ดาวเคียงเดือน ตอนที่ 7
จันทรกานต์ ดาริกา วิวิทธิ์ นั่งทานอาหารด้วยกันในร้านประจำภายในห้าง จันทรกานต์เอ่ยชมดาริกาให้วิวิทธิ์ฟัง
“ไม่ต้องชมเลยค่ะ ไม่ได้ภูมิใจสักนิด เหนื่อยนะคะ เดี๋ยวแอ๊บเป็นเมียเก็บหึงหวงคุณจันทร์ เดี๋ยวแอ๊บ ทอมจีบคุณอิงฟ้า”
จันทรกานต์หัวเราะขำ
“ถือว่าหลอกคุณแม่ผมได้ ก็เก่งมากแล้วล่ะครับ”
“สงสารคุณแม่คุณน่ะค่ะ แต่สักวันท่านก็จะต้องรู้ความจริงที่พวกคุณปกปิดไว้ทั้งก่อนหน้า ปัจจุบัน และกำลังจะมีในอนาคต”
จันทรกานต์มองดาริกางงๆ “อะไรบ้างครับ”
“ความจริงที่ฉันไม่ใช่ทั้งเมียเก็บและทอม ความจริงที่คุณพิชญามาลวนลามคุณอยู่เนืองๆ ความจริงที่คุณไม่ได้รักคุณอิงฟ้า และสำคัญที่สุดความจริงที่คุณสองคนชอบเล่นกระบี่กระบอง ฟาดฟันกันเอง”
วิวิทธิ์หันมามองหน้าจันทร์กานต์ พลางทำสีหน้าเซ็งทั้งคู่
“นี่ยังมีความจริงอีกเรื่องนะคะที่ฉันเพิ่งรู้มา เรื่องคุณอิงฟ้ากำลังมีความรักน่ะซิคะ”
วิวิทธิ์ถึงกับอึ้ง “ความรัก? กับใครครับ”
“ยังไม่ยอมบอกค่ะ แต่ไม่ใช่คุณหรอกนะคะคุณจันทร์ เขาเป็นพนักงานในออฟฟิศนี่แหละ”
วิวิทธิ์แอบยิ้มกับตัวเอง ขณะที่จันทรกานต์นึกแปลกใจ
“ใครกัน มีใครที่สนิทกับคุณฟ้าบ้างตอนนี้”
“รู้แล้ว” ดาริกาโพล่งขึ้นมา พลางมองหน้าวิวิทธิ์เขม็ง “คุณ”
วิวิทธิ์ตกใจ “หา ผมเหรอ”
“ไม่ใช่ คุณทัชชภณไง ฝ่ายอาร์ตน่ะ เคยไปช่วยงานคุณฟ้าไม่ใช่เหรอ เห็นสนิทกันอยู่ เขารักสัตว์ด้วยนะโดยเฉพาะแมว เห็นทำบุญให้น้องแมวประจำ”
จันทรกานต์หัวเราะขำ
“เท่าที่ผมรู้น้องแมวทั้งหลายน่ะ กิ๊กเขาทั้งนั้นไม่ใช่เหรอครับ ตั้งชื่อเป็นแมวไว้หลอกภรรยา”
วิวิทธิ์อมยิ้ม แอบเข้าข้างตัวเอง
เมื่อมีโอกาสได้อยู่กันตามลำพัง วิวิทธิ์ก็อดที่จะถามดาริกาไม่ได้
“เออ คุณดาวครับ ทำไมคุณอิงฟ้าถึงมาปรึกษาเรื่องคนรักกับคุณล่ะครับ”
“เธอกำลังมีปัญหาน่ะค่ะ เธอกำลังจะจบจ็อบที่นี่ จะไม่ได้พบกับแฟนเธอแล้ว”
วิวิทธิ์ยิ้มระรื่น “เหรอครับ แล้วเธอจะทำยังไงต่อล่ะครับ”
“ทำไมคะ คุณวิวิทธิ์เกิดสนใจอะไรขึ้นมา”
“คืองี้ ผมว่าผมพอรู้ว่าคนรักคุณฟ้าน่ะใคร อย่าเพิ่งให้บอกเลยนะครับ เพื่อนผมเอง คนนี้ผมสนิทมาก ถ้าเขาลงเอยกับน้องฟ้า จะเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุดเลย แล้วตกลงเธอจะแก้ปัญหายังไงล่ะครับ”
วิวิทธิ์พยายามตะล่อมถาม
“ฉันมีข้อเสนอดี ๆ ค่ะ”
ดาริกาเล่าเรื่องจะให้อิงฟ้าไปทำงานกับวรางค์ วิวิทธิ์ดีใจ โผเข้ากอดดาริกาแน่น ดาริกาหัวเราะระรื่น
ดาริกาเข้ามาชงกาแฟในแพนทรี และแอบได้ยินจักรพัฒน์และพิชญากำลังเถียงกันอยู่เรื่องจันทรกานต์
“คุณโกหกผม คุณยังมีใจกับคุณจันทร์อยู่ พูดซิ พูดความจริงออกมา ทำไมไม่พูด”
จักรพัฒน์เขย่าร่างพิชญา ที่เอาแต่สะอื้น
“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดก็ได้ ทุกอย่างมันชัดเจนอยู่แล้ว คุณรออีกไม่นานหรอก คุณได้เซ็นใบหย่าแน่”
จักรพัฒน์พูดจบ ก็เดินออกไป พิชญารีบเช็ดน้ำตา พยายามรวบรวมสติ ดาริกาแอบมอง รู้สึกเห็นใจ พิชญาขึ้นมา พลางขยับตัวจะออกจากห้องอย่างเงียบๆ แต่พิชญาเดินออกมาพอดี แล้วก็ชะงักเมื่อเห็นดาริกา พิชญาโวยวายใส่ดาริกาเรื่องแสดงละครตบตาดาราราย ดาริการำคาญเลยนัดให้พิชญาไปเจอที่ซูเปอร์มาร์เก็ต
“ฉันจะให้คุณดูอะไรดีๆ เผื่อคุณจะตาสว่างขึ้นมาบ้าง”
อาร์ตี้ยืนหน้าเครียดอยู่ในห้องทำงานวรางค์ ครู่หนึ่งวรางค์ ก็เดินคุยมือถือเข้ามา ท่าทางวุ่นวาย ก่อนจะวางสาย แล้วถอนใจเฮือก
“เฮ้อ ยายคุณแพ็ทชีเยอะมาก เอาใจไม่ถูกแล้ว”
อาร์ตี้มองวรางค์ กำลังจะบอกเรื่องวันที่เป็นวันครบรอบ แต่ยังพูดไม่ทันจบ มือถือวรางค์ก็ดังขึ้นมาอีก
“เดี๋ยวนะ ค่ะ คุณแพ็ท รูปส่งไปให้คุณแพ็ทแล้วค่ะ นายแบบเป็นสิบคนเลยนะคะ ยังไมได้รับ เดี๋ยวนะคะ ตี้ คุณแพ็ทยังไม่ได้รูปนายแบบเลย เฮ้ย ไอ้อาร์ท ไอ้จัสติน ทำงานประสาอะไรวะ”
วรางค์หงุดหงิด พลางออกจากห้องไป อาร์ตี้ยืนซึม พลางรำพึงกับตัวเอง
“วันครบรอบห้าปีที่ผมมาทำงานกับพี่ไงครับ”
อาร์ตี้ถอนใจ มองกล่องแหวนเพชรในมือ
พิชญาเดินมาที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ก็เห็นดาริกายืนรออยู่แล้ว ดาริการีบพาพิชญาเดินเลี้ยวไปทางมุมของสด เห็นจันทรกานต์และวิวิทธิ์กำลังเลือกซื้อของสดด้วยกัน ด้วยท่าทีที่สนิทสนม พิชญาขมวดคิ้วงงๆ ดาริกาอมยิ้ม
ทางด้านวิวิทธิ์คุยไปคุยมาก็ชัดเอะใจ เพราะรู้สึกว่าจันทรกานต์เริ่มจะยังไงๆ กับดาริกาเข้าให้แล้ว จันทรกานต์ยิ้มเขิน ๆ วิวิทธิ์ยิ่งมั่นใจ พลางชี้ที่แก้ม
“แน่ะ ยิ้มแบบนี้ ยอมรับใช่ไหมครับว่าหลงเสน่ห์เลขาฯ คนใหม่เข้าให้แล้ว”
“ทำยังไงดี แต่เธอยังคิดว่าผมเป็นเกย์อยู่น่ะซิ”
“ผมด้วยครับ เขาหาว่าเราทั้งคู่”
พูดพร้อมทำมือกรีดกราย ออกสาวๆ แล้วก็หัวเราะให้กัน พิชญาเขม้นตามองอย่างตกใจ
“ไม่เป็นไร เรื่องนี้เดี๋ยวผมบอกความจริงกับคุณดาริกาเธอเอง”
“อย่าไปทำมือวิ้ง วิ้ง ให้เธอเห็นล่ะ เธอจะไม่เชื่อเอา”
จันทรกานต์ทำมือกรีดบ้าง พิชญาเห็นแล้วแทบกรี๊ด
“คุณจันทร์ครับ ผมยินดีกับคุณจันทร์ด้วยจริงๆ ที่นายผมมีความรัก”
จันทรกานต์คิดถึงภาพที่วิวิทธิ์กอดดาริกาเมื่อกี้ “ดีใจจริงรึเปล่าเนี่ย”
“โธ่ จะหลอกคุณทำไมละครับ” วิวิทธิ์พูดไป ก็ทำตาเคลิ้ม คิดถึงตนกับอิงฟ้า “ความรักน่ะ เกิดขึ้นกับใคร มันก็น่ายินดีทั้งนั้น เพื่อพิสูจน์ว่าผมยินดีกับคุณจันทร์จริงๆ กอดหน่อยครับ”
วิวิทธิ์ดึงจันทรกานต์มากอด พิชญาอ้าปากค้าง ดาริกายิ้มมั่นใจ
“ดีใจกับนายจริงๆ คุณดาริกาเป็นคนดีครับ เขาเหมาะกับคุณจันทร์มาก”
จันทรกานต์มองวิวิทธิ์อย่างซาบซึ้ง
“ขอบใจวิวิทธิ์ แต่พอเถอะ คนเริ่มมองมาแล้ว เดี๋ยวคนเขาจะสงสัยว่าเราเป็นกันจริง ๆ”
วิวิทธิ์คลายกอด จันทรกานต์แอบเห็นวิวิทธิ์ทำตาหวาน หน้าเคลิ้มฝัน จังหวะนั้นนายช้างก็เดินถือช่อดอกคัทลียาเข้ามา บอกว่าวิวิทธิ์เป็นคนสั่ง
