นางโชว์ตอนที่ 12
ในห้องเช่า จีน่าทำกับข้าวเสร็จยกออกมา เรียกหาสันต์
"พี่สันต์จ๊ะ อาหารเสร็จแล้ว ... หอมฉุยเลย"
จีน่าจัดสำรับซักพักขมวดคิ้ว เดินหาสันต์แต่ไม่เจอ
ไเอ๊ เค้าหายไปไหนของเค้านะไ
จีน่าโทร.หาสันต์
เสียงมือถือสันต์ดัง
"อะไร"
"พี่อยู่ไหนเนี่ย ไหนบอกจะออกไปซื้อเหล้าแป๊บเดียวไง"
"แกจะโวยวายทำไมเนี่ย แกหิว แกก็กินไปก่อนเลย"
"อ้าว ก็พี่นั่นแหละ บอกหิวข้าว ชั้นก็รีบทำมาให้ ตกลงพี่อยู่ไหนเนี่ย!"
สันต์อ้ำอึ้ง ป๋องวิ่งมาหาสันต์ ไม่รู้ว่าสันต์โทรศัพท์ จีน่าได้ยิน
"พี่ๆ ไอ้บาร์กะเทยเงียบมาก สงสัยไม่มีคนอยู่"
"บาร์ พี่ไปที่บาร์ทำไม"
สันต์วางหูแล้วด่าป๋อง
"มึงจะตะโกนทำไมหาไอ้ป๋อง อีจีนาได้ยินหมดแล้ว"
"เราจะทำไงกันดีพี่"
สันต์คิดแผน
ในห้องเช่า
"พี่สันต์ไปที่บาร์หรอ"
แล้วนึกได้ว่า
"พี่สันต์ไม่รู้อะไร เจ๊เค้ารวยจะตาย รู้มั้ย คืนๆ นึงได้เท่าไหร่ ขนาดจีน่ายังได้ทิปตั้งเยอะ"
"หรอ เจ๊ริชชี่รวยขนาดนั้นเลยหรอ"
"ก็ใช่น่ะซิ ไม่งั้นจะเปิดบาร์ใหญ่โตได้ไง แขกก็เป็นอาเสี่ยกระเป๋าหนักทั้งนั้น"
จีน่าตกใจมาก
"ตายหล่ะพี่สันต์"
จีน่าคว้ากระเป๋าตัดสินใจตามสันต์ไปที่ฟรีดอมบาร์ทันที
ทองแท่ง ตี๋เล็ก แสงดาวเดินเข้ามาในบ้าน เจอกิมลั้งแต่งชุดขาว มีทองหยิบ ทองหยอด ยืนขนาบ ทั้งคู่ทำหน้าเยาะเย้ย
"อาตี๋ใหญ่ ลื้อไปไหนมา!!"
ภายในบาร์ ริชชี่ กองทัพ กับลีลา เรียกเมนี่ กับป๊อปคอนมาคุยด้วย
"เมนี่ เมื่อไหร่จะบอกความจริงกับคุณทองแท่ง"
"พี่ว่าถ้าคุณทองแท่งรู้ เค้าคงจะดีใจมาก" ลีลาบอก
"เมนี่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงค่ะ"
กองทัพบอก
"ไม่ยากเล้ย ก็แค่บอกว่า ... เออว่ะเจ๊ริชชี่ บอกยังไงดี มันก็ยากเหมือนกันน๊า"
"เมนี่กลัวคุณทองแท่งโกรธ"
"เออว่ะจริงด้วย แต่ช้าเร็วยังไงก็ต้องบอกอยู่ดีนะเมนี่" กองทัพว่า
"แต่แกลองคิดดูนะ ถ้าแกบอกไป คุณทองแท่งก็จะพูดเรื่องแกกับเจ๊กิมลั้งง่ายขึ้น เพราะว่าแกไม่ใช่กะเทย"
"แต่ชั้นก็ยังทำงานที่ฟรีดอมบาร์อยู่ดีนะแก"
ริชชี่คิดหนัก กับปัญหาที่เมนี่บอก
เย็นต่อเนื่อง กิมลั้งร้องไห้โวยวายต่อว่าทองแท่งยกใหญ่
"อาตี๋ใหญ่ ลื้อโกหกอั๊วครั้งแล้วครั้งเล่า ลื้อเปลี่ยนไปมากจริงๆ อั๊วชีช้ำ ชีช้ำ"
"แต่ม๊าครับ ม๊าต้องเห็นใจผมด้วย"
"ลื้อเรียกร้องให้คนอื่นเห็นใจ แต่ลื้อเคยเห็นใจอั๊วบ้างมั้ย"
"ม๊าครับ ผมรักเมนี่จริงๆ นะครับ"
"ดี งั้น อั๊วให้ลื้อเลือกระหว่างอั๊วกับมัน ลื้อจะเลือกใคร"
ทองแท่งนิ่งไม่ยอมตอบ
"อาตี๋ใหญ่ ลื้อตอบไม่ได้ หมายความว่า .... อา ... อา..ตี๋ใหญ่!"
