มงกุฎริษยา ตอนที่ 26
หลังวินาทีเกียรติยศผ่านไม่นานนัก ทีมงานพาชมพู่ที่เวลานี้สวมมงกุฎและคล้องสายสะพายมิสเพอร์เฟ็กต์ไทยแลนด์ 2016 เดินมาทางหลังเวที ดวงเดือน กับ เลม่อนร้องกรี๊ดวิ่งเข้าไปหาชมพู่
“ลูกสาวฉัน...”
ดวงเดือน กับ เลม่อนถลาเข้าไปกอดชมพู่ด้วยความดีใจ
“อ๊าย เลิศ เลิศ เลิศ”
เลม่อนควักมือถือขึ้นมาถ่ายคลิปวิดีโอกับชมพู่
“และนี่คือ มิสเพอร์เฟ็กต์ ไทยแลนด์ คนล่าสุด นางงามจากบ้านดวงเดือนค๊า ทักทายชาวโซเชียลเร็วชมพู่”
ชมพู่อึดอัดอยากไปหาพ่อ “พู่ขอไปหาพ่อได้ไหมคะ พู่อยากเจอพ่อ อยากบอกข่าวดีให้พ่อรู้”
เลม่อนค้อนควักเอามือถือลง พลางบ่นบ้าอย่างอารมณ์เสีย
“แหม ไม่ต้องรีบก็ได้ พ่อเราเขาไม่ไปไหนหรอก นอนนิ่งอยู่ที่โรงพยาบาลนั่นแหละ”
“นังเล” ดวงเดือนเอ็ดแล้วรีบบอกกับชมพู่ว่า “ยังไปตอนนี้ไม่ได้ ถึงจะได้ตำแหน่งมาแล้ว แต่งานก็ยังไม่จบนะ
เกรซเดินเข้ามาพอดี
“นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น เรายังต้องเดินสายขอบคุณสื่อ ออกรายการ ให้สัมภาษณ์ โชว์ตัว และที่สำคัญ ต้องเตรียมตัวเดินทางไปประกวด Miss Inter Perfect ในอีก 2 เดือนข้างหน้าอีก”
ชมพู่ร้อนใจรีบแทรกว่า “แล้วพ่อพู่ล่ะคะ ขอร้องนะคะคุณเกรซ พู่ขอไปเจอพ่อ แป๊บเดียวก็ได้”
“เรื่องนั้นเดี๋ยวค่อยว่ากัน ตอนนี้เธอต้องไปให้สัมภาษณ์สื่อก่อน ตามมา”
ชมพู่ผิดหวัง
ทางด้านฟ้ายืนส่องกระจกอยู่ที่หลังเวที จับหัวตัวเองที่มีมงกุฎอันเล็กอยู่บนหัว ฟ้ากระชากมงกุฎเล็กนี้ออกมาจากหัว น้ำตาคลอเบ้า คิตตี้เดินเข้ามาพูดปลอบ
“อย่างน้อยก็ยังมีตำแหน่งติดมือล่ะน่า”
“เจ๊เปรมจิตล่ะคะ”
เห็นคิตตี้เอาแต่อึกอัก “เอ่อ... เจ๊...”
