เมียเถื่อน ตอนที่ 29
ที่บ้านของบดินทร์ เมี่ยงกับสาลี่กำลังช่วยกันดูแลป้อนข้าว ป้อนยาบัญชาอยู่ บดินทร์เข้ามาในบ้านกับพลอยใส บดินทร์แปลกใจที่เห็นเมี่ยงกับสาลี่ดูแลบัญชาแทนฟ้าสาง
"คุณนม พี่เมี่ยง...แล้วคุณฟ้าไปไหนล่ะครับ หรือว่าไม่สบาย"
"อ๋อ คุณฟ้าบอกว่าจะไปตรวจท้องที่โรงพยาบาลน่ะค่ะ" สาลี่บอก
"คุณฟ้าแยกกับพวกเราที่ตลาด ป่านนี้ยังไม่กลับเลย ไม่รู้มีปัญหาอะไรรึเปล่"
บดินทร์กับพลอยใสมองหน้ากันอย่างแปลกใจ
"แปลกจัง พี่ฟ้าเพิ่งไปตรวจครรภ์มาไม่นานนี้ไม่ใช่เหรอคะ ทำไมถึงกำหนดตรวจอีกทีเร็วจัง" พลอยใสว่า
"นั่นสิคะ เมี่ยงก็แปลกใจเหมือนกัน ยิ่งพอเห็นคุณฟ้าเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปด้วย ก็ยิ่งงงหนักเลย"
"คุณฟ้าเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปด้วยงั้นเหรอ"
บดินทร์กับพลอยใสมองหน้ากันอย่างระแวงสงสัย เรื่องนี้ชักจะมีกลิ่นไม่ค่อยดีซะแล้ว
เขตเดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเองอย่างเร็ว พลางคุยโทรศัพท์ไปด้วย ท่าทางร้อนใจ
"พี่อยู่ในห้องแล้ว"
เขตกระชากประตูตู้เสื้อผ้าให้เปิดออก ในตู้เสื้อผ้าว่างโล่ง เสื้อผ้าของฟ้าสางหายไปหมด เขตยืนอึ้ง
"ว่ายังไงครับพี่เขต" บดินทร์ถาม
เขตอึ้ง
"ฟ้าไปแล้ว"
"จริงเหรอครับพี่เขต...พี่เขต พี่เขต"
เขตช็อกอึ้ง ปล่อยมือทิ้งโทรศัพท์ลงกับพื้นเหมือนไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว เสียงของบดินทร์เรียกเขตดังแว่วๆ ออกมาจากโทรศัพท์ แต่เขตไม่รับรู้ เขตเดินงงๆ ไปรอบห้อง มองไปเห็นจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง เขาเอื้อมมือสั่นเทาไปหยิบจดหมายฉบับนั้นขึ้นมาแล้วค่อยๆ แกะซองออกอ่าน
ฟ้าสางพร้อมกระเป๋าเดินทาง รอต่อศักดิ์อยู่ที่ศาลาริมถนน ต่อศักดิ์แล่นเข้ามาจอด ต่อศักดิ์พร้อมช่วยฟ้าสางหิ้วกระเป๋าไปใส่ท้ายรถ
ความในจดหมายว่า
"คุณเขตคะ กว่าที่คุณจะได้เห็นจดหมายฉบับนี้ ดิฉันคงไปแล้ว ดิฉันขอโทษที่ไม่สามารถอยู่ที่นี่กับคุณได้อีกต่อไป ส่วนเรื่องหนี้สินทั้งหมด ดิฉันจะหามาใช้คืนให้คุณจนครบ ขอให้คุณกับพี่เมและลูก...อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนะคะ...ฟ้าสาง"
ต่อศักดิ์มองหน้าฟ้าสางพร้อมถาม