กิมลั้งโมโหมาก แค้นมาก จนเกิดอาการวูบ เป็นลมหมดสติไป
ทองแท่ง ตี๋เล็กตกใจ ทองหยิบโวยวาย
"พี่ใจร้าย พี่ทำร้ายม๊า พี่ทำร้ายม๊าได้ลงคอ ฮือๆ"
"ทองหยอดว่า พาม๊าไปหาหมอก่อนดีกว่านะพี่ทองหยิบ"
"ทองหยิบ ทองหยอด แสงดาว ไม่ต้องไปหรอก อยู่เฝ้าบ้าน เดี๋ยวมีอะไรพี่จะโทร.หา" ทองแท่งบอก
"แต่ทองหยิบห่วงม๊า"
"เฝ้าบ้านอยู่นี่แหละ เฮียเรารีบไปกันเถอะ"
"ทางนี้ดาวดูแลเอง พวกพี่รีบพาอี๊ไปเถอะ" แสงดาวว่า
ทองแท่งและตี๋เล็กรีบอุ้มกิมลั้ง ไปโรงพยาบาล
จีน่าลงจากมอเตอร์ไซด์ มองหาสันต์รอบๆ แต่มองไม่เห็น จีน่ากังวล พวกดอลลี่ รันรัน เดือนเพ็ญ และอัยโกะ เดินออกมาพอดี
"พี่จีน่า พี่จีน่ามาทำไม ทำไมพี่ไม่นอนพักผ่อนคะ" ดอลลี่ว่า
"เดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งไปนะพี่ หนูไปส่งพี่ที่บ้านดีกว่า" รันรันบอก
"เอ่อ ชั้นลืมของน่ะ"
"เดี๋ยวดอลลี่ไปเอาของให้ดีมั้ย พี่จีน่านั่งพักตรงนี้ก่อนนะ"
"ไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่พวกเธอจะไปไหนกันละ"
"พวกเราจะไปดูหนังค่ะ" รันรันบอก
"ไปหมดนี่เลยหรอ" จีน่าว่า
"พี่เมนี่กับพี่ป๊อปคอนไม่ไปค่ะ เห็นเจ๊เรียกคุยเครียด พวกเราขี้เกียจรอ"
"รีบไปรีบกลับนะ เดี๋ยวชั้นเข้าไปเอาของก่อน"
"แล้วพวกเราจะดูเผื่อนะคะพี่" รันรันว่า
พวกดอลลี่ รันรัน เดือนเพ็ญ และอัยโกะ เดินลัลล้าไป จีน่ามองพวกดอลลี่ที่เดินจากไปแล้วนึกได้
"พี่สันต์"
จีน่าเดินเข้าไปในบาร์ทางประตูด้านหน้า
เมนี่ ป๊อปคอนเดินมานั่งคิดหนัก สันต์ ป๋องแอบอยู่
"คิดอะไร .. ไม่ต้องคิดแล้วแก"
"คุณทองแท่งต้องโกรธชั้นแน่ๆ"
"เอานา โกรธแป๊บเดียว เดี๋ยวก็หายโกรธ เชื่อชั้น!"
"ตกลงเราจะบุกบ้านเจ๊กิมลั้งเลยใช่มั้ยแก"
"อย่าป๊อด ขอร้อง"
เมนี่พยักหน้า ทั้งคู่เดินไปทางบ้านทองแท่ง ผ่านสันต์กับป๋องที่หลบอยู่
"ทางสะดวกแล้วพี่"
"เรารวยแน่ไอ้ป๋อง ไป"
ทุกคนย่องเข้าด้านหลังฟรีดอมบาร์
ทองแท่ง ตี๋เล็ก รอกระวนกระวายอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน
" ม๊าจะเป็นไงบ้างนะ"
" ม๊าต้องไม่เป็นไรตี๋เล็ก ม๊าต้องไม่เป็นไร"
ทองแท่งปลอบน้องแต่ตัวเองก็เครียด เดินไปเกาะประตูห้องดู
จีน่าเข้ามาในบาร์ เงียบฉี่ จีน่าเดินเข้าไปเรื่อยๆ จนได้ยินเสียง
"แกจะเอาอะไร ช่วยด้วย" ลีลาร้องโวยวาย
"พี่ลีลา แย่แล้ว!"
ริชชี่ได้ยินเสียงร้องของลีลา ตกใจมาก รีบวิ่งมาดู เห็นพวกสันต์ยืนหันหลัง กองทัพโดนซ้อมหมอบนิ่งสลบไปแล้ว ในขณะที่ลีลา โดนป๋องเอาเทปกาวมัดมือมัดเท้าอยู่ใกล้ๆ กองทัพ
"ฮือๆ อีกองทัพ ลุกขึ้นมาสิ แกอย่าทำแบบนี้ ชั้นกลัว ฮือๆ แก .. ฟื้นสิ"
"อะไรกันเนี่ย!!! พวกแกเป็นใคร"
ริชชี่เห็นสันต์ถือปืน
"ปืน"
สันต์ยิ้มกวน
"อ้าว นึกว่าเจ๊หลับไปแล้วซะอีก"
จีน่าเพิ่งวิ่งเข้ามา ร้องเรียก
"พี่สันต์!"
"อีจีน่า!! มึงมาทำไม"
"แล้วพี่ล่ะมาทำไม"
"เอ๊ะ พวกเธอสองคนรู้จักกันหรอ" ริชชี่ถาม
"ทำไมจะไม่รู้จัก เราเป็นผัวเมียกันนี่" สันต์บอก
"จีน่า ชั้นไม่เคยคิดเลย ว่าแกจะทำกับชั้นได้..นังเนรคุณ"
"ไม่นะคะเจ๊ เจ๊อย่าเข้าใจหนูผิด"
สันต์หัวเราะ กระชากริชชี่
"อย่ามัวแต่พล่าม มานี่นังกะเทยเฒ่า! เก็บเงินไว้ที่ไหน บอกมา"
"เงินอะไร ชั้นไม่มี"
สันต์ตบคว่ำ
"อย่ามาตอแหล ไม่งั้นกูจะยิงอีนี่ทิ้งซะ"
สันต์เอาปืนชี้ไปทางลีลา ที่ตาเหลือกลาน ริชชี่ตกใจ
"อย่านะ อย่าทำ"
"ถ้ามึงไม่บอก ก็ดูมันตายได้เลย"
สันต์เตรียมลั่นไก
"บอกแล้วๆ อย่าทำพวกนั้นนะ"
สันต์ลากเจ๊ริชชี่เดินเข้าด้านในไป ไอ้ป๋องรีบตาม จีน่าแอบโทรหาเมนี่
เมนี่ ป๊อปคอน เผชิญหน้ากับพวกทองหยิบ ทองหยอด แสงดาวที่บ้านกิมลั้ง
"แกมาทำไม แกต้องการอะไร" ทองหยิบถาม
"พี่ทองหยิบ เค้าเป็นแขกนะ" แสงดาวบอก
"ชั้นไม่นับมันเป็นแขก"
มือถือเมนี่ดัง
เมนี่ตกใจ
"อะไรนะ!"
