เพลงรักผาปืนแตก ตอนที่ 20
เชนบิดไอ้เสือคำรามเข้ามาแล้วจอดเอี๊ยด เพลิงกับยอดและวัลภารีบออกมาจากที่ซ่อนหลังพุ่มไม้
“ฉันแยกพวกมันได้แล้ว ไอ้ทอมกำลังมาทางนี้”
เพลิงพยักหน้า “งั้นเดี๋ยวพี่กับไอ้ยอดจัดการเอง”
ส่วนวัลภารีบกระโดดซ้อนท้ายเชนที่บิดคันเร่งออกไป เพลิงกับยอดมองตามแล้วหันมายิ้ม
“ได้เวลาเสียเหงื่อเพื่อผาปืนแตกแล้วเว้ย”
ทอมกับลูกน้องขับรถจี๊ปเข้ามาไล่ล่าเชน แต่ระหว่างทางรถจี๊ปโดนตะปูเรือใบเสียหลักจอดข้างทาง
ไอ้ทอมรีบชักปืนออกมา แต่ไม่ทันการณ์ เพราะเพลิงกับยอด โผล่ออกมาจากข้างทาง ยิงลูกน้องฟ้าลั่นร่วงไปหลายคน ไอ้ทอมจ้องเขม็งไปที่เพลิงแล้วชี้หน้าท้าทายก่อนจะแยกออกไปอีกทาง
เพลิงไล่ตามไอ้ทอมไป ส่วนยอดอยู่รับมือกับลูกน้องพวกมัน 2 คนที่เหลือ ยอดยิ้มกวน แล้วควงขวานอาวุธคู่กายอย่างคล่องแคล่ว
ไอ้ทอมวิ่งเข้ามา แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเจอเพลิงเข้ามายืนขวาง มันรีบชักปืนออกมาแล้วยิงใส่ เพลิงกระโจนหลบ แล้ววิ่งหนีไปทางที่มีต้นไม้ที่ขึ้นหนาแน่น ไอ้ทอมไล่ยิงไม่ยั้ง แต่ไม่โดน มันยิงจนกระสุนหมด แล้วรีบเติมกระสุนใส่เพิ่ม เพลิงรีบปรี่ออกมาปัดปืนในมือมันกระเด็น
เพลิงตั้งท่าเชิงมวยแล้วพยักหน้าใส่ ไอ้ทอมตั้งท่าเชิงมวยเข้าจู่โจมทันที
พวกชาวบ้านที่ขายของอยู่สองข้างทางเริ่มจับกลุ่มคุยกันเรื่องที่เชนกับวัลภา คือจอมโจรไอ้เสือและนางสิงห์
“งั้นก็หมายความว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา ไอ้เชนกับวัลภาก็พยายามต่อสู้เพื่อพวกเรามาตลอดน่ะสิวะ ไอ้สำรวย”
สำรวยพยักหน้า
“ก็เออสิวะ ไอ้เชนพยายามต่อสู้กับอิทธิพลชั่วของพวกมันมาตลอด เหลือก็แต่พวกเรานี่ แหละที่มัวแต่ มายืนรอให้มันพลีชีพเพื่อพวกเราทุกวันนี้พวกเราก็เห็นกันจะๆ โดนกับตัวเต็มๆ เพราะดันไปหลงโง่ เชื่อที่พวกมันชี้ นำว่าจะทำให้ชีวิตเราดีขึ้น ทั้งๆที่สันดานโจรมันก็ทำเพื่อให้ตัวเองกินอิ่มก่อน แล้วค่อยโยนเศษกระดูกมาให้เราแทะ”
พวกชาวบ้านที่คล้อยตามคำพูดของสำรวยพยักหน้าเห็นด้วย ระหว่างนั้นเสียงปืนดังขึ้น สำรวยโดน ยิงที่แขนจน ได้เลือดแล้วล้มลง พวกชาวบ้านพากันตกใจร้องเสียงหลง
กำนันปราบที่เป็นคนยิงโดนสำรวยกับพรรคพวกหลายคนกรูกันเข้ามา
