ฝันสลาย... เมื่อได้รู้ว่า บทสนทนาสุดท้ายระหว่าง “ผู้โดยสารในลำเรือเฟอร์รี่มรณะ” กับ “คนที่พวกเขารัก” กลายเป็นข้อความที่ไม่มีวันส่งไปถึง เพราะมันไม่มีอยู่จริง!?!
หลังจากภาพบทสนทนาบนมือถือที่อ้างว่า เป็นข้อความของเด็กนักเรียนมัธยมต้นซึ่งเป็นผู้โดยสารในลำเรือมรณะ เรือโดยสาร “เซวอล (Sewol)” ส่งถึงพี่, พ่อ, แม่, และคนที่พวกเขารัก ถูกส่งต่อกันบนโลกออนไลน์จนกลายเป็น Talk of the town มีผู้ออกมาแปลจากภาษาเกาหลีให้เป็นภาษาอังกฤษ และอีกหลากหลายภาษา รวมถึงภาษาไทย ก็สร้างความโศกสลดไปทั่วโลกกับ “คำร่ำลาครั้งสุดท้ายก่อนเรือจมสู่ผืนน้ำ” ผู้คนทุกมุมโลกต่างพร้อมใจส่งต่อเรื่องราวอันน่าเศร้านี้ด้วยการใช้ Hashtag #PrayForSouthKorea เพื่อส่งแรงอธิษฐานให้ความโศกเศร้าจบลงเสียที
แต่ความเคลื่อนไหวล่าสุดจากฝั่งเกาหลีใต้ กลับยิ่งทำให้ความรู้สึกของผู้ติดตามเหตุการณ์โศกนาฏกรรมในครั้งนี้ห่อเหี่ยวลงไปอีก เมื่อผลปรากฏออกมาว่า ข้อความบนมือถือที่ส่งต่อกันทั้งหมดนั้นเป็นของปลอม!
จากการตรวจสอบข้อมูลโทรศัพท์มือถือของผู้สูญหาย 271 คน รวมกว่า 300 เครื่อง พบว่าไม่มีผู้เคราะห์ร้ายรายไหนสามารถใช้มือถือได้เลยนับตั้งแต่ช่วงเที่ยงของวันที่เกิดอุบัติเหตุ
ซ้ำยังถูกตบหน้าด้วยความจริงที่ว่า 1 ในข้อความปลอมทั้งหมดนั้น เป็นของเด็กนักเรียนชั้นป. 5 จากเมืองกิมโป จังหวัด ยองจี ซึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเหตุการณ์น่าเศร้าในครั้งนี้เลยแม้แต่นิดเดียว
“พี่... มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเรือเรา"
"หืม... เกิดอะไรขึ้น?"
"ฉันได้ยินเสียงระเบิด พี่ ฉันรักพี่นะ ขอโทษที่ไม่เคยทำอะไรดีๆ ด้วยเลย บอกแม่ด้วยนะ ฉันรักแม่"
"หมายความว่ายังไง รับโทรศัพท์สิ!/ โทรศัพท์ใช้ไม่ได้ ฉันกำลังจะตามพ่อไป...”
"แม่ ผมคิดถึงแม่ นี่ซองจินนะ ช่วยผมด้วย ผมยังอยู่ในโถงห้องอาหาร มันหนาวและน่ากลัวมาก เมื่อไหร่จะมีคนมาช่วยผม ช่วยผมด้วย! แม่ ผมคิดถึงแม่ ช่วยผมด้วย ใครก็ได้ช่วยที ฮันซองจินยังมีชีวิตอยู่ แม่ ช่วยผมด้วย มีร่างคนตายมากมายอยู่ตรงทางเดิน ผมกลัว ช่วยผมด้วย แม่ ผมรักแม่ ซองจินยังมีชีวิตอยู่ ผมขอโทษ ขอบคุณ และผมรักแม่..."
