนประเทศสิงคโปร์มีราคาน้ำมันเบนซิน 95 ลิตรละ 49.03 บาท ไม่ใช่ 25 บาท นอกจากนี้ข้อมูลรายได้มวลรวมประชาชาติต่อหัวต่อปีของประเทศสิงคโปร์เท่ากับ 54,040 เหรียญสหรัฐอเมริกา หรือ 4,816.07 บาท และรายได้ประชากรประเทศไทยต่อหัวต่อปีเท่ากับ 5,340 เหรียญสหรัฐอเมริกา หรือ 475.91 บาท ไม่ใช่ 5,000 และ 300 บาท ตวามลำดับ ดังนั้น ข้อมูลที่จำเลยนำเข้าระบบคอมพิวเตอร์จึงเป็นข้อมูลปลอมและข้อมูลเท็จทั้งสิ้น การกระทำของจำเลยเป็นเหตุให้โจทก์ได้รับความเสียหาย โจทก์ไม่ได้ร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวน เนื่องจากประสงค์ดำเนินคดีด้วยตนเอง ขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 มาตรา 14 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 และนับโทษจำคุกจำเลยต่อจากโทษจำคุกในคดีหมายเลขดำที่ อ.794/2557 ของศาลนี้
ศาลพิเคราะห์แล้วเห็นว่า พ.ร.บ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 มาตรา 14 บัญญัติว่า ผู้ใดกระทำความผิดที่ระบุไว้ดังต่อไปนี้ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (1) นำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน หรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นหรือประชาชน ดังนั้น การกระทำที่จะเป็นความผิดตามมาตรา 14(1) ดังกล่าว จึงเป็นการกระทำโดยมีเจตนานำข้อมูลเข้าระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนหรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยรู้ว่าข้อมูลดังกล่าวเป็นข้อมูลปลอมหรือข้อมูลเท็จ เมื่อพิจารณาข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่จำเลยได้เผยแพร่ดังกล่าว ปรากฏว่า จำเลยไม่ได้ทำข้อมูลดังกล่าวนี้ด้วยตนเอง แต่จำเลยเผยแพร่หรือแชร์มาจากคนอื่น นอกจากนี้ ได้ความจากผู้รับมอบอำนาจช่วงของโจทก์เบิกความตอบศาลถามว่า โจทก์ไม่ได้ตรวจสอบเฟซบุ๊กของนายอนุตร โรจนานนท์ ซึ่งจำเลยได้นำข้อมูลมาเผยแพร่ต่อ และไม่ได้ดำเนินคดีนายอนุตรแต่อย่างใด รวมทั้งเบิกความตอบทนายจำเลยถามค้านว่า พยานไม่ทราบว่าข้อมูลคอมพิวเตอร์ดังกล่าวจะมีอยู่ในระบบคอมพิวเตอร์ยาวนานเพียงใดและมีที่มาอ้างอิงจากแหล่งใด เมื่อพิจารณาราคาน้ำมันขายปลีกตามเอกสารอ้างอิงของโจทก์ ปรากฏว่า ในช่วงปี 2556 และ 2557 โจทก์ประกาศราคาขายปลีกน้ำมันเบนซีน 95 สูงสุดอยู่ที่ลิตรละ 49.15 บาท ซึ่งเป็นราคาใกล้เคียงกับราคาน้ำมันที่จำเลยนำมาเผยแพร่ รวมทั้งเมื่อพิจารณารายได้มวลรวมประชาชาติต่อหัวต่อปี เปรียบเทียบไทย - สิงคโปร์ พบว่า ข้อมูลรายได้มวลรวมประชาชาติดังกล่าวเป็นข้อมูลปี 2556 ไม่ใช่ขณะที่จำเลยเผยแพร่ข้อมูล อีกทั้งเป็นเพียงข้อมูลเฉลี่ยซึ่งคำนวณโดยหลักเกณฑ์และวิธีการที่ธนาคารโลกกำหนด โจทก์ไม่ได้นำสืบให้เห็นว่าข้อมูลรายได้มวลรวมประชาชาติต่อหัวต่อปีเปรียบเทียบไทย - สิงคโปร์ ดังกล่าวเป็นข้อมูลที่ถูกต้องสมบูรณ์เพียงแหล่งเดียว อันจะทำให้ข้อมูลที่แตกต่างออกไปต้องเป็นเท็จทั้งสิ้น