ฟ้ารู้ทันที “เจ๊คงไม่อยากเห็นหน้าฟ้าใช่ไหมคะ”
“ก็ถ้าที่หนึ่งไม่ใช่เด็กบ้านดวงเดือน เจ๊เขาคงไม่เสียหน้าแบบนี้น่ะ”
ฟ้าลืมตัวยกมือปิดหู หลับตาปี๋ ไม่อยากฟัง
“ฟ้า...เป็นอะไร”
ฟ้าได้สติ รีบเอามือลง
“เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร”
“งั้น...เดี๋ยวพี่ไปตามเจ๊ก่อนนะ”
คิตตี้เดินออกไป ฟ้าฟุบลงกับโต๊ะ จนมีเสียงฝีเท้าคนเข้ามาใกล้ฟ้า ฟ้าหันไปไหว้คิดว่าเป็นดปรมจิต
“เจ๊ หนูขอโทษ”
ฟ้าเงยหน้ามา เห็นว่าเป็นลำไย ก็ตกใจ
“แม่”
ลำไยตบหน้าฟ้าสุดแรงเกิด จนฟ้าร่วงลงไปกองกับพื้น
“อีโง่! อีกนิดเดียวจะได้มงอยู่แล้ว ทำไมแค่นี้ก็ทำไม่ได้ ฮึ”
“แม่... ฟ้าทำเต็มที่แล้วนะแม่”
“เออ กูรู้ คนอย่างมึง ทำเต็มที่ก็ยังได้แค่นี้แหละ อีห่วยแตก ประกวดที่บ้านนอกก็แพ้อีดาว ประกวดในเมืองก็แพ้อีชมพู่อีก ต้องให้กูไปนอนเป็นง่อยแบบพ่ออีชมพู่ใช่ไหม มึงถึงจะมีสำนึกทำอะไรเพื่อบุพการีเหมือนอีพู่มันบ้าง”
“พู่มันไม่ได้เลี้ยงพ่อมันซะหน่อย มันให้ผู้ชายเลี้ยงต่างหาก”
ลำไยงง “อะไรของมึง”
“มันไม่ได้กตัญญูอย่างที่ใครคิดน่ะสิ”
“มึงเงียบไปเลย พูดตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว มงครอบหัวอีชมพู่มันไปแล้ว”
ฟ้าสวนออกไปว่า “ฟ้าจะเป็นที่หนึ่ง”
ลำไยระอาใจ “ตื่นได้แล้วอีบ้า! เขาประกวดกันเสร็จไปแล้ว”
“การประกวดอาจจะจบแล้ว แต่ฟ้ายังไม่ให้มันจบ ฟ้าจะกลับมาเป็นที่หนึ่งให้ได้”
เห็นสายตาอันแข็งกร้าวของฟ้า ลำไยมองลูกสาวงงๆ
รุ่งเช้าของวันแรกในตำแหน่งมิสเพอร์เฟ็กต์ไทยแลนด์ ดวงเดือน กับ เลม่อน เดินออกมาส่งชมพู่ที่หน้าบ้าน
“ยิ้มหน่อยสิชมพู่ ให้มันสมกับเป็น มิสเพอร์เฟ็กต์ไทยแลนด์ หน่อย”
“แล้วอย่าลืมว่าเรายังมีมงของ Miss Inter Perfect ให้ไปพิชิตอีก อย่าเพิ่งเหี่ยวสิ”
“ถ้าพู่ต้องอยู่ห่างกับพ่อแบบนี้ จะมงไหนก็ไม่สำคัญหรอกค่ะ”
ชมพู่เดินตรงไปpy’รถตู้ ที่จอดอยู่หน้าบ้านป้าดวงเดือน พี่เลี้ยงทีมงานเปิดประตูลงมาจากรถ
“น้องชมพู่คะ เช้านี้อยากไปที่ไหนคะ”
“คะ”
ดวงเดือนงง “ก็ต้องไปสัมภาษณ์รายการไม่ใช่เหรอ”
“อ้าว คุณเกรซยังไม่ได้บอกเหรอคะ”
ขณะที่ชมพู่งงๆ อยู่นั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ชมพู่รีบรับสาย
“ฮัลโหลค่ะคุณเกรซ”
เสียงเกรซดังมาจากโทรศัพท์ว่า “นัดสัมภาษณ์รายการเช้านี้แคนเซิลกะทันหัน มีคิวอีกทีก็คือแถลงข่าวช่วงบ่าย ถ้าเช้านี้เธออยากจะไปที่ไหน ก็บอกคนรถได้เลยนะ จะไปโรงพยาบาลที่เพชรบุรีก็ได้ แต่ต้องกลับมาให้ทันบ่ายโมงนะ”
ชมพู่ได้ยินดังนั้นก็ดีใจมาก
“ขอบคุณมากค่ะคุณเกรซ”
ชมพู่วางสาย รีบหันไปบอกกับทีมงานทันทีว่า
“พี่คะ ไปเพชรบุรีด่วนเลยค่ะ”
ชมพู่รีบขึ้นรถไปด้วยท่าทีกระตือรือร้น
อ่านต่อหน้า 2
มงกุฎริษยา ตอนที่ 26 (ต่อ)
ที่ห้องพักฟื้นในโรงพยาบาล เมืองเพชรบุรี แช่มนอนซึม ลืมตาโพลงอยู่บนเตียง สร้อยนั่งกินแอปเปิ้ลในตะกร้าของเยี่ยม เปิดทีวีดูโดยไม่สนใจแช่ม
“และเมื่อคืนนี้เราก็ได้ Miss Perfect Thailand คนล่าสุดแล้วนะคะ นั่นก็คือนางสาวชมพูนุช สุดสว่างศรี หรือน้องชมพู่ค่ะ”
แช่มตื่นเต้นที่ได้เห็นลูกสาว พยายามขยับตัวส่งเสียง อือๆ อาๆ ชี้ไปที่ชมพู่ในทีวี
“อือ... อือ...”