“อะไรน่ะ นายช้างด้วยเหรอ” พิชญาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“ด้วยค่ะ แน่ะ ให้ดอกไม้กันด้วย”
จันทรกานต์มองหน้าวิวิทธิ์อย่างจับผิด ถามว่าเตรียมดอกไม้ให้ใคร แต่วิวิทธิ์บอกว่ายังบอกไม่ได้
“เวลามีความรัก ทำไมโลกมันสวยงามอย่างนี้ละครับ มา ช้าง ขอกอดที “
วิวิทธิ์กอดช้างที แล้วกอดจันทรกานต์อีกที พลางหัวเราะระรื่นกันทั้งสามคน
พิชญาทนดูต่อไม่ได้ รีบสะบัดหน้าออกไปทันที
ดาริกาเดินตามมาตอกย้ำถึงความสัมพันธ์ของจันทรกานต์กับวิวิทธิ์ให้พิชญาฟัง
“คุณจันทร์กับวิวิทธิ์ เขาสองคนรักกันมานานแล้ว อาจจะก่อนหน้าคุณอีกก็ได้ ตั้งแต่ที่ฉันไปอยู่คอนโดห้องติดกันกับเขา ก็ทั้งเห็น ทั้งได้ยินเขา เอ่อ ก่อม็อบสวนป่ากันตลอด ป่าเดียวกันน่ะค่ะ แล้วไม้จากป่าเดียวกัน เขาก็เอามาเหลาเพื่อให้เป็นกระบี่กระบองเสียด้วย”
พิชญาส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อหู
“ไม่เชื่อ วิวิทธิ์เคยมีแฟนผู้หญิงมาสองสามคน เขาไม่ใช่เกย์แน่ๆ คุณจันทร์สั่งให้เธอมาพูดแบบนี้ใช่ไหม เธอก็คือนังเมียเก็บที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ฉันเลิกกับคุณจันทร์ ทำทอมก็ทำมาแล้วนี่”
ดาริกาถอนหายใจ แล้วตัดสินใจสารภาพ
“ฉันขอสารภาพ ฉันไม่ได้เป็นทั้งทอมและเมียเก็บ คุณจันทร์จ้างฉันเพราะฉันทำงานเก่ง รับใช้เขาได้ทุกอย่างเท่านั้นเอง จะเชื่อไม่เชื่อแล้วแต่คุณนะคะ อยากตามจีบเกย์ต่อไปก็เชิญค่ะ แต่ขอบอก เสียเวลาชีวิตไปเปล่าๆ”
พูดจบดาริกาก็เดินแยกไป ทิ้งให้พิชญายืนนิ่งงันอยู่ที่เดิม
อิงฟ้า เดินออกมาที่สวนสวยของห้าง เห็นน้ำพุในสวนน้ำกระจายล้อกับแสงแดดงดงาม มองตรงไป เห็นวิวิทธิ์ยืนอยู่ ก็รีบเดินไปหา วิวิทธิ์เอ่ยชวนอิงฟ้าไปดินเน่อร์สองต่อสอง บอกว่าเพิ่งได้รู้ข่าวดีมาจากดาริกา
“ข่าวดีเรื่องที่คุณดาริกาจะช่วยให้คุณอิงฟ้าได้ทำงานต่อที่แกรนด์ไงครับ”
“แหม ยังไม่ได้รับปากสักหน่อย”
วิวิทธิ์มองอิงฟ้า พลางทำหน้าอ้อน
“รับปากเถอะครับ เพื่อเห็นแก่ผม”
อิงฟ้าก้มหน้าอาย วิวิทธิ์รีบคว้ามือมาจับ แล้วพาเดินมาที่ม้านั่งสนาม ที่มีช่อดอกแคทลียาวางอยู่
วิวิทธิ์หยิบขึ้นมาแล้วส่งให้
“มาถึงตอนนี้ ผมไม่ลังเลอีกแล้วที่จะบอกว่า คุณอิงฟ้า คุณคือผู้หญิงที่ผมรักและเทิดทูนที่สุด อย่าจากผมไปไหนเลยนะครับ ผมคงทนไม่ได้ ถ้าวันไหนไม่ได้พบคุณ ไม่ได้เห็นหน้าคุณ ไม่ได้คุยกับคุณ”
อิงฟ้าหน้าระเรื่อ “คุณวิวิทธิ์ นี่คือการสารภาพรักนะคะ”
“ใช่ครับ”
“คุณแน่ใจนะคะว่าคุณบอกรักผู้หญิงอย่างฉัน”
วิวิทธิ์สบตาอิงฟ้า ด้วยแววตาจริงใจ
“แน่ใจที่สุดครับ ทำไมล่ะครับ”
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ในแบบฉบับที่ผู้ชายต้องการนะคะ ฉันรักอิสระ ฉันคาดเดาไม่ได้ในหลายๆ เรื่อง ฉันชอบคิดนอกกรอบ และ”
วิวิทธิ์มองนิ่งเข้าไปในดวงตา ทำให้อิงฟ้าพูดต่อไม่ได้
“รักผมบ้างไหม”
อิงฟ้ายิ้มเขินๆ “เออ เท่าที่ผ่านมา บอกได้ว่าคุณชนะใจฉันไปกว่าครึ่งแล้วละค่ะ”
“งั้นก็รัก”
อิงฟ้าพยักหน้าอายๆ “ค่ะ รัก”
“งั้นสิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมด ไม่ใช่อุปสรรคอะไรเลยสำหรับความรักของเรา”
วิวิทธิ์ดึงอิงฟ้ามากอดแนบแน่น ท่ามกลางแสงยามเย็น ที่อาบร่างทั้งคู่ภายในสวนสวย
ที่ห้องทำงานของวรางค์ แพ็ทกำลังคัดเลือกนายแบบ ที่วรางค์และทีมงานคัดมาให้พิจารณา แต่ทุกคนก็โดนแพ็ทวิจารณ์จนหน้าหงายไปตามๆ กัน สุดท้ายแพ็ทเดินตรงไปหาอาร์ตี้ ที่ยืนตะลึงอึ้งอยู่
“คนนี้ต่างหากที่เหมาะสมจะเป็นนายแบบ“ภูตะวัน” ให้ฉันที่สุด”
อาร์ตี้อ้าปากค้าง “ผมเหรอครับ ผมเล่นอะไรไม่เป็นนะครับ ผมไม่ใช่ดารานักแสดง ผมเป็นทีมงาน”
“แต่คุณมีออร่า มีอินเนอร์ และมีความเป็นดาราฉายแสงอยู่ในตัวมากกว่าทุกคนที่ฉันเคยเจอมา คุณคือคนเดียว หนึ่งเดียว ที่จะเป็นนายแบบภูตะวันของฉัน”
อาร์ตี้หันไปทางวรางค์ เหมือนจะขอความช่วยเหลือ
“เออ คุณแพ็ทเลือกอาร์ตี้เหรอคะ”
แพ็ทพยักหน้า “ค่ะ หรือคุณไม่เห็นด้วย”
“คืออาร์ตี้เป็นทั้งฝ่ายอาร์ทและครีเอทีฟ คงไม่เหมาะที่จะเป็น”
“งั้นก็เลิก บอร์ดคะ กลับ แล้วจ้างออร์กาไนซ์เจ้าใหม่”
วรางค์ตกใจ รีบท้วงไว้
“เดี๋ยวค่ะ แหม ดิฉันก็ยังไม่ได้ปฏิเสธสักหน่อย อาร์ตี้เขาก็หล่อล่ำไม่แพ้นายแบบเลยนะคะ ได้ค่ะ ให้เขาเป็นนายแบบได้เลย”
“ดีค่ะ นัดวันสกรีนเทสท์มาเลย งานนี้ฉันทุ่มไม่อั้น”
แพ็ทมองอาร์ตี้ด้วยสายตาโลมเลีย วรางค์มองเขม่น
อิงฟ้าเข้ามาในห้องแกลอรี่ ก็เห็นดอกแคทลียาที่ปักอยู่ในแจกันสวยบนโต๊ะทำงาน วิวิทธิ์เข้ามาข้างหลังเงียบ ๆ
“อุ๊ย คุณวิวิทธิ์ต้องลงทุนขนาดนี้เชียวเหรอคะ”
“เพื่อคุณฟ้า เป็นการลงทุนที่คุ้มที่สุด เพราะเป็นการลงทุนด้วยหัวใจ”
อิงฟ้าหัวเราะ “เชยจังค่ะ”
จู่ๆ พิชญาก็เดินตรงเข้ามา มองหน้าอย่างเอาเรื่อง
“คุณวิวิทธิ์ ว่างรึเปล่า ฉันขอคุยส่วนตัว”
วิวิทธิ์และอิงฟ้ามองหน้ากันงง ๆ
“อะไรนะ ผมเป็นเกย์ เป็นแฟนคุณจันทร์ ไปเอาเรื่องบ้า ๆ นี่มาจากไหน”
วิวิทธิ์ย้อนถามเมื่อได้ยินสิ่งที่พิชญากล่าวหา
“มีคนเขาใส่ความคุณ ที่จริงฉันก็ไม่เชื่อหรอก แต่ก็ต้องมาถามเพื่อให้แน่ใจ”
อิงฟ้าแอบฟังอยู่ห่าง ๆ สีหน้างุนงง
“บอกได้ไหมใครมาใส่ความผมแบบนี้”
“บอกก็ได้ คนที่ยืนยันกับฉันคือยัยดาริกา”
อิงฟ้าใจหาย รีบผละไปทันที จักรพัฒน์สวนมาพอดี มองตามอิงฟ้า แล้วเข้ามาแอบฟังต่อ“อ้อ เข้าใจแล้ว คุณดาริกาเธอมโนไปเอง เธอเข้าใจว่าผมกับคุณจันทร์เป็นคู่เกย์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว บอกเธอเท่าไหร่เธอก็ไม่เชื่อ ผมกับคุณจันทร์เลยหมดปัญญาจะแก้ตัว”
“ยัยดาริกาคิดไปเองงั้นเหรอ” พิชญาถามย้ำ
“ใช่ครับ เฮ้อ คุณลองไปถามนายช้าง หรือคุณจันทร์ดูนะครับ อีกอย่างทั้งผม ทั้งคุณจันทร์ตอนนี้เราต่างก็มีความรักกันทั้งคู่”
พิชญาตกใจ “คุณจันทร์มีความรัก? กับใคร ?”