“ถ้าคำพูดของไอ้สำรวยมันทำให้พวกเอ็งเชื่อแล้วคิดจะต่อต้านข้าเหมือนอย่างไอ้เชนกับไอ้เพลิงล่ะก็ ข้าจะถือว่าพวกเอ็งเลือกอนาคตตัวเองแล้ว”
“พวกเราอย่าไปยอมมันอีกต่อไป ข้าคนนึงที่ยอมตายแต่ไม่ยอมถูกกดขี่” สำรวยก้าวออกมา ประจัญ หน้าอย่างพร้อมยอมตาย “อย่างน้อยไอ้เชนกับพวกมันจะได้รู้ว่า พวกมันไม่ได้สู้แค่เพียงลำพัง”
ชาวบ้านผู้ชายที่รู้สึกเหมือนกันก้าวออกมายืนคู่กับสำรวยขวางทางปืนกำนันปราบ
“ไอ้พวกหัวหมอ อยากตายอย่างมีเกียรติ แต่สุดท้ายก็ได้ตายอย่างคนโง่แทน”
กำนันปราบกับลูกน้อง ยกปืนเตรียมจะยิงทิ้งพวกชาวบ้านที่เริ่มแข็งข้อ ทันใดนั้นเสียงก็ระเบิดดัง เข้ามา พวกกำนันปราบตกใจ พอหันขวับไป ก็เห็นเชนกับวัลภาโผล่เข้ามา
วัลภาที่เป็นคนปาระเบิด ประกาศเสียงดัง
“พี่น้องผาปืนแตกจ้ะ นางสิงห์มาแล้วจ้า หาที่ปลอดภัยหลบกันให้ดีนะจ๊ะ”
จากนั้นก็ปาระเบิดใส่อีกลูก กำนันปราบกับพวกกระโจนหาที่หลบแทบไม่ทัน ส่วนพวกชาวบ้านพร้อม สำรวยได้โอกาสวิ่งหนีกันกระเจิดกระเจิง
กำนันปราบลุกขึ้นมากราดยิงใส่ เชนกับวัลภาก้มตัวหลบ แล้วรีบวิ่งแยกกันไปคนละทาง
กำนันปราบสั่งไปสั่งการ
“พวกเอ็งไปกับข้า ส่วนพวกเอ็งที่เหลือไปล่าตัววัลภามา ถ้ามีพวกชาวบ้านช่วยพวกมัน ใครที่ต่อต้าน ต้องไปทำงานแลกชีวิตจนกว่าจะกลายเป็นผีเฝ้าเหมืองทองคำของข้า”
เนื้อทองรีบเข้ามาร้องเรียกเชนกับวัลภาที่ใต้ถุนเรือน เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบ ก็เลยขึ้นไปหาบนบ้าน
ชาติกับไอ้เชิดและลูกน้องอีกคนตามเข้ามาแล้วหยุดรออยู่ข้างนอก ลูกน้องอีกคนวิ่งเข้ามาตาม
“พี่ชาติ มีข่าวจากทางพ่อกำนัน ไอ้เชนกับวัลภามันใช้ให้พวกไอ้เพลิงหลอกล่อพวกไอ้ฟ้าลั่น ส่วนมัน ก็มาตลบหลังเล่นงานพ่อกำนัน”
ชาติเจ็บใจ
“ไอ้เชน มันคิดจะสู้แบบกองโจร แยกกันโจมตีพวกเราไม่ให้รวมตัวกันติด”
เพลงรักผาปืนแตก ตอนที่ 20 (ต่อ)
ไอ้เชิดรีบเสนอ
“ฉันว่าเราไปสมทบกับพ่อกำนันดีกว่า ร่วมมือกันจัดการมันซะเลยทีเดียว”
“ตอนนี้ไอ้เชนมันกำลังบ้าดีเดือดมันต้องสู้ถวายหัวไม่ยอมง่ายๆแน่ ถ้าบ้าสู้ไปตามแผนของมัน ก็มีแต่เหนื่อยเปล่า ยังไงข้าก็เชื่อว่าเนื้อทองจะพาไปหาพวกที่เป็นจุดอ่อนของพวกมันได้ เอาอย่างนี้ เอ็งไปสมทบ กับพ่อข้า แล้วข้าจะตามเนื้อทองต่อเอง”
ไอ้เชิดรับคำแล้วออกไปกับลูกน้อง ทิ้งชาติเอาไว้กับลูกน้องอีกคน ชาติมองไปบนบ้านครูประสิทธิ์ที่เนื้อทองอยู่ในนั้น
