สระแก้ว - การประท้วงกรณี 7 คนไทยถูกเขมรจับกุม ทำให้เกิดม็อบ 2 ฝ่ายเผชิญหน้ากันแล้ว โดยมีกำลังทหารพรานคอยตรึงกำลังเข้มเพื่อป้องกันไม่ให้ทั้ง 2 เกิดการปะทะกันขึ้น
วันนี้ (5 ม.ค.) ที่บริเวณเขตแนวชายแดนบ้านหนองจาน อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีกลุ่มเครือข่ายประชาชนไทยหัวใจรักชาติ ประมาณ 400-500 คนต้องการจะเดินทางเข้าไปในพื้นที่บริเวณหลักเขต 46 ซึ่งเป็นจุดที่นายวีระ สมความคิด พร้อมด้วยนายพนิช วิกิตเศรษฐ์ ส.ส.กรุงเทพมหานคร พรรคประชาธิปัตย์ และกรรมาธิการรัฐสภา พร้อมพวกอีก 5 คนรวม 7 คนถูกทหารเขมร จับกุมทั้งๆ ที่อยู่ในเขตแดนประเทศไทย เพียงต้องการมาดูพื้นที่จริงเท่านั้น
การเดินทางเข้ามาของกลุ่มเครือข่ายประชาชนไทยหัวใจรักชาติ ได้ถูกชาวบ้านหนองจานประมาณ 200 คนได้ออกมาต่อต้านและคัดค้านไม่ให้กลุ่มดังกล่าว เข้าไปในพื้นที่อย่างเด็ดขาด เพราะจะสร้างผลกระทบต่อการค้าชายแดนและความสัมพันธ์ของประชาชนชาวไทยและประชาชนชาวเขมรตามแนวชายแดน โดยมีเจ้าหน้าที่ทหารพรานประมาณ 300-400 คน คอยดูแลรักษาความเรียบร้อยเพื่อไม่ให้ประชาชนชาวไทยทั้ง 2 ฝ่ายทะเลาะกันจนเกิดเหตุบานปลาย
ส่วนแกนนำเครือข่ายประชาชนไทยหัวใจรักชาติ ก็ยังอยู่ระหว่างการเจรจากับนายศานิตย์ นาคสุขศรี ผู้ว่าราชการจังหวัดสระแก้ว พร้อมด้วย พล.ต.วลิต โรจนภักดี ผบ.กองพลทหารราบที่ 2 และ ผบ.กองกำลังบูรพา เพื่อขอเข้าไปในพื้นที่จุดหลัก 46 ที่มีปัญหาในขณะนี้ว่าอยู่ในฝั่งประเทศไทยหรือฝั่งประเทศกัมพูชากันแน่ โดยต้องการพิสูจน์ความจริงที่เกิดขึ้น โดยมีการหารือกันตั้งแต่ 10.00 น.จนถึงขณะนี้ยังไม่สามารถสรุปได้จะตกลงว่าอย่างไร ซึ่งสาเหตุหลักๆ ทางผู้ว่าราชการจังหวัดสระแก้วชี้แจงว่าเกรงจะไม่ปลอดภัย
ล่าสุดเมื่อเวลา 14.30 น. การเจรจาสิ้นสุดทางทาง ผู้ว่าราชการจังหวัดสระแก้ว พร้อมด้วย พล.ต. วลิต ได้อนุญาตให้ทางเครือข่ายประชาชนไทยหัวใจรักชาติ ส่งตัวแทนเข้าไปยังพื้นที่มีปัญหาบริเวณหลักหมุด ที่ 46 ได้เพียง 7 คน นำโดย ม.ล.วัลย์วิภา จรูญโรจน์ พร้อมด้วยผู้สื่อข่าวจากทุกสำนัก จำนวน 23 คน โดยให้เวลาในการเดินทางเข้าไปยังจุดดังกล่าวได้เพียง 30 นาที หลังจากนั้นต้องรีบออกมา ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยของทุกคน
ผู้สื่อรายงานว่าหลังจากทางผู้ว่าฯ ได้อนุญาตให้ตัวแทนเครือข่ายประชาชนไทยหัวไจรักชาติ เข้าพื้นที่ได้แล้วแต่ปรากฏว่า กลุ่มประชาชนบ้านหนองจานที่ไม่เห็นด้วยกับการชุมนุมดังกล่าวกลับไม่ยินยอมและ ยังไม่ยอมเปิดทางให้ จนต้องมีการเจรจากันอีกครั้ง สุดท้ายชาวบ้านก็ยอมเปิดทางให้