“ยังบอกไม่ได้ครับ ของผมเองก็ยังต้องเก็บเป็นความลับเหมือนกัน แต่ยืนยันครับ ว่าคนรักของเราเป็นสาวสวยกันทั้งคู่”
วิวิทธิ์เดินแยกไป พิชญายิ่งกลัดกลุ้ม สับสน ส่วนจักรพัฒน์เอง ก็สลด ที่เห็นภรรยายังหมกมุ่นกับจันทรกานต์ไม่เลิก
อิงฟ้ามานั่งซึมต่อหน้าดาริกา
“อะไรนะคะ คนที่คุณรักเขาเป็นเกย์”
อิงฟ้าพยักหน้าเศร้าๆ “ฟ้าเพิ่งได้ยินมาเมื่อกี๊ค่ะ เลยต้องมาถามพี่ดาว”
“อ้าว ถามพี่ งั้นพี่ก็ต้องรู้จักผู้ชายคนนั้นซิคะ”
“รู้จักดีด้วยค่ะ แล้วพี่ก็เป็นคนยืนยันด้วยว่าเขาเป็นเกย์”
“พี่ยืนยันเหรอคะ งั้นบอกมาเลยค่ะนายคนนั้นคือใคร”
“คุณวิวิทธิ์ค่ะ”
ดาริกาหน้าตึงทันที อิงฟ้าถามย้ำ
“พี่แน่ใจนะคะว่าเขาเป็น”
“แน่ใจเกินร้อยเปอร์เซนต์อีกค่ะ มีข้อพิสูจน์ที่พี่เห็นด้วยตา หู คอ จมูกนับไม่ถ้วน ไปค่ะ ไปเจรจากับนายเกย์วิวิทธิ์ให้รู้เรื่อง”
วิวิทธิ์กำลังเดินมาตามทางเดินสบายอกสบายใจ พลันดาริกากับอิงฟ้าก็มายืนขวาง ดาริกาไม่รอช้ารีบยิงคำถามทันที
“คุณจีบคุณอิงฟ้าใช่ไหม”
วิวิทธิ์หน้าจ๋อย
“คุณฟ้าครับ เราตกลงกันแล้วนี่ครับว่าเรื่องของเราจะเป็นความลับ”
ดาริกายิ้มเหยียด
“อ้อ ใช้วิธีนี้ใช่ไหม เป็นความลับ คุณจันทร์และทุกๆคนจะได้ไม่รู้ แผนคุณมันเหนือเมฆจริงๆ นะ”
วิวิทธิ์หน้าเหวอ “แผนผม คืออะไรครับ”
“คุณเป็นเกย์ เป็นคนรักของคุณจันทร์ แต่คุณแกล้งมาหลอกจีบฉัน”
อิงฟ้าเสียงเครือทั้งโกรธทั้งช้ำ วิวิทธิ์ถึงกับอึ้ง
“ผมเปล่า ผมไม่ใช่เกย์”
ดาริกาจ้องหน้าวิวิทธิ์อย่างเอาเรื่อง
“อย่ามาโกหก คุณกำลังหลอกทั้งคุณฟ้าและคุณจันทร์อย่างเลือดเย็นที่สุด คุณจันทร์เขารักคุณมาก คุณทรยศเขาแบบนี้เขาจะเสียใจแค่ไหน แล้วที่ให้อภัยไม่ได้ที่สุด คุณมาหลอกจีบคุณฟ้า”
อิงฟ้าน้ำตาร่วง
“คุณทำไปเพื่ออะไรคะ ถ้าจะให้ฉันเข้าใจ คงไม่พ้นเรื่องผลประโยชน์ กับคุณจันทร์คุณคงกอบโกยได้ไม่เต็มที่ ก็เลยมาหาเหยื่อเป็นผู้หญิงรวย ๆ อย่างฉัน แต่ขอบอกก่อนนะคะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงโง่ๆ ที่จะไม่รู้เท่าทันเกย์ลวงโลกอย่างคุณ”
วิวิทธิ์ถอนหายใจ
“โอย ไปกันใหญ่แล้ว ให้ผมอธิบายหน่อยซิครับ”
“ไม่จำเป็นแล้วค่ะ ฉันเคยบอกแล้ว สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดในตัวผู้ชายคือพวกที่หลอกแต่งงานกับผู้หญิง แล้วยิ่งหลอกทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นเกย์ ฉันถือว่าเลวหนักเป็นสองเท่า ฉันจะไม่มาที่นี่อีก เพราะฉันทนเห็นหน้าคนเลวไร้มนุษยธรรมอย่างคุณไม่ได้”
อิงฟ้าจะผละไป วิวิทธิ์เข้าไปดึงไว้ อิงฟ้าหันกลับมา แล้วตบหน้าวิวิทธิ์ฉาดใหญ่ ก่อนจะหันหนี
ไปด้วยน้ำตานองหน้า วิวิทธิ์ยืนตะลึง
“หลงเข้าใจว่าคุณเป็นคนดีมาตั้งนาน เก่งนะคะทำให้ฉันเชื่อสนิทใจ”
ดาริกาเดินผละไป ทิ้งให้วิวิทธิ์งงงันกับสิ่งที่เกิดขึ้น
อ่านต่อหน้า 2
ดาวเคียงเดือน ตอนที่ 7 (ต่อ)
จันทรกานต์กับวิวิทธิ์นั่งทานอาหารด้วยกันในร้าน แต่วิวิทธิ์ไม่แตะต้องอาหารเลย เอาแต่กดมือถือ พยายามติดต่ออิงฟ้า แต่ติดต่อไม่ได้ พลางยกแก้วเบียร์ดื่มพรวด หน้าเริ่มแดงเพราะเมาแล้ว
จันทรกานต์สั่งงานยาวเหยียด แต่วิวิทธิ์ไม่มีแก่ใจฟังอะไรทั้งสิ้น แล้วจู่ๆ ก็ตัดสินใจ
“รีบฝึกยัยดาริกาเสีย เพราะผมจะไม่ทำงานให้คุณแล้ว ผมขอลาออก”
จันทรกานต์ตกใจ “อะไรนะ? ลาออก”
“ครับ ผมทนเป็นเลขาฯ รับใช้คุณแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว”
วิวิทธิ์พูดเสียงดัง จนเพชรและยุพา ที่นั่งอยู่อีกมุมหนึ่ง รีบหันมามอง
“เดี๋ยว มีอะไรค่อยพูดค่อยจากัน เกิดอะไรขึ้น ผมใช้งานคุณเกินเหตุ หรือว่าคุณไม่พอใจเรื่องที่ผม…”
วิวิทธิ์เสียงกร้าวขึ้นมาทันที
“ครับ ผมไม่พอใจ ไม่พอใจที่ผมต้องอยู่กับคุณทั้งวันทั้งคืน ผมต้องไปคอนโดคุณ บางทีต้องค้าง ทั้ง ๆ ที่บางเรื่องนายช้างก็ทำแทนผมได้”
“ไม่มีใครรู้ใจผมเท่าคุณ อีกอย่างคุณชำนาญและแม่นยำกว่าช้าง”
วิวิทธิ์ส่ายหน้า
“ไม่จำเป็นหรอกครับ แล้วตอนนี้คุณก็มียัยดาริกาอยู่ทั้งคน พอกันทีครับ ผมจะไปยื่นใบลาออกเดี๋ยวนี้”
วิวิทธิ์ลุกเดินออกทันที จันทรกานต์รีบลุกตาม เพชรกับยุพา และคนอื่นในร้าน รีบลุกตามบ้าง ด้วยความอยากรู้
จันทรกานต์วิ่งตามออกมาดึงแขนวิวิทธิ์ไว้ เพชร กับยุพาและคนอื่นวิ่งตามมาดูเหตุการณ์
“ผมให้คุณออกไม่ได้หรอกนะ ถ้าคุณไม่บอกเหตุผลมาก่อน”
วิวิทธิ์หน้าเครียด
“เหตุผลเหรอครับ ง่าย ๆ เลยครับ ผมไม่อยากเสียคนที่ผมรักไป เพราะความเข้าใจผิดบ้าๆ ที่เกิดจากหน้าที่เลขาฯ ของผมที่ต้องรับใช้คุณ ผู้ชายอย่างผมไม่น่าต้องมาเป็นเลขาฯ นายผู้ชายเลยด้วยซ้ำ”
จันทรกานต์ส่ายหน้างงๆ“ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี”
“อยากรู้ก็ลองไปถามยัยดาริกาดูซิครับ ยัยนี่ละตัวแสบของแท้เลย ยุแยงดีนัก ผมกับคุณจบกันเท่านี้”
“ไม่ได้นะ คุณไปจากผมไม่ได้ ไม่มีคุณแล้วผมจะทำยังไง อย่างคืนนี้ใครจะช่วยเป็นกันชนให้ผม กันพวกสาวพริตตี้พวกนั้น”
เพชรกับยุพาที่แอบฟังอยู่ อ้าปากค้าง
“ยัยดาริกาทำหน้าที่เมียเก็บให้คุณอยู่บ่อยๆ ก็ใช้เธอให้เต็มที่ไปเลยซิครับ”
“วิวิทธิ์ เราไปคุยกันส่วนตัวดีกว่านะ”
พูดพลางเข้ายื้อวิวิทธิ์ แต่กลับโดนผลักจนกระเด็น แล้ววิวิทธิ์ก็รีบเดินผละไปทันที จันทรกานต์มองไป เห็นทุกคนจ้องมาอย่างอยากรู้อยากเห็น แต่ไม่ทันคิดว่าทุกคนตีความไปในทางนั้นหมด เพชรกับยุพามองหน้ากันอย่างสะใจ
“นายจันทรกานต์ ทัศนัย ที่แท้ก็เกย์แอ๊บแมน มีสัมพันธ์ลับกับเลขาฯ คู่ใจ”
ดารารายเดินผ่านโต๊ะพนักงานที่จับกลุ่มคุยกันเรื่องของจัทรการต์กับวิวิทธิ์ พิชญาที่ฟังอยู่ด้วย ยิ่งเจ็บปวดคับแค้นใจ
เพชรเข้ามาสมทบกับกลุ่ม พลางแจกใบปลิว ที่ถ่ายเอกสารมาหมาดๆ
“มาแล้วครับ ใบปลิวสแกนเกย์ครับ”
“อะไรคะ เคยได้ยินแต่สแกนกรรม”
เพชรยิ้มเหยียดๆ
“อันนี้สแกนเกย์ครับ โดยหมอรักชาย เชี่ยวเชิงชาย อ่านไว้จะได้แยกออก ไม่ใช่ให้นายบอสมาหลอกเราว่าเป็นชายแท้อยู่ได้เป็นนานสองนาน”
ดารารายยิ่งฟังก็ยิ่งเอะใจ ในที่สุดก็โผล่มาแสดงตัว
“นินทาอะไรกันคะคุณเพชร”
“นินทาเรื่องเลี้ยงลูกยังไงให้เป็นเกย์ เฮ้ย เอ่อ คือ”
เพชรหันไปเห็นดาราราย ก็หน้าซีด ปากสั่น
“เอาใบซีร็อกซ์นั่นมา สแกนเกย์ ใคร ใครคือเกย์”
ดารารายถามอย่างคาดคั้น
ดารารายนั่งหน้าเครียดอยู่หน้าห้องประชุม โดยมีคุณชายจันทร และจักรพัฒน์นั่งอยู่ข้างๆ พร้อมด้วย เพชร ยุพา พิชญา และพนักงานอื่นอีกสองสามคน
จักรพัฒน์มองไปทางภรรยา พิชญารีบเมินไปทางอื่น ดารารายถือใบปลิวในมือ
“ใครเป็นคนปล่อยข่าว คุณสองคนใช่ไหม คุณเพชร คุณยุพา”
ทั้งสองหน้าเจื่อน เพชรรีบแก้ตัว