"ไปกันหรือยังครับ ฟ้า"
ฟ้าสางพยักหน้า หันหลังให้อดีต แล้วก้าวขึ้นรถต่อศักดิ์ที่แล่นจากไปจนลับสายตา
วันใหม่ที่กรุงเทพฯ ภายในโรงพยาบาลที่ปรีดารักษาตัวอยู่ ฟ้าสางยกมือไหว้ขอบคุณพยาบาลที่ดูแลปรีดาเป็นอย่างดีมาตลอด
"ฟ้าขอบคุณที่พี่ดูแลพ่ออย่างดีมาตลอดนะคะ"
พยาบาลที่ดูแลปรีดายิ้มรับไหว้ พร้อมบอกด้วยไมตรี
"ถ้าโรงพยาบาลใหม่ไม่สะดวกยังไง ย้ายกลับมาได้นะคะ"
"ขอบคุณอีกครั้งค่ะ"
ต่อศักดิ์เดินเข้ามาบอกฟ้าสาง
"อาปรีดาพร้อมอยู่ที่รถแล้วครับ ฟ้า"
ฟ้าสางพยักหน้าแล้วเดินออกไปกับต่อศักดิ์
ด้านนอกโรงพยาบาล เขตขับรถเข้ามาจอดในลานจอดรถ เขตคุยกับพยาบาลอีกคนแล้วหน้าเศร้าเมื่อรู้ว่าฟ้าสางย้ายปรีดาไปแล้ว
"พลาดกันแป๊บเดียวเองนะคะ"
"แล้วคนไข้ย้ายไปที่ไหนครับ"
"พอดีดิฉันไม่ได้ดูแลเคสนี้ ขอโทษด้วยนะคะ"
พยาบาลเดินจากไป เขตเศร้า มืดแปดด้านไม่รู้จะไปตามหาฟ้าสางที่ไหนต่อดี
ในห้องเช่าเล็กๆ ที่ฟ้าสางมาเช่าไว้ มีของใช้แค่พออยู่ได้ ต่อศักดิ์มองรอบๆ ห้องเล็กแคบแล้วก็เสนอขึ้น
"ที่นี่แคบไปนิด ฟ้าน่าจะยอมไปอยู่คอนโดผมนะครับ ซื้อไว้ไม่มีคนอยู่ จะได้สะดวกสบายกว่านี้"
"ฟ้าอยู่ได้ค่ะ แต่ฟ้ามีเรื่องจะรบกวนต่อ"
อ่านต่อหน้า 2
เมียเถื่อน ตอนที่ 29 (ต่อ)
ในสำนักงานทนายความแห่งหนึ่ง ฟ้าสางนั่งคุยกับทนายหญิงที่รับดูแลเรื่องให้ ต่อศักดิ์อยู่ด้วย
"เอกสารขอเป็นผู้จัดการมรดกของคุณปรีดาเรียบร้อยแล้วนะคะ คุณฟ้าสาง"
"ถ้าอย่างนั้นดิฉันก็มีสิทธิ์ในบ้านของพ่อแล้วใช่มั้ยคะ"
"ใช่ค่ะ คุณปรีดาเป็นบุคคลไร้ความสามารถ คุณฟ้าสางเป็นทายาทคนเดียว ก็ถือว่าเป็นผู้รับมรดกของคุณปรีดาโดยชอบธรรมอยู่แล้ว"
"ถ้าอย่างนั้น ดิฉันขอทำเรื่องโอนบ้านหลังนี้เพื่อใช้หนี้เจ้าหนี้ได้มั้ยคะ"
ต่อศักดิ์เพิ่งรู้จุดประสงค์ของฟ้าสางที่ให้หาสำนักงานทนายความให้ก็สงสัยและเป็นห่วง
"ฟ้าจะใช้หนี้ใครครับ เท่าไหร่"
"ฟ้าก็ไม่ทราบตัวเลขแน่ชัด น้าราตรีไม่เคยส่งต้นไม่เคยส่งดอกเบี้ย แต่ราคาบ้านพร้อมที่ดินตอนนี้ก็น่าจะพอเพียงใช้หนี้ ถ้าไม่พอแล้วเจ้าหนี้เค้าจะเรียกร้องเพิ่ม ค่อยว่ากันอีกทีค่ะ"
"งั้นคุณฟ้าสางจะให้ดำเนินการอย่างไรคะ"
ฟ้าสางแววตาเด็ดเดี่ยวตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะตัดขาดการติดต่อจากเขตทุกทาง