สร้อยรำคาญ “โอ๊ย รู้แล้ว เห็นข่าวอีชมพู่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว กับอีแค่ลูกได้เป็นมิสเปอเฟกอะไรเนี่ย มันน่าตื่นเต้นยังไง”
“อือ...อือ...”
“โอ๊ย รำคาญ ทั้งลูกทั้งพ่อเลย”
สร้อยปิดทีวี
แช่มอยากจะดูลูกต่อ พยายามส่งเสียงดังขึ้น “อื้อ...”
“มันอยู่ในทีวี ไม่ได้มาตัวเป็นๆซะหน่อย ถ้ามันห่วงแกจริงนะ มันไม่แค่โทรมาหรอก มันต้องมาหาแล้ว เดี๋ยวพอมันได้ดี มันก็ทิ้งแก
แช่มไม่เห็นด้วยร้อง “อื้อ…” อยู่นั่น
จนสร้อยโมโห “โว้ย เงียบ เดี๋ยวปั๊ดยัดแอปเปิ้ลเข้าปากทั้งลูกเลย โว้ย”
สร้อยคว้าแอปเปิ้ลจะเดินเข้าไปยัดปากแช่ม แต่แล้วมีเสียงเคาะประตูดังขัดขึ้นซะก่อน
“โอ๊ย อีพยาบาลนี่ก็จะเคาะทำไม ก็เข้ามาสิ ประตูห้องมันเคยล็อคหรือไง”
ประตูถูกเปิด พร้อมๆ กับผู้หญิงใส่รองเท้าส้นสูงเดินเข้ามา สร้อยหันไป แล้วอึ้ง คาดไม่ถึง
“ฟ้า”
ฟ้าไหว้สร้อยและแช่ม
“สวัสดีค่ะน้าสร้อย น้าแช่ม”
สร้อยงง
อีกฟาก แทนที่จะได้ไปเยี่ยมพ่อ รถตู้มิสเพอร์เฟ็กต์ฯ กลับขับมามาจอดหน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง ชมพู่ลงจากรถด้วยสีหน้าผิดหวัง ทีมงานรีบลงตามมา
“ขอโทษนะคะน้องชมพู่ แต่พอรายการนี้เขารู้ว่าน้องชมพู่ว่าง เขาก็รีบขอคิวเลย แล้วนี่ก็เป็นรายการใหญ่ด้วยนะคะ”
“พู่ก็ไม่ได้ว่างซะหน่อย พู่ต้องไปหาพ่อ”
ดวงเดือน เลม่อน รีบตามลงมา
“ชมพู่ อย่าเอาแต่ใจได้ไหม” ดวงเดือนเอ็ด
เลม่อนเสริมว่า “ตอนนี้หนูไม่ใช่ชมพู่ เด็กปาดตาลในตลาดแล้วนะ หนูเป็นตัวแทนของหญิงไทยที่สมบูรณ์แบบ เป็นหน้าเป็นตาของเวทีนี้ ทุกคนเขาฝากความหวังไว้ที่หนูนะ”
“ถ้าเลือกได้ พู่ก็อยากกลับไปเป็นแค่เด็กปาดตาลธรรมดาคนนึงค่ะ”
“แต่ตอนนี้หนูเป็นมิสเพอร์เฟ็กต์ไทยแลนด์ แล้วมันก็มาพร้อมกับหน้าที่ ความรับผิดชอบ จะหวังแค่เงินรางวัลแล้วจบเหรอ ง่ายไปหรือเปล่า ไม่มีใครที่จะเป็นฝ่ายได้ไปซะทุกอย่างหรอก มีได้มันก็ต้องมีเสีย หนูเลือกเองนะ”
ชมพู่ยอมจำนน สีหน้าเศร้าคิดถึงและเป็นห่วงพ่อจับจิต
ฟ้านั่งคุยกับสร้อยอยู่ที่ข้างเตียงแช่ม
“มาที่นี่ได้ยังไงนังฟ้า”
“ก็มาเยี่ยมลุงแช่มกับน้าสร้อยไงจ๊ะ”