เมื่อข้อเท็จจริงตามทางไต่สวนยังไม่พอฟังว่า ข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่จำเลยเผยแพร่ทางเฟซบุ๊กดังกล่าวเป็นข้อมูลปลอมหรือข้อมูลเท็จ กรณีจึงไม่พอให้ฟังว่าจำเลยมีเจตนานำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมหรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่โจทก์ คดีโจทก์ยังไม่มีมูลเพียงพอให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา พิพากษายกฟ้อง
รายละเอียดคำพิพากษา
คดีหมายเลขดำที่ อ.1173/2558
คดีหมายเลขแดงที่ อ.3733/2558
ในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์
ศาลอาญากรุงเทพใต้
วันที่ 11เดือน พฤศจิกายน พุทธศักราช 2558
ความอาญา
ระหว่าง บริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน) โจทก์
นายกมล ตันธนะศิริวงศ์ จำเลย
เรื่อง ความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์
(ชั้นไต่สวนมูลฟ้อง)
โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทมหาชน จำกัด มีวัตถุประสงค์ประกอบกิจการปิโตรเลียมและกิจการที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจปิโตรเลียม จำเลยเป็นผู้ให้บริการเจ้าของหรือผู้ดูแลเว็บไซต์เฟซบุ๊ก (Facebook.com) บัญชีผู้ใช้บริการชื่อ "Kamol Tantanasiriwong" เมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2558 เวลากลางวันและกลางคืนต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน จำเลยนำเข้าเผยแพร่ข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอม หรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จผ่านเว็บไซต์เฟซบุ๊กในชื่อผู้ให้บริการข้างต้น อันเป็นการเผนแพร่ต่อสาธารณชนทั่วไปว่า "สิงคโปร์ ไม่มีน้ำมัน รายได้ต่อหัววันละ 5,000 บาท ใช้น้ำมันลิตรละ 25 บาท ไทยส่งออกน้ำมันไปสิงคโปร์ รายได้ 300 บาท ใช้น้ำมัน 2 ลิตร 100 ความจริงที่แสนเจ็บปวดของคนไทย ความจัญไรของนักการเมือง + ปตท." เป็นเหตุให้ประชาชนทั่วไปหรือผู้ใช้บริการอินเทอร์เน็ตที่สามารถเข้าถึงข้อมูลคอมพิวเตอร์ดังกล่าวจะเข้าใจว่า ประเทศไทยมีราคาน้ำมันแพงกว่าประเทศอื่น สาเหตุจากการบริหารกิจการของโจทก์ โจทก์ทำให้ราคาพลังงานสูงขึ้น ทำให้ประชาชนได้รับความเดือนร้อน ข้อมูลดังกล่าวเป็นข้อมูลปลอมหรือข้อมูลเท็จทั้งสิ้น โจทก์ดำเนินธุรกิจโดยยึดตามหลักธรรมาภิบาล มีจริยธรรมและจรรยาบรรณในการดำเนินธุรกิจ โจทก์ไม่ได้เป็นผู้กำหนดราคาน้ำมัน วันที่ 7 มีนาคม 2558 ซึ่งเป็นวันที่จำเลยนำข้อมูลเข้าระบบคอมพิวเตอร์นั้นประเทศไทยมีราคาน้ำมันเบนซิน 95 ลิตรละ 36.56 