ป๊อปคอนตกใจไปด้วย
"มีเรื่องอะไรหา..."
"ไปเร็วแก ฟรีดอมบาร์โดนปล้น!"
เมนี่ลากป๊อปคอนออกไป แสงดาวกับทองหยิบทองหยอดมองหน้ากัน
"เรื่องชาวบ้านแบบนี้เราชอบ!" ทองหยิบบอก
"ไปกันเถอะ"
ทั้งคู่วิ่งออกไป แสงดาวจะวิ่งตามไปแต่นึกได้ รีบกดมือถือโทร.หาทองแท่ง
อ่านต่อหน้า 2
นางโชว์ ตอนที่ 12 (ต่อ)
หน้าห้องฉุกเฉิน หมอบอก
"ตอนนี้คุณแม่ของพวกคุณปลอดภัยแล้วครับ"
"เยี่ยมเลย" ตี๋เล็กบอก
"แต่ว่า..."
"อะไรครับหมอ"
"พวกคุณต้องช่วยกันดูแลท่านให้ดีๆ หัวใจท่านไม่ค่อยแข็งแรง ไม่ควรพูดจาให้ท่านไม่สบายใจ"
"ม๊าเป็นโรคหัวใจหรอครับ" ตี๋เล็กมองหน้าทองแท่ง "พูดจากระทบกระเทือนใจไม่ได้"
"ควรเป็นอย่างนั้นครับ"
หมอเดินไป ตี๋เล็กเหลือบมองทองแท่งหน้าเครียด
มือถือทองแท่งดัง
"ว่าไงดาว หา ... ว่าไงนะ"
สันต์ผลักริชชี่เข้าไปในห้อง
"ไหน ห้องนี้น่ะเหรอ ที่แกเก็บของมีค่าเอาไว้"
"ใช่"
"อย่ามาลีลาท่าเยอะ เอาของออกมา เร็วๆ สิ"
ริชชี่มองปืนที่สันต์ถือไม่ไว้ใจ แต่ไม่ขยับ สันต์โมโหมาก ยิงปืนเปรี้ยงเฉียดหน้าเจ๊ริชชี่ไป เจ๊ริชชี่ตกใจ
"ลูกต่อไป เข้าหัวแกแน่ นังกะเทยเฒ่า.. เอาของออกมา เร็วๆ!"
ริชชี่ไขกุญแจเปิดลิ้นชัก มือสั่น หยิบกล่องเครื่องประดับและเงินออกมา
สันต์ตาโต ไม่ทันใจ ถลาเข้าไป ผลักริชชี่ออก แล้วรื้อของเอง เจอเงินและเครื่องเพชรดีใจมาก
"ไอ้ป๋อง มาช่วยกันขน ขนไปให้หมดเลยโว้ย" สันต์หัวเราะ
ริชชี่ หาทางหนี แต่สันต์ตาไว เดินเข้ามาเอามือตบหน้าจนทรุดเลือดกลบปาก
สันต์หัวเราะ แล้วช่วยป๋องเก็บของมีค่าเข้าถุงผ้าที่เตรียมมา
เมนี่ ป๊อปคอนมาถึงเจอจีน่าร้องไห้สติแตก กำลังแก้มัดลีลาอยู่ ลีลาเอาร้องไห้มองกองทัพเพื่อนรัก
"จีน่า"
"เมนี่"
"พวกมันอยู่ไหน"
พวกสันต์ลากเจ๊ริชชี่มาพอดี
"พี่สันต์ พอได้แล้ว อย่าทำแบบนี้เลย ชั้นขอร้อง"
"ก็เพราะมึงนั่นล่ะ อีจีน่า มึงเสือกหาเงินให้กูไม่ทันใช้ กูก็เลยต้องทำอย่างงี้"
ป๊อปคอนมองจีน่าที สันต์ที
"สันต์? อ๋อ แกไอ้สันต์!! แกเป็นผัวจีน่า จีน่าเป็นเมียแก ชั้นเข้าใจทั้งหมดแล้ว"
"จีน่า ทำไมแกทำยังงี้ แกทำร้ายชั้น แกปล้นบ้านเจ๊กิมลั้ง แล้วนี่แกมาปล้นบาร์ของเราอีกหรอ"
"ไม่นะ เมนี่ แกอย่าเข้าใจชั้นผิด"
ลีลาบอก
"ฮือๆ แกนั่นล่ะ จีน่า แกพาผัวมาที่นี่ ฮือๆ ฟื้นซี้นังกองทัพ ฮือๆ"
"นั่นไง กูว่าแล้ว อีสารเลว"
"เชื่อชั้นนะ ชั้นไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลยจริงๆ ไม่งั้นชั้นจะโทรเรียกพวกเธอมาทำไม"
"ไปแก้ตัวกับตำรวจเหอะมึง"
"โว้ยอะไรกันวะ หนวกหูจริง"
สันต์โมโห ถือปืนเล็งไปที่ป๊อปคอน แล้วแสยะยิ้ม
ทองหยิบทองหยอดวิ่งมาถึงก็ชะงัก
เสียงปืนดัง ทั้งคู่ตกใจ ไม่กล้าเข้าไป
"ตายห่า พวกโจรมีปืนด้วย"
"ทำไงกันดีพี่"
ป๊อปคอนหลับหูหลับตาร้องกรี๊ดๆๆๆ จีน่า เมนี่ หันไปมองตกใจ กองทัพฟื้นขึ้นมาสภาพเบลอ
ลีลาดีใจ
"แก ฟื้นแล้วหรอ ไหวมั้ย"
"เสียงปืนเหรอ!"
"ไอ้ชั่วนั่นมันยิงป๊อปคอน"
เมนี่ถลาไปหาป๊อปคอนที่ร้องไม่หยุด
"นังป๊อป แกเป็นไง แก ..."
