ข้อคิดพินิจธรรม

ชีวิตเราอยู่กับความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ความเป็นอยู่เมื่อวานนี้ มีหลายสิ่งที่ไม่เหมือนความ เป็นอยู่ในวันนี้เลย ในเดือนนี้ ปีนี้ ก็มีหลายอย่างที่ไม่เหมือนกับเดือนที่แล้ว ปีที่แล้ว ความเปลี่ยนแปลงเท่านั้นที่ทำให้คนเราและสิ่งทั้งหลายอยู่ได้ ถ้าหยุดเปลี่ยนแปลงเมื่อใด จะไม่มีใครหรือมีสิ่งใด อยู่ได้ ทั้งหมดจะต้องสิ้นสุดยุติ ชีวิตนี้อยู่ได้ด้วยความเปลี่ยนแปลง การรู้จักควบคุมการเปลี่ยนแปลง ก็คือตั้งสติไว้ จิตมันเปลี่ยนแปลงภาวะอยู่เสมอ ให้อยู่ในภาวะที่พึงปรารถนา เป็นลักษณะของการพัฒนาตัวเอง

หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม
วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี

การเดินทางเข้าสู่พุทธธรรมก็เหมือนกัน ทุกๆ คนจะต้องออกเดินทางด้วยตนเอง ไม่มีการเดินให้กัน ต้องเดินไปตามทางแห่งศีล สมาธิ ปัญญา จนถึงซึ่งที่หมาย ได้รับความสะอาด สงบ สว่าง นับว่าเป็นประโยชน์เหลือหลายแก่ผู้เดินทางเอง

หลวงพ่อชา สุภัทฺโท
วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี

ธรรมดาแสงย่อมสว่าง ธรรมดาเสียงย่อมดัง หน้าที่ของมันเป็นเช่นนั้นเอง เราไม่ใสใจฟังเสียอย่างก็หมดเรื่อง จงทำตัวเราไม่ให้เป็นปฏิปักษ์กับสิ่งแวดล้อม เพราะมันมีอยู่อย่างนี้ เป็นอยู่อย่างนี้เอง

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล
วัดบูรพาราม จ.สุรินทร์

เมื่อเรายังมีชีวิตอยู่ เราได้ทำกรรมอะไรไว้ทางกาย ทางวาจา ทางใจ ดี หรือชั่ว ถ้าเราทำแล้ว กรรมนั้นแลจะเป็นที่พึ่งของเรา และกรรมนั้นแลจะได้เป็นทายาท คือ ติดตัวของเราไปทุกภพทุกชาติ ทุกคติ ทุกกำเนิด

พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ
วัดเจติยาคีรีวิหาร (ภูทอก) จ.หนองคาย

ในหมู่มนุษย์เราอยู่เป็นสุขด้วยกันทุกวันนี้ ก็ด้วยเมตตากรุณาแก่กันและกันเท่านั้น ส่วนเมตตา กรุณานั้น เป็นพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าแท้ ในหมู่มนุษย์เราถ้าต่างคนต่างอิจฉาพยาบาท โกรธ เคียดแค้นแก่กันทั่วโลก โลกก็แตกเท่านั้น

พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท)
วัดบรมนิวาส กรุงเทพฯ

ตัวรักษาดีแล้ว ได้ชื่อว่าเป็นผู้แต่งความสุขให้ตน นั่นแหละเรียกว่าตนมีที่พึ่ง

หลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล จ.หนองบัวลำภู

(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 89 เม.ย. 51)