เนื้อทองเข้ามาที่ห้องครัวทำทีเป็นเรียกหาเชนเสียงดังก่อนจะเข้าไปหยิบมีดทำครัวที่เหน็บอยู่ข้างฝา มาถือเอาไว้
“คิดว่าฉันไม่รู้ทันแผนของแกเหรอไอ้ชาติ ที่ฉันต้องทนอยู่กับแกมานาน เพราะฉันจะได้ รู้จักแก แล้วอ่านอ่านสันดานแกออกไง”
เนื้อทองมองคมมีดในมืออย่างเอาเรื่องหวังเอาคืนชาติซะที
ชาติเห็นเนื้อทองหายไปนาน ก็สั่งห้ลูกน้องขึ้นไปดูบนบ้านลูกน้องเดินเลี่ยงๆเข้าไปใกล้ตัวบ้าน เนื้อทองก็แอบลอบเข้ามาข้างหลัง พลงยกมีดคมกริบหมายจะใช้แทงชาติ แต่จังหวะนั้นลูกน้องหันมาพอดี
“พี่ชาติ ระวัง”
ชาติ หันขวับกลับไปพยายามจะเอี้ยวตัวหลบ แต่ก็ยังไม่พ้น คมมีดจากมือเนื้อทองจ้วงแทง เข้าปัก ที่ไหล่
เนื้อทองทิ้งมีดไว้คาไหล่พร้อมกับฉวยแย่งปืนมาจากเอวชาติ ที่ร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด พลางฟาดฝ่ามือใส่หน้าเนื้อทองฉาดใหญ่ จนหน้าหันเลือดซิบปาก
เนื้อทองยกปืนที่ฉกมาได้ขึ้นชี้หน้าชาติ“เป็นไงล่ะไอ้ชาติ..อย่าคิดว่าแกจะฉลาดหลอกใช้ฉันได้ เพราะแกนั่นแหละที่โง่โดนฉันเล่นงานจนได้”
ชาติจ้องหน้าเนื้อทองด้วยความเจ็บใจ
“นังเนื้อทอง แกหาโอกาสแก้แค้นฉันมาตลอด”
“ใช่ ฉันเกลียดแก อยากฆ่าแกทุกครั้งที่แกพยายามยัดเยียดความโสมมในตัวแกเข้ามาในตัวฉัน ยิ่งแกทำกับฉันเหมือนไม่ใช่คนมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งอยากเห็นแกตายอย่างทรมาน คลานมากราบแทบเท้าฉัน ขอให้ฉันฆ่าแก”
“ถ้าอยากเห็นฉันทรมาน แกจะไม่มีวันได้เห็น เพราะแกนั่นแหละจะเป็นฝ่ายถูกฉันจับส่งไปเป็นผีเสื้อ ราตรี แกจะต้องถูกผู้ชายเป็นร้อยเป็นพันย่ำยีตัวแก สกปรกโสมมยิ่งกว่าที่แกด่าฉัน”
เนื้อทองง้างไกปืนในมือพร้อมจะยิง ชาติจับตัวลูกน้องที่ช่วยประครองมาเป็นเกราะบังกระสุน
เนื้อทองยิงใส่โดนลูกน้อง ส่วนชาติก็ชักปืนจากเอวลูกน้องออกมายิงสวนไปโดนแขนเนื้อทอง
เนื้อทองรีบวิ่งหนีออกไปทันที ชาติผลักลูกน้องที่ตายคาที่ แล้วดึงมีดที่ปักไหล่ออก ก่อนจะก้มลง หยิบปืนของตัวเองขึ้นมา มองตามเนื้อทองอย่างเอาเรื่อง
ส่วนเพลิง ก็กำลังปะทะอยู่กับกับไอ้ทอม พอมันสู้ไม่ได้ ก็อาศัยจังหวะที่เพลิงเผลอวิ่งหายไป “ไอ้ทอม สู้ไม่ได้ก็คิดจะหนีเหรอ ข้าไม่ปล่อยเอ็งไว้หรอกโว้ย”
