ตลอดคืนวันที่ 6 เรื่อยไปจนถึงเช้าตรู่ของวันที่ 7 ตุลาคม 2551 ในขณะที่ผู้คนยากดีมีจนส่วนใหญ่หลายคนกำลังนอนหลับฝันหวานอยู่บนเตียง, นักการเมืองบางคนกำลังเสพสังวาสกับอีหนู, มหาเศรษฐีกำลังจำจี้อยู่กับเมียน้อย, ไอ้หนุ่มขับรถสปอร์ตกำลังควบสาวที่ตนเองโฉบมาจากอาร์ซีเอ ฯลฯ
บริเวณรอบๆ ทำเนียบรัฐบาล กลุ่มคนกลุ่มใหญ่ที่มีทั้งเด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ เรื่อยไปจนถึงคนแก่ทั้งชายหญิงหลายคนกลับมิอาจจะทำได้แม้กระทั่งเอนร่างเพื่อผ่อนคลายกายอันอ่อนล้าจากการเข้าชุมนุมเพื่อเรียกร้องทางด้านการเมืองมาอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ 25 พฤษภาคม
กลุ่มคนกลุ่มนั้นที่สังคมรับรู้กันในนามของ "พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย"
ด้วยรูปแบบของการชุมนุมที่ยึดหลักสันติอหิงสา ตลอดเวลาของการชุมนุมที่ผ่านมาแม้จะมีหลายเหตุการณ์ที่ค่อนข้างจะตึงเครียดแต่หลายคนที่มาเข้าร่วมด้วยเจตนาดีก็ไม่คิดมาก่อนว่า คืนนั้นจะเป็นคืนเริ่มต้นแห่งความรุนแรงอันนำมาซึ่งการสูญเสียทั้งเลือดเนื้อ อวัยวะ มือ ขา แขน ดวงตา หรือแม้กระทั่งชีวิตของพี่น้องผู้ร่วมอุดมการณ์หลายต่อหลายคน
แต่พลันที่เสียงระเบิดแก๊สน้ำตาลูกแรกดังขึ้น ก่อนจะตามมาอีกราวห่าฝนระลอกแล้วระลอกเล่าพร้อมๆ กับโล่กระบองในมือของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ไล่หวดกระหน่ำอย่างไม่ยั้งไปบนร่างของคนที่เขาควรจะพิทักษ์ในขณะที่เจ้าของร่างได้ยกมือไหว้กราบกรานร้องขอ, ไล่ยิงไล่กระทืบได้แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่พยาบาล...หลายคนจึงรู้ว่าตนคิดผิด
คิดผิดที่หลงเชื่อว่าคนไทยจะไม่ฆ่าคนไทยด้วยกันเอง
คิดผิดเพราะคิดไม่ถึงว่าตำรวจจะใช้เครื่องมือที่ซึ่งเอาไว้พิทักษ์ชีวิตสันติราษฎร์มาเป็นอาวุธทำร้าย-ทำลายได้แม้กระทั่งชีวิตประชาชนเสียเอง
ที่น่าเศร้าก็คือกลับมี "คนนอก" และสื่อมวลชนจำนวนไม่น้อยที่ไม่รู้สึกว่าการกระทำดังกล่าวของเจ้าหน้าที่ตำรวจตลอดทั้งวันที่ 7 ตุลาคมจนมีผลทำให้มีผู้เสียชีวิต 2 ราย บาดเจ็บและพิการร่วม 433 ราย โดยมีจุดมุ่งหมายเพียงเพื่อเปิดทางให้บรรดาท่านที่ถูกเรียกว่าผู้ทรงเกียรติในรัฐบาล "สมชาย วงศ์สวัสดิ์" ในฐานะนายกรัฐมนตรีสมัยนั้นได้เข้าไปแถลงนโยบายภายในทำเนียบ เป็นการกระทำที่ป่าเถื่อนและรุนแรงเกินกว่าเหตุ
หลายคนรู้สึกสะใจ เพราะรู้สึกว่าไอ้พวกพันธมิตรคือกลุ่มคนที่ทำให้ชาติบ้านเมืองวุ่นวาย รถติด เศรษฐกิจพัง ทำผิดกฏหมาย ประเทศชาติเกิดความแตกแยก เป็นพวกพันธมารขัดขวางความก้าวหน้าของระบอบประชาธิปไตย ฯลฯ