"คุณทนายแจ้งเจ้าหนี้ไปเลยว่า ดิฉันขอเอาบ้านพร้อมที่ดินหลังนี้ชดใช้หนี้สินทั้งหมด เพื่อจะได้ฉีกสัญญาหนี้ จบสิ้นกันไปค่ะ"
ต่อมา เขตได้รับเอกสารจากสำนักงานทนายความ เมื่ออ่านแล้วถึงกับผงะ พึมพำกับตัวเอง
"ฟ้าสาง ทำไมต้องทำอย่างนี้"
สาลี่กับเมี่ยงมองหน้าเขตอยากรู้ เพราะได้ยินชื่อฟ้าสาง
"จดหมายของคุณฟ้าสางเหรอคะ" สาลี่ถาม
"คุณฟ้าอยู่ที่ไหน สบายดีมั้ย เธอจะกลับบ้านเมื่อไหร่คะ"
เขตได้ยินคำถามเป็นชุดจากสาลี่และเมี่ยงก็ยิ่งเศร้า
"เค้าคงไม่กลับมาที่นี่อีกแล้วล่ะครับ เอกสารพวกนี้มาจากสำนักงานทนายความ"
บดินทร์เดินเข้ามาได้ยินคำว่าสำนักงานทนายความพอดีรีบเข้าไปถาม
"สำนักงานทนายความ มีอะไรเหรอครับ พี่เขต"
"ฟ้าสางให้ทนายความทำเรื่องยกบ้านพร้อมที่ดินของพ่อใช้หนี้พี่ทั้งหมด"
บดินทร์อึ้งไป เขตเอามือถือมาต่อเบอร์สำนักงานทนายความ
"ผมได้รับเอกสารแล้วอยากจะเจรจากับลูกความของคุณครับ ครับ ขอบคุณครับ"
เขตวางสาย
"ว่าไงครับ พี่เขต"
"ฟ้าสางให้ติดต่อทุกอย่างผ่านทนายทั้งหมด"
ทุกคนได้ยินอย่างนั้นก็หน้าเสีย เพราะหมายความว่าฟ้าสางต้องการตัดขาดจากเขตนั่นเอง
"คุณฟ้าทำเหมือนไม่อยากเจอคุณเขตอีกงั้นแหละ แล้วเรื่องลูก..." เมี่ยงว่า
เขตได้ยินเมี่ยงถามซื่อๆ ก็ยิ่งเศร้าเงียบขรึม สาลี่เลยต้องรีบปราม
"เมี่ยง เรื่องบางเรื่อง ไม่พูดบ้างก็ดีนะ"
ผ่านไปหลายวัน เขตทำแต่งานเพื่อจะลืมฟ้าสาง หน้าตาหมองคล้ำ ไม่สนใจเสื้อผ้าปล่อยให้ยับยู่ยี่ เพราะนอนในสำนักงาน
บดินทร์เดินยิ้มหน้าบานเข้ามาที่ได้ลูกค้าใหม่รีบรายงานเขต
"เราได้ลูกค้าใหม่จากต่างประเทศมาอีกรายแล้วครับ พี่เขต ตอนนี้ออเดอร์เราเต็มไปจนถึงปลายปีหน้าเลยครับ"
เขตหันมาตอบบดินทร์ขรึมๆ
"นายเก่งมาก"
"ผมว่าตั้งแต่ไม่มีเสี่ยซ้ง นายจอม สองแม่ลูกราตรีกับเมษา โรงเลื่อยของเรามีแต่รุ่งเรืองนะครับ"
เขตคิดตามที่บดินทร์พูด แล้วเผลอเผยความในใจออกมาดังๆ
"จริงๆ ถ้ามีฟ้าสางด้วย อาจจะดีกว่านี้"
บดินทร์มองเขตเต็มตาเป็นห่วง
"นี่พี่เขตไม่กลับบ้านเลยเหรอครับ"
พลอยใสขัดจังหวะเอาการ์ดเชิญแต่งงานมาชวนบดินทร์ไปแจกการ์ด
"พลอยแวะไปรับการ์ดแต่งงานมาแล้วนะคะ ดิน เราคงต้องเริ่มทยอยแจก..."