“ไม่ใช่แค่เราสองคนหรอกครับ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์นั่นแหละ เพราะทั้งคุณจันทร์ ทั้งวิวิทธิ์ แสดงอาการหึงหวงกันขนาดนั้น”
“ก็เลยนินทา ปล่อยข่าวกันสนุกสนาน แถมยังลามปามมาถึงฉันด้วย ไง ได้ยินว่าจะให้ฉันออก
พ็อกเก็ตบุ๊คสอนวิธี “เลี้ยงลูกอย่างไรให้เป็นเกย์” เลยเหรอ”
คุณชายจันทรที่นั่งเงียบอยู่นาน พูดขึ้นมาบ้าง
“สนุกปากกันใหญ่ ผมไม่นึกเลยนะ พวกคุณเป็นลูกน้องที่ผมไว้วางใจ แต่กลับเอาครอบครัวผมมาล้อเลียนอย่างไม่นับถือกันแบบนี้”
เพชรกับยุพาหน้าซีด รีบขอโทษคุณชายจันทร กับดาราราย
“เดี๋ยวครับ” จักรพัฒน์ท้วงขึ้นมา “เรื่องนี้เรายังไม่ได้คำตอบเลยว่าต้นตอจริงๆ มาจากใคร”
พิชญาสะดุ้ง ดารารายหันขวับมาทันที
“หา มีต้นตอจริงๆ ด้วยเหรอ ยังมีใครอื่นอีก”
“พิชญา คุณมีอะไรจะพูดไหม”
ทุกคนหันมามองพิชญาเป็นตาเดียว พิชญาหน้าจ๋อย
“ไม่มีค่ะ”
“แล้วที่คุณไปต่อว่าวิวิทธิ์ล่ะ คุณคือคนเริ่มต้นนะ”
พิชญาหน้าซีดไป มองตอบจักรพัฒน์อย่างชิงชัง
“ชาย่าฟังมาจากคนอีกคน คนนั้นแหละค่ะคือต้นเหตุ”
“ใคร?” ดารารายรีบถาม
พิชญายิ้มหยัน ๆ จักรพัฒน์มองเขม้นคาดคั้น
ดาริกากำลังพิมพ์คอมพ์หน้าเครียด ฝ่ายจันทรกานต์ ก็พยายามโทร.ติดต่อวิวิทธิ์ แต่ไม่เป็นผล
จันทรกานต์หน้าเครียด ดาริกาที่ยังเคืองอยู่ รีบบอกว่าวิวิทธิ์นอกใจจันทรกานต์ เพราะไปจีบสาวสวยคนหนึ่งอยู่
“อ้อ เข้าใจล่ะ เรื่องมันมาจากคุณนี่เอง สาวสวยคนนั้นเป็นใคร”
ดาริกา ส่ายหน้า
“บอกไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวเธอจะเสียหาย คุณควรจะคุมประพฤติเขาให้ดีกว่านี้นะคะ หรือไม่ก็ต้องตามเกมให้ทัน ไม่งั้นเขาก็สวมเขาคุณอย่างละอายที่สุด”
จากนั้นจันทรกานต์ก็สั่งให้ดาริกาพยายามติดต่อวิวิทธิ์ ถ้าติดต่อไม่ได้ ก็ส่งข้อความไปขอโทษวิวิทธิ์ ที่เข้าใจผิด
“ฉันไม่ได้เข้าใจผิด ฉันไม่โทรค่ะ”
“ได้ แต่คุณจะต้องเสียใจในบาปที่คุณทำลงไป ทำลายความรักคนอื่นน่ะ บาปหนักสุดๆ”
ดาริกาหน้าเสีย ที่เห็นจันทรกานต์เอาจริง
ดารารายเปิดประตูผัวะเข้ามาในห้องทำงานของจันทรกานต์ แล้วก็โวยวายใส่ลูกชายทันที จันทรกานต์นั่งงง
“ไม่รู้เรื่องเลยเหรอคะคุณจันทร์ ตอนนี้ข่าวลือเรื่องลูกเป็นเกย์ มีสัมพันธ์ลับกับวิวิทธิ์ ลือกระฉ่อนไปทั้งตึกแล้ว”
จันทรกานต์ส่ายหน้า “ผมไม่เห็นรู้เรื่อง ข่าวมันแพร่ไปยังไงครับ”
ดารารายมองไปที่ดาริกา
“ต้นตอข่าวลือก็มาจากแม่ “เลขาตลาดสด” คนนี้แหละ”
ดาริกางง เพราะมั่นในใจว่าไม่ได้ไปปล่อยข่าวให้ใครที่ไหนฟัง
วิวิทธิ์ ยืนเกาะลูกกรงบ้านอิงฟ้าอยู่ ในสภาพเมาหนัก พลางกดมือถือหาแต่อิงฟ้าไม่รับสาย วิวิทธิ์พยายามมองหาลู่ทางปีนบ้าน ก่อนที่จะมองไปด้านหลังบ้าน แล้วเดินลัดเลาะไป
อิงฟ้านั่งเก็บของอยู่ในห้อง พร้อมบอกกับป้าแมวที่เข้ามาช่วยจัดว่ายังไม่รู้ว่าไปไหน รู้แต่ว่าต้องไปต่างประเทศให้ไกล และนานที่สุด ป้าแมวคะยั้นคะยอให้อิงฟ้าบอกคุณหญิงอรชรก่อนจะไป เพราะยังมีมีเรื่องของจันทรกานต์ที่ต้องรอสรุปกันอยู่
“ป้าขา สำหรับพี่ชายจันทร์น่ะ อย่าไปหวังอะไรเลยค่ะ เขาไม่ได้ชอบผู้หญิงอย่างหนู คุณจันทร์เธอไม่ได้ชอบหญิงค่ะ เธอชอบชายด้วยกัน”
ป้าแมวยกมือทาบอก “ว้าย อกอีแป้น ไม่จริงนะคะ”
“จริงค่ะป้า นี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่หนูต้องหนีไปให้ไกล”
ขณะเดียวกันวิวิทธิ์ ก็ลอบปีนเข้ามาในบ้านอิงฟ้าจนได้
“ดาริกาเป็นคนยืนยันกับชาย่าค่ะ ว่าคุณจันทร์กับวิวิทธิ์ เป็นคู่รักกันแถมมีนายช้าง”
พิชญาบอกต่อหน้าทุกคน พลางปรายตาไปยิ้มเยาะดาริกา ดารารายยกมือกุมขมับ ทำท่าเหมือนจะเป็นลม
“ดาริกา เธอปล่อยข่าวเสีย ๆ หาย ๆ แบบนี้ไปทำไม”
“หนูไม่ต้องการให้ผู้หญิงดีๆ คนนึง โดนเกย์หลอกลวงน่ะซิคะ”
“ผู้หญิงคนนั้น ใคร” ดารายจ้องหน้าคาดคั้น
“ขอสงวนนามค่ะ”
ดารารายเชิดหน้าอย่างโกรธจัด
“งั้นเธอทำความผิดร้ายแรง เอาเรื่องของเจ้านายไปนินทาทั้งๆ ที่มันไม่ใช่เรื่องจริง ทำให้ทั้งคุณจันทร์ ทั้งวิวิทธิ์ต้องเสื่อมเสียชื่อเสียง อ้อ นายช้างด้วย”
“ขอค้านค่ะ หนูไม่ได้เอาทั้งคุณจันทร์ ทั้งคุณวิวิทธิ์ไปนินทานะคะ หนูคุยเป็นการส่วนตัวอย่างที่สุด คนที่แพร่กระจายข่าวน่าจะเป็นพวกปากอยู่ไม่สุขมากกว่า เป็นใครคงทราบดี”
ดาริกามองมาทางพิชญา ที่นั่งหน้าเชิ่ด ดารารายไม่ฟังเสียง
“แต่เธอเป็นคนจุดประเด็น ฉันถือว่าเธอต้องรับโทษ และโทษสถานเดียวคือไล่ออก”
จันทรกานต์หันมาสบตาคุณชายจันทรอย่างขอความช่วยเหลือ ขณะที่พิชญายิ้มหยันสะใจ
ดาริกาทำหน้านิ่งไม่รู้สึกสะทกสะท้าน “ได้ค่ะ”
ดารารายแปลกใจกับท่าทีไม่ยี่หระของดาริกา จากนั้นก็บอกให้จักรพัฒน์ กับพิชญาออกไปก่อน
คุณชายจันทรรีบหันมากระซิบกัลูกชาย
“เอายังไงลูก ไม่คิดจะบอกความจริงดาริกาไปเหรอว่าเธอเข้าใจลูกผิดเรื่องเกย์น่ะ ให้ดาริกาขอโทษเสีย เรื่องจะได้จบ ๆ”
จันทรกานต์ส่ายหน้า พลางบอกว่าให้คอยดูกันต่อไป
ดารารายพยายามคุมสติ แล้วหันมาทางดาริกา
“ไปเก็บของของเธอได้ แล้วออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้”
“ได้ค่ะ จะรีบไปเลย แต่คุณจันทร์คะ หวังว่าคงจ่ายเงินชดเชยตามที่เราตกลงกันไว้นะคะ”
จันทรกานต์พยักหน้ารับคำ ดารารายหันขวับมาทันที
“เดี๋ยว เดี๋ยว เงินชดเชยอะไร”
ดาริกาเชิดหน้า “อ้าว เงินชดเชยที่คุณไล่หนูออกไงคะ”
“ไม่มีสิทธิ์เธอแค่ทดลองงาน อายุงานก็ไม่ถึงเดือน และความผิดเธอก็ร้ายแรง เธอจะไม่ได้เงินสักบาทเดียวจากแกรนด์”
“หนูยืนยันว่าหนูไม่ได้นินทาหรือปล่อยข่าว เพราะฉะนั้นหนูถือว่าไม่ได้ทำความผิดใดๆ ถ้าไม่จ่ายเรื่องถึงกรมแรงงานค่ะ”
ดาริกาพูดอย่างเอาจริง ดารารายโกรธจนมือไม้สั่น
“ได้ งั้นสู้กันถึงชั้นศาลเลย แต่อย่ามาขอไกล่เกลี่ยนะ”
ดาริกาจ้องหน้าดารารายอย่างไม่กลัวเกรง
“ไม่อยู่แล้วค่ะ เพราะหนูต้องได้เงินชดเชยจากแกรนด์แน่นอนอยู่แล้ว คุณจันทร์เจ้าขา ช่วยอธิบายให้คุณแม่ทราบหน่อยค่ะ เรื่องที่เราตกลงกันไว้ในสัญญา”
“หา สัญญาอะไรคุณจันทร์” ดารารายหันมาแหวใส่ลูกชายแทน
“สัญญาที่เราทำกันไว้ก่อนว่าจ้างครับ ถ้าเกิดดาริกาถูกไล่ออกไม่ว่ากรณีใดๆ ต้องจ่ายเงินชดเชยให้ครับ”
“เดี๋ยวเอาสัญญามาให้แม่ดูแต่ถ้าต้องจ่าย ก็ได้ แต่เป็นเงินชดเชยขั้นต่ำสุด ฉันจ่ายให้หนึ่งเดือนเท่านั้น”
ดาริกายิ้มขำ
“อุ๊ย ไม่นะคะ ต้องจ่ายครบตามจำนวนปีที่หนูทำงานสองปีค่ะ”
จันทรกานต์พยักหน้า “ครับแม่ สองปี”
“เอาเงินเดือนคูณ 24 เดือนดูค่ะ ถือว่าเป็นเงินชดเชยขั้นสูงสุด เป็นค่าเสียโอกาส และสูญเสียรายได้ค่ะ”
ดารารายแทบร้องกรี๊ด “คุณจันทร์ เอาสัญญามาให้แม่ดูเดี๋ยวนี้”
คุณชายจันทรแอบยิ้ม พลางหันมาพยักเพยิดกับลูกชาย อย่างพอใจ
