โลกหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่หยุดนิ่ง นำพาสรรพสิ่งให้เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ในทุกขณะ
นี่คือสัจธรรมแห่งธรรมชาติที่พระพุทธองค์ทรงตระหนักรู้ และได้กลายมาเป็นหลักธรรมคำสอนทั้งหมดทั้งปวง เพื่อให้มนุษย์ได้หลุดพ้นจากวิถีแห่งการเกิด แก่ เจ็บ ตาย อันเป็นวัฏสงสารที่หมุนเวียนมิรู้จบ
มหันตภัยทางธรรมชาติ ซึ่งได้เกิดขึ้นในหลายประเทศ เช่น แผ่นดินไหวอย่างรุนแรงครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ส่งผลให้เกิดคลื่นสึนามิขนาดใหญ่ในทะเล และด้วยพลังแห่งคลื่นยักษ์จากท้องทะเล ที่ถาโถมเข้าสู่บ้านเรือน วัตถุสิ่งของต่างๆ รวมทั้งผู้คน ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างพังพินาศไปในพริบตา คนนับหมื่นต้องสูญเสียบ้านเรือน ญาติพี่น้อง ขณะที่คนอีกนับหมื่นได้สูญเสียชีวิต
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก ภิกษุชาวญี่ปุ่น (ศิษย์หลวงพ่อชา) ซึ่งมีบ้านเดิมอยู่ที่จังหวัดอิวาเตะ อันเป็นจังหวัดที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์นี้มากที่สุด ได้บอกกับ “ธรรมลีลา” ว่า “ต้องทำใจและเข้าใจว่า มันเป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ...เราทุกคนกำลังโดนสึนามิเหมือนกัน”
สึนามิในความหมายของพระอาจารย์มิตซูโอะคืออะไร...ค้นหาคำตอบได้ในเล่มนี้
ขณะที่น้ำตาของชาวญี่ปุ่นยังมิทันเหือดแห้ง น้ำตาของชาวพม่าก็ต้องรินไหล เมื่อเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ที่นอกจากจะทำให้วัดวาอาราม ถนนหนทาง และบ้านเรือนของชาวพม่า เสียหายอย่างหนักแล้ว ยังส่งผลถึงบ้านเรือนและโบราณสถานต่างๆในภาคเหนือของไทยเสียหายหลายแห่ง
ดังเช่นที่พระอาจารย์ติช นัท ฮันห์ ภิกษุชาวเวียดนาม ซึ่งได้ส่งสารถึงเพื่อนชาวญี่ปุ่น ที่ต้องประสบกับโศกนาฏกรรมครั้งยิ่งใหญ่ ความตอนหนึ่งว่า “มนุษย์ในโลก ถือรวมเป็นร่างกายหนึ่งเดียวกัน สิ่งที่เกิดขึ้นกับอวัยวะส่วนหนึ่ง จะกระทบต่ออวัยวะส่วนอื่นของร่างกายเช่นกัน”
แม้ว่าเดือนมีนาคมคือการเริ่มต้นเข้าสู่ฤดูร้อนแล้ว แต่เหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ในหลายจังหวัดภาคใต้เมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ประกอบกับอากาศหนาวเย็นที่แผ่ปกคลุมทั้งภาคเหนือและอีสาน รวมทั้งกรุงเทพ ก็ทำให้เราได้เห็นความเป็นอนิจจังของโลกใบนี้
ดอกดิน กัญญามาลย์ อดีตนักแสดง ผู้กำกับ และผู้สร้างภาพยนต์ชื่อดัง ได้ให้สัมภาษณ์กับธรรมลีลาฉบับนี้ ว่า “ถ้าเราอยู่กับความชั่ว ติดคุกติดตะราง เราขาดทุนมากเลย แต่ถ้าเราอยู่กับความดี แม้จะไม่มีอายุยืนยาวจน 90 ปี มันก็มีกำไรแล้ว”
ในความไม่แน่นอนของชีวิต คุณเท่านั้นที่เลือกได้ ว่าจะให้ชีวิตมีกำไรหรือขาดทุน
(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 125 เมษายน 2554)