"พี่ ไปทริปโรงเรียนวันนี้ใช่มั้ย เดินทางปลอดภัยนะ อย่าลืมของฝากฉันล่ะ"
"โอเค ฉันจะกลับบ้านอย่างปลอดภัย... ฉันคิดว่า ฉันคงซื้อของฝากกลับไปไม่ได้แล้วนะ ขอโทษนะ"
"หมายความว่ายังไง?..."
"พ่อรู้ว่าหน่วยกู้ภัยกำลังไปช่วยเหลือ แต่ถ้าเป็นไปได้ ลูกต้องออกมาจากห้องก่อน"
"ไม่ได้พ่อ เรือเอียง ผมออกไปไม่ได้ ไม่มีใครอยู่ในห้องโถงเลย ผมคิดว่าเราทุกคนกำลังจะตาย ถ้าผมทำอะไรผิดไป พ่อให้อภัยผมด้วย ผมรักพ่อ..."
กลับมาอ่านข้อความเดิมแต่กลับได้รับความรู้สึกที่ต่างออกไป... รู้สึกเสียใจ... เสียดาย... เสียความรู้สึก...
“เสียความรู้สึก” ที่ได้รับรู้ว่าข้อความทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง...
“เสียดาย” ที่หลายชีวิตที่อยู่บนเรือลำนั้น ไม่มีโอกาสได้บอกลาคนที่พวกเขารักในวินาทีสุดท้ายอย่างที่เคยวาดฝันไว้
และ “เสียใจ” ทวีคูณขึ้นเป็นสองเท่า เมื่อได้ทราบความคืบหน้าว่า มีผู้เสียชีวิต 25 รายแล้ว และยอดผู้สูญหายยังคงมีสูงถึง 271 คน
ขณะนี้ เรือเฟอร์รีเซวอลทั้งลำได้จมดิ่งลงสู่ก้นทะเลแล้ว ไม่เหลือส่วนใดสามารถพยุงตัวอยู่เหนือผิวน้ำได้อีกต่อไป ซึ่งหมายความว่า โอกาสที่พบผู้รอดชีวิตหลงเรืออยู่ในซากเหล็กใต้น้ำช่างแสนริบหรี่
ผู้คนทั่วโลกจึงได้แต่ช่วยกันตั้งจิตอธิษฐาน ภาวนาให้มี “ข่าวดี” เกิดขึ้นหลังเหตุการณ์โศกสลดในครั้งนี้บ้าง ไม่ใช่แค่ “ข่าวร้าย” หรือ “ข้อมูลลวง” ให้ใจบอบช้ำลงไปอีก
หาก “แรงอธิษฐาน” จะช่วยพยุงให้ลมหายใจของผู้พลัดหลงจากคนที่ตัวเองรัก ยืนยาวต่อไปได้อีกสักนิด... อดทนต่อไปได้อีกสักหน่อย... รอคอยจนกว่าความช่วยเหลือจะส่งถึง
พวกเราก็ขอตั้งจิตอธิษฐาน #PrayForSouthKorea เพื่อให้บทสนทนาระหว่าง “ผู้โดยสารในลำเรือ” กับ “คนที่พวกเขารักและรักพวกเขา” เกิดขึ้นอีกครั้งในโลกของความเป็นจริง ไม่ใช่แค่เพียงเรื่องแต่งบนโลกออนไลน์...
ข่าวโดย ASTV ผู้จัดการ Live
อิสสริยา อาชวานันทกุล
instagram.com/astv_live
ข่าวที่เกี่ยวข้อง (คลิก)
ทั่วโลกหลั่งน้ำตา คำร่ำลาในวินาทีสุดท้าย #PrayForSouthKorea
เหยื่อเฟอร์รีล่มนอกฝั่งเกาหลีใต้เพิ่มเป็นอย่างน้อย 25 ศพ แต่ยังสูญหายอีก 271 ชีวิต