"ตายแล้วๆๆ ชั้นตายแน่ๆ"
"นังป๊อป!"
"มึงอย่ามาดราม่า กูยิงโดนมึงที่ไหน"
ป๊อปคอนลืมตามาตรวจดูตัวเอง
"ไม่มี ไม่มีรูกระสุน เย้ ชั้นรอดตายแล้ว"
"หุบปาก!! กูหนวกหูโว้ย"
"เอาไงต่อลูกพี่"
"จีน่า มึงมานี่"
รถของทองแท่งขับมาจอดที่ร้านพอดี ทองแท่งลงจากรถมา
"ทองหยิบ ทองหยอด มาอยู่ตรงนี้ได้ไง" ตี๋เล็กถาม
"ทำไมไม่อยู่บ้านกัน" ทองแท่งถาม
"โจรพี่ตี๋ใหญ่ โจรมันปล้นบาร์"
"ใช่ ๆ โจร ๆ"
"น้อง 2 คนอยู่นี้นะ ป่ะตี๋เล็ก"
"ไม่ได้นะพี่ตี๋ใหญ่ มันมีปืนด้วย" ทองหยิบบอก
"เฮ่ยมีปืน!!! เอาไงดีเฮีย"
จีน่าเดินเข้าไปหาสันต์อย่างกลัวๆ
"มึงมัดอีพวกนี้เร็ว"
"จีน่า อย่านะ" เมนี่ว่า
"ไปขอร้องมันทำไม มันพวกเดียวกันชัดๆ" ป๊อปคอนว่า
จีน่าร้องไห้ โดนสันต์ตะคอกสั่งให้ทำ ก็เดินไปทำแบบไม่เต็มใจ มัดเทปกาวพวกเมนี่ ป๊อปคอน แบบหลวมๆ
จีน่ากระซิบเมนี่
"อย่าดิ้นสิ ชั้นจะทำเป็นมัด"
เมน่าสบตาจีน่าแล้วเห็นจีน่ามีความจริงใจ เมนี่หยุดดิ้น จีน่ามัดเมนี่แบบหลวมๆ
"เรารออะไรพี่ ไปกันเถอะ" ป๋องว่า
"ไปเว้ย"
พวกสันต์ลากเจ๊ริชชี่หนีออกไปนอกบาร์
"เร็วเข้า มันเอาเจ๊ไปแล้ว" ลีลาบอก
จีน่า รีบแกะเทปกาวให้เมนี่
"เร็วๆ จีน่า"
ทองแท่ง ตี๋เล็ก ทองหยิบ ทองหยอด ที่กำลังจะเข้าไปในบาร์ ตกใจ ถอยหลัง พวกสันต์ถลาออกมาจากร้านลากเจ๊ริชชี่ออกมาด้วย
"อ้าว ...มีพวกเสือกเรื่องชาวบ้านโผล่มาอีกเหรอวะ!" สันต์ยกปืนชี้ไปที่พวกทองแท่ง "ใครอยากกินลูกปืนก็เข้ามา"
พวกทองแท่ง แหวกเป็นทาง สันต์ค่อยๆ ลากริชชี่เดินผ่าน ทองแท่งขยับตัวจะเข้าไปช่วยริชชี่ สันต์ยิงเปรี้ยงเข้าใส่
พวกเมนี่กับพวก จีน่ากรูกันออกมา เห็นพอดี เมนี่ร้องกรี๊ดรีบวิ่งไปหาทองแท่งที่ทรุดตัวลง
"คุณทองแท่ง"
"พี่สันต์!! หยุดเถอะ อย่าทำแบบนี้"
"มึงอย่ามาสั่งกู อีจีน่า"
"ลูกพี่ เอาไง มันแห่มาเยอะอย่างงี้ มันจำหน้าเราได้หมดแล้วนะ"
สันต์มองไปรอบๆ เครียด
"เออ กูรู้"
"พี่สันต์ พี่อย่าฆ่าคนเลย แค่ที่ปล้นก็แย่แล้ว ถ้าพี่ฆ่าคนพี่ไม่รอดแน่"
"ปิดปากพวกมันให้หมดเลยเหอะพี่ ชั้นไม่อยากติดคุก"
ริชชี่ได้ยินอาศัยจังหวะสันต์เผลอผลักสันต์ก้นกระแทกพื้น ปืนหลุดกระเด็น
ริชชี่พยายามแย่งปืนของสันต์ ป๋องตัดสินใจเล็งปืนไปที่เจ๊ริชชี่
"มึงตายซะเถอะ "
"เจ๊ระวัง"
จีน่าวิ่งเข้าไปหาริชชี่เอาตัวบัง ป๋องยิงปืนโดนจีน่าพอดี จีน่าตาเหลือก สันต์เห็นตกใจมาก
"จีน่า"
ป๊อปคอน กองทัพและลีลา กรี๊ดกร๊าดสติแตก
"จีน่า! ไอ้ป๋อง .. มึง"
"เมียพี่วิ่งมาเองนะ ชั้นไม่ได้ตั้งใจ"
"ไอ้บ้าเอ๊ย"
"พี่หนีก่อนเถอะ เร็ว"
อ่านต่อหน้า 3
นางโชว์ ตอนที่ 12 (ต่อ)
ป๋องลากสันต์ไป แต่สันต์ขืนๆ ตัวมองจีน่าที่เลือดท่วมตัว สันต์อาลัยจีน่าแต่ในที่สุด สันต์กับป๋องก็ขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ที่จอดเอาไว้ แล่นหายไป
ริชชี่ตั้งสติได้ถลาไปหาจีน่า
"เรียกรถพยาบาลเร็ว"
จีน่าคว้ามือเจ๊ริชชี่ไว้
"หนูไม่ไหวแล้ว"
เลือดทะลักออกมาจากกลางอกของจีน่า
พวกกองทัพ ลีลา ป๊อปคอน ถลามาหาจีน่าด้วยความสงสาร
ทองหยิบ ทองหยอด ถลามามุงดู อยากรู้อยากเห็น
"หนูไม่ได้เป็นคนสั่งให้มันทำ ไอ้สันต์มันทำของมันเอง"
ริชชี่พยักหน้า
"เออๆ เจ๊รู้แล้ว อย่าเพิ่งพูดเลยจีน่า"
จีน่ายิ้มอย่างเจ็บปวด
"ให้หนูพูดก่อนที่หนูจะไม่มีโอกาส หนูขอโทษทุกคนที่สร้างแต่ปัญหา หนูผิดเองที่รักคนเลวอย่างมัน ขอโทษทุกคนด้วย"
เมนี่ประคองทองแท่งเข้ามาหาจีน่า