สร้อยมองเหล่ “แล้วแกไม่ต้องไปออกทีวีเหมือนอีชมพู่เหรอ”
ฟ้าเจ็บที่โดนจี้ใจดำ แต่ก็ฝืนยิ้มตอบ “ยังจ้ะ วันนี้เป็นวันแถลงข่าวของชมพู่คนเดียว พวกรองไม่ต้องไป”
“เออ เป็นรองเขาแบบนี้ ก็ไม่ค่อยมีใครสนใจเป็นเรื่องธรรมดา”
ฟ้ายิ้มนิ่งๆ “จ้ะ แต่ก็ถือว่าโชคดีที่มีเวลาว่าง ไม่เหมือนชมพู่ ที่ไม่มีเวลากลับบ้าน ลุงแช่มกับน้าสร้อยอยากไปหาชมพู่ไหมจ๊ะ”
แช่มหูผึ้งพยายามจะบอกว่าอยากไปเจอหน้าลูก “อือ... อือ...”
สร้อยรำคาญแช่มหันไปด่า “โว้ย หายใจยังลำบากเลย สะเออะอยากจะไปกรุงเทพฯ อีก” แล้วจึงหันกลับมาทางฟ้า “ไม่ต้องไปหรอก ฉันก็ไม่ได้อยากเจอมันเท่าไหร่หรอก”
“แหม ใช่ว่าจะไปเจอชมพู่อย่างเดียวที่ไหนล่ะ”
“อะไรนะ”
“ฟ้าจะชวนน้าสร้อยกับลุงแช่ม ไปเปิดตัวให้คนทั้งประเทศได้รู้จักต่างหาก ไม่ต้องห่วงนะ ฟ้ามีค่าเหนื่อยให้ด้วย”
แม้จะงวยงงในการมาของฟ้า แต่สร้อยก็เริ่มสนใจในข้อเสนอขึ้นมา
“ค่าเหนื่อยอะไรวะ”
แช่มเหล่มองฟ้า รู้สึกไม่ไว้ใจเอาเลย
อ่านต่อหน้า 3
มงกุฎริษยา ตอนที่ 26 (ต่อ)
อีกฟาก ภายในห้องจัดเลี้ยงขนาดเล็กของโรงแรม มีป้ายชื่อ “งานแถลงข่าว Miss Perfect Thailand 2016” แปะอยู่พร้อมโลโก้ประจำกองประกวดเป็นฉากด้านหลังโต๊ะแถลงข่าว ทีมงานกำลังง่วนเตรียมการแถลงข่าวที่ใกล้เข้ามาทุกขณะ
ตรงทางเดินหน้าห้องนี้ ชัชชนม์เดินประคองดาวมาอย่างระมัดระวัง
“ไหวไหม ดาวน่าจะพักที่บ้านมากกว่านะ”
“ก็ฉันอยากมาเจอชมพู่นี่ แล้วหมอก็บอกว่าฉันเดินได้เป็นปกติแล้ว คุณไม่ต้องห่วงจนเวอร์ได้ไหม ลูกไม่ไหลหรอกน่า” ดาวมองค้อนขำๆ
“ผมไม่ได้ห่วงแค่ลูกนะ ผมห่วงคุณด้วย”
ดาวมองหน้าชัชชนม์ เห็นสายตาอันเต็มไปด้วยความห่วงใยของอีกฝ่ายก็ชักเขิน
“ปล่อยได้แล้ว”
“ก็บอกแล้วไง ว่าจะไม่ปล่อยให้ไปไหนแล้ว”
“ปวดฉี่ จะเข้าไปฉี่ด้วยกันไหมล่ะ”
“อ่ะๆ ผมรอนี่นะ”
ดาวเข้าห้องน้ำไป ในจังหวะที่เกรซเดินมาหาชัชชนม์พอดี
“คุณชัชคะ ไฟล์พรีเซนเทชั่น ประมวลภาพของชมพู่มีปัญหา คุณชัชมีไฟล์สำรองไหมคะ”
“มีครับ อยู่ในคอมพ์ผมเอง เดี๋ยวผมไปดูให้นะครับ”
เกรซพยักหน้ายิ้มให้แล้วเดินจากไป ดาวเดินออกมาจากห้องน้ำ