เพลิงวิ่งตามไอ้ทอมเข้ามาแล้วหยุดชะงักเพราะรู้สึกว่าไอ้ทอมน่าจะแอบซุ่มอยู่แถวนี้
จังหวะที่เพลิงหันหลังนั้นเอง ไอ้ทอมก็ก้าวเข้ามาพร้อมสวมหน้ากากกันแก๊ซพิษ ในมือของมันมีระเบิด ควันแก๊ซพิษรูปหัวกะโหลกไขว้ มันกำลังจะดึงสลักแล้วโยนใส่ แต่เพลิงหันขวับมาแล้วพุ่งเข้าชาร์จเพื่อแย่งระเบิดควัน แก๊ซพิษจากมือมัน แต่กลับพลาดท่าถูกมันกระแทกหัวเข้าหน้าอย่างจังจนยืนเซ
ไอ้ทอมได้ทีจะดึงสลักกระป๋องแก๊ซพิษ แต่เพลิงก็ไม่ยอมแพ้ เข้าไปเตะตัดขาไอ้ทอมจนล้ม กระป๋อง แก๊ซพิษหลุดมือกลิ้งไปตามพื้น
เพลิงตามมาเล่นงานจนไอ้ทอมเกือบจะหมดแรง แต่มันกลับกระเสือกกระสนไปที่กระป๋องแก๊ซพิษ เพลิงเลยเข้าไปเตะเสยหน้า จนหน้ากากกันแก๊ซพิษหลุดออกจากหน้า
“ยังหรอกไอ้ทอม ปีศาจอสรพิษอย่างเอ็ง ยังจบเกมง่ายๆแบบนี้ไม่ได้ เคยได้ยินสุภาษิตไทยมั้ย หมองูตายเพราะงู”
เพลิงยิ้มร้ายเอาเรื่องแล้วชกหน้าทีเดียว ไอ้ทอมฟุบหมดสติ
เพลงรักผาปืนแตก ตอนที่ 20 (ต่อ)
ไอ้ทอมโดนเพลิงตบหน้าเบาๆให้รู้สึกตัว พอมันลืมตาขึ้นมาได้มันก็พบว่าตัวเองถูกเพลิงจับมัดเอาไว้ กับต้นไม้อย่างแน่นหนา พลางพยายามดิ้นขัดขืน
“เอาล่ะๆ ท่าทางเอ็งคงอยากจะเอาคืนข้าจะแย่แล้ว เอางี้แล้วกัน.กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นก็ต้องคืน กลับไปที่เจ้าของ”
เพลิงพูดพร้อมกับเอาหน้ากากกันแก๊ซพิษของไอ้ทอมขึ้นมาสวมแล้วเอากระป๋องแก๊ซพิษขึ้นมาด้วย
“เอ็งฆ่าผู้กอง ฆ่าคนบริสุทธิ์ตายมาเยอะพอแล้ว เพราะฉะนั้นเอ็งก็ต้องรับกรรมของเอ็งไป ปีศาจ อสรพิษต้องสิ้นชื่อเพราะพิษตัวเอง”
เพลิงดึงสลักกระป๋องควันแก๊ซพิษออก ควันสีเหลืองฟุ้งกระจายออกมา จากนั้นก็เอามันเสียบไว้ที่ กระเป๋าเสื้อไอ้ทอม ให้มันสูดควันพิษของมันเอง
ไอ้ทอมหน้าตื่นตระหนกตกใจร้องเสียงดังลั่นด้วยความเจ็บปวดทรมาน
เพลิงถอยออกมายืนมองไอ้ทอมดิ้นพราดๆ น้ำลายฟูมปากเพราะแก๊ซพิษอย่างน่าสังเวช
อีกด้านของป่า ฟ้าลั่นกับพวกรอเล่นงานพวกเชนอยู่ ครู่หนึ่งลูกน้องอีกคนก็เดินโงนเงนเข้ามา แต่ยังไม่ทันพูดอะไร ก็ล้มฟุบคว่ำหน้าตายคาที่ ที่กลางหลังของมันมีขวานของยอดปักอยู่
ยอดเดินเข้ามาเรียกหาไอ้เพลิงที่บริเวณริมลำธาร ครู่หนึ่งเพลิงก็เดินเข้ามาในสภาพแทบหมดแรง หลังจากเล่นงานไอ้ทอมไปเรียบร้อยแล้ว
“สภาพเอ็งทั้งเหนื่อย ทั้งสะบักสบอมมาแบบนี้ แสดงว่า...”
