คนไทยเลี้ยงอาหารไทยคนญี่ปุ่น..แบบไหนดี 🍰

สวัสดีครับผม Mr. Leon มาแล้ว คราวที่แล้วผมพูดถึงเรื่องการส่งของกำนัลให้ผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือเนื่องในช่วงเทศกาลปีใหม่ ตอนที่ผมทำงานที่บริษัทเดิมผมเคยส่งโซบะให้หัวหน้า หัวหน้าเองก็ดีใจมาก ปีนี้ผมมีความคิดว่าจะส่งโซเม็งให้หัวหน้าแต่คุณพ่อผมแนะนำว่าไม่ควร!

ขอขยายความคำว่าอาหารประเภทเส้นที่เรียกว่าโซบะ และโซเม็ง สักนิดนะครับ

โซบะ (Soba) : เส้นโซบะทำมาจากแป้งที่ทำมาจากเมล็ดโซบะ หรือที่ชาวต่างชาติตะวันตกเรียกว่า บัควีท มักจะไม่ค่อยผสมแป้งชนิดอื่นลงไปมากนัก เส้นจะมีสีน้ำตาลอ่อนๆ เหลี่ยมๆ ส่วนเรื่องของรสชาติ กลิ่น สีของโซบะ และระดับความแข็งของเส้นนั้นขึ้นอยู่กับอัตราส่วนของแป้งบัควีทที่ใช้ในกระบวนการผลิตของแต่ละยี่ห้อ สามารถทานได้ตลอดทั้งปีทานได้ทั้งแบบร้อนและแบบเย็น คนญี่ปุ่นนิยมทานกันในส่งท้ายปีเก่าเพราะเชื่อกันว่าจะทำให้ชีวิตยืนยาวครับ

โซเม็ง (Soumen) : เส้นโซเม็งจะมีลักษณะเส้นสีขาวนวล เล็กๆ บางๆ ขนาดบางสุดก็ 1.3 มิลลิเมตร จะเล็กกว่าอาหารประเภทเส้นอย่างอื่นทั้งหมด มองดูแล้วผมว่าทั้งขนาดและรสชาติจะคล้ายกับขนมจีนบ้านเราเลยครับ คนไทยที่อยู่ที่ญี่ปุ่นมักจะใช้เส้นโซเม็งนี่แหละทานแทนขนมจีน ทั้งขนมจีนแกงเขียวหวาน ขนมจีนน้ำยา น้ำเงี้ยวสารพัด คล้ายมากๆ ส่วนคนญี่ปุ่นส่วนใหญ่มักจะทานโซเม็งในช่วงหน้าร้อน มีโซเม็งที่มีวิธีการทานแบบปล่อยเส้นให้ไหลมาตามรางไม้ไผ่ แล้วคีบๆ ทานเย็นๆ เรียกว่า 流し素麺 Nagashi-Soumen

ทำไมผมถึงคิดอยากส่งโซเม็งให้หัวหน้าเพราะว่า ที่จังหวัดบ้านเกิดผมโซเม็งขึ้นชื่อและเป็นที่รู้จักทั่วไป จึงอยากส่งเป็นของกำนัลให้หัวหน้า นอกจากนั้นโซเม็งแบบแห้งสามารถเก็บได้นานแม้จะส่งไปแล้วคนรับไม่อยู่บ้านก็ไม่บูดเสียหาย จะเก็บไว้ทานเมื่อไรก็ได้ ไม่เปลืองพื้นที่จัดเก็บมาก ทานได้ตลอดปีเช่นเดียวกับโซบะ และยังทานได้ทั้งครอบครัว .. แต่คุณพ่อผมแนะนำว่าไม่ควร! เพราะท่านให้เหตุผลว่าช่วงปีใหม่เป็นช่วงที่หนาวมาก แต่โซเม็งเป็นอิมเมจของอาหารเส้นที่นิยมทานกันในฤดูร้อน เป็นข้อสรุปว่าบางทีหาของเป็นของขวัญของกำนัลให้คนญี่ปุ่นก็ยากอยู่เหมือนกันนะครับนี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องอาหารการกิน

แล้วที่นี้ถ้าคนไทยอยากชวนคนญี่ปุ่นไปเลี้ยงต้อนรับ อาจจะเป็นลูกค้าของบริษัทเอย คนรู้จักผิวเผินทางธุรกิจเอย ไม่รวมเพื่อนสนิทที่ไม่ต้องมีพิธีรีตรองอะไรมากนะครับ การเลี้ยงรับรองคนญี่ปุ่นที่เป็นแขกนั้นต้องระวังอะไรบ้าง หรือจะพาเขาไปทานอะไรดี มาดูกันครับ