วิวิทธิ์เหวี่ยงตัวเองขึ้นมาบนระเบียงห้องอิงฟ้า พลางหลบมุมแอบมองเข้ามาในห้อง เห็นอิงฟ้ากับป้าแมวกำลังช่วยกันจัดงกระเป๋าเสื้อผ้า
อิงฟ้าย้ำไม่ให้ป้าแมวบอกคุณหญิงอรชร ครู่หนึ่งป้าแมวก็ออกไป พร้อมๆ กับที่อิงฟ้าก็ผละไปเข้าห้องน้ำ วิวิทธิ์แอบเข้ามาดู เห็นกระเป๋าเดินทาง และพาสปอร์ต
“จะไปไหนเนี่ย จะหนีงั้นเหรอ”
จากนั้นก็รีบตรงเข้าไปในห้องด้านในทันที
อิงฟ้าใส่แค่เสื้อคลุมอาบน้ำ อยู่ข้างอ่างอาบน้ำ กำลังผสมครีมอาบน้ำ วิวิทธิ์โผล่เข้ามา ก็ตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก อิงฟ้าหันมาเห็น ก็ร้องกรี๊ดเสียงดัง วิวิทธิ์รีบกระโดดเข้าปิดปากทันที
“อย่าร้องครับอย่าร้อง ถ้าร้องผมจะไม่ใช้มือปิดปาก แต่ผมจะประกบด้วยปากผมเอง จูบน่ะ กลัวไหม”
อิงฟ้าพยักหน้า วิวิทธิ์คลายมือออก อิงฟ้ารีบหันหลัง แล้วทรุดลงหยิบเสื้อคลุมมาใส่
วิวิทธิ์บอกเจตนาในการดอดเข้ามา ว่าต้องการมาเคลียร์กับอิงฟ้า
“จะบอกคุณยังไงให้คุณเชื่อดีว่าผมไม่ใช่เกย์ คุณจันทร์ก็ไม่ใช่ ยัยดาริกาเธอมโนไปเองทั้งนั้น”
“อย่าไปโทษพี่ดาริกา พี่เขาอุตส่าห์เตือนฉัน เพราะไม่อยากให้ฉันถูกหลอก”
“ฟังนะครับ ดาริกาน่ะเข้าใจผิดตั้งแต่วันแรกที่เจอผมกับคุณจันทร์ที่คอนโดแล้ว เอาละ ผมจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง เพียงแค่คุณเปิดอกของคุณก่อน เฮ้อ โทษ ผมเมาน่ะ พูดไม่รู้เรื่องแล้ว ผมหมายถึงเปิดใจของคุณน่ะครับ”
อิงฟ้าบอกให้วิวิทธิ์กลับไปก่อน แต่วิวิทธิ์ไม่ยอม
“ผมรู้ เพราะคุณจะหนีจากผมไปใช่ไหม คุณจัดเสื้อผ้าอยู่ กำลังจะเดินทางแล้ว ผมไม่ให้คุณหนีไปไหนหรอก ถ้าหนีไปผมจะตามไปทุกที่”
อิงฟ้าจะร้องกรี๊ด วิวิทธิ์รีบปิดปาก แล้วทั้งสองเซตกลงไปในอ่างน้ำกันทั้งคู่ วิวิทธิ์กอดอิงฟ้าแน่น
ดาริกากลับเข้ามาในห้อง พลางทรุดลงนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองด้วยความรู้สึกเหนื่อยหน่าย ครู่หนึ่ง จันทรกานต์ก็ตามเข้ามา พลางเอ่ยชมว่าดาริกาสามารถโต้ตอบจนดารารายจนมุม ดาริกาโทษว่าเรื่องวุ่นวายทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะเขาเป็นไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์ แต่กลับโดนจันทรกานต์ย้อน
“เอาละ พูดเสียใหม่ เรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นเพราะคุณต่างหาก เพราะคุณไม่ยอมรับเสียที ว่าผมกับวิวิทธิ์ไม่ใช่เกย์ เรื่องราวบานปลายทั้งหมดนี่เพราะความเข้าใจผิดของคุณ”
ดาริการำคาญเลยบอกว่าจะลาออกโดยไม่ขอรับเงินแม้แต่บาทเดียว พลางคว้ากระเป๋าจะออกจากห้อง จันทรกานต์รีบคว้าร่างไว้
“คุณจะประกาศลาออกแล้วเดินออกไปเฉย ๆ แบบนี้ไม่ได้หรอกนะ มีเรื่องที่คุณจะต้องสะสางอีกหลายเรื่อง เรื่องวิวิทธิ์ เรื่องผม และถ้าจะลาออกจริงๆ ก็ต้องไปเคลียร์กับพี่วรางค์ของคุณด้วย เธอคงเสียผลประโยชน์มากมายเชียวล่ะถ้าคุณลาออก”
ดาริกาหันขวับมาจ้องหน้า
“หัวหมอนักนะ ได้ ฉันยังไม่ออก แต่วันนี้ฉันขอลางาน ฉันทนอยู่ร่วมห้องกับคุณไม่ไหวแล้ว อ้อ เกย์ดาร์ในตัวฉันยังทำงานดีอยู่ ยืนห่างขนาดนี้ ก็ยังแน่ใจว่าคุณน่ะเกย์”
ดาริกาสะบัดออกไป จันทร์กานต์ส่ายหน้าระอาใจ
อ่านต่อหน้า 3
ดาวเคียงเดือน ตอนที่ 7 (ต่อ)
อิงฟ้าในชุดเสื้อคลุมตัวใหม่ กำลังเช็ดผมที่เปียกปอนอยู่บนเตียง พลางครุ่นคิดสิ่งที่วิวิทธิ์เล่า ครู่หนึ่งวิวิทธิ์ออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันท่อนล่างผืนเดียว อิงฟ้าหันไป แล้วรีบหันกลับ พร้อมหยิบเสื้อคลุมส่งให้
จากนั้นวิวิทธิ์ก็ยืนยันและย้ำกับอิงฟ้าว่า ทั้งเขาและจันทรกานต์ไม่ได้เป็นเกย์ ที่สำคัญ...
“มีสิ่งหนึ่งที่คงจะพิสูจน์ได้ คุณจันทร์รักคุณดาริกาครับ”
อิงฟ้าตกใจ
“หา พี่จันทร์รักพี่ดาวแต่พี่ดาวจะรักตอบได้ยังไง ในเมื่อเธอคิดว่าพี่จันทร์เป็นเกย์”
วิวิทธิ์ถอนหายใจ “ก็นี่ละครับที่คุณจันทร์กลุ้มใจอยู่”
อิงฟ้าพยักหน้าเข้าใจ พลางรีบบอกให้วิวิทธิ์กลับไปก่อนดีกว่า เพราะเกรงว่าถ้าคุณหญิงอรชรกลับมาจะเป็นเรื่อง วิวิทธิ์ดึงฟ้าเข้ามาหา
“ยังไม่ได้บอกให้ผมชื่นใจเลยว่าคุณเชื่อรึยัง ว่าผมชายแท้”
“ขอเวลาฉันพิสูจน์หน่อยนะคะ”
วิวิทธิ์มองหน้าอิงฟ้าและยิ้มกรุ้มกริ่ม “หรือจะให้พิสูจน์ตอนนี้ เดี๋ยวนี้”
จบประโยคก็เชยคางอิงฟ้าจะประทับจูบ อิงฟ้าเงยหน้ามองด้วยอาการสะเทิ้นอาย ทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดผาง คุณหญิงอรชรและป้าแมวยืนหน้าถมึงทึง วิวิทธิ์และอิงฟ้ารีบแยกจากกันทันที
“นี่มันอะไรกัน เจ้าเลขาฯ หน้าปลาจวด”
วิวิทธิ์หน้าซีด “คุณหญิงครับ อย่าเข้าใจผิดนะครับ”
“ให้เข้าใจยังไง กึ่งเปลือยสองต่อสองในห้องนอนลูกสาวฉัน”
วิวิทธิ์กับอิงฟ้ายืนอึ้ง พูดอะไรไม่ออก
วรางค์กำลังเดินมาหน้าห้องทำงาน เหลือบเห็นอาร์ตี้อยู่ในห้อง กำลังดูแหวนเพชรในกล่อง วรางค์ยิ้มอย่างดีใจ แต่แล้วก็สลดลง พลางบ่นลูกน้องเสียงดังกลบเกลื่อน โดยเฉพาะเรื่องติดต่อเทรนเน่อร์เพื่อฟิตหุ่นให้อาร์ตี้สำหรับถ่ายโฆษณา
อาร์ตี้รีบเก็บกล่องแหวนเพชร วรางค์เข้ามาในห้อง
“ต้องลงทุนให้ผมขนาดนี้เลยเหรอครับ”
“ไมได้ซิ เธอต้องดูดีที่สุดสำหรับโฆษณาชิ้นนี้”
อาร์ตี้ทำหน้าเจื่อน “ผมแสดงไม่เป็นนะครับพี่”
“ลูกค้าคือพระเจ้า คุณแพ็ทเขาต้องการเธอก็ต้องทำ พี่เชื่อว่าเธอทำได้ เธอน่าจะดีใจนะ อยู่ดีๆ ก็ส้มหล่นได้เป็นนายแบบ”
จากนั้นอาร์ตี้ก็ชวนวรางค์ไปฉลองสองต่อสอง แต่วรางค์อิดออด เพราะกลัวโดนลูกน้องคนอื่นค่อนแคะ
“ทำไมครับพี่ ความรักของเรา มันต้องแคร์คำวิจารณ์คนอื่นด้วยเหรอ”
วรางค์หน้าสลด
“ต้องแคร์ ถ้าเธอเป็นผู้หญิง เป็นบอส แถมยังอายุมากกว่าเธออีก รออีกนิดนะอาร์ตี้ รอให้ทุกอย่างพร้อมกว่านี้ ความรักของเราก็ยังอยู่ ไม่ได้หล่นหายไปที่ไหนนี่จ๊ะ”
อาร์ตี้ยิ้มแห้ง พยายามทำใจให้ยอมรับ พลางเดินหน้าเศร้าออกจากห้องไป วรางค์คลายยิ้ม แววตาเต็มไปด้วยความหวั่นไหว
ดาริกานอนซึมๆ อยู่บนโซฟา เปิดเพลงลูกทุ่งจากมือถือเสียงดังสนั่น จู่ๆ จันทรกานต์ก็โผล่เข้ามา ทำเอาดาริกาถึงกับตกใจ
“เข้ามาได้ยังไง คุณจันทร์”
“ไม่ยากหรอกครับ จ่ายคุณเรอเน่นิดหน่อย เธอช่วยเหลืออย่างดี”
ดาริการีบไล่ให้ออกจากห้อง แต่จันทรกานต์ย้ำว่าไม่ไป จนกว่าจะเคลียร์กันให้รู้เรื่อง
“เคลียร์อะไร เคลียร์ว่าคุณเป็นแมนทั้งแท่งงั้นเหรอ”
“ครับ ผมแมนแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์”
พูดพลางก็เดินเข้ามาหาดาริกา สีหน้าเคร่งขรึม
“มีเลือดมีเนื้อแห่งความเป็นชายสมบูรณ์เต็มร้อย ทุกครั้งที่คุณไม่ค่อยระวังตัว คุณทำให้ผมใจเต้นแรงทุกครั้ง”
ดาริกายิ้มขำ
“อ๋อเหรอ แสดงว่าเวลาฉันทำเซ็กซี่อย่างนี้ คุณเกิดปั่นป่วนทางอารมณ์ซินะ”