โดยที่หลายๆ คนไม่เคยคิดที่จะตั้งคำถามว่า แล้วอะไร เหตุผลกลใดกันล่ะที่ทำให้คนต่างถิ่น ต่างวัย ต่างฐานะ คนที่เป็นทั้งดารา-นักร้อง ศิลปินระดับชาติ นักวิชาการอาวุโส ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ได้ชื่อว่าเป็นปราชญ์หลายต่อหลายคนซึ่งสามารถนอนเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรก็ได้ ถึงมีความคิด มีความรู้สึกที่ทำให้หลายคนต้องตัดสินใจเดินออกมาลำบากนอกบ้าน ตากแดด ตากฝน
รวมทั้งสละได้แม้กระทั่งอวัยวะเลือดเนื้อชีวิตของตนเอง
จริงหรือว่า คนที่ออกมาเคลื่อนไหวเหล่านี้คือคนคลั่งชาติ คนบ้า พวกโง่ พวกไร้สติ พวกขี้แพ้ชวนตี พวกเสียงข้างน้อยเอาแต่ใจ พวกไม่มีปัญญา รับข้อมูลผิดๆ ฟังความข้างเดียวจากหนังสือพิมพ์-สถานีโทรทัศน์ที่ชื่อเอเอสทีวี โดนสะกดจิตหมู่ เป็นไอ้พวกโง่งี่เง่าเหมือนควายยอมให้แกนนำจูงจมูกไปทางโน้นทางนั้นทีตามที่นักวิชาการบางคนหรือแม้กระทั่งสื่อบางสื่อชอบกระแนะกระแหนว่ากล่าวค่อนแคะ
...
‘พันธมิตรกู้ชาติ บทพิสูจน์ความกล้า เสียสละ อหิงสา’ จากสำนักพิมพ์ผู้จัดการ 360° ถูกจัดทำขึ้นมาเพื่อเป็นที่ระลึกในวาระครบรอบ 1 ปีจากเหตุการณ์ 7 ตุลาคม 2551
พับปกหน้าเป็นบทกลอนของ "อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" กวีซีไรต์และศิลปินแห่งชาติที่เขียนถึงการจากไปของ "น้องโบว์" (อังคณา ประดับปัญญาวุฒิ) 1 ในเหยื่อของความรุนแรงจากเหตุการณ์ในวันที่ 7 ตุลาฯ 2551 ความว่า...
ผูกโบว์สายรุ้งไว้ราวฟ้า
หว่านดาวศรัทธาแหงความหวัง
สืบเจตนาตุลาพลัง
สืบใจจริงจังของอังคณา
หนังสือเปิดตัวด้วยบทกวี ‘สยามมานุสติใหม่’ ของ "อังคาร กัลยาณพงศ์" พร้อมกับความรู้สึกจากใจที่กวี-จิตรกรชื่อดังคนนี้มีต่อชาวพันธมิตรฯ ที่ว่า...“เมื่อผมมาเห็น พ่อแม่พี่น้องผู้กล้าหาญรักชาติแล้วน้ำตาไหล จะระลึกถึงไปจนวันตาย”
นอกจากจะรวบรวมข้อความบันทึกของเพื่อนพธม.กว่า 130 คน จากเหตุการณ์การสลายการชุมนุมในวันที่ 7 ตุลาฯ แล้ว เนื้อหาภายในหนังสือยังประกอบไปด้วยข้อมูลสาระที่น่าอ่านมากมาย อาทิ การป้องกันความรุนแรงนองเลือด โดย ศาสตราจารย์นายแพทย์ประเวศ วะสี, รายงานสรุปผลเบื้องต้นการพิจารณาศึกษาและตรวจสอบสถานการณ์ความรุนแรงและปัญหาความขัดแย้งทางสังคม ในกรณีเจ้าหน้าที่ตำรวจใช้แก๊สน้ำตาสลายกลุ่มผู้ชุมนุมเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม 2551, สรุปผลการพิจารณากรณีการเสียชีวิตของนางสาวอังคณา ระดับปัญญาวุฒิ (น้องโบว์) จากเหตุการ์สลายกลุ่มผู้ชุมนุมเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม 2551, มติคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติชี้โทษอาญา ม.157 คดี 7 ตุลา 2551สมชาย-ชวลิต-พัชรวาท-สุชาติ ผิดร้ายแรง