ก่อนอื่นถ้าเป็นไปได้อาจจะสอบถามความชอบ สิ่งที่ทานได้ทานไม่ได้ จากผู้ที่เราจะพาไปเลี้ยงรับรองก่อน เพราะแต่ละคนอาจจะมีสิ่งที่ชอบและข้อยกเว้นต่างกัน เพื่อเป็นข้อมูลเบื้องต้นให้เราเตรียมจัดหาสถานที่และเลือกอาหารได้ถูกกาลเทศะ เช่น
♦บางคนอาจจะทานเผ็ดไม่ได้ ทานสมุนไพรไม่ได้เพราะธาตุต่างกัน
♦บางคนทานน้ำปลาได้แต่ทานผักชีไม่ได้เลยเพราะเขาบอกว่ากลิ่นของผักชีเหมือนกลิ่นยาสีฟัน
♦บางคนแพ้กุ้ง หรือแพ้อาหารบางอย่าง
♦บางคนทานกระทิไม่ได้ เพราะไม่เคยทานอาหารประเภทที่ผสมด้วยกระทิมาก่อนจึงไม่ชิน
♦บางคนชอบอาหารใดๆ เป็นพิเศษเพราะอาจจะเคยทานอาหารไทยมาบ้างแล้วก็อาจจะร้องขอให้เตรียมมาให้

ต่อไปเมื่อเตรียมสถานที่ได้ลงตัวแล้ว สอบถามทางแขกที่จะพาไปเลี้ยงรับรองด้วยว่าเขาสูบบุหรี่หรือไม่ เมื่อได้สถานที่แล้วก็เตรียมสั่งอาหาร และกำชับทางร้านให้ทำตามที่ออเดอร์ เช่น บางร้านแจ้งไปแล้วว่าไม่เผ็ดแต่อาหารที่ออกมาปรากฎว่าขนาดคนที่ทานเผ็ดได้ยังควันออกหูเลย ไม่เชื่อใครเคยไปสั่งส้มตำไหมครับ บอกป้าไปว่าไม่เผ็ดนะครับ ขนาดไม่เผ็ดยังเล่นเอาเหงื่อตกไปกินไปแล้วถ้าระดับปกตินี่มันจะเผ็ดขนาดไหนกัน อาหารไทยที่คนญี่ปุ่นบอกต่อๆ กันว่าอร่อยและมักจะสั่งเมื่อมาทานอาหารไทยคือ
♢ข้าวผัดปู
♢แกงจืดเต้าหู้สาหร่ายหมูสับ
♢ต้มข่าไก่ (สำหรับคนที่ทานกระทิได้ )
♢ไก่ย่างหรือไก่ทอด เพราะทานแกล้มเข้ากับเบียร์มาก
♢ทอดมันกุ้ง เพราะไม่เผ็ดและเหมือนอาหารทอดแบบญี่ปุ่น
♢ผัดผักรวมมิตร หรือผัดบุ้งไฟแดง
♢ปูผัดผงกะหรี่
♢อื่นๆ แล้วแต่บุคคล

มีเรื่องข้าวอีกนิดหน่อยครับ บางครั้งคนญี่ปุ่นไม่ชินกับการทานอาหารบางอย่างแม้ว่าเราจะคิดว่าเป็นเรื่องเบสิก เช่น การกินข้าวกับไก่ทอด แต่คนญี่ปุ่นชินกับการหยิบชิ้นไก่มาทานเปล่าๆ หรือแกล้มเบียร์มากกว่า หรือข้าวเหนียวมะม่วง คนญี่ปุ่นที่ไม่เคยทานมาก่อนจะแยกว่ามะม่วงก็ควรทานเปล่าๆ การทานร่วมกับข้าวเหนียวแถมราดกระทิด้วยจึงอาจจะไม่คุ้นเคยนัก และเรื่องการเปิดเบียร์ให้แขกญี่ปุ่นดื่มอาจจะสอบถามก่อนว่าใส่น้ำแข็งไหมเพราะบางคนดื่มเย็นเฉยๆ ไม่ชอบใส่น้ำแข็งครับ

เมื่อทุกอย่างลงตัวแล้วก็เชิญแขกญี่ปุ่นไปเลี้ยงรับรองเลยครับ แต่ถ้าเป็นเพื่อนกัน รู้จักกันมาบ้างแล้วก็ไม่ต้องพิถีพิถันอะไรมากมายเพราะเขาน่าจะรู้จักอาหารและวัฒนธรรมไทยมาบ้างแล้ว วันนี้สวัสดีครับ