เพลิงพยักหน้า
“เออ ข้าเพิ่งแก้แค้นให้ผู้กองไปได้เองว่ะ เฮ้อ ล้มช้างล้มควายยังง่ายกว่าล้มไอ้ทอม”
ยอดหัวเราะสะใจ แล้วจู่ๆ ก็ถูกกระชากคอเสื้ออย่างแรงไป เพลิงตกใจอึ้ง เพราะคนที่กระชากยอด ไปก็คือไอ้ทอม ที่ทั้งหน้าตา และลำตัวเละเทะเหมือนคนโดนไฟลวก ดูน่าสยดสยองไอ้ทอมจับยอดมาอัดไปหลายหมัดชนิดไม่ทันตั้งตัว เพลิงรีบเข้าไปช่วยเล่นงาน พร้อมเปิดฉาก แลกหมัดกับไอ้ทอมที่ตอนนี้แทบจะกลายเป็นซากศพเดินได้ แถมยังทั้งโหดทั้งดุกว่าเดิม เล่นงานจนเพลิงเซถลามา ล้มใกล้ๆไอ้ยอด
เพลิงกับยอดหันมาผนึกกำลังกัน จนในที่สุด ก็เอาชนะมันได้ เพราะถูกเพลิงปาขวานปักเข้าแสกหน้าอย่างจัง
ยอดมองไปที่ศพไอ้ทอม
“แต่คราวนี้แน่ใจนะว่ามันตายจริงๆ”
“แสกหน้าไปขนาดนี้ ถ้ายังไม่ตายอีกก็คงต้องไปนิมนต์หลวงพ่อ”
ขาดคำเสียงปืนก็ดังกราดยิงเข้ามา ยอดกับเพลิงตกใจหันขวับไป ก็เห็นฟ้าลั่นมาพร้อมกับพวก เพลิง กับยอด รีบออกไปสมทบกับพวกเชน ฟ้าลั่นเข้ามายืนมองศพไอ้ทอมที่ตายอย่างน่าอนาถ
“ไอ้ทอม โธ่เว้ย”
ฟ้าลั่นตะโกนออกมาอย่างเจ็บใจจนเสียงดังลั่นป่า
เสียงมอเตอร์ไซค์ไอ้เสือคำรามของจอมโจรไอ้เสือดังมาแต่ไกลพร้อมกับเสียงปืนจากรถจี๊ปของพวก กำนันปราบที่ไล่ตามมาอย่างไม่ลดละ
ไอ้เสือเชนบิดไอ้เสือคำรามหลบกระสุนซ้ายขวาด้วยความชำนาญ จนเมื่อมาถึงกลางทุ่งหิน ก็หยุดรถเอี๊ยดจนฝุ่นตลบ พอฝุ่นจาง พวกกำนันปราบกับพวกลูกน้องที่ขับรถจี๊ปไล่ตามมา ก็ไม่เห็นเชนแล้ว
“ข้าอยู่นี่เว้ย จะเล่นงานไอ้เชน พนัญเชิงมันไม่ง่ายอย่างที่คิดหรอก”
เชนยืนพูดท้าทายมาจากบนเนินหินที่อยู่เหนือพวกกำนันปราบ พร้อมกดปุ่มยิงปืนกลของไอ้เสือ คำรามกราดใส่พวกมันไม่ยั้งมือ แต่แล้วก็กลับพลาดท่าเสียที ถูกพวกลูกน้องกำนันปราบกราดยิงใส่จนต้องบิดไอ้เสือ คำรามหลบออกไปจากเนินหิน
“ใครลากคอมันมาได้ ข้าจะแบ่งทองคำในเหมืองให้หนึ่งคันรถ”
กำนันปราบสั่งการ พวกลูกน้องตาลุกวาว แล้วรีบออกไล่ล่าตามเชน
เพลงรักผาปืนแตก ตอนที่ 20 (ต่อ)
อีกด้านหนึ่งลูกน้องกำนันปราบ กำลังอาละวาดใส่พวกชาวบ้าน พลางขู่ว่าจะจับพวกผู้หญิงไปเป็นผีเสื้อราตรี จู่ๆ วัลภาก็โผล่เข้ามา
“ก่อนจะลากคนอื่นไปทำงานในซ่อง ทำไมไม่ลากแม่กับน้องแกไปก่อนล่ะไอ้สารเลว”
