ศึกเลือกตั้งเดิมพันสูงเริ่มอย่างเป็นทางการตามธรรมเนียมปฏิบัติ นักเลือกตั้งต่างจัดขบวนตีฆ้องกลอง แห่แหนแต๋นแต้ครึกครื้น สีหน้าระรื่นไปวัดดวงจับเบอร์ หวังเข้าสภา
พรรคการเมืองต้องแสดงความมั่นใจว่าตัวเองจะได้เท่านั้นเท่านี้ ไม่มีใครบอกว่าน่ากลัวจะสู้ไม่ได้ ทำตัวเป็นเจ้าบุญถอยไม่ได้เด็ดขาด แฟนคลับจัดตั้งไม่ยอม
เจ้าบุญทุ่มรายใหญ่ ตุนกระสุนบวกกระแสปั่น หลังจากเกทับบลัฟแหลกคู่แข่งด้วยนโยบายประชานิยมถมไม่เต็ม ลดแลกแจกแถม ให้บ้านเมืองล่มจมเพราะหนี้สิน
ไม่มีใครห่วงว่าจะหาเงินมาได้อย่างไร ขอให้เป็นรัฐบาลถอนทุนก่อน!
การเลือกตั้งต้องมีผู้ชนะสมหวัง ผู้แพ้ผิดหวัง เว้นแต่พวกที่รู้ตัวดีว่าแพ้ตั้งแต่ในมุ้ง หมดทางลุ้น แต่ขอให้มีโอกาสได้สู้ ยิ่งมีค่าตัวด้วยแล้ว ใช้นิดหน่อย เก็บไว้ให้มาก
ไม่มีนักเลือกตั้งทุ่มจนหมดตัว เมื่อรู้ว่าไม่มีทางชนะ ต้องคุยปลอบใจตัวเองไว้ก่อน การเลือกตั้งจะเป็นตัววัดความนิยมของชาวบ้าน และรู้ว่าใครจ่ายหนัก
ยอดเงินรวมในการสู้ศึกเลือกตั้งอย่างไม่เป็นทางการ ทุ่มโดยพรรคการเมืองทั้งพวกเต็งหาม และพวกที่ถูกหามไปแพ้นั้น ไม่รู้ว่าจะเป็นกี่หมื่นล้านบาท
ค่ายใหญ่มีสปอนเซอร์หลัก ล้วนแต่เป็นเจ้าสัวติดอันดับสุดยอดมหาเศรษฐีแสนล้านทั้งนั้น แต่ละคนต้องหว่านเงิน แบบฝนตกให้ทั่วฟ้า พรรคใหญ่เต็งได้มาก พรรคเต็งน้อย ได้น้อย พวกกระจอกงอกง่อย ตามแห่ ต้องหาทุนเอง
เป็นศึกระหว่างเจ้าสัวด้วยผลประโยชน์ผูกติดกับผู้ชนะ โครงการระดับพันล้าน หมื่นล้านบาท จ่ายครั้งเดียวอยู่กอบโกยได้นาน 4 ปี ถ้ารัฐบาลไม่ล่มเสียก่อน
เสียงร่ำลือว่าบางเจ้าสัวมือเติบต้องควักระดับหมื่นล้านบาท พรรคที่ผูกติดก็ทุ่มให้ถึงเลข 4 หลัก เพราะประคบประหงมมีผลประโยชน์ร่วมกันมานาน ชาวบ้านรู้กันทั่ว
อภิมหาเศรษฐีรวยใหม่ต้องเกทับเจ้าสัวหน้าเก่า เป็นสิงห์หนุ่มห้าวท้าทายเสือเฒ่ารวยมานาน กิจการมากมายมหาศาลกินรวบประเทศไทยไปหลายปีแล้ว เป็นมิตรกับทุกรัฐบาล สามารถส่งคนเข้าไปร่วมในคณะรัฐมนตรี รู้ข้อมูลสำคัญก่อนใคร
ศึกเดิมพันสูงครั้งนี้เป็นตัววัดชะตากรรมของนายห้างดูไบ ผู้ห่างเหิน “บ้านจันทร์ส่องหล้า” ไปนานกว่า 15 ปี และท่านห้าวเป้ง “บ้านจันทร์โอชา” ในค่ายทหาร
เป็นศึกที่ “จันทร์ต้องดับ” ไปข้างหนึ่ง แค้นฝังหุ่น อยู่ร่วมกันไม่ได้เด็ดขาด
นายห้างดูไบหวังล้างตา หัวอกสุมด้วยไฟแค้นมาปักหลักเมืองลอดช่อง 5 วันให้เครือข่ายบริวารบินไปรับการเป่ากระหม่อมพร้อมมีปัจจัยค่าเครื่องบินให้บางคน
ใครจะได้คิวเข้าพบก่อนหลัง ได้เวลาคุยเฉพาะตัวนานเท่าไหร่ เป็นตัววัดความสำคัญ นายห้างดูไบหวังผลชนะแบบ “แลนด์สไลด์” เปิดช่องให้กลับมาติดคุก
จะเป็นคุกแบบเรือนจำอย่างเป็นทางการ หรือคุกพิสดารเพราะอดีตบริวารจัดให้ ก็แล้วแต่ว่าจะชนะมากหรือน้อย ได้เป็นรัฐบาลเสียงข้างมากเต็มบ้องหรือไม่