“เดี๋ยวผมไปเอาของในรถก่อน ดาวรอนี่นะ”
“ทำไมต้องรอนี่ละ เข้าไปรอในห้องแถลงข่าวไม่ได้เหรอ”
“ไม่เอา ไม่มีคนดูแล ในห้องจัดงานมีสายไฟเยอะแยะ เดี๋ยวสะดุดไปจะทำไง”
ดาวหมั่นไส้ “เวอร์กว่านี้มีอีกมั้ยเนี่ย”
พุฒิพัฒน์เดินออกมาจากห้องแถลงข่าว มาทางนี้พอดี ชัชชนม์เหลียวไปเห็นเข้า
“พุฒิมาที่หน่อย”
พุฒิพัฒน์เดินตรงเข้ามาหาสองคน
“ช่วยพาดาวไปนั่งในห้องหน่อย”
พุฒิพัฒน์ชะงัก เกรงใจน้องชาย ไม่กล้าจับเนื้อตัวดาวอย่างเก่า
ชัชชนม์เลยจับมือพุฒิพัฒน์ให้มาช่วยประคองดาวเอง พลางยิ้มให้พี่ชายเป็นเชิงบอกว่าให้สบายใจได้ เขาไม่คิดมาก
“เดี๋ยวจะรีบมานะ”
ชัชชนม์บอกดาวแล้ววิ่งออกไปทางด้านหน้าโรงแรม
“ไป เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชัชเขาเวอร์ไปงั้นเอง ดาวเดินได้ไม่มีปัญหาเลย”
“ให้ผมช่วยดีกว่า”
ดาวแกล้งสัพยอกว่า “อุ้มเลยไหมล่ะ”
พุฒิพัฒน์เล่นด้วย “เอางั้นเหรอ”
“เฮ้ย พูดเล่น”
ชมพู่เดินเข้ามาเห็นสองคนหยอกล้อกันอยู่ ก็ชะงักงัน ดวงเดือนกับเลม่อนเดินตามมาก็เห็นด้วย
“เรื่องคุณพุฒินี่ยังไงแล้วเนี่ย”
“ไม่มีอะไรนี่คะป้า ถ้าเสร็จงานนี้เมื่อไหร่ เราก็คงไม่ต้องมาเจอกันอีกแล้ว”
ชมพู่เดินเลี่ยงไป
พุฒิพัฒน์หันมาเห็นตอนที่ชมพู่เดินออกไปพอดี ถึงกับชะงัก
ฟ้าเดินเข้ามาในลอบบี้โรงแรม พร้อมกับสร้อยที่เข็นแช่มซึ่งหลับมาในรถเข็น
“น้าแช่มเป็นอะไรหรือเปล่าคะ เห็นหลับมาตั้งแต่ขึ้นรถแล้ว”
“น้าให้กินยานอนหลับไป จะได้ไม่ต้องมาส่งเสียงดังโวยวาย เดี๋ยวทำเสียแผนเราหมด”
ฟ้ายิ้มกริ่ม อยากให้แผนสำเร็จ
“น้าสร้อยซ้อมแผนของเราตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวฟ้าขอเข้าห้องน้ำแป๊บนึง”
ฟ้าเดินออกไปทางห้องน้ำ
“เรื่องอะไรจะยืนรอให้เมื่อย ไปเดินเที่ยวโรงแรม ส่องผู้ชายกรุงเทพฯ ดีกว่า”
สร้อยเข็นแช่มออกไป
สร้อยเข็นพาแช่มมาจอดหลบไว้ข้างเสา ส่วนตัวเองไปเดินเล่น
จังหวะนี้เองชัชชนม์รีบเร่งเดินกลับเข้ามาในโรงแรม โทรศัพท์คุยกับคิวไปด้วย
“เฮ้ยไอ้คิว ฉันส่งพรีเซนท์ไปให้แล้วนะ เปิดได้ไม่มีปัญหาใช่ไหม เออ โอเค”