ดาริกาปลดเสื้อคลุมให้ตกไหล่ โชว์เรียวขาเปลือยพ้นจากเสื้อคลุม แต่จันทรกานต์ยังยืนนิ่ง
“แล้วถ้าฉันทำยั่วยวนแบบนี้ล่ะ”
พลางเดินเข้ามา แล้วยื่นหน้าที่พยายามทำเซ็กซี่เข้าใกล้จันทรกานต์
“รู้สึกรู้สมอะไรบ้างมะ”
จันทรกานต์ส่ายหน้า “ไม่เลย”
“นี่ไง เกย์ชัดๆ ไม่รู้สึกอะไรเลย”
จันทรกานต์ดึงเสื้อมาปิดไหล่ดาริกา
“ที่ผมไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะคุณเสแสร้งต่างหาก แต่เวลาคุณเป็นธรรมชาติ ไม่ต้องเปิดโน่นเปิดนี่ ผมก็ใจเต้นระทึกอยู่แล้ว”
พุดพลางรวบร่างดาริกาเข้ามากอดแน่น
“นี่ละ ใช่เลย ตัวคุณจริงๆ ยิ่งด่ายิ่งเซ็กซี่รู้ไหม นี่ไง กำลังรู้สึกปั่นป่วนเต็มที่เลยล่ะ”
ดาริกาไม่เชื่อ ท้าให้จูบ พลางยื่นหน้าท้าทาย จันทรกานต์ ยิ้มตาวาว ก่อนจะประทับจูบเนิ่นนาน ดาริกาตาเบิกโพลง แล้วหลับตาพริ้มอ่อนระทวยในอ้อมแขน จันทรกานต์ตกใจ รีบอุ้มพากลับเข้าห้องนอน
อิงฟ้าและวิวิทธิ์ นั่งหน้าจ๋อยอยู่ต่อหน้าคุณหญิงอรชร ปุ๊และเป้าทำหน้าเหี้ยมคุมอยู่ด้วย
“บอกแม่มานะ ได้เสียกันแล้วใช่ไหม ถึงได้แก้ผ้าแก้ผ่อน กอดกันกลมอยู่ในห้องนอนอย่างนั้น”
“แม่คะ หนูไม่ใจง่ายแบบนั้นหรอกค่ะ คุณวิวิทธิ์เธอเมา ปีนเข้ามาหาหนูเอง”
คุณหญิงอรชรหันขวับมาจ้องหน้าวิวิทธิ์อย่างเอาเรื่อง “ปีนมาหาลูกสาวฉันทำไม”
“ผมรักคุณอิงฟ้าครับ ผมทนไม่ได้ที่เธอเข้าใจผมผิด และกำลังจะหนีผมไป”
คุณหญิงอรชรยิ้มเหยียด“รักลูกสาวฉัน กล้าดียังไงถึงคิดจะมาเด็ดดอกฟ้า นายน่ะมันแค่หมาวัด”
เมื่อวิวิทธิ์ยืนยันว่าเขารักอิงฟ้าจริงๆ คุณหญิงอรชรก็รีบหันมาถามอิงฟ้า
“แล้วแกมีใจให้นายหมาวัดนี่ด้วยรึเปล่า”
“ยิ่งแม่ดูถูกเขามากเท่าไหร่ หนูก็ยิ่งรักเขาค่ะ”
คุณหญิงอรชรและป้าแมวตกใจ
“ยายฟ้า หน้าที่ของแกคือแต่งงานกับหม่อมหลวงจันทรกานต์ แกจะต้องเป็นสะใภ้ของทัศนัย”
อิงฟ้าส่ายหน้า น้ำตาซึม
“ไม่ค่ะแม่ หนูไม่ได้รักพี่ชายจันทร์ หนูรักคุณวิวิทธิ์ค่ะ”
คุณหญิงอรชรเม้มปากแน่น
“ก็ได้ นายเลขาฯ หมาวัด ถ้าเธอยังมายุ่งเกี่ยวลูกสาวฉันไม่เลิก ฉันจะบอกเรื่องนี้กับคนสามคน คนแรกคุณชายจันทร คนที่สองคุณดาราราย. คนที่สามตำรวจทั้ง สน. ถ้าอยากตกงานหมดอนาคต หรือนั่งทานอาหารสุนัขอยู่ในคุกก็ลองดู”
“แม่ไม่มีสิทธิ์ขู่คุณวิวิทธิ์แบบนั้นนะคะ”
“ฉันมีสิทธิ์เต็มที่ กลับไปได้แล้วนายหมาวัด ปุ๊ เป้า พานายหมาวัดออกไป”
วิวิทธิ์ถูกลากออกไป ทั้งที่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า อิงฟ้าจ้องหน้าแม่อย่างเอาเรื่อง
“แม่บังคับหนูไม่ได้หรอก บังคับหนูมากๆ หนูจะหนีไปอยู่หลังคาโลก”
พูดจบก็สะบัดหน้า ขึ้นบันไดไป
ดาริกานอนระทวยอยู่บนเตียง พลางมองหน้าจันทรกานต์ด้วยอาการเคลิ้ม แต่พอรู้สึกตัว ก็กระโดดขึ้นมายืนบนเตียงทันที พร้อมกับคว้าของบนหัวเตียงขึ้นมากวัดแกว่ง
“ทำอะไรฉัน เมื่อกี้จูบฉัน จนฉันเคลิ้ม เอ๊ย จนฉันขาดอากาศหายใจหมดสติ แล้วปล้นสวาทฉันใช่ไหม”
จันทรกานต์หัวเราะขำ
“อ้าว ยอมรับแล้วใช่ไหมว่าผมชายแท้ นี่แค่จูบเดียวนะ”
ดาริกาสะอื้น โวยวายว่าจันทรกานต์จงใจทำให้เธอเข้าใจผิดว่าเป็นเกย์ ทำให้เธอเผลอปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปหลายรอบ
“เราก็นึกว่าเพื่อนสาว เราก็ไม่ระวังตัว ถ้ารู้ว่าชายแท้ ฉันจะไม่แตะเนื้อต้องตัวคุณเลย ร่างกายฉันก็จะปกปิดมิดชิด สายยกทรงก็ไม่ให้เห็น ออกไปนะ อย่ามายุ่งกับฉันอีก”
“ต้องยุ่งครับ” จันทรกานต์พูดอย่างจริงจัง “เพราะผมยังต้องการให้คุณทำงานให้ผมอยู่”
“จบ เลิก พอกันที ออกไปนะ ออกไปเดี๋ยวนี้”
ดาริกาทำท่าจะฟาดของในมือใส่ จันทรกานต์รีบวิ่งออกจากห้องแทบไม่ทัน ดาริกาวิ่งไล่ตามออกมา โต้เถียงกันที่ห้องโถงต่อ
“ฟังก่อนดาริกา งานนี้ถ้าผมไม่มีคุณช่วย ผมก็สานต่อไม่ได้ ถ้าคุณลาออก ผมก็จบ”
ดาริกามองค้อน “อย่าเว่อร์ ฉันสำคัญขนาดนั้นเชียว”
“ไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าคุณสำคัญกับผมแค่ไหน”
ดาริกานิ่งงันไป พลางมองหน้าจันทรกานต์ แล้วรีบหลบตา
“ต้องให้บอกหรือต้องให้แสดงออกแค่ไหน คุณถึงจะเข้าใจนะ ว่าคุณสำคัญกับผม มีความหมายกับผม”
จันทร์กานต์มองสบตา จนดาริกาสะท้านไปทั้งตัว ก่อนที่กอดกระชับร่างแนบแน่น แล้วทำท่าจะประทับจูบ ดาริกาเบือนหน้าหนี น้ำตารื้น
“อย่านะ ปล่อยฉัน คนใจร้าย กลับไปเสีย ฉันอยากอยู่คนเดียว”
ดาริกาเดินไปที่ประตู แล้วรีบเปิดออก พลางเช็ดน้ำตาป้อยๆ จันทรกานต์มองอย่างไม่เข้าใจ จากนั้นก็เดินออกจากห้อง ดาริการีบปิดประตู แล้วร้องไห้
“ก็นี่ละใจร้ายใจร้ายที่สุด มาทำให้ชะนีอย่างฉันหลงรักทำไม ฮือ ตาหม่อมบ้า”
ขณะที่จันทรกานต์ ก็ยืนซึมอยู่หน้าห้องเป็นนาน กว่าจะยอมเดินเข้าห้องตัวเอง
ดารารายเดินไปมาอยู่ในห้องนอนอย่างหงุดหงิด คุณชายจันทรมองตามอย่างสงสัย
“คุณชายว่าไหม ลูกชายเรากับยัยดาริกาคงสมรู้ร่วมคิดกันหลอกดาว เดี๋ยวทำทอม เดี๋ยวหญิง เดี๋ยวเมียเก็บ เดี๋ยวเกย์ โอ๊ย ปวดหัวค่ะ ไม่รู้อะไรจริง อะไรเท็จแล้ว”
ในที่สุดคุณชายจันทรก็ตัดสินใจบอกความจริงดารารายว่า จันทรกานต์ไม่ได้รักอิงฟ้า และก็มั่นใจว่าอิงฟ้าเอง ก็ไม่ได้มีใจให้จันทรกานต์ ก่อนจะทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เพราะฉะนั้นปล่อยทั้งสองไปเถอะครับ บังคับไปก็ไม่มีประโยชน์”
ดารารายหน้าบึ้ง แต่ยังไม่ทันจะตอบอะไร มือถือก็ดังขึ้น ดารารายดูเบอร์ แล้วหลบเข้าไปคุยในห้องน้ำ
“มีเรื่องสำคัญจะปรึกษาค่ะคุณดาว”
คุณหญิงอรชรบอกมาทางปลายสาย ดารารายถอนหายใจเฮือก
“แหม ดิฉันก็มีเรื่องจะปรึกษาคุณพี่อยู่เหมือนกัน เรื่องคุณจันทร์กับน้องอิงฟ้าน่ะซิคะ”
“อุ๊ย เรื่องเดียวกันเลย งั้นพรุ่งนี้เชิญคุณดาวมาพบหน่อยเถอะค่ะ ดิฉันก็ร้อนใจเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน รู้สึกว่าต้องดำเนินการไปอีกขั้นตอนแล้วละค่ะ”
ดารารายรับคำ “ค่ะ ค่ะ”
ดาริกาออกมาจากลิฟท์คอนโด พลางมองไปรอบๆ โถงล็อบบี้ เพราะไม่อยากเจอจันทรกานต์ แต่พอเดินข้ามโถงมา ก็ได้ยินเสียงของจันทรกานต์ดังจากเบื้องหลัง พลางออกปากชวนให้ไปทำงานพร้อมกัน แต่ดาริกามีข้อแม้
“ต่อไปนี้สถานะและท่าทีของเราจะเปลี่ยนไป คุณและฉันจะต้องมีระยะห่างระหว่างกัน จะมาทำสนิทสนม ฮิฮะเว้ยเฮ้ย อย่างแต่ก่อนไม่ได้แล้ว”
“แค่รู้ว่าผมเป็นชายแท้ ต้องเปลี่ยนขนาดนั้นเชียว”
“ถูกต้องค่ะ และสิ่งสำคัญที่สุดที่คุณจะทำกับฉันอีกไม่ได้ อย่ามาทำสวีทหวาน อ่อนโยน อบอุ่น หรือปลอบประโลมด้วยคำพูดเพราะๆ อย่างที่คุณทำเมื่อวานนี้กับฉันเด็ดขาด”
จันทรกานต์อมยิ้ม
“ทำไมล่ะครับ ก็บางเวลาคุณทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้นกับคุณจริงๆ นี่”