ตัวเลข ส.ส.พรรคนายห้างดูไบยังถูกปั่นระหว่าง 220-320 โน่น ห่างกันเยอะ ถ้าได้อย่างต่ำ 220 ก็ยังหวังหาพวกเป็นพรรคร่วมได้เสมอ มีพรรคพร้อมกระโดดเกาะ
ไม่มีใครอยากเป็นฝ่ายค้านให้อดอยากปากแห้ง ค่ายลุงป้อมกับค่ายเสี่ยหนูได้ล็อกแขนกันเหนียวไว้เรียบร้อย พรรคคนรุ่นใหม่ แม้จะไม่ได้หวังมากถึงเป็นรัฐบาลก็พร้อมจะลงคะแนนให้พรรคที่ไม่เอาท่านห้าวเป้ง เป็นการชำระหนี้แค้นสะสมด้วย
ท่านห้าวเป้งน่าจะมีเดิมพันสูงกว่าใคร ถึงขั้นความอยู่รอดของอนาคตนั่นเลย แต่อยู่มานานกว่า 8 ปี ย่อมสะสมอะไรที่ดูพิลึกน่าขุดคุ้ยโดยฝ่ายตรงข้ามไม่น้อย
พรรคของนายห้างดูไบจะได้ล้างบัญชีให้คุณน้องปูผู้ถูกชิงอำนาจเช่นกัน ถ้าท่านห้าวเป้งหมดโอกาสได้ลุ้น ต้องหาทางอยู่รอด เมื่อไม่ลงปาร์ตี้ลิสต์ก็หมายความว่าเผื่อทางถอยไว้แล้ว ไม่ยอมเป็น ส.ส.ฉี่ร่วมโถส้วมกับ ส.ส.ที่จ้องเยาะเย้ยเด็ดขาด
ฝรั่งว่า “What goes around, comes around” ภาษาไทยว่า “กงกรรม กงเกวียน” นั่นแล! ความหวังจะอยู่ต่ออีก 2 ปี ไม่ง่าย ทุกพรรคตั้งท่ากีดกันเต็มที่
จะหวังเป็น “รัฐบาลเสียงข้างน้อย” อย่างที่มีคน “โยนหินถามทาง” ก็โดน “คนตีปลาหน้าไซ” ไว้ว่าจะพึ่ง ส.ว.โหวตให้นั้น อยู่รอดได้แค่วันแถลงนโยบาย พรรคที่รวมกันได้เสียงข้างมาก ถ้านำโดยพรรคนายห้างดูไบ ต้องได้เก้าอี้ประธานสภาฯ ผู้กำหนดเกม
พรรคเฉพาะกิจของท่านห้าวเป้งต้องได้อย่างน้อย 25 เสียง แต่ถามจริงเหอะ ถ้าได้ไม่ถึง 50 เสียงจะหวังให้ ส.ว.ด้านหน้าโหวตให้อยู่ต่อได้เช่นนั้นหรือ
มันไม่ง่ายเหมือนการทำรัฐประหารต้นทุนต่ำ ไม่ใช้รถถัง ปืนใหญ่เหมือนที่ทำในเดือนพฤษภาคม 2557 มั้งนายห้างดูไบไม่ยอมแน่! ตั้งใจจะกลับมาติดคุกด้วย
ท่านห้าวเป้งอยู่ต่อกุมอำนาจอีก 2 ปี เท่ากับว่านายห้างต้องอยู่ดูไบต่อไป จนกว่าพรรคเพื่อท่านจะได้เป็นรัฐบาล ต้องกลืนเลือดอีกกี่อึก อายุก็เยอะแล้ว
ยังมีเกมที่คาดไม่ถึง มีเสียงร่ำลือว่า คณะกรรมการการเลือกตั้งบางท่านอาจมีอาการน้อยอกน้อยใจกะทันหัน ขอลาออก เพราะทนเสียงวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้ เรื่องกฎเกณฑ์พิสดาร การแบ่งเขตเลือกตั้ง การทำบัตรเลือกตั้งดูพิลึกพิลั่น ทำชาวบ้านงง
ถ้ามี กกต.ลาออก 2 ท่าน ก่อนวันกาเบอร์ การเลือกตั้งน่าจะเป็นหมัน การสรรหาคนมาแทนจะต้องใช้เวลาอีกนาน สภาผู้แทนก็ไม่มี เมื่อเป็นอย่างนี้เข้าทางใคร?
ท่านห้าวเป้งก็ทำหน้าที่รักษาการไปเรื่อยๆ ไม่เดือดร้อนเร่งด่วน จนกว่าจะมี กกต. มาทดแทน ถึงเวลานั้นคนไทยคงอพยพไปอยู่ดาวอังคารกันเกือบหมด
เรื่องการเลือกตั้งจะไม่เกิดเป็นการพูดแบบลอยๆ ตีปลาหน้าไซเช่นกัน คงไม่เป็นเช่นนั้นมั้ง แต่บางพวกเตือนว่าอย่าประมาทนะ ถ้าคนจนตรอกหาทางดิ้นรน ใช้ความกล้าหาญของผิวหน้าเข้าสู้ พวกที่หวังแลนด์สไลด์จะหัวเราะไม่ออกนะ ขอบอก!