ชัชชนม์เห็นสร้อยเดินผ่านไป ก็ให้คุ้นหน้า พึมพำกับตัวเอง
“นั่นแม่ชมพู่นี่นา มาทำอะไรที่นี่เนี่ย”
สร้อยหันไปสบตากับชัชชนม์ เบื้องแรกก็ไม่คิดอะไร จนมาคิดขึ้นได้
“ผัวนังพู่นี่ ชิบหายแล้ว”
สร้อยรีบเดินหนี แต่ถูกชัชชนม์มาขวางหน้า ไหว้ทักอย่างมีมารยาท
“สวัสดีครับ คุณแม่พู่ใช่ไหมครับ”
“แม่เลี้ยงจ้ะ”
“มาหาพู่เหรอครับ”
“จ้ะ”
“แล้วพู่รู้ไหมครับว่าคุณน้ามาที่นี่”
“เอ่อ...” สร้อยอึกอักคิดคำแก้ตัวไม่ทัน “เดี๋ยวคงรู้แหละ... มั้ง”
ชัชชนม์ดูออกว่าสร้อยดูร้อนรนท่าทีมีพิรุธ เลยจะจับตาดูสร้อยไว้
“งั้นเดี๋ยวผมพาไปพักที่ห้องรับรองก่อนนะครับ ตอนนี้ชมพู่แถลงข่าวอยู่ คงไม่สะดวกมาเจอ”
“เอ่อ...”
“ไปครับ เดี๋ยวผมพาไป”
ชัชชนม์เดินพาสร้อยไปทางห้องแถลงข่าว
อ่านต่อหน้า 4
มงกุฎริษยา ตอนที่ 26 (ต่อ)
บรรยากาศในงานแถลงข่าวเต็มไปด้วยความคึกคักวุ่นวาย สื่อมวลชนทุกสาขายืนนั่งรอกันอยู่มากมาย
จนกระทั่ง เกรซ กับ ชมพู่ เดินเข้ามาในห้อง สื่อมวลชนรุมถ่าย เกรซ กับ ชมพู่ เข้าไปนั่งที่โต๊ะแถลงข่าวบนเวทีเล็กๆ
“สวัสดีสื่อมวลชนทุกท่านค่ะ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณนะคะ ที่สนับสนุนเวที Miss Perfect Thailand มาอย่างดี สำหรับวันนี้ดิฉันก็มีข่าวดี มาแจ้งให้ทุกท่านทราบนะคะ ว่า ในอีกสองเดือนข้างหน้า ชมพูนุช Miss Perfect Thailand ในปีนี้ จะเป็นตัวแทนประเทศไทย ไปประกวด Miss Inter Perfect เวทีนางงามระดับโลกค่ะ”
สื่อถ่ายรูปชมพู่ทุกอิริยาบถ
ดาวนั่งอยู่ริมห้อง มองชมพู่ที่สวมมงกุฎงามสง่าอยู่บนเวที ลึกๆ ก็นึกสะท้อนที่เธอเกือบได้เป็นเจ้าของมงกุฎนั้นเช่นกัน แต่พอก้มลงมองท้องแล้วจับลูบท้องตัวเอง ดาวก็ยิ้มอยู่คนเดียว สักครู่พุฒิพัฒน์จึงเดินเข้ามานั่งข้างดาว
“ชัชล่ะ”
“ยังไม่กลับมาเลย ไปนานแล้วเนี่ย”
ดาวลุกขึ้น
“อ้าว จะไปไหนล่ะ”
“ไปดูชัชหน่อยดีกว่า”
“เป็นห่วงเหรอ”
“เปล่า กลัวหนีหายไปเหมือนคราวนั้น”
“ก็ถ้าดาวไม่ทำให้มันเสียใจ มันก็ไม่หนีหรอก”
ดาวมองเป็นเรื่องขำๆ “กวนทั้งพี่ทั้งน้องเลย”
“เดินไหวเหรอดาว”
“นี่ฉันท้องแค่ 3 เดือนนะ ไม่ได้เป็นง่อย”
ดาวเดินออกไป