จีน่ายิ้มให้เมนี่
"เมนี่ แกมันสวยเกินหน้าชั้น ชั้นหมั่นไส้แกมานานแล้ว เราสองคนเกิดมาเป็นคู่แข่งกัน เพราะในฟรีดอมบาร์มีแต่แกกับชั้นเท่านั้นที่เป็นผู้หญิง"
ทองหยิบทองหยอดได้ยิน ตาเบิกโพลงตกใจ
"ได้ยินมั้ย"
"ผู้หญิง"
ตอนนี้ทองแท่งที่ได้ยินทุกอย่างตะลึง เมนี่เป็นผู้หญิงเหรอนี่!! เขาแอบมองหน้าเมนี่ที่กำลังร้องไห้เสียใจด้วยความสับสน ทองแท่งเดินถอยหลังหมดแรง ตี๋เล็กเห็น
"เฮียไม่ดีใจเหรอที่เมนี่เค้าเป็นผู้หญิงจริงๆ น่ะ"
"พี่โง่มากเลยใช่มั้ย ตี๋เล็ก"
ทองแท่งทรุดตัวลงนั่งเพราะบาดเจ็บด้วย เศร้าโดนหลอกด้วย ตี๋เล็กหนักใจ
ริชชี่ประคองจีน่า เมนี่คุกเข่านั่งใกล้ๆ จับมือจีน่าที่ยิ้มให้อ่อนแรง
"ชั้นควรจะเกลียดที่แกมาแย่งงานของชั้น แย่งความเด่นไปจากชั้น แต่แกก็ยังมาช่วยชั้น ให้อภัยชั้น ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้เราได้เกิดมาเจอกัน เป็นเพื่อนกันนะเมนี่"
"แน่นอนจีน่า เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป"
จีน่าหันมาทางริชชี่
"เจ๊ขา"
"อย่าพูด นังจีน่า อย่าพูด เจ๊ขอโทษ เจ๊รู้แล้วว่าเธอไม่ได้เป็นพวกโจรนั่น"
" ตลอดเวลา หนูสร้างปัญหาให้เจ๊มาตลอด แต่เจ๊ก็ยังเมตตาอีจีน่าคนนี้"
จีน่าสะอึก เลือดไหลออกมาจากหน้าอกไม่หยุด
"จีน่า!! รถพยาบาลมาหรือยัง โธ่ๆๆ"
เสียงรถพยาบาลเข้ามา
"หมอมาแล้วนะจีน่า อดทนไว้ๆ" ปีอปคอนบอก
ทุกคนแหวกเป็นทางให้พวกเจ้าหน้าที่เข้ามาที่จีน่า พวกเจ้าหน้าที่พยายามปั๊มลมหายใจและฉีดยากระตุ้นจนสุดความสามารถ ทุกคนค่อยๆ ถอยออกมารวมกัน แล้วมองไปที่ร่างของจีน่า
เมนี่ร้องไห้ ป๊อปคอนประคองเมนี่ไว้ กองทัพ ลีลา และริชชี่มองจีน่าน้ำตาค่อยๆไหล
เจ้าหน้าที่เงยหน้าแล้วส่ายหน้า ริชชี่ร้องไห้หลับตาน้ำตาไหลพราก
"ไปดีเถอะนะจีน่า"
ทุกคนกอดคอกันร้องไห้ มองดูร่างของจีน่าที่เจ้าหน้าที่ค่อยๆ เอาผ้าคลุม แบกร่างของจีน่าขึ้นรถไป
ควันลอยคว้างอยู่เหนือเมรุ ใบไม้ร่วงหล่นจากต้น
ทุกคนในชุดดำเดินเข้ามาในบาร์ อย่างเศร้าสร้อย
"ตอนนี้ตำรวจตามจับพวกสันต์ได้หมดแล้วนะ" ริชชี่ว่า
"หมดเวรหมดกรรมกันซะที" ลีลาว่า
"แล้วต่อไปที่ร้านเราจะเป็นยังไงคะ" ป๊อปคอนว่า
ริชชี่ถอนหายใจ
"มันก็เป็นไปตามวัฏจักร"
"คนเก่าลาไป คนใหม่ก็ต้องมาแทน" กองทัพบอก
ริชชี่หันไปมองเมนี่
"แต่ว่า"
เมนี่หน้าเสีย
"อะไรคะเจ๊"
"เธอเองมีปัญหาต้องสะสาง ไปจัดการเรื่องให้เรียบร้อยซะ แล้วค่อยกลับมาคุยกับชั้น"
เมนี่คอตก ป๊อปคอนกอดปลอบ
ที่ร้านฟรีดอม คืนนี้เมนี่ขึ้นโชว์ด้วยความเศร้า พวกเจ๊ริชชี่ยืนมองส่ายหน้า
หลังจากที่เมนี่โชว์เสร็จเดินมา พวกริชชี่มองเมนี่ที่เดินไปตามทางช้าๆ
"เหมือนซากศพเดินได้" ลีลาบอก
"นี่นังป๊อป!! คุณทองแท่งหายหน้าไปกี่วันแล้ว" กองทัพถาม
"อาทิตย์นึงได้แล้วค่ะ"
"ไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีเสียงหัวเราะจากเมนี่เลย"
"ท่าทางจะแย่นะคะ" กองทัพบอก
"ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ค่ะเจ๊" ลีลาว่า
"หนูทนไม่ได้หล่ะ หนูต้องทำอะไรซักอย่าง" ป๊อปคอนบอก
ริชชี่ เดินมาหาเมนี่ ที่นั่งใจลอยอยู่
"เจ๊เคยบอกแล้วใช่มั้ย เมนี่ .. ว่าไม่ควรมีความลับ ยิ่งเธอปกปิด คนที่ลำบากมากที่สุดก็คือตัวเธอเอง ไปขอโทษเค้าซะ"
เมนี่ร้องไห้
"เมนี่กลัวค่ะเจ๊"
"เธอกลัวอะไร"
"กลัวว่าเค้าจะไม่ให้อภัย แล้วเมนี่จะทำยังไง"
"ถ้างั้นก็จงยอมรับผลของมัน"
" เจ๊!!"
