สุโขทัย - นักร้องดัง “หรั่ง ร็อคเคสตร้า” นำประชาชนชาวสุโขทัยทำบุญถวายเป็นพระราชกุศล พร้อมร่วมร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี-ความฝันอันสูงสุด กันอย่างเนืองแน่น ขณะที่ครูเก่าเล่าบรรยากาศเมื่อคราวเสด็จฯ ภาคเหนือครั้งแรก ชาวบ้านมากันมืดฟ้ามัวดิน “พ่อหลวง” ฝากสอนเด็กเป็นคนดี ทำคนหลั่งน้ำตากันทั่ว
รายงานข่าวแจ้งว่า พ่อค้า ประชาชน พร้อมด้วยกลุ่มวีเลิฟเดอะคิงวีเลิฟไทยแลนด์ จ.สุโขทัย และนายชัชชัย สุขขาวดี หรือ “หรั่ง ร็อคเคสตร้า” ได้ร่วมกันจัดพิธีพระราชกุศลถวายพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในวาระสวรรคตครบ 7 วัน วานนี้ (20 ต.ค.) ที่วัดศรีนิโครธาราม ต.คลองตาล อ.ศรีสำโรง จ.สุโขทัย พร้อมร่วมกันนั่งสมาธิตั้งจิตภาวนาเป็นเวลา 9 นาที เพื่อน้อมเกล้าฯ ถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
จากนั้นนายชัชชัย สุขขาวดี หรือ “หรั่ง ร็อคเคสตร้า” ได้นำประชาชนชาว อ.ศรีสำโรงร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี และบทเพลงพระราชนิพนธ์ “ความฝันอันสูงสุด” ร่วมกับนักเรียนโรงเรียนศรีสำโรงชนูปถัมภ์ ที่มาร่วมแจกริบบิ้นดำในงานด้วย
รวมทั้งมีการลงนามแสดงความอาลัยเบื้องพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และมีการจัดเลี้ยงอาหาร ขนมหวาน น้ำดื่ม แจกต้นกล้า9 พันธุ์ไม้ พร้อมบริการย้อมเสื้อผ้าสีดำฟรีให้แก่ประชาชนที่มาร่วมในงานครั้งนี้อีกด้วย
นายวิทย์ อนันตะ อายุ 85 ปี อดีตครูใหญ่โรงเรียนวัดหนองฝาด ต.วัดเกาะ อ.ศรีสำโรง ซึ่งเคยทูลเกล้าฯ ถวายพระร่วง กรุวัดมหาธาตุ จ.สุโขทัย และได้รับพระราชทานเหรียญที่ระลึก เมื่อครั้งพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชเสด็จประพาสภาคเหนือเป็นครั้งแรกที่ อ.ศรีสำโรง เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2501 ก็ได้กล่าวถึงความปลาบปลื้มปีติของชาวศรีสำโรงในวันนั้นให้ประชาชนและนักเรียนที่มาร่วมพิธีฟัง จนทำให้หลายคนถึงกับหลั่งน้ำตาด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ
นายวิทย์กล่าวว่า ในช่วงตี 5 ของวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2501 บริเวณหน้าที่ว่าการอำเภอศรีสำโรงมีประชาชนมาเฝ้าฯ รอรับเสด็จกันมืดฟ้ามัวดินจนแทบไม่มีที่จะยืน หลายคนนำสิ่งของจากบ้านมาถวาย ทั้งกล้วย และมะพร้าวอ่อน ส่วนตัวเองถวายพระเครื่อง และนับเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อยคนแรกของ อ.ศรีสำโรง ที่ได้มีโอกาสกราบบังคมทูลคำถามจากพระเจ้าอยู่หัว
ก่อนเข้าเฝ้าฯ ในหลวงผมฝึกท่องคำราชาศัพท์ว่า “ขอเดชะ ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ปกเกล้าปกกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้า นายวิทย์ อนันตะ เป็นครูโรงเรียนวัดหนองฝาด อ.ศรีสำโรง จ.สุโขทัย ขอถวายพระเครื่องพ่ะย่ะค่ะ” ท่องจนขึ้นใจ พอพระองค์เสด็จฯ มาถึง ผมก็ชูพานเตรียมถวายพระเครื่อง แต่พระองค์ตรัสคำแรกกับผมว่า “เป็นครูใช่ไหม” แต่ผมท่องไว้ในใจแล้วว่าขอเดชะ พอผมกล่าวว่าขอเดชะ ท่านทรงยกมือแล้วตรัสด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “พูดธรรมดา” ที่ผมท่องเอาไว้แล้วเลยลืมหมด แล้วตอบว่า “ใช่ครับ”
จากนั้นท่านก็ถามว่าเป็นครูโรงเรียนไหน ชื่อโรงเรียนอะไร มีนักเรียนมากไหม มีครูกี่คน ผมก็ตอบ ครับบ้าง พ่ะย่ะค่ะบ้าง เพราะตื่นเต้นที่ได้ใกล้ชิดพระองค์ท่าน พระองค์ท่านถามผมว่า แต่งงานหรือยัง มีลูกกี่คน พระองค์ท่านทรงเป็นห่วงประชาชนและข้าราชการชั้นผู้น้อยมาก และพระองค์ท่านถามอีกว่า เงินพอใช้ไหม ซึ่งเงินเดือนตอนนั้นแค่ 550 บาท ผมก็ตอบว่า พอบ้างไม่พอบ้างครับ
และคำสุดท้ายที่พระเจ้าอยู่หัวตรัสกับผมคือ “ขอฝากเด็กๆ ด้วยนะ ช่วยสอนให้เขาเป็นคนดี” แล้วพระองค์ก็พระราชทานเหรียญที่ระลึกให้ จนทุกวันนี้ผมไม่เคยลืมพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงไต่ถามทุกข์สุขประชาชน และข้าราชการชั้นผู้น้อยอย่างผม
ส่วนที่ อ.ศรีนคร จ.สุโขทัย กลุ่มพ่อค้าและประชาชนก็ได้มีการร่วมกันจัดพิธีพระราชกุศลถวายในหลวง รัชกาลที่ ๙ ด้วยเช่นกัน พร้อมร่วมกันเดินเท้าจากบริเวณป้อมตำรวจมาประกอบพิธีที่วัดราษฎร์ศรัทธาธรรม (วัดอารามหลวง) ระยะทางประมาณ 700 เมตร ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงอายุ และต้องเดินตากแดดร้อน แต่ทุกคนก็ยินดีเพื่อแสดงออกถึงความจงรักภักดีต่อในหลวง รัชกาลที่ ๙