ชัชชนม์พาสร้อยไปที่ห้องรับรอง ขณะเดินผ่านหน้าห้องน้ำ สร้อยนึกแผนขึ้นมาได้
“โอ้ยๆๆๆ”
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“อยู่ๆ ก็ปวดท้องน่ะจ้ะ ขอตัวก่อนนะ”
สร้อยแว่บเข้าห้องน้ำไปโดยไว
ชัชชนม์พูดไล่หลัง “งั้นผมรอข้างนอกนะครับ”
ฟ้าออกจากห้องน้ำ กำลังยืนล้างมืออยู่ เห็นสร้อยวิ่งทะเล่อทะล่าหน้าตาตื่นเข้ามาหา
“ซวยแล้ว”
“เป็นไรน้าสร้อย”
“ฉันเจอผัวอีพู่มัน”
“ใครคะ”
“จำชื่อไม่ได้หรอก อีพู่มันมีผัวตั้งหลายคน แต่ไอ้คนนี้น่ะ มันรอฉันอยู่หน้าห้องน้ำเนี่ย จะพาไปรอที่ห้องไรไม่รู้ มันต้องทำแผนเราเสียแน่ๆ เลย”
“ไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวฟ้าจะจัดการเอง”
ฟ้ายังคงสงสัยว่าผู้ชายคนนั้นคือใคร เตรียมจะไปจัดการ
ชัชชนม์ดักรอสร้อยที่หน้าห้องน้ำสักครู่ใหญ่ พอเห็นฟ้าออกมาแทนก็มีสีหน้าฉงนฉงาย ส่วนฟ้าตกใจมากที่เจอชัชชนม์อย่างคาดไม่ถึง รีบคุมสติยิ้มหวานทัก
“ชัช ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคุณไม่เจอกันนานเลยนะคะ”
“วันนี้ไม่มีคิวของฟ้านี่ มาทำอะไรที่นี่เหรอ” ชัชชนม์มองจ้องตาฟ้า
“ก็มา... ให้กำลังใจชมพู่ไง”
ชัชชนม์ตัดบท “ผมขอตัวก่อนนะ”
“คุยกับฟ้าหน่อยไม่ได้เลยเหรอคะ”
“ผมมีธุระ”
“ถ้าฟ้าเป็นดาว คุณก็คงไม่เดินหนีฟ้าแบบนี้” ฟ้าตัดพ้อ
“ฟ้า” ชัชชนม์เอือมระอา
“ดาวมันมีดีอะไร ทำไมคุณถึงรักมัน”
“แล้วดาวเขาผิดอะไร ทำไมคุณต้องเกลียดเขา แกล้งเขาขนาดนั้น”
“ชัชอย่าเชื่อมันนะ ดาวมันโกหก ฟ้าไม่เคยทำอะไรดาวเลยนะ”
ขณะที่สองคนโต้เถียงกันอยู่นั้น สร้อยค่อยๆ ย่องออกมาจากห้องน้ำ เร้นตัวไปเงียบๆ
“พอเถอะฟ้า ถือซะว่าเรื่องมันแล้วไปแล้ว แค่อย่าจองเวรกันอีกก็พอ”
ชัชชนม์หันตัวจะเดินหนี แต่เห็นสร้อยเดินไปพอดี
“น้าสร้อย”
ฟ้ารีบแก้สถานการณ์ คว้าคอชัชชนม์โน้มหน้ามาจูบ ชัชชนม์ตกใจรีบผลักฟ้าออก
บังเอิญว่าดาวเดินมาที่ทางเดินพอดี
ชัชชนม์ผลักฟ้าออก มองไปก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นว่าดาวยืนอึ้ง มองทั้งคู่อยู่
“ดาว”
ฟ้ายิ้มเย้ยไปให้ดาวด้วยความสะใจ
อ่านต่อตอนที่ 27