ลูกน้องปราบชะงักหันขวับมาพร้อมกวาดปืนใส่ แต่กลับเจอก็เจอวัลภาปลดปืนจากมือ แถมยังชกหน้า จนมันผงะ จากนั้นก็ชักมีดพกออกมาควงไปมากะเอาคืน แต่ก็เจอวัลภาเล่นงานกลับอีก แต่แล้วพอวัลภาเผลอ ลูกน้องอีกคน ก็เข้ามาข้างหลังพร้อมกับควงมีดในมือหวังจะเข้ามาแทง
“วัลภา ระวัง”
สำรวยตะโกนเสียงดัง วัลภาหันขวับไป แล้วใช้เชิงมวยแย่งมีดมาจากมัน ก่อนจะซัดมันกลับด้วยกรง เล็บนางสิงห์ พ่นยาสลบใส่หน้าจนมันสลบเหมือด ระหว่างนั้นเสียงปืนดังมาจากพวกลูกน้องปราบที่ไล่ตามมาอีกหลายคน วัลภารีบบอกให้สำรวยพาชาวบ้านไปหาที่หลบซ่อนตัว จากนั้นก็วิ่งออกไปอีกทาง
เนื้อทองกุมแขนที่บาดเจ็บเลือดโชกวิ่งหนีการตามล่าของชาติเข้ามาในโรงนาด้วยสีหน้าตื่นตกใจ พยายามมองหาทางรอด เสียงของชาติดังไล่หลังมาไกลๆ พร้อมกับเสียงปืนที่มันยิงขู่ขึ้นฟ้า
เนื้อทองพยายามเดินถอยหลังหนี จนวัลภาโผล่เข้ามาพอดี
“เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วนี่.ฝีมือไอ้ชาติเหรอ”
เนื้อทองพยักหน้ารับ พลางเล่าว่าจะแก้แค้นชาติ แต่ทำไม่สำเร็จ เสียงปืนของชาติดังข่มขู่เข้ามาอีก วัลภารีบพาเนื้อทองหลบเข้าไปข้างใน แล้วรีบเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาพันแขนห้ามเลือดให้เนื้อทอง
“อดทนหน่อยนะเนื้อทอง ฉันจะพาเธอออกไปให้ได้”
“เธอจะรับมือไอ้ชาติได้เหรอ ตอนนี้มันไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหมแล้ว เป้าหมายของพวกมันคือ กวาดล้างทุกคน”
วัลภายิ้มให้
“เธอรู้จักเชนดีพอๆ กับที่ฉันรู้จัก ผู้ชายที่เรารัก มักพูดเสมอว่าถ้าใจสู้ซะอย่าง อุปสรรคใหญ่อย่างหินผา ก็กลายเป็นทางเดินกรวดได้”
ชาติเข้ามากวดตามองหาเนื้อทอง พร้อมกับพูดขู่
“ยังไงเธอก็หนีฉันไม่พ้นหรอก เธอจะต้องถูกฉันพาไปตีตราเป็นผีเสื้อราตรี ชีวิตเธอจะเหมือนตกนรก ทั้งเป็น มันจะได้สาสมกับที่เธอคิดไม่ซื่อกับฉันไง”
วัลภารีบบอกว่าเธอจะล่อมันไปอีกทาง แล้วให้เนื้อทองรีบไปหาพวกเอื้อมเดือนที่อู่ร้าง วัลภาบีบมือเนื้อทองแล้วรีบวิ่งออกไปอีกทาง พร้อมกับยิงปืนหลอกล่อชาติจนหันขวับไป เนื้อทองมอง ตามอย่างเป็นห่วง
จบตอนที่ 20