บาท ราคาน้ำมันเบนซิน จำนวน 2 ลิตร จังเป็นราคา 73.12 บาท ไม่ใช่ 100 บาท ส่วนประเทศสิงคโปร์มีราคาน้ำมันเบนซิน 95 ลิตรละ 49.03 บาท ไม่ใช่ลิตรละ 25 บาท นอกจากนี้ ข้อมูลรายได้มวลรวมประชาชาติต่อหัวต่อปีของประเทศสิงคโปร์เท่ากับ 54,040 เหรียญสหรัฐอเมริกา หรือ 4,816.07 บาท และรายได้ประชากรประเทศทยต่อหัวต่อปีเท่ากับ 5,340 เหรียญสหรัฐอเมริกาหรือ 475.91 บาท ไม่ใช่ 5,000 บาท และ 300 บาท ตามลำดับ ดังนั้นข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่จำเลยนำเข้าระบบคอมพิวเตอร์จึงเป็นข้อมูลปลอมและเป็นข้อมูลเท็จทั้งสิ้น การกระทำของจำเลยเป็นเหตุให้โจทก์ได้รับความเสียหาย โจทก์ไม่ได้ร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนเนื่องจากประสงค์ดำเนินคดีด้วยตนเอง จำเลยเป็นบุคคลเดียวกันกับจำเลยในคดีหมายเลขดำที่ อ.794/2557 ของศาลนี้ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 มาตรา 14 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 และนับโทษจำคุกจำเลยต่อจากโทษจำคุกในคดีหมายเลขดำที่ อ.794/2557 ของศาลนี้
ทางไต่สวนโจทก์นำสืบว่า โจทก์จดทะเบียนเป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทมหาชน จำกัด มี กรรมการ อำนาจกรรมการ และวัตถุประสงค์ตามหนังสือรับรองเอกสารหมาย จ.1 โจทก์โดยนายไพรินทร์ ชูโชติถาวร มอบอำนาจให้นายสุพจน์ เหล่าสุอาภา เป็นผู้รับมอบอำนาจดำเนินคดี ซึ่งมอบอำนาจให้นายสัจจะ คงรักษาสุวรรณ เป็นผู้รับมอบอำนาจช่วงดำเนินคดีแทนโจทก์ ตามหนังสือมอบอำนาจเอกสารหมาย จ.2 และ จ.3 จำเลยเป็นเจ้าของ ผู้ดูแลและผู้ใช้บริการเว็บไซต์เฟซบุ๊ก บัญชีชื่อ "Kamol Tatanasiriwong" ตามรายละเอียดบัญชีผู้ใช้บริการเฟซบุ๊ก แบบรับรองรายการทะเบียนราษฎร์และประวัติส่วนตัวจำเลยเอกสารหมายเลข จ.4 ถึง จ.8 เมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2558 จำเลยนำภาพและข้อความของบุคคลอื่นเผยแพร่หรือแชร์เข้าระบบคอมพิวเตอร์ผ่านเว็บไซต์เฟซบุ๊กในชื่อบัญชีจำเลย ซึ่งระบุว่า "สิงคโปร์ไม่มีน้ำมัน รายได้ต่อหัววันละ 5,000 บาท ใช้นำมันลิตรละ 25 บาท ไทยส่งออกน้ำมันไปสิงคโปร์รายได้ 300 บาท ใช้น้ำมัน 2 ลิตร 100 ความจริงที่แสนเจ็บปวดของคนไทย ความจัญไรของนักการเมือง+ ปตท." ข้อความดังกล่าวเป็นข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่เป็นเท็จ เนื่องจากราคาขายปลีกน้ำมันประเทศไทย ณ วันที่ 4 มีนาคม 2558 ซึ่งเป็นราคาล่าสุดก่อนวันที่จำเลยนำเข้าข้อมูลอันเป็นเท็จข้างต้นปรากฏว่าน้ำมันเบนซิน 95 มีลิตรละ 36.86 บาท ตามราคาขายปลีกน้ำมัน เอกสารหมาย จ.10 ไม่ใช่ราคาลิตรละ 50 บาท หรือ 2 ลิตร 100 บาท ส่วนน้ำมันประเทศสิงคโปร์เมื่อวันที่ 6 และ 7 มีนาคม 2558 มีราคาลิตรละ 2.06 เหรียญสิงคโปร์หรือประมาณ 