" แต่อย่างน้อยเธอก็ได้ขอโทษและทำทุกอย่างให้มันถูกต้องแล้วไม่ใช่เหรอจ๊ะ"
เช้าวันใหม่ ทองแท่ง ตี๋เล็กประคองกิมลั้งเดินเข้าบ้าน ทองหยิบ ทองหยอด แสงดาว ดีใจเดินไปรับ
ทองแท่งหน้าเศร้าไม่มีความสุข พากิมลั้งลงนั่ง แสงดาวสบตาตี๋เล็ก ทองหยิบทองหยอดถลาเข้าไปหากิมลั้ง
"ดีใจจัง ม๊ากลับบ้านแล้ว"
"ม๊าหิวมั้ยคะ ทองหยอดเตรียมผลไม้ไว้เยอะแยะเลย"
"ยังๆๆ ม๊ายังไม่หิว" กิมลั้งมองทองแท่ง
"อาตี๋ใหญ่ ลื้อเป็นอะไร นั่งรถมาไม่พูดไม่จาซักคำ"
"ไม่มีอะไรครับม๊า"
"ไม่มีอะไรได้ไง ม๊าเลี้ยงของม๊ามากับมือ ลูกไม่สบายใจ ทำไมม๊าจะไม่รู้"
ทองแท่งตัดบท
"ม๊าจะขึ้นข้างบนเลยมั้ยฮะ ผมจะพาขึ้นไป"
กิมลั้งเหนื่อยใจ
"อาตี๋ใหญ่เอ๊ย"
"ฮะ.... ถ้าไม่มีอะไร งั้นผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ"
ทองแท่งเดินออกไป กิมลั้งมองตาม
"ใครจะเล่าให้ม๊าฟังได้มั้ย ว่าเกิดอะไรขึ้น"
ทองหยิบบอก
"เรื่องมันยาว ม๊าเอาเรื่องไหนก่อน"
"เล่ามาทั้งหมดแระ"
"คืองี้ฮะม๊า..." ตี๋เล็กบอก
ทุกคนแย่งกันเล่าให้กิมลั้งฟัง กิมลั้งมองทุกคนเล่า
มาลัย ไม้ แอบมองเมนี่ที่สับมะละกอ ใจลอย
"อาการน่าเป็นห่วง" มาลัยบอก
ทองหยิบ ทองหยอด เดินมาพร้อมแสงดาว แต่ทองหยิบทองหยอด เดินเลยไปหาเมนี่
ไม้กังวลมองตาม ไม่ได้สนใจแสงดาว แสงดาวมองไม้น้อยใจ ไม้แอบซุบซิบกับมาลัย
"แม่ พวกเค้ามาหาเรื่องอีกรึเปล่าเนี่ย"
"เอ ไม่นา แม่ว่าคราวนี้ท่าทีดีกว่าทุกครั้งเลยล่ะ ใช่มั้ยหนูดาว"
"พวกเค้าแค่อยากมาคุยกับเมนี่น่ะค่ะ"
"เพี้ยง ขอให้เป็นเรื่องดีเหอะ แม่ทนดูมะลิหมดอาลัยตายอยากต่อไปไม่ไหวแล้ว"
ไม้ไม่สนใจแสงดาว แสงดาวมองไม้น้อยใจ มาลัยมองแสงดาวแล้วมองไม้
"คู่นี้ก็น่าเป็นห่วง โอ้ยคนแก่ตามไม่ทัน จะเป็นลม"
มาลัยถอนหายใจ ทองหยิบ ทองหยอด เกี่ยงกันคุยกับเมนี่
"พี่ล่ะ พูดเลย"
"พี่เมนี่ เอ้ย พี่มะลิ ... ชั้น เอ่อ .. มีคำถาม"
"คะ เรียกชั้นหรอ"
"ก็ใช่น่ะสิ เธอเป็นผู้หญิง ทำไมมาทำงานที่บาร์กะเทยละ" ทองหยิบถาม
"ชั้นต้องการเงิน ชั้นตกงาน"
"แล้วพี่รักพี่ทองแท่งรึเปล่า"
"ชั้น .. เอ่อ"
"งั้นชั้นขอถาม ...... พี่มะลิมีอะไรที่คู่ควรกับพี่ทองแท่งของเรา นอกจากความสวย"
"ชั้นไม่มีอะไรเลย ชั้นมีแต่ความรักให้เค้าเท่านั้น"
ทองหยิบทองหยอดมองหน้ากัน
"บ้านพี่มะลิอยู่หัวหินใช่มั้ย"
"ใช่ มีอะไรหรอ"
"ชั้นไม่ว่าง ชั้นต้องดูแลม๊า ชั้นอยากวานอะไรพี่หน่อย" ทองหยิบว่า
"อะไรหรอคะ"
"ช่วยไปตามพี่ชายชั้นที่หัวหินให้ที จะได้มั้ย"๒
"คุณทองหยิบ คุณทองหยอด"
"เรียกน้องก็ได้นะคะพี่มะลิ"
ทองหยิบ ทองหยอดยิ้มเป็นมิตรให้เมนี่
"ฝากพี่ชายเราด้วยนะพี่มะลิ"
"งั้นพวกเรากลับก่อนนะพี่มะลิ ไปดาวกลับบ้าน"
"ดีใจด้วยนะพี่เมนี่ ต่อไปต้องพยายามง้อพี่ทองแท่งให้ได้นะคะ"
แสงดาวสบตาไม้ แล้วเดินเศร้าๆ จากไปพร้อมกับทองหยิบทองหยอด