เรื่อยไปจนถึงการเปิดใจถึงเบื้องลึกการลอบสังหารจากปากของ "สนธิ ลิ้มทองกุล" หนึ่งในแกนนำพธม.ที่รอดชีวิตได้ราวกับปาฏิหาริย์จากการถูกลอบสังหารเมื่อเช้ามืดวันที่ 17 เมษายน 2552
เหตุการณ์ 7 ตุลาคม พ.ศ.2551 อาจจะถูกทำให้บิดเบี้ยวในเรื่องราวของความเป็นจริงจากสื่อ จากนักวิชาการ และจากปากนักการเมืองที่ยืนอยู่บนหอคอยงาช้างกระทั่งกลายเป็นประเด็นเล็กน้อยในมุมมองของคนส่วนใหญ่ เป็นเหตุการณ์ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นมาจากกลุ่มคนเล็กๆ ที่มิได้มีความสลักสำคัญยิ่งใหญ่อะไร
แต่สำหรับชาวพันธมิตรที่อยู่ร่วมในเหตุการณ์ เหตุการณ์ดังกล่าวมันคือประวัติศาสตร์แห่งชีวิต บาดแผลความพิการที่ได้มาหรือแม้กระทั่งชีวิตที่เสียไปล้วนแสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญ ความเสียสละ ที่เปี่ยมด้วยมิตรภาพ และความภาคภูมิใจที่จะจารึกอยู่ในความทรงจำไปแม้กระทั่งชีพวาย
...
สนใจติดต่อสั่งซื้อ หนังสือ ‘พันธมิตรกู้ชาติ บทพิสูจน์ความกล้า เสียสละ อหิงสา’ ราคา 350 บาทได้ที่ บริษัทเอเอสทีวีผู้จัดการ จำกัด 102/1 ถ.พระอาทิตย์ แขวงชนะสงคราม เขตพระนคร กรุงเทพฯ 10200 โทรศัพท์ 0 2629 4488 ต่อ 1286 โทรสาร 0 2629 4473
บริเวณรอบๆ ทำเนียบรัฐบาล กลุ่มคนกลุ่มใหญ่ที่มีทั้งเด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ เรื่อยไปจนถึงคนแก่ทั้งชายหญิงหลายคนกลับมิอาจจะทำได้แม้กระทั่งเอนร่างเพื่อผ่อนคลายกายอันอ่อนล้าจากการเข้าชุมนุมเพื่อเรียกร้องทางด้านการเมืองมาอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ 25 พฤษภาคม
กลุ่มคนกลุ่มนั้นที่สังคมรับรู้กันในนามของ "พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย"
ด้วยรูปแบบของการชุมนุมที่ยึดหลักสันติอหิงสา ตลอดเวลาของการชุมนุมที่ผ่านมาแม้จะมีหลายเหตุการณ์ที่ค่อนข้างจะตึงเครียดแต่หลายคนที่มาเข้าร่วมด้วยเจตนาดีก็ไม่คิดมาก่อนว่า คืนนั้นจะเป็นคืนเริ่มต้นแห่งความรุนแรงอันนำมาซึ่งการสูญเสียทั้งเลือดเนื้อ อวัยวะ มือ ขา แขน ดวงตา หรือแม้กระทั่งชีวิตของพี่น้องผู้ร่วมอุดมการณ์หลายต่อหลายคน
แต่พลันที่เสียงระเบิดแก๊สน้ำตาลูกแรกดังขึ้น ก่อนจะตามมาอีกราวห่าฝนระลอกแล้วระลอกเล่าพร้อมๆ กับโล่กระบองในมือของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ไล่หวดกระหน่ำอย่างไม่ยั้งไปบนร่างของคนที่เขาควรจะพิทักษ์ในขณะที่เจ้าของร่างได้ยกมือไหว้กราบกรานร้องขอ, ไล่ยิงไล่กระทืบได้แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่พยาบาล...หลายคนจึงรู้ว่าตนคิดผิด