บดินทร์มองหน้าพลอยใสให้หยุดพูด เขตนั่งเศร้าเมื่อเห็นและได้ยินว่าพลอยใสกับบดินทร์จะแต่งงานกัน ขณะที่ฟ้าสางตัดขาดจากตัวเอง
พลอยใสรีบเข้าไปกระซิบกระซาบกับบดินทร์
"พลอยขอโทษค่ะ ดิน"
เขตนั่งซึมอยู่บนโต๊ะอาหารเย็น ไม่สนใจอาหารมากมายที่สาลี่กับเมี่ยงทำมาให้
"คุณเขตของนม อาหารไม่ถูกปากเหรอคะ"
"มีแต่เมนูที่คุณเขตเคยชอบทั้งนั้น เนี่ยเมี่ยงลอกคุณฟ้ามาเลยนะคะ"
เขตได้ยินชื่อฟ้าสางก็เงยหน้ามองเมี่ยง แต่ไม่ยอมแตะต้องอาหาร
"ขอบใจ"
สาลี่กับเมี่ยงรู้ดีว่าเขตเป็นไข้ใจ คิดถึงฟ้าสาง เลยพยายามปลอบ
"นมก็คิดถึงคุณฟ้า ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นไงบ้าง"
เขตยังฟอร์มไม่อยากยอมรับเลยพูดกลบเกลื่อน
"คุณนมจะไปคิดถึงคนที่เค้าไม่เคยคิดถึงเราทำไมครับ"
เขตพูดจบก็เดินเลี่ยงออกไป เมี่ยงหันมามองหน้าสาลี่แล้วพูดขึ้น
"ผู้ชายปากแข็งเนี่ย น่าจะปล่อยให้เฉาไปเลยดีมั้ย น้าสาลี่"
เขตเดินออกมายืนซึม แล้วหยิบสร้อยพร้อมจี้รูปหัวใจของฟ้าสางที่พกติดตัวไว้ออกมาดู เขตรู้สึกผิดที่หูเบา เชื่อคนง่าย ไม่เคยเชื่อใจฟ้าสางเลย
"ผมผิดเองที่หูเบา ไม่เคยเชื่อใจคุณเลย ฟ้าสาง"
สาลี่กับเมี่ยงเดินตามมาแอบดู เห็นอาการของเขตแล้วก็เปลี่ยนใจเป็นสงสาร
"คุณเขตน่าสงสารขนาดนี้ อย่าไปซ้ำเติมเธอเลย อีกอย่างคุณฟ้าก็ท้องอยู่ เราน่าจะช่วยคุณเขตมากกว่านะ เมี่ยง"
"จะช่วยไง เห็นคุณฟ้าแสนดีอ่อนหวานอย่างนั้น บทจะใจเด็ด เมี่ยงซูฮกเลย"
อ่านต่อหน้า 3
เมียเถื่อน ตอนที่ 29 (ต่อ)
คืนเดียวกัน ฟ้าสางนั่งซึมคิดถึงเขตพร้อมกับเอามือลูบท้องตัวเอง
"ลูกจ๋า ในเมื่อพ่อไม่ยอมรับเรา เราก็จะอยู่กันสองคนแม่ลูก แม่สัญญาว่าจะดูแลหนูให้ดีที่สุด"
ต่อศักดิ์หิ้วถุงอาหารและของใช้หลายอย่างเข้ามาหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"ฟ้าครับ ผมซื้อของกินของใช้มาเยอะเลย ดูสิครับว่าขาดเหลืออะไรหรือเปล่า จะไปเลือกซื้อเองก็บอกนะครับ ผมจะพาไป..."
ฟ้าสางเห็นว่าต่อศักดิ์ซื้อของมามากมายก็เกรงใจ
"ต่อ ทีหลังอย่าซื้ออะไรมาให้ฟ้าอีกนะคะ ฟ้าซื้อเองได้ แค่นี้ต่อก็เดือดร้อนเพราะฟ้ามากมายแล้ว"
ต่อศักดิ์มองจ้องตาฟ้าสางเพื่อบอกความรู้สึกในใจ
"ฟ้า อย่าพูดอย่างนี้ เพื่อฟ้าแล้ว ต่อทำได้ ให้ได้ทุกอย่างนะครับ"
ฟ้าสางเลยตัดสินใจว่าจะไม่พึ่งพาต่อศักดิ์มากกว่านี้
"ฟ้าจะทำขนมขาย จะได้มีรายได้"
"เดี๋ยวต่อช่วยซื้อ"
"ไม่นะต่อ ถ้าต่อยังเห็นฟ้าเป็นเพื่อน อย่าทำอย่างนั้น ไม่งั้นฟ้าจะ..."