“นี่ไง นี่ไง ยิ้มแบบนี้ สายตาแบบนี้ ห้ามขาด อย่าได้ทำใส่ฉันอีกเชียวนะ หุบยิ้มเดี๋ยวนี้ ตาด้วย ตาก็ห้ามยิ้ม ฉันทนดูไม่ได้ ฉันต้องการเป็นแค่ลูกจ้างของคุณอย่างเดียว ไม่ใช่”
ดาริกาเว้นไว้แค่นั้น จันทรกานต์รีบพูดต่อให้
“เมียเก็บ เข้าใจแล้วครับ เชิญ”
ดาริกาเดินน้าเชิ่ดออกไป จันทรกานต์รีบเดินตาม
“อะไรนะคะ จะจัดปาร์ตี้วันเกิดให้หนู”
อิงฟ้าถามย้ำ ขณะนั่งทานข้าวเช้ากับคุณหญิงอรชร “มีแผนเบื้องลึกรึเปล่าคะ”
“คิดมากน่างานนี้ทางทัศนัยจะมากันครบทั้งตระกูล รวมทั้งญาติๆ เราด้วย แม่เพิ่งปรึกษาป้าหญิงน้อย หญิงใหญ่ เห็นดี เห็นงามกันทั้งคู่ เตรียมตัวให้พร้อม อ้อ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ไม่ต้องไปทำงานที่แกรนด์อีกแล้ว และจะออกไปไหนข้างนอก ปุ๊ เป้า จะตามดูตลอด ห้ามติดต่อเจ้าเลขาหมาวัด ถ้ายังฝ่าฝืนไปนัดพบมัน เฉียดใกล้มันนิดเดียว นายปุ๊ นายเป้า จะเข้าจู่โจมทันที”
อิงฟ้าถอนใจ อย่างเบื่อหน่าย
ดาริกานั่งอยู่ตรงหน้าวิวิทธิ์ที่มีอาการซึมเศร้าในห้องทำงานของจันทรกานต์ พลางออกปากขอโทษเรื่องที่เธอเข้าใจผิด วิวิทธิ์ถอนหายใจ
“คุณกับคุณอิงฟ้า เข้าใจก็จบแล้วละครับ แต่ตอนนี้ปัญหาใหญ่กว่าก็คือคุณหญิงอรชร ท่านห้ามผมติดต่อคุณอิงฟ้าเด็ดขาด ไม่งั้นจะรายงานคุณชายกับคุณดารารายทันที”
พูดพลางออกปากให้ดาริกาช่วยเป็นสื่อกลาง เพราะอิงฟ้าไม่ได้มาทำงานที่แกลอรี่แล้ว ระหว่างนั้น จันทรกานต์ ก็เข้ามาในห้องพอดี ทั้งคู่รีบแยกจากกันอย่างมีพิรุธ
จันทรกานต์เหลือบมอง ดาริกาทำเป็นมองไปทางอื่น เลยเสหันไปถามวิวิทธิ์ถึงเรื่องสาวที่แอบหลงรักแทน วิวิทธิ์อึ้ง พูดไม่ออก พลางรีบขอตัวออกไป
จันทรกานต์หน้าเหวอ หันกลับมามองหน้าดาริกา
“ตกลงเขากับสาวคนรักยังไม่เคลียร์กันอีกเหรอ”
ดาริกาส้ายหน้า “ไม่ทราบค่ะ เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ไม่อยากยุ่ง”
“แต่คุณทำให้เขาผิดใจกัน ควรรับผิดชอบนะ”
ดาริการีบแยกไปที่โต๊ะทำงานของตัว จันทรกานต์มองตาม อดไม่ได้ที่จะคาใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของ
วิวิทธิ์กับดาริกา
คุณชายจันทรมองหน้าจักรพัฒน์อย่างชั่งใจ พลางถามย้ำ
“จะหย่างั้นเหรอ คิดดีแล้วนะ”
จักรพัฒน์ พยักหน้าเศร้าๆ
“ครับ ผมตัดสินใจแล้ว ที่ผมมาบอกให้คุณอาทราบก่อน เพื่อที่จะรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป หลังจากที่ผมหย่าชาย่า คุณอาคงไม่ทราบเรื่องที่ชาย่ายังมีเยื่อใยกับคุณจันทร์ ที่เข้ามาทำงานที่นี่ก็เพราะต้องการใกล้ชิดคุณจันทร์”
“ทำไมถึงคิดว่าอาไม่รู้เรื่องนี้ล่ะ”
จักรพัฒน์ถึงกับอึ้ง “คุณอารู้เหรอครับ”
“รู้มานานแล้วด้วย ที่อาไม่อนุญาตให้ชาย่าเป็นเลขาฯ คุณจันทร์ก็เพราะเหตุนี้แหละ แล้วนายคิดว่าอาต้องรับมืออย่างไร”
“ถ้าชาย่าเป็นอิสระจากผม เธอจะตามรังควานคุณจันทร์ไม่เลิก”
คุณชายจันทรยิ้ม
“ไม่ต้องห่วงหรอก คุณจันทร์คงรับมือชาย่าไหว อีกอย่างเขามีดาริกาอยู่ทั้งคน”
อ่านต่อหน้า 4
ดาวเคียงเดือน ตอนที่ 7 (ต่อ)
จันทรกานต์ กับดาริกานั่งทานมื้อกลางวันด้วยกันในล็อบบี้เลาจน์ จันทรกานต์ออกปากขอให้ที่บ้านของตาทศพร้อมกับดาริกา เพราะอยากไปเรียนต่อยมวยกับตาทศ พร้อมหยอดคำหวาน
“ผม อยากรู้จักชีวิตของคุณให้มากขึ้นกว่าเดิมน่ะ”
พลางมองดาริกาอย่างเอ็นดู ดาริกาละสายตาหนีหน้าเริ่มแดง
“ถ้ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้อีก ฉันเลิกทานจริงๆ ด้วย”
จังหวะนั้นดารารายก็เดินเข้ามา พลางปรายตามองดาริกาอย่างหมั่นไส้เต็มที ก่อนจะบอกกับจันทรกานต์ว่ามีเรื่องสำคัญจะบอก ดาริการีบขอตัว แต่ดารารายกลับรั้งไว้
“ขอตัวทำไ ไม่ต้อง ทานต่อไปนั่นแหละ ไม่ใช่เรื่องลับอะไร วันเสาร์นี่ วันเกิด อิงฟ้าน่ะลูก ทางคุณหญิงเธอเชิญทัศนัยทั้งหมดไปร่วมงานด้วย ลูกห้ามพลาดนะ”
จันทรกานต์รับคำ “ครับ”
“อ้อ เธอก็ต้องไปด้วยนะดาริกา ไปช่วยเทคแคร์คุณจันทร์ จะมาบอกแค่นี้แหละ อ้อ ดาริกา แต่งตัวให้เกียรติงานเขาหน่อยนะ อย่าลำลองเหมือนใส่อยู่ทุกวันนี้”
ดารารายยิ้มหยันแล้วแยกไป จันทรกานต์มองตามพลางครุ่นคิด
“แล้วให้คุณมาเทคแคร์ผมทำไม เหมือนมีแผนบางอย่าง”
งานวันเกิดของอิงฟ้า ที่จัดขึ้นที่บ้านวรรณรัตน์ ตกแต่งอย่างหรูหรา และเต็มไปด้วยแขกเหรื่อไฮโซ ที่แข่งขันกันแต่งตัวมาประชันกันเต็มที่
ที่มุมหนึ่งของโถง คุณชายจันทร ดาราราย และจันทรกานต์ กำลังยืนคุยกันกับคุณหญิงอรชร จันทรกานต์เห็นบรรยากาศแปลกๆ อดสงสัยไม่ได้ เลยแอบกระซิบถามพ่อ
“พ่อครับ วันนี้ดูแปลกๆ มีอะไรที่ผมไม่ทราบรึเปล่า”
“พ่อเองก็ยังงง ทีแรกพ่อคิดว่างานจะจัดกันภายใน ไม่นึกว่าจะเป็นงานใหญ่ขนาดนี้”
ครู่หนึ่งหญิงน้อยและหญิงใหญ่เข้ามาในห้อง พร้อมสองสาว หนึ่งนั้น คือแพ็ท ที่เป็นลูกค้าของบริษัท
วรางค์ แพ็ทอยู่ในชุดเดรสสั้น แต่งหน้าทำผมสวยงาม ส่วนอีกคน แต่งตัวสไตล์คาวาอิ มีโบวเต็มตัว ทั้งสองสาวมองจันทรกานต์ไม่วางตา ขณะที่คุณหญิงอรชรมองสองสาวอย่างไม่พอใจนัก
หญิงน้อยรีบแนะนำแพ็ทให้ทุกคนรู้จัก
“ค่ะ นี่ค่ะ หลานพี่ ศศิอาภา อาภาศศิธรค่ะ”
“เรียกแพ็ทเฉยๆ ดีกว่าค่ะ สั้น ง่าย กระชับ”
หญิงใหญ่แนะนำบ้าง
“ส่วนนี่หลานพี่เหมือนกันค่ะคุณชาย คุณดาว เพิ่งกลับมาจากสวิส คคนางค์ชื่อเล่น ชื่อนางค่ะ” คคนางค์ หรือนาง ทำเสียงขึ้นจมูกแบบเด็กฝรั่ง
“เรียก “น้องนาง” ดีกว่าค่ะ เรียก“นาง” อย่างเดียวไม่ดี เพราะ “นาง” ใช้เรียกหญิงมีผัวแล้ว”
ทุกคนถึงกับสะดุ้งกับความไม่สันทัดภาษาไทยของเธอ จะมีก็แต่ดาราราย ที่ยิ้มให้สองสาวอย่างเอ็นดู“น่ารักทั้งคู่เลย นี่หม่อมหลวงจันทรกานต์ ลูกชายน้า”
แพ็ทจิกตามองจันทรกานต์
“ได้ยินชื่อมานานแล้วละค่ะ เพิ่งได้เจอตัววันนี้เอง แหม สมคำร่ำลือ”
“ร่ำลือว่าอะไรเหรอครับ” จันทรกานต์ย้อนถาม
“ความหล่อล่ำน่ะซิคะ ไม่ผิดหวังเลย”
หญิงน้อยเจื่อนไปกับความกล้าพูดของแพ็ท นางแอบค้อนแพ็ท พลางพูดเหน็บ จนหวิดจะมีเรื่องกัน
หญิงน้อยกับหญิงใหญ่ ต้องรีบตัดบท ให้หนุ่ม-สาวไปคุยกันส่วนตัว แพ็ทกับนางก็รีบแย่งกันเอาใจจันทรกานต์อีก คุณหญิงอรชรลอบมองย่างขัดใจ
วิวิทธิ์กับดาริกายืนคุยกันอยู่อีกมุมหนึ่ง โดยมีปุ๊กับเป้ายืนคุมอยู่ห่าง ๆ
“คุณวิวิทธิ์กล้ามากนะคะที่มางานนี้ ไม่กลัวคุณหญิงเธอเล่นงานเหรอ”
“ยังไงผมก็ต้องมา ไม่ได้เจอคุณอิงฟ้าหลายวันแล้ว ได้เห็นหน้าเธอสักครั้งผมยอมเสี่ยงครับ”
คุณหญิงอรชรออกมาโทรศัพท์อยู่ใกล้ๆ พลางบอกป้าแมวให้พาอิงฟ้าลงมาในงาน เมื่อหันไปเห็นวิวิทธิ์และดาริกาเดินเข้ามา ก็รีบบอกให้ดาริกาออกไปก่อน
ดาริกาแยกไป พลางส่งสายตาให้วิวิทธิ์ตามแผน
“นายหมาวัด กล้ามากที่กลับมาเหยียบบ้านฉันอีก”