49 บาท ตามราคาน้ำมันประเทศสิงคโปร์พร้อมอัตราแลกเปลี่ยนเอกสารหมาย จ.11 ถึง จ. 14 ทั้งข้อมูล รายได้มวลรวมประชาชาติของประเทศไทยและประเทศสิงคโปร์ที่ประกฎในเอกสารหมาย จ.9 เป็นข้อมูลเท็จเช่นกัน เนื่องจากรายได้มวลรวมประชาชาติต่อหัวต่อวันของประเทศไทยอยู่ที่ประมาณ 475.91 บาท ในขณะที่ประเทศสิงคโปร์อยู่ที่ประมาณ 4,816.07 บาท ตามข้อมูลรายได้มวลรวมประชาชาติต่อหัวต่อปี เปรียบเทียบไทย-สิงคโปร์เอกสารหมาย จ.15 และ จ.16 ไม่ใช่ 300 บาท และ 5,000 บาท ตามลำดับ ข้อมูลที่ปรากฏในเอกสาร จ.9 จึงเป็นเท็จไม่ตรงกับความจริง การกระทำของจำเลยที่เผยแพร่ข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมหรือเท็จเป็นเหตุให้โจทก์ได้รับความเสียหาย เนื่องจากผู้ที่พบเห็นเอกสารหมาย จ.9 อาจเข้าใจว่าโจทก์และนักการเมืองร่วมกันกำหนดราคาน้ำมันของประเทศซึ่งไม่เป็นความจริง ราคาน้ำมันประเทศไทยกำหนดโดยกรรมการนโยบายพลังงานแห่งชาติและคณะกรรมการบริหารนโยบายพลังงานแห่งชาติ ไม่เกี่ยวกับโจทก์
พิเคราะห์พยานหลักฐานโจทก์ในขั้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว คงมีปัญหาต้องวินิจฉัยเพียงว่า ฟ้องโจทก์มีข้อมูลให้ประทับไว้พิจารณาหรือไม่ ทางไต่สวนโจทก์มีนายสัจจะ คงรักษาสุวรรณ ผู้รับมอบอำนาจช่วงโจทก์เป็นพยานเบิกความว่า จำเลยเผยแพร่หรือแชร์ข้อมูลคอมพิวเตอร์ของบุคคลอื่นมายังหน้าเว็บไซต์เฟซบุ๊กของจำเลย มีข้อความว่า "สิงคโปร์ไม่มีน้ำมัน รายได้ต่อหัววันละ 5,000 บาท ใช้น้ำมันลิตรละ 25 บาท ไทยส่งออกน้ำมันสิงคโปร์ รายได้ 300 บาท ใช้น้ำมัน 2 ลิตร 100 ความจริงที่แสนเจ็บปวดของคนไทย ความจัญไรของนักการเมือง+ ปตท."ตามข้อมูลคอมพิวเตอร์เอกสารหมาย จ.9 ข้อมูลดังกล่าวเป็นเท็จเนื่องจากราคาขายปลีกน้ำมันประเทศไทยเมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2558 น้ำมันเบนซิน 95 มีราคาอยู่ ที่ลิตรละ 36.86 บาท ไม่ใช่ราคาลิตรละ 50 บา หรือ 2 ลิตร 100 บาท ส่วนราคาน้ำมันประเทศสิงคโปร์เมื่อวันที่ 6 และ 7 มีนาคม 2558 น้ำมันเบนซิน 95 มีราคาอยู่ที่ลิตรละ 2.06 เหรียญสิงคโปร์ หรือประมาณ 49 บาท ตามประกาศราคาขายปลีกน้ำมันของประเทศไทย ราคาเชื้อเพลิงประเทศสิงค์โปร์ และอัตราแลกเปลี่ยนเอกสารหมาย จ.10 ถึง จ.13 รวมทั้งข้อมูลรายได้ประชากรประเทศไทยและสิงคโปร์ที่ปรากฏในเอกสารหมาย จ.9 เป็นข้อมูลเท็จเช่นกันเนื่องจากรายได้ประชากรต่อหัวต่อวันของประเทศไทยอยู่ที่ 475.91 บาท ในขณะที่รายได้ประชากรต่อหัวต่อวันของสิงคโปร์อยู่ที่ 4,816.07 บาท ตามข้อมูลดังกล่าวเข้าใจได้ว่าประเทศสิงคโปร์ซึ่งมีรายได้ของประชากรสูงกว่าประเทศไทย ใช้น้ำมันราคาต่ำกว่าประเทศไทย ประเทศไทยซึ่งมีรายได้ของประชากรต่ำกว่าแต่กลับต้องมาใช้น้ำมันราคาสูงกว่า เนื่องจากโจทก์และนักการเมืองร่วมกันกำหนดราคาน้ำมัน ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย เห็นว่า พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 มาตรา 14 บัญญัติว่า ผู้ใดกระทำความผิดดังที่ระบุไว้ต่อไปนี้ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (1) นำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน หรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นหรือประชาชน ดังนั้น การกระทำที่จะเป็นความผิดตามมาตรา 14 (1) ดังกล่าว จึงต้องเป็นการกระทำโดยมีเจตนานำเข้าระบบคอมพิวเตอร์ ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนหรือข้อมูลคอมพิวเตอร์เท็จ โดยรู้ว่าข้อมูลดังกล่าวเป็นข้อมูลปลอมหรือข้อมูลเท็จ เมื่อพิจารณาข้อมูลคอมพิวเตอร์เอกสาร จ.9 โดยละเอียดแล้ว ปรากฏว่าจำเลยไม่ได้เป็นผู้ทำข้อมูลคอมพิวเตอร์เอกสารหมาย จ.9 ด้วยตนเอง จำเลยเผยแพร่หรือแชร์ข้อมูลเอกสารหมาย จ.9 จากบุคคลอื่น ได้ความจากผู้รับมอบอำนาจช่วงโจทก์เบิกความตอบศาลถามว่า โจทก์ไม่ได้ตรวจสอบเฟซบุ๊กของนายอนุตร โรจนานนท์ ซึ่งจำเลยนำข้อมูลคอมพิวเตอร์เอกสารหมาย จ.9 มาเผยแพร่ต่อ และไม่ได้ดำเนินคดีกับนายอนุตรแต่อย่างใด รวมทั้งเบิกความตอบทนายจำเลยถามค้านว่า พยานไม่ทราบว่าข้อมูลคอมพิวเตอร์เอกสารหมาย จ.9 จะมีอยู่ในระบบคอมพิวเตอร์มานานเพียงใดและมีที่มาอ้างอิงจากแหล่งใด เมื่อพิจารณาราคาขายปลีกน้ำมันของโจทก์ตามเอกสารหมาย ล.2 และ ล.3 ปรากฏว่าในช่วงปี 2556 และ 2557 โจทก์ประกาศราคาขายปลีกน้ำมันเบนซิน 95 หรือแก็สโซลีน 95 สูงสุด อยู่ที่ลิตรละ 49.15 บาท ซึ่งเป็นราคาใกล้เคียงกับราคาน้ำมันที่ปรากฏในข้อมูลคอมพิวเตอร์เอกสารหมาย จ.9 รวมทั้งเมื่อพิจารณาข้อมูลรายได้มวลรวมประชาติต่อหัวต่อปี เปรียบเทียบไทย-สิงคโปร์ เอกสารหมาย จ.15 พบว่าข้อมูลรายได้มวลรวมประชาขาติดังกล่าวเป็นข้อมูลปี 2556 ไม่ใช่ขณะจำเลยเผยแพร่ข้อมูลคอมพิวเตอร์ อีกทั้งเป็นเพียงข้อมูลเฉลี่ยซึ่งคำนวณโดยหลักเกณฑ์และวิธีการที่ธนาคารโลกกำหนด โจทก์ไม่ได้นำสืบให้เห็นว่าข้อมูลข้อมูลรายได้มวลรวมประชาติต่อหัวต่อปี เปรียบเทียบไทย-สิงคโปร์เอกสารหมายเลข จ.15 ดังกล่าวเป็นข้อมูลที่มีความถูกต้องสมบูรณ์เพียงแหล่งเดียว อันจะทำให้ข้อมูลที่แตกต่างไปจากเอกสารหมายเลข จ.15 ต้องเป็นข้อมูลเท็จไปทั้งสิ้น เช่นนี้ เมื่อข้อเท็จจริงตามทางไต่สวนยังไม่พอฟังว่าข้อมูลคอมพิวเตอร์เอกสารหมาย จ.9 เป็นข้อมูลปลอมหรือข้อมูลเท็จ กรณีจึงยังไม่พอให้ฟังว่าจำเลยมีเจตนานำเข้าสู้ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมหรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าเกิดความเสียหายแกโจทก์ คดีโจทก์ยังไม่มีมูลเพียงพอให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา
พิพากษายกฟ้อง./