คิดผิดที่หลงเชื่อว่าคนไทยจะไม่ฆ่าคนไทยด้วยกันเอง
คิดผิดเพราะคิดไม่ถึงว่าตำรวจจะใช้เครื่องมือที่ซึ่งเอาไว้พิทักษ์ชีวิตสันติราษฎร์มาเป็นอาวุธทำร้าย-ทำลายได้แม้กระทั่งชีวิตประชาชนเสียเอง
ที่น่าเศร้าก็คือกลับมี "คนนอก" และสื่อมวลชนจำนวนไม่น้อยที่ไม่รู้สึกว่าการกระทำดังกล่าวของเจ้าหน้าที่ตำรวจตลอดทั้งวันที่ 7 ตุลาคมจนมีผลทำให้มีผู้เสียชีวิต 2 ราย บาดเจ็บและพิการร่วม 433 ราย โดยมีจุดมุ่งหมายเพียงเพื่อเปิดทางให้บรรดาท่านที่ถูกเรียกว่าผู้ทรงเกียรติในรัฐบาล "สมชาย วงศ์สวัสดิ์" ในฐานะนายกรัฐมนตรีสมัยนั้นได้เข้าไปแถลงนโยบายภายในทำเนียบ เป็นการกระทำที่ป่าเถื่อนและรุนแรงเกินกว่าเหตุ
หลายคนรู้สึกสะใจ เพราะรู้สึกว่าไอ้พวกพันธมิตรคือกลุ่มคนที่ทำให้ชาติบ้านเมืองวุ่นวาย รถติด เศรษฐกิจพัง ทำผิดกฏหมาย ประเทศชาติเกิดความแตกแยก เป็นพวกพันธมารขัดขวางความก้าวหน้าของระบอบประชาธิปไตย ฯลฯ
โดยที่หลายๆ คนไม่เคยคิดที่จะตั้งคำถามว่า แล้วอะไร เหตุผลกลใดกันล่ะที่ทำให้คนต่างถิ่น ต่างวัย ต่างฐานะ คนที่เป็นทั้งดารา-นักร้อง ศิลปินระดับชาติ นักวิชาการอาวุโส ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ได้ชื่อว่าเป็นปราชญ์หลายต่อหลายคนซึ่งสามารถนอนเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรก็ได้ ถึงมีความคิด มีความรู้สึกที่ทำให้หลายคนต้องตัดสินใจเดินออกมาลำบากนอกบ้าน ตากแดด ตากฝน
รวมทั้งสละได้แม้กระทั่งอวัยวะเลือดเนื้อชีวิตของตนเอง
จริงหรือว่า คนที่ออกมาเคลื่อนไหวเหล่านี้คือคนคลั่งชาติ คนบ้า พวกโง่ พวกไร้สติ พวกขี้แพ้ชวนตี พวกเสียงข้างน้อยเอาแต่ใจ พวกไม่มีปัญญา รับข้อมูลผิดๆ ฟังความข้างเดียวจากหนังสือพิมพ์-สถานีโทรทัศน์ที่ชื่อเอเอสทีวี โดนสะกดจิตหมู่ เป็นไอ้พวกโง่งี่เง่าเหมือนควายยอมให้แกนนำจูงจมูกไปทางโน้นทางนั้นทีตามที่นักวิชาการบางคนหรือแม้กระทั่งสื่อบางสื่อชอบกระแนะกระแหนว่ากล่าวค่อนแคะ
...
‘พันธมิตรกู้ชาติ บทพิสูจน์ความกล้า เสียสละ อหิงสา’ จากสำนักพิมพ์ผู้จัดการ 360° ถูกจัดทำขึ้นมาเพื่อเป็นที่ระลึกในวาระครบรอบ 1 ปีจากเหตุการณ์ 7 ตุลาคม 2551
พับปกหน้าเป็นบทกลอนของ "อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" กวีซีไรต์และศิลปินแห่งชาติที่เขียนถึงการจากไปของ "น้องโบว์" (อังคณา ประดับปัญญาวุฒิ) 1 ในเหยื่อของความรุนแรงจากเหตุการณ์ในวันที่ 7 ตุลาฯ 2551 ความว่า...
