อสีติมหาสาวก : กลุ่มพระต่างแคว้น (ตอนที่ ๙๑)

กลุ่มพระต่างแคว้น คือ กลุ่มพระที่ออกบวชต่างแคว้นละ ๑ รูป (เฉพาะที่เป็นพระอสีติมหาสาวก) มี ๖ รูป คือ พระพาหิยะ พระปุณณะ พระทัพพะ พระรัฐบาล พระโสณโกฬิวิสะ พระมหากัปปินะ แต่ละรูปมีประวัติที่น่าศึกษาดังนี้

การออกบวช (ต่อ)

พระโสณโกฬิวิสะ ตัดสินใจออกบวช คราวที่มาเฝ้าพระพุทธเจ้าเป็นครั้งแรกที่ภูเขาคิชฌกูฏ เรื่องมีอยู่ว่า

คราวหนึ่งขณะที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ที่ภูเขาคิชฌกูฏ เขตเมืองราชคฤห์ พระเจ้าพิมพิสารทรงรับสั่งให้พสกนิกรของพระองค์ในหมู่บ้าน ๘๐,๐๐๐ ตำบล ในแคว้นอังคะ มาประชุมพร้อมกันที่ลานบริเวณพระราชวัง เพื่อรับฟังพระราโชบายและพระราโชวาท

ในเวลาเดียวกันนั้น ทรงมีพระราชสารไปถึงเศรษฐีอุสภะแห่งแคว้นอังคะ ให้ส่งโสณโกฬิวิสะผู้เป็นบุตรเข้าเฝ้าพระองค์ด้วย เนื่องจากทรงมีพระราชประสงค์จะทอดพระเนตรฝ่าเท้าที่แปลกประหลาดของเขา เศรษฐีอุสภะได้ส่งโสณโกฬิวิสะเข้าเฝ้าพระเจ้าพิมพิสารตามพระราชประสงค์

โดยที่ก่อนจะส่งมานั้น ได้อบรมบุตรให้รู้ถึงการนั่งในขณะเข้าเฝ้า คือ อย่านั่งเหยียดขาไปทางที่ประทับ ซึ่งเป็นการไม่สมควร แต่ให้นั่งขัดสมาธิซ้อนเท้าทั้งสองไว้บนตักในลักษณะหงายฝ่าเท้า เพื่อพระเจ้าแผ่นดินจะได้ทอดพระเนตรเห็นขนที่ฝ่าเท้า

โสณโกฬิวิสะ ครั้นเรียนรู้อย่างนี้แล้วก็ออกเดินทางไปแคว้นมคธโดยนั่งบนเสลี่ยง ซึ่งมีบริวารหามไป เมื่อได้โอกาสเข้าเฝ้าพระเจ้าพิมพิสาร ก็ได้ไปปฏิบัติตามที่ได้รับการอบรมมา คือ นั่งขัดสมาธิหงาย ฝ่าเท้าไว้บนตัก

พระเจ้าพิมพิสารได้ทรงทอดพระเนตร ดูฝ่าเท้าของท่านแล้วก็ทรงหายสงสัย จากนั้นจึงตรัสให้โอวาท และทรงชี้แจงพระราโชบายเกี่ยวกับกิจการบ้านเมือง แล้วก็ทรงส่งพสกนิกรทั้งหมดนั้น รวมทั้งโสณโกฬิวิสะด้วย ไปเฝ้าพระพุทธเจ้าที่ภูเขาคิชฌกูฏ

คราวนั้น พระพุทธเจ้าทรงมีพระสาคตะเป็นพุทธอุปัฏฐาก พสกนิกรเหล่านั้นได้พูดขอโอกาสต่อพระสาคตะเพื่อขอเฝ้าพระพุทธเจ้า

พระสาคตะได้แสดงฤทธิ์ด้วยวิธีดำดิน แล้วไปโผล่ที่คันธกุฎีบนยอดเขาคิชฌกูฏต่อหน้าพสกนิกรที่มาชุมนุมกันอยู่นับแสนคน ทำให้เขาเหล่านั้นเกิดความศรัทธา อัศจรรย์ใจและสนใจในตัวท่านจนลืมสนใจพระพุทธเจ้าไปขณะหนึ่ง

พระพุทธเจ้าทรงทราบความอัศจรรย์ใจของคนเหล่านั้น จึงทรงรับสั่งให้พระสาคตะแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ยิ่งๆ ขึ้นไปอีก

พระสาคตะได้เหาะขึ้นไปแสดงฤทธิ์กลางอากาศทันทีด้วยการเดินบ้าง นั่งบ้าง นอนบ้าง บังหวนควันบ้าง พ่นไฟบ้าง หายตัวบ้าง ครั้นแล้วก็ลงมาจากอากาศ พลางหมอบเข้าไปกราบพระบาทของพระพุทธเจ้า แล้วประกาศขึ้น 3 ครั้งว่า

“ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์เป็นพระศาสดา ส่วนข้าพระองค์เป็นพระสาวก”

พสกนิกรของพระเจ้าพิมพิสารที่มาชุมนุมอยู่นั้น ได้เห็นและได้ฟังดังนั้นก็คิดได้ว่า พระสาวกยังมีความสามารถเพียงนี้ แล้วพระพุทธเจ้าผู้เป็นศาสดา(ครูผู้สอน) เล่า จะมีความสามารถถึงเพียงไหน

พวกเขาต่างละความสนใจจากพระสาคตะ หันมาสนใจในพระพุทธเจ้าดุจเดิม พระพุทธเจ้าทรงเห็นเป็นโอกาส จึงแสดงอนุปุพพิกถาและอริยสัจ 4 โปรดคนเหล่า นั้นให้ได้บรรลุโสดาปัตติผล

ฝ่ายโสณโกฬิวิสะ ครั้นได้ฟังธรรมแล้ว ก็เกิดศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา และพิจารณาเห็นว่า เป็นการยากที่ผู้ครองเรือนจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์ได้ จึงตัดสินใจทูลขอบวช

พระพุทธเจ้าตรัสแนะนำให้ท่านไปขออนุญาตบิดามารดาก่อน ท่านปฏิบัติตามนั้น เมื่อได้รับอนุญาตแล้วก็กลับมาเฝ้าพระพุทธเจ้าอีกครั้งหนึ่ง และพระพุทธเจ้าก็ทรงบวชให้ท่านตามปรารถนา

(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 139 กรกฎาคม 2555 โดย ผศ.ร.ท.ดร.บรรจบ บรรณรุจิ)