ช้างพลายขาเป๋เริ่มมีหวัง-หลายฝ่ายเตรียมยื่นมือเข้าช่วย

ฉะเชิงเทรา - ช้างพลายขาเป๋ เขาอ่างฤๅไน เริ่มมีความหวัง หลังมีกระแสจากหลายฝ่ายเตรียมยื่นมือเข้าช่วย ด้านชาวบ้านเผยการออกมาเคลื่อนไหว ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าได้เห็นช้างป่าผู้น่าสงสารถูกเคลื่อนย้ายนำไปรักษาอย่างจริงจัง ขณะหลังการเคลื่อนไหวของชาวบ้าน ได้มีเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบบางส่วนออกมาแสดงความไม่พอใจ

วันนี้ (24 ม.ค.) นายบุญชู สุวรรณโชติ อายุ 42 ปี อยู่บ้านเลขที่ 193 ม.13 ต.ท่าตะเกียบ อ.ท่าตะเกียบ จ.ฉะเชิงเทรา ชาวบ้านหมู่บ้านคลองตะเคียน ซึ่งเป็นแนวเขตรอยต่อระหว่างหมู่บ้านกับแนวเขตป่ากันชน เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาอ่างฤๅไน ป่าพื้นราบต่ำรอยต่อ 5 จังหวัดผืนสุดท้ายของประเทศ ประกอบด้วย ฉะเชิงเทรา สระแก้ว ชลบุรี ระยอง และจันทบุรี เปิดเผยว่า

หลังช้างพลายเป๋ผู้น่าสงสาร หรือตามที่เจ้าหน้าที่เรียกขาน คือ พลายสามพราน ที่ถูกบ่วงดักสัตว์ป่าของนายพราน รัดข้อเท้าจนได้รับบาดเจ็บสาหัส บาดแผลเกิดอาการบวมอักเสบ มีเนื้องอกที่ข้อเท้าจนข้อเท้ามีขนาดใหญ่โตขึ้น จนผิดรูปทรง และกว้างใหญ่เกินกว่าเท้าเดิมมาก ตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 จนถึงปัจจุบัน ได้ปรากฏเป็นข่าวผ่านสื่อมวลชนไป และมีผู้ประสงค์ที่จะติดต่อขอบริจาคให้การช่วยเหลือช้างป่าตัวนี้นั้น

ขณะนี้ชาวบ้านเองไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะเป็นสัตว์ป่าจนกว่าจะมีการเคลื่อนย้ายช้างป่าไปทำการรักษาโดยเจ้าหน้าที่เสียก่อน จากนั้นชาวบ้านจึงระเริ่มตั้งกองผ้าป่ารับเงินบริจาคช่วยเหลือ ถึงหัวหน้าเขตรักษาพันสัตว์ป่าเขาอ่างฤๅไน จะบอกว่าไม่ให้มีการเรี่ยราย แต่คิดว่าเป็นสิทธิที่จะทำได้ แต่จะทำก็ต่อเมื่อช้างได้ถูกเคลื่อนย้ายไปแล้วจึงจะทำให้ และที่ทำก็เพราะด้วยความเป็นห่วงช้าง สงสารช้าง อยากให้หายจากความทุกข์ทรมานมากกว่า

ทั้งนี้ หากมีการเปิดบัญชีรับบริจาคช่วยเหลือในตอนนี้ ก็กลัวว่าจะล้มเหลวเหมือนครั้งที่ผ่านๆ มา ที่ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นมาอย่างเป็นรูปธรรม เจตนาของชาวบ้านก็เพื่อต้องการให้เอาช้างไปทำการรักษาให้ถูกวิธีเพียงอย่างเดียว อีกประการหนึ่งที่ชาวบ้านมีความเวทนาสงสารช้างตัวนี้มาก ก็เพราะช้างตัวนี้สามารถพูดรู้เรื่อง สามารถแสดงออกถึงความเจ็บปวด และถ่ายทอดมาสู่คนให้ได้เข้าใจ รับรู้ถึงความเจ็บปวดของมันได้

“หลายวันที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ได้โทรศัพท์มาข่มขู่ พูดต่อว่าตน และมีหัวหน้าเขตฯ เข้ามาพบผมด้วยตนเองจนถึงในหมู่บ้าน โดยอ้างว่า ได้มีการดำเนินการเกี่ยวกับช้างป่าบาดเจ็บตัวนี้อยู่แล้ว ตามขั้นตอน ไม่ได้ทอดทิ้ง มีทั้งการให้ยา และทำทุกวิธีการที่หมอได้สั่งเอาไว้ และทุกๆ 10 วัน จะมีหมอเข้ามาดูแลอาการอย่างต่อเนื่องตลอดมานั้น แต่พวกผมอยู่กับช้างป่าตัวนี้ทุกวัน คอยผลัดเปลี่ยนกันให้การช่วยเหลือ ให้กล้วยให้อาหารมานานนับเดือนก็ไม่เคยเห็นมีหมอคนไหนเข้ามาดูแลตามที่มีการกล่าวอ้าง”

สิ่งที่ชาวบ้านเห็นอยู่มันสวนทางกัน ซึ่งตนก็ได้บอกกับหัวหน้าเขตฯ ไปว่า ช้างก็เหมือนผม หากเมื่อผมเจ็บป่วยแล้ว ไปหาหมอที่ไหนแล้วรักษาไม่หาย ผมก็มีสิทธิที่จะเปลี่ยน หรือย้ายไปรักษากับหมอคนอื่นได้ ซึ่งหัวหน้าเขตฯ กลับตอบสวนกลับว่า

“อย่างนี้คุณก็ดูถูกหมอ ดูถูกวิชาการ วิชาชีพที่เขาเรียนมานั่นสิ โดยผมก็บอกว่าผมไม่ได้พูดนะ แต่หัวหน้าเป็นคนพูดเอง”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ หัวหน้าเขตฯ ถึงกับอึ้งไป และไม่พูดอะไรต่อมาถึงวันนี้แล้ว แม้ว่าจะยังไม่มีอะไรคืบหน้าในการรักษาช้างป่าบาดเจ็บตัวนี้ อย่างเป็นรูปธรรม แต่ตนและชาวบ้านก็ยังมีกำลังใจ มีความหวังว่า จะได้ช่วยรักษาช้างป่าขาเป๋ให้ได้มีโอกาสไปรักษาอย่างถูกวิธี หลังได้รับกำลังใจจากการตอบรับของหลายฝ่าย และหากมีการเคลื่อนย้ายช้างพลายเป๋ ไปรักษาที่ไหน พวกตนก็พร้อมที่จะตามไปเยี่ยม เพราะหวั่นเกรงว่าจะถูกนำไปปล่อยป่าทอดทิ้งไว้เหมือนกับครั้งที่ผ่านๆ มา