"ไม้ดีใจกับพี่มะลิจริงๆ ตอนแรกนึกว่าเค้าจะมาหาเรื่องซะอีก"
"ดีใจกับเค้า แล้วเรื่องของเราหล่ะ จะเอายังไง"
"เรื่องอะไรฮะแม่"
มาลัยเขกหัวไม้
"ไอ้ลูกโง่ ไม่รู้โง่เหมือนใคร แม่มันก็ฉลาด โน้นไปดูคุณดาวเลย"
ด้านหลังแสงดาวเดินจ๋อยๆ ไป
"จะต้องให้บอกมั้ย ว่าต้องพูดว่าไง"
ไม้ยิ้ม
"ไม่ต้องครับ เรื่องนี้ผมพอไหว"
ไม้รีบเดินไปหาแสงดาว
อ่านต่อหน้า 4
นางโชว์ ตอนที่ 12 (ต่อ)
ไม้วิ่งมาทันแสงดาว ทองหยิบทองหยอดขำแล้วเดินจากไป
"พี่ไปดูม๊าก่อนนะดาว"
"มีอะไร"
" เป็นไรไปฮะ ทำหน้าแบบนี้ ระวังจะแก่เร็วนะ"
"ช่างมัน ไม่มีใครสนใจดาวอยู่แล้วนี่"
"คนอื่นไม่สนช่างเค้า แค่ผมสนใจคุณดาวก็พอแล้ว"
แสงดาวแอบยิ้มเขิน
"พูดบ้าอะไร"
"ช่วงนี้มีแต่เรื่องของคนอื่นเนอะ"
แสงดาวค้อน
"ก็คนสำคัญของไม้ทั้งนั้นนี่"
"ต่อไปนี้ให้พวกเค้าจัดการกันต่อเองแล้วกัน เรามาคุยเรื่องของเราดีกว่า"
" บ้า"
"จริงๆ นะครับ ที่ผ่านมามีแต่เรื่องวุ่นวาย บางทีผมก็ไม่เอาใจใส่คุณดาวเท่าที่ควร แต่อยากให้คุณดาวรู้ไว้ว่า ผมคิดถึง และเป็นห่วงคุณดาวตลอดเวลา"
แสงดาวเขิน
"น้ำเน่า!"
"ว่าแต่คุณดาวจะรอผมได้มั้ย ผมเรียนจบ ว่าจะเปิดร้านซ่อมอุปกรณ์ไฟฟ้า ขาดก็แต่คนดูแลบัญชี"
แสงดาวยิ้มดีใจ แต่ฟอร์ม
"ชั้นเค็ม แล้วก็งกมากด้วย นายจะไหวหรอ"
"ไหวสิฮะ แต่อย่าใจร้ายให้ผมอดตายก็พอ"
ไม้จับมือแสงดาว แสงดาวเขิน
เย็นจ่อเนื่อง ริชชี่มาหาเจ๊กิมลั้งที่บ้าน เอากระเช้ามาเยี่ยม และปรับความเข้าใจกัน ตอนนี้นั่งมองหน้าต่างเพราะความเขิน
"คุณกิมลั้ง"
"คุณริชชี่"
"ได้ข่าวว่าไม่ค่อยสบาย"
"เฮ้อ ก็แก่แล้วนี่นะ จะให้ฉับๆ เหมือนเมื่อสาวๆ ไม่ไหวแล้ว"
" คิดถึงเมื่อก่อน เราสองคนมีเรื่องด้วยกันมากมาย ชั้นก็อยากจะขอโทษคุณอย่างเป็นทางการ ชั้น .. ชั้นเสียใจมาโดยตลอด คุณกิมลั้ง.. ชั้น"
กิมลั้งยิ้ม
"ไม่เป็นไรคุณริชชี่ ไม่ต้องพูดแล้ว ชั้นเข้าใจทุกอย่าง ชั้นเองก็ต้องขอโทษ ชั้นอคติกับคุณมากเกินไป ทั้งๆ ที่คุณทั้งหลีกและหลบชั้น ชั้นก็ยัง..."
"ไม่เป็นไรค่ะคุณ เราไม่พูดเรื่องอดีตกันดีกว่านะคะ"
"ไม่ได้หรอก เพราะชั้นสอนลูกไม่ดีเอง บาปกรรมก็มาสนองชั้นแล้ว ดูสิ ลูกชายสุดที่รักของชั้น หลงคิดว่าตัวเองผิดปกติยังไม่พอ ตอนนี้เหมือนผีตายซาก เป็นเสือยิ้มยากไปแล้ว"
"แสดงว่าคุณไม่รังเกียจเมนี่"
"ตอนนี้ ไม่แล้วล่ะค่ะ จริงมั้ยคะม๊า" ทองหยอดว่า
"ดีใจแทนเมนี่จริงๆ" ลีลาบอก
"แต่ว่า เมนี่เค้าฐานะไม่ดีนะคะ"
"ไม่ๆๆ ไม่เป็นไรเลยแค่เป็นคนดี ที่สำคัญนะ!! เป็นหญิงแท้ๆ ก็พอ"
ทุกคนหัวเราะขำเจ๊กิมลั้ง
กิมลั้งยิ้ม แกล้งดุ
"หัวเราะอะไรกันยะ ก็ชั้นอยากมีหลานนี่"
"แต่ตอนนี้ต้องลุ้นให้เค้าคืนดีกันก่อนนะคะ" กองทัพว่า
"ไม่รู้ตอนนี้พี่ทองแท่งเป็นไงบ้าง" ทองหยอดบอก
"เฮ้อ... "
เมนี่นั่งขมวดคิ้วอยู่ที่บ้านเช่า มาลัยเห็น
"มานั่งขนวดคิ้วทำไม ดูทำเข้าไอ้ลูกคนนี้นี่"
"ป๊อปล่ะขัดใจ!"