ต่อศักดิ์เห็นท่าทีเด็ดเดี่ยวของฟ้าสาง กลัวหนีหน้าไปอีกเลยรีบบอก
"โอเค.ๆ ฟ้าอย่าหายตัวไปอีกนะครับ"
บดินทร์คุยกับพลอยใสเรื่องของเขตกับฟ้าสาง
"ผมเห็นพี่เขตตอนนี้แล้ว ผมไม่สบายใจเลย"
"พลอยก็เหมือนกันค่ะ"
"อีกไม่กี่วันก็ถึงงานแต่งงานของเราสองคนแล้ว ถ้าพี่เขตกับคุณฟ้าได้ปรับความเข้าใจกัน พลอยว่าดีมั้ยครับ"
"ดีที่สุดเลยค่ะ พลอยอยากให้พี่ฟ้าพี่เขตแต่งงานพร้อมคู่เราด้วยซ้ำไปค่ะ"
วันใหม่ บดินทร์กับพลอยใสจึงยืนยันกับเขต
"คุณฟ้าตั้งท้องลูกของพี่เขตตั้งแต่กลับจากกระท่อมแล้วครับ"
"ใช่ค่ะ ตอนพี่เขตป่วย พี่ฟ้าก็เฝ้าพี่เขตไม่เคยห่าง...แต่น้าราตรีกับเมษาก็คอยสร้างเรื่องให้พี่เขตเข้าใจพี่ฟ้าผิด...ดึงเรื่องนายจอมมายุยง เอ่อ พลอยเองก็หูเบาเชื่อสองคนนั่นหลายครั้งเลยนะคะ"
บดินทร์รีบโอบไหล่พลอยใสไว้รักใคร่พร้อมพูดแหย่เย้า
"เพราะรักผมหวงผม เลยพาลหึงคุณฟ้าใช่มั้ยครับ"
"พี่ฟ้าทั้งสวยทั้งแสนดีต่างหาก เป็นใคร ก็ต้องหวั่นไหวแหละค่ะ"
สาลี่กับเมี่ยงได้ยินเรื่องนี้รีบพากันเข้ามาสนับสนุน
"นมเองก็เห็นคุณฟ้ามีอาการแพ้ท้องตั้งแต่กลับจากกระท่อมแล้วนะคะ แต่เธอใจแข็งมาก ไม่ยอมรับ..."
เมี่ยงสนับสนุน
"คุณฟ้าแพ้ท้องหนักแทบทุกวัน แต่ก็ทำงานไม่บ่น อดทนสุดๆ เมี่ยงนับถือจริงๆ"
เขตรับฟังสิ่งที่บดินทร์กับพลอยใสบอก สาลี่กับเมี่ยงต่างยืนยันก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองนั้นหูเบา โง่งมมากมาย
"ผมมันโง่ ผมมันหูเบาครับ มีเพชรแท้อยู่ในมือ กลับมองไม่เห็น ถ้าผมตามหาฟ้ากับลูกไม่เจอ ผมจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย"
เขตสรุปอย่างเศร้าสุดๆ
ภายในบริษัทโมเดลลิ่งของจ๊ะเอ๋
"ใช่ค่ะ น้องฟ้าเคยทำงานพิเศษกับจ๊ะเอ๋ แต่นั่นก็นานมากแล้วนะคะ"
"แล้วคุณจ๊ะเอ๋ มีที่ติดต่อของฟ้าบ้างมั้ยครับ"
"ก็มีแต่เบอร์มือถือ แต่โทร.ไปก็ไม่เปิด น่าจะยกเลิกไปแล้วมั้งคะ"
เขตพยักหน้าเศร้าๆ ไม่รู้จะไปตามฟ้าสางที่ไหน
"ขอบคุณครับ"
เขตเศร้ากำลังจะลุกเดินกลับออกไป... จ๊ะเอ๋นึกได้ว่า ฟ้าสางเคยทำงานพิเศษที่โรงภาพยนตร์เลยรีบบอกเขต
"นึกออกแล้ว ตอนนั้นน้องฟ้าเคยทำงานเป็นพนักงานขายตั๋วภาพยนตร์ด้วยค่ะ"