วิวิทธิ์ยิ้มกว้าง “ครับ มันเป็นหน้าที่ของผมนี่ครับ ผมต้องมาดูแลเจ้านายทัศนัยทุกคนที่มางานนี้ไงครับ”
“เข้าใจพูด งั้นฉันก็คงไล่เธอกลับไปตอนนี้ไม่ได้ซีนะ ก็ดี อยู่ให้ถึงจนจบงานก็แล้วกัน ปุ๊ เป้า เฝ้าให้ดี อย่าให้คลาดสายตา”
พูดจบคุณหญิงอรชรก็สะบัดหน้าเดินเข้าบ้านไปทันที
นางและแพ็ท กำลังแย่งกันเอาใจจันทรกานต์อยู่ที่มุมบุฟเฟ่ต์ จนจันทรกานต์แอบเซ็ง ทั้งคู่ไม่วายจิกกัดกันอีก นางเถียงสู้ไม่ได้ เลยฮึดฮัดขอตัวแยกไป แพ็ทรีบยกเรื่องอ้างมาอ้าง ก่อนจะชวนจันทรกานต์ไปนั่งคุยกันอีกมุมหนึ่ง
แพ็ททำหน้าเซ็กส์ จันทรกานต์ส่ายหน้าอย่างระอา จังหวะนั้นดาริกา ที่เดินผ่านมาพอดี เห็นแพ็ทไว ๆ
พลางบอกว่าแพ็ทเป็นไอดอลของเธอ จันทรกานต์สบโอกาสรีบบอก
“ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวสักครู่เข้าไปในห้องนั่งเล่นนะครับ ผมจะแนะนำให้รู้จัก”
พุดจบจันทรกานต์ก็แยกไป ดาริกามองตามงง ๆ ดาราราย เดินมาด้านหลัง
“ว่าไงดาริกา”
ดาริกาสะดุ้ง พลางรีบบอก
“ก็ดีค่ะ งานใหญ่โตดี หวังว่าชุดนี้คงไม่ลำลองแล้วนะคะ”
“ก็ดี เหมาะกับเธอดี ดูเชย ๆ สมตัวเธอ”
ดารารายยิ้มสะใจก่อนแยกไป
“ชุดนี้ตั้งสองหมื่น พี่ตาลบริจาคมาให้ ตะเข็บที่ลุ่ยก็ชุนแล้วนะคะ ออกจะสวย เชยตรงไหน”
ดาริกาหน้าเชิ่ด
จักรพัฒน์และพิชญา เดินตามวิวิทธิ์เข้ามาในโถง ทั้งสองถือช่อดอกไม้และกล่องของขวัญเข้ามาด้วย พนักงานต้อนรับรีบรับของ
พิชญา ที่อยู่ในชุดทั้งสวยทั้งเซ็กซี่น่าหวาดเสียว บอกว่าตั้งใจแต่งชุดนี้มาอวดจันทรกานต์โดยเฉพาะ
จักรพัฒน์ยิ้มเยาะ
“ก็ดี รีบๆ อวดเข้า เดี๋ยวคุณจันทร์เขาตกลงหมั้นหมายกับอิงฟ้า คุณจะไม่เหลืออะไรให้อวด”
ขณะนั้นนาง ที่อยู่ในกลุ่มเด็กสาวหน้าตาน่ารัก แต่งตัวคิกขุสไตล์เดียวกัน หันมาเห็นจักรพัฒน์พอดี รีบวิ่งเข้ามาทักทายตามประสาคนรู้จัก พลางออกปากชมว่าจักรพัฒน์หล่อขึ้น หล่อไม่แพ้จันทรกานต์
“จริงเหรอ งั้นซิ มีคนชอบเอาพี่ไปเปรียบกับคุณจันทร์บ่อยๆ บางคนถึงขั้นเอาพี่ไปเป็นตัวตายตัวแทนกันเลยนะ”
จักรพัฒน์ไม่วายเหน็บพิชญา จากนั้นนาง ก็ดึงตัวจักรพัฒน์ไปหากลุ่มเด็กสาว ที่ทำท่าอายกันทั้งกลุ่ม พิชญามองตามอย่างขัดใจ
“ไม่ยักรู้นะคะ ว่าคุณจันทร์ก็จ้างบริษัทคุณวรางค์ทำอีเวนท์เหมือนกัน เพราะแพ็ทก็กำลังให้เขาทำโฆษณาให้” แพ็ทเริ่มบทสนทนาเมื่อนั่งคุยกับจันทรกานต์ตามลำพัง
จากนั้นก็เล่าเกี่ยวกับงานโฆษณากาแฟ “ภูตะวัน” พลางออกตัวว่าจะหาโอกาสมาจัดอีเวนท์ที่ห้างแกรนด์บ้าง
“ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ”
แพ็ทจิกตาหวานใส่
“เราน่าจะหาโอกาสคุยเรื่องของเรา เอ่อ แพ็ทหมายถึงธุรกิจของเราให้มากกว่านี้นะคะ วีคเอ็นด์นี้คุณจันทร์ว่างรึเปล่า แพ็ทจะชวนไปที่ภูตะวัน จะพาเที่ยวด้วยน่ะค่ะ ค้างสักสองคืน”
“ต้องเคลียร์งานก่อนน่ะครับ ยังรับปากไม่ได้” จันทรกานต์แบ่งรับแบ่งสู้
“งั้น คืนพรุ่งนี้ว่างไหมคะ ดินเนอร์กันหน่อย ที่ไหนดี ของแพ็ทหรือของคุณ หมายถึงที่แมนชั่นของแพ็ท หรือห้องสวีทของคุณ”
จันทรกานต์โดนรุกหนักจนรู้สึกอึดอัด ดาริกาทำทีเป็นเดินผ่านมา จันทรกานต์รีบเรียกไว้ตามแผน พลางแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน
“นี่ดาริกาครับ เป็นลูกน้องคนสนิทของคุณวรางค์ ก่อนที่คุณวรางค์จะให้ยืมตัวมาเป็นเลขาฯ ผม”
“สวัสดีค่ะ คุณศศิอาภา”
แพ็ทมองดาริกาอย่างแปลกใจ “รู้จักชื่อฉันด้วย”
“แหม ในสังคมนักธุรกิจ มีใครไม่รู้จักคุณแพ็ทละค่ะ ชุดลายเสือที่คุณถ่ายกับนายแบบนั่นก็ฮือฮากันไปทั้งเมือง”
แพ็ทพยักหน้าอย่างไม่ค่อยใส่ใจ
“เข้าใจแล้วละทำไมคุณจันทร์ต้องขอยืมตัวเธอมาเป็นเลขาฯ รอบรู้อย่างนี้นี่เอง คุณจันทร์คะ เราย้ายไปหามุมสงบกว่านี้ดีไหมคะ ตรงนี้คนชักพลุกพล่านเกินไปแล้ว”
ดาริกาอึ้งไป เพราะในห้องก็มีแค่สามคน
“แต่ขอผมคุยกับดาริกาสักครู่นะครับ”
“ตามใจค่ะ”
แพ็ทปรายตามองดาริกาหัวจดเท้าอย่างเหยียดๆ
“ดาริกา เธอนี่รอบรู้นะ แต่ควรจะรอบรู้ให้มากกว่านี้ โดยเฉพาะเรื่องเทรนด์แฟชั่น”
“ทำไมคะ”
“ชุดเธอมันไม่อินเทรนด์แล้วน่ะซี เอาท์น่ะ เป็นฉันฉันถอดทิ้งไปแล้วล่ะ”
แพ็ทหัวเราะหยันแล้วสะบัดหน้าเดินออกไป จันทรกานต์ถอนหายใจ
“ขอบใจนะที่เข้ามา “ขัดจังหวะ” ได้จังหวะพอดิบพอดี”
“หืม ขัดจังหวะคุณแพ็ทเหรอ ทำไมคะ”
“คุณจะอึดอัดไหมล่ะ เจอกันครั้งแรกก็ชวนไปที่ห้องเลย”
ดาริกาตกใจ “หา ขนาดนั้นเชียว ชีแรง ชีมั่นจริงๆ นับถือ”
“เลยต้องเรียกคุณมา คุณจะได้แสดงตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของผมแบบครั้งชาย่าไงครับ คุณเล่นบทนี้ทีไร ผมเป็นปลื้มและใจเต้นตึกตึกทุกที”
จันทรกานต์จ้องหน้ายิ้มๆ จนดาริกาเขิน พลางจะเดินเข้างาน จันทรกานต์รีบจับมือไว้
“เข้างานด้วยกัน”
พูดพลางตั้งศอกให้ควงแขน ดาริกาอิดออด จนจันทรกานต์ต้องเป็นฝ่ายจับมือดาริกาเสียเอง
ในโถงกลาง บรรดาแขกกำลังพูดคุยกันสนุกสนาน คุณหญิงอรชร คุณชายจันทร ดาราราย หญิงน้อย หญิงใหญ่ จับกลุ่มคุยกันอย่างออกรส
แพ็ทกับจักรพัฒน์ยืนคุยกันอีกมุมหนึ่ง โดยมีเพื่อนๆ ของนางห้อมล้อมอยู่ จักรพัฒน์ระรื่นกว่าปรกติ พิชญา ที่ยืนอยู่กับวิวิทธิ์มองอย่างหมั่นไส้ พลางคว้าเครื่องดื่มจากบริกร แล้วดื่มรวดเดียวสหมดแก้ว จนวิวิทธิ์ต้องเตือน
“ระวังเมานะครับ”
พิชญายักไหล่ “ก็ดี ฉันอยากเมา”
จันทรกานต์เดินควงดาริกาออกมาจากห้องนั่งเล่น มายืนอยู่ริมห้องโถง ดาราราย ที่หันมาเห็นพอดี รีบเดินเข้ามาหา
“คุณจันทร์มายืนหลบทำไมตรงนี้ น้องอิงฟ้าจะลงมาแล้ว ไปเถอะ”
จันทรกานต์ปลีกตัวไปสมทบกลุ่มผู้ใหญ่ ดารารายมองดาริกาด้วยหางตา
“ฉันเห็นนะควงแขนคุณจันทร์น่ะ ตกลงวันนี้จะมาในบทบาทไหนจ๊ะ จะมาในบท “ทอม” หรือ บท
“เมียเก็บ” ดี”
ดาริกาถอนหายใจ
“เฮ้อ บทเลขาฯ ที่ไม่มีทางเลือกมังคะ”
“ทางเลือกน่ะมีอยู่”
“ลาออกใช่ไหมคะ”
ดารารายยิ้มเหยียด
“รู้ตัวนี่ ฉันให้เธอมางานนี้เพื่อเทคแคร์คุณจันทร์ ไม่ใช่มาแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของ ให้เกียรติอิงฟ้าเขาหน่อย”
ทันใดนั้นเสียงปรบมือ ก็ดังกราว ทั้งสองมองไป เห็นอิงฟ้าลงมาด้วยชุดสวยสง่าเหมือนเจ้าหญิงน้อย ๆ คุณหญิงอรชรรีบปราดเข้าสวมกอดลูกสาว
วิวิทธิ์มองความสวยของอิงฟ้าอย่างตะลึงนิ่ง
“อิงฟ้าลงมาแล้ว แหม สวยจัง สวยสมกับคุณจันทร์เหลือเกิน เธอว่าไหม”
ดารารายหันมาทำเสียงเยาะใส่ดาริกา พลางมองเธอหัวจดเท้า
“รู้ตัวได้แล้วนะว่าเธอน่ะอยู่ในระดับไหนเมื่อเทียบกับอิงฟ้า เธอสมควร“ทำ” หรือ “ไม่ทำ” อะไร อย่าดูถูกตัวเองให้มากนัก”
พูดจบดารารายก็เดินเชิดหน้าออกไป ดาริกาน้ำตาร่วงอาบแก้ม
อ่านต่อตอนที่ 8