ผูกโบว์สายรุ้งไว้ราวฟ้า
หว่านดาวศรัทธาแหงความหวัง
สืบเจตนาตุลาพลัง
สืบใจจริงจังของอังคณา
หนังสือเปิดตัวด้วยบทกวี ‘สยามมานุสติใหม่’ ของ "อังคาร กัลยาณพงศ์" พร้อมกับความรู้สึกจากใจที่กวี-จิตรกรชื่อดังคนนี้มีต่อชาวพันธมิตรฯ ที่ว่า...“เมื่อผมมาเห็น พ่อแม่พี่น้องผู้กล้าหาญรักชาติแล้วน้ำตาไหล จะระลึกถึงไปจนวันตาย”
นอกจากจะรวบรวมข้อความบันทึกของเพื่อนพธม.กว่า 130 คน จากเหตุการณ์การสลายการชุมนุมในวันที่ 7 ตุลาฯ แล้ว เนื้อหาภายในหนังสือยังประกอบไปด้วยข้อมูลสาระที่น่าอ่านมากมาย อาทิ การป้องกันความรุนแรงนองเลือด โดย ศาสตราจารย์นายแพทย์ประเวศ วะสี, รายงานสรุปผลเบื้องต้นการพิจารณาศึกษาและตรวจสอบสถานการณ์ความรุนแรงและปัญหาความขัดแย้งทางสังคม ในกรณีเจ้าหน้าที่ตำรวจใช้แก๊สน้ำตาสลายกลุ่มผู้ชุมนุมเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม 2551, สรุปผลการพิจารณากรณีการเสียชีวิตของนางสาวอังคณา ระดับปัญญาวุฒิ (น้องโบว์) จากเหตุการ์สลายกลุ่มผู้ชุมนุมเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม 2551, มติคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติชี้โทษอาญา ม.157 คดี 7 ตุลา 2551สมชาย-ชวลิต-พัชรวาท-สุชาติ ผิดร้ายแรง
เรื่อยไปจนถึงการเปิดใจถึงเบื้องลึกการลอบสังหารจากปากของ "สนธิ ลิ้มทองกุล" หนึ่งในแกนนำพธม.ที่รอดชีวิตได้ราวกับปาฏิหาริย์จากการถูกลอบสังหารเมื่อเช้ามืดวันที่ 17 เมษายน 2552
เหตุการณ์ 7 ตุลาคม พ.ศ.2551 อาจจะถูกทำให้บิดเบี้ยวในเรื่องราวของความเป็นจริงจากสื่อ จากนักวิชาการ และจากปากนักการเมืองที่ยืนอยู่บนหอคอยงาช้างกระทั่งกลายเป็นประเด็นเล็กน้อยในมุมมองของคนส่วนใหญ่ เป็นเหตุการณ์ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นมาจากกลุ่มคนเล็กๆ ที่มิได้มีความสลักสำคัญยิ่งใหญ่อะไร
แต่สำหรับชาวพันธมิตรที่อยู่ร่วมในเหตุการณ์ เหตุการณ์ดังกล่าวมันคือประวัติศาสตร์แห่งชีวิต บาดแผลความพิการที่ได้มาหรือแม้กระทั่งชีวิตที่เสียไปล้วนแสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญ ความเสียสละ ที่เปี่ยมด้วยมิตรภาพ และความภาคภูมิใจที่จะจารึกอยู่ในความทรงจำไปแม้กระทั่งชีพวาย
...
สนใจติดต่อสั่งซื้อ หนังสือ ‘พันธมิตรกู้ชาติ บทพิสูจน์ความกล้า เสียสละ อหิงสา’ ราคา 350 บาทได้ที่ บริษัทเอเอสทีวีผู้จัดการ จำกัด 102/1 ถ.พระอาทิตย์ แขวงชนะสงคราม เขตพระนคร กรุงเทพฯ 10200 โทรศัพท์ 0 2629 4488 ต่อ 1286 โทรสาร 0 2629 4473