เขตยิ้มที่จะได้เบาะแสเพิ่มไปสืบหาต่อ
"คุณจ๊ะเอ๋มีที่อยู่ใช่มั้ยครับ"
จ๊ะเอ๋ยิ้มหวานพยักหน้า
"เคยเจอหัวหน้าของน้องฟ้าด้วย ชื่อ พี่น้อยค่ะ"
เขตยิ้มดีใจมากมาย มีหวังจะได้พบฟ้าสาง
"ขอบคุณมากครับ"
อ่านต่อหน้า 4
เมียเถื่อน ตอนที่ 29 (ต่อ)
เขตคุยมือถือขณะที่ขับรถมาจอดที่หน้าสำนักงานทนายความ
"พี่น้อยลาออกไปต่างประเทศเมื่อเดือนที่แล้ว ส่วนที่ติดต่อของฟ้าที่โรงหนังก็เป็นเบอร์มือถือเดียวกับคุณจ๊ะเอ๋ครับ"
เขตวางสาย จอดรถ แล้วลงจากรถ เดินเข้าไปด้านในสำนักงานทนายความ ภายในห้องทำงานทนายความหญิงที่ฟ้าสางมาให้ทำเรื่องให้
"คุณเขตคือเจ้าหนี้ตามสัญญาที่คุณฟ้าสางต้องการชดใช้หนี้ใช่มั้ยคะ"
"ใช่ครับ แต่หนี้ตามสัญญาน้อยกว่ามูลค่าบ้านพร้อมที่ดินที่ฟ้าสางโอนใช้หนี้ผม ผมเลยรับบ้านพร้อมที่ดินหลังนี้ไม่ได้ ผมต้องการพบฟ้าสาง เพื่อเจรจาครับ"
"คุณเขตจะเจรจาอะไรล่ะคะ บอกผ่านดิฉันในฐานะทนายความได้ทุกเรื่องค่ะ"
"แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวครับ"
"ถึงจะส่วนตัว ก็ฝากบอกได้ค่ะ"
เขตมองหน้าทนายหญิงที่ยังไงก็ยืนกราน รู้ว่าฟ้าสางคงไม่ยอมให้พบแน่ๆ
ในเวลากลางคืน เขตบอกกับบดินทร์โดยไม่อายใคร
"พี่รักฟ้าสาง แต่ความรักของพี่คงไม่พอเพียงจะให้เค้าให้อภัยความโง่ความเลวของพี่ได้...พี่ทำกับเค้าไว้มากมายเกินไป"
"ผมว่าพี่เขตต้องหาคุณฟ้าให้พบ แล้วบอกความรู้สึกที่แท้จริงกับเธอด้วยตัวเองดีกว่าครับ"
"ใช่ค่ะ ยังไงพี่ฟ้าก็น่าจะเลือกให้ลูกมีพ่อแม่ครบนะคะ พี่เขต"
สาลี่กับเมี่ยงพากันเข้ามาให้กำลังใจเขตอีกคน
"อย่าเพิ่งถอดใจนะคะ คุณเขต เมี่ยงเชียร์คุณเขต"
"นมก็รอจะเลี้ยงลูกของคุณเขตกับคุณฟ้าอยู่นะคะ"
เขตเลยมีกำลังใจมีแรงฮึดจะติดตามหาฟ้าสาง
"ผมขอบคุณทุกคนมากครับ ผมจะไม่ยอมแพ้ครับ ไม่ว่าผมจะตามหาฟ้าสางกับลูกเจอหรือไม่ ผมก็จะไม่เลิกรักฟ้าสางครับ"
ทุกคนเลยพากันยิ้มเป็นกำลังใจให้เขตตามหาฟ้าสางให้พบ
คืนเดียวกัน ตวงพร พี่สาวของต่อศักดิ์ เป็นเจ้าของร้านอาหารไทยตักขนมที่น้องชายเอามาชิม ในจำนวนขนมหลายอย่าง มีบุหลันดั้นเมฆด้วย