"เรื่องไรฮะพี่ป๊อป"
"คนบางคนมีคนดีๆ มาชอบ ก็ทำตัวเรื่องม๊าก เรื่องมาก เป็นป๊อปนะ ไม่มีทางให้หลุดมือหรอก"
"ก็เค้าโกรธชั้นนี่แก"
"โกรธก็ง้อสิยะ ง้อ..."
"คนดีๆ อย่างคุณทองแท่ง เป็นแม่ๆ ก็ง้อ หล่อก็หล่อ ที่สำคัญนะ เค้ารักเรานะมะลิ"
"ตอนนี้อาจจะเกลียดแล้วก็ได้"
"พี่มะลิ แล้วพี่มานั่งกลุ้มใจอยู่แบบนี้ มันจะมีอะไรดีขึ้นมั้ยเล่าพี่"
"เห็นด้วยกับไม้"
"พี่มะลิ งานนี้ พี่ต้องทุ่มสุดตัวแล้วล่ะ"
"ทำตามหัวใจตัวเองเถอะลูก ผลออกมาจะเป็นยังไงก็ช่าง เราทำดีที่สุดแล้ว อย่าปล่อยโอกาสให้หลุดลอย ถึงตอนนั้นจะมานั่งเสียใจทีหลังก็ไม่มีประโยชน์แล้วนะมะลิ"
ทางด้านไม้กับแสงดาวนั่งปรึกษากัน
"หมดเรื่องอี๊ไปคน ก็มาเรื่องพี่เมนี่นี่ล่ะ ที่ทำให้ดาวกลุ้ม"
"จะไปกลัวอะไร เค้าสองคนรักกันจะตาย"
"ไม้ไม่รู้อะไร ที่ดาวกลัวน่ะ กลัวใจพี่ทองแท่ง"
ไม้ตกใจ
"ทำไมอ่ะดาว คุณทองแท่งเค้าไม่ได้รักพี่สาวของผมเหรอ"
"บ้า!! รักสิ"
"อ๊าว แล้วกลัวไรอ่ะ"
"กลัวความบื้อ ความทื่อมะลื่อ"
ไม้หัวเราะ
"ไม่มั๊ง ผู้ชายนะ ต่อให้ซื่อบื้อขนาดไหน แต่เรื่องหัวใจนี่ มันไม่ต้องสอนหรอกฮะ ดูอย่างผมสิ ใครสอนที่ไหน"
แสงดาวเขิน ไล่ตีไม้
ริมทะเลหัวหิน ทองแท่งยืนมองทะเล เมนี่เดินไปยืนข้างๆ
"มีคนเคยถามชั้น ว่าทะเลหัวหินสวยขนาดไหน"
ทองแท่งหันมามอง
"เมนี่"
"ชั้นอยากบอกเค้าจังว่า ทะเลที่หัวหินจะสวยที่สุด ก็ตอนที่เค้ายืนดูทะเลกับชั้น คุณทองแท่ง อย่าคิดว่าจะหนีชั้นพ้นนะคะ ถึงจะไกลสุดหล้าฟ้าเขียว ชั้นก็จะตามหาคุณจบพบ"
"ผมไม่หนีไปไหนแล้ว"
"แน่นะ"
" อุตส่าห์ตามมาถึงนี่ หนีก็โง่แล้ว แต่...จำไว้นะว่ามาหาผมแล้วก็ห้ามหนีผมไปไหนอีก ผมต้องการให้คุณอยู่เคียงข้างผมตลอดไป"
"ค่ะ"
"อ้อ!! แล้วอย่าโกหกอะไรผมอีก ผมตามคุณไม่ทัน ชีวิตผมไม่เคยเจอเรื่องตื่นเต้น กรุณาอย่าให้ผมต้องลุ้นอะไรอีก .. ได้มั้ยครับ"
"ชั้นสัญญาค่ะ"
ทองแท่งกอดเมนี่
ป๊อปคอน ดอลลี่ รันรัน เดือนเพ็ญ อัยโกะ แอบดูทองแท่งกับเมนี่สวีทกัน
"ในที่สุด พระเอกกับนางเอกก็ครองรักกันอย่างมีความสุข" ป๊อปคอนบอก
เดือนเพ็ญเสียงแมนมาก "ตลอดไป"
"โอ้ยตกใจหมดเลยนังเดือนเพ็ญ" ดอลลี่ว่า
"ทำเสียบรรยากาศหมด"
"ฮ้า ไม่นึกเลยว่านังมะลิจะมีวันนี้"
"พี่เมนี่เป็นคนดี พวกเราไม่แปลกใจหรอกค่ะ" อัยโกะบอก
"ชีวิตมันผ่านอะไรมาเยอะ ชั้นดีใจกับมันจริงๆ ว่ะ"
ป๊อปคอนปล่อยโฮ โผเข้ากอดดอลลี่ เพื่อนๆ รุมปลอบใจ แล้วป๊อปคอนก็ตาโตมองไปข้างหน้า และเดินไป ดอลลี่และทุกคนงงมองตาม
ป๊อปคอนเดินไปหาผู้ชายคนนึง ทำท่าเอียงอาย ป๊อปคอนไปจีบผู้ชายนั่นเอง
"ตกลงมันยังไงล่ะเนี่ย" เดือนเพ็ญว่า
"มันก็โฆษณาอยู่บ่อยๆ ว่ามันขี้เหร่แต่อร่อย"
ดอลลี่ทำท่าคิดหนัก
"บางทีชั้นก็อยากขี้เหร่บ้างนะ"
ทุกคนเบือนหน้าหนีดอลลี่ ป๊อปคอนเดินคล้องแขนผู้ชายมาเดินจากไป ลัลล้ามาก
เมนี่ทองแท่งเห็นป๊อปคอนเดินไปหาผู้ชายแล้วขำ แล้วหันมากอดสวีทกัน
จบบริบูรณ์