"ต่อไปซื้อขนมพวกนี้มาจากไหน อร่อยดีนะจ๊ะ ... บุหลันดั้นเมฆ พี่ไม่เห็นขนมนี้นานแล้ว คนทำต้องเป็นคุณยายหรือคุณป้าแน่ๆ ใช่มั้ย"
ต่อศักดิ์ยิ้มก่อนจะบอกพี่สาวอย่างภาคภูมิใจมากมาย
"พี่ตวงทายผิดครับ คนทำยังเป็นสาวแล้วก็สวยมากด้วย"
"แฟนเธอเหรอ นายต่อ"
ต่อศักดิ์หน้าบานอยากจะให้ฟ้าสางเป็นแฟนตัวเองจริงๆ
"ผมอะอยากเป็นแฟนกับเค้า แต่เค้ายังไม่ยอมรับผมสักที เลยขอเป็นแค่เพื่อนที่ดีไปก่อนครับ"
"ตกลงจะบอกได้ยังว่าใครทำ"
"บอกแน่นอนครับ แต่พี่ตวงต้องสัญญาก่อนว่า จะเอาขนมพวกนี้ไปช่วยขายที่ร้านตวงพรของพี่""ตกลง...พี่อยากเพิ่มเมนูของหวานแปลกๆ มานานแล้ว"
"ฟ้าสางไงครับ"
ตวงพรจำฟ้าสางได้ทันที ยิ้มออกมา
"คิดว่าใคร ฟ้าสางเพื่อนต่อที่สวยๆ แล้วก็กตัญญูมากๆ ใช่มั้ย อย่างนี้พี่เต็มใจช่วยแล้วก็เชียร์ให้เป็นแฟนเธอนะจ้ะ"
ต่อศักดิ์เข้าไปกอดพี่สาวไว้ ดีใจที่ไฟเขียวเรื่องฟ้าสาง
"ขอบคุณครับ พี่ตวง ถ้าฟ้าสางยอมเป็นแฟนกับผม ผมจะมากวนให้พี่ตวงเป็นผู้ใหญ่ไปสู่ขอนะครับ"
วันใหม่ ฟ้าสางมาเยี่ยมปรีดาที่โรงพยาบาลแห่งใหม่ ปรีดาลืมตามองฟ้าสางอย่างสดใส เพราะได้ลูกสาวมาอยู่ใกล้
"พ่อจ๋า ตอนนี้ฟ้าทำขนมส่งร้านอาหารขาย ฟ้ามีรายได้แล้ว พ่อดีใจกับฟ้านะคะ"
ปรีดาพยายามพยักหน้า แววตายิ้มเป็นกำลังใจให้ลูกสาว
ฟ้าสางก้มลงมองท้องตัวเอง พร้อมกับมองหน้าพ่อแล้วบอกเรื่องลูก
"พ่อกำลังจะได้เป็นคุณตา ฟ้าจะเลี้ยงลูก ดูแลพ่อเองนะคะ"
ปรีดารับรู้เรื่องหลานก็สงสารฟ้าสางน้ำตาเลยไหลออกมาพร้อมมือที่จับฟ้าสางอยู่ขยับได้
"พ่อจ๋าอย่าร้องไห้ ... พ่อ พ่อขยับมือได้แล้วเหรอคะ"
ปรีดาไม่ใช่แค่ขยับมือได้ แต่เปล่งเสียงเรียกชื่อฟ้าสางได้ แม้จะยากเย็นแหบพร่าแต่ก็พยายามจนได้
"ฟ้า...ลูกพ่อ"
ฟ้าสางดีใจมาก รีบกดปุ่มตามหมอเพื่อรายงานอาการ
ฟ้าสางคุยกับหมอสัญญา ยิ้มแย้มดีใจ
"ผมดีใจด้วย คนไข้มีอาการตอบสนองดีขึ้น ถ้าญาติจะพาคนไข้ไปรักษาตัวที่บ้านเพื่อให้ได้ใกล้ชิดได้ดูแล ก็จะเป็นประโยชน์กับอาการของคนไข้นะครับ ไม่ทราบสะดวกหรือเปล่าครับ"
ฟ้าสางตัดสินใจจะรับพ่อไปดูแลที่บ้าน อยากให้พ่อหายไวๆ
"ถ้าดีกับพ่อ ฟ้าสะดวกค่ะ หมอ"
อ่านต่อตอนที่ 30
